Printable Version of Topic

Posted by: old_man Jul 22 2020, 03:21 PM

ამ თემას ადრეც შევხებივართ, ბევრი სულიერი მასწავლებელი საუბრობს ამაზე
მაგრამ აქ უშუალოდ ჩვენს გამოცდილებაზე ვისაუბროთ. არ გვინდა არანაირი თეორია და წიგნი
აქამდე მარტო მედიტაციის დროს ვახერხებდი შინაგანი დიალოგის გაჩერებას
მაგრამ დავიწყე დღის განმავლობაშიც და ვიტყვი რომ გამომდის უკვე
პრაქტიკა ასეთია, როგორც კი ფიქრები გამიტაცებს და ვიხარშები შინაგან დიალოგში, ვიჭერ ამ მომენტს და ვიწყებ ფიქრებზე დაკვირვებას თითქოს ეს ფიქრები მე არ მომდის, არამედ გადის ეკრანზე ისე რომ არ მივყვები მათ, არ ვაიგივებ ჩემს პიროვნებას მათთან
მეორე საფეხურზე ვცდილობ სრული იგნორი გავუკეთო მათ და თანდათან ქრება ეს დიალოგი...
და რა ხდება ამ დროს? აქ იძულებული ვარ მაინც შევეხო თეორიას, მაგრამ მათ გავლენის გამო არ ვწერ აქ.
შევდივარ ზუსტად იმ მდგომარეობაში, რასაც ტოლე უწოდებს არსებობის ღრმა მდგომარეობას
რა მდგომარეობაა ეს? სრული სიმშვიდე, ფორიაქის გაქრობა. ამ მდგომარეობაში შემოდის სიყვარულის მდგომარეობაც, როცა აღარ გიჩნდება პროტესტის გრძნობა და სურვილი შეჰყვე კონფლიქტებს, წყენებს.

ეს სიყვარულის მდგომარეობა, რაც ვახსენე, ჩემი დაკვირვებებით სრულიად განსხვავდება იმ ე.წ. სიყვარულის პრაქტიკისგან, რასაც ადრე ვაკეთებდი
ის იყო სიყვარულის ხელოვნურად გამოწვევა და გაგზავნა, პოზიტიური აზროვნება (ფილმი სეკრეტი თუ გახსოვთ)
ხოლო ეს მდგომარეობა რაზეც ვსაუბრობ არაა ხელოვნურად გამოწვეული

თქვენი მოსაზრებები და პრაქტიკული დაკვირვებები მაინტერესებს

Posted by: ano Jul 22 2020, 05:29 PM

ძალიან კარგი თემაა
შინაგანი დიალოგი კი მაქვს და ის ვიცი როდის ძლიერდება, ვთქვათ როცა რამე შეცდომას დავუშვებ და მერე თავის გამართლებას ვიწყებ საკუთარ თავთან, აი ამას კი ვაკვირდები რომ რასაც ქვია სინდისი როგორ იწყებს კამათს თუ რა არის სწორი და რა არასწორი მაგრამ დამკვირვებლის უფრო მაღალ საფეხურზე ასვლა არ მიცდია.

Posted by: old_man Jul 22 2020, 08:16 PM

როცა შინაგან დიალოგს ვთიშავთ ჯერ რაღაც სიცარიელე დგება
მაგრამ მერე შემოდის ის მდგომარეობა რაც სიტყვებით რთული ასახსნელია

Posted by: old_man Jul 22 2020, 08:31 PM

ზოგს ეს ვერ წარმოუდგენია და ჰგონია რომ ამით გონება გაითიშება
მაგრამ არაა, ასე. გონება გადადის როგორც კომპიუტერს სლიფზე დააყენებ და ჩართავ ეგრევე როცა დაგჭირდება
ძაან მაგარი მდგომარეობაა, იღვიძებს პიროვნების შინაგანი არსი

