Printable Version of Topic

Posted by: Atman Jun 1 2011, 09:26 PM

მოდი სიახლე შემოვიტანოთ ფორუმზე. ყველამ, ვისაც შეგვიძლია და ვისაც გვინდა წერილი დავუწეროთ ღმერთს. წარმოვიდგინოთ, რომ ღმერთი პიროვნებაა, რომელიც ამ ჩვენს წერილებს გულისყურით წაიკითხავს (და იმედია რაღაც ფორმით გვიპასუხებს კიდეც)...

მე ჯერ არ ვიცი რა დავწერო. თუ სათქმელი გამიჩნდება აუცილებლად დავწერ.

იქნებ ვინმეს უნდა რამე დაწეროს? თუნდაც ორი სიტყვა... თუნდაც დიიიდი წერილი...

Posted by: kate Jun 1 2011, 10:09 PM

Atman
თამაშის წესებით ჯერ შენ უნდა დაწერო

Posted by: Atman Jun 2 2011, 08:07 AM

я так не играю

Posted by: elli Jun 2 2011, 10:08 PM

გურული ხომ იცით როგორ გაუგზავნიდა წერილს?






--რომ ხარ ქე ვიცი,
--რა მინდა კე იცი,
-აბა შენ იცი!!!!

Posted by: ირმა Jun 3 2011, 07:16 AM

elli

მაგარი წერილია მართალია კაცი

Posted by: sentimennte Jul 20 2011, 11:30 AM

.

ჩემთვის ეს ისედაც მასეა
ყველაზე გაბედული მე გამოვდექი? (გავხსენი თემა)

ჩემი წერილი ღმერთს ასე ვუთხარი ..წერილი კი მინდოდა მაგრამ ლექსი გამომივიდა...
*****
ინათა და დილის სხივი,
წამომადგა თავზედა,
ადექიო- მეუბნება ხალისიან ხმაზედა,
ავუყვები საფეხურებს ხეტა გარემოცვაში,
ნელ-ნელა და ნაბიჯ-ნაბიჯ,
ქრისტე ღმერთის ლოცვაში.
თუ ზარის ხმა წამომასწრებს
ჩემთან როდის მოხვალო?
-ამ კიბესაც ამოვირბენ
და მოვდივარ უპალო!
შენს სიყვარულს შემომატკბობ,
თუმცა არ ვარ ღირსიო,
სახლი შვილებით გაივსო
შენიცა და სხვისიო.
ჩუმად,გულში ხმას შეუწყობ
შენს მადლიან გალობას
გმადლობ ღმერთო რომ მიგზავნი
განსაცდელს და წყალობას.
ზოგჯერ ბევრს რომ შემოგბედავ,
გთხოვ ნუ მიწყენ იესო,
ყველას შენ შემოგავედრებ
მწყურვალსაც და მშიერსო,
როცა ხორბლის მარცვლებივით
თვალებიდან ცრემლი მცვივა,
მხოლოდ შენთვის გამინდვია,
თუ ვინმესთვის გული მტკივა,
იცი როგორ მთელ არსებით
მინდა ხოლმე დროდადრო,
ვერ გავბედავ მოგეფერო,
მკერდზე თავი მოგაყრდნო.
შენც ხომ იცი როგორ ვხარობ
რომ მოდიხარ ჩემშიო,
უშენოდ ხომ ვერც ვისუნთქებ,
დავინტქმები "ბნელშიო"..
მომეც ძალა,გიერთგულო,
სიყვარულში ვიწვოდე,
ჩემ სიცოცხლის ყოველ დღისით
შენს საქებელს ვიქმოდე.
როცა გავალ რას ვინატრებ?
შენ ჩემთან და მე შენთანა,
რომ მოუხმონ დაკარგულ ცხვარს
დამბადებელ ღმერთთანა,
ამოვხედავ მაღლა ზეცას
გავიღიმებ თვალებით,
შენსკენ სავალ გზას ვადგავარ,
მარხვით,ლოცვით,წვალებ​ით,
მე ვიტყვი და შენ ისმინე,
გეხვეწები იესო,
ერთი თხოვნა შემისრულე,
გულის გულში მიდევსო,
ჩემი მამა დამილოცე,
ჩემი და-ძმა,წიწილების სადარი,
შენი მძლე და ცოცხალი 'ჯვართამაღლება'
და პატარა წმიდა ნინოს ტაძარი!

თქვენი არ ვიცი და მე კი მისმენს ნამდვილადხანდახან ისე სწრაფადაც მისრულებს თხოვნას ცოტათი მეშინია კიდეც

