Printable Version of Topic

Posted by: ARSI Jan 29 2021, 12:22 PM

გამარჯობა, შევეცდები მოკლედ დავწერო.

ბოლო ერთი წელია როცა თვით შემეცნებით ვკავდები სულ ხელი მეშლება, სულ რაღაც ხდება და იმდენად იპყრობს ყურადღებას ეს მიზეზები სხვას ვერაფერს ვეღარ ვაკეთებ. ასევე ჩემი დაკვირვებიდან გამომდინარე რაც უფრო პროგრესი მაქვს მით უფრო ცუდი რამ ხდება და გამიჩნდა შიშები რომ თუ საკუთAრი თავის შეცნობით დავკავდები ცუდი მოხდება. მაგალითად მოვიყვან ბოლო ისტორიას სიფხიზლეში შევძელი მივახლოვებულიყავი იმ ინფორმაციის წყაროს რაც უკვე შეგრძნებებით დიდი ხანია ჩემთვის ნაცნობია სიზმრებიდან და დაიჭირეს ჩემი ძმა რომელიც ძალკიან წესიერი ადამიანია და მოკლედ რომ ვთქვა რაღაც გაუჩალიჩა პარტნიორმა. ძალიან დიდი სტრესი იყო ჩემთვის სრულიად გადმოვერთე ადვოკატები, მშობლების დაწყნარება ძმიშვილების მიხედვა, ციხეში სიარული და სამ თვეში შევძელი მისი უდანაშაულობის დამტკიცება. ამ ეტაპზე კი თითქოს ვიცი რომ თუ გავაგრძელებ მომიწევს ბევრ რაღაცაზე უარის თქმა მატერიალურ სამყაროში რისი დათმობაც არ შემიძლია.

Posted by: David Monny Jan 29 2021, 12:55 PM

ARSI

თვითშემეცნება მრავალგვარია, რა გინდათ კონკრეტულად? რას ეძებთ?
არსებობს ორი გზა: „მეს“, ანუ ეგოს გათავისუფლება და „მეს“, ანუ ეგოსგან გათავისუფლება.
შეიძლება გრამატიკული თვალსაზრისით უმნიშვნელო განსხვავებაა, მაგრამ სინამდვილეში
განსხვავება კარდინალურია.

Posted by: ARSI Jan 29 2021, 01:16 PM

David Monny
როცა იმ მდგომარეობაში ვიმყოფები მე არ ვარ. გამოსვლის დროს ძალიან დიდი სიცარიელის გრძნობა მეუფლება და ვიცი რომ ეს მე ვარ და ამ მეს დატოვება არ მინდა როცა მე ვარ. ჩემი პრობლემა სხვა რამეში მდგომარეობს. საფუძვლიანი შიში მაქვს რომ თუ ამ მგომარეობამდე ჩემით გზის გაკვალვას გავაგრძელებ ცუდი რამ მოხდება ჩემს გარშემო და მჭირდება დახმარება იმ ადამიანისგან ვისთვისაც ნაცნობია ეს სიტუაცია თუ რა თქმა უნდა არის ასეთი ამ ფორუმზე.

მადლობა გამოხმაურებისათვის.

Posted by: old_man Jan 29 2021, 01:55 PM

ცხადია ეს არის ეგოს შიში რომ თვითშემეცნებით (სულიერებით) დაკავების შემთხვევაში მოწყდები ფიზიკურ სამყაროს, სოციუმს, ამიტომ ეგოს ეშინია და ასეთ კავშირებს აბამს და ეუბნება სულს, რომ ცუდი რაღაცეები მოხდება თუ ამას დააპირებს, ან ცუდი რაღაცეები სწორედ ამიტომ მოხდა, ამიტომ არც გაბედოს... ეს მისთვის არის სიკვდილი. როგორც მშობლები შეშინებულები გადახედავენ შვილს, რომელიც "რაღაცეებით" ინტერესდება, ეშინიათ არ "გადავარდეს" იქით...
რეალურად შეიძლება ადამიანი მართლა გადავარდეს, ჩაციკლული განდეგილი გახდეს, მეტზე რომ ვერაფერზე ფიქრობს.
მაგრამ არის მეორე ვარიანტიც ბალანსის შენარჩუნება, როცა სული გამოღვიძებულია და ცხოვრებას როგორც თამაშს ან სულის გამოცდილებას ისე იღებს.
მას უკვე ეგო ვეღარ მართავს. თვითონ მართავს მას.
უნდა დაიძლიოს ეს შიში, როგორც უსაფუძვლო

Posted by: ARSI Jan 29 2021, 02:47 PM

მადლობა რჩევისთვის, ბალანსის დაჭერამდე ჯერ ეგო უნდა დავძლიო, მაგრამ ვერ ვდგავ ამ ნაბიჯს და რომც გადავდგა არაა მარტივი. მნიშვნელოვანია ჩემთვის ფიზიკური სამყარო და გარშემომყოფი ადამიანები, მეშინია რომ ეგოს ბევრი ტრამვა მიადგება და არ მინდა შემდეგ განცდები. ვხედავ როგორც ინდივიდი როგორ მესაუბრება ეგო.

Posted by: ARSI Jan 29 2021, 03:01 PM

ზუსტად აღწერე ჩემი მდგომარეობა იმ საკითხში რომ ეგო მეუბნება ეს ცუდი ზუსტად ამიტომ ხდება და უფრო ცუდი მოხდება თუ ასე გავაგრძელებ და ფიზიკურ სამყაროს დავკარგავ საკუთარ თავს დავკარგავ იმიტომ რომ მე აღარ ვიქნები.

