ვედური ფსიქოლოგია, ტექსტები და სემინარები Options

[Atman]

ამ თემაში ვისაუბროთ ვედურ ფსიქოლოგიაზე

თავიდან დავდებ სემინარის აუდიოჩანაწერს, რომელიც საკმაოდ ღრმად მიმოიხილავს ვედურ ფსიქოლოგიის საფუძვლებს, ჭკუის ბუნებას, მისი მართვის და მაქსიმალურად გამოყენების საშუალებებს, ცოდნის მნიშვნელობას და მისი მიღების მეთოდებს, ფსიქოლოგიის კავშირს ასტროლოგიასთან, აიურვედასთან და სხვა უძველეს მეცნიერებებთან:



გადმოსაწერი ლინკი:
http://allshares.ge/download.php?id=09BD1E1A31


ვისაც რუსული არ ესმის, წარმოგიდგენთ სემინარის მოკლე ჩანაწერს (ზემოთ მოყვანილი სემინარი 4 ლექციისგან შედგება, ეს კი ორ დღიანი სემინარის მოკლე კონსპექტია, ასე რომ ვისაც უფრო დაწვრილებით გაინტერესებთ ეს თემა, გირჩევთ პირველ სემინარს მოუსმინოთ).

კონსპექტს ნაწილ-ნაწილ დავდებ. კარგი იქნება პარალელურად თუ განვიხილავთ და ვიმსჯელებთ, რა პრაქტიკული გამოყენება შეიძლება ვიპოვოთ ამ ცოდნის მეშვეობით... თანამედროვე ფსიქოლოგებიც თუ ჩაერთვებიან თემაში და დაწერენ, რა მსგავსება და რა განსხვავებაა ვედურ ფსიქოლოგიასა და თანამედროვე ფსიქოლოგიას შორის, ძალიან კარგი იქნება...




ვედური ფსიქოლოგია
(სემინარის მოკლე კონსპექტი)

დღეს შევეცდები ვილაპარაკო ვედური ფსიქოლოგიის საფუძვლებზე. ეს არის უნიკალური მეცნიერება, რომელიც შემუშავებულ იქნა ათასწლეულების წინ და აღწერილია ძველ ვედურ ტექსტებში. ფსიქოლოგია, რომელიც შეიქმნა დასავლეთში, განსაკუთრებით ფროიდის ეპოქიდან, მხოლოდ და მხოლოდ ემსგავსება და ცოტათი უახლოვდება იმას, რაც ვედურ ფსიქოლოგიაში იყო ცნობილი.

ჩვენ ვისაუბრებთ ასევე ბედზე, კარმაზე, ჭკუაზე, ხასიათის თვისებებზე და ა.შ.... და სანამ გავიგებთ, როგორი სახით გვთავაზობენ ვედები ფსიქოლოგიური პრობლემების მოგვარებას, უნდა გავიგოთ, თუ როგორ იქმნება ეს პრობლემები. თუ რას ნიშნავს კარმა ფსიქოლოგიურ დონეზე. ჩვენ ხშირად გვესმის ეს სიტყვა – “კარმა” მაგრამ ცოტა ხვდება თუ რას ნიშნავს ეს რეალურად და როგორ აპროგრამებს ადამიანი საკუთარ თავს საკუთარი ქმედებებით. როგორ ქმნის ადამიანი თავის ბედს, როგორ ილექება მისი ყველა ქმედება ცნობიერებაში და როგორ იქცევა შემდგომ მის ბედად.

ასევე წინასწარ მინდა ვთქვა, რომ ის მასალა, რასაც დღეს წარმოვადგენ საინტერესოა იმ თვალსაზრისითაც, რომ თანამედროვე ფსიქოლოგია შესაძლებლობას იძლევა ასე თუ ისე გადავჭრათ რაღაც პრობლემები. ადამიანები მიმართავენ ფსიქოლოგებს, როდესაც აწუხებთ შინაგანი ტკივილი, დეპრესია და სხვა... რთული და არასრულყოფილი მეთოდებით ფსიქოლოგი გვეხმარება პრობლემის რაღაც ნაწილის მოგვარებაში. მაგრამ ამ სემინარის ბოლოს შემოგთავაზებთ მეთოდებს, რომლებსაც ყველა პრობლემის საბოლოო გადაჭრა შეუძლიათ. ცოტა არ იყოს “აფერისტულად” ჟღერს, მაგრამ მიუხედავად ამისა ვეცდები დავამტკიცო, რომ ყოველ შემთხვევაში პრინციპში (იდეაში) არსებობს მეთოდი, რომელიც შესაძლებლობას გვაძლევს გადავჭრათ არა პრობლემათა ნაწილი, არა რაიმე წვრილმანი პრობლემა, არამედ ჩავიხედოთ პრობლემის საფუძველში, ფესვებში. გადავწყვიტოთ პრობლემები არა ზედაპირულად, არამედ ჩავიდეთ სიღრმეში და ამოვძირკვოთ ეს პრობლემები ფესვებიანად.

თავიდან განვიხილოთ ფუნდამენტალური მდგომარეობები, რომლებისგანაც უნდა გამოვიდეთ. ვედები ამტკიცებენ, რომ არის ორი პრინციპი, რომელიც ადამიანის საფუძველში დევს, და არა მარტო ადამიანის, არამედ ყველა ცნობიერი ცოცხალი ორგანიზმის საფუძველში. პირველი პრინციპი ეს არის პრაკრიტი ანუ მატერია, მეორე პრინციპს კი ჰქვია პურუშა, ანუ სული. ვედები ამტკიცებენ, რომ სული არ არის მატერიის განვითარების შედეგად წარმოქმნილი “სუბსტანცია”. ცნობიერება არ წარმოქმნილა იმის გამო, რომ მატერია უბრალოდ ძალიან დიდხანს ვითარდებოდა. არსებობს პრინციპულად განსხვავებული არსი, რომელიც ცნობიერების მატარებელია. “ბჰაგავად-გიტაში” კრიშნა ამბობს ამ პრინციპზე: რომ არის “კშეტრა” და “კშეტრა გია”. “კშეტრა” ნიშნავს ველს, “კშეტრა-გია” ველის მცოდნეს. და ველი ეს ჩვენი სხეულია, მატერიაა, მოქმედების ველია, რასაც წარმოადგენს მატერიალური სამყარო. “კშეტრა-გია” ეს სულის ნაწილაკია, ცნობიერების მატარებელი. და ეს ორი არსი პრინციპულად განსხვავებულ ბუნებას ატარებს. კითხვა მდგომარეობს იმაში, თუ რა სახით უკავშირდებიან ისინი ერთმანეთს და როგორ ხდება მათი ურთიერთქმედება. სიტყვა ფსიქოლოგია ბერძნულიდან თარგმანით ნიშნავს მეცნიერებას სულის შესახებ. და მე მინდა წარმოვადგინო პირველადი მიმოხილვა სულის შესახებ მეცნიერებისა. თუ როგორ ხსნიან ვედები სულის ამ სამყაროში მოქმედებას. თუ როგორ აღიქვამს სული ამ სამყაროს.

პრობლემა, რომელიც თავიდანვე წამოიჭრება, არის ის, რომ ვედების თანახმად სული არ ეხება მატერიალურ სამყაროს უშუალოდ. უპანიშადები (ვედების საკრალური და საიდუმლო ნაწილი) ამტკიცებენ, რომ პურუშა არასოდეს მოდის შეხებაში პრაკრიტისთან. პურუშა არ აღიქვამს ამ სამყაროს პირდაპირ (უშუალოდ). რაღაც კუთხით ჩვენ ვირტუალურ რეალობაში ვცხოვრობთ. ვერ აღვიქვამთ რეალობას, როგორც ასეთს და ვედური ფსიქოლოგია, უფრო ზუსტად კი მატერიალური ვედური ფსიქოლოგია, რომლის შესახებაც დღეს ვისაუბრებ (რადგანაც არის კიდევ უზარმაზარი თემა სულიერი ვედური ფსიქოლოგიის შესახებ, რომელსაც არ შევეხები), ხსნის, თუ როგორ ხდება აღქმის პროცესი. როგორ და რის საშუალებით აღიქვამს სული სამყაროს.

ვედები წარმოგვიდგენენ კიდევ ერთ პრინციპს (პოსტულატს): გარდამავალ საშუალებას, რისი გავლითაც სული ურთიერთქმედებს მატერიასთან, წარმოადგენს “პრანა”. პრანა ნიშნავს სასიცოცხლო ენერგიას. ხანდახან არასწორად ფიქრობენ, რომ პრანა - ეს სუნთქვაა, რომ როდესაც ვსუნთქავთ, პრანას შევისუნთქავთ. პრანა ეს არის ნატიფი სასიცოცხლო ენერგია, რომელიც წარმოადგენს გარდამავალ არეს სულსა და მატერიას შორის და რომლის საშუალებითაც სული მოქმედებს მატერიაზე. ეს არის არე, რომელსაც შეუძლია გადაიტანოს და გაავრცელოს ცნობიერება. ჩვენი სხეული მატერიის, ხორცის ნაგლეჯია. როცა სული გადის სხეულიდან, რჩება უსიცოცხლო მატერია. ვისაც თავისი თვალით უნახავს სიკვდილის პროცესი, იცის, რომ რაღაც არსებითი წავიდა სხეულიდან და უბრალოდ მექანიზმის მოშლას არ ჰქონია ადგილი. მატერიალისტები ფიქრობენ, რომ უბრალოდ “მანქანა” გაფუჭდა. სინამდვილეში კი სხეული დატოვა სულმა, პიროვნებამ, ცნობიერმა ელემენტმა, სხვა დანარჩენ ელემენტებთან ერთად... დარჩა მხოლოდ გარეთა გარსი, მანეკენი...