Posted by: GuddaX Jul 21 2011, 01:37 PM

მე ესეგი ეგეთი წერილი მაქ ერთ დღეში მინდა ბოდიბილდერი გავხდე

Posted by: ირმა Jul 26 2011, 08:32 AM

საუბარი ღმერთთან
უფალო, შენთან საუბარი მინდა. ჩემი ტკივილი მინდა რომ აგიღწერო. მიყვარხარ უფალო და მწამს რომ არსებობ და შენი ძალა ყველა ძალაზე უფრო დიდია. ღმერთო, ვიცი რომ მისმენ. მისმენ როდესაც ვლოცულობ და ვიცი ასევე როცა ჩემი ლოცვა ჩემი გულიდან გამოდის, მაშინ შენ მისრულებ თხოვნას, რაც ლოცვის დროს წარმოვთქვი.
ღმერთო, მომეცი ძალა გულიდან გამოსული გრძნობით ვილოცო. იყავი ჩემში უფალო და ხელი შეახე ჩემს გრძნობას, რომელიც გულიდან გამოდის, ხელი შემიხე უფალო და გამოუშვი გარეთ, გამოუშვი გარეთ ის უდიდესი, უზარმაზარი, უსასრულო სიყვარული, გამოუშვი სიყვარული, რომელიც შენ მომეცი და მათხოვნინე სიყვარულით.
ღმერთო, მაპატიე, მაპატიე რომ მუდამ შენში არა ვარ, მაპატიე რომ მუდამ ჩემში არ გგრძნობ, მაპატიე რომ ამ ბედნიერ წუთებს მუდმივობად არ ვაქცევ და ვცხოვრობ, ვხცხოვრობ ისე როგორც ყველა. ვცდილობ ვისწავლო ბევრი რამ , შენზე ცოდნა უფალო სწავლით გავიღრმავე, მაგრამ სწავლით არ გამიგია. მე მუდამ ვიცოდი რომ შენ არსებობ, არასოდეს არ მახსოვს რომ მეფიქრა რომ არ არსებობ, იყო ხშირად რომ შენს სახელს არც კი ვახსენებდი, მაგრამ ყოველთვის მწამდა შენი. სიყვარული და იმედი ხშირად მაკლდა. იმედი კიდევ უფრო მეტი. ახლა სიყვარული იდგამს ფესვებს ჩემში და ძლიერდება. ახლა ვიცვლები და გული ჩემი ნაზ ვარდთა ფოთოლთა ფრიალს მაგონებს. რა სილამაზეა ვარდის პეტალში. ღმერთო, განსხეულდი ჩემში, მომეცი სიყვარული, გამითბე გული, სითბო მოატარე მთელს სხეულს და მაშორე ტკივილები და ავადმყოფობა. შენით მატარე, შენთან მამყოფე...
ძნელია ეს გზა უფალო სრულად, მთლიანად... მე შენ მიყვარხარ უფალო, მაგრამ სიცოცხლეც მიყვარს. მომეცი ღმერთო სილამაზე რომელიც შეჰქმენ. მომეცი ღმერთო, ვარდების ბაღი, ყვავილები, ლამაზი მცენარეები. მასწავლე მათთან ლაპარაკი და მაცხოვრე ღმერთო ამ ცხოვრებით.
ღმერთო მოგვეცი პური. ღმერთო მომხედე, მომეცი ძალა, იყავი ღმერთო ჩემთან ყოველ დღე, ყოველ საათს, ყოველ წუთსა და ყოველ წამს.
მადლობთ რომ მომეცი ამ ლოცვის თქმის უფლება.
8 იანვარი 2009 წელი ხუთშაბათი

Posted by: kate Jul 26 2011, 05:34 PM

ერთი კვირის წინ გადაცემა ვნახე შიზოფრენიკ ბავშვებზე,(ან უფრო სწორად, რასაც შიზოფრენიას ეძახიან) დეტალებს არ მოგიყვებით, ძალიან მძიმეა. თითქოს მესმის და შემიძლია "ვიფილოსოფოსო", რა და რატომ ხდება, სად არის ლოგიკა - ისე რომ სხვა დავარწმუნო, მაგრამ საშინელ ტკივილს და უსამართლობის შეგრძნებას ვერ ვიშორებ.
რატომ, ღმერთო?!

Posted by: Atman Jul 26 2011, 06:20 PM

kate

წინააღმდეგ შემთხვევაში სული მარადიულად ჩაეფლობოდა ჭუჭყში. ტანჯვის (კარმის) მექანიზმი სიყვარულის და ნების თავისუფლების უპირობო გამოვლინებაა.

ძალიან ძნელი მისაღებია, მითუმეტეს როცა ახლობელი ადამიანია ასეთ დღეში, მაგრამ... საბედნიეროდ ეს დროებითია...

Posted by: kate Jul 26 2011, 07:05 PM

Atman
საქმეც, იმაშია, რომ მე თვითონ შემიძლია ავხსნა რატომ და როგორ, ისე რომ სხვას ტკივილი შევუმსუბუქო, მაგრამ მე თვითონ ვერ ვიშორებ ამ ტკივილს და უსამართლობის შეგრძნებას ერთი კვირაა უკვე. და თუ კი ვხვდები, რატომ მტკივა ასე ძალიან?!
მაგრამ ვერც მე და ვერც შენ ღმერთობაზე თავს ვერ დავდებთ .....

Posted by: Atman Jul 26 2011, 07:09 PM

kate

მხოლოდ თეორიულად "ვიცით" და იმიტომ. ისევე, როგორც ვიცით, რომ სიკვდილის არ უნდა გვეშინოდეს, მაგრამ ინსტიქტურად მაინც გვეშინია...