Posted by: David Monny Jan 29 2021, 04:07 PM

ARSI

ახალა კარგად მომისმინე წყლის ნაყვა რო არ გამოგვივიდეს.
პირვე ყოვლისა უნდა იცოდე, ხარ მზად მოისმინო პასუხი და გაიზიარო, თუ
უბრალოდ გვიზიარებ შენს მდგომარეობას?
თუ პირველი, მაშინ შემიძლია გითხრა, რომ ამ საიტზე არის თემა, ჩემი პირადი გამოცდილება,
სადაც დეტალებშ მაქვს აღწერილი ყველა მსაგავსი გამოცდილება, რომელიც საბოლოო ჯამში
ე.წ. სამადჰის მდგომარეობაშ მთავრდება.
როდესაც წერ; „როცა იმ მდგომარეობაში ვიმყოფები მე არ ვარ“. ვინ იცის იქ, ანუ მაგ მდგომარეობაში, რომ შენ არ ხარ? ანუ ვიღაც არის იქ ვინც ეს იცის. ამიტომ
წინასწარ გეუბნები, რომ ეგ არის უბრალოდ ეგოს შეცვლილი ცნობიერება და მეი არაფერი. ისევ ეგოა, უბრალოდ ნაწილობრივ გათავისუფლებული
ყოველდღური საზრუნავისგან. ამიტომ უნდა იცოდე რა გნებასვ, ეგოს გათავისუფლება, ანუ განვითარება და გაძლიერება, თუ ეგოსგან გათავისუფლება, რასაც გასხივოსნება ჰქვია?!

რაც შეეხება მთავარ კითხვას, რომ შენ თუ რაღაცით დაკავდები, ახლობელს ცუდი მოუვა. არ გეჩვენება, რომ არარსებულ პასუხისმგებლობას ჰკიდებ საკუთარ კისერს?
საერთდ გინდოდა რო დაბადებულიყავი? ვინმემ გკითხა? არამგონია.
შენ გარეშეც არსებობდა ეს სამყარო და შენს მერეც იარსებებს. ერთად ერთი რამ რაც ყველაზე მეტად დაეხმარება შენ ახლობლებს არის გამოიკვლიო ვინ ხარ შენ.
ერთი თვითშეცნობილი ადამიანი, მრავალს ეხმარება მის გარშემო უბრალოდ ყოფნით, სულ რომ არაფერი აკეთოს.
ტოტალური ნონსენსია რასაც ამბობ, ამიტომ პირიქით, წადი, ჩაიკეტე რაღაც პერიოდი, უთხარი შენებს, რომ შვებულებაშ მიდიან
თუ ვერ გაგიგებენ მაგათი პრობლემაა. ყველა საკუთარ სიცოცხლეზე აგებს პასუხს. ხვალ, შეიძლება აგური ჩამოვარდეს დამეცეს
და ვეღარ წავიკითხო შენი კომენტარი.
ეგ ყველაფერი შენი განვითარებული ეგოს ხრიკებია და რაც უფრო შეყვები თამშში, მით უფრო აგბლანდავს და აგბურდას თავის ქსელში.

Posted by: David Monny Jan 29 2021, 04:16 PM

ARSI
და კიდევ უკეთესს გეტყვი, და თუ სწორად გაიგებ, საერთდ გათავისუფლდები შფოთისგან.
მინდა გითხრა, რომ არჩევანი არ გაქვს. არავის აქვს.
არჩევანი არსებობს, მაგრამ ის არავის აქვს. მას ვერასდროს დაეუფლები.
ის მუდამ რჩება სუპერპოზიციაში, ანუ 50-50-ზე.
მომენტში, როდესაც შენ ერთ 50-ს ირჩევ, არჩევანი არ გაქვს, მეორეს ქონის. ანუ თავად არჩევანის გაკეთების
მომენტი გვართმევს არჩევანის ქონას.
შენში, ისევე როგორც ყველა ადამიანში არსებობს ქვეცნობიერეი სასწორი, რომელზეც მუდამ რაღაც იწონება
და შენ ამას მხოლოდ მაშინ გებულობ, როდესაც რაღაცას აკეთებ და გგონია ეს შენ აირჩიე.
რატომ არ დაწერე ის რაც დაწერე მანამდე? მანამდე რა არ გქონდა ეგ პრობლემა?
გქონდა, მაგრამ მანამდე ქვეცნობიერე სასწორზე სხვა რამ იდო, რომელიც გადაწონიდა.
და, აი, დადგა დღე, და ამ დღეს წერამ გადაწონა ყველაფერი.
ამიტომ ჩვენ არჩევანი არ გვაქვს. შენ იმას იზამ, საითაც გადაიწონები. თუ ძაან გინდა გააგრძელებ
ეგოს იდიოტურ თამაშებს, და თუ უფრო გინდა, მართლა გამოიკვლევ იმას, ვინც „იმ მდგომარეობაშ არ არის“.

Posted by: Mechanical Sheep Jan 29 2021, 07:22 PM

ცუდი არ მოხდება, უბრალოდ იწყება ბრძოლა. ბრძოლისთვის კი ნიადაგი იქმნება. თუ აქ ხარ ისევ და გაინტერესებს ცოტახანში შევეცდები რომ ნორმალურად გაგიზიარო ჩემი გამოცდილება ამ საკითხზე.

Posted by: brevalo Jan 29 2021, 07:34 PM

ბრძოლის გარეშეც შესაძლებელია განეიტრალება, უბრალოდ ბევრად რთულია ვიდრე ბრძოლით მოგვარება

Posted by: jarmen Jan 29 2021, 09:04 PM

ძალიან კარგად მესმის. ბევრი გზაა ბევრი გამოსავალით, ვნახოთ როგორ გზას აირჩევს ობიექტი.

Posted by: ARSI Jan 30 2021, 07:07 PM

მადლობა ყველას გამოხმაურებისათვის

David Monny

ვიპოვი გადავხედავ და წავიკითხავ მადლობა. არ დაგიმალავ და თითქოს ცუდი ტონი გაქვს და ძალიან დარწმუნებით საუბრობ და რაღაც არ მომეწონა ან მაგ სიმართლის მიღება არ მინდა რაც დაწერე და იმიტომ არ მომეწონა არვიცი.

Posted by: David Monny Jan 30 2021, 07:43 PM

ARSI

მაშინ საეროდ არ გირჩევ წაკითხვას. იქ უფრო დარწმუნებით ვსაუბრობ :დდ

Posted by: David Monny Jan 30 2021, 07:45 PM

ARSI

მთავარი ესაა, რომ არ გინდა. ტონი მოგვარებადია, ეს კი არა.

Posted by: chemikerin Jan 30 2021, 09:02 PM

ARSI
შესაძლოა ქვეცნობიერში რატომღაც ჩაიბეჭდე/ჩაგებეჭდა რომ "სულიერ ადამიანებს დიდი დაბრკოლებების გადალახვა უწევთ" ან რომ "უფალი მცდის".. და შემდეგ მართლა იზიდავ ასეთ მოვლენებს..