მაშასადამე სულის ცნობიერება ვრცელდება მატერიალურ სხეულში და მოქმედებს მასზე პრანის მეშვეობით. უნატიფესი მატერიალური ენერგიის მეშვეობით, რომელსაც ვედებში პრანა ეწოდება. იმდენად, რამდენადაც პრანა აღწევს ჩვენი სხეულის ყველა კუნჭულში, ჩვენი სხეული შეგრძნებადი ხდება. სადაც არ უნდა შევეხოთ სხეულს, ამას ვიგრძნობთ. თუმცა სული ლოკალურია და მდებარეობს გულ-მკერდის ცენტრში (ანაჰატა ჩაკრას მიდამოში). მისი ცნობიერება ვრცელდება პრანული არხების მეშვეობით მთელ სხეულში. ეს იყო მეორე უმნიშვნელოვანესი პოსტულატი.

[Atman]

ახლა იწყება ყველაზე საინტერესო. ვილაპარაკებ ჩვენი ნატიფი სხეულის შემადგენლობაზე. რა სახითაა მოწყობილი ჩვენი ჭკუა და აღმქმელი (მგრძნობელობითი) მექანიზმი. ყველამ ასე თუ ისე ვიცით, რა შემადგენლობისაა უხეში მატერიალური სხეული. მაგრამ ახლა ვილაპარაკებ ჩვენი ცნობიერების და ჭკუის ანატომიაზე. უფრო სწორად არა ცნობიერების, არამედ ნატიფი სხეულის და განპირობებული ცნობიერების შესახებ. სულის ცნობიერებას, როგორც ასეთს, ანატომია არ გააჩნია, მაგრამ დღეს ამ თემას არ შევეხებით.

ნატიფი სხეული, რომელიც ჩვენი უხეში სხეულის შიგნით მოქმედებს. ანუ კომპიუტერი, რომელიც შექმნილია შემოქმედის მიერ, არის მექანიზმი რომელიც განსაზღვრავს ყველა შესაძლო პრობლემას და ჩვენი კარმის “სათავსოა”. რადგანაც სხეული, მიუხედავად იმისა, რომ კარმის პროდუქტია, როდესაც სული ტოვებს სხეულს, ეს უკანასკნელი რჩება, მან “მოიხადა” კარმა. ვედების თანახმად სიკვდილი ეს ის მომენტია, როცა კარმა რომელიც ამ სხეულისთვისაა განკუთვნილი, სრულიად ამოწურულია. ანუ რაც უნდა მოგვეხადა ამ სხეულში ის კარმული ვალი მოვიხადეთ. სული ტოვებს სხეულს, რათა გააგრძელოს თავისი მოგზაურობა და მიიღოს რომელიმე სხვა სხეული. მაგრამ სულს ამ მოგზაურობაში თან მიჰყვება ნატიფი მატერიალური სხეულიც, და სწორედ ამ სხეულში ხდება კარმის დაგროვება. მთელი კარმა ამ ნატიფ სხეულში ინახება. ახლა ვილაპარაკებთ ამ ნატიფ სხეულზე, რომელიც მიდის უხეში სხეულიდან “უდანა-პრანას” (უდანა-ვაიუს) მეშვეობით. სიკვდილის მომენტში, როცა სხეულის კარმა ამოწურულია და მას აღარ შეუძლია ფუნქციონირება, უდანა-პრანას (პრანის განსაკუთრებული ნაწილი) სული სხეულიდან გაყავს სხვადასხვა პრანული არხების მეშვეობით დანიშნულების ადგილას. და იწყება შემდეგი ფურცელი ამ სულის ცხოვრებაში.

ამ ნატიფ სხეულს, რომელსაც ხანდახან ჭკუას უწოდებენ, რომლის შესახებაც თანამედროვე ფსიქოლოგები ბევრ განსხვავებულ რამეს ამბობენ და რაღაც დონით უახლოვდებიან იმას, რაც ვედებში წერია, აქვს ძალიან საინტერესო სტრუქტურა სინამდვილეში თუ გავიგებთ ნატიფი სხეულის სტრუქტურას, ასევე შევძლებთ გავიგოთ სხვადასხვა შესაძლებლობები (სითჰები), რომლებსაც ანვითარებენ იოგები სხვადასხვა პრაქტიკების შედეგად. მაგალითად ერთ-ერთი ელემენტალური შესაძლებლობაა სხვისი აზრების კითხვა, ანუ სხვა ნატიფი სხეულებიდან ინფორმაციის აღება. ვეცდები ავხსნა, თუ როგორ ხდება ეს, როგორია მექანიზმი... ეს არ ნიშნავს რომ თქვენმ ამით აზრების კითხვას ისწავლით, მაგრამ იმას მაინც გაიგებთ, რა უნდა გააკეთოთ ამის სასწავლად.

ვედები ამტკიცებენ, რომ ჩვენს ნატიფ სხეულს, იგივე ჭკუას, განპირობებულ ცნობიერებას, ჩვენი კომპიუტერს გააჩნია ოთხი ძალიან მნიშვნელოვანი ასპექტი (ფუნქცია). ამ ოთხ ასპექტს სანსკრიტზე ეწოდება: ჩიტა, მანას, აჰანკარა და ბუდჰი. ჩიტა – ეს არის არაცნობიერი “მე”. მანას – ჩვენი ქვეცნობიერია, აჰანკარა – ცრუ ეგოა, ხოლო ბუდჰი – ცნობიერი გონებაა. ეს ოთხი ფუნქცია კარგად უნდა გავიგოთ. ჩვენ ყოველ წამს ვხედავთ, თუ როგორ ფუნქციონირებს სხეული, როგორ აღიქვამს ჩვენი ცნობიერება ამ სამყაროს. განვიხილოთ ცალ-ცალკე:

1. ჩიტა – ვედებში აღწერილია, რომ როდესაც ეს მატერიალური სამყარო იქმნება, პირველი ელემენტი, რომელიც აქ იქმნება მიწის, წყლის, ცეცხლის, ჰაერის და ეთერის და ა.შ. მთლიანი სამყაროს შექმნამდე, არის მაჰატატვა, ანუ სამყაროს გონი. ეს არის მატერიალური ელემენტი და ამ გონის ქვეშ არ უნდა ვიგულისხმოთ ღმერთი ან სხვა რამე. ღმერთი თავდაპირველად ქმნის უნატიფეს ინფორმაციულ მატრიცას, რომელზეც “იქსოვება” ეს სამყარო. იქმნება ე.წ. ვირტუალური რეალობა ჩვენთვის. სხვაგვარად რომ თქვათ, პირველად ელემენტს, რომელიც ბუნებრივად ხდება საფუძველი ჩვენი არსებობისა, წარმოადგენს ჩიტა, ანუ ჩვენი “მეს” არაცნობიერი ნაწილი. ინფორმაციული ბიბლიოთეკა... თუ შევხედავთ ჩვენი ცნობიერების სტრუქტურას, გამაცნობიერებელი (მიმღები) გონება (ბუდჰი), ანუ ის, რითაც ჩვენ აღვიქვამთ, უბრალოდ აისბერგის მწვერვალია (ხილული ნაწილია). ჩვენი ცნობიერების უმეტესი ნაწილი კი სიღრმეშია და წარმოდგენაც არ გვაქვს მის შესახებ. და მის ყველაზე ღრმა ნაწილს ეწოდება ჩიტა, ანუ სულის მთელი ინფორმაციის შემნახველი სათავსო. სული, რომელიც რეინკარნაციას განიცდის მრავალ ცხოვრებაში, იგროვებს გამოცდილებას და მთელი ეს გამოცდილება იწერება. და ეს სათავსო რაღაცით კომპიუტერის “მყარ დისკს” წააგავს. ის ძალიან “ფრაგმენტირებულია” და მასში ბევრი ნაგავია დაგროვილი. წარმოიდგინეთ ერთი წამით მთელი ის ინფორმაცია, რასაც ვიგროვებთ. ადამიანებმა, რომლებიც აპრაქტიკებენ ჰიპნოზური რეგრესიის მეთოდს, იციან, რომ შესაძლებელია გადასვლა წინა ცხოვრებებში, აღმოჩენა ეგვიპტეში და ა.შ. და რატომღაც ყველა ფარაონი აღმოჩნდება ხოლმე (ეს ხუმრობით). ასეა თუ ისე, არსი იმაშია, რომ არსებობს რაღაც უზარმაზარი ნაწილი რომელთანაც ჩვენ უშუალო შეხება არ გვაქვს, მაგრამ მუდამ თან ვატარებთ. ჩვენი შტაბეჭდილებები, ინფორმაცია წინა ცხოვრებებიდან... და როცა სანკჰიას ფილოსოფოსები აღწერენ ჩიტას ისინი ამბობენ, რომ იგი ცეცხლის ალს (ცეცხლის ენას) ჰგავს. ეს ცეცხლის ალი ირხევა ჰაერის სულ მცირე ზემოქმედებითაც კი. სწორედ ასევე ჩიტას აქვს ძალიან ლაბილური და მოძრავი სტრუქტურა. ეს ერთგვარი ინფორმაციული სტრუქტურაა, რომელსაც შეუძლია მიიღოს ყველა ინფორმაცია, შეინახოს იგი და მასში ამ ინფორმაციის წარმოუდგენლად უზარმაზარი რაოდენობაა. ავღნიშნავ იმასაც, რომ ეს ინფორმაცია ძალიან სისტემურად და მოწესრიგებულადაა შენახული და არა ქაოსურად. ჩიტას მახასიათებელია ისიც, რომ ის უშუალოდ ახლა, ამ მომენტში მოქმედებს. და მერე ავხსნი თუ როგორ მოქმედებს იგი.

