კრისტალის ქალაქი "ილუმენი" (გზავნილი ჰანიმედიდან), კოსმოსური ოდისეა Options

[ანანდა...]

....65 მილიონი წლის წინ ორიონის თანავარსკვლავედიდან გამოფრენილი ჰუმანოიდების მცირე ჯგუფი დედამიწაზე ჩამოვიდა, ამ დროს მზის სისტემაში სხვა ცივილიზაციები არ არსებობდა.

ორიონიდან მოსულმა კოლონიებმა აქ შექმნეს მაღალ განვითარებული ცივილიზაცია, მაგრამ კოსმოსური კატასტროფის გამო, რომელმაც ეკოსისტემის განადგურება გამოიწვია, იძულებული გახდნენ პლანეტა დაეტოვებინათ.. .


გავიდა წლები..

ორიონიდან 80 000 წლის წინ დედამიწაზე ჩამოვიდა ახალი კოლონია, მათი მიზანი იყო, წარსულში აქ მყოფი ცივილიზაციის ნაშთები მოეძებნა.

აღმოჩნდა, რომ გადარჩენილ ცივილიზაციებს შორის მძიმე დამოკიდებულება იყო, მიმდინარეობდა ომები.

ორიონის დელეგაცია, მათ ცხოვრებაში არ ჩაერია და პლანეტაზე ბუნებრივი განვითარების პროცესი გაგრძელდა. ორიონელები დარჩნენ მზის სისტემაში და დასახლდნენ იუპიტერის ერთ-ერთ თანამგზავრ “ჰანიმედზე”.

“ორიონელების” დაბრუნება მზის სისტემაში, კონკრეტულ მიზნებს უკავშირდებოდა. მათ გადაწყვიტეს საფუძვლიანად შეესწავლათ იუპიტერის ეს თანამგზავრი და მასზე დიდი ხნით ცხოვრებისთვის საჭირო პირობები შეექმნათ.

პირველი ჯგუფი, რომელიც “ჰანიმედზე” ჩაფრინდა, 25 000 ჰუმანოიდისგან შედგებოდა. ისინი 200 წლის განმავლობაში ჰანიმედზე ცხოვრებისთვის საჭირო პირობებს ქმნიდნენ. აყალიბებდნენ ხელოვნურ კლიმატს და აშენებდნენ მიწისქვეშა ქალაქს.

-"ჰანიმედზე” არსებობდა ყველა საშუალება იმისთვის, რომ აქ ცხოვრება შემდგარიყო. მიუხედავად ჟანგბადის ნაკლებობისა, თანამგზავრზე ბევრი სასრგებლო წიაღისეული აღმოჩნდა.

ჰუმანოიდები ენერგეტიკულ ბაზად პლანეტის ატმოსფეროში არსებულ ინერტულ აირებს იყენებდნენ. საშენ მასალად კი მთის ბროლს, რომელიც დიდი რაოდენობით მოიპოვებოდა თანამგზავრზე.

იქ არსებული თითქმის ყველა შენობა, ამ მასალით იქნა აგებული. ამიტომაც იმ ქალაქს სადაც ისინი ცხოვრობენ, “კრისტალის ქალაქი” დაერქვა.

გუმბათოვანი ნაგებობები, ერთი შეხვედით ესკიმოსების ტრადიციულ საცხოვრებელ სახლს “იგლუს” წააგავს. ნახევრად გამჭვირვალე შენობებით დაფარული დასახლება, წარმოუდგენელ სილამაზეს ქმნის...



გაგრძელება იქნება

[ანანდა...]

როგორც ზემოთ იყო აღნიშნული 65 მილიონი წლის წინ ორიონის თანავარსკვლავედიდან გამოფრენილი მცირე ჯგუფი დედამიწაზე ჩამოვიდა, ეს თანავარსკვლავედი 500 სინათლის წლით არის დაშორებული მზის სისტემიდან.

ამ თანავარსკვლავედში შესული ვარსკვლავები ქმნიან “სამ მარაოს” პირველი სამის ასტრონომიული სახელწოდებებია ”მინიტაკა” “ალმანალი” და “ანიტაკი” ერთად დაჯგუფებულები არიან კიდევ სამი მათგანი: “როგელი”, “ალმინალი” და “ბელატრიქსი” მათი პლანეტის მზე ერთ-ერთი ამ ვარსკვლავთაგანია.

ორიონიდან მოსულმა კოლონიებმა შექმნეს მაღალ განვითარებული ცივილიზაცია, მაგრამ კოსმოსური კატასტროფის გამო, რომელმაც ეკოსისტემის განადგურება გამოიწვია, იძულებული გახდნენ პლანეტა დაეტოვებინათ.



ასეთი ჩანაწერები “ჰესიოდეს თეოგონიაშია” მოხსენიებული. ასევე ევრიპიდეს აქვს გადმოცემული თავის ტრაგედიებში. პლატონსაც აქვს აღწერილი თავის დიალოგებში და წიგნში “რესპუბლიკა”. მსგავსი წარმოდგენები გააჩნია ცნობილ წინასწარმეტყველს, ედგარ კეისს.