უკვე დაპროგრამებულივით ელოდები რო რაღაც ცუდი უნდა მოხდეს..

ჩემი რჩევა იქნება, რომ ძალიან ნუ გამიჯნავ მატერიალურს და სულიერს, ტვინის ნაფიქრალი იქნება ესეთი გამიჯნვა... რეალურად მაინც არ ვიცით სად გადის ეს ზღვარი, ან არის თუ არა საერთოდ ეს ზღვარი..

Posted by: ARSI Jan 31 2021, 08:35 PM

იმედს დავიტოვებ რომ მაინც ყველაფერი მოგვარებადია. ყველას ჩვენი გზა და განცდები გვაქს, საბოლოოდ მაინც ძალიან ვგავართ ერთმანეთს და ყველა ერთ ქვაბში ვართ უხეშად რომ ვთქვა. იმედია მეტი თანაგრძნობა და უფრო მეტად გვერდში დგომა შეგვეძლება ადმიანებს, საბოლოოდ მაინც ბევრი კითხვის ნიშანია და ბევრი რამის გაანალიზებასაც ვერ სწვდება ცნობიერი. მაგრამ არის მდგომარეობა როცა ეს ყველაფერი მნიშვნელობას კარგავს და მე მესმის ეგოსიც ჩემი გადმოსახედიდან. მასაც სრულუფლებიანი არსებობის უფლება აქვს და მასაც უნდა სიცოცხლე მუდიმივი და არსებობა. საბოლოო ჯამში რეალური მე თუ უკვდავია და ილუზიური მე თუ უმნიშვნელოა რა მოხდება როცა რეალურმა მემ გაიგოს რომ ისიც მოკვდავია? ყველა არსებობისათვის ვიბრძვით. ბევრ კითხვაზე პასუხი არ გვაქვს და გონებას ეს არ აინტერესებს გონებას პასუხები ჭირდება თუ არადა ის ან პასუხებს მოიგონებს ან რამე შესაბამისს იწამებს. ზოგჯერ თითქოს ყველა ადამიანში საკუთAრ თავს ვხედავ და ძალიან მიყვარხართ იმიტყომ რომ ჩემი თსვიც ძალიან მიყვარს ჩვენი გადმოსახედიდან მიუღებელია ეს რეალობა და ყველა ჩვენი გზებით ვცდილობთ რომ მივიღოთ იმედია კავშირს და თანაგრძნობას არ დავკარგავთ მე ჩემ დემონებს მივხედავ.

chemikerin

გეთანხმები, მაგრამ ამდენი დამთხვევაც არ მგონია შემთხვევითი ფაქტია რომ თავიც დავაპროგრამე მაგ განწყობაზე.

Posted by: David Monny Jan 31 2021, 08:55 PM

ARSI

ეს ნონსენსი რა საჭიროა? რა გინდა? ორი გზაა-მეთქი გითხარი, ან შენ ეგოს აჭმევ და მოასუქებ, მოაკვიტინებ,
იცხოვრებ, როგორც ყველა, მაგრამ აუცილებლად საფლავში წახვალ. შეიძლება ალექსანდრე მაკედონელისნაირი
გავლენები და ცნობადობა მოიპოვო, ან იესოსავით წყალზე იარაო, ან კიდევ ტიბეტის ლამებივით მიწაში გეძინოს კვირაობით,
საფლავს ვერ აცდები.
ან მეორე გზა აირჩიო და გამოიკვლიო ვის არ უნდა საფლავში წასვლა და გათავისუფლდე მისგან.
სხვა გზა არ არის. არჩევანი არ გაქვს. როდესაც ტონი დარეგულირდება და მოგეწონება, შემდეგ სხვა რამე წამოყობს თავს.
ვერ გამოლევ მიზეზს თუ გინდა დაგენიძლავები რაზეც გინდა. ტონი გამოსწორდება, შემდეგ მსოფლმხედველობა არ მოგეწონება.
ესეც გამოსწორდება, შემდეგ ის რო ვეგეტარიანელი არ ვარ და ა.შ.
მაინც იმას გააკეთებ რაც გინდა, უბრალოდ აღიარე ეს და გაცილებით წინ წაიწევ.

Posted by: ARSI Jan 31 2021, 09:14 PM

მე არვიცი რაში მჭირდება, იმას ვწერ რასაც ვფიქრობ და სადაც არ უნდა წავიდე და როგორც არ უნდა გავნულდე საბოლოოდ მაინც მე ვარ და აქ ვბრუნდები თუმცა მაინც მოგყვება და რჩება ის რაღაც ''შეგრძნებები'' მაგრამ ყველაზე ''მყარი'' რეალობა მაინც ეს მაქვს. რა მინდა? ძალიან ბევრი რამ მინდა მაგრამ როცა იმ მდგომარეობაში ვარ არაფერი არ მინდა და არც არაფერს არ აქვს მნიშვნელობა. ხელოვნური ინტელექტი ვარ? რა აზრი აქვს ემოციების და ინდივიდის გარეშე არსებობას? ალბათ მეტყვი ეს ეგოა და ეგო ამას ვერ გაიგებს, ვერ გააცნობიერებს მაგრამ რატომ უნდა მოვკლა ეგო იმაზე ადრე ვიდრე რეალურად მოკვდება? ის მუდმივი არაფერი ხო ისედაც არის და ქინება.

Posted by: David Monny Jan 31 2021, 09:25 PM

ARSI

ძალიან კარგია, მაგრამ ნება მიეცი ყურადღებას გაცდეს მაგ მდგომარეობას. მიუშვი, ვნახოთ რაზე მიექცევა.

არა. ადამიანი ხარ, ისევე როგორც მე და 7 მლრდ. დედამიწაზე.

რა და ბედნიერება და შინაგანი სიმშვიდე. აღოსავლურ ტრადიციებში ამას „შანტი“ ჰქვია.

იმიტომ, რომ არ იტანჯებოდე და გათავისუფლდე. თუ მანამ არ მოკვდები, ანუ არ მოკვდება ეგო, სანამ ფიზიკურად მოკვდები, კიდევ გამოძებნის
გზას, თავისი სურვილების ასასრულებლად. მე ამას რეინკარნაციას არ ვარქმევ, რაც გნებას ის დაარქვი. გასაგები ენით რომ ვთქვათ, მოსვენება არ გექნება.