2. მანას – ეს არის ქვეცნობიერი ჭკუა. და სწორედ ესაა ის ბიბლიოთეკარი, რომელიც ჩიტას ბიბლიოთეკაში წიგნებს (ინფორმაციას) ალაგებს. იგი კლასიფიცირებას უკეთებს ამ წიგნებს განსაზღვრული თემების შესაბამისად და მიაწერს თვითოეულ მათგანს “პლუსს” ან “მინუსს”, “კარგს” ან “ცუდს” “ძალიან კარგს” ან “ძალიან ცუდს” (ანუ ასე ვთქვათ რამდენიმე ბალიანი შეფასების სისტემა აქვს).

ქვეცნობიერი ჭკუა, ანუ ჩვენი “მე”-ს ემოციური შემადგენელი, რომელიც განიცდის და გრძნობს ყველა ჩვენს გამოცდილებას, კლასიფიკაციას უკეთებს მას იმის მიხედვით, მოგვწონს თუ არა ეს განცდა. ანუ აძლევს შეფასებას: კარგია, ძალიან კარგია, ნეიტრალურია, საშინელია და ა.შ. ჭკუა ეს დიდი ინდექსივითაა, რომელიც ინდექსაციას უკეთებს ჩიტაში მყოფ ინფორმაციას. ჭკუაში ჩადებულია ორობითი სისტემის (დუალური) პროგრამა: ეს მომწონს და მიყვარს, ეს კი არ მომწონს და ვერ ვიტან... სწორედ ეს შეადგენს ჩვენი ემოციური “მეს” არსს. რა არის ჩვენი ემოციები? ყველა ემოციას აქვს ბიპოლარული სტრუქტურა: მიყვარს – მძულს, მომწონს – არ მომწონს, მინდა მივიღი – მინდა განვაგდო... და ეს ფუნქცია ჩვენი ქვეცნობიერისა განარჩევს ყველაფერ ამას და არა მხოლოდ განარჩევს, არამედ შეფასებასაც აძლევს. ჩიტა არაფერს არ აძლევს შეფასებას, ის უბრალოდ იგროვებს ინფორმაციას, მანასი კი ემოციურ შეფასებას აძლევს მას.

3. აჰანკარა – ცრუ ეგო. ესაა ჩემი განპირობებული “მე”. ესაა ის, რაც გამომყოფს “მე” ყველაფერი დანარჩენისგან. როგორც ვთქვით ჩიტა ერთიანი ინფორმაციული მატრიცაა. დიდი უზარმაზარი “ინტერნეტია”, მაგრამ ამ “ინტერნეტში” არსებობს ჩვენი ინდივიდუალური “საიტები”. ეს ინდივიდუალური საიტი ჩემი სახელით, არის სწორედ ჩემი აჰანკარა. ამ ინტერნეტში გამოყოფილია ინფორმაციის ნაწილაკი და ის, რაც გამოყოფს მას ყველაფერი დანარჩენისგან, არის აჰანკარა – ერთგვარი საზღვარი, კედელი...

სულიერი განვითარების ყველა მეთოდი მიმართულია იმაზე, რომ შეასუსტოს აჰანკარა, რადგანაც ეს არის კედელი, რიგიდული სტრუქტურა, რომელსაც ვებრძვით. მას აქვს პოზიტიური როლიც ჩვენს ცხოვრებაში და ნეგატიურიც (უფრო მეტად რა თქმა უნდა ნეგატიური). სწორედ ამ რიგიდულობის (სიუხეშის) გამო ჩვენთვის არაა მისაწვდომი მატრიცული ინფორმაცია. როცა ჩვენი ცრუ ეგო ცოტათი სუსტდება (თხელდება), როცა ჩვენი “ცრუ ეგოს”, ეგოიზმის ფარგლებს გარეთ გავდივართ, ჩვენ შეგვიძლია გავიდეთ (“დოსტუპი მივიღოთ) ნებისმიერ ინფორმაციაზე. ვინ არიან ნათელმხილველები, ესენი უბრალოდ ის ადამიანები არიან, რომლებსაც აქვთ “პაროლი” და შეუძლიათ ამ “ინტერნეტ-სტრუქტურაში” შეღწევა. და ამ ინტერნეტში შეუძლიათ ნახონ, თუ რა იყო ადრე და რა იქნება მომავალში, რადგანაც მომავლის ბადე, რაღაც დონით უკვე დაგებულია (არა 100%-ით). და არც ერთი წინასწარმეტყველი არ იძლევა 100%-იან ინფორმაციას, რადგანაც ვედების თანახმად დაახლოებით 70-75%-ით მომავალი განსაზღვრულია კარმულად, 20-25% კი გაურკვეველია. ეს ნათელმხილველები გადიან თავისი საინფორმაციო ველიდან და შედიან სხვის ინფორმაციულ ველში. ეს არც თუ ისე რთულია მონდომების შემთხვევაში. ადამიანები, რომლებიც ანვითარებენ თავის თავში ნატიფ მგძნობელობას და ძლევენ ეგოიზმის “უხეშ” საზღვრებს, ანვითარებენ თავის თავში ამ შესაძლებლობებს. ერთმა ექიმმა ინდოეთში სულიერი პრაქტიკის შედეგად მიაღწია ისეთ მდგომარეობას, რომ პაციენტის მოსვლამდე იცოდა მისი დიაგნოზი. წინასწარ კითხულობდა ინფორმაციას, რადგან ბოლოს და ბოლოს ავადმყოფობა ნატიფი სხეულის ინფორმაციულ-ენერგეტიკული ხინჯია. და ასეთი შემთხვევები ბევრია მსოფლიოში. და ეს წვრილმანია იმასთან შედარებით, რა ინფორმაციაც შეგვიძლია მივიღოთ, თუ ცრუ ეგოს საზღვრებს გადავლახავთ.

4. ბუდჰი (გონება) – ჩვენთვის ყველაზე საინტერესო ფუნქცია, რადგან ესაა ჩემი ცნობიერი “მე”. ცნობიერი გონება. ის ვინც იღებს გადაწყვეტილებებს. ეს ის “მეა”, რომელიც იღებს გადაწყვეტილებას ჩიტაში ჩადებული ინფორმაციის და მანასის ემოციური შეფერილობის და აჰანკარას ანუ ჩემს შესახებ ჩემი წარმოდგენების საფუძველზე. ჩვენ რეალურად მხოლოდ ბუდჰიზე შეგვიძლია “ვიმუშაოთ”. ქვეცნობიერი ძნელად მისაწვდომია, ფსიქოლოგები ცდილობენ იქექონ მასში მაგრამ ეს საეჭვო და სათუო პროცესია, ვედები კი გვთავაზობენ ძალიან ნათელ და ბუნებრივ მეთოდს, რომ საფუძვლად სწორედ ჩვენი ბუდჰი ავიღოთ და მისი მეშვეობით შევცვალოთ სხვა ყველაფერი. ორი სიტყვით რომ ვთქვათ, რადგანაც ჩვენი სემინარის მიზანია გავარკვიოთ, თუ როგორ “დავწვათ” კარმა, მე ავხსნი, თუ როგორ უნდა გამოვიყენოთ ჩვენი გონება (ბუდჰი), რა არის გონება და როგორ გამოვიყენოთ იგი, რომ არ ვიყოთ კარმული ავტომატი ანუ მექანიზმი. ძალიან საინტერესო რამე თქვა ამაზე იუნგმა. ისიც შეისწავლიდა ვედებს და უპირველეს ყოვლისა უპანიშადებს. თავისი უზარმაზარი გამოცდილების საფუძველზე ძალიან მნიშვნელოვანი ფრაზა თქვა: “ყველაფერი ის, რაც არ დაგვყავს ცნობიერებამდე, შედის ჩვენს ცხოვრებაში როგორც ბედი.” ანუ შედის ჩვენს ცხოვრებაში როგორც ბრმა ძალა. ამ სემინარის აზრი კი სწორედ ისაა, რომ ავხსნა, თუ როგორ უნდა ვიცხოვროთ ისე, რომ მაქსიმალურად გამოვიყენოთ ჩვენი გონება. და როგორ მოვახერხოთ რომ გონების მეშვეობით თავი დავიცვათ ყველა იმ “ურჩხულისგან” რომლებიც იღვიძებენ, როცა გონება იძინებს. გონების ძილი ბადებს მრავალ შიშს და ინფორმაციულ “მონსტრს” რომლებიც ჩვენს ბედად (კარმად) იქცევიან. შეიძლება ეს აბსტრაქტულად ჟღერდეს, მაგრამ მინდა ავხსნა, თუ როგორ მოქმედებს ეს აღქმის ერთიან პროცესში. როგორ ირთვება და მუშაობს ოთხივე ეს ფუნქცია ყოველთვის, როცა ვხედავთ რამეს, ვურთიერთქმედებთ რამესთან და რა პროცესები ხდება ჩვენს ნატიფ სხეულში.

