სად არის თქვენი ნამდვილი სახლი - ეს ადგილია სადმე, რაიმე მდგომარეობა თუ ვინმესთან ერთად ყოფნა?
იოლად ახერხებთ "იქ" მოხვედრას?
რეალურად არსებულია თუ ვირტუალური?
მე წუხელაც მესიზმრა ერთი ადგილი, რომელიც სინამდვილეში მთებში ჩაკარგული პატარა სოფელია, ქვემოთ ჭალაა და მდინარე მიედინება. სიზმარში ეს ადგილი გაცილებით დიდი და ლამაზია, მდინარე როცა ადიდებულია მღვრიეა, თუ ცოტა მოედინება - გამჭვირვალე..
აი იმ სოფელს ვთვლი ჩემ სახლად, თუმცა თბილისში დავიბადე და გავიზარდე, და იქ გატარებული დრო ჯამში ალბათ 2 წელზე ოდნავ მეტი თუ იქნება..
Tiya
მაგარი თემაა. ჯიგარი ხარ... მეც მაქვს ასეთი სახლი სოფელში... ოღონდ რეალობაში ის ჯერ არ არსებობს...
ახლა სამუშაოდ გავრბივარ... ხვალ შემოვქანდები
http://ge.smiles.26l.com/smile.1501.html
Tiya მივესალმები ამ თემას! ))
სახლის გრძნობა ყველა ადამიანისთის განუყოფელია..და ძალიან სერიოზული!
მე პირადად სადაც არ უნდა მივიდე, ყველგან "სახლი" მხვდება, მაგრამ ეს განწყობის მომენტიცაა საერთოდ ჩემთვის "სახლი" ჩემი ოჯახია! ყველაზე კომფორტულად შინ ყოფნას მათთან ვგძნობ ))
სიზმარში არ მაქვს სახლი და ვირტუალურ სივრცეში ეს ფორუმია ჩემი სახლი და თქვენ კიდევ ჩემი ოჯახის წევრები
ჩემს სახლს ვგრძნობ, იქ სადაც ვარ ახლა. როცა გავთხოვდი, ჩემს მეუღლეს ჰქონდა ეს სახლი და ისეთი შეგრძნება მქონდა, თითქოს ასეთი სახლი იყოო ჩემი ოცნება, მოკლედ არც მდიდრული მიზიდავს და არც არანაირი სხვა, არ მინდა შევიცვალო ეს სახლი არასოდეს, თუმცა ახლა მხოლოდ შაბათ-კვირას ვართ აქ, მაგრამ ჩვენი გეგმაა, რომ აქ ვიცხოვროთ მომავალში
ჩემი სახლი ყოველთვის ჩემთანაა როგორც ლოკოკინა, ოღონდ პირიქით. ლოკოკინას სახლი გარეთ აქვს და მე შიგნით
ზეტ, ანასტასია ხომ ამბობს ხალხი სოფელს უნდა დაუბრუნდესო? მეც მინდა სოფელში დავბრუნდე და ჩემი სახლი მქონდეს. მაგალითად, გურიაში მაღალმთიან სოფელში, სადაც ბევრი ხალხი არ ცხოვრობს და მარტო ვიქნები.. ზოგი ნასოფლარი ისეთი ლამაზია და ხეხილითაა სავსე.. ჩემი ბებია-ბაბუის ნასახლარზე ახლა დათვები და მგლები დარბიან.. სადღაც 60 წლის წინ იქ მოზრდილი სოფელი იყო... აი იქ ავაშენებდი პატარა სახლს და ვიცხოვრებდი დიიდი სიამოვნებით... მერე იქნებ ის ნადირებიც მომეშინაურებინა ციმბირელი ქალბატონივით...
http://ge.smiles.26l.com/smile.150275.html
TeO
Shou
serafinapekkala
აი, მე კი ვერ ვპოულობ 'ჩემს სახლს'... სადაც მივალ, ყველგან დროებითა ვარ... იმ სახლშიც, სადაც დავიბადე და გავიზარდე და ახლაც.. სულ წასასვლელად ვემზადები... ჩემს ადგილს ვერ ვპოულობ...
