Printable Version of Topic

Posted by: Smith Apr 14 2009, 10:47 AM

მოგესალმებით!

სვედენბორგი ადამიანის მარადიული ბედნიერების საფუძველს ჭეშმარიტ ცოლ–ქმრულ სიყვარულში ჭვრეტს.
მისი ეს თხზულება აღწერს როგორც ჭეშმარიტი და ანგელოზური ცოლ–ქმრის სიყვარულს, ასევე მის საპირისპიროსაც.

პ.ს. პატარა ჩასწორება გავაკეთე ამ თემაში და უფრო გლობალური გავხადე - აქ მსჯელობა იქნება თუ როგორ წარმოგიდგენიათ -რა არის ცოლ-ქმრული სიყვარული..და ა.შ.

პატივისცემით განყოფილების მოდერი

Posted by: anuchi Apr 15 2009, 09:45 AM

ვერ ვხვდები აქ რა უნდა დავპოსტო.. ცოლ-ქმრული სიყვარული ჩემი აზრით მეგობარობაა და შეჩვევა, ვნება თუ არ გაივლის კარგი იქნება

Posted by: Shou Apr 21 2009, 01:33 PM

მე პირადად ცოლ-ქმრობა ურთიერთობის პრიმიტიული ფორმა მგონია და საერთოდ არ მესმის რას ნიშნავს ტერმინი ”ცოლ-ქმრული სიყვარული”. არსებობს სიყვარული და არსებობს მეგობრობა შეიძლება ვცდები და ცოლ-ქმრობა მართლაც უფრო მეტია ვიდრე დღესდღეობით არსებული ფორმა, ან ჩაფიქრებული იყო როგორც უფრო მეტი და ჩვენამდე მხოლოდ დამახინჯებული სახით მოაღწია. არ ვიცი, თუმცა ჩემი აზრით შეუძლებელია სიყვარულზე ვალდებულების აღება. ეს იგივეა, სუფთა ჰაერის შესანარჩუნებლად ყველა კარი და ფანჯარა დაგმანო და მერე ძალიან გაგიკვირდეს რატომ აღარ შეიძლებაო ამ ოთახში სუნთქვა

Posted by: giorgi. Apr 30 2009, 10:58 PM

+1

როგორც დღეს ამბობენ ხოლმე _ "წარმატებულ" ქმართან და სამ შვილთან ერთად… მაგრამ მაინც ვერ გამიგია რას ნიშნავს ეს "წარმატებული" ქმარი.... დახუიოზნაეტ! რაც უნდა იყოს, იასნია რომ მაგარიტასკაპონტია. ალბათ დააფგრეითებული ფლეილისტია, ვით უძირო, უთვალავი, უკიდო რამ ოკეანე.....

მთავარია ბავშვი იყოს ჯამრთელი!
მთავარია გაგება და მუცლის პრესი!
მთავარია სტერილური ღიმილი!

Posted by: vkh May 1 2009, 01:10 AM

-1
პირიქით, ყველაზე საინტერესო და რთული ფორმაა, რადგან საერთოდ 2 ადამიანის ურთიერთობაა ყველაზე ძნელი ამ ქვეყნად.

და საერთო ჯამში, ამ სამყაროში მხოლოდ 2 ადამიანი დგას გამოკვეთილად თავიანთი ურთიერთობით: ქალი და კაცი.

Posted by: Smith May 1 2009, 04:22 PM

რობინზონ კრუზო ხომ გსმენიათ. რატომ იყო ცუდად მარტოობაში? რომელს გინდათ აბა ტრილიონი დოლარი და უკაცრიელ კუნძულზე სრულიად მაძღარი და უზრუნველი ცხოვრება სრულ მარტოობაში, ადამიანებისაგან სრულიად მოწყვეტით. აი თუნდაც აქ რატომ ვართ ფორუმში. რატომ მხოლოდ ჩვენთვის არა ვწერთ, არა ვმღერით, რატომ არ შეუძლია ადამიანს მარტოდ ყოფნა? თუ ვინმეს ეჭვი ეპარება, რომ მარტოობა შეუძლებელია, სცადოს გაძლოს სრულიად უკონტაქტოდ საზოგადოებასთან. კი, ხანდახან არავის დანახვა არ გვინდა და არავის ატანა არა გვაქვს ხოლმე, მაგრამ მხოლოდ ცოტა ხნით.
ანუ მარტო ადამიანი, ერთი ადამიანი, მართალია გვგონია რომ რაღაც დამოუკიდებელ მოვლენას წარმოვადგენთ, მაგრამ ადამიანებთან ურთიერთობის გარეშე არც არაფერს არ წარმოვადგენთ. ცხოვრება თავის არსში, იდეაში, მხოლოდ ადამიანთა ურთიერთობებია და მეტი არაფერი. ნებისმიერი ნივთი, ნებისმიერი თანამდებობა, ნებისმიერი ჩვენი საქციელი, ყოველივეს ჩვენ ცხოვრებაში აზრი აქვს მხოლოდ და მხოლოდ იმიტომ, რომ არსებობენ სხვა ადამიანები. ყველანი რომ გაჰქრნენ (ღმერთიც და ანგელოზებიც), ანუ მხოლოდ ჩვენ ერთი რომ დავრჩეთ მთელს კოსმოსში და მთელი კოსმოსი ჩვენი იყოს და თუნდაც დედამიწა გვაძლევდეს უგემრიელეს საკვებს და მარად ჯანმრთელი და უკვდავი ვიყოთ – ოღონდ მარად მარტო! აბა ვინ ისურვებს ასეთ ყოფას? ასეთი ყოფა არა თუ ჯოჯოხეთი, არამედ სუპერ ჯოჯოხეთი იქნებოდა.
ეხლა როცა დავრწმუნდით რომ ადამიანების გარეშე ადამიანს არ შეუძლია, გადავხედოთ ადამიანებს შორის კავშირებს. ყოველ ჩვენთაგანს გარკვეული ურთიერთობები გვაქვს და ამ ურთიერთობებში ყოველთვის არის რაღაც იერარქია ახლობლობა–შორებლობის თვალსაზრისით. რაც უფრო ახლობელია ადამიანია (ნამდვილ ახლობლობას ვგულისხმობ, შინაგანს, სულიერს, პიროვნულს), მით მეტად გვსიამოვნებს მასთან ურთიერთობა. თუ რაიმე მომენტში სრულიად უცხოსთან თავი კარგად ვიგრძენით, იმიტომ რომ იმ მომენტში ჩვენს შორის ახლობლური ურთიერთობა დამყარდა. ახლობლებელ ადამიანებში ზოგი უფრო ახლობელია, ზოგი ნაკლებად. ზოგთან მეტად შეგვიძლია გავიხსნათ, ზოგთან ნაკლებად. და ვისთანაც მეტად შეგვიძლია გავიხსნათ, მასთან უფრო კარგად ვართ. ჩვენ მუდმივ ძიებაში ვართ სულ უფრო მეტად ახლობელი ადამიანისა, ისეთის რომელთანაც სრულიად გავთავისუფლდებით და ამოვისუნთქებთ.ვინ შეიძლება იყოს ასეთი?
მშობელი? შვილი? ნათესავი? მეგობარი? – ვერა ხომ!
მაშ ვინ?
და რამდენი?
ვინ და მეორე ნახევარს რომ ეძახიან, მხოლოდ ის და მხოლოდ ერთი.
ასეთი ერთის და განუმეორებლის შეძენაშია ადამიანის საშველი. სანამ ამ ერთადერთ სიყვარულს ვერ მოვიპოვებთ, ჩვენი სული ვერ ეზიარება მარად და ჭეშმარიტ სიმშვიდეს.
რაც აქ ვთქვი, ჯერ ამის შეცნობაც არ არის ადვილი და კიდევ უფრო ძნელია პრაქტიკული რეალიზება.

Posted by: giorgi. May 1 2009, 05:20 PM

vkh

გეთანხმებით, მოდი ასე ვთქვათ- ზოგადად, ადამიანთან ურთიერთობაა ყველაზე ძნელი. მარა ფორმას გააჩნია. ურთიერთობის ფორმას. როდესაც იწყება მოვალეობები, ვალდებულებები, ნორმები და ა.შ. მაშინ უკვე ინგრევა ყველაფერი. და იწყება პრობლემები, ნუ პრობლემები კიარადა სისულელეები.

Posted by: Shou May 1 2009, 06:53 PM

ქალი და კაცი და ადამიანური ურთიერთობები და სიყვარული რათქმაუნდა რთული ფორმებია და არა პრიმიტიული, უბრალოდ ამ ყველაფრის ცოლქმრულ ჩარჩოებში მოქცევა და საზოგადოებრივ ინსტიტუტად გადაქცევა მგონია პრიმიტიული და დამანგრეველი ურთიერთობისა და სიყვარულისათვის ის რომ სოციალური არსებები ვართ და ერთმანეთთან ურთიერთობა გვინდა ბუნებრივია და ამაზე ვინ კამათობს, მაგრამ არც რობინზონს კუნძულზე და არც ჩვენ ამ ფორუმზე ამისათვის ჯერ დაქორწინება არ გვჭირდება და ურთიერთობის ოფიციალურად გაფორმება

Posted by: vkh May 2 2009, 12:47 AM

მოდი ასე ვთქვათ, რადგან თემა ფუნდამენტურია და მისი რამდენიმე წინადადებაში თეზისებად მოქცევა აუცილებლად დიიიდ პოლემიკას გამოწვევს, თუმცა ვცდუნდები და მარტივად რამდენიმე მომენტს (არ უნდა გაიგივდეს მიზეზებთან) დავასახელებ:

1. რახან ჩარჩოებზეა საუბარი, ესე იგი გვაქვს თავისუფლების კრიზისი, გამოწვეული, ალბათ ძირითადად, მეამბოხე სულის დაპირისპირებით სოციალური გარემოსთან (=ტრადიციები...) ამ უკანასკნელის ნორმატიული ხასიათის გამო.

2. თავისუფლების კრიზისის ერთ-ერთი მოტივი ფემინიზმიცაა... თუმცა უნდა აღინიშნოს, რომ მუსლიმანურ ქვეყნებში ეს მხოლოდ ტრადიციის სახელით და წნეხით ხორციელდება მამაკაცებზე (მან არც კი იცის ვინ არის მისი საცოლე, ქალები კი აქ არსებებად ითვლებიან მხოლოდ და არა ადამიანებად)

3. ამ კრიზისიდან გამოსული ქვეყნების მაგალითზე (ჩვენ სასიხარულოდ თუ საუბედუროდ ჯერ არ მივეკუთვნებით მაგათ რიგებს) კი შემიძლია ვთქვა, რომ ამან ვერ უშველა ვერც ადამინათა ურთიერთობებს, ვერც თავისუფლების პრობლემა გადაწყდა, რადგან იგი იქცა ფსევდო-თავისუფლებად..., არამედ გააჩინა ახალი რელიაგია: მე-ს კულტი... (თუმცა მე ამას ათეიზმს ვეძახი)... უარყოფითად იმოქმედა ქვეყნების დემოგრაფიაზე...(ყველაზე ნათელი მაგალითი ევროპის ქვეყნებია), რითაც დაასუსტა ერი და ბიძგი მისცა მის ჩანაცვლებას იმ ერის წარმომადგენლებით, სადაც ოჯახური "ჩარჩოები" და ტრადიციები არ დასუსტებულა (აფრო და აზიური ნაკადი)

4. ...... რა თქმა უნდა რაღაცეები გადასახედია, მაგრამ არა რევოლუციურად... ქალის და კაცის ურთიერთობის ყველაზე ლამაზი სახე ოჯახია, რომელიც სიყვარულზე და გაგებაზეა აგებული, ბავშვები კი ამ ურთიერთობის გვირგვინი... და ბედნიერია, ის ვინც ამას მიაღწევს და დაინახავს... ის, რომ ვიღაცას არ გაუმართლა, იმას არ ნიშნავს, რომ ყველაფერი უნდა შეიცვალოს, არა, მან უნდა გააგრძელოს ძიება ბედნიერებისა და სიყვარულისათვის...

Posted by: TeO May 3 2009, 11:12 PM

რაც შენ დაწერე, მგონი სულაც არ არის ძნელი გასგები



Smith ემანუილ სვედენბორგზე მცირე ინფო მაქვს სხვა ავტორისგან.. და რაც მე იქიდან აღვიქვი ის იყო, რომ ჩვენი მეორე ნახევარი ჩვენშივეა და შიგნით უნდა ვეძებოთ, ხოლო ამ გზაზე ფიზიკურ პლანზე მოძებნილი ჩვენი მეორე ნახევარი დაგვეხმარება...
მაგრამ რა გვაქვს სათქმელი შინაგან მთლიანობაზე, როდესაც ამ რეალობაში საკმაოდ ძნელია მეორე ნახევრის პოვნა...

Posted by: Smith May 4 2009, 01:37 AM

ღმერთი სიყვარულიაო და თქვენც ღმერთის მსგავსი უნდა იყოთო, გვასწავლის ბიბლია, ანუ თვითონ ღმერთი. სიყვარული კი აუცილებლად მოითხოვს რეალიზაციას. სიყვარულის რეალიხაციისათვის საჭიროა სიყვარულის ობიექტი, ანუ რამე ან ვინმე ჩვენს გარეთ; არსებობს საკუთარი თავის სიყვარულიც, მაგრამ საკუთარი თავის სიყვარული სწორედ ის უბედურებაა, რასაც ცოდვა ჰქვია და რომელშიც ვიბადებით და რომელიც უბედურებას წარმოადგენს თავის არსში, რომლისგანაც განთავისუფლებაშია ჩვენი ხსნა. ანუ ჩვენი მეორე ნახევარი აუცილებლად ობიექტი უნდა იყოს, უნდა იყოს ის სხვა, რომელსაც სიყვარული ჩემი მე–ს განუყოფელ ნაწილად აქცევს და თან ისე, რომ არსით ჩვენ ერთი ვიქნებით.
ამ ქვეყანაზე ამის რეალიზაცია ვფიქრობ ძალიან იშვიათი მოვლენაა, თუ არის საერთოდ კი შესაძლებელი. ჩვენ აქ ვპოულობთ ხოლმე სიყვარულის ობიექტს, მაგრამ იქნება კი ეს ობიექტი ჩვენი მარადიული მეგზური, ჩვენი მარადიული სიყვარული? უმეტესწილად გადის დრო და ადამიანები უცხოვდებიან, სიყვარული ქრება და რჩება ეშმაკმა იცის რა. ამის გამო ჩვენ კვლავ ცუდად ვართ და ზოგი რით და ზოგი რით, ვივსებთ სიცარიელეს. მაგრამ თუ ღრმად ჩავიხედავთ გულში, რა ასაკისაც არ უნდა ვიყოთ, აღმოვაჩენთ რომ ჩვენ გულში კვლავ სიყვარულის სურვილია, ჩვენ სული კვლავ ითხოვს წმინდას, სუფთას, მშვენიერს, სათნოს და უზომოდ უნაკლო და საყვარელ არსებას და სანამ მას ვერ ვიპოვნით, აქ იქნება თუ იქ, ვერ მოვისვენებთ. მთელი ჩვენი სულიერი განვითარების და სრულქმნის მიზანი ესაა, მარადიული სატრფოს მოპოვება; რანაირადაც არ უნდა ავმაღლდეთ სულიერად, რა დონესაც არ უნდა მივაღწიოთ სულის სრულყოფილებაში, საბოლოო სისრულის და ბედნიერების მოსაპოვებლად ჩვენ გვჭირდება სხვა, სიყვარულის ობიექტი, რომელიც ჩვენთვის იქნება ჩვენი რეალიზების საშუალება, ჩვენ კი მისთვის ვიქნებით ასეთი. ეს მეორე ნახევარი ვერაფრით ვერ ვიქნებით ჩვენ თვითონვე და ვერც ღმერთი ვერ იქნება ასეთი, არამედ მხოლოდ და მხოლოდ ჩვენი საპირისპირო სქესის წარმომადგენელი.
ჩვენი ხსნა სიყვარულშია, სიყვარული კი არ არსებობს ობიექტის გარეშე. ამიტომ ჩვენი მეორე ნახევარი ჩვენში მხოლოდ სიყვარულის საშუალებით არსებობს და არა როგორც ჩვენივე თავი, თუმცა სიყვარული მას სწორედაც ჩვენად აქცევს.
ჭეშმარიტი სიყვარულის დროს ის შენ ხარ!

Posted by: Smith May 4 2009, 01:48 AM

ყველა ზღაპარი, ყველა რომანი, ხელოვნების ნაწარმოებთა უდიდესი ნაწილი კაცსა და ქალს შორის სიყვარულს უმღერს და ჩვენ ყველაზე მეტაც სწორედ ეს გვიზიდავს და გვხიბლავს. გან ა არის რაიმე სატრფოზე უფრო სასურველი, უფრო მშვენიერი, უფრო ლამაზი, უფრო წმინდა და ასე შემდეგ უფრო და უფრო. განა არის უფრო მეტი ბედნიერება და ნეტარება, ვიდრე გიყვარდეს!

Posted by: TeO May 4 2009, 11:44 AM

Smith
არც კი ვიცი რა გითხრა... შენ რაც დაპოსტე ყველაფერი კარგი და მშვენიერი

სიყვარული მართლაც შემოქმედების და სიკეთის მთესველია, ის სტიმულია წინსვლისთვის..

