Printable Version of Topic

Posted by: ichi Jun 9 2015, 03:03 PM

არსებობს კი დრო?
როდესაც კონკრეტულად ვფიქრობ წარსულზე და მომავალზე საკმაოდ ვიბნევი....
მოგეხსენებათ(ალბათ), რომ სამყარო სამგანზომილებიანია(ესეც ალბათ), პლიუს მეოთხე, დროითი განზომილება...
ნიუტონის კანონების მიხედვით, დრო – სამყაროს უცვლელი სიდიდეა, ის ყოველგვარი გარე ზემოქმედების გარეშე მიედინება და ყველა დამკვირვებლისთვის ერთნაირია. ნიუტონის ამ მოსაზრებას აინშტაინის ფარდობითობის თეორია ეწინააღმდეგება. აქ და მარსზე დრო განსხვავებულად მიედინება. სწრაფად მოძრაობისას, ასევე, მასიური ობიექტის გრავიტაციულ ველში, დრო იცვლება.
"როცა მთელი კაცობრიობა მიაღწევს ბედნიერებას, მაშინ დრო აღარ იარსებებს, რადგან ის უკვე საჭირო აღარ იქნება"- -დოსტოევსკი
რა არის წარსული და რა არის მომავალი? ერთი კანონზომიერება დავიჭირე, რომ ყველაფერი კვეთავს აწმყოს, წარსულიც და მომავალიც რომელიც გვიახლოვდება.... იქნებ არ ასებობს წარსული და მომავალი, იქნებ ყველაფერი ერთიანია უბრალოდ ჩვენ ვერ აღვიქვავთ მას? იქნებ ის რაც 1000 წლის შემდეგ უნდა მოხდეს უკვე მომხდარია?სხვანაირად რომ ვთქვათ წარმოიდგინეთ წიგნის პირველი გვერდი სადაც ნიკა იბადება და წიგნის ბოლო გვერდი სადაც ნიკა კვდება, ანუ წიგნში(დროში) უკვე არის დაბადებაც და სიკვდილიც...
რას დავარქვით დრო? რამდენიმე თვეა ამ კითხვაზე ვცდილობ პასუხი გავიგო, ტოპ მეცნიერების აზრები მოვისმინე სადაც პასუხი არ აქვთ... ერთ რამეზე ყველა თანხმდება, რომ დრო არის გაუგებარი ჩვენი ტვინებისთვის... შენ ცხოვრებას ატარებ და ამას წლებით საზღვრავ მაგრამ რა გაატარე? წლები? აქტები?
2011 წლის მონაცემებით მსოფლიოში ადამიანის სიცოცხლის ხანგრძლივობის საშუალო მაჩვენებელი 67 წელია. მაშასადამე, დაუთმეთ თქვენი დროის ანუ სიცოცხლის ხანგრძლივობის 4 მეათემემილიონედე ნაწილი სწორედ იმ ფენომენის შესახებ ინფორმაციის მიღებას, რომლის დათმობაც გიწევთ და რომელსაც ადამიანებმა, რატომღაც, რიცხვები მივუჩინეთ გამომსახველად. რიცხვი მე პირადად არაფერს მეუბნება... ბოლოს მინდა გითხრათ რომ ჩემი ღრმა რწმენით დროის ერთიანობა ისეთი ფენომენია რომელშიც თუ არ შეხვედი, ვერ გაიგებ.....
რას ფიქრობთ რა არის დრო? წუთი,წამი,საათი,წელი ეს ჩვენი მოგონილი სიტყვებია, მე არაფერს მეუბნება მნიშვნელოვანს.......იქნებ დრო გაჩერებულია და ჩვენ ვერ ვხვდებით? გაჩერებული ანუ გამთლიანებული? ერთიანი?

Posted by: ichi Jun 9 2015, 03:30 PM

დრო ილუზიაა - ალბერტ აინშტაინი. შინაგანი განცდაც იგივეს მეუბნება....

Posted by: tikoroma Jun 9 2015, 03:39 PM

მე რასაც დავაკვირდი, დრო ისევე იზომება როგორც მანძილი. მანზილი - ობიექტებს შორის, სივრცე. დრო - მოქმედებებს შორის მანძილი. ჰოდა რა მერე?
ალბათ იმის თქმა მინდოდა, რომ თუ არ არსებობს მოქმედება, საიდანაც ავითვლით და მოქმედება სადაც ათვლას ვასრულებთ. დროც არ იარსებსბ, ან უძრავი იქნება ;დ

Posted by: tikoroma Jun 9 2015, 03:40 PM

ichi
ყველაფერი ილუზიაა, სიზმარიც ილუზიაა, დროც, ჩვენი სხეულიც- მაგრამ ვერ ვიტყვით რომ ისინი არ არსებობენ - არსებობენ თავიანთი ილუზორული ბუნებით, მაგრამ მაინც არსებობენ...

Posted by: ano Jun 9 2015, 03:40 PM

ახლა წარმოვვიდგინე რომ დრო არ არსებობდეს, მაშინ არ იარსებებს, მანძილი, პლანეტები....
ყველაფერი ართად იქნება, მანძილი და დრო არის დამყოფი,
მაგიტომ არის რომ ის ხალხი იძახის აქ და ახლა, მერე დრო ქრება, დროს ბადებს ტვინი რომელიც სულ მოძრაობს და ვერ ჩერდება,
ახლა თან წერ ან კითხულობ და შესაძლოა ამავდროულად რაღაცაზეც ფიქრობდე, ფიქრები მოძრაობენ წინ და უკან...
ხან წარსულს იხსენებ ხან მომავალზე ჯავრობ, ხან რაღაცას მისტირი ან ნანობ, ყველაფერი არის დაუსრულებელი, დალექილი ქვეცნობიერში,
იმ ქვეცნობიერის დაწმენდის შემდეგ შედარებით მშვიდდება ადამიანი, თუ ბოლომდე მოხდა გაწმენდა მაშინ ცნობიერს უახლოვდება ქვეცნობიერი,
ჯერ ალბათ უნდა მოხდეს ქვეცნობიერის გაწმენდა და სწავლა ყველა საქმის ბოლომდე დამთავრების რომ არ დარჩეს ქვეცნობიერში როგორც დაუსრულებელი რომელიც დაელოდება დროს როდესაც დაასრულებენ,
რაც შეეხება სიზმრებს იქ ასე თუ ისე იწმინდება,