tikoroma
miss
tikoroma
მეც მინდა სახლი სოფელში, საერთოდ ჩემი "სახლი" მინდა მაგრამ მეორე მხრივ სასაცილოა ეს სურვილი და ლაითად ვუყურებ. ნებისმიერი სახლი სასაცილოა, რადგან დროებითია, თუმცა სადაც არ უნდა მოგიწიოს ცხოვრება ყველაგან შეიძლება იპოვო "სახლი" თუ ის შენში იპოვე. მე საკუთარ სახლს დედამიწითაც კი არ შემოვფარგლავ, უფრო მეტიც, ამ ჩვენი გალაქტიკითაც კი ვერ შემოვფარგლავ, აი, ასეთი "გაუმაძღარი" ვარ შესაძლოა სადმე სახლის აშენებამ მართლა მიგიყვანოს ამ შეგრძნებამდე თუმცა მისი მიღწევა სახლის აშენების გარეშეც შეიძლება
ნუ სოფელი რომ მენატრება, ეგ ცალკე პრობლემაა... კიდევ არის რაღაც.
ჯერ სადაც მიცხოვრია და რაც გამიკეთებია, ეს ის არაა რაც მე მინდა... საერთოდ მინდა ამ ქვეყნიერებას მოვშორდე. მონასტერზეც მიფიქრია, მაგრამ იქ რაღაც წესები და ჩარჩოებია, ეგენი არ მჭირდება...
განდეგილივით მინდა ცხოვრება... იქ ტყეში თუ ჩავდგამ პატარა ქოხს, ეგრეც გამომივა. ამ ცხოვრების საზრუნავისაგან გავთავისუფლდები, სულის გაწმენდასაც შევძლებ, კარმისაც და აურისაც
ანასტასიაც მგონი მაგას ამბობს, წინაპართა მიწას სხვა ძალა აქვს. დიდი ინფორმაცია ექნება შემონახული ჩემს შესახებ...
არამარტო მიწას აქვს ძალა და ინფორმაცია, შენში არანაკლები ძალა და ინფორმაციაა შემონახული, თუნდაც შენს სისხლში ან ძვლებში საქმე იმაშია თუ რა დაგეხმარება, რა იქნება ბიძგი რომ დაფარული გაიხსნას
TeO
tikoroma
tikoroma
Tiya
მომილოცეთ, გურიაში მივდივარ, მშობლიურ სახლში... სადაც წელიწადზე მეტია არ ვყოფილვარ და დედას ვნახავ...
ალაბათ ორშაბათს დაგიბრუნდებით
http://ge.smiles.26l.com/smile.146716.html
tikoroma გილოცააავ!!!!!!!!!!!
გურიას ჩემგან დიდი დიდი მოკითხვააა და ჩახუტება
კეთილი მგზავრობა!!!
საახალწლოდ ეს თემა უნდა გააქტიურდეს წესით. სახლს საახლწლოდ უმეტესობა რთავს და ცდილობს საზეიმო განწყობა შექმნას. მე პირადად საახალწლო ნათურები აგვისტომდე მეკიდა თაღზე და ისიც იმიტომ ჩამოვხსენი, რომ რემონტი დავიწყე
http://www.youtube.com/watch?v=0Oktj4nSNQM
"(საახალწლო სმაილის უკმარისობა )) )
ძალიან ლამაზია ირმა
ირმა
ვისაც საახლწლოდ სახლის მორთვა უნდა
http://www.eva.ge/?page=51&lang=GEO&content=1492
http://tet-a-tet.ge/index.php?showtopic=1299&hl=%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%90%E1%83%AE%E1%83%90%E1%83%9A%E1%83%AC%E1%83%9A%E1%83%9D+%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%A9%E1%83%A3%E1%83%A5%E1%83%A0%E1%83%94%E1%83%91%E1%83%98
http://freesmileyface.net/Free-Holidays-and-Party-Smileys.html
ახალი წელი (ჩემთვის) მაინც ყველაზე მეტად საახალწლო მუსიკა და სინათლეებია (მოციმციმე ნათურები)
სამწუხაროდ დედამიწაზე არა არის ბევრი ჩათვლის რომ არარეალურია ის ადგილი სადაც ჩემი სახლია მაგრამ როდესაც აქ ჩემს მისიას შევასრულებ აუცილებლად დავბრუნდები სახლში, იქ, სადაც ჩემი ადგილია და უნდა ვიყო
harvester
ჩემი ოტახი მიყვარს და სადაც არ უნდა წავიდე სულ მაინც მინდა ხოლმე რომ დავბრუნდე სახლში, ისე ჩემი სოფელიც მიყვარს საოცარი ადგილია, იქ როცა მივდივარ სხვანაირი განწყობა მაქვს, ვგრძნობ რომ ჩემია ყველაფერი, ხეებიც ბალახიც და კედლებიც თითქოს ჩემი ნაწილია ჩემია, ისე პატარა ჩანახატი მქონდა ამასთან დაკავშირებით და დავდებ თუ ვიპოვნე
east or west,
home is the best !!!
