შრიმად-ბჰაგავატამი Options

[Atman]

ამ თემაში შემოგთავაზებთ "შრიმად-ბჰაგავატამის" ა.ჩ. ბჰაკტივედანტა სვამი შრილა პრაბჰუპადას თარგმანს თავისი განმარტებებით. დავიწყებ პირველი სიმღერით. შეძლებისდაგვარად ვეცდები მალ-მალე დავამატო ახალი ტექსტები...



ამ ლინკზე თითქმის მთლიანი ტექსტია (რუსულ ენაზე):

http://vyasa.ru/books/ShrimadBhagavatam/

აქ აუდიოწიგნებია შრიმად-ბჰაგავატამზე (ასევე რუსულად):

http://www.svirel.com/bhagavata_purana_tales/




დავიწყოთ პირველი სიმღერის ქართული თარგმანით:



შრიმად-ბჰაგავატამი
სიმღერა პირველი



ავტორისაგან



ჩვენ უნდა გვესმოდეს, რაში მდგომარეობს თანამედროვე საზოგადოების მოთხოვნილება. რა სჭირდება მას? გეოგრაფიული საზღვრები უკვე აღარ ყოფს საზოგადოებას გარკვეულ ქვეყნებად ან ერთობებად. ის აღარ არის ისე ჩაკეტილი, როგორც შუა საუკუნეებში იყო და მსოფლიოში ერთიანი ქვეყნის ან ერთიანი საზოგადოების ჩამოყალიბების ტენდენტია შეიმჩნევა. “შრიმად-ბჰაგავატამის” თანახმად, სულიერი კომუნიზმის იდეალები მეტ-ნაკლებად ადამიანთა მთელი საზოგადოების ერთიანობაზე და, უფრო მეტიც, ყოველი ცოცხალი არსების ენერგიის ერთიანობაზეა დამყარებული. დიადი მოაზროვნეები ხვდებიან ამ იდეოლოგიის გავრცელების აუცილებლობას. “შრიმად-ბჰაგავატამს” შეუძლია კაცობრიობის ასეთი მოთხოვნილების დაკმაყოფილება. ამიტომ იგი იწყება ვედანტას ფილოსოფიის აფორიზმით ჯანმადი ასია იატიჰ, რომელიც ერთიანი პირველწყაროს იდეას ამკვიდრებს.

დღეისათვის ადამიანთა საზოგადოება აღარ იმყოფება უმეცრების წყვდიადში. მთელ მსოფლიოში სწრაფი პროგრესი იქნა მიღწეული მატერიალური კეთილდღეობის, განათლებისა და ეკონომიკური განვითარების სფეროებში. მაგრამ საზოგადოების სხეულში, სადღაც მცირედი გაღიზიანების წყარო არსებობს, ამიტომ უმნიშვნელო საკითხებზეც კი ფართომასშტაბიან კონფლიქტებს აქვს ადგილი. უნდა მოიძებნოს საერთო საქმით გაერთიანებული კაცობრიობის მშვიდობის, ძმობისა და კეთილდღეობის გზა. “შრიმად-ბჰაგავატამი” დააკმაყოფილებს ამ მოთხოვნილებას, რადგან იგი ადამიანთა მთელი საზოგადოების სულიერი აღორძინების კულტურულ პროგრამას წამოადგენს.

ადამიანთა საზოგადოების დემონური სახის შესაცვლელად “შრიმად-ბჰაგავატამის” შესწავლა სკოლებსა და უმაღლეს სასწავლებლებშიც უნდა იქნას შემოღებული, რადგან ამას გვირჩევს დიდი ერთგული მოსწავლე პრაჰლადა მაჰარაჯა.

ადამიანთა საზოგადოების დისჰარმონიის მიზეზი უღმერთო ცივილიზაციისათვის დამახასიათებელ უპრინციპობაში მდგომარეობს. არსებობს ღმერთი, ანუ ყოვლისშემძლე პიროვნება, რომლისგანაც ყველაფერი მომდინარეობს, რომელიც ყველაფერს უნარჩუნებს არსებობას და რომელშიც განსასვენებლად ყველაფერი შედის. სამყაროს თავდაპირველი წყაროს აღმოჩენისთვის მატერიალისტური მეცნიერების მიერ გაწეული მცდელობა საკმარისი არ აღმოჩნდა, მაგრამ ფაქტია, რომ არსებობს ყოველივე არსებულის ერთი თავდაპირველი წყარო. ეს თავდაპირველი წყარო ლოგიკურად და ავტორიტეტულად არის განმარტებული მშვენიერ ბჰაგავატამში”, ანუ “შრიმად-ბჰაგავატამში”.

