Printable Version of Topic

Posted by: ანა Dec 13 2011, 02:28 PM

თუ არის ეს თემა მითხარით, ვერ ვიპოვე.. მოკლედ, ის რაზე ფიქრიც გვეშინია და რისი დანახვცა სისხლს გვიყინაავს. სიკდვილი.
მინდა ვილაპარაკოთ სიკვდილზე და სიკვდილამდე ერთი დღით ადრე. რა ემართება ადამიანს და ჩვენ რა შეგვიძლიათ გავუკეთოთ ადამიანს საუკეთესო. და სიკვდილის შმედეგ 40 დღე ფსალმუნების კითხვა რას ნიშნავს, როგორ უდნა წაიკითხო.
ჩემმა ახლობელმა ადამიანმა, რომელიც ჩემს სახლში გარდაიცვალა, სიკვდილამდე ერთი დღით ადრე მეხსიერება დაკარგა, ვეღარვის ცნობდა და ხედავდა გარდაცვლილ ქმარს, დედას. მოდიანო, მნახულობენო.. რა ხდება ამ დროს სინამდვილეში? ეჩვენება დ ადამიან თუ მართლა ხედავს, მისი ახლობლები მართლა მოდიან წასაყვანად? სიკვდილის წინ ადამიანს ეხსნება მესამე თუ მეხუთე თვალი რომელიც სულებს ხედავს? ვინც რა იცით, დაწერეთ.

Posted by: ანა Dec 13 2011, 02:29 PM

ვუდი ალენის "სიკვდილი აკაკუნებს" გამხსენდა და ბევრი სხვა ლამაზი მითი, მაგრამ ეგენი არ გვინდა გთხოვთ.. რაც თავად იცით და თავად გამოგიცდიათ ის დაწერეთ

Posted by: Green Mama Dec 13 2011, 04:27 PM

ახლა საიქიოდან გწერთ.....სიკვდილამდე ერთი დღით ადრე ჩავედი ზღვაზე მზის ჩასვლას ვუყურებდი რა საოცარი იყო რა საოცარიიიიი......

Posted by: ანა Dec 13 2011, 06:55 PM

Green Mama

წადი 9gag_ზე რამე დააშეარე

Posted by: Green Mama Dec 14 2011, 11:30 AM

ვერ გავიგე. ეტყობა ვიღაცაში გეშლები

Posted by: ანა Dec 14 2011, 11:45 AM

Green Mama

არ ვიცი ვინ ხარ, მაგრამ შენს კომენტარზე მხოლოდ ერთი პასუხია! 9გაგ )))

http://9gag.com/


ოოოო რა მოსაწყენი ტიპები ხართ რა, სიკვდილი სიცოცხლის ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო ნაწილია და არ ლაპარაკობთ მომწყინდა ეს ბუნების სურათები და ფილოსოფიები

Posted by: LAIRA Dec 14 2011, 12:24 PM

გეშინია?
ანუ იმ მომენტის გეშინია თუ უბრალოდ გეინტერესება?

Posted by: ანა Dec 14 2011, 12:29 PM

LAIRA

მადლობ ყურადღებისთვის


არ მეშინია, მაინტერესებს

Posted by: LAIRA Dec 14 2011, 01:22 PM

მე კი ხანდახან ვფიქრობ რომ ძალიან მიმძიმს ამ სხეულში და როცა ცას ვუყურებ ნეტარებას ვგრძნობ და ვხვდები რომ მე ნეტარებაში ვიყავი და ისევ ძალიან მენატრება იქ დაბრუნება,თუმცა აქ შემთხვევით არ ვარ და მოთმინებით ავიტან ყველაფერს და რატომაც ავიტან ძალიან კარგადაც ვიცი.
ამაზე ფიქრი მანუგეშებს
თუ რისი ნაწილიცა ვარ კარგად მესმის
და რაც უნდა გავიარო აქ ისიც კარგად მესმის
მაგრამ მაინც მიჭირს ხოლმე,ძალიან მიჭირს
უბრალოდ აუტანელია ხანდაან აქ ყოფა,მაგრამ ჩვენ ამას შევცვლით,ამას გავაკეთებთ იმის გულისთვის რისი ნაწილიცა ვართ.

Posted by: Green Mama Dec 14 2011, 05:58 PM

განა "სიკვდილის შემდგომ სიცოცხლეზე" მეტი ტანჯვა შეიძლება იყოს რამე?!....ისე მე ვფიქრობ რო ყველა ადამიანმა საკუთარი ნებით უნდა დაუსვას წერტილი თავის ცხოვრებას. "სიცოცხლე თქვენი გადასაწყვეტი იყო სიკვდილი კი ჩემი ნებაა!!!"- მე ასე ვფიქრობ და ვისურვებდი რეაქტიულ თვითფრინავში უმაღლესი პილოტაჟის დროს სიკვდილს.... მარა ვინ გაცდის აქ შენ ნებაზე სიკვდილს?! თუ ჩაუვარდით ხელში....დაიწყება- ბალზამირება, პანაშვიდები, სამძიმრები, თავ ქვეშ ეს ამოუდეთ, ეს აქ უნდა იყოს, ის იქ არ უნდა იყოს.....რუჩკებს არ ენდოთ! მერე ეს გაუთავებელი ქელეხი, როგორ?! წესიაა!!!
ვთქვათ აი წარმვოიდგინე, საკუთარ პანაშვიდზე ჩემი ნათელი და სპეტაკი სული უმზერს.... თუ როგორ შემოუარა ჩემს გათეთრებულ, ბალზამირებულ გვამს ვიღაც მამაომ და მაპკურებს რაღაც საზიზღრობას არადა სულ ერთ ადგილზე მკიდია მისი "წესის აგება" და "მირონ ცხება"......ასეა სიკვდილსაც კი არ გაცლიან თქვენ ნებაზე! ამიტომ როგორც კი იგრძნობთ სიკვდილის მოახლოებას გაიქეცით, გაიქეცით, გაიქეციით!!!... ქვეყნის დასალიერამდე ირბინეთ, რომ ვეღარ მოგაგნონ და არ ჩაგიგდონ ხელში.....

Posted by: ანა Dec 14 2011, 06:47 PM

მე რა ვიკითხე და თქვენ რაზე ლაპარაკობთ.... ოღჩ

Posted by: Green Mama Dec 15 2011, 12:49 PM

ანა

.......ამ დროს რა ხდება?!...."რაღაც", რომელიც ჩვენშია ყველაფერი იცის ჩვენზე....ვისაც ის აქვს და ვისშიც ის ფორმირდა,...ალბათ სინდისია!.....აბა სხვას რას უნდა ნიშნავდნენ სიტყვები - "მოდიანო, მნახულობენო"......
აუფ მაცალეთ რაა სიცოცხლე! რო მოვკვდები მერე გეტყვი რა ხდება!
პ.ს.
პატივცემულო და ღრმადგანსწავლულო ეზოთერიკებო, ჯადოქრებო, გრძნეულებო, მკითხავებო, ექსტრასენსებო და მედიუმებო!.....გეყოთ ამდენი მელანქოლია და იდეალიზმი, დავუბრუნდეთ რეალობას, ვუშველოთ "ცოცხალ ადამიანს!"...... "ბლიაააად".....

Posted by: ანა Dec 15 2011, 02:05 PM

Green Mama

ნუ იგინები ჩემს გახსნილ თემაში
სიცოცხლე მშვენიერია და ყველანი ვცხოვრობთ, მაგრამ ცოტა მეტი ვიცოდეთ რაღაც-რაღაცეების შესახებ მგონი ზედმეტი არაა.. თუ გაინტერესებს რათქმუნდა და თუ არ განტერსებს საერთოდ არ უნდა დაწერო შესაბამის თემაში

Posted by: old_man Dec 15 2011, 02:07 PM

Green Mama

იდეალიზმი კიდე შეიძლება, მარა მელანქოლია სად შენიშნე?
ქართულ-ქრისტიანულ მსოფლმხედველობაში მიუხედავად სულის არსებობის აღიარებისა, ბევრისთვის სიკვდილი მაინც წყვიდადით მოცული, ჩაშავებულ დეპრესიულ-მელანქოლიურია.
აქ კი სიკვდილი ერთი ფურცელია დიდი წიგნის და ყველა მისი ფურცელი საინტერესოა...
შეხედე კოსმოსს, ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას და სულის გრძელ გზას გალაქტიკურ-კოსმიური მასშტაბებით
რა მშვენიერია

Posted by: ანა Dec 15 2011, 02:11 PM

old_man

ეკლესიაში უნდა წავიდე მაინცდამაინც და დავსვა კითხვები ხომ?! )))) მე აქ უფრო კომპეტენტური ხალხი მეგულება..

Posted by: old_man Dec 15 2011, 02:22 PM

ანა

კაი აჰა შენი პასუხები )
თუ რელიგიური იყო ადამიანი მისთვის მნიშვნელოვანი იყო რელიგიური რიტუალები და ამიტომ კარგი იქნება თუ ჩაუტარებ მისი რელიგიისთვის საჭირო რიტუალებს.
ფსალმუნების მაგივრად შეგიძლია მანტრები წაუკითხო. ორივეს ენერგეტიკული დანიშნულება აქვს და ეხმარება სულს მშვიდად დატოვოს ეს სამყარო.
როდესაც ადამიანი აგონიაში ხედავს თავის გარდაცვლილ ახლობლებს, არაფერი არ ეჩვენება. იგი ნელ-ნელა კარგავს ფიზიკურ რეალობაში არსებობის გრძნობებს და გრძნობს ასტრალურ შრეებს. ხშირად ის ადამიანის სული მოდის მის გასაცილებლად რომელიც ყველაზე მეტად უყვარდა. რომ არ დაიბნეს და არ შეეშინდეს.