[Atman]

მაგალითად შეხედეთ თქვენს წინ მდებარე კომპიუტერის მონიტორს (თუ კომპიუტერთან ზიხართ რა თქმა უნდა)... ოთხივე ფუნქციამ იმუშავა ამ დროს თქვენში. თავიდან, როდესაც ვხედავთ რაღაცას, პირველად მუშაობას იწყებს ჩიტა. ის იღებს ამ ინფორმაციას არაკრიტიკულად, განურჩევლად. მეცნიერულად ამას ქვია “ნერვიკალპა-პრატიაკშა” ანუ ზოგადი შეგრძნება (აღქმა). თავიდან აღვიქვამთ ძალიან ზოგადად, რაც არ უნდა იყოს ეს, გინდ მუსიკა, გინდ გამოსახულება. და მაშინვე ჩვენ ვიწყებთ შედარებას. ჩიტა ეს დიდი ლექსიკონია და ამ ლექსიკონში უკვე დაგროვილია უამრავი სიტყვა. როგორც კი რაღაცას დავინახავთ, ვეძებთ მსგავსს ჩიტას ლექსიკონში. წარმოიდგინეთ, რომ თქვენს მაგივრად კომპიუტერთან პაპუასი ზის, რომელიც ცხოვრებაში პირველად ხედავს კომპიუტერს. როგორ აღიქვამს იგი ამ საგანს? ის დაიწყებს მის შედარებას რაღაცასთან, რაც მან უკვე იცის. რაიმე შეგრძნებებთან, რაც უკვე აქვს. იგივე მოხდა თქვენს შემთხვევაშიც, ოღონდ თქვენ კომპიუტერთან დაკავშირებული უამრავი შეგრძნება გაქვთ და ამიტომ მისი აღქმა წამის მეასედებში მოხდა. თქვენ რომ ის ნანახი არ გქონოდათ, მაშინ ის დარჩებოდა თქვენს ჩიტაში, როგორც რაღაც ფართო კატეგორიის გაურკვეველი საგანი. პირველად სწორედ ასე აღიქვამს საგანს ჩიტა.

შემდეგ მანასი, რომელსაც მთელი ეს ინდექსები უკვე აქვს, ამბობს, რომ ეს ისაა რასაც ვიცნობ, და ეს კარგია (ან ცუდია, ან ნეიტრალურია). მანასი ძირითადად ამბობს “მინდა “ ან “არ მინდა”. ეს უშემდეგგი ეტაპია – “მე ვიცი”... უფრო სწორად მხოლოდ “ვიცი” იმიტომ რომ თავიდან ეს “მე” არ ფიგურირებს. (“მე” მესამე ეტაპია). ჭკუამ შეადარა, გაიგო თუ რა არისე ს საგანი და განსაზღვრა თავისი დამოკიდებულება ამ საგნისადმი.

აღქმის მესამე ეტაპი, რომელიც ასევე ძალიან სწრაფად “გაიელვებს”, არის ის ეტაპი, როცა ჩნდება ჩვენი “მე”. ეს ახალი ცნობა უთანხმდება “მე”-ს და ადამიანი განეწყობა ამ საგნისადმი თავისი თავის (“მე”-ს) შესაბამისად. ან ამბობს “მე მინდა”, ან ამბობს “მე არ მინდა” ან უბრალოდ არ ინტერესდება ამ საგნით. მაგალითად ტანსაცმლის მაღაზიის ვიტრინასთან გაიარა ქალმა და კაცმა. ცოტა ხნის შემდეგ მათ რომ კითხო, სხვადასხვანაირად აღიქვეს ვიტრინა. ქალმა კაბებთან “გააიგივა” თავისი თავი, მამაკაცის “აჰანკარამ” კი კაბებთან დაკავშირებით ასე იმუშავა: “ეს ჩემთან არავითარ კავშირში არაა და არ მაინტერესებს”. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, როდესაც რაღაცას აღვიქვამთ, აჰანკარას ანუ “ცრუ ეგოს” ჩვენს შინაგან სამყაროში შემოჰყავს ეს საგანი და არკვევს, თუ რა დამოკიდებულებაშია ეს საგანი მასთან. თუ არ აინტერესებს ცნობიერების მიღმა ატარებს. აჰანკარა რაღაც უხეში ფილტრის მაგვარია, რომელიც ფილტრავს ამ სამყაროს აღქმას. ჩვენ აღვიქვამთ სამყაროს ჩვენი “მეს” პრიზმაში.

შემდეგი (მეოთხე) აქტი აღქმისა ასეთია: ან ირთვება ჯაჭვი, რომელიც ცნობიერების დონეზე ამბობს, თუ რა უნდა გავაკეთო ამ ყველაფრის მერე, ან იგი უბრალოდ არ ირთვება. ბუდჰი, ანუ ცნობიერი გონება, ეს ის სუბიექტია, რომელიც ამბობს: “რახან ასეა, ესე იგი რაღაც უნდა გავაკეთო”. ბუდჰი, ესაა მოქმედებათა პროგრამა.

ახლა ავხსნათ, თუ როგორ ფორმირდება ბავშვის ფსიქიკა და როგორ ფორმირდება ჩვენი “მე”. რაც ავხსენი, იქიდან გამომდინარე ნათელი ხდება, თუ როგორ იზრდება ბავშვი. თავიდან ადამიანს მხოლოდ ჩიტტა აქვს. მას სუსტი ეგო აქვს და ძალიან სუსტი გონება (ბუდჰი). პატარა ბავშვი, როცა იბადება, თან მოაქვს კარმის მარაგი, ანუ განპირობებული ცნობიერების მარაგი რაღაც მეხსიერებით და ის ძალიან უმწეოა. რაღაც კუთხით ყველა დანარჩენი მექანიზმი დაცვის მექანიზმებია. ისინი გვიან ფორმირდებიან და გვიან ვითარდებიან. თოთო ბავშვი ძალიან სწრაფად აღიქვამს ყველაფერს. ჩიტა ეს მეხსიერების მარაგია. აქ მთელი ჩვენი მეხსიერება ინახება. და ადამიანი თავისი ცხოვრების პირველ ეტაპზე “შეიწოვს,” “შეისრუტავს” გარესამყაროს, თანაც ძალიან არაკრიტიკულად და განურჩევლად. მას შესადარებელი თითქოს არაფერთან აქვს და ცნობიერ ჩიტას მხოლოდ ახლა ანვითარებს. ძირითადად გემოთი შეიგრძნობს გარესამყაროს და ყველაფერს გემოს უსინჯავს. თავის ლექსიკონს ადგენს, რადგანაც მანასი მუშაობს ანალოგიის მეთოდით, ანუ შედარების მეთოდით. როცა ვიზრდებით, როცა ვსწავლობთ და როცა ვვითარდებით როგორც ადამიანები, უნდა შევითვისოთ ყველა ეს ინფორმაცია, რომელთანაც მერე შევადარებთ სხვა ინფორმაციებს. მაგალითად თუ ვხედავთ ფლომასტერს ახლა, გვიანდელ ასაკში, პირველადაც რომ ვხედავდეთ მას, მაინც ვხვდებით, თუ რისთვის გამოიყენება და რა ფუნქცია აქვს. თუ იგივე ფლომასტერს პატარა ბავშვს ვანახებთ, დაღეჭავს, პირში ჩაიდებს და ასე “გამოიკვლევს”. შემდეგ კი თანდათან მიხვდება მის ფუნქციას.

ადამიანის განვითარებასთან ერთად, მალევე ირთვება მეორე ფუნქციაც და ფუნქციების განვითარება სწორედ ამ თანმიმდევრობით ხდება. მანასის ფუნქცია თითქმის მაშინვე ვითარდება და ადამიანი განარჩევს: “ეს კარგია”, “ეს ცუდია”. “ამას შევჭამ”, “ამას ვერ შევჭამ” და ა.შ. ანუ მანასი კლასიფიკაციას უკეთებს ყველა შეგრძნებას კრიტერიუმების იმ სისტემით, რომელიც მას უკვე გააჩნია. მაგალითად ზოგ ბავშვს უყვარს ტკბილი, ზოგს კი ნაკლებად უყვარს...

შემდეგ რაღაც მომენტში ადამიანი შეიგრძნობს თავის განცალკევებულობას. დაახლოებით 3 წლის ასაკში ფორმირებას იწყებს აჰანკარა და დაახლოებით ამ ასაკში ამბობს ბავშვი: “მე თვითონ!” დაახლოებით 5-6 წლის ასაკში იწყებს ფორმირებას ცნობიერი “მე”. ამიტომაც პედაგოგიის ვედური პრინციპების თანახმად 5-6 წლამდე ბავშვისთვის არაფრის სწავლება არ შეიძლება. არ უნდა ვასწავლოთ რა არის ცუდი და რა არის კარგი. 5 წლამდე ბავშვს უნდა მოვეპყრათ როგორც მეფეს, 5 წლის შემდეგ კი როგორც მსახურს. 5 წლამდე მხოლოდ უნდა გვიყვარდეს, შემდეგ კი მკაცრად უნდა აღვზარდოთ. ყველაფერი ეს და მათ შორის აჰანკარა ფორმირებას ასრულებს 14-15 წლის ასაკში, როცა ადამიანი ბოლომდე აცნობიერებს თავის განცალკევებულობას. იწყება ბუნტი, გარდატეხის ასაკი და ა.შ. ამიტომ ნათქვამია, რომ 15 წლის შემდეგ ბავშვს უნდა მოვეპყრათ უკვე როგორც მეგობარს. ის უკვე დამოუკიდებელი პიროვნებაა და მისთვის მკაცრად ჭკუის სწავლება აღარ შეიძლება. ნებისმიერი ჩარევა იმ მხრივ, თუ რა არის სწორი და რა არის არასწორი, მის მიერ აღქმული იქნება როგორც ძალადობა. ამ დროს შეგვიძლია მივმართოთ მის გონებას, როგორც მეგობარს.