ეს ისე რაც გავიხსენე ჩემი სიტყვებით, რომ დროის გაქრობის ვარიანტი არის აქ და ახლა ყოფნა, ამისთვის ყველამ რაღაც მეთოდები მოიგონა, თუ გინდათ იესოს სიტყვებიც: "ნუ იზრუნებთ ხვალინდელ დღეზე, ვინაიდან ყოველ დღეს საკმარისად აქვს თავისი საზრუნავიო"
დღეს რომ ბოლომდე გააკეთებ დღეის გასაკეთებელს ხვალინდელზე ფიქრის დროც არ გექნება, ხვალინდელი თავად მიხედავს თავის თავს...
რატომ არ ხდება უცებ? ანუ ხომ ვიცით მაგრამ მერე რა? მაინც არაფერი იცვლება! იმიტომ რომ ქვეცნობიერში ბევრი დაგროვდა მოუგვარებელი საქმეები, გეგმები... თითქოს მოჯადოებულ წრეზე ბრუნავ,
როდესაც იმის იქეთ აკეთებ ვიდრე შეგიძლია მერე თითქოს რაღაც იბადება, მანამდე ერთიდაიგივე წრეზე ბრუნავ, დაბადებიდან დაბერებამდე, არაფერი იცვლება როცა უბრალოდ დინებას მიყვები იგივე მეორდება, ალბათ ასე 1 დან 7 წლამდე პერიოდი, 7 დან 12 წლამდე, 13 დან 16 მდე, 17 დან 23 მდე, 23 დან 27 მდე ...და ისევ იგივე რაც იყო ოღონდ უკვე ასაკი გაქვს მომატებული
არაფერი არ იცვლება თუ თვითონ არ შეიცვალე, შეცვლა ხდება როცა იმაზე მეტს აკეთებ ნებისყოფის იქეთ უკვე ყელში რო გაქ ამოსული იმის იქეთ როგადალახავ, იმ რაღაცას აგროვებ, მაგრამ გაფანტვაც ხდება როცა შეცდომებს უშვებ,

პირად დაკვირვებას ვწერ, უბრალოდ დრო რო გადის გამოცდილება გაქ და აანალიზებ, თუ რამე მისწავლია დიდი სტრესის მერე მისწავლია, გამოცდასავითაა რო გადალახო,

თემას ძან რო არ გავცდე ეს გურჯიევი:
"რაც უფრო კონცენტრირებული ხართ, მით უფრო ჩქარა მიდის დრო. საათი შესაძლოა გავიდეს შეუმჩნევლად, იმიტომ რომ როდესაც კონცენტრირებული ხართ, თქვენ ნაკლები ასოციაციები გაქვთ, ნაკლები აზრები, გრძნობები და დრო მოკლე გვეჩვენება.
დრო სუბიექტურია; ის იზომება ასოციაციებით. როდესაც თქვენ ზიხართ არაკონცენტრირებულად, დრო დიდი გეჩვენებათ. ჩვენს მიღმა დრო არ არსებობს, დრო არსებობს ჩვენთვის როგორც შინაგანი განცდები."

Posted by: ichi Jun 9 2015, 04:09 PM

აჰაა უბრალოდ გაცნობიერება სჭირდება ალბათ ამ ყველაფერს...სხვა დონეზე გაცნობიერება......

ano

არ ვიცი.....

გეთანხმები, მაგრამ როგორც ამბობენ დაანებე წარსულს თავი, დაანებე მომავალს თავი, იცხოვრე ახლა და აკონტროლე ფიქრი..მიეჩვევი და ბედნიერებას მგონი მხოლოდ აწმყოში იპოვნი.....

კრიშნამურტიც,ლაო ძიც, ოშოც.........მოკლედ ძალიან ბევრი საუბრობს ამაზე.....მამარდაშვილიც.......

საინტერესო აზრია...კრისტალიზდება ანუ ეს შრომა.....გეთანხმები..

ვეთანხმები, იქნებ დროზე გვაქვს ძალაუფლება?

ფიზიკოსი არის ვინმე ფორუმზე? საინტეერსო იქნება მისი აზრიც.....

Posted by: David Monny Jun 9 2015, 09:27 PM

ჩემი მშობლები არიან გეოფიზიკოსები და ხშირად მიკითხავს მამაჩემისთვის დროზე. მე ასტროფიზიკის და კვანტური მექანიკის შესწავლით ვარ დაინტერესებული და მინდა გითხრათ, რომ აინშტაინმა მთლიანად გადაატრიალა ნიუტონის მექანიკა. ნიუტონის კანონები უმცირეს ნაწილაკებზე, კვანტებზე არ მოქმედებს. ფარდობითობის თეორიის მიხედვით დრო არ არის ერთიანი უწყვეტი ნაკადი, როგორც ეს ნიუტონს ეგონა. დრო დამოკიდებულია დამკვირვებელზე. ყველა დამკვირვებლისთვის დრო სხვანაირად გადის. ეს იმას ნიშნავს, რომ თუ ავიღებთ ერთ წერტილს იქიდან შეიძლება დრო ერთი იყოს, ხოლო მეორე წერტილიდან სხვა. უფრო მეტიც კვანტურ რეალობაში მცნება მდებარეობა, ლოკაცია, არ არსებიბს. არ არსებობს ადგილი საიდანაც აითვლიდი დროს. ყველა 'ადგილი' პ ი რ ო ბ ი თ ი ა. პირობითი ნიშნავს წარმოსახვითს ანუ არარეალურს, ანუ ილუზორულს. ამიტომ თქვა აინშტაინმა რომ დრო ილუზიაა. და მართლაც დრო და სამუარო ანუ სივრცე არის ილუზია.

Posted by: ichi Jun 11 2015, 09:59 PM

რაც მეტს ვფიქრობ დროზე, მით უფრო მგონია რომ არ არსებობს დრო.