Posted by: ანა Dec 15 2011, 02:28 PM

old_man

აბორტი როცა აქვს გაკეთებული და ამბობს ბავშვები მაწვალებენო... ?
და ანუ დავუშვათ აარ იცნობდი ადამიანს და არ გაინტერესებს მისი სული, მაგრამ მოვალეობის გამო უკითხავ ფსალმუნებს, მაინც აქვს ძალა?

Posted by: ანა Dec 15 2011, 02:30 PM

ჩემი მეზობელი რომ თავის შვილიშვილს ხედავს? რომელიც ცოცხალია და უბრალოდ სხვა სახლის ცხოვრობს.. იმ ბავშვის სული არ იქნება, ანუ ვიცნ ახლობელია იმას ხედავს

Posted by: LAIRA Dec 15 2011, 02:49 PM

არ წახვიდე ეკლესიაში ))))
ინვალიდ ბავშვთა სახლში წასვლა და ერთი დღის გატარება სჯობს მათთან

Posted by: ანა Dec 15 2011, 02:52 PM

LAIRA

ნამუოფი ვარ, უპატრონო ბავშვთ სახლშიც და საერთოდ ფართოდ გახელილი თვალებტ გდავდივარ ქუჩაში. ფსიქიატრიულში ვერ მოვახერხე ჯერ სამწუხაროდ.... და, სიკვდილი არ მაინტერესებს ხალხო. ერთი დღით ადრე რაც ხდება და "საზვერერეები" რას ნიშნავს და რაც ვიკიტხე ის და ა.შ.. პანაშვიდებზეც დავდივარ და ეგ ტრადციაც მაინტერესებს, ხო კიდევ ირილი რამეს თუ ნიშნავს, პნაშვიდზე ტირილი

Posted by: LAIRA Dec 15 2011, 03:00 PM

საზვერეების შესახებ კომპეტენტური პირი გაგცემს პასუხს მე ზუსტად არ მახსოვს და ვერ ჩამოვთვლი
ტირილი აარის მხოლოდ სენტიმენტები და მეტი არაფერი.
ფსალმუნების კითხვა არაა მხოლოდ რაც შეიძლება გარდაცვლილს სჭირდებოდეს საჭირო ადგილზე მოსახვედრად.
საჭიროა მისი სახელით გაცემული წყალობა და კიდევ რაღაცეები.
მოკლედ დედის ლოვცას აქვს დიდი ძალა,მამისას ხომ საერთოდ.

Posted by: ანა Dec 15 2011, 03:03 PM

ესენი უფრო განვრცობილად )))))))))))

Posted by: LAIRA Dec 15 2011, 03:06 PM

უფრო განვრცობილად არ შემიძლია რადგან არც გამიკეთებია არასდროს და არ ვიცი. )))))))

Posted by: old_man Dec 15 2011, 03:06 PM

ის სულები რომლებიც უნდა დაბადებულიყვნენ უკმაყოფილოები არიან და შფოთავენ და გრძნობს ის ქალი და ამას ეძახის წვალებას.

თუ სწორად გავიგე,
აგონიაში ხედავს ცოცხალი ადამიანს...
აგონიაში აუცილებლად სულებს არ ხედავენ. ეს ბოდვას ჰგავს ამ შემთხვევაში


ჰო და კიდე პანაშვიდზე ტირილი რას უნდა ნიშნავდესო? უყვარდათ ის ადამიანი და ტირიან. თუ არ უყვარდათ და მაინც ტირიან მაშინ არაფერს არ ნიშნავს)))

Posted by: Green Mama Dec 15 2011, 03:09 PM

ანა

ნუ სწუხარ, დიდი შანსია იმისა, რომ სულ ცოტა ხანში თავისით მოგაკითხონ ფსიქიატრიულიდან....
LAIRA

Posted by: LAIRA Dec 15 2011, 03:13 PM

Posted by: Green Mama Dec 15 2011, 03:19 PM

old_man

ლოგიკურად ასეა მარა არსებობენ ტიპები რომელთაც პროსტა "ეტირებათ" იმ მოტივით, რომ- "აბა ერთი შემომხედონ ვისზე ნაკლები მოტირალი მე ვარ-ო"....

Posted by: LAIRA Dec 15 2011, 03:20 PM

ანა

ისე ეს საინტერესო შემთხვევაა
ჩემი აზრით განგებას არ უნდა ასეთი მძიმე კარმით დატოვოს ეს ინკარნაცია და რომელიღაც დიდი სული ცდილობს მის სინანულში ჩაგდებას რომ გასვლისას არ გაყვეს სიმძიმე,რადგან ასეა საჭირო

Posted by: td......... Dec 15 2011, 06:58 PM

ანა
სიკვდილი გარკვეული ეტაპის დასასრული და სხვის დასაწყისია. ანბორტი რომ აქვს გაკეთEბული ად იძახის ბავშვები მაწვალებენო, მგონია უფრო სინდისის ხმაა, ბავშვები არ გააწვალებენ, ეს აბსურდია. ან აწვალებენ ის სულები (დემონები) რომლებსაც თავის დროზე თვითონ მისცა თავის თავზე უფლება. აგონიაში მყოფი ადამიანი ბვრ ჩვენთვსი დაფარულს ხედავს, რადგან ის უკვე ნაწილობრივ სხვა სამყაროშია და კავშირი ხორცთან ნაკლები ხდება, ეს შეიძლება აგონიაში ყოფნის გარეშეც მოხდეს სიკვდილამდე ცოტახნით ადრე. ან თუ ადამიანი "მგრძნობიარეა" წინასწარ დაინახოს საკუთარი სიკვდილი. ეკლესიაში შეიძლება წახვიდე, მაგრამ იმ განწყობით რაც ეხლა გაქვს იქ მომსახურე ადანმიანების მიმართ ჯობია არ წახვიდე, რადგან შენთვის საინტერესოს ვერაფერს გაიგებ და უფრო დაიგრუზები ეკლესიაზე და მაგ თემაზე ზოგადად, რაც არ მგონია სასრგებლო იყოს ვინმესთვის.რაც შეეხება ტირილის და პანაშვიდის ტრადიციას, პანაშვიდი იმ სახით რაც ეხლა არის ჩვენში კომუნიზმის გაბატონებასთან ერთად დამკვიდრდა. ასე ვსთქვათ გამოსამშვიდობებებლი ღონისძიება იყო. ტირილი და ზარი კი ქართული ტრადიციაა. საკმაოდ საინტერესო და ვრცელი თემაა, ამიტომ აქ მოკლედ ვერ აგიხსნი. ის თვის თავში მიცვალებულისადმი პატივისცემასაც შეითავსებდა,საკრალურ ასპექტსაც, ჭირისუფლებთან მოსული თანამაზიარებლებისადმი დამოკიდებულებასაც, ინფორმაციის გავრცელებასაც, კომუნიკაციის საშუალებასაც, ფოლკლორული პოეზიისა და სიმღერის განვითარების საშუალებასაც. მოკლედ დიდ ტრადიციაა და ძალიან საინტერესო.

Posted by: ანა Dec 15 2011, 07:00 PM

Green Mama

არჩილ გოგორიშვილი შეგიძლია გაიცნო, ინეტელქტკლუბელია რა?სად?როდის? თამაშობს. ჩემი მეგობარია და ზუსტად შენს აზრს იზიარებს )))))))))


old_man

ხო, ბოდვას გავს. და როგორ უნდა მივხდე მართლა ხელდავს ვინმეს თუ უბრალოდ ბოდავს... ახლა გამხსენდა რომ ის გვირაბი რაზეც ყველა ლაპარაკობს უბრალოდ ტვინის ფიზიკური აგებულებიდან გამოდინარეობს. წერთილი რომელიც გვირაბის ილუზია ქმნის.

პანაშვიდზე ტირილს თუ აქვს რამე განსაკუთრებული ძალა? რა საჭიროა აბა საერთოდ? ადრე ქალებს ქირაობდნენ სპეციალურად ტირილისთვის და საიდანღაც ხომ მოდის.. თუ უბრალოდ კუდაბზიკა მეგრელების პაკზუხობის გამოა?


LAIRA

მამის ლოცვაო.. მამის ლოცვამ დამაინტერესა მამას უფრო დიდი ძალა აქვს თუ როგორ?

Posted by: ანა Dec 15 2011, 07:02 PM

td.........




მადლობთ ასეთი ამომწურავი პასუხისთვის და მიცვალებულისტვის ფსალმუნების წაკითხვა? ფსალმუნებში რაიმე ისეთი სიტყვებია შერჩეული რაც ზუსტად საჭიროა? ანუ ბავშვმა რომ თავისი გულით და ტავის სიტყვებით იცოლცოს და ფსალმუნები იკიტხს, განსხვავებააა?

Posted by: td......... Dec 15 2011, 07:06 PM

არა, არანაირი მნიშვნელობა რააა, გულით და რწმენით წარმოთქმულ ყველა სიტყვას უდიდესი ძალა აქვს. ფსალმუნებს თავის დატვირთვა აქვს, გარდა უდიდესი ინფორმაცციისა და უდიდესი სინანულის განცდისა რითიც იყო ის დაწერილი, მას განსაკუთრებული ენერგეტიკაც აქვს, მაგრამ თუ აამიანს არაქვს რწმენა იქ არაფერს არ აქვს მნიშვნელობა, მიუხედავად იმისა , რომ სამყაროში ყველაფერი ურთიერთკავშირშია, ურწმუნოსათვის ყველაფერი მაინც მისი ხედვიდან გამომდინარე, ანუ მაინც თავისი რწმენისამებრ (ურწმუნოებაც რწმენაა რაღაცის) იქნება..