“შრიმად-ბჰაგავატამი” ტრანსცენდენტული მეცნიერებაა, რომლითაც შეიძლება არა მხოლოდ ყველაფრის თავდაპირველი წყაროს, არამედ მასთან ჩვენი ურთიერთობის შეცნობაც. იგი გვასწავლის აგრეთვე ჩვენს მოვალეობას, სრულვქმნათ ადამიანთა საზოგადოება ამ სრულყოფილი ცოდნის საფუძველზე. ეს სანსკრიტზე დაწერილი ძლევამოსილი ნაწარმოებია და ამჯერად ზედმიწევნით წარმოდგენილია ინგლისურ ენაზეც, ისე, რომ უბრალოდ მისი კითხვითაც კი მკითხველი იმდენად სრულყოფილად შეიცნობს ღმერთს, რომ საკმარის განათლებას მიიღებს ათეისტების შემოტევებისგან თავდასაცავად. გარდა ამისა, მკითხველი ღმერთის რეალურობაში სხვების დარწმუნებას შეძლებს.

“შრიმად-ბჰაგავატამი” თავდაპირველი წყაროს განმარტებით იწყება. ეს “ვედანტა-სუტრს” ავტორიტეტული კომენტარია, დაწერილი იგივე ავტორის, შრილა ვიასადევას მიერ, იგი თანდათანობით ვითარდება ცხრა სიმღერის სახით, რასაც ადამიანი ღმერთის შემეცნების უმაღლეს საფეხურამდე მიჰყავს. ტრანსცენდენტული ცოდნის ამ დიადი წიგნის შესწავლისათვის საჭიროა მხოლოდ ის, რომ ადამიანმა თანმიმდევრულად, დაკვირვებით იკითხოს და არ გადახტეს ალალბედზე, როგორც უბრალო წიგნის კითხვისას. მისი თავები ერთი მეორის მიყოლებით უნდა იქნას შესწავლილი. წიგნი შედგება სანსკრიტული ორიგინალის ტექსტების, ინგლისური ტრანსლიტერაციის, სიტყვა-სიტყვითი მნიშვნელობების, თარგმანისა და განმარტებებისგან. და იგი ისეა აგებული, რომ პირველი ცხრა სიმღერის დასრულების შემდეგ მკითხველი აუცილებლად შეიცნობს ღმერთს.

მეათე სიმღერა განსხვავდება პირველი ცხრა სიმღერისგან, რადგან იგი უშუალოდ ღმრთეების პიროვნებას, შრი კრშნას ტრანსცენდენტულ საქმიანობებს ეხება. მეათე სიმღერის შინაარსს ვერ გაიგებს ის, ვისაც პირველი ცხრა სიმღერა არ წაუკითხავს. წიგნი შეიცავს თორმეტ სიმღერას, რომელთაგან თვითოეული დამოუკიდებელია, მაგრამ უმჯობესია მისი თანმიმდევრულად, პატარა ნაწილებად კითხვა.

უნდა ვაღიარო, რომ შრიმად-ბჰაგავატამის” წინამდებარე გამოცემას ნაკლოვანებები ახასიათებს, მაგრამ მაინც ვიმედოვნებ, რომ “შრიმად-ბჰაგავატამის” (1.5.11) შემდეგი განცხადების საფუძველზე საზოგადოების მოაზროვნენი და ლიდერები კარგად მიიღებენ მას:

“მეორეს მხრივ, ნაწარმოები, რომელიც უსაზღვრო უზენაესი უფლის სახელის, დიდების, ფორმისა და გართობების ტრანსცენდენტული ქება-დიდებით არის აღსავსე, წარმოადგენს ტრანსცენდენტულ თხზულებას, რომელიც გზააბნეული ცივილიზაციის ბიწიერ ცხოვრებაში გადატრიალების მოსახდენად არის განკუთვნილი. არასწორადაც რომ იყოს შედგენილი, ასეთ ტრანსცენდენტულ ნაწარმოებს ისმენენ, მღერიან და აღიარებენ განსპეტაკებული ადამიანები, რომლებიც სრულიად პატიოსნები არიან.”

