მე წავიკითხე რამდენიმე პატარა სტატია ფროიდისა სიზმრების შესახებ და ძალიან მომეწონა
მესმის, რომ სიზმარხილვის პრაქტიკის მიმდევრებისთვის ფროიდი ზედმეტია, მაგრამ სხვა მხრივ ძალიანაც გამოსადეგია.
სიზმარი პირველ რიგში ადამიანის შთაბეჭდილებების, წარმოდგენების, შიშების სახეა და ძალიან მნიშვნელოვანია მასზე დაკვირვება და შესწავლა, მათთვის ვინც საკუთარი თავის შეცნობით არის დაკავებული. ამიტომ ვისაუბროთ სიზმრებზე, მის რაობასა და ახსნის მეთოდებზე
ამ თემაში ცოტაოდენ ფროიდის ციტატებს დავდებ, ცოტაოდენ საკუთარ გამოცდილებებს.
თქვენსასაც სიამოვნებით მოვისმენთ
ყველას აინტერესებს სიზმრების ახსნა. უცნობი ადამიანები მწერენ ხოლმე და ყველას ვერ აუხსნი ყოველთვის.
სიზმრის ახსნა შეიძლება ორი ხერხით, ან კარგად გაიცნო ადამიანი და მოაყოლო, როგორც ფსიქოლოგმა, შეისწავლო კარგად და მერე დაულაგო ყველაფერი. ან ენერგეტკული კავშირის დამყარება უნდა შეგეძლოს, რომ მიუხვდე რა რატომ ნახა.
გააჩნია რა აინტერესებს შემკითხველს, ეზოთერული კუთხით თუ საკუთარი თავის ჩაღრმავება და ა.შ.
არსებობს კიდევ სიმბოლოების ზოგადი მნიშვნელობა, რაც საერთოა ერთ სივრცეში, კულტურაში, საზოგადოებაში მცხოვრები ადამიანთათვის და ესეც გვეხმარება ახსნაში.
რადგან ამ კაცს უკვე შესწავლილი და დალაგებული აქვს სიზმრების სტრუქტურა და ტერმინები, რამდენიმე ნაწყვეტს დავდებ:
ფროიდი, "სიზმრის მოძღვრების რეცენზია"
- შეუძლებელია სიზმრის ინტერპრეტაცია, როცა არ გაქვს სიზმრის მნახველის საზიარო ასოციაციები; უპირველეს ყოვლისა კი - ცოდნა, რომ სიზმართან არსებითი სიზმრის მუშაობის პროცესია.
- სიზმრის ტექსტი (შინაარსი, სიუჟეტი) - ესაა მანიფესტური სიზმარი; რასაც ვეძებთ, რასაც სიზმრის უკან ვუშვებთ - სიზმრის ლატენტური აზრები.
ეს ტექსტები დაგვეხმარება სიზმრის დღიურის შედგენასა ანალიზშიც
როცა ფსიქლოგი არა გვყავს, თავად გვიწევს განმარტებების ძებნა
ფროიდი, "სიზმრის მოძღვრების რეცენზია"
- ჩვენ მოვუწოდებთ სიზმრის მნახველს გათავისუფლდეს მანიფესტური სიზმრის შთაბეჭდილებებისგან, ყურადღება მიმართოს მთლიანად სიზმრის შინაარსის ცალკე ნაწილებზე და რიგის მიხედვით გვამცნო, თუ რა აზრები მოდის უეცრად თავში ყოველ ცალკეულ ნაწილთან, რა ასოციაციები აქვს, როცა ის მას ცალკეულად თვალს მიაპყრობს.
- უბრალოდ შეგვიძლია მოვაყოლოთ ქრონოლოგიური რიგის მიხევდით. ესაა კლასიკური მეთოდი.
- შეგვიძლია სიზმრის მხილველს მივუთითოთ, სიზმარში პირველად მოძებნოს დღის ნარჩენები, ვინაიდან გამოცდილებამ გვასწავლა, რომ თითქმის ყველა სიზმარში ემოდის მოგონების ნარჩენები ან სიზმარში დღის შეთხვევების გადაკრული თქმაა.
- ანდა მოვუწოდებთ მას სიზმრის შინაარსის იმ ელემენტით დაიწყოს, რომელიც თავისი განსაკუთრებული სიცხადით და გრძნობადი სიძლიერით თვალშია საცემი.
მაგარი თემ
tikoroma
პირველმა პოსტმა დამაინტერესა და თემა ჩემთვისაც საინტერესოა, თუმცა ფროიდი, ფროიდი..
ფროიდი ხომ ავადმყოფ ადამიანებს იკვლევდა და ამ კვლევებიდან შემოგვთავაზა იდეები, რავი აბა...
tikoroma
ფროიდს ამ სტატიაში მოჰყავს მეგობრების მაგალითებიც, და არა მხოლოდ პაციენტების. იმას, ვინც დასახმარებლად მიმართა, შეიზლება მსუბუქი ნევროზიც ჰქონოდა და მაინცდამაინც მძიმე ფსიქიური აშლილობა არ ჰქონოდა. თუ არ შეისწავლიდა ჯანსაღ ფსიკიას, განსხვავებას ვერ დაინახავდა დაავადებულში.
მეორე ც, ჩემი აზრით სიზმარს აქვს თავისი სტრუქტურა, რომელიც ერთნაირად მუშაობს ჯანსაღ და დაზიანებულ ფსიქიკაში. ეს უკვე შეისწავლა და აღწერა სპეციალისტმა, დააფიქსირა ტერმინები და მე ველოსიპედი რატომ გამოვიგონო?
მესამეც, ჩემს დაკვირვებებს რომ არ დამთხვეოდა, არც მომეწონებოდა
პარალელურად დავწერ ჩემს დაკვირვებებსაც თუ რამე მნიშვნელოვანი გამახსენდა, არაა პრობლემა.
ფროიდი სახელი ნუ დაგვაფრთხობს, გავიცნოთ, შეგვიძლია უარვყოთ მერე მისი აზრები, ან დავეთანხმოთ. მაინცდამაინც მისი სადიდებელი თემა კი არ არის.
ტქვენგანაც ველი საკუთარი გამოციდლების გაზიარებას.
http://www.tabula.ge/ge/story/137111-cnobierebis-problema-da-sizmrebis-evolucia-interviu-anti-revonsuostan?fbclid=IwAR3HJUDFGPHJGvTEP8a7gdYQ5jwFUU7e5HFCwkD2MchdSsZK7zQvAbykJco
სტატია ვნახე სიზმრებზე
ანთი რევონსუო შვედეთის University of Skövde-ს კოგნიტური ნეირომეცნიერების და გონების ფილოსოფიის პროფესორია, მისი კვლევის ხაზია ცნობიერება, როგორც ბიოლოგიური ფენომენი და ცნობიერების შეცვლილი მდგომარეობები. მას ტაბულას სამეცნიერო მიმომხილველი ზაზა დობორჯგინიძე ესაუბრა.