Posted by: tikoroma Jun 11 2015, 10:01 PM

ichi
კარგი, თუ არ არსებობს დააგვიანე სამსახურში
არ დაბერდე
არ გაიზარდო
წარმატებები

Posted by: td......... Jun 11 2015, 10:28 PM

დრო არსებობს ჩვენს სამყაროსი და განზომილებაში, შეიძლება ილუზიად აღიქვა, რადგან არის მომენტები როცა ხდება დროის შენელება ან დაჩქარება.. ან ეს ჩვენი აღქმაა უბრალოდ.. მე კი მგონია დრო არის ჩვენი კოორდინატი ამ სამყაროს რუკაზე.. მეტი არაფერი. ამიტომაც ვბერდებიტ, ან გვაგვიანდება ან , ან , ან...სხვაგან დრო მოქცეულია 1 წერტილში და ყველა დრო ერთად არსებობს, ზოგან კიდევ უფრო სხვანაირადაა.. ამ მოცემულობასი კი ჩვენი კოორდინატის ნამსაზღვრელია დრო.

Posted by: ichi Jun 11 2015, 10:28 PM

არასწორად გამიგეთ თიკო, ვიზრდები და სამსახურშიც დავდივარ როცა საჭიროდ ვთვლი.......

Posted by: ichi Jun 11 2015, 10:38 PM

ვერ გავიგე, რა აჩქარებაზე და შენელებაზეა საუბარი?
დრო ჩვენ დავარქვით რაღაც ფენომენს და რა არის ეს? ტოპ მეცნიერები ვერ ამბობენ რას დავარქვით დრო, ძალიან რთული ფენომენია ჩემი აზრით.
წარსული, აწმყო და მომავალი ვიცი რა არის მაგრამ როცა მეკითხებიან ავუხსნა ვერ ვუხსნი-ნეტარი ავგუსტინე.
ჩემი აზრით ყველაზე კარგად დავიდ-მონიმ დაწერა დროზე.
ისე ბუაღლტრად ვმუშაობ ამ ეტაპზე და დრო კი ვიცი რაც არის, უბრალოდ როგორც გვესმის ეგ ნაღდად არ არის იმედია როდისმე გავიგებ

Posted by: tikoroma Jun 12 2015, 12:44 AM

როცა საჭიროდ ვთვლი, კარგი იყო
აქაც დრო ფიგურირებს

Posted by: ichi Jun 12 2015, 03:14 PM

რამეთუ მე ვარ პირველი და მევე — უკანასკნელი
მე ვარ პატივცემული და მოძულებული
მე ვარ მრუში და წმინდანი
მე ვარ ცოლი და ქალწული
მე ვარ დედა და შვილი
მე ჩემი დედის ხელები ვარ
მე ბერწი ვარ, მაგრამ უთვალავი შვილი მყავს
მე ბედნიერი ვარ ქორწინებაში და არ ვარ გათხოვილი
მე ის ვარ, ვინც შვილებს აჩენს და ის, ვინც ვერასოდეს
მოგვცემს შთამომავლობას
მე ვამსუბუქებ მშობიარობის ტკივილებს
მე ვარ ქმარი და ცოლი
და სწორედ მე გავაჩინე ჩემი ქმარი
მე მამაჩემის დედა ვარ
მე ჩემი ქმრის და ვარ
თაყვანი მეცით მარად,
რამეთუ მე ავზნიანი ვარ და დიდსულოვანი.

ჰიმნი ისიდასადმი, ნაპოვნი ნაგ-ჰამადიში
ჩვენს წელთაღრიცხვამდე III ან IV საუკუნეში

აქაც დავაკოპირებ, მემგონი დროსთან კავშირშია

Posted by: 1010110100 Jun 16 2015, 07:26 AM

მახსოვს ადრე ვნახე სადღაც ვიდეო ძალიან მარტივი მაგრამ თვალსაჩინო ექსპერიმენტი ჩაატარეს, 2 მოხალისე სხვადასხვა ოთახში შეიყვანეს სადაც საათი არიყო, ერთს კარტოფილის გათლა დაავალეს ხოლო მეორე ბილიარდს თამაშობდა და ეთობოდა, ნახევარსაათში ორივეს ჰკითხეს რადრო გავიდა თქვენიაზრითო და ვინცერთობოდა 15-20 წუთიო და ვინც კარტოფილს თლიდა 45-50 წუთიო.
ესარის იმის დამტკიცება რომ დრო ინდივიდუალურია იმისდამიხედვით ჩვენ მასზე ვფიქრობთ თუ არა, იმიტომრომ მე კომპიუტერთან თამაშისდროს 2 საათს ისე გავიყვან როგორც 15-20 წუთს იმიტომ რომ არვფიქრობ მასზე თამაშისდროს ხოლო დედაჩემისთვის 3-4 საათი გავა მისწარმოდგენაში, მაგრამ სინამდვილეში დრო ერთი ციკლია, დრო არის მოვლენების ცვლილების საზომი ერთეული და მეტი არაფერი ის ჩვენტვინშია და ჩვენზეა დამოკიდებული თუ როგორ გავზომავთ ამათუ იმ მოვლენის ცვლილებას (მაგალითად ყვავილის ზრდას ან წვეთის ციდან მიწამდე დაშვებას)

Posted by: ano Jun 16 2015, 08:40 AM

001010110100 კარგი იყო

Posted by: narilla Jun 16 2015, 10:38 AM

რას იტყვით იმაზე, რომ ადამიანები, რომლებიც პირველყოფილ საზოგადოებაში ცხოვრობდნენ, ე.წ. წინარეისტორიულ პერიოდში და მთლიანად მითოსურ მსოფლმხედველობას ატარებდნენ, მათთვის დრო უბრალოდ არ არსებობდა.

საინტერესოა როდის მოხდა ის გარდატეხა, რასაც დროის გააზრება და ისტორიის ათვლა, ასევ ვთქვათ, წელთაღრიცხვის შემოღება მოჰყვა?