იმის მიხედვით, თუ როგორ ჩამოყალიბდება მთელი ეს სტრუქტურა, ადამიანი ჩამოყალიბდება ან ნორმალური ფსიქიკით, ან დამახინჯებულით. რა ხდება ადამიანის ზრდასთან ერთად? ის თავიდან ძალიან დაუცველი და უმწეოა. იმდენად, რამდენადაც ის უმწეოა და მას არ აქვს ცრუ ეგოს და გონების ფილტრები, ყველა ის შთაბეჭდილება, რომელსაც ამ დროს იღებს, ძალიან დიდ კვალს ტოვებს მის ფსიქიკაში. რატომა, რომ ბავშვობაში გადატანილი ტრამვები ყველაზე მძიმე და სერიოზულია? იმიტომ რომ ბავშვობაში ადამიანი ყველაზე სათუთია და მას არა აქვს დამცავი მექანიზმები. ყველაფერი, რასაც აღვიქვამ და შევიგრძნობ ბავშვობაში, იქნება ეს სიყვარული თუ შიში, დაილექება და შემდეგ ძალიან ძლიერად იმოქმედებს მთელ ჩემს ცხოვრებაზე. ბავშვობაში განცდილი მტკივნეული გამოცდილება ჩრდილს მიაყენებს რეალობის აღქმას მთელი ცხოვრების მანძილზე.

როცა რეალობას აღვიქვამთ, ამას ვაკეთებთ არა ნეიტრალურად, არამედ მთელი ჩვენი წინა გამოცდილების პრიზმაში. მაგალითად თუ რაიმე მტკივნეული გამოცდილება მაქვს და ჩემს ჩიტაში ეს სამსკარა (შთაბეჭდილება) დაილექა, და ეს სამსკარა ძალიან ძლიერია, იგი იქნება რეფერენტული წერტილი, ანუ ათვლის წერტილი სხვა ნებისმიერი აღქმისათვის. ნებისმიერი ახალი აღქმა და შეგრძნება, ასე თუ ისე მასთან კავშირში იქნება და “შეეხება” მას. ცხოვრების მთელი განცდა ასე თუ ისე ამ ტკივილით იქნება შეფერილი. ბავშვობაში ტანჯული ადამიანები მთელ შემდგომ ცხოვრებას მტკივნეული სამსკარების პრიზმით უყურებენ და ეს ტკივილი და შიში გროვდება ჩიტაში. და საერთოდ ჩიტაში ინფორმაცია ილექება ან როგორც შიში, ანუ ობიექტი, რომელსაც აღვიქვამ როგორც საფრთხეს (შიში ყველაზე ძლიერი და ნეგატიური ემოციაა ადამიანში), ან როგორც რაღაც დადებითი, ანუ ის რაც მე მიყვარს და მომწონს. ერთიც და მეორეც ძალიან საეჭვო რამეა, თუ ისინი ძალიან ძლიერნი არიან. ყველა ეს ძლიერი სამსკარა, ამრუდებს ჩემს რეალობის აღქმას. ასე ჩნდება ჩვენი შიშები და კომპლექსები.

უპირველეს ყოვლისა უნდა გავიგოთ, თუ რატომ ჩნდება შიში, როგორია შიშის ბუნება. რეალურად ყველა ჩვენი პრობლემა შიშის შედეგად იქმნება. რატომაა ადამიანი ხარბი? იმიტომ რომ მას ეშინია რაღაცის დაკარგვის, აქვს დაუცველობის შეგრძნება. რატომაა ადამიანი ეჭვიანი? ისევ იმიტომ რომ დაკარგვის ეშინია. ყველა ჩვენი მანკიერების ფესვებში რაღაც შიშები დევს, გაუცნობიერებელი და არაცნობიერი... რაღაც ნეგატიური განცდები, რომლებშიც ჩვენში დაილექა. სწორედ ისინი განაპირობებენ ჩვენს ეჭვიან, ხარბ, ავხორც, ბრაზიან და ა.შ. ბუნებას. ქმნიან ყველაფერ იმას, რაც აფუჭებს ჩვენი და ჩვენი გარშემომყოფების ცხოვრებას. და შიშების ყველაზე დიდ ნაწილს სწორედ ბავშვობის ასაკში ვიღებთ. და ეს ფობიები, შიშები არა ერთი ცხოვრება მიგვყვება და ბევრი მათგანი წინა ცხოვრებებიდანაა გამოყოლილი. მაგალითად ადამიანს აქვს კლაუსტროფობია (ჩაკეტილი სივრცის შიში), არადა ამ ცხოვრებაში არავითარი მსგავსი სტრესი არ განუცდია, მაგრამ შეიძლება წინა ცხოვრებაში ჩაკეტილ სივრცეში მოკვდა, ან მსგავსი რამ გადაიტანა. ან თუ წინა ცხოვრებაში დაიხრჩო, (ან უბრალოდ იხრჩობოდა და გადარჩა), ამ ცხოვრებაში პანიკურად ეშინია წყლის. რაღაც კუთხით კარმა, რომელსაც თან ვატარებთ, ეს გაუცნობიერებელი შიშებია, რომლებიც ჩვენს ქვეცნობიერში და არაცნობიერში იმყოფება.

როდესაც ვიზრდებით და ცნობიერება ასე თუ ისე ჩამოყალიბებულია, ახალი მტკივნეული განცდები არ ტოვებენ ისეთ ტრაგიკულ სამსკარებს, როგორც ბავშვობაში. ეს მნიშვნელოვანი მომენტია, რომელიც ეხება ჩვენი ცნობიერი გონების (ბუდჰის) ფუნქციას. მოისმინედ ყურადღებით, ეს ძალიან მნიშვნელოვანია:

აირვედა ხსნის, რომ ჩვენი ცნობიერების ეს ოთხი კომპონენტი, შეესაბამება ოთხ ძირითად სტიქიას (პირველელემენტს).

ჩიტა შეესაბამება ჰაერს. ის ძალიან ლაბილური და მოძრავია, ძალიან ადვილად იგროვებს ინფორმაციას და ყველაზე მსუბუქი და მოძრავი ნაწილია ჩვენი ფსიქიკისა.

მანას – შეესაბამება წყლის სტიქიას. ესაა ემოციები, და შესაბამისად ჩანდრა (მთვარე) ვედურ ასტროლოგიაში მანასის (ჭკუის) სიმბოლოა.

აჰანკარას შეესაბამება მიწის სტიქია. ესაა ჩემი ეგოიზმი, ჩემი “ცრუ ეგო”, რომელიც ძალიან მყარი და მყიფეა.

ბუდჰი შეესაბამება ცეცხლის სტიქიას. აქედან გამომდინარეა ჩვენი სემინარის ერთ-ერთი სახელი – “როგორ დავწვათ კარმა”. ამ ოთხი ელემენტიდან ცეცხლს აქვს განსაკუთრებული თვისება – ტრანსფორმაციის უნარი. ცეცხლის ფუნქციაა გადახარშოს, ტრანსფორმაცია გაუკეთოს ყველაფერს. სხვა თვისებები შესძინოს ობიექტებს. ჩვენს კუჭშიც მოქმედებს “საჭმლის მომნელებელი ცეცხლი” (ჯატარ-აგნი), რომელიც ინელებს ყველაფერს, რასაც ვჭამთ.და როდესაც ეს ცეცხლი სუსტია, საკვები, რომელსაც ჩვენ ვიღებთ, შხამებად, შლაკებად გარდაიქმნება. ბენჟამენ ფრანკლინის გამოთქმაა: “ადამიანი იკვებება არა იმით, რასაც ჭამს, არამედ იმით, რასაც მოინელებს.” მონელებული საკვები ენერგიას და ძალას უნდა გვაძლევდეს, ხოლო თუ საჭმლის მომნელებელი ცეცხლი სუსტია და საკვბევს ბოლომდე ვერ ვინელებ, სისუსტეს და სიმძიმეს ვგრძნობ, გროვდება ტოქსინებიდა იმის ნაცვლად, რომ გავძლიერდე, ვსუსტდები. ზუსტად იგივე ხდება ჩვენს ნატიფ სხეულში, თუ ცეცხლის ელემენტი (იგივე ბუდჰი) სუსტია. მოუნელებელი საკვები არის ჩვენი ფიზიკური სხეულის ავადმყოფობების მიზეზი, ხოლო მოუნელებელი ემოციები, შეგრძნებები და განცდები არის ყველა ფსიქიკური ავადმყოფობის მიზეზი. ფსიქიკური პრობლემები კი შემდეგ ფიზიკურში გადადის. რატომაა ასე ადვილი ბავშვის ფსიქიკის ტრამვირება? სწორედ იმიტომ რომ მას სუსტი გონება (ბუდჰი) აქვს. მოუნელებელი განცდა ჩვენს ქვეცნობიერში რჩება როგორც შხამი, შიშების, წყენის და ა.შ. სახით.