Posted by: old_man Jul 22 2020, 08:46 PM

ალკოჰოლს ადამიანი სწორედ ამიტომ ეტანება რომ გათიშოს შინაგანი დიალოგი
ამას ვერ ხვდებიან. "რომ ვსვამ კარგად ვარ" ამბობენ. მაგრამ რატომ ხდებიან კარგად ვერ აცნობიერებენ

ისე დაკვირვებული ვარ, ქალს უფრო შეუძლია ამ მდგომარეობაში შესვლა
ამიტომაც ნაკლებად ეტანებიან ალკოჰოლს, ნარკოტიკებს. ამის გარეშეც შეუძლიათ ცხოვრების სიხარული შეიგრძნონ.
ნახეთ მედიუმები ძირითადად ქალები არიან, რადგან ადვილად თიშავენ ტვინს

ან რომ დაინახავთ ორ გამხმარ ხეს, მოღრუბლულ ცას და იტყვით, ო ღმერთო რა მშვენიერია
კაცი ვერ დაინახავს, იმიტომ რომ ტვინით ვერ შეიგრძნობს

უბრალოდ ასეთი მდგომარეობები დიდ ხანს არ გრძელდება ხოლმე და ესაა პრობლემა

Posted by: chemikerin Jul 22 2020, 08:55 PM

მერე მაგ მედიუმებიდან რამდენი გამრუდებული ინფო მოდის?

პირიქით დიდი ნამდვილი მასწავლებლები ძირითადად სულ კაცები არიან..
ღმერთიც კი მამა ღმერთია, ძე ღმერთიც ძეა

Posted by: chemikerin Jul 22 2020, 09:01 PM

ჩემი აზრით, ტვინის გაჩერებას სქესთან არ აქვს არანაირი კავშირი..

Posted by: old_man Jul 22 2020, 09:02 PM

chemikerin

იცი რას ვგულისხმობ, მაგ დროს კონტაქტის მთავარი პრინციპია ტვინის გათიშვა მოხდეს რომ ადამიანი გამტარი გახდეს, ინფორმაციის მიმღები. ქალი ამას უფრო კარგად ახერხებს.
გამრუდებული ინფო იმიტომ რომ ათასნაირ საეჭვო რეპუტაციის სულებს ეკონტაქტებიან )

სულიერი მასწავლებლობა სხვა დონეა. ისინი კონტაქტიორები არ არიან.

Posted by: Merlin Jul 22 2020, 09:51 PM

თუ სიტყვა კონტაქტორს რეალური მნიშვნელობით ვიგულისხმებთ, ნამდვილი კონტაქტორები სწორედ ისინი არიან. მედიუმები კი ვითომ კონტაქტორები



შეიძლება ჰქონდეს, რადგან აზროვნებაზე უფრო კაცია ორიენტირებული და ქალი უფრო გრძნობაზე, მარა ამას ეხლა დიდი მნიშვნელობა არ აქვს, ჩემი აზრით.

ზოგადად შინაგანი დიალოგის გაჩერებას რაც შეეხება - ვერ ვიტყვი, რომ უხიფათო წამოწყებაა. ჩემი აზრით ნებისმიერი პრაქტიკა, რასაც ხელს მოვკიდებთ, სანამ კეთებაზე გადავსულვართ, კარგად უნდა გამოვიკვლიოთ რა არის და რასთან გვაქვს საქმე? საიდან მოვიდა? რამდენად სანდოა ის წყარო, საიდანაც მოვიდა? ვის უკეთებია? რას მიაღწიეს? რაში იყენებენ? ვინც აკეთებს, რამდენად იგივე გზას ადგას რასაც მე? რამდენად იგივე მიზნები აქვს? და ასე შემდეგ... ანუ მთელი რიგი კითხებია ჩემი აზრით, რაც ღირს, რომ საკუთარ თავს დავუსვათ, სანამ რამეს მოვკიდებთ ხელს, იმიტომ რომ სიმართლე, რომ გითხრათ მრავალი რამის ცდის შემდეგ ღრმად დავრწმუნდი იმაში, რომ ის პრაქტიკებიც კი, რომლებიც ყველაზე უწყინარნი ჩანან, რეალურად შეიძლება საკმაოდ სახიფათოები იყვნენ (იმას არ ვამბობ, რომ რახან სახიფათოა, ესაა ერთადერთი მიზეზი, რატომაც არ უნდა გააკეთოს ადამიანმა, მაგრამ სახიფათოა - ნიშნავს, რომ სანამ გაკეთებაზე გადავალთ მის გარშემო ღირს, რომ ყველა მნიშვნელოვან კითხვაზე წინასწარ გვქონდეს პასუხი, რათა ვიცოდეთ, რასთან გვაქვს საქმე).