ამ საკითხზე როცა ვფიქრობ, მახსენდებიან შუმერთა მეფეები, რომლებიც თავიანთი გამეფების წელს აწესებდნენ ახალი წელთაღრიცხვის ათვლის წლად და ასე იქცეოდა ყოველი მომდევნო მეფე, ასევე ჰქონდათ რომელიმე მნიშვნელოვანი თარიღის ათვლის წერტილად გამოცხადების ტრადიცია.

ყოველივე ეს ძალიან საინტერესოა, მაგრამ იმ კითხვას რომ მივუბრუნდე, როდის გაჩნდა პირველად პირველყოფილი ადამიანისთვის "დროის" ცნება, როდის შეიძინა მან თავისი დატვირთვა?

ამაზე პასუხს მითოსურ მსოფლმხედველობაში ეძიებენ, რადგან ეს იყო ყველაზე ძველი აზროვნების ფორმა, რომელიც ადამიანმა თავისი განვიტარების საწყის ეტაპზე გაიარა. მისი თავისებურება კი ისაა, რომ ამგვარი მსოფლმხედველობის ადამიანი სამყაროს აღიქვამდა მთლიანობაში, ამქვეყნიურ და იმქვეყნიურ სამყაროებს შორის ყოველგვარი ზღვარის გავლების გარეშე, მისთვის რეალობა ერთდროულად წარსულიც, აწმყოც და მომავალიც იყო, ყველაზე მთავარი, რასაც გამოყოფენ მითოსურ მსოფლმხედველობაში, ესაა სიკვდილის ფენომენის არარსებობა. ხოლო მას მერე, რაც ადამიანმა გაიაზრა სიკვდილი, არა როგორც მარადიული კვლავდაბრუნებისა და სიცოხლის გაგრძელების ფენომენი, არამედ, როგორც სიცოცხლის დასასრული, მაშინ მივიდა დროის გააგრებამდეც.

Posted by: ichi Jun 16 2015, 11:24 AM

თუ უსასრულოა ჩვენი სული, გამოდის რომ ჩვენ არა სიკვდილის შემდეგ შევალთ უსასრულობაში არამედ ახლაც ვიმყოფებით შიგნით. კიდევ ერთხელ დავწერ რომ რა არის წარსული თU არა ჩავლილი აწმყო? და რა არის მომავალი თუარა მოსასვლელი აწმყო? ერთი ჯაჭვია, ერთი მთLიანობაა. ჩემი აზრით ღრმა ბავშობიდან ჩადებული წარმოდგენა დროზე ჩარჩოებში გვსვავს, ამიტომ უნდა დაივიწყო და თავიდან ისწავლო რა არის დრო. რეალურად დროს ვერ განმარტავენ მეცნიერებიც, მაგრამ ფაქტია რომ ილუზორულია, ფაქტია რომ ჩვენ შეგვიძლია ვიმოქმედოთ მასზე, ოღონდ შინაგანი განცდებით, ძალისხმევით, აგერ კარგად დაწერა ადამიანმა კარტოფილზე და ბილიარდზე.
სამსახურშიც როცა ბევრი საქმე მაქვს და შინაგანად მინდა ყველაფერი მოვასწრო, დრო მიქრის ისე რომ მიკვირს რა ხდება თქო და როცა საქმე არ არის დრო მიიზლაზნება თითქოს 3 ისეთI დღე გავიდა სამუშაო ბევრი რო მქონდა.


ამის წყარო თუ გაქვთ ონლაინ სივრცეში?

Posted by: narilla Jun 16 2015, 02:31 PM

ichi

ინტერნეტიდან არ წამიკითხავს. ამის შესახებ, ანუ მითოსული მსოფლმხედველობა და მითოხური მსოფლმხედველობის ადამიანისთვის როგორ გაიაზრებოდა სამყარო, მათ შორის დროის ფენომენის არარსებობა, მეცნიერული იმდენად არა, რამდენადაც ფილოსოფიური ხასიათის გონებრივ სპეკულაციას საჭიროებს. მე პირადად, რაც მახსოვს წყარო - ვალერიან რამიშვილის "ფილოსოფია", მგონი აქ წამიკითხავს ამაზე, ასევე სავარაუდო წყარო შეიძლება იყოს ზურაბ კიკნაძე, მას აქვს ლექციები, სადაც მითოსურ მსოფლმხედველობაზე უწერია, მის ვიდეო-ლექციებშიც შეიძლება ჰქონდეს ამაზე საუბარი, თუმცა არ მომიძებნია.

Posted by: narilla Jun 16 2015, 07:25 PM

https://semioticsjournal.wordpress.com/2010/08/11/%E1%83%AE%E1%83%90%E1%83%97%E1%83%A3%E1%83%9C%E1%83%90-%E1%83%97%E1%83%90%E1%83%95%E1%83%93%E1%83%92%E1%83%98%E1%83%A0%E1%83%98%E1%83%AB%E1%83%94-_-%E2%80%9E%E1%83%9B%E1%83%98%E1%83%97%E1%83%98/

ichi აი ეს ვიპოვე ინტერნეტში, ძირითადად ფილოსოფიური და სემიოტიკური ასპექტებითაა განხილული. იმედია, თქვენს ინტერესსაც დააკმაყოფილებს.

Posted by: ichi Jun 16 2015, 08:05 PM

კაბალისტი არის ვინმე ფორუმზე? მაინტერესებს რას ფიქრობენ დროზე.

Posted by: ichi Jun 16 2015, 09:45 PM

https://www.youtube.com/watch?v=gjgAd4pR6yI ესეც საინტერესოა

Posted by: tikoroma Jun 21 2015, 10:06 PM

მე მაინც ვფიქრობ, რომ სანამ ერ კიდევ ვართ მისი გავლენის ქვეშ - მისი უარყოფა უაზრობაა.
შემიძლია ვამტკიცოთ, რომ არ არსებობს.
მეც ვამტკიცებ, რომ წარსული არ არსებობს.
გუშინ რაღაც მოხდა, მოხდა და მორჩა. ეს მარტო გონებაში არსებობს
ასევეა სიზმარი. ჩემთვის განსხვავება არაა სიზმარში გამოვცდი რაიმეს თუ ცხადში. შეგრძნება ორივეგან რეალურია, ორივე დროებითი მოვლენაა და მხოლოდ ჩემს გონებაში დარჩება.