ომ ტატ სატ

ა.ჩ. ბჰაკტივედანტა სვამი

დელი 1962 წ. 15 დეკემბერი

[Atman]

უფალი შრი ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუს ამ სიტყვების მოსმენის შემდეგ ბჰატტაჩარია განცვიფრდა და რიდით შეპყრობილი ჩუმად შეჰყურებდა უფალს. შემდეგ უფალმა დაარწმუნა, რომ საკვირველი არაფერი იყო. “მე ვამბობ, რომ ღმრთეების პიროვნების ერთგული სამსახური ადამიანის სიცოცხლის უმაღლესი მიზანია.” შემდეგ მან მოუყვანა შლოკა “შრიმად-ბჰაგავატამიდან” და დაარწმუნა იმაში, რომ სულსა და სულიერ შემეცნებაში ჩაფლული განთავისუფლებული სულებიც კი უფალი ჰარის ერთგულ სამსახურს ჰკიდებენ ხელს, რადგან ღმრთეების პიროვნება ისეთ ტრანსცენდენტულ თვისებებს ფლობს, რომ განთავისუფლებულ სულთა გულებსაც კი იზიდავს.

შემდეგ ბჰატტაჩარიამ “ბჰაგავატამიდან” “ატმარამა” შლოკას (1.7.10) მოსმენა მოისურვა. უფალმა ჯერ ბჰატტაჩარიას სთხოვა მისი განმარტება და შემდეგ თვითონ განმარტავდა. მაშინ ბჰატტაჩარიამ მეცნოერულად ახსნა შლოკა, ლოგიკის განსაკუთრებული გამოყენებით. მან შლოკას ცხრა განსხვავებული განმარტება წარმოადგინა, რაც ძირითადად ლოგიკას ემყარებოდა, რადგან იგი თავისი დროის ყველაზე სახელგანთქმული სწავლული გახლდათ.

ბჰატტაჩარიას მოსმენის შემდეგ უფალმა მადლობა გადაუხადა მას შლოკას მეცნიერული განმარტებისათვის და ბჰატტაჩარიას თხოვნით სამოცდაოთხი განსხვავებული სახით ახსნა შლოკა, ისე რმ ბჰატტაჩარიას ცხრა განმარტებაც არც შეხებია.

ამრიგად, უფლისგან ატმარამა შლოკას მოსმენის შემდეგ ბჰატტაჩარია დარწმუნდა, რომ ასეთი მეცნიერული განმარტების მოცემა არც ერთ მიწიერ არსებას არ შეეძლო. აქამდე შრი გოპინათჰა აჩარია ცდილობდა მის უფლის ღვთაებრიობაში დარწმუნებას, მაგრამ მაშინ მან ეს ვერ მიიღო. ბჰატტაჩარია განაცვიფრა უფლის მიერ ვედანტა-სუტრასა და ატმარამა შლოკას განმარტებამ. ამიტომ დაიწყო ფიქრი იმაზე, რომ დიდი შეურაცხყოფა მიაყენა უფლის ლოტოსის ტერფებს, რადგან თავად კრშნად არ აღიარა იგი. შემდეგ ბჰატტაჩარია მიენდო უფალს, მოინანია რა თავისი წარსული მოქცევა მასთან და უფალმაც მოწყალედ მიიღო იგი. თავისი უმიზეზო წყალობით უფალი ჯერ ოთხხელიანი ნარაიანას სახით მოევლინა მას, შემდეგ კი კვლავ ორხელიანი უფალი კრშნას სახით, ფლეიტით ხელში.

ბჰატტაჩარია უმალვე დაემხო უფლის ლოტოსის ტერფებთან და უფლის წყალობით მრავალი ჩინებული შლოკა შეთხზა მის სადიდებლად. მან უფალი თითქმის ას შლოკაში განადიდა. შემდეგ უფალი მოეხვია მას და ტრანსცენდენტული ექსტაზის გამო ბჰატტაჩარიამ ფიზიკური გარემოს აღქმის უნარი დაკარგა. ცრემლები, კანკალი, გულისცემა, ოფლდენა, გრძნობათა მოზღვავება, ცეკვა, სიმღერა, ტირილი და ტრანსის რვავე ნიშანი შეიმჩნეოდა ბჰატტაჩარიას სხეულზე. შრი გოპინათჰა აჩარიას ძალიან გაუხარდა და გაუკვირდა უფლის წყალობით თავისი სიზეს ასეთი სასწაულებრივი მოქცევა.