sentimennte
irma
ოჯახი გვეზრდება
moonbayer
არა ჯერ, უბრალოდ ვგრძნობ რომ დავბრუნდები როდესაც აქ შევასრულებ ჩემს საქმეს
სახლში ვარ
ბაღში ჩიტების ჭიკჭიკს ვუსმენდი.ტყიდან ნაძვების სუნი მოდიოდა,მდინარის ჩუხჩუხთან ერთად რაღაცას მიყვებოდნენ ფურისულები.
სახლი მიყვარს...
აქ ყოველთვის თავის შესაფარებლად გავრბივარ დაღლილი.
იო მოდო ა კაზა
როგორც ასეთი სახლის შეგრძნება არსად არ მაქვს, არც საქართველოში, არც აქ, არც ამ ოთახში და არც იმ ოთახში (თბილისში) არადა მინდა სახლის შეგრძნება, ძალიან მინდა!!! უფრო ხშირად კი გზაში ყოფნისას მაქვს სახლში ყოფნის შეგრძნებისმაგვარი
მე მგონია, ჩემი სახლი სადღაც მთაშია, ტყესთან და ტბასთან ახლოს, პატარაა და ლამაზი
http://www.radikal.ru
ასეთ მარანზე ვვოცნებობ
http://www.radikal.ru
რა ლამაზია ეს სახლი
http://www.radikal.ru
ფელინის ''ჯულიეტა და სულები'' ვისაც აქვს ნანახი ეცოდინება ის სახლი სადაც მოვლენები ვითარდება, საოცარ ადგილას, სადა, თეთრი სახლსი მწვანე მოლითურთ, ფიჭვნარში, ახლოს ზღვაც, ეჰჰ მინდააა
სახლი – ადგილი, სადაც როცა ვარ გაქცევა მინდა, და როცა არ ვარ დაბრუნება.
ჩემი სახლი ტყეში დგას და პატარა ეზო აქვს თვითონაც პატარაა ორი სართული აქვს, ხისაა და მწყავედ და წითლადაა შეღებილი ოღონდ საღებავები თითქმის გადაცლილი აქვს, შიგნით პატარა ვიწრო ოთახებია მაგრამ მე მყოფნის... ბუხარიც აქვს რა თქმა უნდა...ჩაის სუნი დგას... ხის მძიმე სკამები და მაგიდაა ჩემს ოთახში.. გარშემო არეულობაა ყველგადნ წიგნებია მიმოფანტული... სინათლე არ არის თითქმის მბჭუტავ ნათურას თუ არ ჩავთვლით.. ჰოდა ამ სახლში მარტო მე ვარ...სადღაც ახლოს ჭაობია და დილაობით ბაყაყების ყიყინი ისმის.. ძაღლი მყავს აუცილებლად კატაც... სახლს გვერდზე პატარა საწყობივით აქვს მიშენებული რომელზეც სულ ვილოსიპედია მიყუდებული.. მოკლედ ესაა ჩემი სახლი ოღონდ წარმოდგენაში რა თქმა უნდა (ოცნების სახლი)...
tinaland
გულმოდგინედ ვკითხულობდი, მომინდა მეც მასეთი სახლი, ეჰ თურმე ოცნების ყოფილა... მაგრამ ვინ იცის... ოცნება ახდეს იქნება მალე
tinaland
tinaland
თითქმის ისეთი სახლი აღწერე როგორიც მინდა.