მაგრამ..მე უფრო ის მაღელვებს, რამდენად მზად ვართ ჩვენ მის შესახვედრად??
ტრადიციუალად გავრცელებულია, რომ ზოგადად ადამიანი თავის პრინცს ან პრინცესას ეძებს/ელოდება და საინტერესოა, რას აკეთებს თვითონ ამისთვის? რომ შეხვდე პრინცესას ლოგიკურად შენც პრინცი უნდა იყო

პირადად მე არ ვარ ჩემით კმაყოფილი და აქედან გამომიდნარე ჯერ ჩემი მეორე ნახევრის შესახვედრად მზად სანამ დრო მაქვს უნდა უფრო კარგი გავხვდე თორემ აბა ასეთი რომ მნახოს რას იფიქრებს

Posted by: TeO May 4 2009, 06:59 PM

ვისაც წაკითხული აქვს (ეს წიგნი>> Единственная - http://www.koob.ru/bach/one Ричард и Лесли Бах. (ეს თარგმანი ვერ არის კარგი და ჯობია სხვა იპოვოთ ან პირდაპირ ინგლისურად წაიკითხოთ )) The One, მისთვის ადვილი წარმოსადგენი იქნება თუ რა რთულია მეორე ნახევრის არა მარტო პოვნა, არამედ შენარჩუნება და ურთიერთობის სწორად წარმართვა..

ამ წიგნში მოყოლილია რიჩარდ და ლესლი ბახის მოგზაურობა მათ ალტერნატიულ ცხოვრებებში, სადაც თავიანთ სრულიად განსხვავებული ცხოვრებებს ხვდებიან..

Posted by: vkh May 4 2009, 08:33 PM

არა, მთლად ბებერიც არა ვარ მაგრამ ჩავიხედე და, ჩემდა სასიხარულოდ, ის რასაც ჩვენ სიყვარულის სურვილს ვეძახით და თანაც ყველა ასაკში, ვერ აღმოვაჩინე

ეს ხუმრობით.

ისე კი თეომ ძალიან დამაფიქრებელი რამ დაწერა... შესაძლოა სიყვარულის სწორ გაგებას მართლაც სჭირდება მზაობა და შეიძლება აქ ასაკიც თავის დიიდ როლს თამაშობდეს, როგორც ჩემმა წვეროსანმა ავტორიტეტმა თქვა: "მაგრამ სულ სხვაა სიყვარული უკანასკნელი..."

Posted by: TeO May 5 2009, 07:07 AM

მცირე ბიოგრაფია ვიკიდან >> http://ru.wikipedia.org/wiki/Сведенборг,_Эммануил
ესეც კუბიდან >> http://www.koob.ru/swedenborg/

პ.ს. დიდი ხელდასხმული ყოფილა..

Posted by: Smith May 6 2009, 01:00 AM

გეთანხმები; მეც მასე ვარ, ჯერ კიდევ ბევრი მიკლია პრინცობას.
მე სვედენბორგში ის მომეწონა, რომ მაშინ როცა ყველა სხვა რელიგია ნეტარების მისაღწევად მხოლოდ შინაგან სრულქმნილებას გვისახავს მიზნად, სვედენბორგთან ეს სრულქმნილება მხოლოდ საშუალებაა და არა მიზანი. მიზანი მარადიული სატრფოს შეძენაა, სრულქმნილება კი სამზადისი. საინტერესოა, რომ მხოლოდ სულიერი სრულყოფილების მიზნად დასახვა უარყოფითათაა მოცემული ლევ ტოლსტოის მოთხრობაში „მამა სერგი“ და ილია ჭავჭავაძის „განდეგილგში“. განდეგილი საერთოდ ჭკუიდან შეიშალა და რა თქმა უნდა მშვენიერი მწყემსი ქალი უნებლიედ ამის მაპროვოცირებელი გახდა. “განდეგილში“ მოცემული ფილოსოფია ჩემი მოსაზრებით ქრისტეანობის სვედენბორგისეულ გაგებას ემთხვევა. კერძოდ მწყემსი ქალის განდეგილთან საუბარში გამოთქმული აზრები სრულიად სვედენბორგიანულია.
რაც შეეხება საბოლოო მიზანს: მარადიული სატრფოს პოვნას, ვფიქრობ ეს ამ ქვეყნად შეუძლებელია; ან თითქმის შეუძლებელია. ალბათ ამიტომაა რომ უმეტეს რელიგიებში ოჯახის შექმნა უფრო დაბალი დონეა, ვიდრე მარტოსულად ყოფნა. რამეთუ ალბათ საიქიო ცხოვრებაში აქაურ მეუღლეთა უმეტესი ნაწილი (თუ ყველა არა) ტოვებს ერთმანეთს, ვინაიდან ისინი არ არიან ნამდვილად ერთმანეთის ნახევრები. ამავე დროს უნდა ვთქვა, რომ თუ მეუღლე გყავს, ყველანაირად უნდა ეცადო იცხოვრო მასთან ისე, როგორც ნამდვილად შენს მეორე ნახევართან, მით უმეტეს რომ სულაც არ არის გამორიცხული რომ ერთ მშვენიერ დღეს ის ასეთიც აღმოჩნდეს.
ასე რომ, თეო გეთანხმები: „რომ შეხვდე პრინცესას, პრინცი უნდა იყო“.

Posted by: adamiani May 6 2009, 01:40 PM

Smith

საკუთარი თავისადმი სიყვარული საფუძველია ყველა სხვა სიყვარულის. ეს ბუნებრივი, ღვთითმოცემული სიყვარული რომ არ გააჩნდეს ადამიანს, სხვას ვერც შეიყვარებდა. სანამ მტრის სიყვარულამდე ავმაღლდებოდეთ, ჯერ არის "გიყვარდეს მოყვასი შენი, ვითარცა თავი შენი" ამას კი წინ უსწრებს საკუთარი თავის სიყვარული. ოღონდ ცხადია ამ სიყვარულში იგულსხმება საკუთარი თავის, როგორც ღვთის შვილის სიყვარული.

სრულიად გაუგებარია თუ რატომ ვერა.
TeO

და არა მარტო...

Posted by: vkh May 6 2009, 06:49 PM

სწორად გამიგეთ და არ ვეთანხმები ასეთნაირ ინტერპრეტაციას

Posted by: vkh May 6 2009, 06:55 PM

თუ ვინმეს დააინტერესებს (არა და მართლა წაადგება ცოდნას), ვურჩევ ამ ნაშრომს:

მარიამ ნინიძე
დაცარიელებული ბეთლემი
(ილია ჭავჭავაძის პოემა „განდეგილის“ შესახებ)

ესეც ლინკი : http://literatura.iatp.ge/
მოძებნეთ : წერილები > კრიტიკა

Posted by: TeO May 7 2009, 11:51 AM

adamiani

შეგიძლიათ უფრო განავრცოთ ამ თემაზე საუბარი? ვხვდები რომ მეტი იცით და იქნებ გაგვიზიაროთ

Posted by: Smith May 7 2009, 12:24 PM

არაა პრობლემა, მაღალი დონის მხატვრული ნაწარმოები საშუალებას იძლევა მრავალმხრივ იქნეს ინტერპრეტირებული და ჩემი აზრით ყველანაირ ლოგიკურ გაგებას აქვს არსებობის უფლება. მაგალითად, კომუნისტებმა მწყემსი ქალის აზრებში კომუნისტური მოძღვრებისადმი შესაბამისობა მოძებნეს, მე სვედენბორგის იდეებს ვხედავ იგივეში, აკაკი ბაქრაძემ სრულიად განსხვავებული ინტერპრეტაცია შემოგვთავაზა. ამაში არაფერია ცუდი მანამ, სანამ ვინმე არ ცდილობს საკუთარი აზრი ძალით მოახვიოს სხვებს თავს. კომუნისტური ინტერპრეტაცია იმიტომ კი არ იყო ცუდი რომ სრულიად აბსურდული თუ ალოგიკური იყო, არამედ იმიტომ რომ ყველას აძალებდნენ ეს ინტერპრეტაცია მიეღოთ როგორც ერთადერთი სწორი ინტერპრეტაცია.
ადამიანები, ზოგი ნაკლებად, ზოგი მეტად, ერთმანეთისაგან განსხვავებულები ვართ და სამყაროს და ცხოვრებას ყველა ჩვენთაგანი თავისი სუბიექტის ჭრილში, ანუ სხვისაგან მეტად ან ნაკლებად განსხვავებულად ხედავს. აი მაგალითად პატარა ბავშვები ჩვენგან დიდებისგან ძალიან განსხვავებულ სამყაროში ცხოვრობენ, მაგრამ განა სწორედ ეს არ ალამაზებს მათ.
ჩვენი საზოგადოების ერთ–ერთი მთავარი პრობლემა იმაშია, რომ ყოველი განსხვავებული აზრი განიხილება როგორც საწინააღმდეგო და ჩვენის უარმყოფელი. ამ დროს განსხვავებული სულაც არაა ყოველთვის საპირისპირო და გამომრიცხველი, არამედ უბრალოდ განსხვავებულია. არაა ადვილი, მაგრამ აუცილებელია ავმაღლდეთ იმ დონეზე, რომ ჩვენისგან განსხვავებული აზრი არ მივიღოთ როგორც გამაღიზიანებლი და შეურაცხმყოფელი.
ასე ვფიქრობ მე და ვცდილობ ასეც მოვიქცე, ამიტომ არაა პრობლემა მეგობარო, მე ჩემი აზრი მაქვს, თქვენ თქვენი, სხვას კიდევ თავისი. ყველას თავისი აზრი სხვისაზე სწორი ჰგონია და ესაც ნორმალურია, არანორმალურია მხოლოდ როცა ვინმე ცდილობს თავისი აზრი ძალით მოახვიოს სხვას.

ვფიქრობ თქვენი თხოვნა სწორად გაგების შესახებ შევასრულე.

Smith

Posted by: adamiani May 7 2009, 05:03 PM

TeO

ძალიან რთული თემაა და ჯერ არ ვარ საკმარისად მომზადებული განსავრცობად. სამწუხაროდ.

Posted by: TeO May 7 2009, 06:45 PM

adamiani
მართალი ხართ თემა საკმაოდ რთულია... გასაგებია

Posted by: giorgi. May 7 2009, 07:52 PM

Smith
გეთანხმებით, მაგრამ თუ შენ თვითონ ხარ უკვე შინაგანად მზად ამ აზრის მისაღებად? ანუ უკვე იმყოფები რაღაც დონეზე ამ აზროვნების ველში......... და პირიქით: თუ შენ თვითონ არ ხარ შინაგანად მზად რაიმეს აზრის მისაღებად, ვერავინ ვერაფერს ვერ მოგახვევს გარედან ძალით ! თუმცა მართალია ის ფაქტორიც, რომ კომუნისტების მთავარ მამოძრავებელ ძალას წარმოადგენდა ის, რომ მაშინდელი საბჭოთა ხელისუფლება, აფიქრებინებდა ხალხს ისეთ რამეზე რომელიც საერთოდ არ არსებობდა ბუნებაში თანაც ისე, რომ მათ ეს საკუთარი აზრები ჰგონებოდათ! რეფლექსიის ეს ფორმა სტალინის მიერ უმაღლეს დონეზე იყო აყვანილი და რაფინირებული!

Posted by: vkh May 7 2009, 09:00 PM

ეს რამდენი საინტერესო რამ დაგიწერია თუნდაც ამის გამო არის აზრთა სხვადასხვაობა კარგი

Posted by: vkh May 7 2009, 09:14 PM

თუმცა ტექსტის ინტერპრეტაციაზე მსჯელობა სხვა თემაშიც შეიძლება ეს თემა რომ არ გავაოფოთ. ერთ დროს მიტაცებდა სტრუქტურალიზმი და ბარტის თეორიები

Posted by: TeO May 7 2009, 09:44 PM

ეს თემა იმდენად საინტერესო და სერიოზულია..
ადრე მინდოდა გახსნა, მაგრამ მეშინოდა რომ არასერიოზულად მიუდგებოდნენ..
ახლა ვხედავ რომ ასე არ არის, ასე რომ Smith შენი ნებართვით მინდა ამ თემაში ჩემი დავპოსტო (ოფ ტოპიკად იმედია არ ჩამეთვლება)..


ის რაც მეგრეს წიგნებში მომწონს (და არა მარტო მათში) ზუსტად ეგ არის, ანუ ურთიერთობა ქალსა და მამაკაცს შორის, ბავშვის ჩასახვა და აღზრდა.. მანდ სულ სხვა საფეხურია ნაჩვენები, მაღალი საფეხური, რომელიც ჩვენ ღმერთთან დაგვაახლოვებს..
ახლა თემას ცოტას გავშლი-
ამ ავტორს ბევრი მისი "უნიჭობის" გამო სერიოზულადა არ აღიქვამს, ზოგი კი პირიქით წაიკითხავს თუ არა ეგრევე ქმედებაზე გადადის...
ჩემი აზრით არც ერთი უკიდურესობა არ არის სწორი
ანასტასიას ნაამბობში აშკარა მარგალიტებია ჩაქსოვილი და ეს პირველად გრძნობით დონეზე აღვიქვი და რაღაც დროის შემდგომ კი უკვე გონებით და ანალიზით დამიმტკიცდა.. რაღაც გარდატეხა მოახდინა ჩემში, ცნობიერება შემეცვალა და მას შემდეგ სულ მეცვლება)), თემას რომ არ გავცდე, მოკლედ მიჭირს იმის გადმოცემა და თან სიტყვებში, მაგრამ მაინც შევეცდები

..პრინციპში ამ ფორუმზეც ამის გამო მოვხვდი და ალბათ იდეაშიც ამისთვის შეიქმნა იგი, მაგრამ შემდგომში ფორუმის შინაარსი შეიცვალა, ასე ვთქვათ უფრო გაფართოვდა და ეგრეც ჯობია ალბათ)) მართალია უმა, ანასტასიას იდეა რუსული სულით არის გაჯერებული.. მაგრამ ვისი "კრუგაზორიც რასშირენია" ეროვნულობაზე მაღლა იყურება და მას იქაც კი შეუძლია იმ ჭეშმარიტი არსის აღქმა და გამომყენება..

ხო და მიჭირს მეთქი გადმოცემა ლამის მთელი დღეა ამ პოსტის დაწერაზე ვფიქრობ, ახლა ძლივს მოვუჯექი და ვგრძნობ მაინც ვერ "დავიჭირე" გადმოსაცემი, მაგრამ რადგან დავიწყე ე.ი, დავამთავრებ კიდეც!

to be continued..

Posted by: Shou May 8 2009, 11:14 AM

მე პირადად არანაირი დაპირისპირება არა მაქვს, მთავარია შინაარსი და არა ფორმა. ანუ შენ თუ იპოვი ადამიანს ვისთანაც იმას იგრძნობ რომ შვილები გყავდეს, დაე, დაერქვას ამას ცოლქმრობა, ანუ საზოგადოება რას დაარქმევს ეს უკვე მეორეხარისხოვანია. თავისუფლება სიყვარულშია და თუ პოულობ მოვალეობები ნამდვილად არაა საშიში, არც საზოგადოებაში არსებული ჩარჩოები. უბრალოდ "ცოლქმრული" კი არა არამედ " ქალის და კაცის" ან არ ვიცი უბრალოდ "სიყვარული" და იარლიყები, მერე ვინც უნდა და რაც უნდა ის მიაკრას, ამით ვერ დააკნინებს და სხვებისათვის აღსაქმელად და გასაგებად ალბათ უფრო იოლი იქნება. ურთიერთობაში ხომ მნიშვნელოვანი ის ორია ვისაც უყვარს და მათი სიყვარულის ნაყოფი, შვილი. ისე დემოგრაფია ყველაზე უფრო ნაკლებ პრობლემად მიმაჩნია ბევრ სხვა პრობლემასთან შედარებით, თუნდაც ეკოლოგიურ პრობლემებთან შედარებით. იმას რომ ვამბობ ცოლქმრული სიყვარული რაა არ მესმისთქო იმას კი არ ვგულისხმობ რევოლუცია უნდა მოვაწყოთ და სხვა ფორმა მოვიგონოთქო, არამედ შინაარსზე ზემოთ სახელებს და ათასგვარ პირობითობებს ნუ ვაყენებთქო. მგონი არც ანასტასიას არ მოუწერია ხელი "ზაქსში" და არ დაუპატიჟია ნათესავები და მეგობრები მოწმედ

Posted by: vkh May 8 2009, 01:32 PM

ძალიან ლამაზად წერ... ამიტომაც სულმოუთქმელად ველოდები გაგრძელებას

Posted by: vkh May 8 2009, 01:34 PM

Shou
მესმის მესმის...

Posted by: TeO May 8 2009, 04:19 PM

Shou +1!!!!!

მართალი ხარ ანასტასიას "ზაქსში" ხელი არ მოუწერია

გეთანხმები, მთავარია შინაარსი..
და ზუსტად ტრადიციების უმეტესობა იმიტომ არის უმწეო, რადგან მათ მხოლოდ ფორმალურად ასრულობენ და მის შინაარსი მივიწყებულია..ხოლო ადამიანებს ამაზე დაფიქრების დრო ან თავი არ აქვთ..