ბჰატტაჩარიას მიერ უფლის სადიდებლად შეთხზული ასი სახელგანთქმული შლოკადან შემდეგი ორი ყველაზე მნიშვნელოვანია და ისინი მოკლედ გვიხსნის უფლის მისიის არსს:

1. დაე მივენდო ღმრთეების პიროვნებას, რომელიც ამჯერად უფალი ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუს სახით არის მოსული. იგი წყალობის ოკეანეა და ახლა იმისთვის მორძანდა ამქვეყნად, რომ მატერიალური განჯაჭვულობა, ცოდნა და თავისი ერთგული სამსახური გვასწავლოს.

2. რადგან დროთა განმავლობაში წმინდა ერთგული სამსახური დაიკარგა, უფალი პრინციპების აღსადგენად მოევლინა, ამიტომაც თაყვანს ვცემ მის ლოტოსის ტერფებს.

უფალმა განმარტა, რომ სიტყვა მუკტი სიტყვა ვიშნუს, ანუ ღმრთეების პიროვნების ტოლფასია. მუკტი, ანუ მატერიალური ტყვეობიდან განთავისუფლება უფლის სამსახურის მიღწევას ნიშნავს.

შემდეგ უფალი გარკვეული ხნით სამხრეთ ინდოეთში გაემგზავრა და ყოველი შემხვედრი უფალი შრი კრშნას ერთგულად აქცია. ამ ერთგულებმა, თავის მხრივ, მრავალი სხვა მოაქციეს ერთგული სამსახურის, ანუ უფლის ბჰაგავატა-დჰარმას გზაზე. ამრიგად, უფალი მივიდა გოდავარის ნაპირას, სადაც შეხვდა შრილა რამანანდა რაიას, მადრასის მმართველს, მაჰარაჯა პრატაპარუდრას, ორისას მეფის ნაცვალს. მისი საუბრები რამანანდა რაიასთან მეტად მნიშვნელოვანია მაღალი ტრანსცენდენტული ცოდნის შემეცნებისთვის და მცირე ბროშურას შეადგენს. მაგრამ ჩვენ მაინც მოკლედ წარმოგიდგენთ მათ.

შრი რამანანდა რაია თვითშეცნობილი სული გახლდათ, თუმცა სოციალური სტატუსით ბრაჰმანებზე დაბალ კასტას მიეკუთვნებოდა. მას განდეგილის ცხოვრების წესი არ ჰქონდა მიღებული, გარდა ამისა, მაღალი თანამდებობის მქონე სახელმწიფო მოსამსახურე იყო. და მაინც, ტრანსცენდენტული ცოდნის მაღალი რეალიზაციის გამო შრი ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუმ იგი განთავისუფლებულ სულად აღიარა. ასევე აღიარა უფალმა შრილა ჰარიდასა თჰაკურაც, უფლის ერთ-ერთი პირველი ერთგული, რომელიც მუსულმანთა ოჯახში იყო შობილი. უფალს სხვადასხვა ერთობებიდან, სექტებიდან და კასტებიდან სხვა მრავალი დიდი ერთგულიც ჰყავს. უფლისთვის ერთადერთი კრიტწერიუმი კონკრეტული პიროვნების ერთგული სამსახურის ხარისხი იყო. მას არ აინტერესებდა ადამიანის გარეგანი სამოსელი; იგი მხოლოდ სულსა და მის საქმიანობებს აქცევდა ყურადღებას. ამიტომ უნდა გვესმოდეს, რომ უფლის მისიონერული საქმიანობა სულიერ საფეხურზე სრულდებოდა და შრი ჩაიტანიუა მაჰაპრაბჰუს კულტს, ანუ ბჰაგავატა-დჰარმას კულტს არაფერი აქვს საერთო მიწიერ საქმიანობებთან, სოციოლოგიასთან, პოლიტიკასთან, ეკონომიკურ განვითარებასთან ან ცხოვრების რომელიმე მსგავს სფეროსთან. “შრიმად-ბჰაგავატამი” სულის წმინდა ტრანსცენდენტული მოთხოვნილებაა.