ერთი მომენტია უბრალოდ, საკუთარი გამოცდილებიდან გეუბნები. ცოცხალ ლოცვას, საკუთარი სიტყვებით, გულიდან გამოსული ემოციით და განცდიდთ უდიდესი ძალა აქვს, მაგრამ აქვეა დამალული ძალიან შეუმჩნეველი, მაგრამ მნიშვნელოვანი საშიშროება. შეიძლება ასეთმა ლოცვალ ისეთ ეიფორიაში გადაგიყვანოს დროთ აგანმვალობაში, რომ ფრთები გამოისხვა და გაფრინდე გაურკვეველი მიმართულებით. სხვის მიერ დაწერილ და წარმოთქმული სიტყვებით , როცა ლოცულობ, ცოტა იზღუდები, გინდა არ გინდა გიხდება დამდაბლება თავის, რადგან "მე" გვერდიტ იწევა, შენი დაწერილით და მოფიქრებულით არ ლოცულობ, ანუ გასაფრენი არეალი შემცირებულია. ამიტომ დაკანონებული ლოცვებით ლოცვაა მიღებული, მითუმეტეს ეს ლოცვები გამოცდილი ადამიანების მიერ არის შედგენილი და დიდი პრაქტიკის მეშვეობით მიღებული. თანაც თუ ძAლიან დაკვირვებით წაიკითხავ და არა მექანიკურად მიხვდები რომ ამ ლოცვებში ყველაფერია ის რასაც შენ განიცდი იმ მომენტში...

Posted by: ანა Dec 15 2011, 07:10 PM

td.........

და ფსალმუნებს რა დატვირთვა აქვს?
მე რომელი ფსალმუნის წაკითხვას მირცევდით, ცოდვა გამხელილი ჯობია და ერთხელ მღვდელმა დამავალა წაუკითხე გარდაცვლილს ფსალმუნებიო და დამეზარა და მერე მოვატყუე წავიკითხეთქო

Posted by: td......... Dec 15 2011, 07:13 PM

ანა
მიცვალებულებს ზოგადად მთელიანად უკითხავენ ნელ-ნელა, კანონებად არის დაყოფილი ფსალმუნები და ამის მიხედვით. კანონების ბოლოს არის მიცვალებულისათვის სავედრებელი ლოცვა,მასსაც იტყვი. ფსალმუნის წიგნს თუ აიღებიქ გარკვევითაა ყველაფერი დაწერილი. ისე ამის გაკეთEბა ჯობია მღვდლის მითითებით მოხდეს, რადგან მე არ ვიცი არც შენი და არც იმ ბავშვის შინაგანი მდგომარეობა, შეიძლება თქვენთვის ისე ლოცვა ჯობდეს.. საკუთარი ნებით გაკეთებული საქმეყოველთვის სასარგებლო არ არის.. შეიძელაბ მიცვალებულისთვის არანაირი მნიშვნელობა არ ჰქონდეს ამას, მაგრამ თქვენ რაიმენაირად ზიანი მიგადგეთ .

Posted by: ანა Dec 15 2011, 07:25 PM

td.........

სინდისი მქენჯნის ტყუილის და სიზარმაცისთვის

Posted by: LAIRA Dec 15 2011, 07:25 PM

td.........

ამ მოსაზრებას ცოტა სხვანაირად ვუყურებ მე
აგონია არის შანსი,ანუ ჯერ არ ტოვებს სული სხეულს ხდება განწმენდა
უბრალოდ დროა გადავიდეს სხვა განზომილებაში და სულები რომელსაც ევალებათ გარკვეული ვალდებულებები აძლევენ საშუალებას განიწმინდონ
სხვა ნაირად ვერ ავხსნი რატომ მაინცდა მაინც სიკვდილის წინ ?
ამდენად როდესაც სნეულება ან რამე დაბრკოლებაა სიკვდილის წინ ეს რაღაცას ნიშნავს,შემთხვევით ხომ არ ხდება

Posted by: ანა Dec 15 2011, 07:39 PM

LAIRA

მეც საერთოდ ვფიქრობ რომ ნებისმიერი სნეულება რაღაცის გამოა, რაღაცას ასწორებ.
და სიკვდილის წინ რაც მეტად იტნჯები? ნეტა ვაჟა ფშაველამ რა შოსცდა მთელი ცხოვრება ასე რომ იტანჯებოდა და სიკვდილის წინაც.. ეგ თუ მაგას ისმახურებდა, რავცი რავიცი )))))

Posted by: LAIRA Dec 15 2011, 07:51 PM

ვაჟას სხეული უხრწნელი იყო 22 წლის შემდეგ რომ გადაასვენეს )))
ასე რომ შეუცნობელ არიან გზანი უფლისა

ზოგჯერ კი სხვისი ცოდვების აღებაც ხდება და ამის გამო ტანჯვა
ამიტომ გითხარი ინვალიდ ბავშვთა სახლზე

ისინი წმინდანები არიან

Posted by: LAIRA Dec 15 2011, 07:55 PM

ანა

ამბობენ რომ მამის ლოცვას უდიდესი ძალა აქვს
დედის ლოცვა კი ჯოჯოხეთიდან ამომყვანია შვილისა
ასე ამბობენ

Posted by: ანა Dec 15 2011, 08:07 PM

ზოგჯერ მბურძგლავს რას ნიშნავს რომ ვიაზრებ რას ნიშნავს "დედა" და "მამა" ძალინა საინტერესო თემაა მამის ლოცვა

Posted by: td......... Dec 15 2011, 08:39 PM

ანა

ეს ადამიანისათვის დამახასიათებელი თვისებაა,გილოცავ! მეც ეგრე ვარ

Posted by: td......... Dec 15 2011, 08:48 PM

LAIRA
შეიძლება არ ვიცი და დანამდვილებით ვერაფერს ვიტყვი..ერთი კია, მყავს მეგობარი, რომელიც წლებია "იტანჯება", ბავშვობიდან და ხშირად მოგზაურობს აქეთ-იქით სამყაროებში. ამბობს მხოლოდ იმიტომ არ მივდივარ ჯერ , რომ არ მინდა ძალიან გატკინოთ გულიო.. არის ამის დამადასტურებელი ფაქტები. როდესაც რამოდენიმე კვირა უგონოდ მყოფი გონზე მოვიდა მიცვალებულთა ხსენების წინა დღეს და ჩქარა-ჩქარა ლოიანები გაამზადეთ გველოდებიანო იქ... რომ კითხეს ვინ ჩვენებიო და ჩამოთვალა ბებია და სხვა მიცვალებულები.. მერე გაიგეს რომ მიცვალებულების ხსენების დრE იყო.. და ასე ბევრი ბევრი ფაქტებია... ასევე, სანამ მამაჩემი წავიდოდა რამოდენიმე კვირით ადრე ვნახე რომ მიცვალებული იყო. ამ დროს არ ავადმყოფობდა, სრულიად ჯანმრთელი წავიდა და რამოდენიმე საათის შემდეგ მოასვენეს სახლში.



ბერი გაბრილეიც უსაშინლესად იტანჯებოდა სიკვდილის წინ და ბევრი წმინდანიც... რაც მეტად განწმენდილია სული, მით მეტი აქვს სინანული და უფრო დიდი გამოცდის ჩAბარება შეუძლია. არ ვიცი შეიძლება ამის გამო ხდება ასე...

Posted by: ანა Dec 15 2011, 11:01 PM

სად წავიდა ბებერი კაცის კომენტარები? რაღაც მქონდა საპასუხო..

ზეგაა, ბარბალობა

Posted by: old_man Dec 15 2011, 11:04 PM

ოფტოპიკებისგან გავასუფთავე თემა
მიპასუხე შვილო რა გინდოდა გეთქვა

Posted by: ანა Dec 15 2011, 11:14 PM

old_man

"ჰაგაკურეში" წერია, ისე უნდა იცხოვრო თითქოს უკვე მკვდარი ხარო. სინანული ის არაა რაც შენ იფიქრე.. სიცოცხლეს რომ გაიძულებს ის სინანულია

Posted by: Green Mama Dec 16 2011, 11:11 AM

საშინლად არ მიყვარს ეს დღე! არც ლობიანი არ მიყვარს..მახსოვს ერთხელ ბავშვობაში მაგიდას ამოვარტყი ფეხი პროტესტის ნიშნად და სახლიდან გამაგდეს მარა სინდისს დღემდე არ შევუწუხებივარ!
პ.ს.
როცა გრინ "მამა" გწყევლით ბარბარეს ძუძუები გლოცავენოო...- მე ასე ვიცი

Posted by: td......... Dec 16 2011, 11:33 AM

Green Mama
თურმე მძიმე ბავშვობის გამო ხარ ასეთი :D აპატიე და მოგეშვება!

Posted by: ანა Dec 16 2011, 12:00 PM

Green Mama

მოდი ხვალ ჩემთან სტუმრად და შეგიყვარდება

Posted by: LAIRA Dec 16 2011, 01:00 PM

საინტერესოა ))
რამდენი რამ ხდება ჩვენი თვალისგან დაფარულად და ამ ყველაფერს ერთი ყველაში არეგულირებს ისე რომ ჩვენ სანამ დაგვჭირდება მას წლობის წინ აქვს გათვლილი ჩვენი საჭიროება
როგორ ვუყვარვართ.....

Posted by: sociopath Dec 16 2011, 10:17 PM

Posted by: nibiru3013 Dec 17 2011, 11:07 AM

ანა მივესალმები ამ თემას ძაან მომეწონა!
ეგ დღე ძაან მაინტერესებს, რო მომივა თუ დრო მექნა აუცილებლად კარგად დავაკვირდები.

