ქართული პოეზია, ლიტერატურა, საყვარელი ამონარიდები,. ცი |
ქართული პოეზია, ლიტერატურა, საყვარელი ამონარიდები,. ცი |
Dec 27 2007, 12:56 PM
Post
#1
|
|
RED soul Group: Members Posts: 173 Joined: 25-January 07 Member No.: 3 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
ეს ნამდვილად არაა პარალელი მეგრეს ნაწარმოებებს და ვაჟას შორის...(ხელი მომტყდეს რომე ს გავაკეთო)
უბრალოდ, თეოს საინტერესო მინაწერიაქვს ფორუმზე ნოდარ დუმბაძის რომანიდან და გადავწყვიტე ასეთი თემა გამეხსნა. ჩვენი საყვარელი ადგილები, ჩვენთვის საყვარელი ნაწარმოებებიდან.... ამ ნაწყვეტს კი კონკრეტულად ზეტმა რომ წაიკითხოს ბოლომდე იმიტომ ვდებ ფორუმზე მაინც წაიკითხოს იქნებ როცა კი გაზაფხულდება, გამოიღვიძებს ქვეყანა: სილაღე, სიმხიარულე დასეირნობენ ყველგანა, გაჩნდება ჩირთი, ყვავილნი ეკონებიან მწვანესა, მინდია გაფაციცებით სულ მიმოივლის მთა-ველსა. ყველა მცენარეს და მღილსა ის ეგებება სალმითა, ბუნებაც “ვაშას” უძახის მდიდრად მორთულის ალმითა. ყვავილნი ყელ-გადაგდებით, დახატულები კალმითა, “მინდიას გაუმარჯოსო”, ერთხმად ასტეხენ ჟიჟინსა, ხეები ფოთლებს არხევენ, ბუნება იწყებს ბიბინსა, და მერე სათითაოდა ყველა მოჰყვება ტიტინსა: “მე ვარო ამის წამალი”; სხვა გაიძახის - “იმისა;” მინდიაც მოსწყვეტს, თან მიაქვს, ჯერ ზედ ნამი აქვთ დილისა. თურმე ზნედა სჭირთ ყვავილთა: ოღონდ ეწამლონ სნეულთა, სიცოცხლით გაფუფუნებულს არად აგდებენ სხეულთა: სალხინოდ ჰსახვენ, კაცთ სარგოდ, ძვალ-ხორცთა ჩამორღვეულთა. ყვავილთ ეს ზნე სჭირთ და ხეებს თურმე მოუვათ ტირილი; მარტოკა მინდიას ესმის მათი კვნესა და ჩივილი. ამისგან მისი ცხოვრება ძალიან დაცარულია: მივიდა ხესთან ცულითა, სთქვა: “უნდა მოვჭრა ესაო!” შემოჰკრავს ცულსა და ამ დროს ხის შამოესმის კვნესაო: “ნუ მომკლავ, ჩემო მინდიავ, ნუ დამიბნელებ მზესაო, უიარაღო რომა ვარ, მიტომ მიბრიყვებ ხესაო?!..” დაუდუნდება მკლავები, შტერად გაჰხედნებს ზეცასა. სხვა ხეს მიჰმართავს, ის უფრო მეტად დაიწყებს კვნესასა. ხელცარიელი წამოვა, ვერ მოიყოლებს შეშასა, და რომ ღველფზედა არ გაჰქრეს ცეცხლი, აანთებს თივასა ან ჩალას, გამხმარს ჯოყრებსა, თან მიაშველებს წივასა; თუ სად ხმელს წიწკრებს იპოვნის, არც დაიწუნებს იმასა. მაინც ღმერთს ჰმადლობს, მაინცა, საღამოსა და დილასა. სხვებსაც მას ურჩევს: “კაცებო, მოდით, ნუ ჰშვრებით ცოდვასა; ნუ მასჭრით ხესა, დავჯერდეთ ჯოყრებს, ხმელს წიწკრებს ცოტასა.” არავინ უსმენს, არქმევენ ამგვარს მის რჩევას ბოდვასა. - “ღმერთს ჩვენთვის გაუჩენაო სარგოდა, მოსახმარადა!” და დღესაც არავინ ჰზოგავს ვერხვ-წიფელს მოსაკლავადა. ვაჟა ფშაველა – გველის მჭამელი http://www.lib.ge/body_text.php?1825 |
|
|
Feb 20 2011, 04:58 PM
Post
#2
|
|
RED soul Group: Members Posts: 206 Joined: 23-January 10 Member No.: 6,129 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
QUOTE რაში გვითხარი ... ? უპირველს ყოვლისა იმაში, რომ კრიშნამურტი ცდილობს მეცნიერული გონის - რელიგიურ ცნობიერებასთან დაკავშირებას! აქ დგება მისი საერთოდ აზროვნების საკითხი ეჭვქვეშ! რადგან თუ ვინმე აცხადებს, რომ რელიგია ოდესმე დაუახლოვდება-მეცნიერებას ის მარაზმშია! რელიგიის სფერო ეს არის ის რომელსაც მეცნიერებასთან არაფერი საერთო არა აქვს! რადგან რელიგია ორგანულად გამოეყოფა მეცნიერებას! კრიშნამურტისეული ხედვა კი არაფრით არ განსხვავდება ნებისმიერი რელიგიური დოგმისგან. ისე კი თითოეული ადამიანი თავისი ნებით წყვეტს ამა თუ იმ პიროვნების აზროვნების-უნარიანობას თუ უუნარობას? ია ტაკ დუმაიუ..... Existence იმედია შენი ცნობისმოყვარეობა დავაკმაყოფილე |
|
|
Lo-Fi Version | Time is now: 24th September 2024 - 05:57 AM |