რატომ გვესიზმრება სიზმრები?
სიზმრის ფუნქციის შესახებ ბევრი განსხვავებული თეორია არსებობს. ზოგიერთი ამტკიცებს, რომ სიზმრებს საერთოდ არ აქვთ ფუნქცია, ზოგი კი ამბობს, რომ სიზმარი არეგულირებს ჩვენს ემოციებს და აერთიანებს ჩვენს მეხსიერებას. თუმცა, არცერთი ეს თეორია მხედველობაში არ იღებს სიზმრების შინაარსს. რის შესახებაა ჩვენი სიზმრები სინამდვილეში,როგორია ჩვენი სიზმრის განცდები და სიზმრის ცნობიერება?
მე განვავითარე სიზმრის და ცნობიერების განსხვავებული ტიპის, ახალი თეორია, რომელიც განმარტავს სიზმარს, როგორც ვირტუალურ რეალობას, ან ჩვენი ტვინის მიერ ძილში სიმულირებულ სამყაროს. ეს თეორია მხედველობაში იღებს დიდი რაოდენობის მტკიცებულებებს იმის შესახებ თუ რა გვესიზმრება სინამდვილეში, როგორც ეს გამოავლინა სიზმრების შინაარსის კვლევებმა. სიზმრის ამ სამყარო-სიმულაციას ერთი მნიშვნელოვანი ფუნქცია აქვს; ის მნიშვნელოვანი მოვლენების რეპეტიციას ატარებს, რათა ჩვენ მათთვის მოვემზადოთ.
ესაა სიზმრის ფუნქციის შესახებ ჩემი საფრთხის-სიმულაციის თეორიის მოკლე შინაარსი. მასში დაგროვებულია ბევრი მტკიცებულება, ბევრი კვლევებისგან და მონაცემებისგან სიზმრების კვლევაში, რომელიც აჩვენებს, რომ ჩვენ უნივერსალურად და რეგულარულად გვესიზმრება საფრთხის შემცველი, სახიფათო მოვლენები:
საფრთხის სიმულაციის თეორია (TST) (რევონსუო, 2000) ეყრდნობა ცენტრალურ იდეას, რომ სიზმრის და ღვიძილის ცნობიერება არიან მსგავსი სამყარო-სიმულაციები, ან ვირტუალური რეალობები, რომლებსაც ქმნის ტვინი. (რევონსუო, 2006)
სიზმრის განმავლობაში, სიმულაცია პირდაპირ არ იმართება სენსორული ინფორმაციის მიერ ისე, როგორც ეს ღვიძილის დროს ხდება. ამის ნაცვლად, სიზმრები იმ მოვლენათა სიმულაციას ქმნიან, რომლებიც მნიშვნელოვანია ღვიძილის დროს ჩვენი გადარჩენისთვის, რათა უკეთ მომზადებულები გავუმკლავდეთ მათ, როცა ეს მოვლენები მართლა მოხდება. ისე, როგორც მფრინავებს რეგულარულად უწევთ სიმულაციური თვითმფრინავის მართვა, სიმულაციურ ექსტრემალურ სიტუაციებში, საკმაოდ უსაფრთხო, მაგრამ საოცრად რეალისტურ ადგილში- პილოტის სიმულაციურ კაბინაში, რათა გაავარჯოშონ მათი უნარები და რეაქციები ფრენის დროს მომხდარ მოულოდნელ სიტუაციაში, ასევე სიზმრებიც გვაიძულებს გავიაროთ კოშმარული თავგადასავლები და უიღბლობები რეალისტურ, მაგრამ სრულიად უსაფრთხო ადგილას. თუმცა, ფრენის სიმულატორისგან განსხვავებით, სიზმრის სამყარო-სიმულაცია სრულიად გვავიწყებს იმ ფაქტს, რომ ჩვენ სიმულაციაში ვიმყოფებით. ჩვენ მოტყუებულები ვართ ისე, რომ სიზმარში მიმდინარე მოვლენებს სრული სერიოზულობით აღვიქვამთ და ვერთვებით გადარჩენის სტრატეგიებში ისე, თითქოს ჩვენი სიცოცხლე მართლაც მძიმე საფრთხეში იყოს.
საფრთხის სიმულაციის თეორია იღებს ევოლუციურ თვალსაზრისს სიზმრის ფუნქციაზე. იმის თქმა, რომ სიზმრებს აქვთ ფუნქცია ნიშნავს, რომ სამყარო-სიმულაციები, რომლებიც ჩვენს ცნობიერებაში ძილის დროს მიმდინარეობს, როგორღაც ეხმარებოდა ადამიანის წინაპრებს, რომ გადარჩენილიყვნენ და განვითარებულიყვნენ ადამიანის ევოლუციის ისტორიის განმავლობაში. საფრთხის სიმულაციის სისტემის ბუნებრივი გადარჩევა მოხდა იმიტომ, რომ სახიფათო მოვლენებისთვის მზაობა ჩვენს გადარჩენას უფრო სავარაუდოს ხდიდა.
ევოლუციური თვალსაზრისი სიზმრების ფუნქციაზე ასევე გულისხმობს, რომ სიზმრები, როგორც ქმედითი სამყარო-სიმულაციის მექანიზმები, მხოლოდ ადამიანებში არ გვხვდება, არამედ, სავარაუდოდ, საზიაროა ძუძუმწოვრების სხვა სახეობებისთვისაც, რომელთა ტვინი დაპროგრამებულია, რომ იმ მოვლენათა სიმულაციები გააკეთოს, რომლებიც კრიტიკულად მნიშვნელოვანია შესაბამისი სახეობის გადარჩენისთვის.
ეს თეორია იმასაც გულისხმობს, რომ სიზმრების ფუნქცია დამოუკიდებელია ჩვენი უნარისგან, დეტალურად გავიხსენოთ, მოვახსენოთ და ინტერპრეტაცია გავუკეთოთ ჩვენს სიზმრებს - სიზმრების გახსენების ჩვენი უნარი მყიფეა და პატარა ბავშვებს და ცხოველებს არ შეუძლიათ შეგვატყობინონ ინფორმაცია მათი სიზმრების შესახებ; თუმცა მათ შეუძლიათ სიზმრების განცდა და სარგებლის მიღება მისი ფუნქციისგან.