Posted by: JENNY. Jan 12 2012, 03:21 AM

მაგალითად ბებიაჩემი სიკვდილის წინ ვიღაც ბიჭს ხედავდა და ეუბნებოდა ბიჭო მომკიდე ხელიო, ალბათ მფარველ ანგელოზს ხედავდა რომელსაც უნდა წაეყვანა

Posted by: ანა Jan 12 2012, 01:16 PM

რა სასტიკი რამეა ალბათ, მაგრამ სიკვდილის წინ რომ ფოტო გადაუღონ ოთახს ალბათ კარგი იქნება.. ფოტოა ფიქსირებსხოლემ სულებს

Posted by: zura2 Jan 12 2012, 04:14 PM

არ ვიცი და არც მინდა გავიგო
მე უკვდავი ვარ

ოღონდ ეგრევე 9გაგზე ნუ გამიშვებ

Posted by: elli Jan 15 2012, 06:50 PM

ფალმუნს რომ ვერ წავიკითხავ ზუსტად ვიცი. ბავშვებს მოვუყრი თავს, სამეზობლოს საახლობლოს სანაცნობოს ბავ\სვებს და ერთ კარგ ბასტი ბუბუს გავმართვათ

Posted by: kate Jan 21 2012, 10:37 AM

სადღაც წყნარ ადგილას, წყლის პირას, კაშკაშა მზის ქვეშ გავატარებდი, თუ გამიმართლა და მზიანი დღე იქნა , და ვიფიქრებდი მათზე ვინც მიყვარს, მათზე ვისაც ვუყვარვარ და ჩემი წასვლით დადარდიანდება.

Posted by: ანა Jan 21 2012, 12:47 PM

როგორ გეკადრება სიხ..

Posted by: ანა Jan 21 2012, 12:49 PM

ნუ თუ სკვდილია, მე ისურვებდი როორც კრაზანა, როგორც ბრიუს უილისი არმაგედონშიან აი "სამოსელი პირველი" არსის ბოლო დროს სულ გონებაში და ასე მოვკვდებოდი ბრძოლ'იაში ძმაო..

ან ყველაზე ცუდ ვარიანტში ჩინგიზ ხანივით ჟან დაბას!!!

Posted by: ანა Jan 21 2012, 12:50 PM

"რწმენასაცა აქვს თავისი ქსელი, მხოლოდ ობობას და ბადეს კი არა, და რწმენის უხილავი ქსელით გადაიბნენ კანუდოსელები; უცხენოები, შინ გამაგრებულნი, თვალნათლივ მიხვდნენ, სიკვდილიც რომ შეიძლება ასე ამაყად ლამაზი იყოს და მიჩინიოს ხილვით თავზარდაცემულ დომენიკოსაც წამით ყველაფერი მიავიწყდა, ისიც სხვებსავით შეჰყურებდა, ეს ლაღად განრისხებული, ეს სხარტად მძვინვარე დიდი მეომარი, ტყვიით დაცხრილული, ბოლოს, ცხენიდან გადმოვარდნისას, ჰაერში მოკვდა, რა უცნაურად–ღიმილით პირზე, თავისუფალი! და იმოდენა სისხლისღვრით შეძრწუნებული აქამდე დომენიკო მაშინ, იმ წუთას, მოხიბლული შესცქეროდა იმასაც, სხვები თუ როგორ დახოცა ზემ და იმასაც, თუ თავად როგორ მოკვდა, რადგან ზე მორეირა, პირველი მწყემსი–ერთ–ერთი იყო იმ რჩეულ ხუთთაგან, ვინც დიდი კანუდოსელი გახდა"



ასევე მანუელო კოსტა, ჟოიაო, მენდეს მასიელი და დონ დიეგო.. ოჰ დონ დიეგო, ეჰ მანუელო კოსტა მანუელო.. სატირალი ხართ და საამაყო

Posted by: ანა Jan 21 2012, 12:58 PM

არ დაიზროთ წაკითხვა და არ ინანებთ


............მანუელოს კი წყალს ასხურებდნენ, და შხეფებმა რომ ვერაფერი უშველა სამმა ჯალათმა წყალი უზარმაზარი კასრით დააქცია თავზე,მეოთხე განზე იდგა,ხელში მანუელოს თვალი ეჭირა. ატალახებულ სოხანეზე გულაღმა წაქცეულიყო მანუელო,გონებადაკარგულს, თავი უმწეოდ უცახცახებდა ,აჯანჯღარებდნენ ,ორგან ამოკორტნილ მუცელზეღა შერჩენოდა თვალის ფოსოდან გადმომდინარე სისხლი, სხვა ნაკვალევი გადაერეცხა წყალს. და ერთ-ერთ ჯალათს უნებურად მის ჩატეხილ ნეკნზე რომ მოუხვდა სქელი, მოქნილი თითი, ისევ ტკივილმა გამოაფხიზლა მანუელო-დასიებულ ტუჩებზე ენისწვერით წყლის ორიოდე წვეთი მოიძია, და კენტად შერჩენილი თვალი გაახილა-ზედა ქალაქის ნაღების თვალსაჩინო უმეტესობა შეკრებილიყო-მარშალი კადიმათი,პოლკოვნიკი და მიჩინიო,დამსჯელი რაზმის კეთილ-გენერალი რამოს, გასაიდუმლოებული მექისე ალფრედო ევია-წამების დარგში,ყველასა ჰქონდა თითო-ოროლა აღმოჩენა,უმრავლესობა გამოიყენეს... და მთავარი რამ საშინელება, დიდი მარშალის კატა არუფა,მშვენიერ გალიაში იჯდა,ახლა იმაზე მიმდგარიყო ჯერი. წამოიწია მანუელომ,არა,არ სურდა იმათ წინაშე მიწაზე გდება,ფრჩხილებდაძრობილი თითებით დაეყრდნო სისხლნარევ მიწას. დამსწრეთა გასაკვირად,მაინც შეძლო და წამოდგა ფეხზე, დაბარბაცდა მაგრამ შეიკავა თავი. ირწეოდა და იდგა. თავი მკვეთრად დაიქნია მარშალმა ედმონდო ბეტანკურმა,გალიის კარი გაუღეს არუფას და იმ ჯალათმაც ახლოს მიუგდო თვალი. საშინელებას დასცქეროდა მანუელო-მსუნაგად ,ფეხაკრეფით უახლოვდებოდა რბილ თათებში ჭანგებშემალული არუფა ნუგბარს... ნუ გამირბიხარ,ვიცი ძნელია,მაგრამ მანუელო ხომ სხვა დროსაც გახსოვთ...იქ ,სერტანაში, უცნაურად იღვიძებდა ვაკეიროთაგან უმხიარულესი- თვალს გაახელდა თუ არა,იღიმებოდა. სულელის ღიმილს არ წააგავდა მისი სიხარული,უცნაური რამ ბედნიერება სჭირდა მანუელო კოსტას-ყოველივეთი აღფრთოვანებულს კოშკივით სული ევსებოდა და მხიარულად დასდევდა დუჟმორეულ ხარებს,გახსოვთ? როგორც ყოველმა ვაკეირომ მანაც მშვენივრად იცოდა თავისი საქმე-და სულ ცოტათი - უფრო. თვით დიდ მწყემსს,ზე მმორეირასაც კი უახლოვდებოდა მამაცობითა და ღონით. მანუელასთანა ცოლი მაშინ არ ყავდა და ბაზრობათა ქალაქში ხშირად დაიძურწებოდა ხოლმე,სიხარულს წინასწარატანილი-ორი თითით ყელს მოიწიწკნიდა და ასე თხოვდა თავის მეზობელს,ზე მორეირას,ნახირისთვის ერთი დღე ეპატრონა. გარეგნობითაც ყმაწვილი გახლდათ,ჰეე... როგორ უყვარდა თავისი ცხენი... და თუ ყოველი ხე, უკანასკნელ ფოთლიანა,ჟრუანტელს გვრიდა, უდაბნოში პეშვით აღებულ სილასაც იგივე სიყვარულით დასცქეროდა,ვინ რას გაუგებდა-მაშინ მარტოკინა იყო. მანუელო კოსტამ იცოდა ყოველივესი დაფარული ფასი და იქ,სერტანაში უცნაური სიყვარული სჭირდა-მისი ორი ლამაზი თვალიდან გამომჭირვალი მზერის შეხებისას რომელიმე უბირი ბუჩქი მაშინვე მანუელო კოსტას ბუჩქად გადაიქცეოდა-ბაობაბივით დიადდებოდა-ლამაზდებოდა,იფურჩქნებოდა,რა უცნაური მწვანე ეფინებოდა,რას არა ჰგავდა,ცად აზიდული-მანუელო კოსტა ცხენიდან მსუბუქად ჩამოხტებოდა და შუაგულ ბუჩქში გულაღმა წვებოდა-ცამდე ამაღლებდა.მთელი ქვეყანა-ღატაკ მანუელოსი გახლდათ,ისეთი ცქერა იცოდა,ალბათ თქვენც გახსოვთ-საცა კი თვალი მიუწვდებოდა,სუყოველივეს ითვისებდა.ყოველივეთი იჟღინთებოდა ვაკეიროს ტევადი სული და,ბედნიერად აღზევებული,სილამაზეში გაღიმებული დააქროლებდა მშვენიერ ულაყს ერთცხენიანი მეფე-მანუელო კოსტა, ლაღად აციმციმებული თვალებით მიდამოს სჭვრეტდა,იხიბლებოდა და იმ წყვილად ნაბოძებ წყალობათაგან ერთს ,სოხანეზე ჯალათის ხელით დაგდებულს, ახლა მარშალ ედმონდო ბეტანკურის კატა-არუფა ჭამდა! _ დედამიწაზე არ არსებობს იმაზე მეტი სიკეთე,რაც თვალია,-თქვა მარშალმა ბეტანკურმა და მიუახლოვდა-რამდენი ფერის,ნივთის,საგნის გამორჩევა შეუძლია.თვალი ყველაფერს საინტერესოს ხდის,თუკი შეიძლება ასე გამოითქვას,ყველაფერს ასაინტერესოებს... მანუელოს უხსნიდა. _ როცა რამე ღირებულება გვაქვს ხოლმე,ჯეროვნად ვერ ვაფასებთ და ვერ ვამჩნევთ,და მხოლოდ მაშინ ვწუხვართ,როცა დავკარგავთ,თვალი კი ამქვეყნად უძვირფასესია. თვალი ყველასათვის საჭიროა-უბრალო მეწაღისთვისაც და ისეთი დიდი შემოქმედისთვის,როგორიც გრეგ რიკიოა. სადაა ხვრელი... პირმოკუმული შესცქეროდა მანუელო კოსტა. _ ახლა ცუდ ოთახში ვართ და თვალებს... ეე,თვალსა გვტკენს ეს ყველაფერი,მაგრამ აქ შენი წყალობით ვართ,ჩემს გამო კიარა,არამედ შენი სიჯიუტის წყალობით,მაგრამ თუ მოინდომებ და კარგად მოიქცევი,ეგ ცალი თვალიც შეგრჩება და დაზიანებულ ეე... დაზიანებულ ადგილებსაც დახელოვნებული ექიმები გიმკურნალებენ. სადაა ხვრელი... აღარ ბარბაცებდა მანუელო,გაქვავებული იდგა ,ყოველი ნაკვთი გახევებოდა, სისხლი დიოდა მხოლოდ. _ თუ არ გჯერა თვალის შენარჩუნების უპირატესობა,ჩემ ბაღში გაგატარებ,იქ შესანიშნავი მცენარეები და ნარგავებია,სუფთა ჰაერის მომცემი,თავისი საქმის მცოდნე მებაღეები ძალიან გულისყურით უვლიან,ისინი ნამდვილი ბუნების მეგობრებია. ბუნება არ გიყვარს? ოღონდ მითხარი სადაა ხვრელი და კარგად დაგათვალიერებინებ ბუნებას. ანდა თუ გინდა ჯერ ბუნებას დაგათვალიერებინებ და მერე მითხარი. კარისკენ შებრუნდა მანუელო,ფეხი გადადგა.მაშივნე გადაეღობა ორი ჯალათი,მაგრამ მარშალმა ბეტანკურმა ხალისიანად შესძახა: რად უშლით ხელს,განა დასაძრახისია ადამიანმა კარგი ბაღის ნახვა რომ მოინდომოს?..-და აედევნენ,აქეთ წადი...ახლა იქ...ასე.ახლა ეს კიბე აიარე... აი იქ შედი.შვიდჯერ თერთმეტი ოცდაოთხია,გაუღეთ კარი... ახლა,იქ... აქეთ. რომ არ წაქცეულიყო კედელს მიუყვებოდა მანუელო კოსტა,ნაჯიჯგნი სხეული სურვილითღა მიჰქონდა, სხვა რამ ძალისგან დაცლილი იყო... მზემ ერთადერთი თვალი მოსჭრა,თავი დახარა. შეკრეჭილი ბალახი დაინახა,ცოტათი იქეთ შეკრეჭილი ბუჩქები,შეიჭმუხნა-ეზიზღებოდა,ბუნების საქმეში როცა ერეოდნენ.მაღალი ხისკენ წაბარბაცდა,ტოტისკენ ძლივს აწია თითებდამტვრეული ხელი. _ აჰ ხეზე ასვლა სურს-მიხვდა ბეტანკური-ძალიანაც სწორია,მაღლიდან კარგად,ძედმიწევნით ჩანს ლამაზი სანახები... მიეშველენით არ ჩამოვარდეს. ოთხ ჯალათს მაღალ ჭადარზე აჰყავდა მანუელო,ხანდახან გრძნობას ჰკარგადვდა,მაშინ -აჰქონდათ,ერთიმეორეს აწვდიდნენ.ახლად დანაწვიმარი იყო ხე,ნესტი შერჩენოდა,მწვანედ კრიალებდა,მერე გაწვრილდა სქელი ჭადარი,ძლივსღა უძლებდა 5 კაცის სიმძიმეს,და უფრო ზევით მანუელოს მხოლოდ ორნი მიაცილებდნენ, მერე მარტოკამ შედგა ფეხი მაღლითა ტოტზე,მუხლი გამართა.მკლავები მაგრად შემოხვია ხეს,ქანცგაწყვეტილი მაგრამ ჩაეხუტა. გადამტვრეულ თითებს ვერ იშველიებდა,შემოსალტული იდაყვებით ჩაკვროდა ხეს. ზედ კენწეროსთან იდგა მანუელო კოსტა და ცალი თვალით ძალიან დინჯად,საგულდაგულოდ,რიგრიგობ
ით, ოთხივე მხარეს იხედებოდა. ბევრი რამ ჩანდა.როგორც იქნა და გააძღო თვალი. მაცდური აზრი წამოეპარა- იმ სიმაღლიდან რომ გადმომხტარიყო,მიწამდე სულიც არ დაჰყვებოდა,აღარ შეეძლოიქ,იმ ოთახში მეტის ატანა,მაგრამ მაშინვე გადაიფიქრა-ეს ჯერ ერთი რომ,ლაჩრობას დაემსგავსებოდა და მეორეც ის,რომ მარშლისათვის უკანასკნელი სიტყვა უნდა ეთქვა.იმსიმაღლიდან,ერთხელაც მოავლო ქვეყანას თვაი,ცას ახედა. ძირს მძინედ დაეშვა მანუელო,ჯალათების ხელიდან-ხელში გადადიოდა.მიწას შეახო როგორც იქნა,ფრჩხილებდაძრობილი ფეხის თითები,შებარბაცდა და ამჯერადაც შეიკავა თავი,გაიმართა,ფეხები განზე გადგა. _სადაა ხვრელი...-დაეკითხა სულწასული მარშალი-აუარება ფულს მიიღებ თუ... _ახლა კი შეგიძლია მეორე თვალიც ამომთხარო- გააწყვეტინა სიტყვა მანუელომ,გამარჯვებული შესცქეროდა,თავი შემართა- სუყველაფერი დავიმახსოვრე.