აზროვნების გაჩერებას რაც შეეხება, ამა თუ იმ ფორმით მსგავსი პრაქტიკა თითქმის ყველგან შემხვედრია, მაგრამ სხვა და სხვა სწავლებებში ეს ერთი შეხედვით ერთი და იგივე რაღაცას (ისევე როგორც სხვა მრავალ, ერთი შეხედვით იგივე რამეებს) ძალიან განსხვავებული დატვირთვა აქვთ ხოლმე.

ერთი რამ ცხადია - ადამიანის აზროვნებაშიც, გრძნობებშიც და ნებაში ქაოსია. ამას რამე უნდა მოუხერხოს ადამიანმა დროთა განმავლობაში. აზრები შემაწუხებელია, რადგან მისი გზით უამრავი ნეგატიური გავლენა შემოდის, მაგრამ მეორეს მხრივ, როდესაც აზროვნების გაჩერებას ვცდილობ, ერთის მხრივ კი ვისვენებ, მაგრამ მეორეს მხრივ სრულიად მარტო ვრჩები, უფრო სწორად აღარც ვრჩები, შინაგანი დიალოგის გაჩუმება, მაგალითად რბილი ხედვით, მე რასაც დავკვირვებულვარ, თვითცნობიერებასაც თიშავს. შინაგანი დიალოგის გათიშვით კი კომფორტულ მდგომარეობაში შედიხარ, მაგრამ ეს ევოლუციაში უკან გადადგმულ ნაბიჯს გავს. არსებობს შტაინერის ასეთი ლექცია "არაპიროვნული, პიროვნული, ზე-პიროვნული", ამ ლექციაში ახსნილია, რომ ადამიანს ლემურიის ეპოქამდე არ გააჩნდა "მე", იყო განვითარების ცხოველურ დონეზე, შემდეგ მან სულიერ არსებათაგან მიიღო ღვთაებრივი "მე" და იქცა ადამიანად, მაგრამ მე-ს გაჩენას მოყვა ეგოიზმის დაბადებაც, ლუციფერის ცდუნების შედეგად. ამდენად ახლა ადამიანი იმყოფება მე ცნობიერებაში, რასაც თან ახლავს ეგოიზმი და აქედან - ტანჯვაც. ამ მდგომარეობიდან ადამიანს ორ გზას სთავაზობენ ამ მხრივ: ერთია შემოთავაზება, რომელიც მეტწილად აღმოსავლეთიდან მოდის, რომ ადამიანი უნდა შეტრიალდეს წარსულის მდგომარეობაში, ცოდვით დაცემამდელ მდგომარეობას დაუბრუნდეს და მოიპოვოს სულის სიმშვიდე, მაგრამ ასეთ შემოთავაზებას რეალურად უკან მიყავს ადამიანი, ევოლუციის წინა საფეხურებისკენ, სადაც უფრო ნაკლები განვითარება, მაგრამ მეტი კომფორტი იყო. ანუ პიროვნულიდან ისევ არაპიროვნულთან მიახლოვებისკენ წასვლაზეა ლაპარაკი. ხოლო მეორე შემოთავაზება ადამიანს მოუწოდებს, რომ პიროვნულიდან არაპიროვნულისკენ კი არ შებრუნდეს, არამედ ზე-პიროვნულისკენ. განსხვავება ამ ორ შემოთავაზებას შორის ყველაზე ნათლად არის ხოლმე გამოხატული იმაში, თუ რას გვთავაზობენ აზროვნებასთან დაკავშირებით: ერთი ნაწილი გვეუბნება, რომ ამდენი აზროვნება არ არის საჭირო, და აუცილებელ პრაქტიკულ მინიმუმამდე უნდა დავიყვანოთ, ხოლო მეორე გვეუბნება, რომ ადამიანმა ამდენი საუკუნის განმავლობაში ტყუილა არ ავითარა აზროვნება, აზროვნება საჭიროა, აუცილებელია და არათუ უნდა შემცირდეს, არამედ პირიქით უნდა გაძლიერდეს, დაიხვეწოს და საბოლოვოდ უნდა განსულიერდეს... უფრო უკეთესად რომ ვთქვათ, ქაოტური აზროვნების პრობლემას აზროვნების შეწყვეტით კი არ უნდა მოუაროს ადამიანმა, არამედ მოწესრიგებით, რადგან ამ ქაოსს უნებლიე თავის ნებაზე მიშვებული აზრები იწვევენ, ეს პრობლემა უნდა გადაიჭრას ადამიანის სიფხიზლით, აზრობრივნებაში ცნობიერების ჩართვით, რათა თავად ადამიანმა გადაწყვიტოს რაზე იაზროვნებს, როგორ და როდის. იმას რასაც ჩვენ ქაოტურ აზროვნებას ვეძახით სინამდვილეში ფსევდო აზროვნებაა, რადგან ასეთი აზრები რეალურად არის გრძნობების, წარმოდგენებისა და აზრების ნაგლეჯების ქაოტური მორევი. ამდენად ადამიანმა უნდა მიაღწიოს ცნობიერების ჩართვის გზით პირველ რიგში აზრების დასუფთავებას, წმინდა აზროვნების გამომუშავებას, რომელსაც შეუძლია ადამიანი ეთერული სამყაროს და კიდევ უფრო მაღალი სამყაროების აღქმის უნარამდე მიიყვანოს. ანუ ამდენი ხანი აზროვნება იმიტომ ვავითარეთ, რომ შემდეგ ეს უნარი სულიერ სამყაროებში ცნობიერად შესვლისთვის გამოვიყენოთ...