საფრთხის სიმულაციის თეორია ასევე ხსნის, თუ რატომაა გაცხადებულობა (Lucidity), ჩვენი უნარი, რომ სიზმრის დროს ამოვიცნოთ სიზმარი, როგორც სიზმარი ამდენად იშვიათი და რატომაა ასე რთული მისი შენარჩუნება: გაცხადებულობა (Lucidity) წესი რომ ყოფილიყო და არა გამონაკლისი, ეს გაანადგურებდა სიზმრების ძალას - გაგვაძლიეროს უსიამოვნო და სახიფათო სიტუაციებში გადარჩენის რეპეტიციებით.
როდესაც გაცხადებული სიზმარი (Lucid Dream) გვესიზმრება, ჩვენ შეგვიძლია უგულებელვყოთ, დავაკვირდეთ ან ვისიამოვნოთ კიდეც იმ ურჩხულებით და უიღბლობებით, რომლებიც ჩვენს გზაზე დაგვხვდება. საფრთხეების და გადარჩენის უნარების ეფექტური სიმულაციისთვის აბსოლუტურად აუცილებელია, რომ სრულიად გადაგვავიწყდეს ნამდვილი ვითარება.
სახელგანთქმულმა ნევროლოგმა, მაიკლ გაზინაგამ, თავის ახალ წიგნში “ცნობიერების ინსტინქტი” ივარაუდა, რომ უწყვეტი ცნობიერების განცდა, ან ცნობიერების ნაკადი შესაძლოა ილუზია იყოს და ცნობიერება უფრო ჰგავს ადუღებული წყლის ბუშტუკებს. როგორ გამოიყურება ცნობიერება თქვენი თვალსაზრისით?
შესაძლოა გაზინაგა უფრო საუბრობდეს ჩვენს თვით-ცნობიერებაზე, ცნობიერების უფრო მაღალ ტიპზე, რომელიც დამოკიდებულია ენაზე და დროშია განვრცობილი. მე ვეთანხმები, რომ უმაღლესი ტიპის თვითცნობიერება ჩვენს მიერვე და ჩვენთვისაა შექმნილი, იმ ამბის შეთხზვით, თუ ვინ ვართ ჩვენ, საიდან მოვედით ჩვენს ცხოვრებაში და საით მივამართებით მომავალში.
ამგვარად, თვითცნობიერების განცდა დროშია განვრცობილი, არის შეთხზული და ნაპრალოვანი; სინამდვილეში არ არსებობს ნამდვილი უწყვეტი “მე”, რომელიც დროში მოგზაურობს. მაგრამ ცნობიერების ძირითადი დონე, რომელსაც მე “ფენომენალურ ცნობიერებას” ვეძახი არის ჩვენი მომენტიდან მომენტამდე არსებული არსებობის გრძნობა, ესაა ფაქტი, რომ არის რაღაც თუ როგორია ვარსებობდე, ვიყო ცოცხალი, ზუსტად ამ მომენტში.
ამ გრძნობას აქვს თვისებები, სუბიექტური ბუნების რომლებიც მარტო მე შემიძლია ვიგრძნო. სხვა ვერავინ შემოვა ჩემს ცნობიერებაში და ვერცერთი ტვინის გამოსახვის ან გაზომვის მეთოდი ვერ აღბეჭდავს არსებობის ჩემ განცდას. ჩვენ ყოველთვის ვცხოვრობთ მოცემული აწმყო ცნობიერი მომენტის “ახლა”-ში და ეს ყველაზე დიდი ფილოსოფიური და მეცნიერული ამოცანაა: როგორ ქმნის ფიზიკური, ბიოლოგიური ტვინი ამ გრძნობას არსებობის შესახებ, რომელიც თითოეულ ჩვენგანს აქვს.
ზემოთ მოყვანილი წერილის მიხედვით, სიზმარი არის ერთგვარი რეპეტიცია რომელიც გვამზადებს მოსალოდნელ საფრთხეებთან შესახვედრად. შეიძლება ეს მხოლოდ სიზმრის ერთ-ერთ ფუნქციად დავუშვათ. თანაც არა მხოლოდ საფრთხეების, არამედ ნებისმიერი მოვლენისთვის გვამზადებს, რაც შეიძლება მომავალში მოხდეს. ამით აიხსნება რატომ ვხედავთ წინასწარმეტყველურ სიზმრებს.
რადგან არამხოლოდ წინასწარმეტყველურს ვხედავთ, ესე იგი სხვა ფუნქციაც აქვთ. ალბათ, გააჩნია ტვინისგან რა ბრძანებებს მიიღებს. თუ არადა მუშაობს თავისი განრიგით. მჯერა, სიზმარსაც აქვს თავისი მექანიზმები, როგორც ორგანიზმს უჯრედულ დონეზე და მისი ფუქნცია პირველ რიგში განტვირთვაა ადამიანის ფსიქიკის და არა მომავლის რეპეტიცია. ამით ვუახლოვდები ფროიდს
საინტერესო იქნება გავიგოთ, როდესაც სიზმარს არ ნახულობ გარკვეული პერიოდი, მაშინ რა ხდება? ანუ, რატომ ხდება რომ ან სულ არ ვნახულობთ ან ხშირად? ან კიდევ, ზოგი რატომ გვამახსოვრდება და ზოგი გაღვიძებისთანავე გვავიწყდება?
მე მგონი, ყოველთვის ვნახულობთ, უბრალოდ არ გვახსოვს.
არ გვახსოვს იმიტო, რომ მისი დანიშნულება არაა რეალობაში აქტივობა. მისი დანიშნულება ფსიქიკის განმუხტვაა.
მაგ. გული დაპროგამებულია აწოდოს სისხლი ორგანიზმს, და სხვა ორგანოებიც, ასევე ფსიქიკა დაპროგრამებულია აწარმოოს სიზმარი, ვიგებთ ჩვენ მას თუ არა. როცა ხდება გულის ჩვეული რიტმიდან ამოვარდნა, ჩვენ ვგრძნობთ განსხვავებას. ეს ხდება კიბეზე არბენისას, ან შეშინებისას ან ნებისმიერი დროებითი უწყინარი ზემოქმედების დროს და არ არის სავალდებულო საფრთხე იყოს, ან ავადმყოფობა ან რამე სხვა ნეგატიური მოვლენა. ასევე ნებისმიერ შემთხვევაში ჩვენ განვიცდით ემოციებს და ის გამოვლინდება სიზმარში.
გვამახსოვრდება იმის მიხედვით, თუ რამდენად ვაქცევთ ყურადღებას. თუ მივეჩვიეთ რომ არ გვახსოვს, შეიძლება არასდროს დაგვამასოვრდეს, ან იშვიათად ძალიან. ვიცნობ ადამიანებს, რომლებიც თვეში ერთხელ იმახსოვრებენ-ნახულობენ სიზმარს. ზოგი ამბობს საერთოდ ვერ ვნახულობო.