ხოდა ანასტასიას შემთხვევაში, ანუ მისი სიყვარული ვლადიმერის მიმართ უანგაროა/სუფთაა.. მას არანაერი მოთხოვნები არ გააჩნია და თავისუფლებაზეა დამყარებული ანუ "ონა ნეჩეგო ნე პროსიტ ვ ზამენ"! აი, ასეთი სიყვარული მართლაც ვალდებულებების გარეშეა..... იქ თავად რამის გაკეთება დიდი ნეტარებაა, სულ გინდა გასცე, ანუ მსოფილოში უმდიდრესი ადამიანი ხდები,..და შენი სიმდიდრე სიყვარულის გაცემაშია!..
დიდი თემაა და ამის აქ გაშლა რაღაც არ გამომდის (სურვილიც ნაკლებად მაქვს )

Posted by: Shou May 8 2009, 07:26 PM

ხო, მესმის TeO. ხშირად სიტყვები ყველაფერს აფუჭებს. ალბათ სინდისი, რომ გვქონოდა ნებაყოფლობით დავმუნჯდებოდით

Posted by: Smith May 8 2009, 10:30 PM

კვირაში ჯამში ორი–სამი საათი თუ ვარ ხოლმე სიყვარულის მდგომარეობაში და ამ დროს ნამდვილად სამოთხეში ვგრძნობ თავს, უმეტესწილად კი ეს ქვეყანა ნამდვილი ჯოჯოხეთია. რას იზამ, ეს ქვეყანა თავისი მუდმივი მატერიალური და სხვა პრობლემებით ნამდვილად ვერ არის ბედნიერების ადგილი.

Posted by: ირმა May 8 2009, 10:37 PM

+1
დამაინტერესა ძალიან მეც...


TeO
როცა სურვილი გექნება მხოლოდ მაშინ, მხოლოდ მაშინ თქვი სათქმელი

Posted by: ირმა May 8 2009, 10:43 PM

Shou
მესმის შენი რისი თქმაც გინდა. ცოლ-ქმრობა რა თქმა უნდა მმაჩის ბიურეში გაკეთებული საბუთები არ არის. შეიძლება არც ხელი მოაწერო და არც ჯვარი დაიწერო, ამას მხოლოდ იძულებით აკეთებ, რადგან ხანდახან სირთულეებს გიქმნის ცხოვრებაში. ცოლ-ქმრული სიყვარული, ან უფრო ასე ვთქვათ მამაკაცისა და ქალის სიყვარული უდიდესი ბედნიერებაა.
ძნელია, ძალიან ძნელია შეგხვდეს ადამიანი, რომელსაც ეძებ, მაგრამ სხვა შემთხვევაში დარჩით მარტო, ნურც ცოლს შეირთავთ და ნურც გათხოვდებით. თუ ისეთ ადამიანს არ შეხვდი ჯობია მარტოობა.
ისე დამიჯერეთ, ვინც ეძებს პოულობს კიდეც

Posted by: ირმა May 8 2009, 10:47 PM

სამწუხაროდ ბევრი პრობლემები, არეულობა არ იძლევა სიყვარულის გამოვლინების საშუალებას. ჯერ მაგ ზომამდე არ ვართ სამწუხაროდ რომ გარედან მოსული პრობლემები არ მივიკაროთ.

Posted by: TeO May 8 2009, 11:20 PM

Smith როგორ მკვეთრად გამიჯნავ ამ მდგომარეობებს, სამოთხე-ჯოჯოხეთი..
ჩემი აღქმისგან ძალიან განსხვავებულია და თითქმის ვერ გიგებ.. იმედია არ მიწყენ


ირმა ოკ

Posted by: Smith May 9 2009, 09:06 AM

სიკეთე – ბოროტება;
ჭეშმარიტება – სიცრუე;
ნათელი – ბნელი;
სილამაზე – სიმახინჯე;
სიცოცხლე – სიკვდილი;
სიყვარული – სიძულვილი;
სამოთხე – ჯოჯოხეთი;


რა თქმა უნდა მკვეთრად გამიჯნული მოვლენებია, მათ ერთმანეთთან არაფერი საერთო არა აქვთ.
ხელოვნების ნაწარმოებებში ხომ მკვეთრადაა გამიჯნული.
სინამდვილეშიც ასეა. ხელოვნება სინამდვილეს ასახავს.
ჭეშმარიტი ხელოვნების ნაწარმოებში არაფერია გამოგონილი რაც მასში არსებითია.

აუცილებლად უნდა ვისწავლოთ რეალობის ასეთი ხედვა, როგორც საკუთარ თავში, ისე გარეთაც, როცა ცუდი და კარგი მკვეთრად და ნათლად არის გამიჯნული. ეს თუ არ ვისწავლეთ, როგორ ვიცხოვრებთ ჭეშმარიტად?

Posted by: vkh May 9 2009, 10:31 AM

Aრეოპაგიტიზმის მიხედვით, მარჯვენა სვეტში ჩამონათვალი არც კი არსებობს - არსი არა აქვს: ბოროტება სიკეთის როგორც სინათლის ნაკლულობაა, სიმახინჯე - სილამაზის და ასე შემდეგ... პრაქტიკულად კი : უბრალოდ სიკეთე არ მყოფობდა "იქ" იმ "დროს"... მაგრამ როგორც კი ის "მოვიდა", ბოროტებას ადგილიც კი აღარ დარჩა...

ამიტომ მათ ბევრი რამ აკავშირებს ერთმანეთთან შეიძლება გამკვეთი ზოლიც კი ვერ უპოვო
კამათში არ ჩამითვალო მეგობარო

Posted by: vkh May 9 2009, 10:49 AM

მართალი ხარ, თუ არ ვიცით რა არის ჭეშმარიტება, ვერც ვიცხოვრებთ მასში...

მაგრამ პრობლემა სწორედ "ცოდნაშია".

როგორც ამბობენ, ყოველგვარი ფილოსოფია, რელიგია, ეზოთერიკა... ეს თითია მთვარისკენ გაშვერილი და არა მთვარე. თითი მთვარეს გვიჩვენებს, მაგრამ ის არაა მთვარე.... თითი ბევრი შეიძლება იყოს, და ამიტომაც იგი ვერ იქნება ცოდნა... რადგან ცოდნა იმპერსონალურია, იგი არავის საკუთრება არაა და მაშასადამე მას ვერც შეიძენ და არც წაგერთმევა. იგი უბრალოდ არსებობს... და რაოდენ საინტერესოც არ უნდა იყოს, არსებობს ყველაში, ოღონდ იმპერსონალურად... და ის შეიძლება იგრძნო, როცა ყოველგვარი დაპირისპირება და კამათი ქრება, როცა ქრება ჩვენი სუბიექტური გამოცდილება ცოდნაზე, როცა თითონ ეს სუბიექტიც ქრება და ყოველივე (მკვეთრად დაპირისპირებული მოვლენები) ერთიანდება... ამას კი სიჩუმე ჰქვია, სიჩუმე და მდუმარება...

მდუმარებაზე მერე ან სხვა თემაში ვილაპარაკოთ.

Posted by: TeO May 9 2009, 11:45 PM

vkh მართალია!

Smith ამ ჩამონათვალის მკვეთრი ერთმანეთისგან გამოყოფა ძალიან ძნელია
და ვგონებ არცაა მისაღები რთულია ასეთ რეალობაში ცხოვრება!

ყოველი ადამიანი თავის რეალობას თავად ქმნის
შენ როგორი წარმოდგენაც გაქვს ცხოვრებაზე, ისეთი ჩანს.. ანუ საითკენაც არის აზრი მიმართული და რაზეც არის კონცენტრირებული..
იმაზე ხდები მიბმული

რაც შეეხება სიკეთე – ბოროტების ერთმანეთთან დაპირისპირებას აქ საკმაოდ საინტერესო რამესთან გვაქვს საქმე.....

ყველაზე კარგი გამოსავალი მთლიანობაში ხედავაა!

რაც შეეხება ხელოვნების ნაწარმოოებებს, ამაში ცოტა მაინც ვერკვევი და შენ რას ამბობ ჩემთვის გაუგებარია..))


ახლა თემასაც დავუბრუნდები

და იცით რა ფაქტს დავუკვირდი... აი, ჩემ ნაცნობებში 5 შექმნილი წყვილისგან, მხოლოდ ერთ წყვილში იყო აქტიური მამაკაცი, ხოლო დანარარჩენ 4-ში გოგოებმა "შეაბეს" (მაპატიეთ ამ ჟარგონისთვის, მაგრამ ეგ ყველაზე კარგად გამოხატავს სათქმელის არსს) მეუღლეები..
და ასეთი ფაქტები საკმაოდ ბევრია
ჩემი აზრით, აშკარად დიდი ცვლილებებია და როლების გაცვლასთანაც გვაქვს საქმე..ქალი ქალის სახეს კარგავს და კაცი კაცისას..
მე მაინც "ტრადიციონალისტი" გამოვდივარ, რადგან არ მომწონს ასეთი ცვლილებები სქესში და ძველი ჯანსაღი ურთიერთობები მირჩევნია სადაც ქალი ქალობს და კაცი კაცობს

Posted by: vkh May 10 2009, 11:58 AM

გვიმრავლოს ეგეთები და ნეტავ ბევრი ფიქრობდეს შენნაირად

პ.ს. ისე, ნიკის შეცვლაზე არ გიფიქრია? ხუმრობით, რა თქმა უნდა

Posted by: Smith May 11 2009, 03:38 AM

კი, არაა ადვილი. მაგრამ:

„შედით ვიწრო ბჭით, ვინაიდან ვრცელია ბჭე და ფართოა გზა, რომელსაც მივყავართ წარსაწყმედლად, და მრავალნი დადიან მასზე.
ვინაიდან ვიწროა ბჭე და ძნელია გზა, რომელსაც მივყავართ სიცოცხლისაკენ, და მცირედნი ჰპოვებენ მას“. (მათეს სახარება.თავი მეშვიდე.13–14).

Posted by: Smith May 11 2009, 04:00 AM

რაღაც ძალიან მოდაში შემოვიდა ასეთი აზრი ბოროტებაზე. რას ამბობ მეგობარო? ბოროტება როგორ არ არსებობს? და არც არეოპაგი და არც სხვა არავინ არ ამბობს, რომ ბოროტება არ არსებობს.
ამ მცდარი აზრის გავრცელების მიზეზია არეოპაგის და იოანე დამასკელის ქართულ თარგმანში გამოყენებული სიტყვა – ნაკლებობა, ნაკლულობა და მოკლება.
აი ქართული თარგმანი იოანე დამასკელის წიგნიდან:„... საიდან არის ბოროტება? მართლაც, შეუძლებელია, რომ ბოროტებას სიკეთისგან ჰქონდეს წარმოშობა. ამიტომ, ვამბობთ, რომ ბოროტება სხვა არაფერია, თუ არა სიკეთის ნაკლებობა“.
(ციტირებულია: წმინდა იოანე დამასკელი. მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა. თავი ოთხმოცდამეცამეტე. იმის შესახებ, რომ არ არსებობს ორი დასაბამი.http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/damaskeli/93.htm)

და აი რუსული: „зло есть не что иное, как лишение добра“(http://www.vehi.net/damaskin/04.html)
აქედან ნათლად სჩანს, რომ ბოროტება სიკეთის მოკლება, ნაკლები სიკეთე კი არ არის, არამედ სიკეთის მოცილება, წართმევაა.
თუ ყურადღებით წავიკითხავთ წმინდა იოანე დამასკელის ნაშრომს, ვერსად ვერ ვნახავთ ადგილს სადაც ის ამბობდეს რომ არ არსებობს ბოროტება. ნათქვამში, რომ „ბოროტება სხვა არაფერია, თუ არა სიკეთის ნაკლებობა“ , უარყოფილი კი არაა ბოროტების არსებობა, არამედ განმარტებულია თუ რა არის ის.
მერე კიდევ, თქვენი მოყვანილი ციტატა: “უბრალოდ სიკეთე არ მყოფობდა "იქ" იმ "დროს"... მაგრამ როგორც კი ის "მოვიდა", ბოროტებას ადგილიც კი აღარ დარჩა“.., განა ადასტურებს, რომ როგორც ამბობთ ციტატის მერე: „მათ ბევრი რამ აკავშირებს ერთმანეთთანო“. განა ციტატა საპირისპიროს არ ამბობს: „როგორც კი სიკეთე მოვიდა, ბოროტებას ადგილიც კი აღარ დარჩაო“.

კიდევ ერთხელ ყურადღებით გადახედეთ ამ საკითხებს.

მეც ნუ ჩამითვლით კამათში.

P.S.
ცოდნაზე გამოთქმულ აზრებშიც ვერ დაგეთანხმებით. მასეთი ცოდნით, თქვენ და თეო რომ გვთავაზობთ, ვერ გავფრინდებით

კეთილი სურვილებით,
ჯონ სმიტი

Posted by: Shou May 11 2009, 04:09 PM

ოდესღაც მეგონა, რომ ბოროტება არ არსებობს მერე ერთხელაც აღმოვაჩინე, რომ თურმე არსებობს და ძალიან მძიმეა ეხლა ვფიქრობ, რომ თუმცა სიბნელე არსებობს და არც თუ ისე უგულებელსაყოფია, მაინც არ ღირს მისი შიში, რადგან მთავარია სულ ერთი ბეწო სხივი შემოუშვათ და უკვე უძლურდება, ქრება, ლღვება. პრინციპში მთავარია რაც შეიძლება უფრო ცნობიერები გავხდეთ რათა ნიადაგი მოვუსპოთ. არ მჯერა შუბების, ავტომატების, ხმლების, ატომური იარაღის და საერთოდ ცივი იარაღის და ბრძოლის, არამედ მჯერა იმის, რომ სინათლე უძლეველი იარაღია და რომ სიყვარული ყველანაირი ბრძოლის გარეშე ამარცხებს ყველაფერს იმით, რომ უბრალოდ არის.

ხო, ისე, მე არ ვხმარობ მზის სათვალეებს, მათ შორის არც ვარდისფერს

Posted by: vkh May 11 2009, 06:00 PM

Smith
მეგობარო, პირველ რიგში დიდი მადლობა ასეთი შინაარსიანი და გრძელი პოსტისთვის.

არეოპაგიტიკაში კამათს ნამდვილად არ ვაპირებ, მგონი, ყველაფერი ნათლადაა ნათქვამი, უბრალოდ სწორად გაგება უნდა, ამისთვის კი "არსსა" და "არსებობას" შორის განსხვავების დანახვაა საჭირო.

რუსთაველთანაც შეიძლება მოვიძიოთ დამხმარე ფრაზა: "სახე ყოვლისა ტანისა...." და "სახიერი..." (არსებობს ნარკვევები რუსთველოლოგიაში, სადაც ნათლადაა განმარტებული, თუ რას ნიშნავს „ტანის სახე“ და „სახიერი...“ ანუ კეთილი.

რისი თქმა გინდათ?
დაპირისპირება ცნებებს შორის როგორ არ არსებობს, მაგრამ ჩვენ არსებითად „არსზე“ ვსაუბრობთ (ჰაიდეგერის არარაზე საუბარი არა მაქვს). სიკეთის და ბოროტების ერთმანეთისაგან გარჩევა (=დაპირისპირება), კი ბავშვური თემაა და მასზე კომენტარს ვერ გავაკეთებდი, რადგან ეს წმინდა სუბიექტური წარმოდგენებია...


ვეცდები არ მივიღო ჭკუისსწავლებად...



დათანხმება თქვენი ნებაა, სხვისი ცოდნის შეფასებისას კი კორექტულობა არ გაწყენდათ... თუმცა სტრიქონებს შორის წაკითხვას არ შევეცდები.

Posted by: vkh May 11 2009, 10:28 PM

რომელს დავუჯეროთ, როცა გეგონათ, თუ პირველად - როცა არ გეგონათ?

მაგრამ არსი არა აქვს, თუნდაც შედარებითვის მუდმივი დენის შემთხვევაში, როცა ორი პოლუსი პლუს - მინუსი არსებობს, მაგრამ მუხტი, ელექტრონები, მხოლოდ პირობითად პლუს სადენზეა



არადა საჭიროა მზეზე, ამბობენ

Posted by: TeO May 13 2009, 10:15 AM

თემას ნუ გადაუხვევთ პლზ

Posted by: Sophia May 14 2009, 03:09 PM

ოოოო, რა რთული თემაა ჩემთვის - ცოლ-ქმრული ურთიერტობები. რთულია იმიტომ რომ ამ ტიპის ურთიერთობები არ მქონია და რაიმე გამოცდილებას დავაგროვებ თუ არა, აუცილებლად მოგწერთ ჩემს მოსაზრებებს ))))))))))))

საერთოდ ყველაფერი ინდივიდუალურია. სიყვარულითაც ყველას თავსებურად უყვარს და ყოველი ჩვენთაგანი განსხვავებულად ხედავს ამ მისთვის აუცილებელ ან საჭირო სიყვარულს. ურთიერთობათა განსხვავებული სისტემებიდან იმას ვირჩევთ რაც მოცემული დროისთვის ჩვენთვის კომფორტული გვგონია. შეხედულებათა ცვლილებაც დროს მოაქვს, მოთხოვლინელებების ცვლას. დღეს შეიძლება რაღაც სტატუსი გჭირდებოდეს, გრძნობის რაღაც ხარისხი, ხვალ კი ეს ძალიან ცოტა აღმოჩნდეს ადამიანისთვის.

Posted by: giorgi. May 16 2009, 10:21 PM

მე რეალისტი ვარ და არ ვეყრდნობი იმას, ის რაც აღარ არსებობს. სვედენბორგი კი არა და გინდა მამა ღმერთი ჩამოვიდეს ციდან.

ოჯახური იმედგაცრუება ყოველთვის პირდაპირპროპორციულია ქორწინებით გათვლილი მოლოდინების ჯამისა! რას ნიშნავს ცოლ-ქმრული სიყვარული? მარტივი ენით რომ ვთქვათ ესაა შეუღლება. მოკლედ, უღელს და უღლებას ვერსად გაექცევით, ადრე თუ გვიან ვიტყვით - ჩემ პურს ჭამ და კიდევ მე მლანძღავო. და გვეტყვიან - მწარეა ეგ შენი პური სვედენბორგ მწარეო...! და მერე მიდის დაკა დაკა....