მუდმივი არაფერი არ არის. საერთოდ არაფერი არ არის შენს გარდა, ოღნდ შენს როგორც ეგოს არა.
იდენტობის ამბავია, ახლა შენ გგონია, რომ ეგო ხარ, რაღაცეები უნდა ქნა, ისა, ესა, აკონტროლო.
სინამდვილეში კი მარადიული არდაბადებული რავ გინდა ის დაარქვი ეგ ხარ, რომელსაც არც არაფერი უნდა და არც არაფერი სჭირდება.
ყველაფერი თავის ადგილზეა მუდამ.

Posted by: ARSI Jan 31 2021, 09:28 PM

კარგი გავაგრძელებ მედიტაციებს იმედია ყველაფერი კარგად იქნება. მადლობა რჩევებისთვის კიდევ ერთხელ და გადავიკითხავ შენ თემებსაც.

Posted by: David Monny Jan 31 2021, 09:31 PM

ARSI

არაფრის, მე არანაირ მედიტაციას არ ვუწევ რეკომენდაციას, შენი ნებაა.
დარწმუნებული ვარ იმას გააკეთებ, რაც გინდა, რადგან სხვა არჩევანი არ გაქვს.

Posted by: ARSI Jan 31 2021, 09:35 PM

მედიტაციით მხოლოდ ერთხელ მოხდა როცა დაახლოებით იმ მდგომარეობამდე მივედი რაც ძილში თავისით და სპონტანურად ხდება, თითქოს მართლა არ მაქვს არჩევანი არვიცი როგორც არ უნდა იყოს არ მხიბლავს დეტერმინირებული სამყარო და არც ქაოსური, რეალურად იქამდე მივდივარ რომ არც ერთს არ აქვს მნიშვნელობა და საერთოდ არაფერს არ აქვს მნიშველობა.

Posted by: David Monny Jan 31 2021, 09:43 PM

ARSI

არაუშავს, ხვალ დილით რო გაიღვიძებ ისევ ექნება. დეტერმინიზმი ფილოსოფიური მიმდინარეობაა და ცოტა სხვა რამეს ნიშნავს,
თუმცა არავინ რო არ გკითხა გინდოდა თუ არა დაბადებულიყავი, ეს უნდა აღიარო. სად იყავი სანამ დაიბადებოდი?
ის, რომ არაფერს მნიშვნელობა არ აქვს, ფიქრია, რომელსაც გრძNობაც ახლავს ნიჰილისტური, რომელიც მოდის და მიდის.
უბრალოდ შენთან ხშირად მოდის, უფრო სწორად შენ აქცევ ყურადღებას ხშირად.
რატომ გავიწყდება, რომ ყველა ფიქრი, სადგურივითაა, რატომ ჩერდები სადგურებზე იმაზე მეტ ხანს, ვიდრე
ხალხის ჩასხდომისთვისაა საჭირო?
წარმოიდგინე მატარებელი დგას სადგურში. გაივსო. მძღოლი კი არ ძრავს. ცოტა ხანში ხალხი აჯანყდება.
სწორედ ასე აგიჯანყდება ემოციები და გრძნობები თუ კიდევ დიდხანს გაჩერდები მაგ ნიჰილისტურ სადგურში.
„მე ვარ“, აი, ამ გრძნობას დააკვირდი, ის აუცილებლად გაგათავისუფლებს სამუდამოდ.

Posted by: ARSI Jan 31 2021, 09:47 PM

კარგი შედარება იყო. იქნებ ჩემი არჩევანით მოვედი და ჩემი არჩევანით შევიზღუდე ცნობიერება და დავიწყებას მივეცი იმიტომ რომ განცდები მომინდა პირველადი? რის საფუძველზე გამორიცხავ ამას?

Posted by: David Monny Jan 31 2021, 09:53 PM

ARSI

დიახ, მართალი ხარ, მაგრამ არა ეგოს არჩევანით. „მე ვარ“ გრძნობის არჩევანით მოხვედი, სურვილები
იბადებიან კვლავ და კვლავ, როგორც ჩვენი ეგო იბადება ყოველ დილით გაღვიძებისას
მანამდე კი ღრმა ძილში გამქრალია.
შენ უნდა გააცნობიერო ჯერ სიზმარი, ანუ ცნობიერად შეხვიდე სიზმარში. ეს არის სავიკალპა სამადჰი.
ამის მერე კი მთავარი უნდა გააკეთო, გააცნობიერო ღრმა, უსიზმრებო ძილი. აი, აქ, შეიგრძნობა ნამდვილი „მე ვარ“ გრძნობა.
ნეიტრალური დამკვირებელი და ბოლოს კი ამისგანაც გათავისუფლდები.

Posted by: David Monny Jan 31 2021, 09:58 PM

ARSI
ვერ მოისვენებ, სანამ ყველა შესაძლო ადგილზე არ გამოიკვლევ შენ თავს.
როგორც ჩანს სიფხიზლეში შესწავლილი გაქვს საკუთარი პიროვნება და ხვდები, რო რაღაც ნიტოა.
იცი, რომ სხეული მოკვდება, შენ კი ეს არ გსურს.
ხვდები, რომ სიფხიზლეში კარგავ ხოლმე თავს, ხან რა გრძნობა, ხან რა ემოცია, ხან რა ფიქრი გაიგივებს თავის თავთან,
და საბოლოო ჯამში ვერ პოულიბ შენ თავს.
ამიტომ ძებნას აგრძელებ სიზმარში, იქნებ იქ იპოვო შენი თავი.
იქაც იგივე მოხდება, ვერ იპოვი შენ თავს, როგორც რაიმე ნივთს ან საგანს, ან ფორმას.
მერე კი ეჭვი გექნება, იქნებ იქ ხარ, ღრმა ძილში და ახლა იქ შეხვალ ცნობიერად
და იქ კი არაფერია. ეს არის ბოლო მცდელობა, რომლის იქით იცი, რომ არაფერია.
აი, აქ ხდება გასხივოსნება, როდესაც ძებნას წყვეტ. მთელი არსებით აცნობიერებ, რომ ვერასდროს
შეიცნობ და დაინახავ საკუთარ თავს და წყვეტ ძიებას. ეს არის შინაგანი სიმშვიდე და ყველა ტანჯვის დასასრული.