ჩემი გამოცდილებით, რაც მეტად მიმართავ ყურადღებას სიზმრისკენ ცხადში მით მეტად დაგამასოვრდება
tikoroma
რავი, მოვქექე ცნობიერი და სიზმარი ვნახე თუ არ ვნახე მაგალლითად გუშინ, ეს მახსოვს.
მე სხვა რამე ვიკითხე როდესაც ვნახე და რა ვნახე ის რომ არ გვახსოვს, ანუ ფაქტი მისისა რომ სიზმარი იყო, მაგრამ რა შინაარსის არა (მგონი ერთი და იგივეზე ვსაუბრობთ), რავი...
მაგრამ ის რომ ვნახე თუ არა ეს ხომ ყველას გვახსოვს,
რავი ასე ვფიქრობა ახლა და.
tikoroma
მე როგორც ვიცი ღრმად თუ არ ძინავს ადამიანს მაშინ ხედავს სიზმარს
მე ასე მახსოვს, ყოველთვის როცა სძინავს ადამიანს, ნახულობს სიზმარს. მაგრამ გამოღვიძებისას არ ახსოვს, ნახა თუ არა, ან რა ნახა. ხან ასეა და ხან ისე.
კი ეგეც გამიგია, რომ თუ სიზმარს არ ნახულობ, ე.ი. ღრმად სძინავსო და ისვენებს გონებაო.
ეს ორი ვერსია რომ შევაჯეროთ, ღრმად ჩაძინებული ადამიანისფსიქიკა ჩვეულებრივ განიტვირთება სიზმრის მეშვეობით, მხოლოდ ცნობიერი არაა ჩართული და ამიტომ არ ახსოვს, ამიტომ მიდის სრულყოფილად რეფრეში და ადმიანიც მეტად დასვენებულია.
სიზმარს მიაქვს დიდი ენერგია. არ ვიცი ტექნიკურად ცოტა ვიბნევი თეორიაში, რა სხეული რა სივრცეში იხარჯება სიზმრის დროს, მით უმეტეს ეს ძალიან არამყარი ადგილია და ჩვეულებრივი სიზმრიდან შეიძლება უცბად გაცნობიერებულში გახვიდე, ან ასტრალურ ველზე, ან გრედან შემოიჭრას რაიმე ენერგია და მოსალოდნელი ფსიქიკის განტვირთვის პროცესის ნაცვლად მივიღოთ ჩვენი ემოციური ჩართულობა სიზმარში. სიზმარში ემოციების ხარისხი ორმაგდება, თუ გვეშინია ვპანიკდებით, თუ გვიხარია ვნეტარებთ, ეს ხშირია ძალიან.ამ პროცესებს მიაქვთ და მოაქვთ ენერგიები და ამას გრძნობ ფიზიკურად. ასეთ სიზმრებში (სიზმრებში რომელიც გვახსოვს) გონება ვერ ისვენებს. რჩება მეორე ვარიანტი, ტვინმა გათიშოს ცნობიერება და განტვირთვა მოხდეს ჩვენი ჩართვის გარეშე - ანუ ვერ ვიგებთ სიზმარს
tikoroma
მაინტერესებს, არის თუ არა იდენტური ერთი და იგივე სიზმრის ნახვა მაგ: ჩემთვის და სხვისთვის ერთი და იგივე მოვლენების, გაფრთხილების დადგომის წინაპირობა, ანუ მე თუ მესიზმრა რომ მაგალითად ხმლით ხელში ვებრძვი მიცვალებულებს და იგივე თქვენც გესიზმრათ ამ სიზმარს ერთი და იგივე განმარტება უნდა მივცეთ?
რა შინაარსითაც ჩემთვის განომარტება იგივე მნიშვნელობით სხვისთვისაც?
მაგალითად, მე ვნახე ძალიან სასიამოვნო სიზმარი, ვაშლის ხის ტოტებზე ვიწექი და ხე მაქანავებდა, ტოტები მოძრაობდა და დამაქროლებდა. ისეთი სასიამოვნო იყო, სამაგალითოდ მოვიყვანე ადრე სპეციალურად სტატია დავწერე ამაზე ;დ ;დ
და შემდეგ რომ ჩავედი სოფელში და ვნახე ეს ხე ისევ, გამახსენდა რომ ბავშვობაში ამ ხეზე გვეკიდა საქანელა და ეს სიზმარი იმ ბავშვობის გამოძახილი იყო. მართლაც ფსიქიკის განტვირთა, დაძაბულობის მოხსნა და ამოსუნთქვა ორგანიზისთვის.
ფსიქოლოგი როგორ უნდა მიმხვდარიყო, როცა მეც რამდენიმე თვის მერე გამახსენდა, როცა ხეს შევხედე.
ხის სული მეწვია სიზმარში
ჩვენ მიჩვეულები ვართ სიტყვებით აზროვნებას,როცა ვფიქრობთ სიტყვები, ფრაზები მოძრაობენ.
სიზმარი არის იგივე პროცესი ვიდეოთი და ნახატებით , ვიზუალურად გადმოცემული
შეიძლება ეს ყველაფერი ბგერებით - ხმითაც გადმოიცეს
მე გამოცდილი მაქვს სამივე პროცესი ;დ
შეიძლება ცხადშიც მოხდეს ეს
საკუთარი შეგრძნებები ორგანიზმმა (არ ვამბობ სპეციალურად ადამიანმაო, რადგან ეს გაუცნობიერებლად ხდება, ჩვენ არ ვმონაწილეობთ მის შექმნაში, მხოლოდ ვხედავთ, ან ვისმენთ, ან განვიცდით) იგივე ნაირად შეიძლება ცხადშიც გადმოსცეს.
მაგალითად, ოშოს დინამიურ მედიტაციაზე იყო 10 წუთიანი ხტომის პროცესი, რომელიც რთული და აუტანელიც კი იყო ჩემთვის და ხშირად უამრავ კადრებს ვხედავდი ჩემდაუნებურად ამ პროცესში, მონების გამათღახების, მიჯაჭვის, ჯვარზე გაკვირს, რავი. არ იყო ტკივილის განცდა, მაგრამ მთელი ეს დასჯის ნაირნაირი მომენტები გარს მეხვია. ვფიქრობ, ასე დასჯილად გრძნობდა ჩემი ორგანიზმი თავს, ძალას რომ ვატანდი
მაგალიტად ერთ მძიმე წიგნს ვკითხულობდი მანიაკ მკვლელზე, სადისტური აღწერები წავიკითხე ძილის წინ და მერე არ მახსოვს სიზმარი, დილით რომ გამეღვიძა შიგნით ხმები მესმოდა, წიგნს ყვებოდა რაღაც ხმა ჩემში, შეწყვეტილი ადგილიდან გააგრძელა შინაარსი, მიდიოდა თხრობა, დაახლ. ორი გვერდი და სადღაც გავიაზრე მერე, რომ აქ იმაზე მეტი სადისტობები იყო ვიდრე წიგნში და აქ ჩამერთო კრიტიკული აზროვნება და შეწყდა ხმები რეალურად გაღვიზებიდან დრამდენიმე წუთი ვისმენდი ამ თხრობას და მეგონა რომ წიგნს ვკითხულობდი, სანამ არ გავაცნობიერე რომ არ იყო ასე.