შრი რამანანდა რაიასთან გოდავარის ნაპირზე შეხვედრისას უფალმა ახსენა ვარნაშრამა-დჰარმა, რომელსაც ინდუსები მისდევენ. შრილა რამანანდა რაიამ თქვა, რომ ვარნაშრამა-დჰარმას, ანუ ადამიანთა სიცოცხლის ოთხი კასტისა და ოთხი საფეხურის სისტემის დაცვით ყველას შეუძლია ტრანსცენდენციის შეცნობა. უფლის აზრით, ვარნაშრამა დჰარმას სისტემა მხოლოდ ზედაპირულია და ბევრი არაფერი ესაქმება სულიერ ფასეულობათა უმაღლეს რეალიზაციასთან. სიცოცხლის უმაღლესი სრულყოფილება მატერიალური მიჯაჭვულობისაგან ჩამოშორებასა და შესაბამისად, უფლის სასიყვარულო სამსახურის განხორციელებაში მდგომარეობს. ღმრთეების პიროვნება მას აღიარებს, ვინც ამ გზით მიიწევს წინ. ამიტომ ერთგული სამსახური ყოველგვარი ცოდნის განვითარების მწვერვალს წარმოადგენს. როდესაც შრი კრშნა, ღმრთეების უზენაესი პიროვნება, ყოველი დაცემული სულის გადასარჩენად მოევლინა, მან ასეთი გზა შემოგვთავაზა – თავისი საქმიანობებით ყველამ თაყვანი უნდა სცეს ღმრთეების აბსოლუტურ უზენაეს პიროვნებას, რომლისგანაც ყოველი ცოცხალი არსება მომდინარეობს. ესაა ჭეშმარიტი სრულყოფილების გზა და იგი წარსულისა და აწმყოს ყოველი ჭეშმარიტი აჩარიას მიერ არის აღიარებული. ვარნაშრამას სისტემა მეტ-ნაკლებად მორალურ და ეთიკურ პრინციპებზეა დამყარებული. მასში ძალიან ძნელია ტრანსცენდენციის შეცნობა, ამიტომ უფალმა შრი ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუმ უარყო იგი როგორც ზედაპირული და სთხოვა რამანანდა რაიას, გაეგრძელებინა თხრობა.

შემდეგ შრი რამანანდა რაიამ კარმიულ საქმიანობებზე უარის თქმა შესთავაზა უფალს. ამასთან დაკავშირებით “ბჰაგავად-გიტა” (9.27) გვირჩევს: “რასაც აკეთებ, რასაც ჭამ და რასაც გასცემ, აგრეთვე ყოველი ეპითიმია, რომელსაც ასრულებ, მომიძღვენი მხოლოდ მე.” მშრომელის მხრიდან ასეთი ძღვენი გულისხმობს იმას, რომ ღმრთეების პიროვნება ვარნაშრამას სისტემის იმპერსონალურ კონცეფციაზე ნაბიჯით მაღლა დგას, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჯერ კიდევ არ არის ჩამოყალიბებული ურთიერთობა ცოცხალ არსებასა და უფალს შორის. ამიტომ უფალმა უარყო ეს წინადადება და სთხოვა რამანანდა რაიას, გაეგრძელებინა საუბარი.

შემდეგ რაიამ ვარნაშრამა-დჰარმასაგან განდგომისა და ერთგული სამსახურის დაწყების იდეა წამოაყენა. უფალმა ეს წინადადებაც დაიწუნა, რადგან უეცრად არავინ უნდა შეცვალოს თავისი მდგომარეობა, რამეთუ ეს სასურველ შედეგს არ მოიტანს.