ერთ ადგილას დიდხანს ვერ ვჩერდები.სადღაც ისეთ ადგილას მინდა ყოფნა,სადაც სიმშვიდეს შევიგრძნობ.
წარმომიდგენია,ულამაზესი ბინდში ჩაკარგული ტყე და პატარა სახლი ახლოს ტბასთან.იცი რომ ის სახლი შენია...ოღონდ ჯერ არ იცი იქ ვინ გელოდება.დიიდი ბანჯგვლიანი ძაღლი,ჩემი მსუქანა კატა და ენატარტარა თუთიყუში. მესმის როგორ უსტვენს ჩაიდანი,საოცრად თბილა...ფანჯრიდან მოჩანს ლამაზი ბადრი მთვარე ,ირგვლივ ისეთი სიჩუმეა..მხოლოდ ბუს კივილი ისმის დროდადრო...ვფიქრობ იმაზე თუ ხვალ დილით როგორ გავუშვებ ჩემს პატარა ქაღალდის ფერად გემებს ტბაში და ვიხეტიალებ უზომოდ,უზომოდ ბევრს ტყეში...და ასე ტკბილად შეუმჩნევლად ჩამეძინება ჩემს თბილ პატარა სახლში.
emilie
ირმა
emilie
Saxlis shegrdzneba ara kvaxi... Ra shegrdzneba amas unda?!:D an gaqvs da an ara :moxetialecxovrebismomxre:smaili
priad ubralo
მე კი ჩემი ოთახი ძალიან ხშირად საკმაოდ მამძიმებს და სულაც ვერ ვგრძნობ დადებით მუხტს. არ ვიცი რატომ, მაგრამ უფრო მარტოსულისა და უმიზანსწარფოს ენერგეტიკა მოდის თითქოს ჩემთან. გარეთ როგორც კი გავდივარ იმ წუთასვე დიდი ძალითა და ენერგიით ვიღვსები.
ყოველთვის მენატრება ჩემი სახლი
ჩემი საძინებელი, ლოგინი, ბალიში და იქაური სუნი
გაზაფხულზე რომ ეზოს ყოველ კუნჭულს დავივლი, ყვავილებს სათითაოდ დავუვლი, ახალ ბალახსაც კი ვამჩნევ
სუნი მიყვარს, სუნი, რომელიც ჩემშია მონატრებასავით. ჩემი სახლის და დედაჩემის სუნი
You
არასდროს არ მაქვ ს ჩემო ოთახი, ჩემი არაფერი არ მაქვს, ამ ბებერი ლეპტოპის გარდა, ესეც სულ სამი თვეა რაც ჩემს მფლობელობაში გადმოვიდა, რაღაც არ მხიბლავს ჩემი სახლი, ჩემი ოთახი, ჩემი საწოლი.... არც მიჯაჭვულობა მაწუხებს, საკმაოდ კომფორტულად ვგრძნობ თავს ყველგან....
მე კი ასე მგონია სულ ჩემი სახლისკენ მივდივარ.. მივდივარ.. მივდივარ... ხანდახან იმედსაც ვკარგავ , რომ მივაღწევ.. თუმცა ვიცი , რომ ეს წამიერი სისუსტეა..
მე მიყვარს ჩემი ოთახი სახლი... ........................................ სამყარო
ვისი სახლი? ვისი შეგრძნება? ვის უნდა შინისკენ? ლიუდიიი პრასნიტეეს
http://image.geotorrents.com/
აი ასეთია ჩემი ოცნების სახლი, ბუნებასთან სიახლოვეს და პატარა ნაკადული ახლოს. ასეთი ხიდი სიგიჟემდე მომწონს.