ხოლო რაც შეეხება შინაგანი დიალოგის შეწყვეტას, დადებითი მომენტების მიუხედავად (ან შეიძლება, იმ მომენტების მიუხედავად, რაც მხოლოდ ერთი შეხედვით ჩანს დადებითად), ერთიანობაში მრავალი ნეგატიური პროცესი დამიფიქსირებია. საშიშად ნეგატიური. მარტო ერთხელ და ორჯერ გაკეთება, შეიძლება არაფერი, მარა ერთ არასწორ რამეს მეორე შეიძლება დაუმატოს ადამიანმა (ცოტ-ცოტა), მეორეს მესამე და ყველაფერი ერთად ამ ცოტ-ცოტადან დიდ დაზიანებად შეიძლება შეიკრას.

ანუ მოკლედ დაბეჯითებით ვერ გეტყვი, შინაგან დიალოგთან დაკავშირებით, რომ ესეა სწორი და ისე არა, ან პირიქით, მაგრამ ერთი ის კი ნამდვილად შემიძლია გითხრა, რომ ჯობია ასეთი ერთი შეხედვით უწყინარი პრაქტიკის შემთხვევაშიც კი ზუსტად ვიცოდეს რას ვაკეთებთ და რატომ, იმიტომ რომ მე რაც მიკეთებია ეს პრაქტიკა სხვა და სხვა ფორმით, აშკარად საკმაოდ დიდი პოტენცია აქვს, რომ ადამიანი დააზიანოს.

Posted by: Merlin Jul 22 2020, 09:56 PM

ამოცანა გვეკითხება:

პასუხი: იმდენივე, რამდენი ინფოც მოდის ზოგადად ანუ ამ გზით საერთოდ მოსული ინფორმაციის რაოდენობა ზუსტად ემთხვევა ამ გზით მოსული გამრუდებული ინფორმაციის რაოდენობას, რაოდენ პარადოქსულადაც არ უნდა ჟღერდეს ეს ერთი შეხედვით.