შემდეგ რამანანდა რაიამ გამოთქვა აზრი, რომ ცოცხალი არსების უმაღლეს მიღწევას სიცოცხლეზე მატერიალისტური შეხედულებისგან თავისუფალი სულიერი რეალიზაციის დონის მიღწევა წარმოადგენს. უფალმა ეს წინადადებაც უარყო, რადგანაც ასეთი სულიერი რეალიზაციის ხარჯზე არაერთმა უსინდისომ არეულობა შემოიტანა საზოგადოებაში. ამიტომ ამის უცაბედად განხორციელება შეუძლებელია. შემდეგ რაიამ თვითშეცნობილ სულებთან გულწრფელი ურთიერთობა და ღმრთეების პიროვნების ტრანსცენდენტულ გართობათა შესახებ მორჩილი სულით მოსმენა შესთავაზა. უფალმა მოიწონა ეს წინადადება. ეს შეესაბამება ბრაჰმაჯის სიტყვებს, რომელმაც თქვა, რომ ღმრთეების პიროვნებას ეწოდება აჯიტა, ანუ ის, ვისი დამორჩილება და ვისთან მიახლოებაც არავის ძალუძს. მაგრამ ასეთი აჯიტაც კი ჯიტა (დაპყრობილი) ხდება ერთი ხერხით, რომელიც მეტად მარტივი და იოლია. ეს მარტივი ხერხი მდგომარეობს იმაში, რომ ადამიანმა უარი უნდა თქვას საკუთარი თავის ქედმაღლურად ღმერთად გამოცხადებაზე. ადამიანი მეტად თავმდაბალი და მორჩილი უნდა იყოს და სცადოს მშვიდობიანი სიცოცხლე იმით, რომ ათხოვოს ყური ტრანსცენდენტულ თვითშეცნობილი სულების საუბრებს ბჰაგავატა-დჰარმას, ანუ უზენაესი უფლისა და მისი ერთგულების ქება-დიდების რელიგიის შესახებ. დიდი ადამიანის ქება-დიდება ცოცხალ არსებებს სხვებისგან არ უსწავლიათ; ეს მათი ბუნებრივი ინსტინქტია. სიცოცხლეში სრულყოფილება უბრალოდ უფლის თვითშეცნობილ ერთგულთან ურთიერთობაში უფლის ქება-დიდებით მიიღწევა (კრშნას ცნობიერების საერთაშორისო საზოგადოება ამ მიზნით იქნა დაარსებული). თვითშეცნობილი ერთგული ისაა, ვინ ბოლომდეა მინდობილი უფალს და მატერიალურ კეთილდღეობაზე მიჯაჭვულობა არ გააჩნია. მატერიალური კეთილდღეობა, გრძნობათა დაკმაყოფილება და მათი განვითარება უმეცრებისთვის დაახასიათებელი ქმედებებია ადამიანთა საზოგადოებაში. ღმერთსა და მის ერთგულებთან მოკლებულ საზოგადოებაში შეუძლებელია მშვიდობისა და მეგობრობის დამყარება. ამიტომ აუცილებელ პირობას წარმოადგენს ის, რომ ადამიანმა გულწრფელად უნდა ეძიოს წმინდა ერთგულებთან ურთიერთობა და სიცოცხლის ნებისმიერ მდგომარეობაში მყოფმა მოთმინებითა და მორჩილი სულით ისმინოს მათი სიტყვები. სიცოცხლის მაღალ ან დაბალ საფეხურზე ყოფნა არ აბრკოლებს ადამიანის წინსვლას თვითშემეცნების გზაზე. ერთადერთი, რაც მან უნდა გააკეთოს, ისაა, რომ რეგულარულად უსმინოს თვითშეცნობილ ერთგულს. მასწავლებელს შეუძლია აგრეთვე წაიკითხოს ლექციები ვედური ლიტერატურის შესახებ, წარსულ აჩარიათა კვალდაკვალ, რომელთაც აბსოლუტური ჭეშმარიტიება შეიცნეს. თვითშემეცნების ეს მარტივი მეთოდი, რომელსაც საზოგადოდ ბჰაგავატა-დჰარმა ეწოდება, უფალმა შრი ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუმ გვირჩია. “შრიმად-ბჰაგავატამი” სრულყოფილი სახელმძღვანელოა ამისთვის.

უფლისა და შრი რამანანდა რაიას, ორ დიდ პიროვნებას შორის, ამ საკითხების განხილვის გარდა უფრო ამაღლებული სულიერი საუბრებიც გაიმართა და ჩვენ განგებ არ მოგვყავს ისინი აქ, რადგან რამანანდა რაიასთან შემდგომი საუბრების მოსასმენად ადამიანი სულიერ საფეხურზე უნდა ამაღლდეგს. შრილა რამანანდა რაიასთან უფლის შემდგომი საუბრები ჩვენ სხვა წიგნში (“უფალი ჩაიტანიას მოძღვრება”) წარმოვადგინეთ.

ამ შეხვედრის დასასრულს უფალმა ურჩია შრი რამანანდა რაიას, მიეტოვებინა სამსახური და ჩამოსულიყო პურიში, რათა ერთად ეცხოვრათ და ტრანსცენდენტული ურთიერთობით დამტკბარიყვნენ. გჰარკვეული დროის შემდეგ შრი რამანანდა რაია გადადგა სახელმწიფო სამსახურიდან და მეფისგან პენსია მიიღო. იგი დასახლდა პურიში, სადაც უფლის ერთ-ერთი უახლოესი ერთგული გახდა. პურიში ცხოვრობდა კიდევ ერთი კეთილშობილი ადამიანი, შიქჰი მაჰიტი, რომელიც რამანანდა რაიასავით მის მიახლოებულთა წრეს მიეკუთვნებოდა. უფალი ინტიმურად ესაუბრებოდა სულიერ ფასეულობებზე პურიში მცხოვრებ სამ-ოთხ თანამგზავრს და ამგვარად თვრამეტი წელი გაატარა სულიერ ტრანსში. მისი საუბრები ჩაიწერა მისმა პირადმა მდივანმა შრი დამოდარა გოსვამიმ, ოხიდანტ ერთ-ერთმა ყველაზე ახლო ერთგულმა.