Posted by: David Monny Jun 23 2015, 10:30 AM

tikoroma

დრო არ არსებობს. და აი რატომ:
როდესაც ვსაუბრობთ დროზე, ვამბობთ 3 მდგომარეობას ე.წ. კონტინიუმის უწყვეტ ჯაჭვში:
1. წარსული
2. აწმყო
3.მომავალი
დრო, მასში არსებული რაობებით, საგნებით განისაზღვრება. ანუ, დრო როგორც დამოუკიდებელი სუბსტანცია არარსია, თუ მას რაღაცასთან მიმართებაში არ განვიხილავთ, მაგ: სამყაროსთან, ადამიანთან, მოვლენებთან.
ანუ ჩვენ გვგონია, რომ სამყარო, ადამიანი და მოვლენები, მოძრაობენ წარსული, აწმყო და მომავლის კონტინიუმში. დავიწყოთ სამყაროთი. როგორ მოძრაობს სამყარო დროში? დიდი აფეთქებიდან იქმნებიან ვარსკვლავრბი, რომლებიც შორდებიან ერთმანეთს ზოგი სინათლის სიჩქარეზე სწრაფადაც კი.
ადამიანი როგორ მოძრაობს დროში? დაბადება, ცხოვრება, სიკვდილი.
და მოვლენები. მოვლენები ადვილად იროცხება, რადვან მოვლრნა როგგორც რაიმე არსებული საგანი არ არსებობს, ის დამკვირვებლის მიერ შეფასების პროცესია. ხოლო დამკვირვებეოი ისევ ადამიანია.
ანუ დრო განისაზღვრება ცვლილებით. რომ არ იყოს ცვლილება ადამიანი ვერ აღიქვამდა დროს და აღქმის გარეშეც არ იქნებოდა დრო.
ანუ მხოლოდ ცვლილების გამო ვამბობთ რომ დრო არსებობს. არის ასეთი, გახდა ისეთი და არ ვიცით როგორი იქნება ხვალ.
დრო რომ ცვლილება იყოს, მაშინ ის იქნებოდა დამოკდბული მატერიაზე, ანუ რაობაზე, რადგან სწორედ მატერიაა რაც განიცის ცვლილებას. დრო არის ცვლილება, ხოლო ცვლილება პირდაპირ პროპორციულია წარსულის. რაც დიდია ცვლილება, მით უფრო წარსულშია ობიექტი. ანუ რეალურად იმას რასაც ჩვენ წარსულს ვეძახით არის ობიექტი, რომელიც იყო მომავალში, გახდა აწმყოში და წავიდა წარსულში და როცა აწმყოში იყო იმ მდომარობასა და ახლანდელ მდგომარეობას შორის ცვლილებაა. იგივე რო ყოფილიყო, მაშინ დროის აღქმადობა 0ის ტოლი იქნებოდა.
დრო დაკვირვებადია, შესაბამისად, განვითარების დონით, ანუ არსობრივი პრინციპის მიხედვით, დაკვირვების პროცესზე დაბლა დგას. ანუ - დრო < დაკგირვების პროცესი
დრო აღინიშნება t _თი, ხოლო დაკვირვების პროცესი აღვნიშნოთ wთი, ანუ t<w, ანუ t ნაკლებია w ზე. ნაკლებობაში იგულისხმება უპირატესობა ყველა დონეზე, ფიზიკურიც და მეტაფიზიკურიც, ანუ მატერიალურიც და არამატერიალურიც.
რადგან t ნაკლევია w ზე, ე.ი. იგი დამოკიდებულიცაა w ზე. როგორც მოლეკულა დამოკიდებულია სხვადასხვა აომების ქიმიურ ბმაზე.
დამოკიდებულება ნიშნავს მანიპულირებას, სპეკულაციას ანუ ის შეიძლება იყოს რეალური შეიძლება არ იყოს რეალური, შეიძლება იყოს შეიძლება არ იყოს და ა.შ.
ამ დამოკიდებულების მიხედვით მტკიცდება, რომ დრო არ არსებობს, არამედ ის არის პირობითი მცნება, ანუ ილუზორული კონცეფცია, რომელიც დღეს ასეთია ხვალ შეიძლება ისეთი იყოს.
დამკვორვებლის გარეშე, დრო რომც იყოს რეალური, მისი არსებობაში მმყვანი არ იქნებოდა არავინ. ანუ დრო არაფერს ქმნის და არც აქრობს. ის არ არის კრეატორი, მას არაფრის შექმნა და გაქრობა არ შეუძლია.
ამიტომაცაა ნათქვამი, ყველაფერს ეშინია დროსი, ხოლო დროს ეშინია პირამიდების. პირამიდებში შეგვიძლია ვიგულისხმოთ w, დამკვირვებელი.

Posted by: David Monny Jun 23 2015, 10:49 AM

ის რასაც ჩვენ ვეძახიტ დროს, რეალურად არის უმცირესი ნაწილაკების, ანუ კვარკების მოძრაობა არაფერში, ანუ ვაკუუმში. ატომის 90% ცარიელია.
ანუ, ახლა ჩვენ უნდა განვსაზღვროთ w_ს, დამკვირვებლის დამოკიდებულება კვარკების მიმართ. კვარკი აღინიშნება q_თი. ამ შემთხვევაში w კვლავ მეტობაშია, რადგან მხოლოდ დაკვირვების პირობებში შეიძლება კვარკების არსებობაში შემოყვანა. ანუ w>q, w მეტია q_ზე. ანუ აქედან გამომდინარეობს, რომ ყველაფერი რაც არის, (ანუ ყველაფერი არის კვარკების ერთობლიობა) დამოკიდებულია დამკვირვებელზე და ზუსტად იგივე პრინციპით, ის არის ილუზორული, კონცეპტუალური, მხოლოდ დამკვირვებელზე ზემოქმედების შედეგად ეძლევა ეგზისტენციალიზმის შესაძლებლობა, მაგრამ ეს ისე არ უნდა გავიგოთ, რომ რადგან დამკვირვებელზე ზემოქმედებს, ამიტომ ის მას საკუთარი გავლენის ქვეშ აქცევს, არამედ დამკვირვებელი მასზე კვარკების მიერ მომხდარი ზემოქმედების დაკვირვებით აძლევს კვარკებს არსებობის უფლებას. რომ არ იყოს ზემოქმედება, კვარკები არ იარსებებდნენ. მაგრამ რომ არსებობენ ეს პირობითია, ანუ ილუზორული.