Posted by: chemikerin Jul 22 2020, 10:08 PM

მიცდია მსგავსად აზრების გათიშვა, რომელსაც რაღაცნაირი "ნეგატიური სიცარიელე" ახლავს თან. ალბათ ეს თვითცნობიერების გათიშვასთან არის დაკავღიებული. "მე"-ს შესუსტებასთან.. ჩემი აზრით როცა აზრების გათიშვაზეა ლაპარაკი, აქ უნდა ვიგულისხმოთ "ტვინური" აზრების გათიშვა და პარალელურად "ზედა" ნამდვილი აზრების და აღქმადობის წამოწევა.. ანუ ეს ორი პროცესი პარალელურად უნდა ხდებოდეს....

Posted by: chemikerin Jul 22 2020, 10:17 PM

ოღონდ ამ წამოწავაში არ ვგულისხმობ რაღაც გრძნობის ძალით გამოქაჩვას.. ნატიფი დაკვირვება უნდა ჩაირთოს..

Posted by: Merlin Jul 22 2020, 10:18 PM

არა, არასასურველი აზრები უნდა გათიშო, ეს ბუნებრივი და ნორმალური პროცესია. მე ლაპარაკი მქონდა იმაზე, რომ მთლიანად შინაგანი დიალოგის გამორთვა, მე რასაც დავაკვირდი, თიშავს მე ცნობიერებას. ცალკეული აზრები ნებისმიერ შემთხვევაში უნდა ჩაანაცვლო შენთვის სასურველი აზრებით. ანუ რაც შენგან დაუკითხავად მოდის და რასაც არ ეთანხმები იმის სხვა რამით ჩანაცვლება ბუნებრივი პროცესია. მე მხოლოდ შინაგანი დიალოგის ერთიანად გამოთიშვაზე მქონდა ლაპარაკი.

ტვინურიდან უფრო მაღალ აზროვნებაზე გადასვლას რაც შეეხება, მართალი ხართ, მაგრამ მე რამდენადაც მესმის, აქ ერთი ნიუანსია: ტვინისმიერი აზრები კი არ უნდა ჩაიხშოს და უფრო მაღალი აზრები აღვიქვათ, არამედ აზრები ტვინს უნდა მოვწყვიტოთ და გადავიტანოთ ეთერულში. ანუ ტვინი ისედაც არ წარმოშობს აზრებს, მაგრამ თანამედროვე ადამიანის აზროვნება ტვინზეა მიჯაჭვული, ამდენად აზრების განსულიერების გზით უნდა მოხდეს აზრების გამონთავისუფლება ტვინისმიერი პროცესებისგან. როგორც ხაზი გავუსვი, მე რამდენადაც მესმის- მეთქი, რადგან შეიძლება ვცდებოდე გარკვეულ ნიუანსებში, რადგან ეს საკითხები ჯერ არ მაქვს კარგად დამუშავებული.

Posted by: Merlin Jul 22 2020, 10:20 PM

კი, ესეც მნიშვნელოვანია, რამდენადაც მე მესმის. ეს საკითხები ანთროპოსოფიის ფილოსოფიურ ნაწილშია განხილული. ჯერ-ჯერობით კარგად არ ვიცნობ ამ ნაწილს.

Posted by: chemikerin Jul 22 2020, 10:28 PM

გასაგებია. ვიგულისხმე რომ მხოლოდ გათიშვა და "სიცარიელეში" დარჩენა არ არის სწორი, ჩემი აზრით.. და სწორედ ამ სიცარიელეში რომ არ დარჩეს ადამიანი, ნატიფი აღქმა-დაკვირვების ჩართვაა საჭირო..