Posted by: vano kazbegi Jul 26 2011, 08:31 PM

ღმერთმა იცის რას შენს გულშია . ის როგორი ღმერთია თუ არ ეცოდინება ადამიანის გონება.

Posted by: td......... Jul 26 2011, 09:44 PM

სულ "ვწერდი" ღმერთს წერილებს, სულ გულისტკივილი მქონდა და საოცარი უსამართლობის გრძნობა მკალვდა.. მერე ერთხელ ერთმა ადამიანმა მითხრა სამარტალს აქ მაინც ვერ იპოვნი და ტყუილად წვალობო.. მერე უცებ ყველაფერი ტავის ადგილას დალაგდა. პროტესტი არ განელებულა ადამიანური პროტესტი, მაგრამ მოვიდა გაგება, რატომ ....

ეხლა ღმერთს მხოლოდ მადლობის წერილებს ვწერ ხოლმე ან უბრალოდ ვსაუბრობთ სხვადასხვა ტემებზე...

Posted by: elli Jul 27 2011, 12:26 AM

Atman

და ეს დროებითი იმდენად იწელება დროში, რომ მერე ჩვევაში გადადის და ეჩვევი ტკივილში ცხოვრებას. მე არ მგონია მიწაზე ცხოვრობდეს ადამიანი და დღეში ერთხელ მაინც არ ეკითხებოდეს ღმერთს ,, რატომ ღმერთო?"

Posted by: mata Jul 27 2011, 09:35 AM

ცდები, საერთოდ არ მიჩნდება ასეთი კითხვები.

Posted by: Gopi Jul 27 2011, 10:01 AM

ირმა შენმა ლოცვამ რაღაც ძალიან დიდი მაჩუქა. მადლობ

Posted by: Existence Jul 27 2011, 11:42 AM

არც მე

თუ მიჩნდება ვაკვირდები .....შესაბამისად მე არ მიჩნდება უჩნდება ბიო რობოტს ..............

Posted by: ანანდა Jul 27 2011, 01:11 PM

ნილ დონალდ უოლჩის "საუბრები ღმერთთან" ნახეთ:

http://lib.aldebaran.ru/author/uolsh_nil/uolsh_nil_besedy_s_bogom_neobychnyi_dialog_kniga_1/uolsh_nil_besedy_s_bogom_neobychnyi_dialog_kniga_1__5.html

Posted by: ever Jul 27 2011, 01:57 PM

როგორ კარგად მესმის შენი იცი?!
მე ეგეთ პაციენტებს ყოველდღე ვნახულობდი. გული მეფლითებოდა, სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით.
პედიატრიაში, ჩვილ ბავშვთა განყოფილებაში ძალიან ბევრი იყო დაუნის სინდრომიანი ბავშვი, სულ პაწაწუნები. თითქმის უმეტესობა, უმეტესობა კი არა ყველა, მშობლებმა დატოვეს და იქ უვლიდნენ სანამ გადაიყვანდნენ ბავშვთა სახლში. მიუხედავად იმისა რომ ძალიან პატარები იყვნენ, როგორ გრძნობდნენ და ჭირდებოდათ სიყვარული ვერ აგიღწერთ. როგორც კი ვინმე ხელში აიყვანდა ჩუმდებოდნენ და სიცხეც უწევდათ (პნევმონია ქონდა რამოდენიმეს).
არ ვიცი რატომ ხდება ესე. როცა მახსენდება ის მიტოვებული ავადმყოფი ბავშვები გული მიჩერდება. რატომ უნდა იტანჯებოდეს პატარა ესე? ან რატომ ტოვებენ მშობლები?
შიზოფრენია და დეპრესიული ფსიქოზები ხო საერთოდ. გახსენებაც არ მინდა

Posted by: Existence Jul 27 2011, 03:57 PM

აუუუუუუუუუ ............... ოღონდ ეგ არა.......

Posted by: Atman Jul 27 2011, 06:22 PM

ძლივს რაღაცაში დაგეთანხმე

Posted by: lasha Jul 27 2011, 11:56 PM

ჩემი ნაწერი ამ სათაურს სრულად არ მოიცავს თუმცა ნაწილობრივ ეხება და ის სულ რამოდენიმე წუთის წინ დავწერე, ალბათ ბევრს არ მოგეწონებათ, მაგრამ მე მაინც დავწერე, თუ რატომ ამას ნაწარმოებში წაიკითხავთ, და გთხოვთ ძალიანაც მკაცრად ნი განმსჯით.









