negative thoughts Options

[Athanasia]

დიდი ხანია რაც მაწუხებს ჩემი ფიქრების negative power-ი,ძალაუნებურად მეფიქრება ხოლმე ისეთ რამეებზე,რაც არ მსიამოვნებს,და რაც ყველაზე უარესია ამ ფიქრებს თითქოს გააჩნია ძალა,მაგალითად შეიძლება უცებ გავიფიქრო რომ ნაცნობი ან ნათესავი მოკვდება,მიიხედავად იმისა რომ ამაზე ფიქრი მე არ მსურს და მთელი ძალით ვცდილობ ყურადღება სხვა რამეზე გადავიტანო,რამდენჯერმე ამიხდა კიდეც და მგონია რომ მეთვითონ ვკლავ ადამიანებს,ამის მერე კი სულ შიშები მავს ვინმე რომ არ მოკვდეს.ისე რამდენჯერმე სკზმარიც ამხდა ნათესავების და ახლობლების სიკვდილზე,ჩემი სკოლელი სანამ დაიღუპებოდა მთელი ღამე არ მეძინა,მერე სულ მესკზმრებოდა და დილით რომ გავიღვიძე მეგობარმა მითხრა მისი გარდაცვალების შესახებ.ეგრე ამიხდა ბაბუჩემზეც,მოკლედ შარში ვარ,ამის გარდა ეგ ნეგატიური ფიქრები თითქოს ძალით შემოდიან ჩემს გონბაში და ვფიქრობ ძალიან ცუდ რამეებზე,თან უკვე დავპანიკდი და ვეღარ ვაკონტროლებ,ყოველი ახალი ბგერა ჩემს გონებაში თითქოს მიზანმიმართულად განსაძღვრავს რომ ცუდი რაღაც მოხდება და უკვე დავიღალე,არ მინდა ჩემს გამო ვნმეს რამე მოუვიდეს,იქნებ არც არაფერი ხდება,მაგრამ ეს ფიქრები ძალიან მაწუხებს.ვინმემ ხომ არიცით როგორ გავთავისუფლდე უარყფოთი ენერგიისგან? ანროგორ შევწყვიტო ეს ყველაფერი (

[ichi]

რაც შეეხება ფიქრებზე შებრძოლებას არ მიცდია მათი გაჩერება, ფიქრი რო გააჩერო მაშინ სხვა რამით უნდა დააკავო ტვინი

შებრძოლებას აზრი არ აქვს, უამრავჯერ მიცდია გეთანხმები ამაში, მაგრამ თუ მიხვდი რომ ფიქრი სხვა არაფერია თუარა წარსული აჩრდილი(თU გინდა დეტალურად აგიხსნი რატომ) და ყოველგვარი კონფლიქტის და ქაოსის წარმომქმნელი ჩვენში(ეს ფაქტიურად საკუთარ თავზე დაკვირვებით უნდა მიხვიდე და არა ინტელექტუალურად) მაშინ გამოდის რომ საჭიროა ფიქრზე მაღლა დადგომა, თან ისე რომ ენერგია არ მიდიოდეს(შეწინააღმდეგებით ენერგია მიდის) ასევე უნდა ხდებოდეს ბუნებრივად, ყოველდღიურობაში, მისი საწყისის და პრობლემის მოტანის ბუნება ფაქტია, მეორე ნაბიჯია თავის დაღწევა. სიტყვების გამეორება აბსურდი მგონია, მინდა ჰარმონულად და ბუნებრივად დავაღწიო თავი ფიქრებს. აწმყოთი ცხოვრება ერთადერთი გზაა, წარსული და მომავალი მხოლოდ საქმისთვის, დანარჩენი ფსიქოლოგიური დრო მე ვფიქრობ აბსოლუტურად აწმყოზე უნდა იყოს მიმართული, ამ მდგომარეობაში არც შიში წამოვა(იმიტომ რომ წარსულიდან მოდის) არც კონფლიქტი. სიამოვნებებზე გაკიდებასაც მოაქვს ტკივილი და ესეც წარსულიდან მოდის, ანუ ინახება ტვინში ეს სიამოვნება და მიილტვის ტვინი კიდევ იგივეს განმეორებისკენ, როცა ვერ იღებს სიამოვნებას, მაშინ ტკივილი შემოდის და ასე უსასრულოდ დავზდევთ. რეალურად ცხოვრება ისეთი სპონტანურია რომ არ უნდა გაეკიდო, თავისით მოვა რაც მოსასვლელია და არც უნდა გაექცე ტკივილს და შიშს. თემას გადავუხვიე მგონი. ფიქრებზე არსებობს თემა? ხო არ გაგვეხსნა. მაინტერესებს ყველას აზრი იმიტომ რომ ბევრს ვაკვირდები ფიქრს და მემგონი მხოლოდ პრობლემები მოაქვს(საუბარია ფსიქოლოგიურ ფიქრზე და არა მანქანა სად დავაყენე და აქტივები უდრის ვალდებულებას პლიუს პასივებს)