Posted by: David Monny Jan 31 2021, 09:59 PM

ცნობიერება 3 მდგომარეობაში შეიძლება იყოს: სიფხიზლეში, სიზმარში და ღრმა ძილში.
სანამ სამივეს არ გამორიცხავ, მანამდე ძებნას არ შეწყვეტ დამიჯერე.

Posted by: David Monny Jan 31 2021, 10:45 PM

ARSI
სურვილი, სიამოვნების მახსოვრობაა.
შიში, - ტკივილის.
ერთიც და მეორეც გამუდმებით მოუსვენრობაშ ამყოფებს გონებას
სიამოვნების მომენტები, მცირე ნაპრალებია ტკივილის განგრძობად დინებაში.
როგორ შეიძლება ეგო, გონება იყოს ბედნიერი?
ეს არის პასუხი შენ კითხვაზე

Posted by: ARSI Jan 31 2021, 10:56 PM

David Monny

მივხვდი კარგად და გასაგებად აღწერე რას მირჩევ ამ ეტაპზე რამე ლიტერატურას თუ არაფერია საჭირო დათავისით მოვა ყველა საჭირო ინფორმაცია?

Posted by: David Monny Jan 31 2021, 11:05 PM

ARSI

ლიტერატურა თუ გინდა 2 წიგნი კმარა.
არაფერი მოვა თავისით, მხოლოდ რაც გინდა, ან არ გინდა ის მოვა.
საჭიროა სურვილი და პრაქტიკა. ლიტერტურა საჭიროა, ეგოს საკვებად, ხომ უნდა იცოდეს კონცეფტუალურდ
რას აკეთებ? დანარჩენი კი მხოლოდ საკუთარი თავის გამოკვლევაა, ატმა ვიჩარა.
წიგნები ქართულად არ არის, არის რუსულად და ინგლისურად
http://www.prahlad.org/gallery/nisargadatta/I_Am_That.pdf
კითხა პასუხის რეჟიმშია დაწერილი, პიროვნება კეითხება, მაჰარაჯი პასუხობს.

მეორე წიგნი:
https://www.sriramanamaharshi.org/wp-content/uploads/2012/12/who_am_I.pdf
აქაც კითხვა და პასუხებია, პიროვნება ეკითხება, მაჰარში პასუხობს.
მეტი წიგნი არაა აჭირო.
ოღონდ ეს წიგნები არ უნდა წაიკითხო, როგორც მე მხატვრულ ლიტერატურას ვკითხულობ, თომას მანს, ან დოსტოევსკის,
უნდა გააცნობიერო ყველა დეტალი, რადგან ეს პირადად შენს „მე ვარ“ შეგრძნებას ეხება.
ეს არ არის მხატვრული ლიტერატურა, ეს პრაქტიკის სახელმძღვანელოებია.

Posted by: ARSI Jan 31 2021, 11:21 PM

გასაგებია, დიდი მადლობა

Posted by: ano Feb 1 2021, 10:00 PM

ამ თემაზე დავითი ყველაზე კარგად დაგაკვალიანებს იმიტომ რომ პირადი გამოცდილება აქვს

http://www.esoteric.ge/forum/index.php?showtopic=2216
ამ თემას გადახედე მიხვდები რატომ

რაც შეეხება შიშს, მოიშორე ნუ ჩაიციკლები პარანოიაში რომ არ გადახვიდე, პლიუს როცა მესამე თვალი ან ასე ვთქვათ ინტუიცია განვითარებული გაქვს რასაც ფიქრობ ის რეალიზდება, საკუთარი შიშების რეალიზებას ახდენს, რაც უფრო დეტალურად წარმოიდგენ პლიუს ემოციურ ენერგიას აქსოვ მით მეტად აძლიერებ ამ შიშებს და მათ რეალიზებას

Posted by: ARSI Feb 1 2021, 11:51 PM

როგორ აძლევთ თავს უფლებას რომ ბოლოდმე ირწუმონოთ რაიმე? იქნებ ეგრედწოდებული სამადჰიც გონების რაღაც წერტილია და როგორ უნდა გასცდე საკუთარ გონებას? იქნებ ყველაფერი სიკვდილის შიშიდან გამომდინარეა და ზუსტად ეგოს გადარჩენისთვის უნდა მივმართოთ გონება? იქნებ ''განვითარების'' საფუძველიც ეგოა? ეგო აქციეთ არაფრად და მარადიულად? მეც ადამიანი ვარ როგორც თქვენ და ჩემთვისაც რთულია არსებობა მაგრამ არ მინდა თავის მოტყუება სად მიდიხართ ან სად მიხვედით? მითხარი კარგად ხარ? მასწავლე მეც როგორ ვიყო კარგად. თუ ეგოს მოკლავ ყველაფერს მოკლავ და ეს ყველა ფერი ჩემი ფერებია მწვანე ბავშობა წითელი აგრესია ლურჯი სიმშვიდე ვარდისფერი სიყვარული თეთრი სიკეთე შავი ბოროტება და ასე შემდეგ... ვინ ხარ? არავინ? და რატომ გახდი არავინ იქნებ გინდოდა და ისევ ვერ გაცდი სურვილებს? იქნებ თავს იტყუებ და ვერ ხვდები? შესაძლოა ''ჩაინიკური'' კითხვები მაქვს და თავს გაბეზრებთ მაგრამ მე არ დამეზარებოდა გაზიარება და თქვენც იგივეს მოგთხოვთ რასაც საკუთარ თავს. იქნებ ჩვენი პრობლემაც ესაა რომ ვერ ვღებულობთ მარადიულ სიკვდილს ყველანაირი სულის და მარადიული ენეერგიის მოკვდავებას. იქნებ ბევრად უკეთესს გარემოს შევქმნიდით რეალობისთვის რომ თვალი გაგვესწორებინა? იქნებ ჩვენ სუსტი ადმიანები ვართ რომლებსაც რეალური სიკვდილის მიღება არ გვინდა და თავს ვიტყუებთ და ყველაფერი ისევ ეგოშია სამადჰის ჩათვლით?