ხადახან სიკვდილზე საშიში მარტოობაა, რადგან ეს უკანასკნელი სწორედ რომ სივდილის გამომწვევი მიზეზი ხდება, მეც მარტოობა მაწუხებს ხშირად, ხოდა მინდა რომ ამ ნაწერით ჩემი დარდი, მსოფლმხედველობა და მოსაზრება გავუზიარო ფართო საზოგადოებას, შეიზლება ვიღაცამ გულში ბოროტად თქვას, რაში მაინტერესებს ან მისი დარდი და ან რაიმე მოსაზრებაო, აბსოლუტუად მართალი ხართ ბატონო, დღეს ხომ ერთმანეთის არ მოსმენა და უპატივისმცემლობაა მოდაში.მოდა ეს დროის ერთერთი შემადგენელი ნაწილია, ის ფართოდაა გავრცელებული ჩვენში, მოდას აყოლიებული კი ბევრს ივიწყებ. ვარდები აწმყოში და უცბად მიფრინავ მომავალში, მაგრამ ეს ხომ წარსულის გარეშე ა რმოხდებოდა? პატივი მაინც ვცეთ ჩვენს წარსულსა და ღირსებას!
მოკლედ ძალიან უაზრობად მიგაჩნიათ ალბათ ჩემი საუბარი ხომ? არადა როგორ მიყვარს ჩემი აზრების გაფანტვა გაშლა, იმდენი აზრი მიტრიალებს თავში არც კი ვიცი რომელით დავიწყო, ან საერთოდ რა დავიწყო? უბრალოდ ისევე როგორც მწველი ადამიანი უშვებს კვამლს, აფრქვევს მას ცაში დიდი სიამოვნებით,შეიძლება იმასაც არ უფიქრდებოდეს რომ მოწევით ის არამარტო თავს არამედ სხვასაც ვნებს, თუმცა რა ? მას ხომ სიამოვნებს ბოლის გაშვება, რომ ჩაისუნთქავს და თითქოს დარდს ყლაპავს, ხოლო ამოისუნთქებს და დარდიც ქრება, მეც შემიძლია ჩემი თავი შევადარო მწეველს, ვდარდობ ბევრს, შემდეგ დავუჯდები ჩემს საწერ მაგიდას ჩემივე ოთახში, რომელიც საკმაოდ მოკრძალებულია და ჩემს წყვილთან ერთად,ჩემს კალამთან ერთად ვუფიქრდები ჩემს წარსულს, ვაანალიზებ აწყმოსა და ვგეგმავ მომავალს, ერთს ჩავისუნთქავ, აი ცჰავიდა დარდი, გონების ფანტაზიებში ცისარტყელისფერ ცხოვრებას ეკიდება დარდი, გამოჰქაჩავს და აი ამოვისუნთქე, როგორც იქნა ვიღაცას გავუზიარე ჩემი დარდი! ჩემი ფანტაზიები... ოჰჰ რამდენს ვწერ, აღარც ვიცი რა დავწერო თუმცა მაინც ვწერ, იმასაც დავწერ რომ ახლა ვზივარ მონიტორის წინ, ღამე ბნელ და არაფრისმთქმელ ოთახში,სადაც მხოლოდ მხიარული ჭრიჭინების ხმა ისმის,ალბათ ერთმანეთს ესალმებიან, ესიყვარულებიან, პატივს სცემენ, ისე ცოტა გამაზიანებელიცაა, რადგან ადამიანს ხომ არ ესმის მათი? მეც ვერ ვუგებ მათ, ვზივარ მდუმარე აზრებში ჩაფლული და ვგრძნობ ოფლის წვეთებს რომელიც ჯერ ცხელი მოფერებით შუბლზე დამივლის, შემდეგ ნაზად ლოყაზე მომეალერსება, ვგძნობ სითბოს, ის სველია ძალიან სველი, ჩემს გულში ნამყოფი ალბათ ტირის და გავარვარებული მეამბორება,ვგრძნობ როგორი სიცივით მტოვებს იგი,მშორდება, ცივად ალბათ იმიტომ რომ ჩემს წარსულში ღრმად ჩაიხედა, უნდოდა უფრო ღრმად ჩაედედა მაგრამ რაღაცამ იფეთქა იქ სიღრმეში და უცბად ამოაგდო...


ძან გაურვკევლად ვწერ ხომ? ალბათ არ მაქვს შესაბამისი ნიჭი, ეს რომ დავწერე მეგონა რომ მთავარი საქმე გავაკეთე, ახლა კიი იმაზე ვფიქრობ ავტვირთო თუ არა ეს ნაწერი? მთავარია როგორ მიმიღებს პუბლიკა, ეხლა ის მომენტია როდესაც ადამიანი სასამართლოს წინაშე დგება და დამსწრე საზოგადოება ურიცხვია, მე კი ვცდილობ თავი გავიმართლო და საპატიოდ წარვსდგე უპირველეს ყოვლისა მოსამართლის მიერ, თუ მოსამართლემ მიმიღ, ალბათ საზოგადოების ერუდირებული ნაწილიც მიმიღებს, მაგრამ მთავარია მოსამართლეს წინაშე წარვსდგე პირწმინდათ !

Posted by: Existence Jul 28 2011, 11:46 AM

Posted by: tikoroma Jul 28 2011, 11:52 AM

lasha
მე კი ყოველთვის მიყვარდა მარტოობაა. მაშინ მეძლეოდა საშუალება ჩემთვის საინტერესო თემებზე მეფიქრა და მეოცნება. ვწერდი მეც ჩემს აზრებს, მაგრამ შენსავით კარგად ვერა. ჩემი მაშინდელი ნაწერები და ლექსები ახლა სისულელედ მეჩვენება და არის კიდეც..

წერა მართლაც კარგი საშუალებაა დარდის გასაფანტად

ეს პატარა კომენტარი,შეფასებისგან კი თავს შევიკავებ.