მღვიძარობისას ნანახ კადრებ ფროიდი თეთრ სიზმრებს უწოდებს, ამას ბურანში მყოფი ადამიანი ხედავს. ხშირად როცა ჩაძინების პროცესს ვაკვირდებოდი, ვხედავდი მეც და ძირითადად ეს იყო დღის გაგრძელება, თუ ფეისბუქზე ვიყავი, ვაგრძელებდი ფეისბუქზე აქტიურობაას, თუ ფილმს ვნახავდი მანამდე, ფილმში შევდიოდი, ან წიგნშI და ა.შ. მაშინვე ვხვდებოდი რომ არ იყო ეს ძილი, თვალიც კი არ იყო დახუჭული, მაგრამ გონება მაინც შედიოდა იმ სამყაროში
tikoroma
გამოდის რომ ერთნაირად ვერ განიმარტება ჩემი და სხვის ერთიდა იგივე სიზმარი.
სადღაც სადჰგურუს ლეკციებში მოვისმინე თუ კარგად მახსოვს, რომ ჩვენი სიზმრების დიდი უმრავლესობა ჩვენი სურვილებია, ამდაგვარად თქვა თუ ვნახე ის ვიდეო დავდებ
ვიპოვე, აქ ამბობს რომ ჩვენი განუხორციელებელი სურვილებიაო
https://www.youtube.com/watch?v=fIWkIjIgd1g
საინტერესო თემაა
ანუ ერთ ერთი ამოსავალი წერტილი საზიარო ასოციაციებია.
საინტერესოა, სიზმარზე სიღრმისეულად არასოდეს ჩავძიებულვარ,.
თუ სხვას უხსნი სიზმარს, ან მისი ფსიქოლოგი უნდა იყო, ან ენერგეტიკულ კავშირს გრძნობდე კარგად და ინტუიციით გრძNობდე.
კიდე მაინტერესებსtikoroma ნანახი სიზმარი მომავალში მოსახდენ ამბავზე მიგვითითებს თუ (აი შენ რომ თქვი სოფლის ამბავი რომ სანამ ადგილზე არ მიხვედი და ნახე, შემდეგ რომ გაგახსენდა, რომ წარსულს უკავშირდებოდა) თუ წარსულთან არის დაკავშირებული ეგ როგორ უნდა განვმარტოთ ან გამოვიცნოთ, სანამ "შეხვედრა წარსულთან" მოხდება?
ან კიდევ ჩვენთან შემხებლობაში არის ესა თუ ის სიზმარი თუ ჩვენს ახლობელს შეეხება, ამის დასადგენი რაიმე კრიტერიუმები თუ არის გამოკვლეული.
სანამ არ ახდება, ვერ გაიგებ :დ
თუ რაიმე მოვლენას ეხება, რომელზეც უკვე ფიქრობ, ეგ შეიძლება დაუკავშირო. თუ სრულიად უცნობ მოვლენაზეა საუბარი, ვერ გაიგებ სანამ არ ახდება.
შეიძლება ძალიან აბსურდული რამე ახდეს.
ერთხელ მეგობართან ერთად ვიყავი და გამვლელმა საათი ჰკითხა. ამან უპასუხა დაუხედავად და უცბად გაიაზრა, რომ სიზმარში ჰქონდა ნანახი, რომ ამ ადგილას ვიღაცამ საათი ჰკითხა და დროც დაემთხვა.
მეც მინახავს წინასწარ მეორე დღეს მომხდარი ამბავი, მაგრამ სანამ არ მოხდა, რა ვიცოდი
ძალიან ინდივიდუალურია ასევე, თუ რა სიმბოლომ შეიძლება მიგანიშნოს ამა თუ იმ მოვლენაზე.
შეიძლება ისეთი განსხვავებული რამ იყოს, ვერც წარმოიდგინო.
მაგ. ერთხელ ვნახე ბუდას სახე მომიახლოვდა და განმშორდა.
მეორე დღეს სრულიად შემთხვევით გავიცანი ადამიანი, რომელიც არაფრით იყო ბუდასთან კავშირში. რაღაც პერიოდის მერე გამახსენდა, რომ მისი ფოტო მქონდა ნანახი, ფოტოზე ბუდას ბიუსტებიც იყო და მეხსიერებამ ეგ დაიმახსოვრა და მაუწყა რომ აი ბუდასთან რომ იყო ფოტოზე, იმ ტიპს ნახავო.
ისე მიყვარს ხოლმე ასეთი აღმოჩენები, მეხალისება მაგრად მთელ ამ პროცესებზე დაკვირვება.
ეგ კაცი კი როგორც მოვიდა ისე წავიდა
საერთოდ, დაკვირვებული ვარ, რომ ძლიერი ენერგეტიკის მქონე ადამიანებთან შეხვედრისას ვნახულობ წინასწარ. ბიზნესმენები, გამოჩენილი ადამიანები და ა.შ. ოღონდ მინიშნებებს ვნახულობ, ეგრე არა, რომ კავსაძე დამესიზმროს და ვნახო კახი კავსაძე.
დეჟავიუს პარალელია რაა ის ცხადში გემართება ეგ სიზმრიდან ცხადში
ზოგჯერ ჰგავს, თუ ერთი ერთში ახდა
ყველას საკუთარი სიმბოლოები აქვსო ვამბობთ, მაგრამ როცა ადამიანი ახდენს დაკვირვებას და ამუშავებს ამ სიმბოლოებს, მას უკვე შეუძლია მასზე მინდობილი ხალხის სიზმრები საკუთარი მეთოდებით ახსნას. სხვაგვარად ვერც იმუშავებდა ფსიქოლოგი ადამიანთან. იგი თავად ქმნის სიმბოლოთა სისტემას და გადასცემს თავის პაციენტებს.
ამ მეთოდში დარწმუნებული ვარ, რადგან ოკულტურ სწავლებაშიც ასე გამოვიდა.
ოტატს ჰქონდა შექმნილ თავისი სისტემა და მასში ჩართული ადამიანები ამ სისტემას მიჰყვებიან.
ეს ალბათ ნდობაზეა დამოკიდებული. პაციენტი თავის ფსიქოლოგს ენდობა, მოსწავლე - თავის მასწავლებელს.