Posted by: Merlin Jul 22 2020, 10:38 PM

უი ბოდიში, რაღაც არასწორად გავიგე;

ეს აზრი არასწორად წავიკითხე, მე მეგონა თვითონ იმ აზრების გათიშვაზე იყო ლაპარაკი მხოლოდ, რომელთაც "ნეგატიური სიცარიელე ახლავს", მაგრამ ასეთი აზრების გათიშვაზე იფიქრე, რომ მაინც არ ღირს გათიშვა, რადგან მიუხედავად ნეგატიურობისა, თუ გათიშვას შეეცდები თვითცნობიერებას დააზიანებს... ანუ "ნეგატიური სიცარიელე" მეგონა, რომ აზრების გათიშვას კი არა თავად აზრების კონკრეტულ კატეგორიას მიემართებოდა.

ანუ ფაქტიურად ამ წინადადების არასწორად გაგების მთელი პოტენციალი ამოვწურე რატომ გავიგე ასე სრულიად საპირისპიროდ არ ვიცი, საპირისპიროდ კი არა და, რა ჰქვია ასეთ გაგებას ესეც საკითხავია... ანუ ფაქტიურად ყველანაირად ისე გავიგე როგორც არ ეწერა, ამაზე არასწორად უკვე შეუძლებელი იყო გამეგო არა და ზუსტად ემთხვეოდა ჩვენი აზრები ერთმანეთს... ვახ... მგონი ჯობია დავიძინო

Posted by: chemikerin Jul 22 2020, 10:43 PM

Merlin

ანუ აზრებს კი არ ახლავს "ნეგატიური სიცარიელე", არამედ მექანიკურ გათიშვას მოყვება "ნეგატიური სიცარიელე".. ეს იყო ნაგულისხმები..

არაუშავს, ხდება ხოლმე

Posted by: Merlin Jul 22 2020, 10:44 PM

ახლა გავიგე და გეთანხმები

Posted by: Merlin Jul 22 2020, 10:45 PM

კი, გავიგე, თურმე ერთსა და იმავეს ვამბობთ ორივე

Posted by: chemikerin Jul 22 2020, 10:48 PM

ღმერთო რეებს ვჩალიჩობთ ეზოთერიკები.....

Posted by: chemikerin Jul 22 2020, 10:59 PM

თუმცა იმ დასკვნამდე მივედი რომ ამის შესახებაც, შედარებით ნაკლები უნდა იფიქროს ადამიანმა რა და როგორ ხდება..
ანუ ბალანსი ისე უნდა იყოს დაცული, რომ განსჯითი სამშვინველის მუშაობა არ აღემატებოდეს ცნობიერი სამშვინველის მუშაობას..
ამ ყველაფერზე რო ფიქრობს ადამიანი, ლოგიკურ აზროვნებას რთავს და მეტი ენერგია განსჯით სამშვინველს ხმარდება... არადა ეხლა სხვა ამოცანის წინაშე ვდგავართ...

რაც ნიშნავს მეტ პრაქტიკას და ნაკლებ ლაპარაკს

Posted by: old_man Jul 25 2020, 05:11 PM

მოდით ახლა ვნახოთ როდის როდის შეიძლება გაჩერდეს შინაგანი დიალოგი:
1. ახლადგაღვიძებულ მდგომარეობაში.
როგორც კი გაიღვიძებთ, დააკვირდით ამ მდგომარეობას და შეეცადეთ გაახანგრძლივოთ. ამ დროს გონება ფიქრებისგან თავისუფალია
2. როცა ძალიან დაღლილები ვართ ფიზიკურად
ამ დროს სხეულთან ერთად გონებაც დაღლილია და ჩერდება შინაგანი დიალოგი
3. ღრმა ნელი იოგური სუნთქვა
დიაფრაგმული სუნთქვა. ამ დროს სუნთქვაზე ხდება კონცეტრაცია და შინაგანი დიალოგი ჩერდება
4. საყვარელი საქმის კეთებისას, როცა მთლიანად ჩართული ვართ მასში
5. მარხვის შემდეგ. მეორე დღეს აღმოვაჩენთ რომ გონება მშვიდია