Posted by: sky Jul 30 2011, 01:26 AM

მიყვარხარ ღმერთო

Posted by: ანანდა Aug 1 2011, 12:01 PM

ეს საშიში თემაა? თუ საუბრებს გააჩნია

Posted by: Pisces Aug 5 2011, 07:11 PM

რო გადახვალ გააჩერე რა

Posted by: free man Feb 1 2012, 05:43 PM

რატომ არ გვეკონტაქტები ღმერთო?

Posted by: ანა Feb 1 2012, 06:22 PM

მაპატიე რომ მოვიტყუე დღეს ორჯერ. მიყვარს ეს ჯაშუოშობანა და ჟურნალისტობანა ხო იცი... მაპატიე, ფილმების გავლენის ქვეშ ვარ აი ბრედ პირი რო ჯაშუშია ))) ხო და არ ვიცი რა გთხოვო. შენ უკეთ იცი..

წმინდა ნიკოლოზი თუ სადმე შენთანაა უთხარი ანის ოჯახს მადლი არ მოაკლოს, მე ვერ მივალ მაგ ხატის სანახავად და იმ ადამიანმა ისე გულით დამპატიჟა, ვიცი მაგის დიდი ციფერი თვალები როგორი რიდით და მოკრძალებით იქნება ხატის წინ.. ხო და ძალიან მიყვარს ეგ გოგო, მაგის შვილებსაც და ქმარსაც ცუდი არაფერი შეახვედრო ამ ცხოვრებაში თუნდაც ის რომ ეგ ადამიანი გამაცანი ნიშნავს რომ არსებობს და მადლობელი ვარ, მოკლედ თავს აღარ შეგაწყენ,
ძილის წინ შემოგეხმიანები კიდევ ალბათ :*

Posted by: Zeus Mar 22 2012, 05:36 PM

ღმერთო ვერ გავიგე ვინ ხარ,მოკლედ მაგარი დაბნეული ვარ და ასეთი რა გადავწყვიტე,იესო ქრისტე მეუბნება,რომ მომყევით მე და ჩემი მეშვეობით მიხვალთო,ხოდა მეც მასე ვაპირებ მოსულა?

Posted by: elli Mar 22 2012, 09:55 PM

ბავშვობაში იმდენად მიყვარდი, რომ შენთან ვთამაშობდი. მერე ცოტა რომ მოვიზარდი, რჩევებს გეკითხებოდი და შესაბამისად ვცდილობდი დამჯერე ვყოფილიყავი, დიდ ხანს ვერ გავქაჩე და გაგეცალე, შენ შენთვის იყავი და მე ჩემთვის, დრო და დრო ვახსენებდით ერთმანეთს თავს და მოვიკითხავდით ხოლმე, მერე მომენატრე, მომენატრე ძალიან ძალიან და მოგნახე, გამახსენდა ბავშვობა, ჩვენი თამაშები, დაცემები და წამოდგომები, გამახსენდა სითბო, გამახსენდა სიცილი, რომელც ახლაც სასიამოვნო ჟრუანტელად მივლის ტანში... ახლა კი, ახლა შენ სხვა ნაპირზე ხარ, მე სხვა ნაპირზე, თითქოც აღარ მინდა შენამდე მოსვლა, რაღაც გაუცხოვდა ჩვენს შორის, არადა შენ რა შუაში ხარ? მაგრამ მაინც შენ იქეთ ხარ მე აქეთ? ამიტომაც არარ გესიმის ჩემი... არც მე მესმის შენი... მე არ ვბრაზდები, ეგ ეტაპიც გადავლახეთ მე და შენ, ამიტომაც ვიცი მოვა ისევ დრო როცა შენს სიცილს ისევ გავიგოენებ და სასიამოვნო ჟრუანტელი დამოვლის ტანში...

Posted by: Ever Mar 23 2012, 01:27 AM

მეც მომინდა მომეწერა შენთვის. არ მგონია რომ თეთრი წვერები და თბილი ღიმილი გაქვს. მაგრამ მაინც გგრძნობ და მიყვარხარ... უამრავი მიზეზის გამოც და უმიზეზოდაც.
ვგრძნობ რომ შენი ნაწილი ვარ და საკუთარ თავში გეძებ
ეხლა იმიტომ მოგწერე, რომ მინდოდა მადლობა მეთქვა, იცი შენ რატომაც.
მადლობა

Posted by: ანა Mar 23 2012, 01:42 AM

Zalian gTxov daexmare. me ar SemiZlia.. gaugzavne sizmrebi an mfarveli angelozebi damatebit

Posted by: progress Mar 23 2012, 02:18 AM

ღმერთო რატომ მტანჯავ? ვიმსახურებ? მომეცი მითითებები რათა გამოვასწორო შეცდომები
ადრე უფრო მიყვარდი ვიდრე ახლა, თუმცა მე მაინც შენთვის ვიქნებიი ახლოს თუ შორს მაინც შენს გზაზე ვივლი

Posted by: tikoroma Mar 23 2012, 09:27 AM

უფალო მომეცი ცოდნა და ძალა გაგიგო და გემსახურო

Posted by: td......... May 9 2012, 05:25 PM

"დავიღალე....დავიღალე, მოდი ჩემთან უფალო! "

Posted by: sentimennte May 9 2012, 08:50 PM

td.........