სწორედ ამიტომაა ყველაზე მთავარი ცეცხლის ელემენტთან (შესაბამისად გონებასთან) მუშაობა. იოგა და ნებისმიერი სხვა ფსიქიკური ტრეინინგები, ფსიქოტექნიკები ან სულიერი პრაქტიკები საბოლოოდ მიმართულია იმაზე, რომ ეს ელემენტი განავითაროს ადამიანში. როცა “ბჰაგავად-გიტაში” კრიშნა აღწერს იოგას, პირველად სიტყვა იოგას იგი ხმარობს კონტექსტში – “ბუდჰი იოგა” ანუ გონების იოგა. ბუდჰი ეს ძალიან მნიშვნელობანი ელემენტა, რომელიც ეხმარება ადამიანს, გადახარშოს ყველაფერი რაც მის თავს ხდება. თუ გონება ძლიერი მაქვს, შხამი არ დაგროვდება. პირიქით, რაც განვიცადე ენერგიად და ძალად გარდაიქმნება. მომცემს შესაძლებლობას რომ წინ ვიარო. ყველაფერი “ცუდის” მიზეზი ადამიანის სუსტი გონებაა და ამ “ცუდის” მონელების შეუძლებლობაა. თუ სწორად გადავხარშავ, რაც არ უნდა შემემთხვეს, ჩემთვის საბოლოოდ სასარგებლო გახდება. და პირიქით, თუ სუსტი გონება მაქვს, რაც არ უნდა შემემთხვეს დამაზიანებს, უფრო დამასუსტებს და სიტუაციასაც უფრო გაართულებს. წმინდა ფრანცისკო ასიზელმა ძალიან კარგი რამ თქვა თავის ლოცვაში : “ო ჩემო ღმერთო, ძალიან გთხოვ მომეცი მე აზრების სინათლე, რათა მივიღო ყველაფერი რისი შეცვლაც არ შემიძლია, მომეცი სიმამაცე შევცვალო ის, რისი რისი შეცვლაც შემიძლია, და მომეცი გონება, რომ ერთი მეორესგან გავარჩიო!” ანუ მომეცი მე გონება (ბუდჰი), რომ მივხვდე რა უნდა მივიღო უბრალოდ, წინააღმდეგობის გარეშე, რამეთუ ამის შეცვლა არ შემიძლია და რა უნდა შევცვალო... სინამდვილეში ეს ყველაზე გავრცელებული შეცდომაა რასაც ადამიანები უშვებენ, ისინი ან ებრძვიან იმას, რისი შეცვლაც არ ძალუძთ, ან არ მოქმედებენ იქ, სადაც რამის შეცვლა შეიძლება. ამიტომ ფრანცისკო ასიზელის ყველაზე მთავარი თხოვნა ბოლოშია: “მომეცი გონება, რომ ერთი მეორესგან გავარჩიო!”

უფრო ნათელი რომ გახდეს, მინდა დავასახელო ღმერთის იმ ასპექტების სახელები, რომლებიც პასუხს აგებენ ამ ენერგიებზე, რადგანაც ისინი ბევრ რამეს ხსნიან ჩვენი ცნობიერების ფუნქციონირებაში.

ჩიტაზე პასუხს აგებს ვასუდევა. მანასზე – ანირუდდჰა, აჰანკარაზე – სანკარშანა და ბუდჰიზე – პრადიუმნა. ეს სანსკრიტული სახელები ძალიან მნიშვნელოვანია ამ ფუნქციების გაგებისთვის.

ვასუდევა ნიშნავს ყველგანმყოფს (весдесушый) და ჩიტას აქვს ასეთი ბუნება (ყველგანმყოფი). ანუ ისევ გაგახსენებთ, რომ ეს ის ინფორმაცილუი ველია (მატრიცაა) სადაც ვცხოვრობთ.

ანირუდდჰა ნიშნავს დაუძლეველს. და ჩვენი ცნობიერების ეს ფუნქცია ძალია სახიფათოა, რადგან როცა ადამიანი ამბობს: “მე მინდა” (და ყველაფერი ეს ქვეცნობიერის დონეზე ხდება) ამის დაძლევა ძალიან ძნელია. როცა ჩნდება ეს ირრაციონალური, ემოციონალურად შეფერილი სურვილები, და როდესაც ადამიანი ამბობს: “მე მინდა და რაც გინდა მოხდეს!” მისი შეჩერება შეუძლებელია. ის ქვემოთ მიდის და დეგრადაციას განიცდის. არჯუნა იგივეს ეუბნება კრიშნას: “მე არ შემიძლია ვმართო ჩემი ჭკუა!” ჭკუასთან ძალიან ძნელია გამკლავება. იდეალურ შემთხვევაში გონება უნდა მართავდეს ჭკუას, მაგრამ რეალურად პირიქით ხდება. გონება ემსახურება ჭკუის მოთხოვნებს. ჭკუა ამბობს – “მინდა!” და ჩვენ აღარ ვფიქრობთ სწორია ეს თუ არა. ძლიერი გონება ეს ის გონებაა, რომელიც ეუბნება ჭკუას, თუ რა უნდა გააკეთოს და რა არ უნდა გააკეთოს. სუსტი გონების ადამიანი კი უბრალოდ თავისი კაპრიზებით ცხოვრობს და ეს დიდი პრობლემაა.

აჰანკარას განაგებს ძალიან მნიშვნელოვანი ღვთაება, რომელსაც ეწოდება სანკარშანა. სანკარშანა ნიშნავს – იმას, ვინც თავისკენ იზიდავს ყველაფერს. სწორედ ამ პრინციპით მოქმედებს ჩვენი ცრუ ეგო. მას უნდა, რომ ცენტრში დააყენოს თავისი თავი და ყველას ყურადღება მიიპყროს. სწორედ ესაა ეგოს ნეგატიური ფუნქცია, რომელიც ხელს გვიშლის ცხოვრებაში.

პრადიუმნა – ნიშნავს ძალიან კაშკაშას. ანუ იმას, ვინც კაშკაშა სინათლეს ასხივებს. სხვაგვარად რომ ვთქვათ ცნობიერის ის ნაწილი, რომელზეც უნდა ვიმუშაოთ არის გონება, რომელსაც შეუძლია ნათელი გახადოს ჩვენი ცხოვრება.

პირველი სამი ფუნქცია არაცნობიერია და ცნობიერი მხოლოდ მეოთხე ფუნქციაა (ბუდჰი). და როდესაც პირველი სამი ფუნქცია ჭარბობა, ადამიანი ავტომატურად ცხოვრობს. ის რეაგირებს გარეფაქტორიებზე როგორც დიდი კარმული მანქანა. წინასწარგანსაზღვრულობის ის 70-75% რომელზეც ჩვენ ვილაპარაკეთ ჩვენი კარმული ავტომატურებითაა განპირობებული. ჩვენ ერთგვარი რეფლექტორული მანქანა ვართ, ჩვენ გვაქვს რეფლექსები, ინსტინქტები, შიშები და გვაქვს პატარა, სუსტი გონება, რომელიც ბჟუტავს და ხან ინთება ხან ქრება. მაგრამ სწორედ გონებას შეუძლია ჩვენი გადარჩენა და ჩვენი ცხოვრების ხარისხობრივი შეცვლა. მხოლოდ ბუდჰის შეუძლია კარმის დაწვა. და სულიერი პრაქტიკის აზრი ისაა, რომ გავიღვიძოთ. ადამიანს, რომელიც იღვიძებს, სანსკრიტულად “ბუდდჰა” (ბუდა) ეწოდება. ბუდა ნიშნავს გამოღვიძებულს. სანამ მე ჩემი ინსტინქტების ხელმძღვანელობით ვცხოვრობ და ვერ ვაცნობიერებ რას ვაკეთებ, რატომ ვაკეთებ და რისთვის ვაკეთებ, მე ვცხოვრობ როგორც ძილში. სულიერი ცხოვრების აზრი კი არის იმაში, რომ გავიღვიძოთ. და გაღვიძება ძალიან ძნელია. ვედების თანახმად სიცოცხლის ადამიანური ფორმა ესაა შუალედური ფორმა ღრმა ძილის სფეროსა და გამოღვიძების სფეროს შორის. ყველაფერს რაც ამაზე დაბლა დგას, მაგალითად ცხოველებს, მათაც აქვთ გონება, ოღონდ მათ გონებას სძინავს. ისინი თავიდან ბოლომდე ინსტინქტებით და რეფლექსებით ხელმძღვანელობენ. ისინი უბრალოდ ისტუმრებენ თავის კარმას. არსებობს უფრო მაღალი სფეროები არსებებისა, რომლებმაც უკვე გაიღვიძეს, მათ აქვთ ნათელი გონება და მუდამ ფხიზლად არიან. ადამიანი კი შუალედური რგოლია პირველსა და მეორეს შორის. როგორც დილით ვიღვიძებთ, ვერ ვაცნობიერებთ რატომ უნდა ავდგეთ და ისევ ვიძინებთ, ასევეა ადამიანის სულიც, რომელიც ვერ აცნობიერებს სიფხიზლის საჭიროებას და არ შეუძლია იმ პასუხისმგებლობის ტვირთვა, რასაც სიცოცხლის ადამიანური ფორმა აკისრებს მას. “დამანებეთ თავი!” “მაცალეთ ძილი!” ამბობს იგი და აგრძელებს ძილს. მაგრამ თუ ჩვენ გვაქვს სურვილი რომ გავიღვიძოთ, ასეთი შესაძლებლობაც გვეძლევა.

ვედები ადიდებენ სწორედ სიცოცხლის ადამიანურ ფორმას და სწორედ ადამიანს იმისთვის, რომ მას შეუძლია გაღვიძება (შეუძლია, მაგრამ ძალიან ხშირად არ უნდა). სემინარის არსი კი ისაა, რომ ავხსნათ, თუ როგორ უნდა გავიღვიძოთ. რომ გაღვიძება არც ისეთი საშიშია, ხოლო ძილი არც ისეთი კარგია როგორც გვგონია. ადამიანის სიცოცხლის მიზანი სწორედ ესაა, რომ გონების მეშვეობით შეძლოს გაღვიძება.