Posted by: ირმა May 16 2009, 10:30 PM

giorgi.
არსებობს გამონაკლისიც, დამიჯერე
ცოტაა, მაგრამ არსებობს.

Posted by: david6david May 17 2009, 11:49 PM

სვედენბორგის ეს ნამუშევარი სიმბოლოა. რეალიზმში კი გიორგის ხედვა აბსოლუტურად მისაღებია ჩემთვის. სამოთხეში არც ქორწინდებიან და არც განქორწინდებიან. იქ ეს დუალიზმი არ არსებობს. ბუდას ერთხელ შეეკითხა ცოლ-ქმარი, შემდეგ ცხოვრებაშიც ერთად ვიქნებითო? ბუდას პასუხი იყო, რომ მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ერთნაირი გონებრივი ვიბრაცია ექნებოდათ, რაც ძალზე იშვიათად ვითარდება ერთნაირად ცოლ-ქმარში და ცხოვრების მანძილზე სხვადასხვანაირად იცვლებაო.

პრობლემა ის არის, რომ ჩვენ ადამიანურად ვუთანაგრძნობთ (გვიყვარს) ჩვენს მიწიერი მეორე ნახევარებს და ვცდილობთ არ დაემსხვრეთ მათ ილუზია, რომ ვნებები ("სიყვარული") არ მომკვდარა. თუმცა მათაც შეიძლება ვეცოდებოდეთ იმისთვის, რომ ჩვენ ცოლ-ქმრულ ილუზიას რეალობად არ აღვიქვავთ.

სიყვარული და საკუთარი მეორე ნახევრის პოვნა არ არის ბიოლოგიური აქტი ან კონტრაქტი. ის არც ორი სულის ერთად ქცევას ნიშნავს. ასეთი რამე საერთოდ ნონსენსია. ეს უბრალოდ ალქიმიური ან ოკულტისტური პოლარიზაციაა.

Posted by: Shou May 18 2009, 12:49 PM

ალბათ სასწაულები შესაძლებელია, თუმცა იმის მოლოდინი, რომ ერთადერთი ადამიანი შეგხვდება თუნდაც ერთ ცხოვრებაში არასწორად მიმაჩნია. ამის ალბათობა რასაკვირველია არსებობს მაგრამ საკუთარ თავში უნდა ვეძებოთ და არა სხვებს (ან სხვას) დავაკისროთ პასუხისმგებლობა ჩვენს ”სიყვარულსა” და ”ბედნიერებაზე”. მგონია, რომ ეს ”კერძო” ინტერესები ძალიან გვზღუდავს და გვაბრკოლებს.

Posted by: TeO Dec 8 2009, 02:41 PM

თემა განვაახლე და ვისაც სურვილი აქვს დაპოსტოს

Posted by: moonbayer Dec 8 2009, 08:23 PM

+1 ვეთანხმები ამის დაწერა მინდოდა

Posted by: TeO Dec 10 2009, 11:20 AM

ეგ მარტო მეგობრობა რომ იყოს, არ იქნება საჭირო ოჯახების შექმნა, მეგობრები ისედაც გვყავს და გვეყოლება )))

როგორც ადრე vkh -მ დაპოსტა ცოლ-ქმრობა -

))

Posted by: Shou Dec 11 2009, 03:15 PM

ცოლ-ქმრული სიყვარული, ჰმმმ.. მგონი უფრო უპრიანი იქნება ოჯახის ფენომენი განვიხილოთ. ოჯახი რაღაც უფრო მეტია ვიდრე ქალის და კაცის სიყვარული, სექსი, სისხლით ნათესაობა, მეგობრობა, სულიერი ერთობა ა.შ. არა, რა თქმა უნდა ამას ყველაფერს შეიძლება მოიცავდეს ოჯახის ფენომენი მაგრამ მაინც უფრო მეტია თავისი არსით. ეს ერთგვარი თავშესაფარია შენი "კოსმოსი", შენი "სახლი", შენი "ნავსაყუდელი", შენი "ხიდი" კაცობრიობასთან და ღმერთთან, შენი "სიმშვიდე". თუ ვინმეს ამ ფორუმზე თავისი "ოჯახი" უპოვია ალბათ დამეთანხმება, რომ არაფერი არ არის ამაზე უფრო მნიშვნელოვანი ერთი კერძო ცხოვრებისათვის და ვერანაირი სიმდიდრე და გამოცდილება ვერ შეედრება.

Posted by: TeO Dec 11 2009, 03:22 PM

Shou სათაური მეც რაღაცნაერად არ მომწონს, რა დავაწეროთ?? დამეხმარეთ :*

Posted by: ირმა Dec 11 2009, 03:29 PM

ოჯახი, ამაზე ახალი თემა გაგვეხსნა ჯობდა )

Posted by: Shou Dec 11 2009, 03:35 PM

"ქორწინების ინსტიტუტი" თუ "ოჯახის ფენომენი"? რა გითხრათ, ჩემს აღქმაში ცოლ-ქმრული სიყვარული უფრო ქალის და კაცის სიყვარული მგონია მაგრამ აქ თუ ქორწინებაზეა ხაზი გასმული მაშინ ალბათ ოჯახზე ვსაუბრობთ. თუმცა ოჯახი თავისთავად უფრო ფართო მცნებაა.

Posted by: TeO Dec 11 2009, 04:01 PM

ირმა Shou ოჯახის ფენომენი -იყოს და ამ კუთხით განვავრცოთ აქ საუბარი თემა მენანება დასახურად ))

Posted by: TeO Dec 11 2009, 05:57 PM

გუშინ ვუყურე http://allmovies.ge/ge/movie.php?uid=EJIFE რობინ უილიამსის ხათრით
ჰოდა საინტერესოა იდეაა თუ მართვის მოწმობის ასაღებად უნდა ჩაბარო გამოცდები ან კიდევ, სკოლის ატესტატისთვის 12 წელი ეწამო.. ,
მაშინ ოჯახის შექმნისთვის ხომ მითუმეტეს უნდა მოემზადოს ადამიანი და კიდევ უფრო ბავშვის გაჩენისთვის!!!...

და ჩვენს რეალობაში კიდევ ამ სერიოზულ საკითხს ნაკლები ყურადღება ექცევა.. ბავშვობიდან სკოლას/სწავლას აკლავს ხალხი თავს და მერე, რა? არადა, წარმოიდგინეთ ბავშვობის რა უძვირფასესი წლები იკარგება ტყუილად, როდესაც სწორი და გააზრებული სწავლების შემთხვევაში გენიოსი შეიძლება აღზარდო!)))
ცუდი ბავშვი არ არსებობს, არიან ცუდი პედაგოგები (როგორც გაგა იტყოდა არაფერი პირადული )
განათლების სისტემა არის სუსტი.. გუშინ ვიხსენებდი ჩემი შრომის გაკვეთილებს..რა სისასტიკე იყო (( 90 წუთიანი ტერორი!!! და ამ დროს რა საჭირო თემაა, იმ გაკვეთილებში რამდენი ცოდნის მოცემა შეეძლოთ - კერვა, ქსოვა, კულინარია თან რა ხალისით ვისწავლიდით აფსუს, ეეჰ

Posted by: Shou Dec 17 2009, 01:11 PM

იყო ქალი და იყო კაცი და იყო სიყვარული, გაჩნდა საზოგადოება და გაჩნდა საზოგადოებრივი ინსტიტუტის "ქორწინების" საჭიროება. "ქორწინებამ" შეიძინა ატრიბუტები, კაბა, ბეჭედი, ხელისმომკიდე, ქორწინების მოწმობა, ქორწილი, ტორტი, შემდგომ ნათლია, ვერცხლის ქორწილი, ოქროს ქორწილი ა.შ. და რა თქმა უნდა უარყოფითი მხარეებიც, განქორწინება, საზოგადოებრივი უკმაყოფილება, საზოგადოებრივი ერთეულის "ოჯახის" რღვევასთან მიმართებაში, ქონების/ბავშვის გაყოფა, განქორწინების მოწმობა ა.შ. მოკლედ სრული დიმპიტაური "გასართობი პაკეტი" საზოგადოებისათვის. ყველაფერი ამის ფონზე არაა გასაკვირი, რომ ქალი/კაცი იქცა ჩვეულებრივ მომხმარებლად, ანუ გაუჩნდა მომხმარებლის დამოკიდებულება "მეორე ნახევრის" არჩევისას და რადგან მეორე ნახევარი, (მაინც) არ არის სარეცხი მანქანა ან კონდენციონერი, შესაბამისად ჩნდება გაუგებრობა და იმედგაცრუება. თუ მამაკაცი მიელტვის მიმზიდველ "მოდელს" და ინტერესდება მხოლოდ ზომებით და ვიზუალით, ლოგიკურია მოგვიანებით არ გაუჩნდეს გაღიზიანება სხვა კომპონენტებთან მიმართებაში რომელზეც არჩევის მომენტში საერთოდ არ უფიქრია, ან თუ ქალმა შენიშნა მხოლოდ მანქანა/საფულე/ სოციალური სტატუსი და ამით მოახდინა თავისი არჩევანი ალბათ ვერ იქნება მთლად დაკმაყოფილებული როცა აღმოაჩენს რომ მისი შინაგანი მოთხოვნები ყოველდღიურობაში მხოლოდ ყოფითით არ შემოიფარგლება და თურმე რაღაც უფრო მეტი უნდა. ნუ, ეს რა თქმა უნდა უტრირებული/სტერეოტიპული მაგალითებია მაგრამ სამწუხაროდ დიდად არ სცილდება რეალობას.

ქალის და მამაკაცის ურთიერთობას, სიყავრულს მათ შორის, არ სჭირდება არანაირი სტატუსი და გარანტია ხვალინდელ დღეზე, ეს ძირს უთხრის ყველაზე უფრო სუფთას და ნათელს. ეს უნდა იყოს ნებაყოფლობით აღებული მოვალეობა ერთგულებისა ერთმანეთის წინაშე და ეს მოვალეობა უნდა მომდინარეობდეს მხოლოდდამხოლოდ სიყვარულიდან.

Posted by: serafinapekkala Dec 17 2009, 01:40 PM

Shou

ეს მიმაჩნია მე ქორწინების ერთადერთ განმარტებად. ყველაფერი რაც ჩამოთვლილი იყო აქამდე - ბეჭედი, კაბა, მოწმობა და ა.შ.... თუ ამასთან იგივდება ქორწინება ეს უკვე მათი პრობლემაა, ვისაც ქორწინება არათითზე წამოცმული ბეჭედი გონია

Posted by: Shou Dec 17 2009, 01:49 PM

რომელ თითზე უნდა ატარო ბეჭედი ეგ ვერფრით დავიმახსოვრე იმას ვამბობ უბრალოდ ამ ყველაფრისთვის ფორმა "ქორწინება" არ არის აუცილებელი და ზედმეტი ატრიბუტიათქო, თორემ იყოს რა ქორწინების მოწმობა, ეგდოს სადმე, ვის რას უშლის

Posted by: serafinapekkala Dec 17 2009, 01:54 PM

გავაგრძელე პოსტი:

თუმცა ეს არ ნიშნავს რომ მე არ მინდა ბეჭედი თითზე მაგრამ ბეჭდით დადასტურებულ სტატუსს და გარანტიას ვინც ითხოვს ის ვერასდროს გაიგებს რას ნიშნავს ქორწინება. პიობითობების გავლენის ქვეშ მოქცევა ყოველთვის არასწორია. თუმცა არის ასეთი მომენტიც: რატომღაც დამკვიდრებულია ტენდენცია, რომ პასუხისმგებლობას წყვილი მხოლოდ ბეჭდის, მოწმობის და ქორწინების დამახასიათებელი სიმბოლოების დაცვის შემდეგ აცნობიერებს. სხვა შემთხვევაში, წყვილის ურთიერთობებიდან რატომღაც გამოირიცხება ხოლმე პასუხისმგებლობის მომენტი. არ მესმის რატომ ხდება ასე. მოკლედ, ძალიან აბდაუბდა რომ არ გამოვიდეს უბრალოდ ვიტყვი რომ მე პირადად მომწონს არათითზე წამოსკუპებული ბეჭედი მაგრამ ქორწინებას და მის ვიზუალურ სიმბოლოებს ერთმანეთში არ ვურევ

Posted by: ირმა Dec 18 2009, 10:33 AM

ბეჭედი ჩემი აზრით, ჯობია რომ არც არსებობდეს
როცა ადამიანი რაღაც მასეთ წვრილმანებზე ფიქრობს ცოლ-ქმრული სიყვარული ჭუჭყიანდება.
მთავარია თვალებში ჩახედო და ჩაგხედოს მთავარია გაუგო და გაგიგოს, მთავარია „გიყვარდეთ ერთმანეთი“http://freesmileyface.net

http://freesmileyface.net/Free-Love-Smileys.htmlhttp://freesmileyface.net/Free-Love-Smileys.html

Posted by: mako Dec 18 2009, 10:51 AM

მეც მომწონს ბეჭედი თითზე , არადა საქორწინო არ მიკეთია...
მხოლოდ იმ ბეჭედს ვატარებ რომლითაც ცოლად გაყოლა შემომთავაზა

Posted by: serafinapekkala Dec 19 2009, 12:31 AM

mako

მაგარია მე მიყვარს რომანტიკა

Posted by: Shou Dec 21 2009, 06:18 PM

ბეჭედს თავისი სიმბოლური დატვირთვა აქვს და ალბათ ბევრ სხვა რამესაც, უბრალოდ ქორწინების საზოგადოებრივი დატვირთვა არის ჩემთვის მიუღებელი. ორი ადამიანის ურთიერთობა ეს ძალზედ ინტიმური და ინდივიდუალურია, არ უნდა იქცეს საზოგადოებრივი ინსტიტუტის ნაწილად, ვალდებულებაც მხოლოდ შიგნით იდება და არა ქვეყნის გასაგონად და მოქმედებს მანამ სანამ გრძნოებებია ცხოველი ანუ ცოცხალი.

Posted by: Shou Jan 5 2010, 05:50 PM

ჰმმ, ვატყობ ქორწინება არააქტუალური თემაა ეზოთერიულ ფორუმსა ზედა

Posted by: tikoroma Jan 5 2010, 06:31 PM

Shou

გეთანხმები ყველაფერში...

ჩემს შემთხვევაში ილუზიებს არ ავყოლილვარ, ნამდვილად ისეთი ადამიანი იყო როგორსაც ვხედავდი. მერე შეიცვალა ურთიერთობები. რას ვერ შევეგუე იცით? მორიდების მომენტი რომ გაქრა. მინდა ისევ ისე ვუფრთხილდებოდეთ, ვერიდებოდეთ ერთმანეთს. ეს გაშინაურება რაღაც არ მომწონს...
საერთოდ, შეიძლება იყო ვინმესთან გულახდილი, მაგრამ ზღვარი ყოველთვის არსებობს მეგობართანაც და შეყვარებულთანაც. ოჯახში ეს ზღვარი მინიმუმამდე დადის უკვე. ბოლომდე გამოვხატავთ ჩვენს ცუდ მხარეს. კარგი მხარის გამოხატვა კი მაინცდამაინც კარგ ტონად არ ითვლება საქართველოში.
რა მახსენდება იცით? სხვაგან არ ვიცი და ჩემი ტოლი ბიჭები ეგრე იყვნენ, ნათესავ-მეგობრებს ვგულისხმობ: უცხო გოგოებთან ჯენტლმენები, ჩვენთან - შინაურებთან - ბუზღუნა და მომთხოვნები...
მე განა ვინმეს ვსაყვედურობ. თვითონაც ასეთი გავხდი... სამსახურში - კარგ ხასიათზე, სახლში - მოწყენილი (ვაი რამდენი პრობლემა გვაქვს და ა. შ)
ეჰ, სულ ზეპირად ვიცი როგორ უნდა იქცეოდეს ადამიანი, რომ ბედნიერად იგრძნოს თავი, მაგრამ პრაქტიკაში გადატანა არ გინდა?!
სინამდვილეში ხომ ჩვენს ხელშია ყველაფერი

Posted by: sentimennte Jan 5 2010, 07:34 PM

ეგ ხშირად გამიგია რომ გათხოვდებიასნ და დაოჯახდებიან და იცვლებიან მერე,...ნამდვილად არ მინდა შევიცვალო. ალბათ ისევ ისეთი ვიქნები როგორიც ვარ ყოველშემთხვევაში ძალ-ღონეს არ დავიშურებ რომ ასეთ%ივე დავრჩე.. ვერ წარმომიდგენია ჩემი თავი ბუზღუნა დედაკაცის სტილში, მე თუ ვარ ესა ვარ რაცა ვარ დღესა ვარ ეგაა რაა

Posted by: ინა Jan 5 2010, 07:38 PM

გაყოლის წამიდან სხვა შემრჩა ხელში
რა მაგრად წერთ,ასე მგონია ჩემს სათქმელს ამბობთ

Posted by: sentimennte Jan 5 2010, 07:50 PM

კაი ახლა თორე სულ გადავიფიქრებ გათხოვებას გენატვალე გულში

Posted by: ინა Jan 5 2010, 10:14 PM

ააააჰ ეგ არ გამაგონოო
კახელების ქორწილს ვნატრობ კაი ხანია,ხაშლამა უნდა ვჭამო,მერე ღვინო დავლიო და კარგადაც უნდა ვიცეკვოო

Posted by: Shou Jan 6 2010, 10:18 AM

tikoroma

მოურიდებლობაშიც არის რაღაც. ეს ძირითადად მაშინ ხდება როცა ის სხვა ადამიანი "უცხო" კი არა შენი გაგრძელება ხდება, როგორც ხელი ან ფეხი, ან თავი და შენ უკვე საკუთარ ნაწილად აღიქვავ. აქ ერთადერთი პრობლემაა, საკუთარი თავი უნდა გიყვარდეს ძალიან, ყველაზე უფრო ძალიან ამ ქვეყნად, ზუსტად ისეთი უნდა გიყვარდეს როგორიც არის, ილუზიების გარეშე, მაშინ პრობლემები არ შეიქმნება. შენ თავს სულ მუდამ მოეფერები, შეეცდები ასიამოვნო, პრობლემები ააცილო. ჩვენ კი საკუთარი თავი არ გვიყვარს და არადა ფიცს ვდებთ საკურთხეველთან სხვა გვეყვარება და სიცოცხლის ბოლომდე გავუფრთხილდებითო. ფარისევლობაა და მეტი არაფერი სამწუხაროდ ჯერ დიდხანს, ძალიან დიდხანს საკუთარი თავის სიყვარული უნდა ვისწავლოთ და მერე ვნახოთ, იქნებ ქორწინებაც კი გამოდგეს ფორმად უფრიერთობისათვის

Posted by: ირმა Jan 6 2010, 10:55 AM

მართალია, თუ საკუთარი თავი არ შეიყვარე, სხვას ვერ შეიყვარებ. ასევეა პატიებაზეც, საკუთარ თავს აპატიე და სხვასაც.