'აჰა მე თქუენ თანა ვარ ვიდრე აღსასრულამდე სოფლისა"

ჩემში ხარ და ჩემთან ხარ,მაინც სულ გეძებ,სულ გეძახი,მომეცი ძალა შეგიყვარო ბოლომდე,ბედნიერებით ვივსები,როცა ვიცი,შენ მიცნობ,შენ იცი ვინც ვარ,და როგორიც არ უნდა ვიყო,მაინც ჩემი იმედი გაქვს,არც ერთი წამი შენს გარეშე და ვიწრო კარი მარადისობაში შესასვლელად შენ ხარ ნათელი,გზა და ჭეშმარიტება,მიხარია შენ რომ ხარ,განმიცდია შენთან ყოფნა და ბედნიერად ჩამითვლია თავი,მე ვიცი შენ ხარ,შენ ცოცხალი ხარ,შენ სიყვარული ხარ,შენ ხარ ის ვინც მე დამიძახა და შენით შევძლებ შენამდე მოვიდე. და ვერავინ წამართმევს შენს თავს, იმიტომ რომ შენ ხარ! ,ხვალ შეგეხები )))

Posted by: td......... May 9 2012, 09:42 PM

sentimennte




ვიცი რომ აქ ხარ, ჩემთან, მაგრამ დედამიწაზე მცხოვრებთ გულმავიწყობა გვჩემდება..ვიბნევით, ვიკარგებით, ამაოება გვითრევს და ამ უაზრო საქმეებში გახლართულები ისე ვიქანცებით, ცოცხალ-მკვდრებივით უმიზნოდ ვატარებთ დარჩენილ დროს... ამიტომ გეძახი... დავიღალე, ვეღარ გხედავ, აღარ მახსოვს ვინ ვარ და რისთვის.. მოდი ჩემთან უფალო!

Posted by: sentimennte May 9 2012, 09:49 PM

td.........
შენთანაა სულ სულ შენთანა და გელოდება,ერთ პაწაწა ნაბიჯს ელოდება შენგან რომ მერე თვითონ თითქმის გამოიქცეს შენსკენ და გულში ჩაგიკრას!

Posted by: kindatma May 9 2012, 10:52 PM

ხო მართლაც.ღმერთი ჩვენ სულ გველაპარაკება,უბარლოდ ჩვენ არ გვესმის.არ განრისხდეთ სინათლის არსებებო,ღმერთი თქვენში ცხოვროოოობს!

Posted by: earth May 9 2012, 11:16 PM

Posted by: ანა May 31 2012, 11:52 AM

შენ მომეცი ძალა რომ დავამარცხო ბოროტი, შენი კეთილი ნება იყოს და რწმენა გამიძლიერე

Posted by: matashi Aug 13 2012, 12:38 PM

იმედია ჩემი მოკრძალებული ჩანახატი მოგეწონებათ.


“ღვრთის ნიშანი“
ცა,მოწმენდილი, ვარსკვლავებით მოჭედილი ღამის ცა,და მე ამ ცის ქვეშ მწოლი. შემვედრე,შემვედრე ღმერთს:
-ღმერთო,მწამს შენი!
-მწამს რომ შეისმენ ჩემს თხოვნას,და ამისრულებ მას,ღმერთო,თუკი ოდესმე მომანიჭებ იმ ბედნიერებას,რასაც შვილი ჰქვია,გთხოვ ნუ წამართმევ მას,გევედრები თუ ის იქნება სიკვდილისთვის განწირული მე წამიყვანე,მე,არ დაუშვა მისი სიკვდილი,ღმერთო არ განმაცნდევინო ეს ტანჯვა,შენ ხომ იცი რა არის შვილი დაკარგვა.შენი შთაგონებით ხალხმა ყველაფერს უპოვა სახელი გარდა ამისა.
მე ველოდი,ველოდი ნიშანს ღმერთისგან, ჩემი გონება,ჩემი სხეული,სული,იყო მოლოდინში, მოლოდინში სასწაულისა.
ციდან ვარსკვლავი ჩამოვარდა,და ამასთან ერთად დაიბადა ახალი რომელსაც,შვილი დავარქვი.და მე ვიცი რომ ღმერთმა ისმინა ჩემი ლოცვა

Posted by: sentimennte Aug 13 2012, 01:13 PM

matashi
საჩუქარი სიყვარულით,სიყვრაულისგან და სიყვარულისთვის

Posted by: matashi Aug 13 2012, 01:14 PM

გაიხარე

Posted by: Mel Aug 14 2012, 12:05 AM

ღმერთო ბედნიერება მაღირსე და გაურკვევლობის უთავბოლო ქსელიდან გამომიყვანე, რომელიც ძლიერ მოქმედებს ჩემს ფსიქიკასა და ტვინზე.

P.S Beats By Dre Studio - ს ყურსასმენები მინდა მაგრად ..