Posted by: ანნა Jun 23 2015, 11:48 AM

"წარსული შენს სხეულში არსებობს" დღეს ვფიქრობდი ამ ფრაზაზე. როგორ შეიძლება შენს სხეულში არსებობდეს წარსული მთლიანად?
და მომავლის წინასწარმეტყველება როგორ ხდება? მეც ბევრჯერ მცოდნია წინასწარ რა მხოდება, ბოლოს მეგობარმაც მომიყვა დედამისს უთხრეს ერთი კვირით ადრე რაღაც მოვლენაზე.. ანუ მომავალი ხომ სულ იცვლება, სამყრაოს კანონზომიერებით მომავალი განსაზღვრულია? და მერე ჩვენ ვცლითხოლმე? ანუ ერთი მთლიანობაა? თუ არადა აბა როგორ ვხედავ მომავალს? ანუ მე მაგალიტად, როგორ ვხედავხოლმე მომავალ მოვლენებს? :| ზოგჯერ მგონია ჩემივე მეს ცნობიერებაა, ანუ მომავალი მეს, ან იმის რაც დროის მიღმაა და ყველაფერს გვერდიდან ხედავს, იმ მეს ვუკავშირდები. თუმცა აქ რაღაც ერთიანობა უნდა იყოს, ყველაფრის კავშირი, მომავალი რეალობა უკვე შექმნილია? და ჩვენ კანოზომიერების ფარგლებში ვცვლით, სამყაროს ცენტრთან მიმართებაში ჩვენი ტრაექტორიის ცვლილების მიხედვით

Posted by: tikoroma Jun 23 2015, 05:57 PM

რომ არარსებობდეს არარსებულზე არ ვისაუბრებდით. საერთოდ კარგად მესმის, რასაც ამბობთ და ხსნით და პრინციპში გეთანხმებით, მაგრამ "არარსებობს" ის სიტყვა არაა რა

Posted by: ანნა Jun 23 2015, 06:13 PM

ესეთი პრაქტიკა:

ახლა იფიქრე ძილი წინ დაძინებაზე, და იფიქრე რომ სანამ დაიძინებ გაგხსენდება დღე როცა ამ პოსტს კითხულობდი. ძილის დროც ხომ დადგება და იმ მომენტში გააცნობიერე შენი თავი, ეხლანდელ გაცნობიერებულს შეადარე და რას იგრძნობ დააკვირდი

რასაც ვიგონებთ ის არსებობს, ჩვენს პირად რეალობას თვითონ ვქმნით, შოკი მქნდა ცოტა ხნის წინ რომ გავაცნობეირე, როგორ შევქმენი ჩემი გულისცემის აჩქარება და შიში, ძველი აზრებიტდა ის მომენტი რომ დადგა შედეგი მივიღე.. ნუ საკუთარ თავზე დაკვირვებაა ყველაფერი მაინც, ყველაფრის შესწავლის საკითხი უბრალოდ ახლა ვფიქრობ რომ, ისედაც სულ არსებობს ყველაფერი, რადგან მომავალი ვიცითხოლმე, ე.ი ის მომავალი უკვე არსებობს ამ რეალობაში, შეიქმნება, გასაგებია რომ ვქმნით ყოველ დღე ვცვლით, მაგრამ ეს მომენტი, დაბადებიდან როგორ ხდება მზა შვიდი მილიარდი ადამიანის მრავალი ალტერნატიური რეალობა გაუგებარია ჩემთვის. მაშინ უნდა ვაღიაროთ ღმერთის არსებობა, რომლის გამოვლინება ვართ და რომლის ფიქრითაც შევიქმენით და იქმნება ყვეაფერი და ჩვენ როგორც ღმერთის გამოვლინებას გვაქვს იგივე ძალა :|

Posted by: tikoroma Jun 23 2015, 06:22 PM

ღმერთის ფიქრები ხანგრძლივია და მოწესრიგებული
ჩემი ფიქრებით შექმნილი სამყარო მანამ იცვლება კარდინალურად, სანამ ჩამოყალიბებდა
ესეც თუ კატაკლიზმად აღიქმება მათთვის (ჩემი ფიქრების პერსონაჟებისთვის)
მაშინ მე მათთვის სასტიკი ღმერთი ვყოფილვარ

Posted by: ანნა Jun 23 2015, 06:52 PM

შენი თავი წარმოიდგინე, რომ დაიშალო უამრავ პატარა ნაწილაკად და გაუშვა შენგან, ისინი ხომ ყველა შენი გამოლინება და ნაწილია.. ყველა შენი გამოხატველია, ცუდი და კარგი შენთვის არ არსებობს. მათ აქვთყველას უნარი შექმნან მატერია თავის ფიქრით. ისევე როგორც შენ შექმენი და ახლა დაშლილი ხარ მილიარდ ნაწილაკად. ადამიანი ხომ ბრმაა და სიბრმავიდან როგორ იწყებს სწავლას რომ ისევ ღმერთი ცნობიერებას დაუბრუნებს, ასეთი რომ მილიარდობით იყოს და ყველაშია ჩადებული კანოზომიერება, ყველა ცვლის ტავის რეალობას თავის არცევანიტ და ფიქრებით. ანუ სამყარო სულ იდეალურია, მხოლოდ შენი რეალობა იცვლება.. თუმცა კანონზომიერება იგრძნობა ყველაფერში.