კიდევ ორ რამეზე გავამახვილებ თქვენს ყურადღებას: პირველია ბავშვის აღზრდა. სამწუხაროდ ისეთ დროში ვცხოვრობთ, როდესაც ადამიანებმა დაივიწყეს თავისი დანიშნულება. დაივიწყეს ინდივიდუალურ დონეზეც და სოციუმის დონეზეც. ვედური საზოგადოება თვლიდა, რომ საზოგადოების მიზანი სრულყოფილი ადამიანების ჩამოყალიბება უნდა იყოს. თუ შევხედავთ ვედური ცივილიზაციის რაღაც წესებს, შეიძლება ველური მოგვეჩვენოს ჩვენი თვალთახედვიდან გამომდინარე, მაგრამ თუ კარგ ანალიზს გავუკეთებთ ამას, დავინახავთ, რომ ყველაფერი გათვლილი იყო იმაზე, რომ შეექმნა ჯანმრთელი, სრულყოფილი ადამიანი, რომელსაც რეალურის სწორად აღქმა შეუძლია. ახლა, იმის გამო რომ ყველა ეს პრინციპი ირღვევა, ადამიანები ფსიქიკურად არაჯანმრთელები ხდებიან. სტატისტიკით აშშ-ს 52% ფსიქიურად არანორმალურია. ანუ ფსიქიური ჯანმრთელობის ნორმის ფარგლებს სცილდებიან. ესაა იმ პრინციპების დამსახურება, რაც ჩვენი საზოგადოების საფუძველში დევს. ეს დიდი თემაა და ამაზე ახლა არ ვილაპარაკებ, მაგრამ მინდა ავხსნა, თუ რას ნიშნავს არანორმალური ადამიანი და რას ნიშნავს ნორმალური ადამიანი.

ჩვენს მიმღებ გონებას აქვს 5 ფუნქცია. მე დაწვრილებით ავხსნი ორ მათგანს, რომლებიც ამ შემთხვევაში გვაინტერესებს. ერთს ჰქვია “რეალობის სწორი აღქმა” მეორეს კი “რეალობის არასწორი (გამრუდებული) აღქმა”. შეამჩნევდით, რომ ყველა ადამიანი სხვადასხვაგვარად აღიქვამს სამყაროს. მკაცრად რომ ვთქვათ ჩვენ ყველა არანორმალურები ვართ ცოტათი. რა არის რეალობის გამრუდებული აღქმა? როცა მე სწორად აღვიქვამ ობიექტს, ეს ნიშნავს, რომ მე რაღაც ანალოგს ვუძებნიამ ობიექტს (მოვლენას, საგანსა თუ ადამიანს) ჩემს მეხსიერებაში. და შესაბამისად ვხედავ მას როგორიც არის და ნათლად ვხვდები თუ რას წარმოადგენს იგი ჩემი გამოცდილების შესაბამისად. რეალობის გამრუდებული აღქმა ჩნდება მაშინ, როცა ჩემს არაცნობიერში (თუ ქვეცნობიერში) დაგროვდნენ ძალიან ძლიერი ნეგატიური ან პოზიტიური შთაბეჭდილებები (სამსკარები). ერთგვარი დომინანტები ჩემს ცნობიერებაში. და რა ხდება როცა რეალობას ვუყურებ? როგორ ვიღებ ამას? მე ვხედავ რაღაცას და სამსკარას, რომელიც ძალიან ძლიერია ამ რეალობაზე “ვაფენ”. და მე ვხედავ არა რეალობას, არამედ საკუთარ გამრუდებულ გამოცდილებას.

ამის კლასიკური მაგალითია ადამიანი, რომელიც ნახევრადბნელ ფარდულში შედის და დახვეულ თოკს ხედავს. იგი ამ თოკს გველად აღიქვამს და ეშინია. თმები ყალყზე უდგება და გარბის. რატომ დაინახა გველი და არა თოკი? იმიტომ რომ აქვს გველის ქვეცნობიერი შიში და ეს შიში დაეფინა იმას, რაც სინამდვილეში დაინახა. ეს შიში რომ არ ყოფილიყო, მიხვდებოდა, რომ ეს თოკია და არა გველი. სწორედ ესაა რეალობის დამახინჯებული აღქმა.

[Atman]

ნორმალურია ადამიანი, რომელსაც რეალობის ასე თუ ისე სწორად აღქმა შეუძლია და არა საკუთარი შიშების და ცრუ ეგოს პრიზმაში. თუ ვინმემ ძალიან მაწყენინა და გული მატკინა, სხვებსაც უნდობლად მოვეპყრობი ამის შემდეგ. არ მაქვს საფუძვლიანი მიზეზი სხვაზე ეჭვის ქონისა, მაგრამ მაინც ეჭვს შევიტან მასში. ასეთ ადამიანებთან ურთიერთობა ძნელია, ისინი ყველაში ცუდს და საეჭვოს ხედავენ. მათი ნეგატიური გამოცდილდება პროეცირდება რეალობაზე და ამახინჯებს მას. ასეთ ადამიანს ვერ გადაარწმუნებ, იმიტომ რომ გიჟს ჰგონია, რომ არაა გიჟი და მართალია.

თუ ჩვენი ქვეცნობიერი მახინჯდება (ის კი აისბერგის უზარმაზარ ნაწილს შეადგენს), ამის შედეგად ჩემი ბუდჰი (გონება) არასწორად ფუნქციონირებს. და ამის შედეგად სულიერ პრაქტიკაშიც არ შემიძლია სწორად მოქმედება. იმისთვის, რომ ადამიანმა შეძლოს თავისი სიცოცხლის დანიშნულება აღასრულოს (ანუ გაიღვიძოს), ადამიანს უნდა ჰქონდეს სწორად მომართული გონება. მაგრამ მთელი ეს ქვეცნობიერი ჩვენს გონებაზე გავლენას ახდენს და თუ ბევრი ნეგატივია დაგროვილი, ადამიანი ვერ შეძლებს სულიერი პრაქტიკის სწორად გავლას. ამიტომ ვედური საზოგადოება პირველ რიგში სოციალურ მასშტაბებში ზრუნავდა იმაზე, რომ ადამიანები გაზრდილიყვნენ ჯანმრთელები, ხოლო ჯანმრთელი ადამიანი ეს ნიშნავს ადამიანს, რომელსაც ერთი მხრივ არა აქვს ძლიერი შიშები, ხოლო მეორე მხრივ არა აქვს მიჯაჭვულობები სიამოვნებებისადმი. სამსკარები “+” ნიშნით და სამსკარები “-“ ნიშნით ერთნაირად სახიფათოა.

სამსკარები მინუს ნიშნით ეს შიშებია, და თუ ადამიანს ძლიერი შიშები აქვს ის ვერ შეძლებს სხვების დაცვას და ვერ შეძლებს “გაცემას” ადამიანის ცხოვრების აზრი კი გაცემაა, სიყვარულია... სინამდვილეში გაღვიძება ნიშნავს იმას, რომ ჩვენს გულში მხოლოდ სიყვარული დარჩეს და ყველანაირი შიში გაიფანტოს. შიშს მივყავართ სიყვარულის დამახინჯებულ ფორმებამდეც. ტირანები ეს ის ადამიანები არიან, რომლებსაც ძლიერ ეშინიათ. და ტირანი ცდილობს აიძულონ ხალხი, რომ შეიყვარონ იგი. იმდენად დამახინჯებული ცნობიერება აქვთ, ფიქრობენ რომ ასე გახდებიან ბედნიერები.

რითი არიან ცუდი ძლიერი პოზიტიური (“+” ნიშნით) სამსკარები, ანუ ის ძლიერი სიამოვნებები, რაზეც ადამიანი მიჯაჭვულია? ისინი აღვირახსნილ ვნებად გარდაიქმნებიან (ნარკოტიკები, აზარტული თამაშები, ავხორცობა). ადამიანი სიამოვნებების მონა ხდება და შეუძლია დაიწყოს თავისი დანიშნულება, დაეშვას იმ დონეზე ქვემოთ, რომელსაც უნდა შეესაბამებოდეს. როდესაც ვირთხების ტვინში ელექტროდი შეჰყავთ იმ ზონაში, რომელიც სიამოვნების შეგრძნებაზეა პასუხისმგებელი, ვირთხები გამუდმებით აწვებიან ამ ელექტროდის ჩამრთველ ბერკეტს და სიკვდილამდე გამოფიტვამდე აგრძელებენ ამას. სწორედ იგივე ემართებათ ადამიანებს. თუმცა უნდა ავღნიშნოთ, რომ შიში უფრო სახიფათოა, ვიდრე სიამოვნებისადმი მიჯაჭვულობა.

ამიტომ როდესაც ბავშვის აღზრდა ხდება, ამბობენ რომ მას პირველად ორი გურუ (მასწავლებელი) ყავს. პირველია დედა და დედამ უპირობო და უანგარო სიყვარული, სრული დაცვა უნდა მისცეს მას, და ეს სიყვარული ადამიანს შიშისგან თავისუფლებას აძლევს. თუ ადამიანმა ბავშვობაში მიიღო სიყვარულის ეს “ვიტამინი” მას არ ექნება შიში. ის იქნება ნორმალური და სრულფასოვანი. არ იქნება ეჭვიანი, ბრაზიანი, სხვების ექსპლუატატორი. თვითონაც სიყვარულის გაცემისკენ ექნება მიდრეკილება... ამიტომ პირველი და ყველაზე მთავარი გურუ ადმიანისთვის არის დედა. მანუს კანონებში წერია, რომ დედა ათასჯერ უფრო ღირსია პატივისცემისა, ვიდრე მამა, რადგანაც დედა ასწავლის ადამიანს ყველაზე მთავარს. ეს განსაკუთრებული ნიჭია ქალისა რომელიც ღმერთმა უბოძა მას. მამა ვერ შეძლებს შვილის ისეთ სიყვარულს, როგორიც დედას შეუძლია.