მაგალითად ისევ საკუთარი შემთხვევა შემიძლია მოვიყვანო
სიზმარი საფეხბურთო კლუბებს ეხებოდა. ვნახე მაღალი თაღი სადაც ორი კლუბის დროშა გამოჰკიდეს. ერთი ძალიან ცნობილი - ინტერი მგონი, მეორეს სახელი ჩვენს თანამედროვეობაში ბევრმა არ იცის, ძველად კარგი იტალიური კლუბი - ტორინო იყო. მეც ვერასდროს ვიცნობდი მის დროშას და გერბს, მაგრამ ვიცოდი რომ წარსულში ძლიერი გუნდი იყო. მაშინ (1949) ამ კლუბში უბედურება დატრიალდა, ფეხბურთელების თვითმფრინავი ჩამოვარდა და თელი გუნდი დაიღუპა, მათ შორის ცნობილი ფეხბურთელი მაცოლა. ჰოდა სიზმარში ამ ტრაგედიის დროს დაღუპული ფეხბურთელების ფოტოები იყო გამოსახული მათ დროშაზე. სიზმარში მაგ ფოტოებმა მიმახვედრა, რომ სწორედ ტორინოს ეკუთვნოდა მეორე დროშა.
მე და მამუკა შევკამათდით მაშინ, ის ამბობდა, რადგან ტრაგედიაზე მიგანიშნა სიზმარმა - მომდევნო თამაშს წააგებსო.
მე ვამბობდი, უბრალოდ ქვეცნობიერმა მხოლოდ კლუბის იდენტიფიკაციისთვის მიმანიშნა მაგ ტრაგედიაზე, სხვაგვარდა ასი წელი ტორინო არ გამახსენდებოდა-მეთქი. მე ვფიქრობდი, რადგან მაღალ თაღზე ეკიდა მათი დროშა, მოიგებდნენ.
ტრადიციულად, მამუკამ გაიმარჯვა და ტორინომ ვერა
რო დავუფიქრდი, სიზმარს კი აქვს იმის შესაძლებლობა, რომ პოზიტიური მოვლენა შესაფერისად მიენიშნებინა: მაგლ შეიძლებოდა იმ თაღზე "ტორინო ცემპიონია" დაეწერა და ფეიერვერკი გაეშვა ეგ თუ გამართლდებოდა, კი მოვხსნიდით დიდ კუშებს
მოკლედ მას დამუღამებული აქვს ეს სიმბოლოები, მე კიდე მხოლოდ მოსწავლე ვიყავი და ტორინომაც ვერ დაიბრუნა ჯერ თავისი ძველი დიდება
მაგარია მამუკა... მამუკა რომ გიცნობს კარგად მაგიტომაც აგიხსნა კარგაად სიზმარი. ეგ მართლაც მასეა.
tikoroma
რეალურად სიზმრების მატრიცას ძალიან კანონზომიერი კოდირება და სიმბოლიზმი გააჩნია. მასწავლებლები თავის სისტემას კი არ ქმნიდნენ, კარგად ჰქონდათ შესწვალილი ეს სისტემა წლების მანძილზე, პლუს ინტუიცია და ინტერპრეტაციის უნარი
ამ შემთხვევაში ვგულისხმობ ჩვეულებრივ სიზმრებს
არა მართვის და აგცნობიერების პრაქტიკებით დამUსავებულ გონებას
რა იწვევს სიზმრის დავიწყებას?
ფროიდის აზრით ესაა წინაღმდეგობის ეფექტი
ინტერპრეტირებისას ანალიზის მეთოდით ეს წინააღმდეგობა დაიძლება და სიზმრის დავიწყებული ნაწილის გახსენება ხერხდება.
ფროიდი ამბობს, რომ სიზმრის გაღვიძებისთანავე ჩაწერა მართებული არაა, რადგან წინააღმდეგობა გადაიწევს შემდეგ ასოციაციაზე. ას ეიმატებს წინააღმდეგობა და საერთოდ დათრგუნავს ასოციაციებს.
"სიზმრის ინტერპრეტაციის პროცესში შემჩნეული წინააღმდეგობა მონაწილეობას უნდა რებულობდეს სიზმრის აღმოცენების დრსაც".
"გადაჭრით უნდა განსხვავდეს სიზმრები, რომლებიც აღმოცენებულია წინააღმდეგობის მცირე და დიდი დაწოლის შემტხვევაში".
"წინააღმდეგობის დაწოლას ძალა შესწევს დაარღვიოს უმნიშვნელოვანესი სიზმრის კავშირი".
"რას აღწევს და რისი საპირისპიროა წინააღმდეგობა? წინააღმდეგობა ჩვენთვის სანდო ნიშანია კონფლიქტისა. უნდა იყოს გარკვეული ძალა, რასაც ნებავს რაღაცის გამოსახვა და მეორე ძალაც, რომელიც ეწინააღმდეგება ამ გამოსახვის დაწყევას. რაც შემდეგ წარმოიშობა სიზმრის სახით. მას შეუძლია ყველა გადაწყვეტილების შეჯამება, რასთანაც ორი მისწრაფების ეს ბრძოლა კონცენტრირებულია".
"ყველაზე ხშირად და სიზმრის აღმოცენების უმრავლეს შემთხვევაში დამახასიათებელია მოვლენები, რომლებშიც კონფლიქტი მტავრდება კომპრომისით. ასე რომ გულღია ინსანციას ნამდვილად შეეძლო ეთქვა ის, რაც ნებავდა, მაგრამ არა ისე, როგორც მას ეს უნდოდა, არამედ მხოლოდ შერბილებულად, დამახინჯებულად და ვერსაცნობად".
"თუკი სიზმარი არაერთგულად გადმოსცემს სიზმრის აზრებს, თუკი ის მოიტხოვს ინტერპრეტაციის სამუშაოს, რათა უფსკრული ამოავსოს მათ შორის, ეს შედეგია საწინააღმდეგო შემაკავშირებელი და შემზღდავი ინსტანციისა, რაც დვასკვენით სიზმრის ინტერპრეტაციის დროს წინააღმდეგობის არქმიდან".
ამ ისტანციას ვუწოდეთ სიზმრის ცენზორი"
- ძილის მდგომარება ქმნის რეალური გარესამყაროსგან შემობრუნებას და ამით მოცემულია პირობა ფსიქოზის განვითარებისათვის.
- ფსიქოზში რეალობიდან შემობრუნება ორი რამითაა გამოწვეული: ან იმით, რომ არაცნობიერი -განდევნილი ზეძლიერია, ასე რომ ის რეალობაზე დამოკიდებულ ცნობიერს ძლევს, ანდა რეალობა ისე აუტანელ მწუხარებად ქცეულა, რომ მუქარის ქვეშ მყოფი "მე" საკუთარ თავს ხელში უგდებს არაცნობიერ ლტლოვას საეჭვო წინააღმდეგობის გაწევაში.