ჰო და დრო ნაწილია ამ რეალობის, თუმცა შინაგან მეში არის ცნობეირება სადაც დრო არ არის და ვინც იქ აღწევს, მათთვის დრო აღარ არის.. აი რაც გითხარი ეგ პრაქტიკა ჩემთვის კარგი იყო, ახლა წარმოვიდგენ ოც წუთში როგორ ვქნები მეგობართან, და იქ ყოფნისას გავხისენებ ამას რომ ვწერდი და გავაცნობეირებ გზაში დროს. მოკლედ ვეძიებდეთ და ვიპოვით ყველაფერს

Posted by: David Monny Jun 23 2015, 07:21 PM

tikoroma

ასე ფიქრობდა ბერძენი ფილოსოფოსი პარმენიდე, ქრისტეს შობამდე მე-5 საუკუნეში, რომ არაფერი არ არსებობს, ანუ თუ რაიმეზე ვსაუბრობთ, ე.ი. ის არსებობს. მის აზრს სოკრატეც და პლატონიც იზიარებდნენ.
ახლა კი დავუბრუნდეთ მირაჟს. მირაჟი არსებობს? კი და არა. არსებობს, როგორც ვიზუალური ილუზია, ხოლო არ არსებობს როგორც რეალობა. აი ამაზე რატომ არ იფიქრა პარმენიდემ?
არ უარვყობ, რომ ილუზია არსებობს, მაგრამ სიტყვა არსებობას მე რეალობასთან ვაიგივებ, რადგან მხოლოდ რეალობა არის ეგზისტენციალიზმით განსმჭვალული.
ამიტომ ვამბობ რომ დრო არ არსებობს რეალურად, ის არსებობს როგორც კონცეფცია, მირაჟი, ილუზია

Posted by: tikoroma Jun 23 2015, 07:30 PM

David Monny
ჰო, როცა დროის არსს განვსაზღვრავთ შეიძლება ვთქვათ რომ ილუზორულია და ყველაფერი დანარჩენიც.

Posted by: David Monny Jun 23 2015, 07:44 PM

tikoroma

ყველაფერი დანარჩენი დროშია, მთელი ჩვენი ცხოვრება და შესაბამისად ისიც ილუზორულია

Posted by: ichi Jun 23 2015, 08:53 PM

უკვე არსებობს ალბათ

David Monny

გეთანხმები.
არ არსებობს, უბრალოდ მდგომარეობით იგებ ამას, სხვათა შორის აზროვნებითაც, თUნდაც ის მაგალითI 1 დამკვირვებლისთვის დრო უფრო ნელა გადის ვიდრე მეორისთვის.
რაც მეტია სამუშაო მით მალე გადის დრო, რაც უფრო მიყვარს რაღაცის კეთება მით მალე გადის დრო და პირიქით. ჩვენ უსასრულო არსებები დროში როგორ ვიქნებით ჩაკეტილები? ცხადია თU უსასრულოები ვართ დროც არ არსებობს, მიწიერი "დრო" კი ასე ვთქვათ აქტებისთვის და დაგეგმისთვისაა, რეალურად დრო ილუზიაა ნამდვილად, ერთ-ერთ ჩემ პატივცემულ ადამიანს კითხეს როგორ გაგყავთ დროო? ხოდა ამან უთხრა მშვენივრად გამყავს რაღაც მაგრამ დრო არა, დრო რა არის არც ვიციო. მაგიტოა დროის არარსებობაში რომ გვეუბნებიან თU იფიქრებ წარსულსა და მომავალზე არამედ ახლანდელ წამზე იფიქრეო, დაგეგმით დაგეგმე კი ბატონო მაგრამ ნუ იფრენ აქეთ იქით არამედ აქ დარჩიო. რას ფიქრობ ამაზე?

Posted by: David Monny Jun 23 2015, 09:06 PM

ichi

აბსოლუტურად გეთანხმები და ვეთანხმები შენთვის პატივცემულ ადამიანს. გეგმებს რაც შეეხება ამაშიც გეთანხმები. მე არ ვამართლებ რაიმეს აკრძალვას. ეს არ ქნა ის არ ქნა. არ დაგეგმო დაგეგმე. გადააგდე ეგო, მოიშორე ნეგატიური ფიქრები. იყოს ყველაფერი როგორც არის, დაგეგმე, მაგრამ ნუ დაეუფლები დაგეგმილს, ნუს იმიტომ ვამბობ, რომ უკეთესია და არა იმიტომ რომ "უნდა" ასე ქნა. უკეთესი იმიტომაა, რომ არ არსებობს რამე რაც რეალურად შენ გეკუთვნის. ამიტომ როცა მიიკუთვნებ რამეს თავს იტყუებ. მე არ ვამართლრბ შეზღუდვებს ნუ გეგმავ, მიზანი არ დაისახო და ა.შ. დაისახე რაც გინდა, მაგრამ ცნობიერად კარგი იქნება თუ აწმყოში ვიქნებით, არ დაგავიწყდეთ , ყველა გეგმა აწმყოში შეიქმნა. მხოლოდ აწმყო ქმნის დანარჩენი ყველაფერი მოკლებულია კრეაციონიზმს. ამიტომ ვამბობ, დრო არაფერს ქმნის

Posted by: ichi Nov 10 2015, 04:53 AM

ბოლოს კასტანედას გავეცანი და აქაც იგივე რაც სხვა სწავლებებში თუ მისტიკოსებთან საუბრობს აწმყოთი ცხოვრების უზარმაზარ მნიშვნელობაზე. რომელი ერთI დავწერო, გურჯიევი-კრიშნამურტი-მერაბ მამარდაშვილი-კასტანედა-ოშო და ა.შ. დრო არ არსებობს და იმდენად გვაქვს ტვინი დაჩლუნგებული და ჩარჩოში ჩასმული ვერ ვხვდებით ამას ბოლომდე.