Posted by: ano Feb 2 2021, 02:07 AM

ყოჩაღ კარგად მსჯელობ,
რაც შეეხება სამადჰს ის მინდა ვთქვა რომ ამ ფორუმზე არის უკვე ადამიანი ვისაც აქვს ეს გამოცდილება, ისიც ჩვენნაირი უბრალო ადამიანია და აგრძელებს ცხოვრებას და იმის გამო რომ სამადჰი განიცადა არაფერი არ დაშავებულა არც მას და არც მის ახლობლებს.

მეორე საკითხია სამადჰის შემდეგ განაგრძობ კვლევა ძიებას თუ ყველაფერზე ხელს ჩაიქნევ და გადაწყვიტავ რომ უკვე ყველაფერი იცი და ამაზე მეტი შესაცნობელი აღარაფერია ეს უკვე ადამიანის პირადი გადასაწყვეტია.

მე პირადად არ ვფიქრობ რომ სამადჰი ბოლო ისტანციაა, სამადჰის მდგომარეობაში ადამიანი ხდება დამკვირვებელი ხვდება რომ ეს სხეული ინსტრუმენტია, მატერია საშუალება რომ სულმა მიიღოს გამოცდილება, ხედავს მიზეზშედეგობრივ პროცესებს იგივე კარმის პრინციპს, მაგრამ დავითსაც აქვს ის კითხვები თუ საიდან დაიწყო ყველაფერი და მგონი ამაზე პასუხებს ახლაც ეძებს.

ის რომ ჩნდება ემოციები: რეაქცია, გაბრაზება, სიყვარული, სიხარული,... და არ ებრძვი საკუთარ თავს იმის გამო რომ გაბრაზდი რადგან ეს სხეული ბუნებრივი რეაქციაა გამღიზიანებელზე,

ზოგჯერ მისი პოსტები შთაბეჭდილებას გიტოვებს რომ მხოლოდ ის არის ჭეშმარიტი, მაგრამ ის ცდილობს ახსნას რომ მეს განცდა იმაზე ბევრად უფრო მარტივი და ახლოა ვიდრე წარმოგიდგენიათო, ცდილობს გაგვაგებიოს რომ ყველაზე მთავარია მივხვდეთ ვინ ვართ,
ვინ არის მე

Posted by: David Monny Feb 2 2021, 12:20 PM

ჯევ ვუპასუხებ ანოს, Ladies First
ano

შენ კარგად მოგეხსენება როგორ დეტალებზე ვსაუბრობ სამადჰის თემაში, უბრალოდ შეგახსენებ,
სმადჰი ძირითადად ორგვარია, პირველი, დიახ, სავიკალპა სამადჰი, არ არის ბოლო ინსტანცია
და იცი რატომაც, სწორედ დამკვირვებლის გამო, ასმიტას გამო, მაგრამ ამის შემდეგ იწყება სამადჰი, სამადჰიში,
ანუ ნირვიკაპლა სამადჰი. ეს უბრალოდ ტერმინია, თუ შენთვის უფრო მოსახერხებელია და გინდა ბოლო
ინსტანციის წარმოდგენა, მაშინ ნირვანა უფრო გესიამოვნება. ახლა არ მითხრა ნირვანაც არაა ბოლო ინსტანციაო.
ნირვიკალპა სამადჰი და ნირვანა, სინონიმებია, ასევე ინდუისტური მოკშა, იაპონური კენშო, ქრისტიანული ცათა სასუფეველი,
სუფისტური ფანა და ა.შ. ვინმე დაიბადა იესოს მერე გასული 2000 წლის განმავლობაშ და მე გამომრჩა, რო ეთქვას,
არა, ცათა სასუფეველი არ არის საბოლოო ინსტანცია, კიდევ არის რაღაც სხვაო? არამგონია. ამიტომ, სახელებს არ აქვს მნიშვნელობა და
ეს შენ ძალიან კარგად იცი.

ახლა, ARSI
აქ, საიდან დავიწყო არ ვიცი, რადგან დარწმუნებული ვარ, წერა რო დაასრულე, წინადადების თავშ დასმული კითხვები არ გახსოვდა.
ასე აზრი არ აქვს. ნებისმიერი კითხვა სადგურია. პასუხიც სადგურია. იქ დიდხანს გაჩერება არ შეიძლება.
მე შემიძლია ყველა დასმულ კითხვაზე გაგცე პასუხი. ჩვენ აქ „სპეციალისტები“ არ ვართ და „ნავიჩოკებს“ არ ვეძებთ, და არც „ჩაინიკურ“ „არაჩაინიკურ“
კითხვებად ვაფასებთ კითხვებს. ეს ჩვენს ინტერესებში არ შედის. ჩემს ინტერესში შედის ეგოს მოკვლა. უფრო სწორად კი იმის გაცნობიერება, რომ არც არასდროს არსებულა.
აბა, როგორ გირჩევნია? სათითაოდ გიპასუხო, თუ მკითხვა იმ მთავარ კითხვებს, რომელიც მართლა შენს „მეს“ აწუხებს?
მე ორივე შემთხვევაში სიამოვნებით გიპასუხებ, უბრალოდ შენს პირველ კითხვას რომ არ გამოვეხმაურო აქვე, არ შეიძლება:


ამას მეუბნები მე, კარტეზიანელ კაცს, რომლის ეგზისტენციალური სტატუს-კვო სწორედ არასტაბილურობასა და ირაციონალურობაშია?
რენე დეკარტის პირველი პრინციპი ჯღერდა ასე: „მე ვფიქრობ, მაშასადამე ვარსებობ“, მაგრამ ბევრმა არ იცის ორიგინალი წინადადება, საიდანაც
წარმოიშვა ეს აზრი, მთავარი სიტყვაა გამოტოვებული, რომელიც ფრანგულად ასე ჟღერს: „dubito, ergo cogito, ergo sum“.
dubito, ნიშნავს „ვეჭვობ“, ხოლო წინადადება მთლიანად ასე გამოიყურება: „ვეჭვობ, მაშასადამე ვფიქრობ, მაშასადამე ვარსებობ“.
ანუ, თავად ფაქტი, რომ მას ყველაფერში ეჭვი ეპარებოდა, გახდა მისი არსებობის განმსაზღვრელი ფაქტორი.
ხომ ხედავ, არავითარი გურუ, მურუ არ მომიტანია მაგალითად აღმოსავლეთიდან, ეს ჩენი დასავლელი, ევროპელი ძმაა,
მაგრამ ესეც მაგალითია იმისა, რომ ჭეშმარიტება ყველგან ჭეშმარიტებაა, აღოსავლეთშიც და დასავლეთშიც, შენშიც და ჩემშიც, პეტრეშიც და პავლეშიც.
გაიხსენე ინგლისური საბავშვო ლექსი:
„Three geese in a flock.
One flew east, one flew west,
One flew over the cuckoo's nest“.
არის მესამე გზა, რომელიც შეუძლებელზე, პარადოქზე გადის, გუგულის არარსებულ ბუდეზე გადაფრენას ჰგავს,
მაგრამ რას იზამ, პარადოქსიც არსებობს.