დააკვირდით როცა ეს მდგომარეობები გექნებათ
მაგრამ მათი გახანგრძლივებისთვის თავს ზედმეტი ძალა არ დაატანოთ
თუ შეძელით და დიდ ხან დარჩით ასეთ მდგომარეობაში
საერთოდ იცვლება რეალობის აღქმა და კიდევ ბევრი რამ
მაგრამ ამაზე მერე

Posted by: chemikerin Jul 25 2020, 09:53 PM

ჩემი აზრით, ყველაზე კარგი მაინც ეს არის.
თუმცა მგონი, არ არის აუცილებელი მაინცდამაინც საყვარელი საქმე იყოს. მთავარია შემოქმედებითად მივუდგეთ, მაგრამ ეს ყოველთვის მარტივად არ გამოდის..



გეთანხმები, ამ დროს ძალდატანება არ ვარგა.
საერთოდ შინაგან სფეროს რაც ეხება, მგონი არაფერზე არ უნდა დავატანოთ თავს ძალა..

Posted by: td......... Apr 10 2023, 04:16 PM

საყვარელი საქმის კეთების დროს მგონი დიალოგი სხვა სახეს იძენს და იმიტომ გვგონია, რომ გონება მშვიდდება.

ახალგაღვიძებულზე, გადაღლილ მდგომარეობაში, სუნთქვითი პრაქტიკებისას და დიდხნიანი მარხვის შემდეგ მართალია , გონება მშვიდდება. მე კარგად მეხმარება შინაგან დიალოგზე "დაკვირვება". როცა გვედზე გადიხარ აზრების ნაკადიდან და მას როგორც ნაკადს აკვირდება. ესეც შველის, თუმცა ვფიქრობ, გარკვეული სულიერი მდგომარეობის გარეშე დიალოგის გაჩერება მხოლოდ დროებითია და მუდმივი დაკვირვების გარეშე ავტომატურად გადადის გონება სიმშვიდიდან დიალოგში.

ამას წინათ თქვა ჩემმა ნაცნობმა მწერალმა და სრულებით ვეთანხმები. შემოქმედებით პროცესში განსაკუთრებით საშიშია ასეთ დიალოგში ყოფნა საკუთარ თავთან, რაგდან იკეტება შთაგონების წყარო და მიდის იმაზე ფიქრი და ბჭობა, და გარემო ფაქტორებზე, ეგოისტურ მიზნებზე და აუდიტორიაზე მორგება შენი შემოქმედების.

Posted by: old_man Apr 10 2023, 11:01 PM

მეგობრებო პირადი პრაქტიკებიდან გეტვყით
დღის განმავლობაში უნდა დაიჭიროთ ფიქრებს შორის მანძილი და გაზარდოთ. ანუ ერთი ფიქრი რომ მოვა და სანამ სხვა მოჰყვება, ვიჭერთ იმ სიცარიელეს.
შემდეგ სხვა ფიქრები რომ მოდის არ მივყვებით ამ ფიქრებს (უბრალოდ ვაფიქსირებთ) და ისინიც თავისით ქრება ნელ-ნელა. ასე იზრდება ეს მანძილი და მერე უცებ ჩერდება ეს შიანაგანი დიალოგი და შევდივართ ნამდვილ რეალობაში., იღვიძებს ჩვენი ნამდვილი მე. ჭკუა იძინებს და შემოდის საოცარი გაცნობიერებულობა, ყურადღება, ფიქრების მონაწილეობის გარეშე.
დღეში ერთხელ ლოტოსის პოზაში პატარა მედიტაცია არის უაზრობა. მთელი ცხოვრება უნდა გახდეს პრაქტიკა, სამსახურში, ქუჩაში, ტრანსპორტში. ყველგან და ყოველთვის.
ეს ჩვევაში უნდა გადავიდეს. შედეგი იქნება არ ვიცი შეიძლება ერთ დღეში, ერთ კვირაში, ერთ თვეში, ყველასთან ინდივიდუალურია. მთავარია რეგულარულობა