ოჯახი რთული რამეა, ადამიანი თავის სისუსტის გამომვლენი თავის ოჯახშია. აი მაგალითად ამ ფორუმზე ვწერთ რაღაცეებს და შეძლებისდაგვარად ყველა ჩვენს უარყოფითს ვმალავთ ან არ ვავლენთ, ოჯახში ეს ძნელია. რაც ხარ ჩანხარ, ვერ მალავ. მთავარია იცოდე რა გინდა. ეს რათქმაუნდა ოჯახის შექმნის პირველ დღეებიდან უნდა იცოდე, რადგან დაშვებული შეცდომები, ხშირად ოჯახური ურთიერთობების ლაქად ხდება.
სიყვარული უნდა იყოს საფუძველი ოჯახის შექმნისას, მაგრამ საკმარისი არ არის. მას უნდა შეეზარდოს და ჰარმონიულად შეეწყოს თითოეულის ხასიათები.

tikoroma


სამწუხაროა, საქართველოში მეუღლეს იშვიათად მიმართავს ვინმე,– „ჩემო სიყვარულო“. ეს დიდი დანაკლისია. ალბათ იტყვით სიტყვის თქმას ისეთი მნიშვნელობა არა აქვსო, როგორც მოქმედებას, მაგრამ ეს ასე არაა. მიყვარს როცა ადამიანები ოჯახში გამოხატავენ ამ ლამაზ სიტყვებს.
„ჩემო სიყვარულო“
„ჩემო პატარა“ (მიუხედავად შესაძლებელია 40 წელს მიაღწიო)
და მრავალი სხვა, რომელთა წარმოშობაც ყველა ოჯახში თავისებურია.

იცით აი ხშირად ეგოიზმის ბრალიცაა. აი მიდით და უთხარით პირველებმა თქვენს მეუღლეებს გაჭირვებაზე რომ საუბრობთ, ნაზად მოეფერეთ, „ჩემო სიყვარულო, ერთად გადავიტანთ და შევებრძოლებით გაჭირვებას, რომელიც ჩვენ შორის არ ჩადგება“ ეს ერთი მაგალითი, თუმცა ყველა ურთიერთობა ინდივიდუალურია.

Posted by: ირმა Jan 6 2010, 10:59 AM

tikoroma

მართალია, ძალიან ძნელია, ალბათ განსაკუთრებით საქართველოში, ევროპასთან შედარებით, აქ ჩვეულებაც უნდა შეცვალო.

თუმცა ამ ბოლო დროს ევროპაში შექმნილ ოჯახების ვადა 2 ან 3 წელიწადს ძლივს აღწევს. (უმეტესობა რათქმაუნდა)

ძალიან ძნელია ოჯახში სიყვარული რომ არ იფრქვევა.

Posted by: Shou Jan 6 2010, 11:00 AM

ისე, ჯუჯღუნი, ზუზუნი და სითბოს ნაკლებობა ოჯახში, ძირითადად ქალის "ბრალია" ანუ ქალია ამ ყველაფერზე პასუხისმგებელი, ქალი ქმნის გარემოს. ეს მთელი ხელოვნებაა, ძალიან დახვეწილი და ლამაზი ხელოვნება და დიდი შრომა და ამავდროულად სიმსუბექე სჭირდება.

Posted by: ინა Jan 6 2010, 11:01 AM

ხშირად ძალიან ბუნებრივად ამბობენ ამ სიტყვებს სიხარულო,ცემო პატარა და მისთანები, და მერე გღალატობენ ასევე ბუნებრივად,მერე მიგატოვებენ ასევე ბუნებრივად და რაც მთავარია ყველაფერს შენ დაგაბრალებენ ძალიან,ძალიან დამაჯერებლად და ბუნებრივად....
მოკლედ
ჯერ გულწრფელობა და მერე სიტყვები..
მე ასე დავადგინე
ჯერ სიყალბის მოშორება და იმის გააზრება მართლა რა ხარ,ან მართლა რას გრძნობ და მერე სიტყვები...

Posted by: ირმა Jan 6 2010, 11:03 AM

Shou

არა ერთი მხარე დამნაშავე არ არის, მაგრამ ერთი მხრიდან შეიძლება გადაიდგას პირველი ნაბიჯები
ჩვენში მამაკაცი აკეთებს პირველ ნაბიჯს უმეტეს შემთხვევაში, როცა ქორწინდებიან, ოჯახში მერე ქალმაც უნდა გადადგას ნაბიჯი, რომ სიყვარული გამოხატოს.

Posted by: serafinapekkala Jan 6 2010, 11:22 AM

მართალი ხარ! ქალზეა დამოკიდებული ჰარმონია იქნება ურთიერთობებში თუ არა მე ასე მგონია
მე ძალიან მოკლე პოსტებს ვწერ ამ თემაში მომიტევეთ

Posted by: ინა Jan 6 2010, 12:08 PM

ნუ აბრალით ქალებს ქალებო იმას,რაც არ შეიძლება ლოგიკურადაც და პრაქტიკულადაც იყოს მისი ბრალი.

ქალი ბედნიერი უდნა იყოს და ამაზე ქმარი უდნა ზრუნავდეს,თავის მხრივ ქალიც უნდა ზრუნავდეს ქმარზე.
როცა პრობლემაა,ორივე ტყუის.
როგორ შეიძლება ან ქალებს დააბრალო ან კაცებს?
გულწრფელობა
აი რა არის მთავარი
მოიშორეთ სიყალბე,მოიშორეთ ბორკილები და შეხედეთ ყველაფერს ის,როგოც გაგიხარდებოდათ რომ ყოფილიყო და ასეც იქნება...
სამწუხაროდ ორივე ასე უდნა ფიქრობდეს,მხოლოდ ცალი მხარე,ეს უკვე სიყალბეა,დიდი სიყალბე...

Posted by: Shou Jan 6 2010, 12:18 PM

ინა

ზოგადად არავის ბრალი არაა. აქ დანაშაულზე კი არა იმაზე ვსაუბრობთ რაც ქალისთვის უფრო იოლია და მისი არსია და რაც კაცისთვის უფრო იოლი და მისი ბუნებაა. ის რასაც გარეთ ვითხოვთ (ან გარედან ვითხოვთ) სინამდვილეში ჩვენ თავს ვთხოვთ და ჩვენ გვაკლია. სიყვარული კი ის ჯადოქარია არაფრისგან რომ ქმნის სასწაულს

Posted by: ინა Jan 6 2010, 12:31 PM

ქალზე დამოკიდებულებითი ახსნა მომეჩვენა და ძალიან კარგად მესმის ეს საკითხი,ბვერი მიფიქრია,მოკლედ ჩემი აზრია რაც დავწერე,პირადი გამოცდილებაა,შეიძლება ვცდები რა ვიცი..

Posted by: TeO Jan 6 2010, 10:52 PM

მართალი ხარ ოჯახში შედარებით ყველაზე თავისუფლები ვართ და კიდევ მეგობრებთან, ანუ აქ ვავლენთ ჩვენს ნამდვილ სახეს და რომელ დამალვაზეა ლაპარაკი? )))) მე იმდენი მინუსი მაქვს და არ მომწონს.., მაგრამ ამაზე მეგობრებთან ან ოჯახში ლაპარაკი თუ დავიწყე არავის არ უნდა ამის გაონება და ყურებს ხუჭავენ ისე გამოდის, რომ მე მინუსები არ უნდა მქონდეს და სხვებისთვის შეიძლება.ხოდა რამდენჯერაც ვცადე.. ეგ თემა არ აიტაცეს და დავანებე თავი ჩემთვის კი ვიცი რა საჩუქარიც ვარ და სხვები "ნივიჟუს" ურტყამენ! ნება თქვენია, ვიქნები ასეთი >>

Posted by: tikoroma Jan 7 2010, 12:28 PM

ინა

++++

Posted by: Shou Jan 12 2010, 06:59 PM

ისე, სიტყვები თუ არ იქნება შენ სიყალბესაც როგორ დაინახავ? სიტყვებიც საჭირო მასწავლებელია.

Posted by: ინა Apr 19 2010, 04:26 PM

ყოველივე ისე ხდება როგორც საჭიროა.
ამან მომიყვანა შენამდე,ამისთვის მადლობელი ვარ.
ასეთი რომ ვყოფილიყავი ეს უნდა გამევლო...
ვმადლობ ყველას ყელაფრისთვის...

Posted by: jgvenza Apr 19 2010, 06:12 PM

ინა
აბსოლუტურად გეთანხმები. შეიძლება რარაცეები რომელიმე მხარემ იტვირთოს და აკეთოს, მაგრამ საბოლოოდ ყველაფერი ერთად უნდა კეთდებოდეს, სადაც გაცალკევება ხდება იქ ხდება ურთიერთობის დანგრევაც. და გულწრფელობაც აუცილებელია. 1ტყუილს და ყალბ ქცევას სხვა მოყვება და მერე გადადის თამაშში. სამწუხაროდ ქალების უმრავლესობა თვითონ ირჩევს მოტყუებულის როლს, სამწუხაროდ ეს ასეა..

Posted by: jgvenza Apr 19 2010, 06:16 PM

Shou
გეთანხმები რომ არსებობს სიყვარული და მეგობრობა, მაგრამ ცოლ-ქმრობა არ მგონია პრიმიტიული ფორმა..თუ გათხოვება და ცოლის შერთვა იმის გამოხატულებაა რომ მხოლოდ ამ ადამიანთან გინდა ყოფნა და არა მხოლოდ შტამპი და მოვალეობის მოხდა რომ ოჯახი გყავს. ბევრი ხომ იმასაც ამბობს რომ ზოგი უყვართ და ზოგს ცოლად ირთავენო...ეს ადამიანზეა დამოკიდებული რამდენად პრიმიტიულია ის სამყაროს აღქმაში. თორე ისე ცოლ-ქმრობა საიდუმლოებაა თანაც საოცარი!

Posted by: ინა Apr 20 2010, 10:45 AM

მე მგონია რომ ძლიერი ქალი ოჯახს არ შექმნის
ყოველშემთხვვაში საქართველოში
ეს ძალიან დიდი ტვირთი და პასიუხისმგებლობაა,ვიცი ეს გაცვეთილი სიტყვებია,მაგრამ ძალიან მწარე რეალობაა.

საქართველოში კაცებს სტერეოტიპები აქვთ შედგენილი(დედებისგან ალბად ხომ?)რას გააკეთებენ ოჯახში და რას არა.მაგალითად საჭმელს.
მაგაზე დიდი სიამოვნებას არაფერი მანიჭებს როცა მამაკაცი სადილს ამზადებს ნეტარებით ვუყურებ ხოლმე თან რა გემრიელია კაცის გაკეთებული საჭმელი

ნუ არის გამონაკლისები,მაგრამ რეალობა სულ სხვაა

Posted by: Fee Apr 20 2010, 12:49 PM

რას გულისხმობ ამაში? ჯვარს არ დაიწერს და ხელს არ მოაწერს, თუ არ იცხოვრებს ქართველ კაცთან (ისე უქორწინოდ, ერთ ჭერ ქვეშ)

ისე ძლიერი ქალები რჩებიან ხშირშემთხვევაში უქმროდ და მერე წუწუნებენ ამაზე, ანდაც არ წუწუნებენ და იწყენენ.

Posted by: Fee Apr 20 2010, 12:50 PM

რას გულისხმობ ამაში? ჯვარს არ დაიწერს და ხელს არ მოაწერს, თუ არ იცხოვრებს ქართველ კაცთან (ისე უქორწინოდ, ერთ ჭერ ქვეშ)

ისე ძლიერი ქალები რჩებიან ხშირშემთხვევაში უქმროდ და მერე წუწუნებენ ამაზე, ანდაც არ წუწუნებენ და იწყენენ.

Posted by: jgvenza Apr 21 2010, 06:19 PM

ინა
არ გეთანხმები მაგაში. პირადად მე დარწმუნებული ვიყავი რომ ოჯახს არ შევქმნიდი, მაგრამ როდესაც შემხვდა ადამიანი , რომლიც იმ წუთასვე "ვიცანი", ეგ ჩემი გადაწყვეტილება გავაუქმე! და 11 წლის განმავლობაში 1 წუთითაც კი არ მინანია!

Posted by: Atman Apr 21 2010, 07:10 PM

ქალის სიძლიერე მის მორჩილებაშია, ოღონდ არა მოჩვენებით მორჩილებაში

ჭკუის ძალით ქალი უფრო ძლიერია ვიდრე მამაკაცი (ვგულისხმობ ენერგეტიკულად და არა ლოგიკის ძალას)
გონების ძალით კი მამაკაცი უფრო ძლიერი უნდა იყოს წესით, მაგრამ სამწუხაროდ კაცების გონებას თავისივე ჭკუა მართავს და მითუმეტეს ქალების ჭკუა ხო ატრიალებს და აბზრიალებს სანამ არ მოწყინდება, მერე კიდე სულ ერთი ხდება...

ცუდი მაგალითი მოვიყვანე. იდეალური შემთხვევებიც არსებობს


ისე გინდათ კარგი ლექცია კაცის და ქალის ურთიერთობაზე, როგორი უნდა იყოს იდეაში... (ვედური კონცეფციით). ლექცია რუსულად მაქვს ოღონდ.

Posted by: Fee Apr 21 2010, 09:18 PM

არ მიყვარს მორჩილება, ცუდი ქალი ვარ

რა არის არა მოჩვენებითი მორჩილება? და ის საერთოდ არ მომეწონა იაპოანიაში კაცი ქალს როგორ მიმართავს

Posted by: jgvenza Apr 21 2010, 11:50 PM

ნუ მორჩილება საერთოდ კარგი თვისებაა, და ბევრი რარაცის გადალახვაში ეხმარება ადამიანს, ვგულისხმობ ცხოვრებისეულ გზაზე. აი ქალის და კაცს შორის მორჩილება საერთოდ კაცების მოგონილი მგონია და დიდ სისულელედ მივიჩნევ! არსებობს პატივისცემა , არაა აუცილებელი ცოლ-ქმარზე ვიმსჯელოდ, საერთოდ იდეალში ადამიანი მდაბალი უნდა იყოს ასე მგონია და აქედან გამომდინარე ასეთი ადამიანი პატივს სცემს სხვა ადამიანს და მის აზრს და არ დაუწყებს ტლინკების ყრას. ცოლ-ქმარს შორის კი ისეთი ურთიერთობა უნდა იყოს , ისეთი ჰარმოინია საცად მორჩილება, ვიღაცის პირველობა და მეორეობა არცაა აქტუალური. იქ ყველაფერი თავისთავადაა წყობილი, ისე როგორცვ უნდა იყოს. სადაც სიყვარულია და ურთიერთგაგება იქ ესეთი მოთხოვენბი თავისთავდ აზრს კარგავენ როგორც დოგმა!

Posted by: jgvenza Apr 21 2010, 11:53 PM

Fee
ინა და ავრანეთში როგორ ექცევიან ქალებს მოგწონს? ისე რარა შორს წავიდეთ და საქართველოშიც ისტორიას ჩაბარდა ქალის პატივისცემა.. ეგ მგონი მარტოი ტამარის დროს იყო (ისიც საკიტხავია იყო კიი?!)და ისიც იმიტომ რომ მისი ეშინოდათ..

Posted by: Fee Apr 22 2010, 01:19 AM

გეთანხმები შიში შეიქმს სიყვარულსა

მე სიყვარულით მოპყრობა და უერთიერთ პატივისცემა მინდა და არა "ჩემო ბატონო" და "ის ვინც სახლშია" რა უბედურებაა!