- აქვს თუ არა სიზმარს ფუნქცია, საჭირო საქმიანობა თუ ევალება მას?
არამიმზიდველი სიმყუდროვე, რომელსაც ძილის მდგომარეობა აღადგენს, მას სამი მხრიდან ემუქრებიან: უფრო მეტად ძილის დროს შემთხვევითი გარეგანი გაღიზიანებებით და დღის ინტერესებით, რომლებიც არ თავდება. აუცილებლად დაუკმაყოფილებელი განდევნილი ლტოლვების წაქეზებით, რომლებიც გამოვლენის შემთხვევას უცდიან.
- ჩვენ გვიზიდავს იმ პროცესის შესწავლა, რითაც სიზმრის ლატენტური აზრები მანიფესტურ სიზმრად იქცევა. ჩვენ მას ვუწოდებთ სიზმრის მუშაობას.
- უკუგდებული აზრები, ანდა უფრო სწორად, წაქეზებანი სიბნელის ნაშიერია. ის ეკუტვნის სიზმრის მხილველის არაცნობიერს. ამიტომაა, რომ ის მის მიერ უარიყოფა და უკუიგდება. ის უნდა დალოდებოდა განდევნის ღამისეულ შესუსტებას, რათა რაღაცნაირად გამოსახულიყო.
- ეს გამოსახვა მაინცაა უფრო დასუსტებული, დამახინჯებული, შენიღბული; სიზმრის ინტერპრეტაციის გარეშე მას ვერ ვნახავდით. სხვა უზადო სიზმრის აზრებთან დაკავშირებას უმადლის ეს არაცნობიერი წაქეზება იმ შემთხვევას, როცა უმნიშვნელო შენირბვით ცენზურის ბარიერს გაცდება. მეორე მხრი, სიზმრის წინაცნობიერი აზრები თვითონ ამ დაკავშირებას უმადლიან ძალას სულიერ ცხოვრებაში, ასევე ძილის დროსაც რომ მუშაობს.
- არ გვრჩება ეჭვი იმის შესახებ, რომ ეს არაცნობიერი წაქეზება წარმოადგენს სიზმრის საკუთრივ შექმნელს. ის პოულობს ფსიქიკურ ენერგიას თავისი ფორმირებისთვის. როგორც ყოველი სხვა ლტოლვითი წაქეზება არაფრისკენ არ მოისწრაფვის, თუ არა საკუთარი დაკმაყოფილებისაკენ.
"სიზმრის მუშაობის ამ ნაწილიდან ვეცნობით სიზმრის ზოგიერთ უცნაურ და განსაკუთრებულ მახასიათებლებს, ვიმეორებ - სიზმრის წარმოქმნის გზას.
შესავალი: ძილის სურვილი
განზრახვით შემობრუნება გარესამყაროსაგან მისი ორი შედეგი სულიერი აპარატისათვის, ჯერ ერთი, შესაძლებლობა, რომ მასში უფრო ძველი და პრიმიტიული მუშაობის წესი გამოვლინდეს, რეგრესია.
მეორეც, დაქვეითება განდევნის წინააღმდეგობისა, რომელიც არაცნობიერს ტვირთად აწევს.
ამ უკანასკნელი მომენტის შედეგიდან გამომდინარეობს სიზმრის წარმოქმნის შესაძლებლობა, რომელიც გამოიყენებს შემთხვევებს - ცხოველ შინაგან და გარეგან გაღიზიანებებს. ამგვარად წარმოქმნილი სიზმარი უკვე კომპრომისული წარმოშობისაა. მას ორმაგი ფუნქცია აქვს, ერთი მხრით, ისაა მეობრივი მაშინ, როცა ის ძილის ხელისშემშლელი გაღიზიანების შეწყვეტით ემსახურება ძილის სურვილს, მეორე მხრით, ამ მიმართებებში აკმაყოფილებს განდევნილი ლტოლვის წაქეზებას ჰალუცინატორული სურვილის ასრულების ფორმით. მძინარე "მე"-სთვის დაშვებული სიზმრის წარმოქმნის მთელი პროცესი დგას ცენზურის პირობების ქვეშ, რომელიც ხორციელდება შენარჩუნებული განდევნის ნარჩენებისგან
ფოირდი
ხდება სხვა ცვლილებებიც, რომლებიც სიზმრის აზროვნების ელემენტებს ეხებათ. მათ შორის ისეთნი, რომლებიც რაღაც შეხების წერტილს ნახულობენ, ახალ ერთიანობებს ამჭიდროებენ.
შემჭიდროვების შედეგად შემდეგ მანიფესტურ სიზმარში ელემენტს შეუძლია შეესიტყვებოდეს სიტყვის ლატენტური აზრების უამრავ ელემენტს, საპირისპიროდაც, სიზმრის აზრის ელემენტსაც შეუძლია მრავალი სურათის სახით წარმოდგეს სიზმარში.
კიდევ უფრო საოცარია სხვა პროცესი გადაწევისა, ან მახვილის გადატანისა, რომელიც ცნობილია ცნობიერ აზროვნებაში მხოლოდ როგორც აზროვნების შეცდომა ანდა მახვილგონიერების საშუალება.
tikoroma
დალინკე ქართულ რიტუალებზე სადღაც გქონდა თემა და ლინკს დავდებ საინტერესოს.
რომ არ გაოფდეს თემა: რატომაა რომ ზოგჯერ სიზმრებს ვნახულობთ რამოდენიმე დღე მიყოლებით ზოგჯერა არა? ან თუ სულ ვნახულობთ რატომ ზოგჯერ გვახოსვ და ზოგჯერ არა?
http://www.esoteric.ge/forum/index.php?showtopic=2242&st=0
აქ არის რამდენიმე ხალხური რიტუალი
http://www.esoteric.ge/forum/index.php?showtopic=2097&st=20
აქ არის სიზმართან დაკავშირებული
https://bit.ly/2EvsVrj?fbclid=IwAR0paenKjvvacfWOHcy5mkaJCMs8lHf1HEp1KEx6DNQx9UiEuOaocnce_W0
საკმაოდ ინფორმაციული ინტერვიუ ოლმეკთან
ეს ადამიანი წლებია სისტემატიურად აპრაქტიკებს სიზმარხილვას და რაღაცეები დაეჯერება ;დ
მხოლოდ ზოგი რამ
ფესბუქზე ჯგუფი გავაკეტე სადაც სიზმრებზე ვისაუბრებთ ყველა კუთხით
ცოტა მოსაუბრე მყავს, შეგიძლიათ შემომიერთდეთ დაინტერესებულები
https://www.facebook.com/groups/2353050721664934/
ძირითადად რაც იქ ვწერე, ფორუმზეც მიწერია. ამიტომ ცალკე თემას არ გავხსნი. მინდა რომ ახალ პრაქტიკულ გამოცდილებებზე ვისაუბრო იქ. რაც სიახლე იქნება ფორუმზეც აუცილებლად განვავრცობ.