Posted by: გოგა Jan 21 2012, 01:19 PM

ყველა ადამიანს აქვს პერიოდი როცა მხატვრულ ნაწარმოებებს ეცნობა, ფილმებს უყურებს და კიდევ მრავალი რამ უბიძგებს ისეთი სიკვდილის სურვილისაკენ რომელიც იდეაში ბევრის სიცოცხლეს ჯობია..

ზემოთხსნებული კრაზანას სიკვდილზე მეც ულიანად დავდარდიანებულვარ ერთ დროს, სხვა უამრავი "საოცნებო" სიკვდილის სცენები მინახავს მაგრამ მერე ყველაფერი იცვლება..

საინტერესოდ მეჩვენა თემა, ბევრი არაფრის თქმა არ შემიძლია, ალბათ მიხვდებოდით კიდეც რომ მე ჯერ უშუალო კონტაქტი არ მქონია სიკვდილთან..

მოკლედ რაცარუნდა შეიცვალოს, და როცა იქნება, ჯესი ჯეიმსის საუნტრეკის თანხლებით თU მომიწია ბებერი სხეულის მიტოვება მეამებოდა დიდად

დლია განწყობა : http://youtu.be/wPIivI1K6f0

Posted by: ანა Jan 21 2012, 01:39 PM

გოგა

სამურაის გზა კიდევ ))))))) როგორ ავხსნა, სინამდვილეში რაც დავწერე იმას არ ვგულისხმობ, გადატანითი მნიშვნელობითაა...

თემას კი გადავუხვიეთ! მე ვთვქი რეალურად, რასაც შესწრებიხართ, ახლობლების სიკვდილის წინ დღე. თქვენს თვალწინ ვინც ყოფილა და ფოტოს გადაღება რომ მინდა როცა ამბობ ადამიანი შობლებს ვხედავო, მითხარითრომ კარგი იდეაა )))

Posted by: td......... Jan 21 2012, 01:53 PM

ანა
არ არის კარგი იდეა, რადგან ეს იდეა შენი არაჯანსაღი ცნობისმოყვარეობიდან მოდის, როდესაც ახლობელი კვდება უნდა გამოიჩინო გულისხმიერება დაივიწყო ეგოიმი, საკუთარი თავი და მიუძღვნა ის დრო ახლობლის წასვლას, რომ ეს გაცილება მოხდეს მისვის გადასვლაში დახმარება და არა ხელისშეშლა.

ის რომ იმ დროს სივრცა იცვლება, გახსნილია გარკვეყული არხები ისედაც ცნობილია, უბრალოდ ჩვენი გონება ხელს გვიშლის ამ სამყაროს დანახვაში, თორე ახლობლების იქ ყოფნა და კიდევ ბევრი რამე მეორეხარისხოვანი ხდება. ეს ისედაც ნათელია.

Posted by: ანა Jan 21 2012, 02:18 PM

td.........

ძალიან ჯანსაღი ცნობიერება მაქვს, გააზრებული მაქვს და ვიცი რასაც ნიშნავს ახლობლის გვერდითყოფნა, პატივისცემა და თანადგომა მაგრამ არაა დასაძრახი თუ ადამიანს უნდა თავად ნახოს და თავად გადაიღოს ფოტო და შეამოწმოს მგონი.. ასჯერ გაგონილს ერთხელ ნანახი ჯობიაო. ერთხელ შენი გადაღებულიო ფოტოო ათას სულების ფოტოგრაფიის საიტის ნახვასო

"ადამიანებს სჭირდებათ ფრთები რომ მყარად მიწაზე ვიდგეთ"

Posted by: td......... Jan 21 2012, 02:29 PM

ანა
მესმის და შენ მიმართ არანაირი შენიშვნა არ მაქვს, უბრალოდ ფაქტი ავღნიშნე, რომ ფოტოაპარატის "ჩხაკუუნით" იმ მომენტში შეიძლება ძალიან შეაწუხო და ააბნიო მიმავალი ადამიანი, მითუმეტეს საყვარელი და ახლობელი. თორე ისე ექსპერიმენტები იმდენი მიმართულებითაა ჩატარებული , იცოცხლე.. : ) დანახვა თუ გინდა ეს ფოტოების გარეშეც შეიძლება, ფოტო საბუთია, დადასტურება იმისა რასაც ხედავ ან გინდა რომ ხედავდე... ამის თქმა მინდოდა, არ გეწყინოს.