ამ ზაფხულს ოცდაათი შიფერი რო ჩამოუსხვრა ჩემს ცხვირწინ და სიკვდილს გადავრჩი, დამენგრა უსაფრთხოების ილუზია.. მართლა ილუზიაა ყველაფერი. დავფიქრდი ნამდვილად უსაფრთხოდ სად ვართქო.. მერე სულ მეშინოდა და მერე მივხვდი რომ სახლი დედამიწაზე არ არის და არც შენობაა, არც სხვა ადამიანი. სადღაც ჩემშივეა, ცნობეირების მდგაომრეობაა. გულში დავხატე ერთხელ ჩემს თავთან როგორ მივდივარ თუმცა გრძელია გზა.. მივდივარ მივდივარ, ვხედავ სინათლეს, მაგრამ ჯერ ვერ ვაცნობეირებ ბოლომდე რომ იქ ვარ...
სახლი ისაა, სინათლეა შეგრძნებითაც და სიმშვიდე ღრმა სიმშვიდე კიდევ სიყვარულია, მეგობრებზე რომ ვფიქრობ, სხვადასხვა ფერები არიანხოლმე, მაგრამ ყველა მათგანი სახლისკენ გზაა ალბათ.. თუმცა ჩემი სახლი სინათლეა, ბედნიერი ვარ რომ ვხედავ, მომვალში ან სხვა განზომილებაში ან სადმე ნამდვილად არის, თუმცა ჯერ აქ ვარ. წავალ იმედია ბოლომდე სიკვდილამდე.. ნამდვილად
https://www.youtube.com/watch?v=2uWFeUF9Jew
The Doctor: Clara sometimes asks me if I dream. "Of course I dream", I tell her. "Everybody dreams". "But what do you dream about?," she'll ask. "The same thing everybody dreams about," I tell her. "I dream about where I'm going." She always laughs at that. "But you're not going anywhere, you're just wandering about." That's not true. Not anymore. I have a new destination. My journey is the same as yours, the same as anyone's. It's taken me so many years, so many lifetimes, but at last I know where I'm going. Where I've always been going. Home. The long way around.
ვიქვითინე ამ ეპიზოდზე, ყველას სათქმელს ამბობს. სახლი!
სახლის გარეშე ყოფნა რა ფენომენია, როცა არცერთ სახლს არ მიეკუთვნები.
მე ჩემი სახლი არ მაქვს, მუდამ ნაქირავებში ვცხოვრობ, ისე გამოვიდა რომ სოფლის სახლი ნათესავებს დარჩათ და მე თბილისში მომიწია გადმოსვლა მუშაობის გამო.
რაღაც ისე ამეწყო რომ სულ ვიცვლიდი ბინებს. სამსახური რომ მეცვლებოდა და ოფისის ცვლილება მიწევდა ბინასაც ვიცვლიდი რომ ოფისთან ახლოს ვყოფილიყავი. ჩვენი საცობების გამო მოგეხსენებათ რა დრო სჭირდება ერთი უბნიდან მეორეში მისვლას. ერთი პერიოდი ისეც იყო რომ გრძელვადიანი ქირით ბინას ვერ ვშოულობდი და დღიურად მიწევდა ქირაობა. კიდევ კარგი საიტი ვიპოვე და აქ ადვილად ვპოულობდი თორემ გარეთ მომიწევდა ძილი. დილით ვდგებოდი ბინის განცხადებას ვეძებდი და საღამოს ახალ ბინაში შევდიოდი. ეს ის პერიოდი იყო რუსეთ უკრაინის ომი რომ დაიწყო და ყველა ბინა ერთიანად დააკავეს. მერე კიდევ კარგი გამოჩნდა რაღაც და ახლა იქ ვარ. თუმცა როგორც ესეთი სახლი არ ვიცი რა არის და მიჭირს ჩემი თავის სადმე მიკუთვნება.
Powered by Invision Power Board (/)
© Invision Power Services (/)