უფალი ბევრს მოგზაურობდა მთელს სამხრეთ ინდოეთში. დიდი მაჰარაშტრელი წმინდანი ტუკარამაც უფლის მიერ იქნა ინიცირებული. უფლისგან ინიციაციის მიღების შემდეგ წმინდა ყუკარამამ სანკირტანას მოძრაობით დატბორა მთელი მაჰარაშტრის პროვინციალ და ამ მოძრაობის ტრანსცენდენტული ნაკადი ჯერ კიდევ გრძელდება ინდოეთის დიდი ნახევარკუნძულის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში.

სამხრეთ ინდოეთში უფალმა აღმოაჩინა ორი უაღრესად მნიშვნელოვანი წიგნი, კერძოდ, “ბრაჰმა-სამჰიტა” და “კრშნა-კარნამრტა” ეს ორი ძვირფასი წიგნი ერთგულთათვის ავტორიტეტულ ნარკვევებს წარმოადგენს. სამხრეთ ინდოეთში მოგზაურობის შემდეგ უფალი პურიში დაბრუნდა.

როდესაც უფალი პურიში ჩამოვიდა, მასთან განშორების გამო დამწუხრებულ ერთგულებს სიცოცხლე დაუბრუუნდათ და უფალი დარჩა იქ, გამუდმებიუთ ასრულებდა რა თავის გართობებს, დაკავშირებულს მის ტრანსცენდენტულ შემეცნებასთან. ამ დროის ყველაზე მნიშვნელოვანი ამბავი გახლდათ მეფე პრატაპარუდრასთვის მასთან შეხვედრის უფლების მიცემა. მეფე პრატაპარუდრა უფლის დიდი ერთგული იყო და საკუთარ თავს თვლიდა უფლის ერთ-ერთ მსახურად, რომელსაც ტაძრის დაგვა ჰქონდა მინდობილი. შრი ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუმ დიდად დააფასა მეფის ეს მორჩილი სული. მეფემ სთხოვა ბჰატტაჩარიასაც და რაიასაც, უფალთან მისი შეხვედრა მოეწყოთ. მაგრამ როდესაც უფალს მისმა ორმა განუხრელმა მიმდევარმა ამ თხოვნით მიმართა, მან მტკიცე უარი განაცხადა, თუმცა ეს პირადი თანამგზავრების – რამანანდა რაიასა და სარვაბჰაუმა ბჰატტაჩარიას თხოვნა იყო. უფალი ამბობდა, რომ სანნიასისთვის ძალიან სახიფათოა ფულზე ფიქრით მოცულ ერისკაცებთან და ქალებთან ურთიერთობა. უფალი იდეალური სანნიასი იყო. ქალი თაყვანისცემისთვისაც კი ვერ მიუახლოვდებოდა მას. ქალები უფლისგან საკმაოდ მოშორებით ისხდნენ. როგორც იდეალური მასწავლებელი და აჩარია, იგი მეტად მკაცრად ასრულებდა სანნიასის ყოველდღიურ შრომას. გარდა იმისა, რომ ღვთაებრივი ინკარნაცია გახლდათ, უფალი იდეალური ადამიანური ხასიათითაც გამოირჩეოდა. მისი ქცევაც უნაკლო იყო. თავის დამოკიდებულებაში იგი, როგორც აჩარია, მეხზე მრისხანე და ვარდზე ნაზი იყო. მისმა ერთ-ერთმა თანამგზავრმა, უმცროსმა ჰარიდასამ დიდი შეცდომა დაუშვა, ვნებით შეხედა რა ახალგაზრდა ქალს. როგორც ზესული, უფალი მიხვდა ამ ვნებას უმცროსი ჰარიდასას ფიქრებში და იგი მაშინათვე სამუდამოდ ჩამოცილებულ იქნა უფლისგან, თუმცა უფალს სთხოვდნენ, ეპატიებინა ჰარიდასასთვის. შემდეგ უფალ;თან ჩამოშორების გამო უცროსმა ჰარიდასამ თავი მოიკლა და ეს ამბავი უფალს მოახსენეს, უფალს მაშინაც არ დავიწყებია მისი დანაშაული და თქვა, რომ ჰარიდასამ დამსახურებული სასჯელი მიიღო.