Posted by: sky Aug 16 2012, 05:08 PM

აი აი აი აი აი

Posted by: mata Aug 16 2012, 09:53 PM

მე კიდე ფილიპსის ფოტოეპილატორი მინდა
აი ეს

Posted by: anima mundi Sep 23 2012, 09:02 PM

მადლობა. დღეისთვისაც

ერთი ნიშნაიც მინდა, ვსწავლობ.. ერთი ნიშანიც და მიმართულება..

Posted by: sky Oct 15 2012, 05:31 PM

რამდენს მეკაიფები შენ მე??!!!

Posted by: sky Oct 15 2012, 05:32 PM

პ.ს. ვინ გგონივარ???

Posted by: sentimennte Oct 15 2012, 09:51 PM

sky
daujere da damijere yvelaze magrad iqnebii ))

Posted by: sentimennte Oct 15 2012, 09:53 PM

madloba da iyos ise rogorc dges mamam gvitxra, shen rogorc ginda mixaria rom dges gamaxare

Posted by: sky Oct 16 2012, 04:03 PM

sentimennte

რო ვარჩევდე, რაღა მიჭირს, მარა ყველა და ყველაფერი ეგააო და მაშინ აბა რაღა მიჭირს
:*

Posted by: sentimennte Oct 16 2012, 08:46 PM

sky
genacvale gulshi :*

Posted by: Gopi Oct 16 2012, 10:11 PM

ღმერთო ძალა სიყვარული და გონი მომეცი, რომ მუდამ თავისუფალი ვიყო

Posted by: anima mundi Nov 19 2012, 06:09 PM

მადლობა. უბრალოდ იმხელა მადლობა რო ჩემი მთელი დღის 24 საათს რომ გაწელოს თქმა მანტრასავით იმხელა მადლობა

Posted by: sentimennte Nov 20 2012, 12:06 AM

კი მადლობა იმ ჩუმი,შრიალა სიხარულისთვის,ისეთი ჩუმის, მე და შენს მეტს რომ არავის გაუგია

Posted by: earth Nov 20 2012, 08:18 AM

sentimennte

სიხარულო
anima mundi

ანა რა დიდებული მადლობაა
Gopi

თავისუფლება, ეს უდიდესი საჩუქარი ბედნიერებაა, კარგია თავისუფლება, უდიდესი მიღწევაა, სწორი გზაა ჩემთვის, ღმერთო მომეცი სრული თავისუფლება

Posted by: ჭიაბერი Dec 21 2012, 12:46 AM

წერილი ღმერთს

შუაღამე იდგა.
საბჭოთა არმიის ერთი ნაწილი სასტიკი ბრძოლისთვის ემზადებოდა. სიჩუმეში საყვირის ხმა გაისმა. ეს შეტევაზე გადასვლის ნიშანი იყო. უფრო კი - სიკვდილთან შესახვედრად უხმობდა მეომრებს. საყვირის ხმაზე ჯარისკაცები წამოიშალნენ. მათ შორის იყო ალექსანდრე ზაცეპაც. ალექსანდრესთვის ეს შეტაკება პირველი როდი იყო, მაგრამ ახლა გული სულ სხვაგვარად უცემდა, თვალი სხვას ხედავდა და სიტყვებიც ისეთი მოსდიოდა, აქამდე რომ არ იცოდა და არასოდეს წარმოეთქვა... იმ ღამით, ბრძოლაში გასვლის წინ, ღმერთმა წყალობით მოხედა მას, გონების თვალი აუხილა და გული გაუხსნა; წუთისოფლის ამაოება, სიცრუე და მარადიული ღმერთის დიდებულება უჩვენა. საოცარ სიხარულს და ტკივილს ერთდროულად გრძნობდა. განახლებული გული განცდილს ვეღარ იტევდა. ჯიბეებში საწერ-კალამი და ფურცელი მოიჩხრიკა და წერა დაიწყო. დრო აღარ ჰქონდა. მისი სიცოცხლე მთავრდებოდა. უნდა მოესწრო.

ეს ამბავი მეორე მსოფლიო ომის მძვინვარებისას, 1944 წელს მოხდა. იმ შეტაკებაში თითქმის ყველა დაიღუპა. გამთენიისას სანიტარულმა ინსპექტორმა, რომელიც დაღუპული მეომრების გვამებს ათვალიერებდა, ერთ-ერთის ფარაჯაში ფრონტისეულად გაკეცილი სამკუთხა ბარათი ნახა. ჯარისკაცს იგი ფარაჯის გარეთა ჯიბეში ჩაედო, ალბათ იმ განზრახვით, რომ მისი სიკვდილის შემდეგ ბარათს იოლად იპოვნიდნენ. დაღუპული ალექსანდრე ზაცეპა იყო. ბარათზე კი სიცოცხლის ბოლოს, თავის გულში აღმოჩენილი ღმერთისთვის ნათქვამი ეწერა.

მისმინე ღმერთო… არცერთხელ ჩემს ცხოვრებაში შენთან არ მისაუბრია, მაგრამ დღეს მინდა სალამი მოგიძღვნა. შენ იცი, ბავშვობიდანვე სულ ამას მეუბნებოდნენ, რომ შენ არა ხარ, და მე სულელმა, ეს დავიჯერე. შენს ქმნილებათა მჭვრეტელი არასოდეს ვიყავ, და აი, ღამით, კრატერიდან, ხელყუმბარამ რომ ამოგლიჯა, ვუყურებდი ვარსკვლავიან ცას, თავს რომ მეკიდა, და ამ ციმციმით აღტაცებული უცბად მივხვდი, რა საშინელი შეიძლება იყოს სიცრუე.