Posted by: David Monny Feb 2 2021, 12:30 PM

[/quote]
ARSI
რწმენა, ასეთ სიტყვა ჩემს ლექსიკონში არაა.
მე ან ვიცი, ან არა. ან ვხედავ, ან ვერ.
რწმენა, ეს მრევლის საქმეა ტაძრებში.
რწმენა ერთად-ერთ ადგილასაა საჭირო.
გაიხსენე ინდიანა ჯონსის ფილმი. ხრამის წინ რო დგას. ფეხი გადაადგი და ხიდი მერე გამოჩნდებაო.
არის ასეთი ადგილი, სადაც უნდა გადაეშვა უფსკრულში, მაგრამ ეს ჯერ ადრეა.
აზრი არ აქვს ამაზე საუბარს ახლა.

ყველაფერი იწყება ნდობით. შენ თუ ვინმეს, ან რამეს არ ენდე, ნაბიჯს ვერ გადადგა, ერთ ადგილას იბუქსავებ.
რომ ახტე, მყარი ნიადაგი გჭირდება, რომელსაც დააწვები ფეხებით.
რომ გაფრინდე, ფრთები გჭირდება და ასევე ჰაერი, რომელსაც დააწვები შენი ფრთებით.
რომ გაიგო ჭეშმარიტება, მასწავლებელი გჭირდება, რომელიც შინაგან მასწავლებელზე მიგითითებს,
როემლიც ხარ შენ თვითონ და, რომელიც გაგათავისუფლებს ცრუ ეგოსგან, ტანჯვისგან და უბედურებისგან.

Posted by: brevalo Feb 2 2021, 01:16 PM

ამაშია საქმე. ჭეშმარიტებაზე საუბარსაც აზრი არ აქვს. მას ან ხედავ ან ვერ. ჭეშმარიტებაზე საუბარი იგივეა რომ ბრმამ სინათლეზე ისაუბროს.

Posted by: David Monny Feb 2 2021, 01:28 PM

brevalo

კარგი ერთი! ახლა, რო გახვალ ქუჩაში და მეზობელი შეგხვდება, არ უთხრა გამარჯობა, აზრი არ აქვს. მაღაზიაში შედი
და არ უთხრა რა გინდა, არ ილაპარაკო იმაზე, რაც გინდა, გამყიდველი დაგაყრის კითხვებს, რა გინდაო? არ უპასუხო, აზრი არ აქვს.
ბოლოს, გამოგაბურძუყებენ იქიდან, რადგან სხვის საკუთრებაში დგახარ უაზროდ.
შენ, მოსულხარ არ იცი საიდან და გვიმტკიცებ, რომ ჭეშმარიტებაზე საუბარს აზრი არ აქვს?
მოსულხარ არ იცის საიდან, იგულისხმება, რო არ იცის სად იყავი სანამ დაიბადებოდი.
ჭეშმარიტებაზე საუბარი, ჭეშმარიტების ნაწილია. ვიღაც ხედავს, ვიღაც ვერ. იმიტომ საუბრობ, რომ გინდა ყველა ხედავდეს.
მეტყველება მნიშვნელოვანი ნაწილია ჭეშმარიტების. დიალექტიკა, სიტყვა, მნიშვნელოვანია.
ის კომუნიკაციის საშალებაა. მახოლოდ შენ არ დადიხარ ამ დედამიწაზე, კიდევ 7 მლრდ. ადამიანი დავდივართ შენ გარდა.
(სწორად გამიგე, ასე მივმართავ საყოველთაო ეგოს პრინციპს და არა პირადა შენ)

სიტყვა, ცნობიერების მდგომარეობას გამოხატავს. დიოგენე ამბობდა, ხმა ამოიღე დაგინახოო.
ლაპარაკი, სიტყვები მისანიშნებელი საშუალებებია და არ შეიძ₾ება მათი უგულებელყოფა.
დიახ, ჭეშმარიტება არავერბალურია, მაგრამ მასზე მინიშნება შესაძლებელია ვერბალურად.
ეს ჰგავს ფიჩხს კოცონს რომელიც ანთებს, მას მერე რაც ამ პატარა ფიჩხიდან აინთება კოცონი, მერე თავად ამ კოცონში
ჩაიფერფლება და გაქრება, მაგრამ კოცონი, ამ ფიჩხით დაიწყო. ეს ფაქტია.
რაღაცით უნდა დაიწყო, ციდან ჩამოვარდნილები არავინ ვართ. ყველანი დედის საშოდან მოვდივართ.

Posted by: ARSI Feb 2 2021, 01:49 PM

David Monny

ვკითხულობ თქვენ თემას და მეხმარება ბოლომდე მიღება მიჭირს რაღაც პარალელებს ვავლებ და აშკარად იგრძნობა ''სიმართლე'' თქვენ პოსტებში. ამ გამონათქვამზე რა აზრის ხარ? არსებობს საგნები თუ არ დაინახე ვერ იწამებ და ასევე არსებობს საგნები თუ არ იწამებ ვერ დაინახავ? იქნებ აქ გავიჭედე და არაფრის დაჯერება აღარ მინდა და შესაბამისად ხედვის არეალიც ვიწრო გამიხდა.

Posted by: ARSI Feb 2 2021, 01:56 PM

David Monny
ფორუმელები თუ იკრიბებით? ან რაიმე შეხვედრას თუ დავგეგმავთ უკეთესი იქნება პირადი საუბრები და გამცდილების გაზიარება თუ სურვილი გექნებათ რა თქმა უნდა და მსურველები თუ იქნებიან.

Posted by: David Monny Feb 2 2021, 03:05 PM

ARSI

შეგიძლია შენობით მომმართო, 35 წლის ვარ :დდ
დიახ, სიმართლე მხოლოდ გამოცდილიდან იგრძნობა. ცხოვრება გამოცდილებაა და არა ინტელექტულური წიაღსვლები მხოლოდ.

