სამადჰი [2], კითხვები და პასუხები Options

[David Monny]

დღეს ან ხვალ, სჯაიპით უნდა ველაპარაკო გასხივოსნებულ ადამიანს. თუ რამე კითხვები გაქვთ დაწერეთ აქ და თქვენი სახელით ვკითხავ. მას ქვია ანანტა. შემდეგ გაჩვენებთ ვიდეოებსაც და ჩემ ვიდეოსაც ჩავიწერ

[ano]

თავიდან როცა იწყებ არის წმენდა და რაღაცნაირად იღებ დარტყმებს, გინდ კითხვა იყოს გინდ რამე ცხოვრებაში განხორციელება, სასულიერო რჩევების, ასკეტიზმი, თავშეკავება, ან იძულებითი თავშეკავება ავადმყოფობის ან ენერგიის დაცლის შემთხვევაში.
მეორე ვარიანტია მაშინ გახსენდება ღმერთი უკვე ცუდ დღეში რო ხარ და ცდილობ რაღაც გაარკვიო რა ხდება?
მოკლედ ყველა ვარიანტში დარტყმები იქნება_აგროვებ ენერგიას მერე გავარდები, შეუდგები ამ ცხოვრებას, ისევ დააგროვებ კარმულ ვალებს და ისევ ღმერთთან მიჩანჩალდები ძალების აღსადგენად, და ასე ჯახირობ.
იქ ეძებ სულ სადაც არ არის, გონება სულ იქ სადღაც ეძებს, ბოლოს მაინც ტანჯვაა, თუ არადა თავის მოტყუება წამიერი პატარა ბედნიერებებით.

როგორც ბრძენი სოლომონი იტყოდა ბიბლია
პირველი თავი
2 ამაოება ამაოებათა, თქვა ეკლესიასტემ, ამაოება ამაოებათა, ყოველივე ამაოა.
3 ადამიანს რას ჰმატებს შრომა, რომელსაც იგი მზის ქვეშ ეწევა?
4 თაობა მიდის, თაობა მოდის, ეს ქვეყანა კი უცვლელია უკუნისამდე.
8 უძლურია ყოველი სიტყვა, არ ძალუძს კაცს ყოველივეს თქმა; თვალი ხედვით ვერ გაძღება, ყური სმენით ვერ აღივსება
9 რაც ყოფილა, იგივე იქნება და რაც მომხდარა, იგივე მოხდება; არაფერია მზის ქვეშ ახალი.
13 ვიწყე კვლევა გულმოდგინებით, გონებით განსჯა ყოველივესი, რაიც მომხდარა ცისქვეშეთში; ეს მძიმე საქმე მიუჩინა უფალმა ადამის ძეთ სატანჯველად.
14 განვიცადე ყოველი საქმე, რაც კი მომხდარა მზისქვეშეთში; და აჰა, ვცანი - ამაო არის ყველაფერი და ქარის დევნა.
17 როცა მივაპყარ გულისყური, შევიცან სიბრძნე, მეცნიერება, უმეცრება და სისულელე, მივხვდი - ამასაც არა აქვს აზრი.
თავი მეორე
1 ვუთხარი ჩემს თავს: მოდი, გამოვცდი მხიარულებას და მივეცემი სიამეთა - და აჰა, ესეც ამაოება ყოფილა მხოლოდ.
4 დიდი საქმე ჩავიდინე, ავიგე სახლნი, ჩავყარე ვაზი,
5 გავიშენე ჩემთვის ბაღები და წალკოტები, დავრგე ხეხილი ყოველგვარი,
10 არ უარვყავი არაფერი, რაც კი მომთხოვეს ჩემმა თვალებმა, არ დავაოკე გული ჩემი სიხარულისგან, რადგან ხარობდა ჩემი გული ჩემი ნაღვაწით. ეს ყოველივე იყო ვედრი ჩემი შრომისა
11 მერმე, როდესაც გადავხედე ყოველივეს, რაც კი შექმნა ჩემმა მარჯვენამ, და ყოველ საქმეს, ჩემს ნამოქმედარს, მივხვდი, ამაო რომ ყოფილა ეს ყველაფერი, ქარისნაბერი, და რომ არ არის სარგებელი ამ მზისქვეშეთში.
მესამე თავი
11 მან ყველაფერი კეთილად შექმნა თავის დროისთვის, თვით იდუმალის შეცნობად აღძრა გონება კაცთა, ოღონდ ისე, რომ ვერ გაუგონ ღვთის ნამოქმედარს თავი და ბოლო.
17 მაშინ ვთქვი გულში: ღმერთი განსჯის მართალს და მტყუანს, როცა ყველაფერს და ყოველ საქმეს დაუდგება იქ თავის ჟამი.
18 და ვთქვი ჩემს გულში: ასე გამოცდის თურმე ღმერთი ადამის ძეთა, რათა დარწმუნდნენ, რომ თავისთავად პირუტყვები არიან მხოლოდ

მოკლედ ეს არის სოლომონის აზრები, ცნობილი როგორც ყველაზე მდიდარი, ყველაზე ბრრძენი,
ბოლოს კი ძალიან სასოწარკვეთილი.

მან ყველანაირი ეგოისტური სურვილი აისრულა, ღმერთს ის უყვარდა მისცა სიბრძნე,
ყავდა უამრავი საყვარელი, მაგრამ დაშორდა ღმერთს, ბოლოს ისე დაშორდა რომ საერთოდ სიცოცხლის ხალისი დაკარგა,

ჩვენც ასე ვართ ჯერ კიდევ გვაქვს ბევრი სურვილები, ვერაფრით ვიჯერებთ რომ რაღაც ნირვანა გვჭირდება, ჯერ კიდევ ბევრი საქმე გვაქვს, მეც ასე ვარ. ვერაფრით ვხვდები რატომ უნდა ვთქვა უარი ჩემს განუხორციელებელ გეგმებზე და სურვილებზე.