Posted by: jgvenza Apr 22 2010, 09:50 AM

Fee
ხო კიდე პირი ავიკრათ როგორც აღმოსავლეთის ქვეყბეშია მირებული და სახე დავიფაროთ , რომ ჩვენი უწმინდური სუნთქვით არ შევურაცხყოთ ყოვლად განწმენდილი და ზეარსებები! ქალიც და კაციც თანაბარია ღმერთის წინაშე გონიერება და ურთიერთდაფასება ორივე მხარეს მოეთხოვება მემგონი..უზნეო , ტირანი,მ მჩაგვრელი კი ქალიც შეიძლება იყოს და კაციც და ვინც ამას ითმენს თვითონაა დამნაშავე..ეს მისი არჩევანია!

Posted by: Atman Apr 22 2010, 09:56 AM

დაცხეთ ახლა კაცებს დაცხეთ!

ვინ ამბობს არაა თანაბარი ქალი და კაციო? უბრალოდ ერთს ერთი მოვალეობა აქვს მეორეს მეორე.

Posted by: Shou Apr 22 2010, 11:42 AM

jgvenza

თუ გიყვარს და მთელი სამყარო იმ ადამიანშია იმ მომენტში შენთვის გამოხატული ალბათ პირველ რიგში მართალი უნდა იყო მის წინაშე და ხვალინდელზე პირობები არ მისცე. ხვალ თუ შენი გრძნობები შეიცვალა (და სავარაუდოდ შეიცვლება რადგან სამყარო მუდმივი მოძრაობა და ცვლილებაა და თუ ჩვენ ცოცხალი ვართ ჩვენც უნდა ვიცვლებოდეთ წესით) არა აქვს მნიშვნელობა რა მიმართულებით, გამოდის რომ შენ ხელოვნურად შეეცდები ერთხელ მიცემული სიტყვისთვის თამაში დაიწყო ოღონდ არ დაარღვიო პირობა და ამით შეურაწყოფ იმ ადამიანს რომელიც გიყვარს, თუ გიყვარდა და საერთოდ სიყვარულს შეურაწყოფ, შენში ყველაზე ძვირფასს შეურაწყოფ. არ ვიცი რამდენად აუცილებელია სიყვარულისათვის საზოგადოების ან თუნდაც ერთმანეთის წინაშე რაიმე ფორმალობის დაცვა და ფიცის დადება იმაზე რაზეც პასუხისმგებლობის აღება ძირშივე ტყუილია.

Posted by: Fee Apr 22 2010, 01:32 PM

+ 1

Posted by: jgvenza Apr 22 2010, 07:47 PM

Shou
არა ვერ დაგეთანხმე , პირადად მე..არ ვდებ თავს არავისზე, იმიტომ ვთქვი რომ ადრე მეც დარწმუნებული ვიყავი რომ არ შევქმნიდი ოჯახს, მაგრამ ვიპოვნე ის ვინც იმ წამსვე ვიცანი.. თურმე ვეძებდი კიდეც.. ესეც იქ გავაანალიზე. დარწმუნებული ვარ იმაშიც რომ , როგორი ცვალებადიც არ უნდა იყოს სამყარო არსებობს უცვლელი რაღაცეებიც, ასევე ვიცი რომ არასდროს არ შეიცვლება ჩემი დამოკიდებულება ამ ადამიანის მიმართ. ის ჩემი ნაწილია ასე რომ ვერანაიარდ ვერ შეიცვლება..რტUლია ამის ახსნა თუ ვერ გრძნობ და ხედავ.. მე იმას გეუბნები რაც პირადად მაქვს განცდილი, სხვაზე ვერაფერს ვიტყვი..

Posted by: ინა Apr 23 2010, 02:58 PM

ნუ მესმის ცოტა ძნელი გასაგებია,მაგრამ ძლიერი ქალი სინამდვილეში ჩემის აზრით ასე გამოიყურება:
ის ძლიერია,მაგრამ აჩვენებს რომ სუსტია.
ის ჭკვიანია,მაგრამ აჩვენებს რომ სულელია.
ნებისმიერ ჭკვიან ქალს ჭკუა უნდა ეყოს იმაში,რომ დაფაროს თავის ჭკუა.
ან თავის სიძლიერე.
პირადად მე ვნახე ერთი ნამდვილი კაცი,მაგრამ მაშინ მისთვის მზად არ ვიყავი და დავკარგე.
სანამ არ ვიპოვი ისევ ისეთს,ვერ მოვისვენებ
შეიძლება ცხოვრება გავიდეს და ვერც ვნახო,მაგრამ იმედი მაქვს რომ ვნახავ

გათხოვება დაქორწინების მოწინააღმდეგე არ გეგონოთ,მაგრამ რაც ახლა მე ოჯახებს ვხედავ(საქართველოში) 80% არ უნდა არსებობდეს,მაგრამ მაინც ჯახირობენ,არ ჯობია საერთოდ არ შექმნას ადამიანმა ოჯახი,ვიდრე შექმნას და მერე თავის შვილები კარგად დამალული სიმწრის ფონზე გაზარდოს?

ბედნიერი წყვილებიც არიან,გააძლიეროს ისინი უფალმა,მაგრამ ძალიან იაშვიათად.
მიკლედ მრავალი რამ შეიძლება ითქვას,ბევრი მხარე აქვს ამ საკითხს და მხოლოდ ერთ კონკრეტულ ასპექტში ვერ ჩაეტევა.

Posted by: ინა Apr 23 2010, 04:32 PM

ძალიან მესიამოვნა ამის წაკითხვა ღმერთმა დაგლოცოთ და გაგაძლიეროთ
ძალიან იშვიათად მესმის ხოლმე ასეთები...

Posted by: Atman Apr 23 2010, 04:36 PM

მეც მშვენიერი ოჯახი მაქვს. მეუღლესთან ერთხელაც არ მიჩხუბია ისე გავზარდეთ 3 შვილი

ინა ეტყობა მუქი სათვალეებით ხედავ სამყაროს გენაცვალე

Posted by: ინა Apr 23 2010, 06:31 PM

cxovreba miyurebs me muqi saTvaleebiT

Posted by: Fee Apr 24 2010, 01:09 PM

ეს მომეწონა!
მაგას მეც ვფიქრობ ხოლმე, როცა უყურებ, რომ საერთოდ არ ესმით ერთმანეთის, სხვადასხვა პლანეტიდან არიან და წვალობენ.
უეჭველი ნახავ! ხო იცი ალხანა ყოველთვის ნახულობს თავის ჩალხანას (ბანძი გამონათქვამია, მარა ნაღდია )

Posted by: ინა Apr 24 2010, 04:13 PM

ალბად ვნახავ,რადგან უკვე ვიცი როგორიც მჭირდება,ეს მთავარია

ვგრძნობ რომ სადღაც არსებობს

ყველას ვუსურვებ ნამდვილის პოვნას,ან იმის განამდვილებას,ვისი არჩევანიც უკვე გააკეთა და ნეტა იმას,ვისაც უკვე ნამდვილი ყავს გვერდით
ამითაა ძლიერი ადამიანი,სანამ იმ ნეკნს არ მიიერთებს,მანამ სრულფასოვნად ვერ იცხოვრებს

Posted by: Fee Apr 24 2010, 07:52 PM

მეც ასე ვფიქრობ, მაგრამ ჩემი დაქალი არ მეთანხმება, ეტყობა გულს არ იტეხავს

Posted by: ინა Apr 24 2010, 07:59 PM

ისე ქალები უფრო ეძებენ ხოლმე,კაცებისგან კი ხშირად გამიგია,ძააან კარგად ვარ,აი ძაააან,ჩემს გემოზეო არმინდაცოლიო
მე მინდა ყველა ბევდნიერი იყოს,მაგრამ ჩამოყალიბებულ წარმოდგენებს რომ ვუყურებ,მესმის,ვაცნობიერებ რომ ჯობია სულა არ შექმნას ოჯახი,რადგან არ იცის რა უნდა.როცა მიხვდება რა უნდა,მხოლოდ ამის მერე დაიწყებს დაკვირვებით ყურებას
ისე ბედნიერება პირდაპირ არ შემოგეფეთება გვერდით ჩAგივლის და თუ არ შენიშნე ჩაგივლის და წავა

Posted by: parsmani Apr 25 2010, 12:58 PM

იინ ზოგს პიდაპირ ტუზივით ეცემა ,მარა ბრმაა და ყრუ და ვერხვდება და ხელს კრავს,

Posted by: ინა Apr 25 2010, 01:08 PM

ზოგჯერ ტუზი რომ დაგეცემა ვერ ამჩნევ,მაგრამ რაც დაგეცემა არ უნდა გაღიზიანებდეს,თუ გაღიზიანებს ჩემის აზრით შენი არ არის,რა ვიცი

Posted by: jgvenza Apr 25 2010, 06:25 PM

+100

Posted by: Shou Apr 26 2010, 06:39 PM

და ამისთვის ქორწინება რომ არ დაგერქმია შენს გრძნობაში რაიმე იცვლებოდა? ძალიან კარგია თუ არ თამაშობთ და დღემდე ასე გრძნობთ მაგრამ მაინც არა მგონია მართალი ამაზე ფიცის დადება, სიყავრული იმდენად თავისუფალია რაღაც ვერაფრით წარმომიდგენია გალიაში, თუნდაც ოქროს გალიაში, თან აბსურდია, ის ნიავივით არის, ძალით ვერ დაიჭერ და შენს ნებას არ ემორჩილება, თუ რა თქმა უნდა სიყვარულზე ვსაუბრობთ და არა პრაგმატულ არჩევანზე. უბრალოდ ჩემი წარმოდგენით სიყვარულს, თუნდაც ძალიან ლამაზად და კეთილშობილურად შეფუთული ფორმა, ცოლქმრობა შეურაწყოფს. სიყვარული კლდიდან თავდაცვის გარეშე თავით გადაშვებაა, რა გარანტიებზე შეიძლება იყოს აქ საუბარი. თუმცა მე არ ვამბობ რევოლუციის მოწყობას ვლამობ, მე არ დავქორწინდები არასოდეს და სხვებსაც ვუბიძგებ უცოლობის ფიცი დადონთქო. იმ წარმოდგენებით როგორითაც გვზრდიან, იმ ზღაპრებით რომლითაც გვკვებავენ, იმ რელიგიებით რომლითაც გვაძინებენ, ალბათ ქორწინება იდეალურ თავშესაფარად და გამოხატულებად გვეჩვენება ჩვენი გრძნობებისათვის. მე ოპტიმისტი ვარ და ხვალინდელი დედამიწა მაინც უფრო განვითარებული, თავისუფალი და გაბედული არსებებით დასახლებული წარმომიდგენია

Posted by: jgvenza Apr 26 2010, 07:08 PM

Shou
არა არაფერი არ შეიცვლებოდა ფიცის და ქორწინების გარეშეც, მაგრამ არც მისით არ სეცვლილა და რომ გითხრა შეურაცხყო მეტქი ცვენი გრძნობები ესეც ტყუილია! სიყვარულს ქორწინება და ფიცი კი არ შეურაცხოფს, არამედ ადამიანი რომელიც არაა გულწრფელი. როგორ შეიზლება სიყვარული შეურაცყო? რავიცი, გაუგებარია ... ანუ ბავშვს როიმ გვარს აძლევს მამა ამით მას შეურაცხოფს? არ მესმის მაინცდამაინც ქორწინება რატომ გიშლის ხელს იმაში რომგიყვარდეს? ან რატომ მიგაჩნია ის გალიად? მე ესე ვერ განვიხილავ ქორწინებას.. შეიძელბა ადამიანების არაგულრწფელობის, გარიგებით მოწყობილი ქორწილების და მოტყუებული მეუღლეების გამო შექმნილი სტერეოტიპი გაზლევს საბაბს ასე იფიქრო.. საერთოდ ადამიანები ზალიან დამოკიდებულები ვართ სტერეოტიპებზე..

Posted by: Fee Apr 26 2010, 09:23 PM

მე მესმის რას ამბობს Shou, გარკვეულწილად მეც ასე ვფიქრობ, მაგრამ ეს უფრო რაღაც შიშის მაგვარია ჩემი მხრიდან, მიუხედავად იმისა რომ ვიცი, ადამიანი რომელიც მე მიყვარს არ არის ტიპიური ქართველი, მაგრამ რაც ქორწილს შეეხება, არ მიყვარს ამაზე საუბარი და საერთოდ ქორწილიც არ მიყვარს.
jgvenza
შენი პოსტები მომწონს. აშკარად მართალს ამბობ და თანაც ყველას უნდა ქვეცნობიერად ეგეთი ურთიერთობა და მათ შორის ალბათ მეც

Posted by: Shou Apr 27 2010, 09:56 AM

jgvenza

რა გითხრა, იქნებ სწორედ ქორწინებაა სტერეოტიპი, ეგ მედლის მეორე მხარეა. წინააღმდეგი ხარ თუ მომხრე, მაინც ფორმის წინააღმდეგი ხარ ან მომხრე მაგრამ როგორც თავად ამბობ ამით შენი სიყვარული არც იზრდება და არც მცირდება. ეს გარკვეულწილად ხარკია საზოგადოებისათვის გადახდილი, გარიგებაა, და თუ ამით შენი სიმშვიდის კუნძულს ისაზღვრავ დაე იყოს მასე. არ მინდა ვინმეს ილუზია ვარყიო, მე თავად არ გავცილებულვარ ილუზიის საზღვრებს, თუმცა ნუ შეგეშინდებათ სხვა კუთხეებითაც შეხედოთ საკითხს და ერთხელ დაყენებულს ნუ იღებთ როგორც ჭეშმარიტებას, განსაკუთრებით ფორმას, ის არსის გარეშე ცრიელია და მახინჯი.

Posted by: jgvenza Apr 27 2010, 11:41 AM

Shou
ხო არ ვიცი, მასეთი კუთხით თუ მიუდგები ყველაფერი ამ საზოგადოებაში გარიგებაა და გარკვეული წესი და ჩარჩო.. მაშინ ყველაფერი უნდა უარყო და ისე იცხოვრო, არც ესაა პრობლემა, უბრალოდ რახან დღეს დედამიწაზე მიწევს ცხოვრება, 21 საუკუნეში და ქალაქ ტბილისში, გარკვეულწილად ვმონაწილეობ იმ საზოგადოებრივ ნორმებში რაც აქ მოქმედებს. რატქმაუნდა ეს არ მზღუდავს ვიყო თავისუფალი ,არანაირად! ვისაც რაიმე წეს-ჩვეულება და რიტუალი ზღუდავს ეს მისი პრობლემაა.. მე პირადად ქორწინებაში ვერაფერს ვხედავ დამანგრეველს. შეიკრიბნენ ჩემი და მისი უახლოესი ადამიანები და გაიზიარეს ჩვენი სიხარული და ბედნიერება, ეს ცუდია?

Posted by: Shou Apr 27 2010, 12:11 PM

ცუდი არაა, სწორედ ისაა რითიც დავიწყე, ჩვენი განვითარების და ცნობიერების დაბალი დონე თავისი პრიმიტიული ფორმებით, გონება რომლისთვისაც ფორმა ხდება უფრო მნიშვნელოვანი ვიდრე შინაარსი და თუ მეტყვი ასე არაა ჩვენს საზოგადოებაში მხოლოდ იმიტომ რომ ჩემთან არააო ასე, სამწუხაროდ ვერ დაგეთანხმები რადგან გამონაკლისი მხოლოდ ამტკიცებს წესს მე არ მზღუდავს საზოგადოებრივი ფორმები და არ მიქმნის დისკომფორტს (თუმცა მხიბლავსთქო რომ გითხრა მოგატყუებ), არც დანგრევას ვგეგმავ და რასაკვირველია ვმონაწილეობ ამ გარიგებებში, მათ შორის ქორწინებაშიც. სასცილოა ვამტკიცო საწინააღმდეგო, ქრისტესავით გაბედული ვარ და არ მეშინია თუნდაც ჯვარზე გამაკრან მე მაინც ფეხშიშველი იმას ვიქდაგებ რაც გულიდან მოდისთქო უბრალოდ როცა გარიგების ნაწილი ვარ პირველ რიგში ეს შიგნიდან წამოსული სუფთა იმპულსია რომლისთვისაც ფორმა კი არა ეს იმპულსია მნიშვნელოვანი (რაშიც აბსოლიტურად გეთანხმები ) და ამავდროულად ვაცნობიერებ და თავის სახელს ვარქმევ და ვცდილობ ილუზიას არ მივეცე, არ ვიცხოვრო მტვერდადებული წარმოდგენებით. არ ვამბობ ეს ყოველთვის გამომდისთქო, მაგრამ ვცდილობ და ვიცავ სიყვარულს და არა ფორმას "ცოლქმრობას". უფრო სწორად ვცდილობ ვისწავლო სიყვარული, ეს უფრო სწორი იქნება

jgvenza
გისურვებ სიცოცხლის ბოლომდე მსგავსად გჯეროდეს, მართლა მთელი გულით გისურვებ, რომ შენ სიყვარულს საძირკველი არ შერყეოდეს

Posted by: Atman Apr 27 2010, 12:23 PM

ქორწინება (ჯვრისწერა) უბრალო ფორმალობა და სტერეოტიპი არაა. იმის მიუხედავად რომ ბევრს არც სჯერა ჯვრისწერის საიდუმლოების, მას მაინც აქვს ძალა.

Posted by: jgvenza Apr 27 2010, 05:46 PM

Shou
მადლობ საყვარელო..ასეც იქნება

Atman
გეტანხმები

Posted by: მზეონა Oct 17 2010, 02:14 PM

ამ თემაშიც იდოს, შეეფეერება და როდესაც სხვებიც მოუსმენთ, შეგვიძლია მერე გავარჩიოთ..