ახლა იმის შესახებ თუ რა უნდა მისცეს შვილს მამამ: მამამ უნდა ასწავლოს საკუთარი თავის შეზღუდვა და კონტროლი. დედა იცავს შიშებისგან, მამა კი სიამოვნებებისადმი მიჯაჭვულობებისგან. თუ ადამიანი არ იქნა აღზრდილი მამის მიერ (და ესეც თანამედროვე ცივილიზაციის დიდი პრობლემაა), მას ძლიერი მიდრეკილებები იქნება სიამოვნებებისადმი და თავის მოთოკვის უნარიც სუსტი ექნება. დედა ბავშვს 5 წლამდე ზრდის, შემდეგ კი იგი მამამ უნდა აღზარდოს (განსაკუთრებით ბიჭი). თუ ბავშვობაში ეს ორი გურუ არ ყავს ადამიანს, ის სრულფასოვანი ვერ გაიზრდება.

[Atman]

Как сжечь карму?



Описание: Ведическая психология - наука которая была разработана тысячи лет назад и описана в древних ведических писаниях. Западная психология, разработанная 100-150 лет назад, только подходит к тому что было описано в ведических писаниях.

Ведические писания предлагают решить наши психологические проблемы. Чтобы их решить надо понять как они создаются. Что же такое карма на психологическом уровне? Что она под собой подразумевает? Об этом и многом другом Вы узнаете просмотрев эти лекции.

Качество: HDTVRip

პირველი ლექცია:
http://allshares.ge/download.php?id=91EEB51567

მეორე ლექცია:
http://allshares.ge/download.php?id=6B8CA15E10

ონლაინში ნახვა:
http://vasudeva.ru/index.php?option=com_co...=72#addcomments

[king crimson]

ამოვაპრინტერებ ამას და ისე წავიკითხავ. მადლობა გამომადგება მომავალ ფსიქოლოგს ალბათ

[Atman]

king crimson

ამოვაპრინტერებ ამას და ისე წავიკითხავ. მადლობა გამომადგება მომავალ ფსიქოლოგს ალბათ

სრული სახით ამ ლინკიდან შეგიძლია გადმოწერა:

http://bin.ge/file/36754/veduri-psiqologia.doc.html


თუ აუდიო-ვერსიის მოსმენა გინდა შემიძლია აგიტვირთო.

[Atman]

წყენის ბუნება

ძალიან კარგი და სულ ცინცხალი სემინარი, რომელიც ეხება წყენის და აგრესიის ფსიქოლოგიას. რა არის წყენის, აგრესიის, ბოღმის, ზიზღის და სხვა მანკიერი თვისებების მიზეზები, რა იწვევს მათ და როგორ უნდა მოვიშოროთ. როგორ უნდა ვაპატიოთ სხვასაც და საკუთარ თავსაც. სემინარი ძალიან ღრმა და დეტალურ ანალიზს იძლევა ვედური ფსიქოლოგიის, იოგას სუტრების და თანამედროვე ფსიქოლოგიის ჭრილშიც...

პირველი დღე (თავიდან არის სიმღერა და ლექცია იწყება დაახლოებით 15 წუთიდან):
http://www.youtube.com/watch?v=6bp965vF9sM...player_embedded

მეორე დღე:
http://www.youtube.com/watch?v=CligFx5Q_Qw...feature=related

მესამე დღე:
http://www.youtube.com/watch?v=9DOZs-91-6M...feature=related

მეოთხე დღე:
http://www.youtube.com/watch?v=tz22Vhi-2Pk...feature=related

ლექციების მოსმენამდე კარგი იქნება თუ გაეცნობით ზემოთ მოყვანილი ვედური ფსიქოლოგიის პრინციპებს.

[Atman]

ფსიქოლოგიური სემინარ-ტრეინინგი

Целостная личность. Олег Георгиевич Гадецкий



Год выпуска: 2010г.
Страна: Россия.
Жанр: Видеосеминар.
Продолжительность:

1 урок - 01:41:20
2 урок - 01:46:39
3 урок - 01:54:33
4 урок - 01:47:57
5 урок - 01:06:59

Описание:

В жизни каждого из нас есть ситуации, которые происходят помимо нашей воли и с завидным постоянством: разрыв отношений, проблемы на работе, финансовые трудности, сложности во взаимоотношениях с близкими. Иногда кажется, что эти проблемы неразрешимы - но это не так! Ключ к решению жизненных трудностей - в нас самих. На тренинге Олега Гадецкого Вы получите опыт изменения своих жизненных сценариев и научитесь самостоятельно определять причины неудач. Все не так сложно, как кажется. Главное - начать!

Качество: DVDRip
Формат: AVI
Видео кодек: XviD
Аудио кодек: MP3
Видео: 720 x 544 , 25.000, 347 кбпс
Аудио: MPEG-1 Layer 3, 48000Hz 128 kb/s tot , Joint Stereo

გადმოსაწერი ლინკები:

1 урок:
http://allshares.ge/download.php?id=AE38935344

სულ 5 გაკვეთილია და ლინკებს ნელ-ნელა დავამატებ

[Atman]

2 урок
http://allshares.ge/download.php?id=8240342749

[Atman]

3 урок
http://allshares.ge/download.php?id=C6E50A3251

[Atman]

4 урок
http://allshares.ge/download.php?id=28A9C24965

[Atman]

5 урок
http://allshares.ge/download.php?id=F01A0E8067

[Atman]

ზემოთმოყვანილი ავტორის წიგნი:

Гадецкий О. - Лучшие психологические методики, или Что делать, когда не везет



Название: Лучшие психологические методики, или Что делать, когда не везёт
Автор: Гадецкий О.
Серия: Искусство жить
Издательство: М., Философская книга
Год: 2007
Форматы: DjVu - 1.8 MB
Страниц: 185
Качество: отличное (сканированная копия, распознанный текст, интерактивное оглавление)
ISBN: 978-5-902629-26-9

Хотели бы вы научиться методикам, которые использует в своей практике лучший психолог-тренер 6 Международного фестиваля звезд психологии и психотерапии? Если да,то эта книга для вас. Итог более чем 15-летней профессиональной практики автора станет вашим личным достоянием.
Эта книга не является объемной энциклопедией, но содержит в себе буквально «выжимку» из различных направлений современной психологии. Многие методики даются в авторской доработке, что делает их еще более эффективными и одновременно с этим чрезвычайно простыми при самостоятельном применении.

Содержание книги:

От автора 3
Часть первая. Методики «быстрой психологии»
Философия или психология? 7
Методики «быстрой психологии» 7
Управление эмоциями 9
Используйте свои ресурсы! 16
Эффективное общение 22
Искусство воспитания 26
Как понять другого? 30
Помнить цель 38
Развивайте свое мышление 40
Действовать с позитивной энергией 44
Как преодолеть стресс? 48
Страх публичных выступлений 53
Фобии 55
Как естественно похудеть? 57
Правописание 60
Часть вторая. Глубинная личностная работа
Глубинная личностная работа 67
Субличности 70
Секрет внутренней гармонии 73
Как возникают
психологические проблемы? 77
Метод дыхания 85
Культура правильного отношения
к своему внутреннему миру 92
Отношения с матерью и отцом 99
Связь болезней с мировоззрением 105
Лечение словесным настроем 166
Послесловие 175


Об авторе: Гадецкий Олег Георгиевич - Руководитель проекта "Психология Третьего Тысячелетия", психолог, кандидат философских наук, автор уникальных методик личностного роста. Автор книг "Лучшие психологические методики, или что делать, если не везет?" и "Законы судьбы, Или три шага к успеху и счастью". По итогам VI Международного фестиваля звезд психологии и психотерапии (2005 г.) и III Международного фестиваля звезд западной и восточной психологии (2008 г.) был признан лучшим психологом-тренером.

გადმოსაწერი ლინკი:
http://vasudeva.ru/index.php?option=com_jd...21&catid=23

[Atman]

კარმის ფსიქოლოგიური მექანიზმები (ასტროლოგიური კუთხით):


პირველი ნაწილი:
http://www.youtube.com/watch?v=g9Ll1p9IonU...player_embedded

მეორე ნაწილი:
http://www.youtube.com/watch?v=LJh4XIH5l3Y...player_embedded

მესამე ნაწილი:
http://www.youtube.com/watch?v=wZbCoR_ZIPU...player_embedded

[td.........]

Atman
როგორ ხარ როგორ?

[Atman]

td.........

როგორ ხარ როგორ?

რეავი შემოგირბინეთ უცებ, ლინკები დავტოვე და გავიქეცი

[td.........]

Atman
კაია სირბილი, მაგრამ უმოძრაობა სჯობს..

[Atman]

გულის შეცვლა



http://saranagati.ru/video/seminary/779-iz...atoria2010.html

ძალიან კარგი სემინარია! როცა უსმენ მაშინვე ლღვება გული!

[Existence]

Atman ...შენ რაღაც ძაან ზოგავ ამ ბოლო დროს შენ მენტალურ სილას და რაშია საქმე თუ რამე იცი ჩვენც გაგვანდე
......................უხმართ.......
......გაფრენისთვის ხომ არ ემზადები..........ჰა ?