Posted by: ანა Jan 21 2012, 04:02 PM

canon 350D ამოვიღო და ვაჩხაკუნო და ვაციმციმოო ის კი არ მითქვამს )))) ჩუმად, შეუმჩნევლად.. ფოტო რომ აფიქსირებს ის ვიცი და მინდა გადაღება მოკლედ. თან როცა იცი რომ ახლობლებს მიყვათ ვისაც უყვართ არარ იდარდებ, შენს თავზე არარ იდარდებ ეგოსტურად და უფრო გააცნობიერებ რომ როგორც დაიბადა ისე გადრდაიცვალა, გარდაიცვლა და იდაბადა იქ სადღაც კიდევ. რაღაცნიარდ ხო შვიდდება ჭირისუფალი თუ იცის რომ ის შობებმა წაიყვანეს :|

Posted by: td......... Jan 21 2012, 04:22 PM

ანა
რა გიყო ჰა, ჯერ სიკვდილს არ ვაპირებ და.. თანაც შენი ახლობელი არ ვარ..ნუ იმ გაგებითრაც შენთQვი..

Posted by: ანა Jan 21 2012, 04:31 PM

ხოო კიდევ, პატარა ბავშვი მინდა 2 წლამდე ექპერიმენტებისთვის ვინ გაიმეტებს აბა.. უნდა შევამოწმო ვირთხას თუ მოეფერბა როგორ უბრალოდ ფუმფულა არსებას ან გველს
ეჰ, არა ზოგადად ვამბობ სიკვდილის წინა დრეს ფარული კამერის დაყენება ან ფოტოს გადაღებაა კაი აზრითქო. თქვენ კიარა, ისე ზოგადად

Posted by: Dondariable Jan 21 2012, 04:39 PM

სიკვდილი რომ არ იყოს, რა უაზრობა იქნებოდა ყველაფერი.
ბევს არ ვილაპარაკებ, მირჩევნია ცოტა ვიფიქრო ამაზე.


მაგრამ რისპექთ რა ამ მოვლენას, მაგით ფასობს ყველაფერი.

Posted by: kate Jan 21 2012, 04:56 PM

ანა
შენამდე მოიფიქრეს ეგ უკვე , თუმცა ვერ ვიტყვი, რომ კარგი იდეა იყო. ძირითადად ორბები ჩანს ასეთ ფოტოზე.

Posted by: ანა Jan 21 2012, 05:00 PM

კარგი იდეა იყო რათქმაუნდა, მაგრამ მკლავს რომ რაც არ უნდა მოვიდომო ჩემამდე მოფიქრებული აქვთ... და გაკეთებული

Posted by: ანა Jan 21 2012, 05:01 PM

მიჩინიოს კომპლექსს დავარქმევ.
ანუ მიჩინიოს სიტყვებია შეიძლება მანამდე ვინმე ფილოსოფოსმა თქვა.. "მიჩინიოს კომპლექსი"

Posted by: Dondariable Jan 21 2012, 05:03 PM

kate
სიკვილის წინა დღეს გადაუღეს მომაკვდავს სურათი და ორბები აღიბეჭდა?


და რას უნდა ნიშნავდეს ეგ?

Posted by: kate Jan 21 2012, 06:32 PM

Dondariable
ორბები ოპტიკური მოვლენაა ფოტოზე(ძირითადად წრიული ფორმის თეთრი ან გამჭვირვალე ლაქები), რომელსაც, როგორც ხსნიან მტვრის ნაწილაკებზე სინათლის არეკვლა იწვევს, მაგრამ მრავალი მაგალითი მოწმობს, რომ აქ რაღაც სხვა პარანორმალურ მოვლენას აქვს ადგილი

Posted by: LAIRA Jan 21 2012, 06:45 PM

სადღაც იუტუბზე იყო ვიდეო როგორ აყავს მრავალსართულიანი ბინიდან ანგელოზს სული,განთიადს უღებდა ვიღაც და კამერამ დააფიქსირა

Posted by: Joy ZAZA Jan 21 2012, 07:35 PM

სიკვდილამდე ერთი დღის ადრე 2007 წელი იყო მგონი უფროსის ძმისშვილი გვეკითხებოდა მე და ჩემს თანამშრომელს როგორ ფიქრობთ ადამიანი გრძნობს რო კვდებაო? და სიკვდილზე ვსაუბრობდით..
საღამოს ავარია მოხდა და მარტო ის გოგო დაიღუპა
ალბათ გრძნობდა...

Posted by: Dondariable Jan 21 2012, 07:38 PM

Joy ZAZA
კი ყველა გრძნობს ჩემის აზრით...

Posted by: Existence Jan 21 2012, 09:00 PM

კი კი თუ ოდნავ მაინც მგრძნობიარე ხარ გრძნობ სიკვდილს, უბრალოდ წამებით ''სხეულიდან გასვლის'' გრძნობაც შეიძლება და მითუმეტეს სიკვდილის .............

Posted by: გოგა Jan 21 2012, 11:51 PM

Joy ZAZA
ვა რაღაცნაირი გრძნობა დამეუფლა ტო ;\

ვაჰ ;\


Existence
ვერ ვიგებ, ანუ მესმის ცუდათ რო ხარ რამოდენიმე დღე, საწოლს მიჯაჭვული და მიხვდე რო უკვე ახლოა დრო როცა სხეულს დატოვებ მაგრამ აი ავარიით სიკვდილი როგორ უნდა იგრძნო? ანუ განცდების მოყოლას არ გთხოვ უბრალოდ ეგეთი "დაუგეგმავი" სიკვდილის წინასწარგრძნობაც თუ შესაძლებელია ეგ ჩემთვის ცოტა უცნაური ამბავია..

Posted by: ანა Jan 22 2012, 12:00 AM

მე ბევჯერ მივმხდარვარ რომ ვიღაც მოკვდება ბოლოს მეგობრის მამაზე, ვიცოდი მთელი საღამო და რომ დავურეკე ვიცოდი რასაც მეტყოდა.

ბებია კი სიზმრებს ნახულობდა. მოკლედ ერთხელ დაესიზმრა რომ სოფელში, კარის მეზობელის ეზოში ყველაფერი არეული იყო.. და ვიღაც კაცი მოდიოდა და ბაბუა (გარდაცვლილი დიდი ხნის წინ) არ უშვებდა. და ძალიან ჩხუბოდნენ და ცოცხალი თავით არ უშვებდა ბაბუა სიზარში. იმ ღამეს ავარიაში მოყვა ჩვენი მეზობელი და სასწაულად გადარჩა.. ბევრი ისტირა მომისმენია ნტაესავებს რომ გადაურჩეიათ ან გაუფრთხილებიათ. ისე..

Posted by: natuka Jan 22 2012, 12:33 AM

გოგა
რატომ არის უცნაური? ინტუცია???

ანა
კი მეც გამიგია ახლობლებისგან, სიზმარში,რომ ეუბნებიან ჯერ შნი დრო არ არისო...

Posted by: ანა Jan 22 2012, 12:46 AM

სკოლიდან მოვედი და ლიფტიდან ორი კცაი გამოვიდა.
ვიცოდი რომ მოკვდა მეზობელი, ანუ არც ტირილის ხმა იყო, არაფერისაერთოდ და ისე ვიცოდი.. რას ნიშნავს ეს? ინტუიცია რომ მაქვს და წინასწარ ვხდები რაღაცეებს ეგ ზოგადად გასაგებია, შემჩნეული მაქვს, მაგრამს სიკვდილის წინათგრძნობა რაღა უბედურებაა.... ელისონ დუბუა არ მინდა ვიყო ნამდვილად ))))

Posted by: გოგა Jan 22 2012, 11:44 AM

natuka
რავიცი აბა მე კი მეუცნაურა და... არ მიფიქრია ეგეთი სიკვდილის წინათგრძნობაც თუ შეიძლებოდა,, მაგრამ როგორც ჩანს შეიძლება

Posted by: ანა Jan 22 2012, 01:22 PM

გოგა

"კიდევ ბევრ რამეს გაიგებ ქვეყანაზე, ჩემო პატარა ბიჭო.."

მამა ეუბნებოდა კრაზანას, არტური რომ იყო პატარა მაშინ. განსაკუთრებულად დამამახსოვრდა

Posted by: Existence Jan 22 2012, 01:58 PM

დაახლოებიღ ესეთი გრძნობაა შინაგანი სიმშვიდე გადასული რაღაცნაერ სიამოვნებაში (ეს ყველასთვის ეგრე არაა )და თან სინანულში....... ვისაც ერთიანად შეუძლია ამ ყველაფრის აღქმა (ან შეიძლება ესეც ითქვას რო დამკვირვებელია და არც ერთ ამ გრძნობას არ აყვება ) იგრძნობს სიკვდილს და ვინც ჩვეულებრივად ბიო რობოტულად ცხოვრობდა ის ან ინდიფერენტული ხდება ან სინანული გადადის გაურკვეველ უკმარისობის გრძნობაში .......

მოკლედ ეს ჩემი გამოცდილებიდან გამომდინარე და სხვებზე დაკვირვებით ....