Posted by: haniblus Oct 8 2017, 07:54 PM

ჩემი პირადი აზრია რავიცი შეიძლება დამეთანხმოთ , დრო ეს ინფორმაციის ცვლილებაა ანუ სამყაროს ინფორმაციის ცვლას აღიქვამს ადამიანი დროის ფენომენად. თან ადამიანიც ამ სამყაროს საერთო ინფორმაციის ცვლილებას ექვემდებარება . ანუ დრო ეს მხოლოდ მატერიის ,ინფორმაციის(იგივე ფორმის) ცვლილებაა და ის თანაბრად იცვლება სამყაროში და არანაირ აჩქარებას არ ექნება აზრი დროის ცვლილების მხრივ ანუ მე ნიუტონს და არისტოტლეს ვემხრობი და მიმაჩნია რომ ინფორმაციიია მთავარი წამყვანი მექანიზმი სამყაროში ყველა კუთხით.

Posted by: haniblus Oct 8 2017, 07:55 PM

ფაქტობრივად მე ვიძახი რომ დროს ქმნის ინფრომაციის ცვლილება და არა პირიქით

Posted by: earth Oct 8 2017, 09:12 PM

ichi

სამყაროში არ არსებობს დრო, მხოლოდ დედამიწაზე ჩვენ ვითვლით წუთებს

Posted by: earth Oct 8 2017, 09:16 PM

001010110100

მაგარია!!!

Posted by: დათო. Dec 13 2017, 10:52 PM

ნებისმიერი თვალსაზრისით რომ შევხედოთ, ფრიად საინტერესო საკითხია.
ჩემთვის პირადად, დრო ერთ-ერთი მთავარი ფუნდამენტალური რესურსია, თუ არა ერთადერთი.
ფაქტობრივად, თავისი არსით, ის ზოგად ენერგიის ჰომოგენურია, რომელიც დაბადებიდან გარდაცვალებამდე ეძლება ადამინს, ჩვენ კი, მას შეძლებისდაგვარად, სურვილისამებრ, ხან გაცნობიერებულად, ხან კი – გაუცნობიერებლივ ვიყენებთ.
დამეთანხმებით, ადამიანის გონება ბევრი რამით არის გაპირობებული, მათ შორის, დროული სივრცეებით, რომელიც მიჰყოლებით, ერთი მეორის გამორიცხვით – გრადაციულად იჩენს ხოლმე თავს. აწყო ეს რეალობაა, რომლითაც ჩვენი გონება, ჩვეულებისამებრ, ყველაზე ნაკლებად არის დაკავებული, მიუხედავად იმისა, რომ მუდმივ აწყმოში იმყოფება, ეს ლოგიკურიც კი არის, რაკი ადამიანის გონება, თავისი ბუნებით, მიდრეკილია ილუზიისკენ. მაშასადამე, მას ხშირ შემთხვევაში, წარსულით, ანუ ნახევრად ილუზიით ანაცვლებს ხოლმე – ნახევრად იმიტომ, რომ ერთ დროს, მართლაც, რეალური იყო, მაგრამ, იქიდან გამომდინარე, რომ მოცემულმა მომენტმა განვლო, ჩაირა, მიიღო ნახევრული სახე, – ან კი, სრული ილუზიით – მომავლით, – რომელიც კაცმა არ იცის, დადგება თუ არა, ვინაიდან და რადგანაც 1 წუთის შემდგომ, ნებისმიერი რამ არის მოსალოდნელი, თუგინდ ისეთი რამ, რასაც ამჟამინდელ გადმოსახედიდან, ყველაზე მეტად გამოვრიცხავთ. ასე რომ, სადაც არ ძალგვიძს 1 წუთის შემდგომი ეტაპის განსაზღვრა, იქ ნებისმიერ დროულ ერთეულზე იმავე ითქმის.
თუმცა, თავის მხრივ, ყოველივე დროული სივრცე მეტ-ნაკლებად გონებისათვის საჭიროა. წარსული, მიუხედავად თავისი ნახევრულობისა, ჩვენ ემპირიულობას შეიცავს, რომლის გარეშეც, ცხოვრება ძალიან გაგვიჭირდება, ანდა სულაც შეუძლბელი იქნებოდა. წარმოიდგინეთ ადამიანი, რომლის გონება, ამ მხრივ, ყოველ 24 საათის განმავლობაში, „სუფთავდება“, ისევე, როგორც თქვენ ასუფთავებთ ხოლმე კომპიტიურეს დროდადრო არასაჭირო მასალებისგან და თვალნათლივ მიხვდებით, ვფიქრობ, რაზეც მაქვს საუბარი. იმავე ითქმის მომავალზე – შესაძლოა, სულაც ვერ მივაღწიო B წერტილამდე მომავალში, ბევრმა რაღაცამ შემიშალოს ხელი, ბოლოს და ბოლოს, გარდავიცვალო, თუმცა დღეს იმით ვარ დაკავებული, რაც, B წერტილზე მისვლის დროს, დამჭირდება.
ახლა რაც შეეხეება დროულ აღქმას, ეს მეტად ეგზისტენციალური საკითხია, ვინ რამდენად, როგორ აღიქვამს დროს. ვიღაცისთვის, ჩვეულებრივ, მალე გადის, ვიღაცისთვის – ნაკლებად, ვიღაცისთვის კი – მაქსიმალურად დაახლოებულად რეალურ დროულ ერთეულთან – ეს, რაც ვთქვი, იყო ზოგადი სახე, ხოლო კონკრეტულს შემთხვევაში, შესაძლოა, კონტრასტს გადავაწყდეთ, მეტიც, ეს გარდაუვვალიც კია, ვითარც გონებრივი შესაძლებლობა, რომელიც, ერთ კონკრეტულ ადამიანის შემთხვევაში, სხვდასხვააა სხვადასხვა დროს.
ზოგადი ფორმულირება კი ამგვარია – იქიდან გამომდინარე, რაოდენც ხარ მოცული იმით, რითიც ხართ დაკავებული, მით მეტად გადის დრო, არ არის უცილებელი, რომ ეს მაინცდამაინც სიამოვნების ფრაგმენტულობაზე გადიოდეს.
თუმცა, სამწუხაროდ, ეს ფორმულა მეტწილად ადამიანთა არამართებულ გზაზე გადის. მაგალითად, ისეთი რამით დაკავებაზე, რაც მეტად ესკაპიზმური სახისაა.