Posted by: old_man Apr 10 2023, 11:25 PM

არ ვიცი როგორ გაგიზიაროთ, საოცარი გამოცდილებები მივიღე ბოლო დროს, სიტყვებით ძნელად აღიწერება
ერთ დღეს, ძილის წინ სიჩუმეს ვუსმენდი, ნელ-ნელა თავისით გაჩერდა შინაგანი დიალოგი
კიდევ უფრო ღრმად შევედი, გავყევი ამ სიჩუმეს. თითქოს სიჩუმე შრიალებდა, ვიბრირებდა, მელაპარაკებოდა
გავყევი მას და შევედი სადღაც მარადისობაში
მერე გამოვედი ისევ რადგან იქ დიდხანს თუ დარჩები, აქ გაგიჭირდება ცხოვრების გაგრძელება

Posted by: old_man Apr 11 2023, 10:43 AM

ფიქრები უნდა დავაფიქსიროთ, გავემიჯნოთ და არ გავყვეთ
სრული იგნორი

Posted by: chemikerin Apr 11 2023, 10:59 AM

ვიცი რაზეც საუბრობ
ამ დროს კიდევ რაღაც გამჭვირვალობასავით შეიგრძნობა ,,სივრცეში", ან ალბათ ჩვენი შინაგანი არსიდან.....
თითქოს რაღაც ძალიან ცოცხალს და მდუმარეს ეხები..

Posted by: chemikerin Apr 11 2023, 11:20 AM

ზუსტად არ ვიცი, ეს როგორ ავხსნა.. თითქოს რაღაც თეთრი გამჭვირვალე ,,ნისლივით" შეიგრძნობა...

Posted by: old_man Apr 11 2023, 11:22 AM

ჰო, ვხვდები რაზეც ამბობ
თუმცა მართლა ძნელია სიტყვებით ამ მდგომარეობების აღწერა
რადგან გრძნობის ორგანოებით მიღებულ შთაბეჭდილებებს სცდება ასეთი გამოცდილება
ეს არის სულიერი მდგომარეობები

Posted by: chemikerin Apr 11 2023, 11:26 AM

კიი, ზუსტად...

თითქოს ,,ხედავ" თუ ,,ჩანს" ეს რაღაც.. მაგრამ ,,შეგრძნებით" ჩანს. ანუ თვალწინ კი არ წარმოდგება, წარმოსახვასავით, არამედ თითქოს ,,სივრცეში" შეიგრძნობა რაღაც...

Posted by: chemikerin Apr 11 2023, 11:29 AM

ნამდვილად, სრულ სისულელედ მეჩვენება მეც... შეიძლება უბრალოდ მანქანაში იჯდე, ფანჯრიდან იყურებოდე და ეგ იყოს ნამდვილი მედიტაცია.... როცა გარე შთაბეჭდილებები დაუბინძურებლად შემოდის...

Posted by: tikoroma Apr 17 2023, 08:01 PM

რთულია მერე აქ გააგრძელო ცხოვრება ასეთი გამოცდილებები რომ გაქვს

Posted by: old_man Apr 18 2023, 03:50 PM

მეგობრებო დააკვირდით სად არის თქვენი ყურადღება მთელი დღის განმავლობაში
სანამ ამ პრაქტიკებს დავიწყებდი მე დავაკვირდი და შემზარა. ის იყო მთლიანად მენტალში - წარსულში, მომავალში, ოცნებებში, წამებში ცვალებად უაზრო ქაოტურ ფიქრებში. ეს არის ილუზორული სამყარო.
ყურადღება უნდა იყოს აქ და ახლა, ამ მომენტზე

Posted by: old_man Apr 18 2023, 03:54 PM

ყურადღება არის ენერგია. რასაც ვუთმობთ ყურადღებას, იქით მიედინება ჩვენი ენერგია
წარმოიდგინეთ რა უაზრო და უსარგებლო ფიქრებში/ემოციებში იხარჯება ჩვენი ფსიქიკური ენერგია...