და როცა იცი რო სხეულს დატოვებ მაგალითად ღამე ძილის დროს ამას ვერ ავღწერ უბრალოდ სამყაროს აღქმა ხო ტვინიდან ხდება ანუ ზიხარ სადღაც თცვალებში და თავში და მაგ დროს გრძნობ რო ეგ აღქმა გადის მაგ ადგილიდან და გრძნობ რო სხეულის გარედაც ხარ.......... ნუ ეს ბოდიალია იმიტომ რო ძნელია ამის ახსნა.

Posted by: td......... Jan 22 2012, 05:58 PM

უნდა გამოცადო..

Posted by: გოგა Jan 22 2012, 06:46 PM

საინტერესოა მადლობთ პასუხებისთვის ))

ანა
ვაოფტოპიკებ ვიცი მაგრამ, მაგ ისტყვებს პადრე ეუბნებოდა ხოლმე თუ ის კაცი ვინც მამამისი ეგონა არუტრს ? არ მახსოვს კარგად.. გონი პადრე ეუბნებოდა ხო?

Posted by: ანა Jan 22 2012, 06:51 PM

გოგა

პადრე არტურის მამაა და ეგ ეუბნება, კი

Posted by: progress Jan 30 2012, 07:58 PM

ბავშვობაში ადამიანებს სხვანაირად ვხედავდი და თუ რომელიმეზე ვიგრძნობდი რომ მალე მოკვდებოდა მხოლოდ იმას ვაფერებიებდი თავს და მეც ვეფერებოდი, სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ დღეს ეს აღარ შემიძლია

Posted by: Alpha Feb 4 2012, 05:13 PM

სიკვდილის შიში გაქვთ? მე რატომღაც საერთოდ არ მაქვს

Posted by: Dondariable Feb 5 2012, 12:47 PM

საღოლ.


ეს ეხლა გგონია რომ არ გაქვს..

ღმერთმა დაგიფაროს, მაგრამ სიკვდილს თვალებში რომ ჩახედო, მერე მიხვდები, თურმე როგორც გცრის მის გაგონებაზე.

Posted by: tikoroma Feb 6 2012, 10:18 AM

Dondariable

მე ჩამიხედავს და არ შემშინებია, მაგრამ არ მჯეროდა რომ ვკვდებოდი ეგ განცდა არ მქონია

Posted by: sky Feb 6 2012, 09:43 PM

ჩემი სიკვდილის წინა დღე არ ვიცი, ალბათ არ დავიჯერებ, და არ მაწყობს ეგ მემგონი, მარაა პირველად რომ ამეკვიატა კითხვა - რატომ არავინ კვდებამეთქი (ერთ მეგობარს ვეუბნებოდი და იმან გამახსენა მერე, თორემ მე მავიწყდებახოლმე) აგვისტოს ომი დაიწყო
და ამ ბოლო დროს თვითონ ეს სიტყვა ამეკვიატა
(ახლა უკვე გადამეკვიატა ისევ) 2 ადამიანი გარდაიცვალა.. აი ასეა ეს

Posted by: Dondariable Feb 6 2012, 09:56 PM

ეს რატო აგეკვიატა, როცა უამრავი ადამიანი კვდება

ჩარტე ტელევიზოწი, ან ინტერნეტში ნახე

Posted by: td......... Feb 7 2012, 09:52 PM

sky
აკვიატება მაგარია! :D

Posted by: Alpha Feb 8 2012, 10:46 AM

Dondariable

ეხლა კამაზი თუ მარტყამს და როიალი მეცემა თავზე იასნია რო შემეშინდება, მაგრამ ზოგადად არ მაქვს, და მომენტ ეზოტერიკაში თუ არის ჩახედული ადამიანი არც უნდა ქონდეს ალბათ

Posted by: Dondariable Feb 8 2012, 02:38 PM

Alpha

ეზოთერიკაში კი არა, სარწმუნოებაში, მორწმუნე თუა.

ეზოთერიკა ვერ გაგიხსნის სასუფევლის კარს.


პ.ს. კაი მამაოსავით ვამბობ, მარა ეგრეა....

Posted by: td......... Feb 9 2012, 09:35 AM

ეზოთერიკა სხვადასხვა დაფარული გზებისა და ცოდნის ერთობლიობაა, რწმენა სულ სხვა რამეა, მართალი ხარ Dondariable

ყოველს თავისი რწმენით მიეგების.

Posted by: franklyn Feb 15 2012, 11:44 PM

იცით რა არი...მე ეზოთერიკაში ბევრი არ მესმის მაგრამ ცხოვრებაში საკმაოდ ბევრი მესმის და აქედან გამომდინარე შემიძლია ვთვა რომ სიკვდილი დიდი არაფერი არ არი...სიკვდილზე ლაპარაკი უამრავ ადამიანს იმიტომ უყინავს ძარღვებში სისხლს რომ მათ შიში აქვთ...შიში იმისა რომ ამ ქვეყნიდან წავლენ ისე რომ რაღაც დარდი გაყვებათ, რაღაცის გაკეთებას ვერ მოასწრებენ, რაღაც არ გამოუვათ და ასე შემდეგ. მიზეზი შეიძლება უამრავი იყოს მაგრამ სიკვდილის შიშის გადალახვის ერთადერთი გზა არსებობს...საკუთარ თავთან სრულიად უნდა გავიხსნათ მივცეთ ჩვენს გონებას უფლება რომ ჩვენი ქვეცნობიერის უღრმეს ფენებში ჩავიდეს...მთლიანად გამოააშკარაოს ჩვენი შიში და არა მარტო შიში არამედ ყველა ის მანკიერება რაც გვჭირს...აუცილებელია ადამიანმა მთლიანად დაინახოს თავის თავისი მანკიერი მხარეები. ეს იმისთვისაა აუცილებელი რომ ჩვენ თავთან უფრო ღრმა კონტაქტში შევიდეთ. რაც უფრო მეტად გავუგებთ საკუთარ თავებს მით უფრო უკეთესად შევძლებთ იმის მიხვედრას თუ რა არის ჩვენი მისია რა არის ჩვენი ნამდვილი მიზანი ამ ქვეყანაზე...როდესაც ამ ყველაფერს მივხვდებით მაშინ კი უკვე თავისუფლად შევძლებთ სიკვდილისთვის თვალებში ჩახედვას ))
არა აქვს მნიშვნელობა ასაკს არც კარიერას არც ხელფასს არამედ იმას თუ რა წვლილი შეიტანე შენ სამყაროს უკეთესობისაკენ შეცვლაში...ნათქვამია რომ ადამიანი თავისი უმაძრაობითაც კი ცვლის რაღაცასო...მაგრამ მგონი რომ ჯობია ყველანი გავინძრეთ და უკეთესობას ვესწრაფოთ. თავისუფლებას,მარადიულობას,სრ
ულყოფილებას,სილამაზეს,სიკეთე
ს ვესრაფოთ. კარგით რა ხალხო რა სიკვდილი რის სიკვდილი როცა ადამიანებს ასეთი გრძნობები მოგვეცა ხელში. ჩვენი ცხოვრება ისეთივე ცხოვრებაა როგორიც მრავალი ჩვენი წინაპარის...ჩვენ ახალს კი არაფერს ვაკეთებთ არამედ ძველს ვაუმჯობესებთ...სიმართლე რომ ვთქვა ნამდვილად არ ვიცი თუ აქვს რამე მნიშვნელობა ამ ცხოვრებას ან აქ ან იმქვეყნად მარა რახან მოგვეცა ბარემ ბოლომდე გავიყვანოთ ...

Posted by: Dondariable Feb 17 2012, 12:25 AM

ჩემი აზრით ადამიანებს ტკივილის ეშინიათ და არა სიკვდილის.

Posted by: td......... Feb 17 2012, 10:49 PM

Dondariable
ადანმიანს ეშინია ტკივილის, ასევე შეუცნიობელის , ასევე უჭირს იმის დათმობა რაც აქ რჩება, ჩვევები, ახლობლები, შეუსრულებელი გეგმები, საქმეები და სხვა..

არადა სიკვდილი არ არსებობს!

Posted by: aleksandra Feb 24 2012, 03:04 PM

Geen Mama მინდა გითხრა ჩემო კარგო რომ მეც შენსავით სკეპტიკურად ვიკავი განცკობილი კოველივე რიტუალებისა და წეს-ჩვეულებების მიმარტ,მანამ სანამ მამაჩემის სულმა( ორმოცი არ იკო გასული ,ახალი გარდაცვლილი იყო) კვირა დილას როდესაც წირვაზე ვაგვიანებდი და არ ვჩკარობდი წასვლას ისეტი ხმაური ატეხა სახლსში რომ ცრემლმორეული წამოვხტი ლოგინიდან და გავიკეცი ეკლესიასი )))

Posted by: aleksandra Feb 24 2012, 03:06 PM

სასწულია ყოველივე რას უჩვეულოა,რაც გაოცებას იწვევს,ვინ ხართ ტკვენ,რა გიკეტებიატ ცხოვრებასი ,რა კვლევები ჩაგიტარებიათ რომ ასე ხელაგებით და ირონიით მსჯელობთ ამ წმინდაა თემაზე?

Posted by: fukoshima Feb 24 2012, 03:25 PM

მე არ მჯერა სასწაულების! სასწაულები მხოლოდ უიმბლდონზე ხდება ისიც მხოლოდ მაშინ თუ როჯერი თამაშობს!

მე ვარ ხმა მღაღადებლისა. მარა აი შენ რატომ გგონია რომ ირონიით მსჯელობა არ შეიძლება ”წმინდა” თემებზე”? ღმერთსაც უყვარს ირონია... ღმერთო რატომ ხარ ელამი?!