ეს მაგალითი აქაც უნდა იყოს:
ვნახოთ, როგორ იგება სიზმარი რეალობაში მომხდარი მოვლენების გავლენით.
1.გუშინ წავიკითხე ჩემი რაიონის მერის პოსტი, ერთ-ერთ სოფელში გზის დაგებასთანდ აკავშირებით. გავიფიქრე, ნეტავ ჩემს სოფელში თუ დააგებენ, რადგან შარშან დაგვპირდა გაკეთებას.
2. ჩემს სოფლამდე გზა ძირითადად დასახლებაში მიდის, მხოლოდ ერთი პატარა მონაკვეთი მიუყვება კლდის ნაპირს, მეორე მხარეს ხევია. ბავშვობაში მუდამ მეშინოდა ამ ადგილზე გავლისას. გზა ვიწრო მეჩენებოდა ავტობუსისთვის და როცა ჩავამთავრებდით ამოვისუნთქავდი ხოლმე.
გუშინდელ სიზმარში ფეხით მივუყვებოდი ამ გზას. უკან მომყვებოდა ორი ასაკოვანი ქალი. შუა გზაზე კოკისპირულად გაწვიმდა. უკან მივბრუნდი, ამ ქალებს შავი ქოლგა მივეცი. მეორე ჩემთვის გავშალე. გამომართვეს მადლობით და წავიდნენ წინ მშვიდობიანად. ამის შემდეგ ვიღაცეებთან შევიარე, შემდეგ კი ერთმა ადამიანმა (სიზმარში ვიცნობდი) შემოთავაზა მოტოციკლით წაყვანა. სხარულით დავთანხმდი, მშვიდად მივდიოდით. თან მიყვებოდა, რომ გზის მშენებლობა დაიწყესო და გადათხრილია ყველაფერიო. ამ საშიშ მონაკვეთს რომ მივუახლოვდით სიჩქარეს მოუმატა, ქარივით გავქროლდით. ვყვიროდი, შეანელე-მეთქი. ამაოდ. წინ შემხვედრი ავტობუსის ხმა გავიგე. ვიფიქრე გვერდს ვერ ავუქცევდით და თვალი დავხუჭე. ასე ვიქროლე, სანამ არ გააჩერა. გზა დამთავრდა. თხრილები გამოჩნდა და ვფიქრობდი, აქედან როგორ წავალთ-ნეტავ? თუმცა მადლობელი ვიყავი, რომ გადავრჩი იმ მონაკვეთს..
ეს მგონი გასაგებია, რომ სიზმარში ჩამყვა სოფელში საგზაო სამუშაოების მონაკვეთი, ქვეცნობიერმა კი ბავშვობის შიში ამოაგდო და სიზმარი გააფორმა.
ახლა რაც შეეხება ქალებს: მას შემდეგ, რაც პრაქტიკები დავიწყე, ასე მემართება: მესიზმრება ძველი კოშმარები, უსიამოვნო სიზმრები, ოღონდ შეცვლილი, გამოსწორებული სიუჟეტით. ქალებთან შეხვედრა ალუზიაა ჩემი ძველი სიზმრისა, რომელშიც მოვდიოდი სოფლიდან რაიონისკენ (წუხელ - სოფელში მივდიოდი), უკან მომყვებოდა ორი ასაკოვანი ქალი, რომლებმაც რაღაც მახე დამიგეს და მაგრად შემაშინეს. ასე რომ წუხანდელ ვარიანტში ძველი სიზმარი გაბათილდა.
აი, ასე მარტივად მისახვედრი სიზმარი მქონდა.
ამიტომ ამბობენ, რომ სიზმარი ყველაზე გასაგები, სიზმრის მნახველისთვისაა.
ჯერჯერობით არ არის გამოკვლეული, თუ რა ფაქტორი განსაზღვრავს, ვინ იღებს ფსიქიურ (პარანორმალურ) ინფორმაციას, ვის აქვს სმენითი, ყნოსვითი "ხედვა" და ა.შ. თუმცა შეგვიძლია ამის მიხედვით გავარკვიოთ, თუ როგორი ადამიანი ხარT - უფრო მეტად ვიზუალური, სმენითი, კინესთეტიკური (შეხებითი შეგრძნებები) თუ სხვა. ეს გავლენას მხოლოდ იმაზე ახდენს, თუ რა ფორმით გამოვლინდება ფსიქიური ინფორმაცია თქვენს აღქმაში და რა თქმა უნდა, თქვენს სიზმრებში.
Loyd Auerbach
1980-იანი წლების დასაწყისში ფრენსის კრიკმა და გრიმ მიტჩისონმა გააჟღერეს თეორია, რომ სიზმრების დამახსოვრება არ ღირს, მათი გახსენება შეიძლება საშიში იყოს ჩვენი ფსიქიკური ჯანმრთელობისათვის.
ისინი მიიჩნევდნენ, რომ სიზმრების მეშვეობით ტვინი/გონება ეწევა თვით-გადაწყობას, სრულყოფილად აწესრიგებს თავის თავს. სიზმარში გონება აფიქსირებს და ტოვებს შეუსწავლელს, ან ცდილობს დაივიწყოს ის, რაც არასასურველი, არასაჭირო ინფორმაციაა. ანუ უბრალოდ ასკანერებს და აფიქსირებს ამ ინფორმაციას. ტვინი ძილის REM რეჟიმში მუშაობს როგორც დამხარისხებელი, გადაარჩევს რა შეინახოს და რა დაივიწყოს. ამ თეორიის მიხედვით სიზმარში მოწოდებული ინფორმაციის დამახსოვრება საზიანო იქნებოდა ჩვენი ნორმალური ფუქნციონირებისათვის.
*** დასაფიქრებელი თეორიაა, თუ წარმოვიდგენთ, რომ ადამიანები ანდროიდებივით სპეციალური ფუნქციით ხელოვნურად გამოყვანილი სახეობა ვართ და ჩახშობილი გვაქვს სხვა შესაძლო ფუნქციები, რაც კონკრეტული მიზნების შესასრულებლად არ დაგვჭირდება.
თემა წიგნიდან: Loyd Auerbach - Psychic Dreaming
პ.ს. ტექსტი არ არის ზუსტი თარგმანი.
Powered by Invision Power Board (/)
© Invision Power Services (/)