ლეგენდების უმეტესობა კონკრეტულ ადგილებს უკავშირდება. ჩანაწერებში მოთხრობილია, რომ დედამიწაზე ცხოვრობდნენ გიგანტები და სხვა უცნაური არსებები. ისინი ერთმანეთთან კონფლიქტში მოვიდნენ. ბრძოლაში, მათ თავიანთი საცხოვრებელი გაანადგურეს, რის გამოც ისინი ღმერთებმა დასაჯეს. ლეგენდებში რა თქმა უნდა სრული სიმართლე არაა აღწერილი. დროთა განმავლობაში სინამდვილე შეიცვალა, დამახინჯდა და ჩვენამდე მხოლოდ გაუგებარი მითების სახით მოაღწია.

ჰანიმედელების სოციალურ-პოლიტიკური სისტემა, ადრეულ პატრიარქატს და ძველ მესოპოტამიაში არსებულ მმართველობის ფორმას ჰგავს. იგი ასევე ახლოს დგას, ძველ რომში არსებულ მმართველობის ფორმა “არისტოკრატიასთან”.

მართველობის ასეთი ტიპი ვერტიკალურია, ქვეყანას მართავს “საბჭო,” რომელიც გარკვეული რაოდენობის ადამიანებითაა დაკომპლექტებული. საბჭო წარმართავს და კოორდინირებას უწევს, ქალაქის მთელ პოლიტიკურ და ეკონომიურ სტრუქტურას. საბჭოს წევრებმა უკეთ იციან , სად, როგორ და რა მიმართულებით უნდა ფუნქციონირებდეს მმართველობითი სისტემა.

მათი სოციალურ-პოლიტიკური სისტემა, ადრეულ პატრიარქატს და ძველ მესოპოტამიაში არსებულ მმართველობის ფორმას ჰგავს. იგი ასევე ახლოს დგას, ძველ რომში არსებულ მმართველობის ფორმა “არისტოკრატიასთან”.

მართველობის ასეთი ტიპი ვერტიკალურია, ქვეყანას მართავს “საბჭო,” რომელიც გარკვეული რაოდენობის ადამიანებითაა დაკომპლექტებული. საბჭო წარმართავს და კოორდინირებას უწევს, ქალაქის მთელ პოლიტიკურ და ეკონომიურ სტრუქტურას. მათ უკეთ იციან და ესმით, სად, როგორ და რა მიმართულებით უნდა ფუნქციონირებდეს სისტემა.


ჰანიმედელების ფილოსოფიის მიხედვით, ინდივიდუალიზმის სტიმულირება ადამიანში ეგოცენტრიზმს, ქედმაღლობას, ამბიციურობას აძლიერებს, რაც მთლიანობაში ხელს უშლის ადამიანთა ურთიერთობას, როგორც ჰორიზონტალურ ისე ვერტიკალურ დონეზე.



შეხვედრა ჰანიმედელთან
(ნაწყვეტი)


. . . გამოქვაბულისკენ გავემართეთ და შესასვლელში ფრთხილად შევიხედეთ, გამოქვაბულის სიღრმიდან მომწვანო ნათება გამოდიოდა. შიგნით შევედით. ისეთი განცდა იყო თითქოს უთვალავი ციცინათელა ერთად მოგროვილიყო გამოქვაბულის ჭერზე და ანათებდა. ჩვენს წინ კლდეში გამოკვეთილი ქვის დერეფანი გამოჩნდა. გზას ფრთხილად გავუყევით და მალე ვეებერთელა დარბაზში აღმოვჩნდით. დარბაზის ჭერი საკმაოდ მაღალი იქნებოდა, ალბათ ასე ექვს მეტრამდე, სიგრძე კი ძალიან დიდი. კედლის ორივე მხარეს უშველებელი ქვაში გამოკვეთილი თაროები, ერთმანეთის პარალელურად სიმაღლეზე იყო ჩამწკრივებული. ეს შენობა რაღაც მიწისქვეშა საწყობს ჰგავდა. თაროებზე სიმეტრიულად განთავსებული ოთხკუთხა ბლოკები ეწყო. მივუახლოვდი და შევამჩნიე, რომ ეს ბლოკები კი არა, ძალიან თხელი, ოქროსფერი, ერთმანეთზე დაწყობილი ლითონის ფირფიტები იყო. თითოეული ზომით 40 სანტიმეტრის სიგრძის და 20 სანტიმეტრი სიგანის იქნებოდა. მათზე მკაფიოდ ჩანდა იეროგლიფები, იდეოგრამები, ზოგან გრავიურები და გამჭვირვალე კრისტალები. ისინი მხოლოდ პირველ ფურცლებს ჰქონდა მიმაგრებული. თითოეული ასე კილოგრამს იწონიდა, ყველა აქ მოთავსებული ფირფიტა თითქმის ერთნაირი იყო ფორმითაც და მასალითაც, სხვაობა მათ გაფორმებაში და ალბათ მათში დაფიქსირებულ ინფორმაციაში იქნებოდა. ამ თაროებზე ათასობით ასეთი ფირფიტა იყო შენახული, მაგრამ ვის მიერ და რა მიზნით? ჯერჯერობით ჩემთვის გაურკვეველი იყო.

