გასხივოსნებიდან წმინდანობამდე, ეზოთერული ქრისტიანობა Options

[starscream]

ვფიქრობ რომ გასხივოსნება და წმინდანობა არ არის ერთი და იგივე..
როგორც შტაინტერი ამბობდა არსებობს ღმერთი სახალხო,ღმერთი დაფარული და ღმერთი გაცხადებული.. ვფიქრობ სახალხო ღმერთი ნიშნავს იმ ეთიკურ და მორალურ კანონებს რომელთაც ადამიანი უნდა დაემორჩილოს რომ ცხოველათ არ გადაიქცეს.. აი ღმერთი ფარული ზუსტად არის გასხივოსნებულთათვის რომლებიც გრძნობენ ღმერთს მაგრამ ვერ ხედავენ. წმინდანები კი ხედავენ ღმერთს და "ჭვრეტენ" თავიანთი გონებით მათთვის კი ღმერთი არის გაცხადებული.. რისთვის ლოცულობს ადამიანი?როგორია ქრისტიანული გასხივოსნება ანუ "ცეცხლით ნათლობა" და საკუთარი ხელით შენი სულიერი სხეულის შექმნა. როგორც გურჯიევი ამბობდა ადამიანი მექანიკური არსებაა მას არ ააქვს სული მას ძინავს გააჩნია მხოლოდ ფიზიკური სხეული და სამშვინველი. სწორედ მეორე ცეცხლის ნათლობით ხდება "გასხიოსნება" ადამიანში სულის შთაბერვა და ის დგება ქრისტეს გზაზე მისი სულის და ცნობიერების ნაპერწკალი ღვივდება რაც საბოლოოდ ჩამოყალიბდება იმ სულიერი სხეულში რომელშიც მოთავსდება მისი ცნობიერება და გადავა სამოთხეში.. თავიდან ესეთი ადამიანები იძახიან ან ეძახიან რომ ქრისტე მასში არ ჩვილი შემდეგ როცა ქრისტე მასში ხდება 33 წლის ანუ ქრისტეს ცნობიერება გამოვლინდება მასში სრულად (თუ მან გაიმარჯვა სულიერ ბრძოლებში)ანუ მას შეუძლია იგივე გააკეთოს რასაც ქრისტე აკეთებდა დედამიწაზე მას ააქვს მატერიაზე ძალაუფლება და ის წმინდანია ღმერთის შვილია ღმერთის ძეა როგორც ქრისტე იყო. გასხივოსნებულსაც ანუ ქრისტეს გზაზე დამდგარიც ღმერთის შვილია.. ვიმსჯელოთ რას ფიქრობთ ამ ყველაფერზე კაი ხანია მგონი სერიოზული თემა არ ყოფილა ნამდვილად ეზოთერული. აბა გელოდებით!

[David Monny]

ხშირად გაიგებთ, რომ ადამიანები ციტირებენ მამა გაბრიელის სიტყვებს, მაგრამ ცოტა თუ ხვდება რას ამბობდა ის. აი მაგ. როდესაც ის ამბობდა, რომ თქვენ ალბათ გსმენიათ რომ ნუ დაიჯერებთ სანამ საკუთარი თვალით არ იხლიავთო, ხოლო მე კი გეუბნებით, რომ საკუთარი თვალით ნანახიც არ დაიჯეროთ ხანდახანო. გაგიგიათ ჩაკრების აღწერილობა აღმოსავლური ფილოსოფიებიდან, ქრისტიანობაში ამას ცები ქვია. მე-7 ცა, მე-8 ცამ, მე-9 ცა და ა.შ. მოკლედ გასხივოსნება ხდება, როდესაც იხსნება მე-7 ჩაკრა, ანუ საჰასრარა, მაგრამ სანამ ეს მოხდება, მანამდე ხდება გამოცხადებები, ხედვები. აი სწორედ ამაზე საუბრობდა მამა გაბრიელი, რომ არ უნდა ენდო ამ ხედვებს. ეს არის ინგისმიერი არქეტიბები. ქრისტიანი ხედავს იესოს ჯვარზე, ან ღმრთისმშობელს, როგორც წმინდა სერაფიმ საროველი. ბუდისტი არ ხედავს ქრისტეს ჯვარზე, არამედ ხედავს ბუდას ლოტოსის ყვავილზე მჯდომს, იდუსი ხედავს კრიშნას ფლეიტით, ან ვიშნუს, ან შივას და ა.შ. მათემატიკოსი არ ხედავას არც ქრისტეს და არც ალაჰს, ის დაინახავს მათემატიკის ფორმულებს. ანუ მნიშვნელობა არ აქვს არქეტიპის ფორმას, მაგრამ ის ჩნდება გასხივოსნების წინ. ეს არის არქეტიპი, რომელიც ჩვენს ქვეცნობიერშია და ყველაზე მეტად ახლოსაა ჩვენს სულთან, რისიც გვწამს და გვჯერა, იმას ვხედავთ, მაგრამ ეს არის ილუზია. ატმანს და ქრისტეს, არანაირი ფორმა არ აქვს. ატმანი არც ფორმიანი და არც უფორმო. არც არის და არც არ არის. ვერაფერს იტყვი მასზე. თუ თქვი, ე.ი. საუბრობ მის არქეტიპზე და არა თავად მასზე. ეს არის ბოლო ეტაპი. ეს არის როდესაც ვთქვი, რომ ქრისტე გათავისუფლებს ქრისტესგან. როდესაც ქრისტიანი ხედვას ჯვარცმულ ქრისტეს , უნდა გაანალიზოს, რომ ეს ბოლოა რასაც ის დაინახავს. ბევრი ჩერდება და ენდობა ამ ხილვებს და რჩება ილუზიაში, ისე რომ ვერ აღწევს გასხივოსნებას. თუკი პიროვნება ბოლომდე შეინარჩუნებს სიმტკიცეს და ამ ხილვების დროსაც დასვამს კითხვას: ვინ ხედავს ქრისტეს, ბუდას? აი ამ დროს გაქრება ქრისტე. ეს არის წამი, როდესაც ქრისტე გათავისუფლებს ქრისტესგან. ბუდა გათავისუფლებს ბუდასგან. ამის მერე მოდის არაფერი. ეს არის გასხივოსნება. მასზე ვერაფერს ვერასდრის ვერავინ ვერ იტყვის, რადგან არავინ არასდროს არ გასხივოსნებულა. გასხივისნებაში არავინაა. ამას იმიტომ ვამბობ, რომ ის ვინც არის, მარტო ის არის. მაგრამ ჩვენ გვიჭირს წარმოვიდგინოთ ისეთი რამ, რაც ერთად ერთია, ამიტომ ვამბობ რომ არავინაა. ის რაც არის, ერთია, მთლიანია და დაუნაწევრებელი, ამიტომ სულ ერთია არის თუ არ არის. ვინღა უნდა გასხივოსნდეს ან ვირ რას უნდა მიაღწიოს? ყველაფერი მიღწეულია. ყველაფერი გაკეთებულია. ყველაფერი ყოველთვის თავის ადგილას არის. ყველა და ყველაფერი სრულყოფილია.