პრინციპში ყველაფერს ვეთანხმები, საკმაოდ კარგად არის ნაჩვენები ქალის & მამაკაცის ფუნქციები და როლი ოჯახში..
ეს კანონები ბუნებრივად რომ სრულდებოდეს - რეალურად ბევრი ბედნიერი ოჯახი იქნებოდა სახეზე, მაგრამ ამის სწავლება მართლაც რომ ბავშვობიდან უნდა ხდებოდეს..

Posted by: tsisakura Apr 2 2011, 08:02 PM

მე Shou ს მოსაზრებებს ვიზიარებ არ მინდა ქორწილი, ქორწინება, ბეჭედი, სტატუსები მინდა ბევრი სექსი და სულიერი კომფორტი რაც მაქვს ჩემ უახლოეს მეგობართან და არ მაინტერესებს ეს რამდენ ხანს გაგრძელდება, შეიძლება გაგრძელდეს კიდეც სიცოცხლის ბოლომდე, მეგობრები მაინც ყოველთვის ვიქნებით ეს ვიცი, ცოლ-ქმრობა კიდევ ეს უკვე რაღაც პირობის დადებაა რაც ჩემი აზრით არ არის გონივრული, თუ ისედაც კარგად ხარ რა საჭიროა ამდენი ხმაური?

Posted by: Existence Apr 2 2011, 09:16 PM

აი მაგას ქვია Жизнь на позитиве......


არც მიკვირს სიყვარული რო არ არის ნახსენები შენს პოსტში იმიტომ რომ, რეალურად სიყვარული თავის თავში მოიაზრებს ამ სიამოვნებასაც რაც ზევით დაწერე და ტკივილსაც რომელიც არ გინდა ანუ ენერგიის ნებაყოფლობით გაცემასაც ყოველგვარი პირობის ,გარეშე
რუსულად жертвенность რასაც ქვია

შენ კიდე არ გინდა ნეგატივი და სამყაროდან მარტო პოზიტივს ითხოვ მაგრამ თვითონ სამყაროს არს ეწინააღმდეგები
ამით

იმიტომ რომ ზუსტად იქ იწყება სიყვარული როცა სიამოვნების გარდა მიდიხარ ტკივილზეც და თანახმა ხარ ოჯახზე , მის მოვალეეობებზე, ბავშვებისთვის უძილო ღამეებზე
ასევე როდესაც იცი რომ შენი მეგობარი საყვარელი და ფაფუკის გარდა ტკივილის მომტანიც და სიამოვნების მომკლებიც არის
მაგრამ მასში ზუსტადაც რომ ეს დიალექტიკა გიყვარს

ჩემი აზრით ამ დროს აცნობიერებ თუ არა შენ ამას, იღებ სამყაროს უპირობოდ და გიყვარს მარადიული ანუ მთელი
მორწმუნეები ამას ადამიანში ღმერთის სიყვარულს ეძახიან.

ამის გაცნობიერებაა მთავარი თორე ისე გეთანხმები ფორმალობები , კარებთან თეფშების დალეწვები, და მერე ყანწებით ხმალაობა
უბრალოდ ფორმალობებია, კარებტან თეფშების დალეწვაა და მერე ყანწებით ხმალაობაა.

Posted by: Gopi Apr 2 2011, 09:21 PM

ბევრი კრიტიკა წავიკითზე ოჯახურ ცხოვრებაზე, პასუხისმგებლობებზე და მოვალეობებზე. მაგრამ მე მგონია რომ ეს არის არასწორად გაგებული ოჯახის სტილი. ქალის და მამაკაცის არასრულფასოვანი ურთიერთობაა დღევანდელი ოჯახები (ზოგადად) .
მაგრამ, ოჯახი ამ სამყაროში ერთ-ერთი წმინდა რაღაცაა.მთავარია სწორად გავიგოთ მისი არსი და ჩავწვდეთ რას ნიშნავს ეს . და ჯვისწერის საიდუმლოს რაც შეეხება ატმანის აზრს ვზიარებ.

გისურვებთ რომ ყველას გეგრძნოთ რა არის ნამდვილი ოჯახი.

Posted by: kate Apr 2 2011, 10:41 PM

პირველ რიგში დავიწყებ იმით, რომ ოჯახი არის იმ სამყაროს მოდელი, რომელშიც ვცხოვრობთ("როგორც ზემოთ, ისე ქვემოთ), გაცილებით მეტია, ვიდრე უბრალო ტრადიცია, ჩვენ ვირეკლავთ ჩვენი მზის მოდელს, ჩვენი მზე წყალბადოვანია, და წყალბადის ატომი ერთი პროტონისა და ერთი ელექტრონისგან შედგება, ამიტომაც ჩვენთან ერთი კაცი და ერთი ქალი ქმნის ოჯახს,(მუსულმანურ ქვეყნებშიც კი სადაც მრავაცოლიანობაა, არსებობს უფროსი ცოლის ინსტიტუტი, რომელიც პრინციპში ნამდვილი ცოლია) არის სამყაროები რომელთა მზე ჰელიუმისაა, რომელიც ორი პროტონის, ორი ნეიტრონის და ორი ელექტრონისაგან შედგება, ტოტის მიხედვით ასეთ სამყაროში ორი ქალი და ორი კაცი ქმნის ერთ ოჯახს, ხოლო ისეთი ძველი მზე როგორიც თეთრი ჯუჯაა, 32 კომპონენტისგან შედგება და იმ სამყაროში 16 ქალი და 16 კაცი ქმნის ერთ ოჯახს. ის 32 სირიუსელი, რომელიც ჩვენი რასის მამაკაცური ასპექტი გახდნენ და დღემდე დედამიწაზე იმყოფებიან ერთი ოჯახი იყო.

ეს ისე, ძალიან არარომანტიკული გადახვევა.

დანარჩენში მთლიანად და აბსოლუტურად ვეთანხმები Existence -ს, ისე კარგად განმარტა, ვერაფერს დავამატებ.

Posted by: Ninukala Apr 29 2011, 04:30 PM

და რატომ არის ქორწინება სიყვარულის ჩარჩოში ჩასმა? ეს ალბათ ადრე იმიტომ შეიქმნა რომ ადამიანები ზეიმით აღნიშნავდნენ ერთად ცხოვრებას... როგორც ქრისტე ამბობს: მიაგეთ კეისარს კეისრისა და ღმერთს ღმრთისა. ამიტომ რადგან სახლემწიფოში ვცხოვრობთ უნდა ვცეთ პატივი და მოვაწეროთ ხელი... ხოლო ჯვრისწერა ლამაზი და გამწმენდი რიტუალია
საერთოდ არ ვგრძნობ რომ ჩემი სიყვარული ჩარჩოშია, პირიქით ბევრად თავისუფალი და ლაღია. როცა სიყვარულია რა მნიშვნელობა აქვს სადმე გიდევს თუ არა რაღაც ქაღალდი კარადის უჯრაში, რომელიც არც კი გახსოვს... მთავარია ორმა ადამინმა ეს სიყვარული შეინარჩუნოს თუ ის დაიკარგება, ეს მხოლოდ მათი ბრალია და არა რაღაც ქაღალდის....

Posted by: td......... Apr 29 2011, 08:28 PM

სადგაც 20 ცლამდე მეც მეგონა ვერასდროს გავზლებდი ოჯახურ გარემოში, მეგონა ქორწინება ჩემი სტატუსის და გრძნობების შეურაცხოფა იქნებოდა და მეტი არაფერი...
დღეს კი 12 წლისთავი მაქვს ქორწინების და უძალიანბედნიერესი ვარ. მგონია ჩვენ სიყვარულს არაფერი მოკლებია, პირიქით გაბევრდა... ალბათ ეს იმიტომ ხდება რომ ის ჩემი ერტადერთია და მე მისი...

Posted by: Existence Apr 29 2011, 10:24 PM

---------------- -----------> ---------------> ----------->

დღეს უილიამმი და ქეითი დაქორწინდნენ ..და როდესაც ქეითმა დასმულ კითხვაზე უპასუხა თანახმავარ ...........

.....ასიათასობით შეკრებილი ხალხისგან გაისმაააა.................უაააააააააუა
ააააააააააააააააააააუააააა�
�ააა (ტელეკომპანია CNN



















































































































































მე რო მოვიყვანო ცოლად გოპი ან სენტიმენტე ან მათა ან ,,,,,,,, გაისმება UAAAAAAUAAAAAAAAAUAAAAAAA...... ?

Posted by: Qocho Apr 30 2011, 10:28 AM

გილოცავ

მე და Ninukala-საც კარგი სტარტი გვაქვს და ასე ვაპირებთ გაგრძელებას
ხომ Ninukala ?

როცა სიყვარული მთავარი ხდება მაშინ ნაკლებ ყურადღებას ვუთმობ ფორმალობებს.
არც ჩემთვისა მისაღები თანამედროვე ქორწილი და ა.შ. მაგრამ მგონია რომ მთავარი აქცენტი სიყვარულზე თუ გაკეთდება ის რაც ფორმალობად და უაზრობად გვეჩვენება თავისით გაქრება.

Posted by: Qocho Apr 30 2011, 10:44 AM

Where there is Love do what you will, it will be right action.

J. krishnamurti

Posted by: td......... Apr 30 2011, 11:02 AM

Qocho
ამ დროს ფორმალობები არ არსებობს, ისევე როგორც ნებისმიერი დოგმა და წესი.. სიყვარული არ იწყება და ამიტომ არც არასოდეს მტავრდება, აქედან გამომდინარე ვერანაირი გავლენა- საზოგადოებრივი აზრის, მიღებული ტრადიციების,გარე მოვლენებისა და სიტუაციების ვერ გახდება წინააღმდეგობა და მითუმეტეს დამანგრეველი ელემენტი ამ კავშირისა, უფრო სწორად ერთობის.

Posted by: Qocho Apr 30 2011, 11:06 AM

td.........

კი ესეა

Posted by: Ninukala Apr 30 2011, 11:18 PM

რა თქმა უნდა....

როდესაც ჩვენი თითოეული ქმედება სიყვარულით არის ნაკარნახები, უკვე აღარ არის ფორმალობა

Posted by: mata May 1 2011, 01:10 PM

http://www.youtube.com/watch?v=z3IOYIYuvps&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=z3IOYIYuvps&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=mFaHmuzwTBI&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=EcEVawSfBZo&NR=1

http://www.youtube.com/watch?v=_M7rafApD5Y&feature=related

Posted by: tolia Jun 27 2011, 10:33 AM

მეორე სართულის ფანჯრიდან გადავყურებ ქმარს,რომელიც სამსახურიდან დაბრუნდა და მანქანას აყენებს გარაჟში...გრძნობს ჩემს მზერას და მაღლა იყურება...მე კი თვალები მაქვს აწყლიანებული,რაღაც გამხდარი და დაბეჩავებული მეჩვენება...
-რა, არი?-ხომ კარგად ხარ?. წლებმა გვასწავლა ყველაფრის წაკითხვა ერთმანეთის სახეზე,ვერაფერს გამოვაპარებ.
-კი. კარგად ვარ. ვპასუხობ და ფარდას ვაფარებ,არ მინდა ჩემი აცახცახებული ნიკაპი შეამჩნიოს...

Posted by: მზეონა Sep 11 2011, 01:47 PM

Вопрос: «Учитель, смогли бы вы нам указать различие, которое вы видите между любовью и сексуальностью и как можно использовать сексуальность в духовной жизни?» http://www.zvezdnij.com/psichology/o-sekse,-lyubvi-i-duxovnosti/omraam-mikael-ajvanxov/lyubov-i-seksualnost/chast-1


"Если вы будете говорить о духовном понимании любви к людям чувственным или примитивным, они скажут вам: "Но если мы больше не сможем удовлетворять наши сексуальные потребности, мы умрем: мы живем именно этим!" Да, конечно, корни живут этим, но зато цветы умирают в вышине. Итак, все зависит от человека и от уровня его развития".

Posted by: მზეონა Sep 11 2011, 01:47 PM

http://www.zvezdnij.com/psichology/o-sekse,-lyubvi-i-duxovnosti/omraam-mikael-ajvanxov/lyubov-i-seksualnost/chast-1
ნაწყვეტი:
Одухотворённость любви — это условие прихода Царства Божия. Следовательно, те, кто просветлён, у кого есть высокий идеал любви, знают, что они могут служить Царству Божьему с помощью такой энергии, как сексуальная сила; и тогда пусть они любят друг друга, пусть они целуются, но с желанием посвятить эту любовь осуществлению чего-то божествен­ного. В этот момент они произведут эманации такой красоты, что сами ангелы будут удивлены, восхищены и принесут им подарки.

Posted by: მზეონა Sep 12 2011, 05:26 PM

Как расширить понимание брака (I)

Импровизированная лекция
Большинство людей настолько ограничены в своей любви, что за исключением своего мужа или жены, они забывают о целом мире, для них больше ничто не существует; впрочем, их тоже нигде не найдешь, они затерялись где-то в пространстве. Люди ещё не привыкли к пониманию любви в более широком смысле, они её умаляют, принижают, обедняют и калечат; это уже не божественная любовь, которая сияет и обильно поит все создания. Истинная любовь та, что обнимает все создания, не ограничивая, не пуская корней возле кого-то одного. Только вот что скажут те, чьи жены и мужья начнут любить весь мир? Они скажут, что наше Учение ведет к разным аномалиям, и вместо того, чтобы освободить себя, они останутся в цепях своих старых понятий. Ну и пусть там пребывают!
Это Учение предназначено для тех, кто, видя, что прежняя жизнь не может их ни защитить, ни спасти, ни сделать счастливыми, ни дать им свободу перемещения в Небе, захотят искать новую жизнь. Она уже давно найдена, эта новая жизнь, и только ждет людей; но открыть им её нельзя, потому что они не готовы принять её, будет лучше оставить их где-нибудь связанными, иначе со своими откровениями они принесут слишком много ущерба. Пока люди были грубыми, примитивными, надо было сдерживать их свободу, поэтому им давали одного партнера или одну партнершу. Это мешало им совершать глупости везде и всюду. Это Учение не для всех; оно только для тех душ, которые не употребят во зло свою свободу.
Только поймите меня правильно, я никогда не говорил, что не нужно сочетаться браком и иметь детей; просто муж и жена должны иметь более широкие понятия, проявлять меньше чувства собственности и ревности: муж радуется за свою жену, которая любит весь мир, а жена счастлива, что у её мужа такое широкое сердце, и оба при этом пребывают в мудрости и чистоте. Так брак со всеми замечательными традициями и правилами будет спасен, и в то же время муж и жена с их широким сознанием поймут, что до сих пор они были слишком ограничены, им необходимо расширить своё сердце и любить все творения, не преступая законов верности и мудрости.
Вот мудрое решение. Мы не против брака, и не проповедуем свободный союз, как это практикуется в некоторых странах. После нескольких экспериментов они поняли, что это новшество не лучшее, и вернулись к традиционному решению вместо того, чтобы найти третье, правильное решение. Для любой проблемы существует третья возможность, которую я всегда ищу... И по поводу любви и поведения во время любви существует третье решение. Пока люди не познают его, они не будут удовлетворены. Те, кто решил остаться холостяками, чувствуют, что им не хватает чего-то, и они сожалеют иногда, что не женились. Что касается тех, кто женился, они тоже несчастны и сожалеют о содеянном. Никто не нашел правильного решения, третьего. Когда люди найдут его, будь они женаты или нет, они всегда будут пребывать в счастье и полноте.
Не надо упразднять брак. Он существует так давно, что его отмена может послужить разного рода беспорядкам. Предположим, что все скажут: "Нет, семья ничего не стоит; надо делать всё, что хочешь со всеми мужчинами и женщинами... Всё, полная свобода!" Но через какое-то время вы заметите, что происходят грандиозные аномалии со всех точек зрения: физической, психической, социальной, экономической, и вы вновь вернетесь к семье. Потом, пресытившись ею, опять предадитесь свободным отношениям, распутству, бесстыдству до тех пор, пока уставшие, истощенные, пресыщенные вы в который уже раз заявите: "Нет, семья была лучше...", и так бесконечно вы будете бросаться из одной крайности в другую вплоть до того дня, когда придете к третьему решению. Это решение находится не в семье, не в свободной любви, её источник, прежде всего в разуме, в сознании; оно заключено в понимании, что существуют другие аспекты любви, иные способы её проявления, ещё более чудесные, иные её выражения, более широкие и чистые, где муж и жена стараются получить друг от друга более благородное понимание, более возвышенное и дают друг другу взаимную свободу.
Большинству людей не удается прийти к такому пониманию любви: слишком много старых тенденций протестует и возмущается в них. Но когда два действительно продвинутых существа сочетаются браком, уже заранее они предоставляют эту взаимную свободу; каждый может любить всех созданий, не совершая с ними безумств: жена понимает своего мужа, а муж - жену, и оба поднимаются, вместе идут к Небу, всё больше расцветают и освещаются, потому что живут настоящей, неограниченной жизнью. Вот лучшее решение. Если вам не удается найти мужа или жену, которые дали бы вам эту свободу, а находите только стремящихся вас ограничить, тогда лучше не связывать себя узами брака и остаться свободным любить тех, кто вам нравится, чтобы никто не имел права вас упрекать. Потому что, если у них узкий эгоистичный взгляд на этот вопрос, не стоит связывать себя с ними, чтобы потом всю свою жизнь видеть беса при дневном свете!