არ ვიცი ღმერთო, გამომიწვდი კი ხელს ? მაგრამ ერთს გეტყვი, შენ მე გამიგებ. საკვირველია, ამ ჯოჯოხეთში გული განათდა და შეგიცანი. ამის გარდა კი არაფერი მაქვს სათქმელი.

და კიდევ ერთი - მიხარია, შენ რომ გიხილე. შუა ღამისას იერიშზე უნდა წავიდეთ. არ მეშინია, შენ ჩვენ გვიყურებ. მესმის საყვირი. წასვლის დრო დადგა. რა კარგი იყო აქ, შენთან ყოფნა. ამასაც გეტყვი: შენ უწყი, თუ რა სასტიკი იქნება ბრძოლა; და შეიძლება, რომ დღესვე ღამით შენს კართან დავდგე…

თუმცა აქამდე შენს მეგობრად არ ვითვლებოდი, დამრთავ მე ნებას შენთან შემოსვლის, როცა კი მოვალ ?

მგონი ავტირდი… ღმერთო, ხომ ხედავ, რაც მოხდა ჩემს თავს - შენ შეგიცანი. მშვიდობით ღმერთო - მივდივარ, და არ მგონია უკან დავბრუნდე; უცნაურია - ახლა სიკვდილის არ მეშინია.

სიცოცხლის ბოლოს ღმერთის აღიარებით, რუსი ჯარისკაცი ალექსანდრე ზაცეპა მონანულ ავაზაკს მიემსგავსა, რომელიც „აღასუბუქნა მეცნიერებამან ღმრთისმეტყველებისამან“.

„მომიხსენე მე უფალო ოდეს მოხვიდე სუფევითა შენითა“, - ასეთი გულშემუსვრილებით ითხოვა ავაზაკმა. „თუმცა აქამდე შენს მეგობრად არ ვითვლებოდი, დამრთავ მე ნებას შენთან შემოსვლის, როცა კი მოვალ?“ - ამბობს ბოლო წუთებში ალექსანდრე ზაცეპა. და სიკვდილის აღარ ეშინია, რადგან შეიცნო. შეიცნო და მისი სული განათდა. განათდა იმედით, სიყვარულით - ღვთისადმი სიყვარულით, რომელმაც მისი გულიდან სიკვდილის შიში განდევნა.

მინაწერი:

ეს წერილი ფრონტზე ხელიდან ხელში გადადიოდა. იმ ჯოჯოხეთურ დღეებში მრავალი სულისთვის ჭეშმარიტების შეცნობის საწინდარი გახდა და შესაძლოა, დღესაც, ყოველ სულში დრომდე დაფარულის გასაღები აღმოჩნდეს.

http://www.orthodoxy.ge/skhva/tserili_gmerts.htm

Posted by: sentimennte Dec 21 2012, 01:37 AM

ჭიაბერი
ra magrad utxra,shens karebtan davdgebio

Posted by: anael Jun 14 2015, 06:12 PM

წერილი არვიცი მაგრამ რაც საკუთარი თავი მახსოვს მხოლოდ ერთი სურვილი მაქვს, მინდა შემეძლოს ვღმერთის შეცნობა, ვფიქრობ ესაა სულის ყველაზე საბოლოო მიზანი, თუ შეგიძლია ღმერთის წარმოდგენა იქ ყველაფრი ახსნა და ყველა დეტალში ჩაწვდომაა შესაძლებელი, არანაირი კითხვები აღარ შეგვაწუხებდა,,,,,,,,,,,,,,როდესაც იცი ,,რისთვის" ყოველი ,,როგორ" შესაძლებელია

Posted by: ანნა Jul 8 2015, 07:06 AM

მადლობა ყველაფრისთვის,
ჩემი ცხოვრება არის ერთი დიდი სასწაული და არცერთო ადამიანის აზრი არ მაინტერსებს შენზე, არც სასულიერო პირის და არც არავისი მოკლედ, ვინც აზრს გამოთქვამს საერთოდ ყველა ცდება. ჩვენ ვიცით.

Posted by: earth Oct 1 2017, 08:57 AM

გულში სითბო ჩამეღვარა ამ თემის გადაკითხვით. დავიწყებული მქონდა ეს თემა.

ყველა ადამიანმა სწორედ თავისი სიტყვებით, უფრო სწორედ შინაგანი გრძნობით უნდა ელაპარაკოს ღმერთს. როცა გრძნობით ელაპარაკები მას ესმის შენი.

Posted by: earth Apr 8 2020, 08:23 PM

ამ თემას კიდევ ერთხელ ვაცოცხლებ: მართლა კარგი თემაა. აქ გულის შინაგანი შეგიძლია გადმოშალო.

ღმერთო გადაგვარჩინე! გადაარჩინე და დაეხმარე ყველას დედამიწაზე!