განდეგილის ცხოვრების წესის პრინციპებისა და დისციპლინეს საკითხებში უფალი არავითარ დათმობაზე არ მიდიოდა, ამიტომ, თუმცა იცოდა, რომ მეფე დიდი ერთგული იყო, უარი თქვა მასთან შეხვედრაზე, მხოლოდ იმ მიზეზით, რომ მეფეს ფული აინტერესებდა. ამ მაგალითით უფალმა ხაზი გაუსვა ტრანსცენდენტალისტისათვის სწორი ქცევის მნიშვნელობას. ტრანსცენდენტალისტს არაფერი ესაქმება ქალებთან და ფულთან. იგი მუდამ უნდა ერიდოს ასეთ მჭიდრო კავშირებს მათთან. მაგრამ ერთგულებმა ასე მოაწყვეს, რომ მეფემ უფლის წყალობა მიიღო. ეს იმას ნიშნავს, რომ უფლის საყვარელ ერთგულს უფრო გულუხვად შეუძლია ახალბედისთვის მადლის მოფენა, ვიდრე უფალს. ამიტომ წმინდა ერთგულები არასოდეს აყენებენ შეურაცხყოფას სხვა წმინდა ერთგულის ტერფებს. ზოგჯერ მოწყალე უფალი პატიობს თავისი ლოტოსის ტერფებისადმი მიყენებულ შეურაცხყოფას, მაგრამ ერთგულის ტერფებისადმი მიყენებულ შეურაცხყოფა მეტად სახიფათოა მისთვის, ვისაც ჭეშმარიტად სურს ერთგულ სამსახურში წინსვლა.



სანამ უფალი პურიში იმყოფებოდა, უფალი ჯაგანნათჰას ეტლების დღესასწაულ რათჰა-იატრას დროს ათასობით ერთგული მოდიოდა მის სანახავად. ეტლების დღესასწაულის მნიშვნელოვან ნაწილს უფლის უშუალო ხელმძღვანელობით ტაძარ გუნდიჩას განწმენდა წარმოადგენდა. უფლის ერთობლივი სანკირტანა მოძრაობა პურიში ხალხისათვის განუმეორებელი სანახაობა იყო. ეს ხალხის ყურადღებას სულიერი შემეცნებისკენ მიმართავს. უფალმა დაიწყო ეს მასობრივი სანკირტანა და ყოველი ქვეყნის ლიდერებს შეუძლიათ ისარგებლონ ამ სულიერი მოძრაობით, რათა ხალხი მშვიდობასა და ძმობაში ამყოფონ. დღეისთვის ეს მთელი მსოფლიოს ადამიანთა საზოგადოებაში აუცილებლობად იქცა.

გარკვეული დროის შემდეგ უფალი კვლავ გაემგზავრა ჩრდილოეთ ინდოეთში და გადაწყვიტა, ვრნდავანსა და მის მახლობელ ადგილებში ჩასულიყო. მან გაიარა ჯჰარიქჰანდას (მადჰია ბჰარატას) ჯუნგლებში და მის სანკირტანას მოძრაობას მთელი გარეული ცხოველებიც შეუერთდნენ. ველური ვეფხვები, სპილოები, დათვები და ირმები ერთად ახლდნენ უფალს და უფალი მათ სანკირტანაში უძღვებოდა. ამით მან დაამტკიცა, რომ სანკირტანას მოძრაობით (უფლის სახელის ერთობლივი გალობითა და ქება-დიდებით) გარეული ცხოველებიც კი მშვიდობიანად და ძმურად ცხოვრობენ და რაღა გვეთქმის ადამიანებზე, რომლებიც წესით ცივილიზებულნი უნდა იყვნენ. უფლის სანკირტანას მოძრაობა არც გარკვეული კასტით, სარწმუნოებით, კანის ფერით თუ სახეობითაა შეოფარგლული. აი, მისი მისიის სიდიადის დადასტურება: უფალმა ცხოველებიც კი ჩართო თავის დიდ მოძრაობაში.