Posted by: litasi Feb 24 2012, 10:49 PM

ელამიცაა და პიკასოს ნახატივითაც როცა მოუნდება (პიკასოს მიმართ პატივისცემით) ... ან იქნებ როცა მოუნდებათ

Posted by: elli Apr 28 2012, 12:52 PM

ძალიან დიდხანს მზარავდა სიკვდილის გაფიქრებაც კი, ისეთი შეგრძნება მქონდა, რომ თითქოს სახრჩობელაზე ვიდექი და ყელში თოკი მქონდა მობჯენილი, ვერ წარმოიდგენთ რა მძაფრად ვგრძნობდი თოკის სივიწროვეს ყელზე, ამ შეგრძნებას რამდენჯერ გავუღვიძებოვარ და რამდენჯერ ცხადშიც შეუხსენებოა თავი. ბოლოს დამღალა ამ ყველაფერმა და დავიწყე დავიწყება, ჰოდა ახლა ხანდახან ,,მიმალოტნა" ჩამიქროლებს ხოლმე ყელზე თოკის შეგრძნება, უფრო მეტად კი ფაფუუუ, აღარ არი.... სიკვდილი და დაბადება, წრეა...

Posted by: natuka Apr 28 2012, 01:04 PM

აუუ მაგრად მსიამოვნებს ეგ გამოთქმა სიკვდილი არ არსებობს! რუსულადაც კარგად ჟღერს

Posted by: irine Jun 7 2012, 12:44 AM

გამარჯობათ ყველას!
მე მინდა მოგიყვეთ რას ხედავდა და ამბობდა ბაბუა ბოლო ორი კვირის განმავლობში სიკვდილამდე.
20 წლის წინ ბაბუმ, რომელიც 80 წელს მიტანებული იყო, ფეხი მოიტეხა ბარზაყის ადგილას და 3-4 თვე ლოგინად ჩავარდა, ბოლო კვირებში, არ ვიცი ზუსტად რა ქვია იმ მდგომარეობას რაშიც ის გადადიოდა ხოლმე, აგონია? არ ვიცი მოკლედ ამ ქვეყნად არ იყო, სადგაც სხვაგან, ხან ბედნიერი იყო და ხანაც უბედური, როცა რაღაცას ძაან ემოციურს ხედავდა მაშინ სიტყვებსაც წარმოთქვამდა, მაგალითად ერხელ ღამე დედაჩემი მაღვიძებს და მეუბნება, ნახე ბაბუამ მზია ნახაო, მზია დეიდა იყო ჩემი ანუ მისი შვილი რომელიც ძაან ახალგაზრდა 18 წლის ასაკში გარდაიცვალა, ბაბუა მუთაქას ეხუტებოდა, ტიროდა და თან ამბობდა ჩემო მონატრებულო შვილოო. ერთხელ აგონიაში მყოფმა ესეთი სიტყვები თქვა, "ქალო აგერ ჩამოჯექიო" თან ზაან ბედნიერი ჩანდა, დედას გავხედე გაკვირვებულმა ვის ეუბნებამეტქი, ცოლს ექახდა "ქალო"-სო, ისიც ასევე გარდაცვლილი იყო. ერთხელ აგონიიდან ახალი გამოსული იყო დამიძახა და მეკითხებოდა ''ის ხალხი სად წავიდა''-ო, "ვინ ხალხი ბაბუ აქ არავინ ყოფილა მეთი, ალბათ დაგესიზმრათქო", "არა, არა აი ამ წუთას აგერ იყვნენ''ო, რომ აგარ მომეშვა მერე მეც დავინტერესდი და ვკითხე როგორ გამოიყურებოდნენმეთქი, თეთრები ეცვათ და თეთრი წვერი ქონდათო,( თუ ვინმემ იცის ვინ შეიძლება რომ ყოფილიყვნენ დადეთ კომენტარი, გთხოვთ), მე მაშინ ბევირ არაფერი გამეგებოდა თანაც პატარაც ვიყავი და მეტი ვერაფერი ვკითე, დავამშვიდე და დავარწმუნე რომ ისინი სიზმარში ნახა. ყველაზე ცუდი კი რაც ემართებოდა ეს იყო ის რომ ვიგაცეები სცემდნენ და ეს ყოველ დღე ხდებოდა, ყვიროდა მიშველეთო, რატო მირტყავთო, რა დაგიშავეთო, დიდი ძალისხმევა მჭირდებოდა რომ გამომეყვანა იმ მდგომარეობიდან რაშიც ის იყო, ხელით შევანჯღრევდი ხოლმე რომ აზრზე მომეყვანა, ვაწყნარებდი და ვეუბნებოდი რომ ცუდი სიზმარი ნახა. პირველად რომ დაიწყო ყვირილი მიშველეთო, მივარდიდი რა გჩირსმეტქი, მცემენო, ვინ გცემსმეტქი, არ ვიციო, როგორ გცემენმქტქი, ეს ცემაც არა არიოსო, ანუ გულისხმობდა რომ უფრო უარესი იყო ვიდრე ცემა, ეხლა იმაზე დავფიქრდი, თუ აგონიაში იყო პასუხებს როგორ მაძლევდა, იმის პარალელურად რომ ვიგაცეები სცემდნენ? ერთხელ მორიგი ცემის დროს დედას უხმობდა დასახმარებლად,
"დედა მიშველე" იმეორებდა, ალბათ ხედავდა დედას რომელიც არ ან ვერ ეხმარებოდა, ის კი ეხვეწებოდა დედა მიშველე შენი გაჩენილი შვილი არა ვარო, რატო არ
მეხმარებიო.
თუ კი ვინმე რამეს მიხვდა თუ რა მდგომარეობაში იმყოფებოდა ბაბუაჩემი ძალიან გთხივთ ახასნით, დიდი მადლობა.

Posted by: Dondariable Jun 7 2012, 04:11 PM

irine
ჰალუცინაციები


ალბათ

Posted by: madziebeli Aug 19 2012, 09:23 AM

სიკვდილი ეს ის თემაა რომელიც ყოველთვის განსაკუთრებულად მაინტერესებდა. რას ფიქრობთ მაიკლ ნიუტონზე რომელიც აგწერს რა ხდება გარდაცვალების დროს?

Posted by: nibiru3013 Aug 19 2012, 03:30 PM

madziebeli
სიკვდილი ეს ისაა რაც არარსებობს, როგორც ოშო იტყოდა

Posted by: sentimennte Aug 19 2012, 04:31 PM

Da roca suli sxeuls shordeba da drois sazgvrebs scdeba? Rogor ar aris sikvdili aris,ubralod adamians aqvs archevanis sashualeba da romels airchev sikvdils tu gardacvalebas. Ise sulac araa sashishi

Posted by: sentimennte Aug 19 2012, 04:41 PM

Ubralod roca paqtis winashe dgebi, iseti uazro gechveneba yvelaperi,xvdebi rom marto upaltan yopnas aqvs azri :)es chemma pawawa ,tumca zalian zvirpasma gamocdilebam machvena:)

Posted by: Mel Aug 19 2012, 09:08 PM

სიკვდილამდე 1 დღით ადრე ჩემი ძმა და მეგობარი, უსაყვარლესი, უუახლოესი ადამიანი თავის სიკვდილზე ლაპარაკობდა, რომელიც მეორე დღეს აუხდა .......

Posted by: narilla Aug 19 2012, 10:57 PM

სამწუხაროა, თითქოს წინასწარ გრძნობენ, ან თავისთან იხმობენ სიკვდილს...

გამიგია ისეთი შემთხვევები, როცა წინათგრძნობა აქვთ ხოლმე და მერე, მალევე მართლაც იღუპებიან ეს ადამიანები.

Posted by: elli Aug 20 2012, 11:55 PM

სიკვდილამდე ერთი დღით წინ არ ვცხოვრობთ ყველა?

Posted by: sentimennte Aug 21 2012, 12:12 AM

elli
martali xar da upro metic,
arasdros ar vicit, erti dge ki ara, erti wamis mere viqnebit ro cocxlebi? Ise sikvdilis xsovna apxizlebs adamians

Posted by: narilla Aug 21 2012, 12:48 AM

მე სხვანაირად ვუყურებ ყველაფერს: ვცხოვრობ ისე, თითქოს ყოველი მომდევნო დღე დარჩენილი სიცოცხლის პირველი დღე იყოს!

არასდროს ვუშვებ ჩემამდე ფიქრს, რომ აი ვთქვათ, როგორც ამბობენ ხოლმე, "იცხოვრე ისე, თითქოს ეს დღე შენი სიცოცხლის უკანასკნელი დღე იყოსო!" _ ასეთ რამეზე და გასაფიქრებლადაც, საკმაოდ ცუდ რამეზე, აზრებს არასდროს ვიჩერებ!

საერთოდაც, სხვაგვარად ვფიქრობ, ალბათ, უფრო უკეთესისკენ...

Posted by: elli Aug 21 2012, 01:23 AM

narilla
ეგ უფრო კარგია და მომეწონა, და აი შენ გვირილები, პაწაინა მზეები მიწაზე......
იყო დრო სიკვდილი მზარავდა, მერე დადგა დრო რომ გამშინაურდა და იმდენი ვიფიქრე და ვიკითხე სიკვდილზე, რომ თითქოს ზღვარი გაქრა: აქა და იქა სულ ერთი ხმოვანი არი განსხვავება ბოლო ბოლო

Posted by: matashi Aug 22 2012, 01:23 AM

ამაზე ვერავინ გაგცემს პასუხს რათქმაუნდა კლინიკურ სიკვდილს თუ არ გულისხმობ მაგრამ არამგონია კლინიკური სიკვდილის დროს ყველაფერს უმხელდნენ და აჩვენებდნენ არ მეთანხმები?

Posted by: narilla Aug 22 2012, 10:21 AM

დიდი მადლობა გვირილებისთვიის

ჩემთვის ძაან საინტერესო რაღაც თქვი, ხო, ერთ ხმოვანშია განსხვავება, "აქ" და "იქ"... (საიქიო, სააქაო), თითქოს ერთი სამყაროს ორი მხარე იყოს აღნიშნული