მოულოდნელად ჩვენს წინ უცნობი გაჩნდა. ეგზოტიკური და უცნაური მორთულობის ადამიანი. გარეგნულად შუა საუკუნეების დროინდელი “მრგვალი მაგიდის” რაინდს ჩამოჰგავდა, ლეგენდარული მეფე არტურის თანამედროვე მებრძოლს. იგი რაღაცით მითიურ ჯადოქარს მერილინსაც წააგავდა. ძალიან დაძაბული და შეშფოთებული ვიყავით. მისმა გამოჩენამ საკმაოდ აგვაფორიაქა. ეტყობა უცხომაც შეამჩნია ჩვენი მღელვარება და ამიტომ არ მოძრაობდა და ხმასაც არ იღებდა. მხოლოდ უხმოდ გვიცქერდა. ასე მდუმარედ მდგომთ არ ვიცოდით რა გვექნა. უცნობ მოხუცს ტანზე ტოგა ეცვა, რომელიც ტილოს მსგავსი ქსოვილისგან იყო შეკერილი, ფართო დაშვებული გრძელი სახელოებით და განიერი სარტყლით ეს სამოსი კიმონოს მოგაგონებდათ, ფეხზე ძველი რომაელების დროინდელი ტყავის სანდლების მსგავსი ფეხსაცმელები ეცვა, კათოლიკე ბერები რომ ატარებდნენ, ადრეულ ქრისტიანულ პერიოდში. მის გამოჩენისთანავე ჰაერში, ყვავილების ნაზი სურნელი დადგა, თან ისეთი ხმა ჩაგვესმოდა, როგორიც კონდენციონერსა აქვს მუშაობის დროს.

მოხუცი ჩუმად გვიმზერდა. ამ ხნის განმავლობაში მას არანაირი ჟესტი არ გამოუხატია და ბგერა არ გამოუცია. ამ ადამიანს სულში ჩამწვდომი და საოცრად ცოცხალი და სანდომიანი გამოხედვა ჰქონდა. გრძელი თეთრი თმები და შევერცხლილი ასევე თეთრი წვერი, უცნაურ კონტრასტს ქმნიდა. ათლეტურ სხეულს არანაირად არ შეესაბამებოდა მისი ხანშიშესული ასაკი. ჩვენი სიტუაცია იმას ჰგავდა, ბავშვებთან სანტა კლაუსი რომ გაჩნდება ხოლმე, ოღონდ იმ განსხვავებით, რომ ჩვენს სტუმარს თავზე ჩაჩი არ ეხურა და ტკბილეულით სავსე ხურჯინი არ ეკავა ხელში. გრძელი და ფართო სახელოები მის ხელებს ვერ ფარავდნენ საოცრად ნატიფი ხელის მტევნები და გრძელი დახვეწილი თითები ჰქონდა.

რამდენიმე ხანში მოხუცმა სიჩუმე დაარღვია. მისი ხმა გრგვინვასავით გაისმა გამოქვაბულის კედლებში: “ნუ გეშინიათ! მე აქ იმიტომ ვარ რომ თქვენ დაგეხმაროთ. მე იოაკიმე მქვია, ამ ადგილის მცველი ვარ!”

მისმა სიტყვებმა ჩვენში ჯერ კიდევ დარჩენილი სიმამაცე თითქმის გააქრო, ძალიან დავიძაბეთ. შემდეგ ეს დაძაბულობა გაქრა და რაღაც უჩვეულო განცდა დაგვეუფლა, თითქოს მოხუცმ, რომელიღაც უცნობი კუნჭული გახსნა ჩვენს სულში. ეს იყო ერთმანეთში არეული, შიში, მოწიწება, ცნობისმოყვარეობა და კიდევ რაღაც უჩვეულო და თან ამავე დროს ნაცნობი განცდა. შეხვედრა ისეთ ემოციას იწვევდა, თითქოს ჩვენი დიდი ხნის უნახავი მეგობარი ვიხილეთ, ადამიანი რომელსაც უკვე ვიცნობდით და დიდი ხანია ველოდით.

აქ ამ ადგილზე წარსულის შესახებ სრული ისტორიული ნარკვევები ინახება, ეს კაცობრიობის განვითარების ისტორიაა. აღწერილია ყველაფერი ის თუ რა ხდებოდა სინამდვილეში ათობით ათასი წლის განმავლობაში დედამიწაზე. კაცობრიობის წარმატება თუ წარუმატებლობა, ამ ლითონის ფურცლებზეა ჩაწერილი. ამ ცოდნას ადამიანი დღესაც არ იცნობს. ეს ინფორმაცია პლანეტის განვითარების საწყისი ეტაპიდან იწყება, მაშინ როცა სიცოცხლე ახალი ჩასახული იყო დედამიწაზე.