Бонфен, 15 августа 1962 года

Posted by: მზეონა Sep 12 2011, 05:27 PM

Как расширить понимание брака (II)

Импровизированная лекция
Я никогда никого не упрекал за поиски богатства. Я нахожу это нормальным и преклоняюсь перед этим желанием; это разумно и правильно стремиться к богатству. И я тоже ищу богатство. Итак, мы понимаем друг друга: вы ищете богатство, я тоже. Только вот я спрашиваю себя, будете ли вы совершенно удовлетворены, когда найдете его. Пока вы не ищете того богатства, о котором Христос говорил: "Собирайте сокровища...", вы не будете обладать ничем значительным. Сам Господь дал людям этот инстинкт собирать, копить сокровища. Только вместо того, чтобы искать эти сокровища наверху, они ищут их внизу, в этом вся разница.
Если вы, мои дорогие братья и сестры, ищете богатство в себе (потому что в себе или наверху, это одно и тоже), то когда вы найдете его, вы почувствуете себя совершенно удовлетворенными, богатыми, счастливыми и свободными, в то время как другие - ещё неизвестно, не уверен. Людям надо сказать: вы желаете богатства, это хорошо, замечательно, но попытайтесь хоть чуть-чуть сделать это желание более высоким. Как, впрочем, и в сексуальной любви... Кто же вложил в людей это стремление искать женщину или мужчину? Тоже Господь. К сожалению, они их ищут только на физическом плане, и даже если находят, всё равно несчастны. Все люди хотят найти любовь, это естественно и законно, но они должны спросить себя, достаточно ли искать её только в одной области или её следует искать выше. Поставьте вопрос таким образом и вы разрешите много проблем, избежите печали и нравственных терзаний. Нет ничего плохого в том, чтобы искать любовь на физическом плане, но при условии: взять физическую любовь только как отправную точку, чтобы найти истинную любовь выше, гораздо выше. Я знаю, что вы ищете свою родственную душу; все её ищут, кроме меня. Почему? Потому что я её нашел. Вы, конечно, начнете спрашивать себя, кто эта молодая девушка здесь. Она вовсе не здесь. Моя родственная душа - это все женщины на земле. С одной женщиной вы будете ломать голову, а со всеми женщинами будете спасены. Все женщины земли и есть моя родственная душа. Вот как я рассматриваю этот вопрос. Наверху все женщины представляют одну женщину. Там только один мужчина и одна женщина, Адам Кадмон и его возлюбленная, которые здесь на земле отражены во множестве мужчин и женщин. Но на самом деле существует только одна женщина, именно она и есть моя родственная душа. Вы скажете: "Разве я тоже туда вхожу?" Конечно, весь мир входит в мою родственную душу.
Тот, кто считает, что обрел свою родственную душу, на самом деле нашел лишь отблеск той родной души, что наверху, но это ещё не она, а только отсвет через женщину или мужчину. Доказательство тому: все женщины на земле и каждая в отдельности отражают лишь малую толику красоты Космической Женщины, одну черточку, один нюанс: одна кожу; другая - глаза или волосы... Вся эта красота, распределенная на всех, есть красота одной единственной женщины, Космической, Божественной Матери, которая вобрала всю красоту и совершенство. Итак, если вы стремитесь к совершенной красоте, поднимитесь до Божественной Матери, которая и есть совершенство красоты и всех добродетелей. А все мужчины на земле также отражают часть красоты или силы Отца Небесного, одни - чуть больше, другие - чуть меньше. Итак, если вы любите только одного мужчину или одну женщину, вы никогда не будете удовлетворены, наполнены, потому что вся красота заключена не в ней и не в нём.
Конечно, то, что я говорю здесь не означает, что надо пренебрегать всеми людьми ради только одной любви к Отцу Небесному или Божественной Матери. Например, в семье отец является символом Отца Небесного, поэтому вы должны любить его и смотреть, как на средство достичь Отца Небесного. И если у вас есть наставник, Учитель, он тоже олицетворение Отца Небесного, и, связываясь с ним, вы можете легче дойти до Бога. Но не заблуждайтесь: он может привести вас к Отцу Небесному, но сам он не Отец Небесный. То есть все зависит от того, как вы смотрите на вещи. Такие существа, как Иисус или Будда, могут помочь нам быстрее прийти к Отцу Небесному, они лучше исполнят эту роль, чем отцы семейств; многие ли из них осознают свою роль? Но с символической точки зрения ничего не скажешь; он может быть пьяницей, болваном, невеждой, но он отец и представляет Отца Небесного в семье. И мать, даже если она мегера, это ничего не значит, она представляет (очень неудачно, конечно) Божественную Мать.
Когда придет настоящая философия, не думайте, что не будет больше ни любви, ни браков, напротив, именно тогда начнут любить как надо, потому что узнают, как это делать. Вы думаете, что разумно имея какого-то ветрогона, забыть обо всем мире, воображая, что всё заключено в этом ветрогоне, потому что своими усиками он может достать звезды?.. Потребность любить - это естественная потребность, но надо знать, где концентрировать эту любовь, к кому и каким образом. Выходите замуж, имейте детей и будьте верны вашему мужу, но не заблуждайтесь: муж и дети могут дать вам только то, что могут дать.
Я знаю только одно и изучал только одно: силу любви. Нужно знать, как любить, только любовь доведет нас до вершины и ничто иное. Все истерии, неврозы, депрессии происходят всегда от плохого понимания любви, энергии которой плохо отрегулированы и направлены. Каждый раз надо дать подняться этой любви выше, всегда поднимать её в Высшие Миры, пока она не коснется областей Отца Небесного и Божественной Матери.

Севр, 31 декабря 1963 года (утро)

Posted by: მზეონა Sep 12 2011, 05:27 PM

Как расширить понимание брака (III)

Импровизированная лекция
Сегодня утром я говорил вам об этой великой Всемирной Душе, Божественной Матери, отражением которой являются все остальные женщины. Я не говорил, что мужчины должны любить только Божественную Мать и больше не жениться, потому что очень немногие на это способны; большинство может любить только одну женщину в данный момент, по крайней мере, в течение некоторого времени. Хорошо, очень хорошо, но почему бы вам не увидеть в этой женщине всех женщин земли? Вы думаете, что если скажете своей жене: "Дорогая, в тебе я вижу всех женщин", то дело будет плохо. Да, но если также научить и женщин видеть в своем муже всех мужчин, то всё придет в порядок. Я знаю, что это очень трудно при нашей несовершенной культуре, но со временем, с образованием и воспитанием, это придет. Мужчины и женщины не будут больше такими ревнивыми, ограниченными и эгоистичными. Впрочем, почему мужчина ревнив?
Потому что многого не знает, и тому есть доказательство. Посмотрите, например, муж находится рядом со своей женой и благодаря своему незнанию он спокоен, потому что если бы он знал всё, что происходит в её головке, сколько всего туда входит и выходит, забирая что-то! Ведь эта женщина связана и с сущностями земли, воды, воздуха. И когда она смотрит на солнце, сколько ангелов спускаются, поднимаются, обнимают её, дарят ей свои подарки? А муж, этот простофиля, ничего не говорит, потому что ничего не видит. Ведь это только на физическом плане, как только кто-то дотрагивается до неё, он хватается за ружье... Да и с ним - то же самое, может быть, немного меньше, потому что психически мужчина менее активен, чем женщина, а значит, он встречает меньше сущностей из невидимого мира.
Я знаю, что сейчас эта философия не находит большого отклика среди людей, потому что веками и тысячелетиями они старались установить определенный порядок, и если вы хотите заставить их отказаться от их традиций, то подвергаете себя большим опасностям. Но вы должны знать, дорогие братья и сестры, если вы хотите быть свободными, счастливыми, полезными, если хотите жить в Бесконечности, попытайтесь найти всю красоту, всю прелесть всех женщин в одной женщине, той, что наверху; создайте образ столь прекрасный и выразительный, где есть всё: цвет, музыка, запахи, нежность, вся жизнь... Конечно, это не помешает ученикам, мужчинам или женщинам, любить других женщин или мужчин, но поскольку их сердце и душа способны ценить, любить и восторгаться тем, что небесно, они всегда будут ограждены от искушений и падений. И если однажды, несмотря ни на что, но, сохраняя эту философию Неба, они решат жениться, то я абсолютно уверен, что они будут гораздо свободнее и будут пребывать в мире, свете и радости.
Если ваша привязанность обращена к одному мужчине, то, очевидно, он будет очень горд и счастлив видеть вас своей рабой, которая ничего не может без него; но вы, я не уверен, что вы будете счастливы. А если наоборот - этот мужчина настолько привязан, охмурен, что становится рабом своей жены, то тщеславие женщины будет, конечно, удовлетворено: этот простофиля не может жить без неё; но так ли это желательно для мужчины? Тысячелетиями мужчины и женщины связывают себя цепями, чтобы удовлетворить своё тщеславие; противоречит это истине или нет, это не имеет никакого значения, сами они удовлетворены, их эгоизм удовлетворен! Мужчины становятся палачами и женщины тоже. Но когда люди будут больше просвещены по этому вопросу, этот порядок вещей изменится. Вы скажете: "Это исчезновение семьи, это беспорядок, анархия!" Нет, потому что эта любовь - истинная, которая не останавливается, не затемняется, а идет дальше, она будет орошать, цвести и поднимать человека к Господу. Мужчина и женщина будут понимать друг друга, вместе работать, подниматься, они товарищи, меж ними нет ревности, и в то же время они будут оказывать благотворное влияние на весь мир.

Севр, 31 декабря 1963 года (вечер)

Омраам Микаэль Айванхов

Posted by: მზეონა Oct 4 2011, 10:49 AM

ძალიან საყვარელი წყვილია http://clipsonline.org.ua/clip/387803.html

Posted by: Existence Oct 4 2011, 01:39 PM

Posted by: td......... Oct 5 2011, 04:35 PM

მზეონა
მე მიყვარდა მათი მოსმენა... ისე როგორც მახსოვს წყვილი აღარ არის..:||

Posted by: მზეონა Feb 18 2012, 09:52 PM

О том, как любовь и поддержка близкого меняет человека.

Моя жена заболела. Она постоянно нервничала из-за проблем на работе, личной жизни, своих неудач и проблемах с детьми. Она похудела на 15 кг и весила около 40, в ее 35 лет.

Она осунулась, постоянно плакала и срывалась на всех и вся. Ее ничего не радовало. Постоянно болела голова, сердце и защемляло нервы в спине и ребрах. Она плохо спала, засыпала под утро, уставала и не высыпалась. Наши отношения были на грани.

Ее красота стала куда-то деваться, появились мешки под глазами, она стала сутулится и мало следить за собой. Она отказывалась от съемок в фильмах и вообще от любых ролей. Я потерял надежду и думал, что вскоре мы разведемся...

Но потом я решил действовать. Ведь мне досталась самая красивая женщина из всех на земле. Она - идеал большей половины мужчин и женщин на земле, а мне позволено засыпать рядом с ней и обнимать ее плечи. я стал усыпать ее цветами, поцелуями и комплиментами.

Я делал ей сюрпризы, радовал каждую минуту. Дарил подарки и жил ради нее. Говорил на людях только о ней. Все темы сводил в ее сторону. Восхвалял ее своим и нашим общим друзьям.

Не поверите - она расцвела. Она стала еще лучше, чем раньше. Набрала вес, перестала нервничать и полюбила меня еще сильнее, чем раньше. Я даже не знал что она умеет ТАК любить. И я понял одно: женщина это отражение мужчины. Если любить ее до безумства, она станет им.
(с) Бред Питт

Posted by: მზეონა Jul 8 2012, 09:40 AM

Love and marriage is not simply about meeting someone who you love and sticking to each other till love makes the last breath and running far when love is dead.
It's about accepting your destiny and learning how to love the person next to you everyday, to worship your partner with all your softness and patience day by day,to overcome your ego and serve without looking back.That's what creates lifelong marriages and keeps the flame of love alive.

-Yulia Miriam Devi

Posted by: მზეონა Jul 8 2012, 09:54 AM

"Если верить книгам, мастерам тантры, психотренерам и пр., когда мужчины и женщины встречаются, то становятся соединенными (энергетическими) сосудами. И, по закону сообщающихся сосудов, между ними начинается взаимообмен (энергообмен).
По своей природе, мужчина получает энергию сверху (идею), а женщина – снизу (силу). Для реализации идеи, мужчине нужна сила, а энергетически её можно получить только от женщины. А женщина, являясь банком силы, тратить силу на действие не может, она может её только отдать, поскольку изначально получает лишь от передачи.

Между мужчиной и женщиной энергообмен существует практически всегда – это заложено им самой природой…
Со дня рождения у каждого мальчика есть мать, которая вдохновляет его, одаривая силой материнской любви, сестра, первая любовь, вторая, третья… сотрудница, подруга – в каждой женщине мужчина будет искать тот источник, который наполнит его так, чтобы у него все получалось легко и вдохновенно.

Далее, когда мы соединяемся в любви, женщина отдается (не только физически, но также заботой, морально, интеллектуально), а мужчина, получив от нее силу, начинает творить и действовать.

Прекрасно, но это всего лишь первая часть, в этом еще нет перетекания, потому что нет самого обмена. Получив силу, на реализацию своей идеи, и начав реализовывать её, мужчина должен вернуть женщине (материально, подарками, заботой, физической помощью) эквивалент её силы для того, чтобы женщина вдохновилась на следующую отдачу.
И так далее до бесконечности.

Любовь.
Если женщина наполнена Любовью, то ей подвластно абсолютно Все.
Всё, чтобы мужчина состоялся, причем это Все, будет происходить естественно и непринужденно. Так что, очень многое зависит от вас и силы вашей ответственности, дорогие женщины, поскольку именно ваш потенциал притягивает и формирует вашего избранника. Именно вы ответственны за чистоту своих помыслов и эмоций, внутренних ценностей, состояние гармонии и радости внутри себя, и, конечно же, состояние наполненности любовью. "


დაფიქრდით..

Posted by: მზეონა Jul 31 2012, 11:36 AM

Одну очень пожилую пару спросили: "Как Вам удалось прожить вместе 65 лет?"
- "Очень просто. Мы родились в эпоху, когда поломанное было принято чинить, а не выбрасывать на помойку," - ответили счастливые супруги.



დავამატებდი - თავიდანვე ჯობია გაფრთხილება, რომ არ გატყდეს, რომ მერე შესაკეთებელიც არ გახდეს

Posted by: მზეონა Oct 8 2012, 12:05 PM

В конце 90–х годов прошлого века в электрической компании в Детройте работал молодой механик за 11 долларов в неделю. Трудился он по 10 часов в день, а приходя домой, зачастую по полночи работал у себя в сарае, пытаясь изобрести новый тип двигателя. Его отец считал, что парень тратит время впустую, соседи называли сумасшедшим, никто не верил, что из этих занятий выйдет что–либо путное. Никто, кроме его жены.

Она помогала ему работать по ночам, по несколько часов держа над его головой керосиновую лампу. Синели руки, зубы стучали от холода, она то и дело простужалась, но она верила в мужа! Спустя годы из сарая раздался шум...

Соседи увидели, как по дороге без лошади, в одной телеге ехали сумасшедший и его жена. Чудака звали Генри Форд…
Когда, беря интервью у Форда, некий журналист поинтересовался, кем бы Форд хотел быть в другой жизни, гений ответил просто: «Кем угодно, лишь бы рядом со мной была моя жена».

Posted by: anima mundi Oct 8 2012, 12:34 PM

მაგარია.
ვცხოვრობდი ოჯახში სადაც ერთი ვიბრაციის ცოლ-ქმარი ოცდახუთ წელზე მეტია ბედნიერად ცხოვრობდნენ.. მე ვერ გავუძელი რადგან ჩემშივე იყო წინააღმდეგობები და მჭირდებოდა კონფლიქტი. ძალიან მაგარია ცოლ-ქმრობა როცა ერთმანეთი უყვართ.. სამოთხე იმაზე უკეთესი ვერ წარმომიდგენია რაც იმ ოჯახში იყო

და ჯოჯოხეთი იმაზე უარესი ევრ წარმომიდგენია.. როცა ორი ადამიანი ერთად ცხოვრობენ, ერთმანეთი აქვთ მსიჯილი და ზურგშექცეულები არიან, ორივე მარტოდ გრზნობს თავს და გონია გონაი რომ მეორეს არ უყვარს. ჯოჯოხეთია. ესეც მინახავს

კრიშნაიდი ბერები კარგად საუბრობენ ამ ტემებზე და საინტერესოდ, ცოლ-ქმრის მოვალეობებზე..

Posted by: მზეონა Jul 24 2013, 10:32 AM

И никто, никто не должен знать, что между мужем и женой происходит, коль они любят друг друга. И какая бы ни вышла у них ссора, мать родную, и ту не должны себе в судьи звать и один про другого рассказывать. Сами они себе судьи. Любовь – тайна божия и от всех глаз чужих должна быть закрыта, что бы там ни произошло.

@Ф. М. Достоевский «Записки из подполья»

Posted by: _SisterofNight_ Jul 29 2013, 12:43 PM

ძალიან მიყვარს ეს წყვილი ჩემი ერთ-ერთი უსაყვარლესია ყველას გვაქვს ცხოვრებაში რთული პერიოდები და ცოლ-ქმრობა დღევანდელ დღეს ადვილი არაა, მითუმეტეს რომ ნერვები ყველას დაძაბული გვაქვს, მთავარია არ დავკარგოთ რწმენა საკუთარ თავებში და იმაშიც რომ ყველაფრის გამოსწორება შეიძლება, ერთმანეთის გრძნობებს და სურვილებს პატივი უნდა სცეს ცოლ-ქმარმა და ასევე თანადგომაც მნიშვნელოვანია.