დიახ, მანდ გაიჭედე. ეს გამონათქვამი სწორია, უბრალოდ მეორენ ნაწილი დასაკორექტირებელია. „ასევე არსებობს საგნები თუ არ იწამებ ვერ დაინახავ“. აი, ეს.
ეს არ არის საგანი. არც ფორმა და არც ზომა აქვს. არ აქვს განზომილება, ამიტომ უნდა ირწმუნო.
მაგრამ ეს გჭირდება ერთად-ერთხელ, ანუ რწმენა, და ისიც ბოლოში, როცა ყველაფერს გააკეთებ რაც შენზე იყო
დამოკიდებული.
ეს ჰგავს რიგში დგომას. ბოლოს შენზე არაფერია დამოკიდებული, უბრალოდ უნდა იდგე და გჯეროდეს, რომ შენი რიგი მოვა.
აი, ამ დროს გჭირდებ რწმენა, მანამდე რწმენა ნონსენსია.

Posted by: David Monny Feb 2 2021, 03:07 PM

ოოო, მე მახსოვს ძველი კარგი დრო, ბანალურად ჟღერს, მაგრამ ასეა. 2015-16. ვიკრიბებოდით ბოტანიკურ ბაღშიც ვიყავით. მანდ გავიცანი უმეტესობა.
ჩემამდე კიდევ, უფრო ხშირად იკრიბებოდნენ.
ახლა, ამ კორონაც დროს, ვინ იქნება გმირი და მოაბამს თავს შეკრებას? მე „ზა“ :დდ

Posted by: brevalo Feb 2 2021, 05:47 PM

კი ბატონო, როგორც გენებოს.

როდესაც მზეს ხედავ ამბობ რომ მე ვხედავ მზეს, ისეთს როგორიც სინამდვილეშია. ხოლო თუ მე დავიწყებ საუბარს მზეზე, როგორც მანათობელზე, რომელიც არის ისეთი, ასეთი, კაშკაშა, გამათობობელი. იქ უკვე იკარგება ჭეშმარიტება.

უკიდურეს შემთხვევაში შეიძლება ისაუბრონ ადამიანებმა გზაზე, რომელიც მიგიყვანს "იქამდე". ვიცი რომ გზა არ არსებობს, მაგრამ თან არსებობს, რადგან მატერიალურ სამყაროში ვართ, რომელსაც ვერ ვუგულებელყოფთ და მისი გავლით უნდა მივიდეთ "იქამდე". თუმცა დადგება მომენტი, როდესაც წკაპ გადაირთვება და გზაც გაქრება და იტყვი რომ "ის" ყოველთვის აქ ყოფილა.

ამიტომ თვითონ "იმაზე" საუბარს აზრი არ აქვს, მაგრამ გზაზე საუბარს კი.

Posted by: David Monny Feb 2 2021, 06:28 PM

brevalo

ჭეშმარიტება არსადაა და შენი საუბარი მას ვერ დაკარგავს.

მერე ისაუბრონ, შენ გაჩუმდი.
ხომ ხვდები უკიდეგანო ნონსენსში ხარ და გინდა ჩენც გვამყოფო. ამბობ აზრი არ აქვს ჭეშმარიტებაზე საუბარსო და
საუბრობ. გაჩმდი, რატომ საუბრობ?

ეს ელემენტარული დიალექტიკური საკენკები კარგა ხანია გავლილი მაქვს და აქ შეიძლება ვინმე წამოეგოს, ამიტომ
უპასუხოდ ვერ დავტოვებ.

თუ ვინმე გეუბნება „არა“, „არ გეთანხმები“, ჯერ კიდევ არ ნიშნავს, რომ მტერია, პირიქით, შეიძლება საუკეთესო მეგობარიც კი აღმოჩნდეს,
მაგრამ თუ ვინმე გეუბნება „აზრი არ აქვს“, შეუძლებელია არ იყოს მტერი.
აზრი ყველაფერს აქვს. ძაღლი რომ ისაქმებს აი, ამ წამს ქუჩაში მაგასაც.


ვინ თქვა, რო მატერიალურ სამყაროში ვართ? არავითარი სამყარო არ არსებობს.


აზრი ყველაფერს აქვს, ამ დემოტივატორ წინადადებასაც კი, რო ყველამ იცოდეს მტრის და მოყვრის გარჩევა.
მეტრი აუცილებელი არ არის „რუსეთი ოკუპანტია“ იყოს, ან ცოცხალი ადამიანი.
მტერი შეიძლება სიტყვებით და ფიქრებით მოვიდეს უდნა იცოდე გარჩევა.

Posted by: brevalo Feb 2 2021, 06:42 PM

კი ბატონო, როგორც გენებოს. თუ გინდა მტერი ვიქნები, თუ გინდა მოყვარე.
ყველას თავის გზა აქვს.

Posted by: ARSI Feb 2 2021, 07:02 PM

მემგონი მივხვდი რაც ბრევალომ იგულისხმა თუ მეტყვი რომ ჭეშმარიტება არსებობს ამას გავიგებ და მეცოდინება რომ არსებობს მაგრამ თუ ამიხსნი როგორია ჭეშმარიტება ამას ვერ გავიგებ თუ თავად არ ვეზიარები . თუ ყველას გზა ერთია ეგრედწოდებულ ჭეშმარიტებამდე მაშინ გზასაც მასწავლი მაგრამ მე ვფიქრობ ყველას მიდგომა ინდივიდუალურია. და სავარაუდოდ ეს იგულისხმა რომ ჭეშმარიტების ახსნას აზრი არა აქვს მაგალითად დავით შენ რომ ამიხსნა ის ჭეშმარიტება რასაც ეზიარე ეს ხომ შენი ინტერპრეტაციები იქნება და მე შეიძლება არარეალური წარმოდგენები შემექმნას თუ ვცდები?

Posted by: David Monny Feb 2 2021, 07:07 PM

ARSI

მაგას არ აქვს მნიშვნელობა რა იგულისხმა, რაც უნდა ის იგულისხმოს. სინტაქსი შემდეგი შინაარსით, რომ რაიმეს აზრი არ აქვს, დემოტივატორულია
მტრული, ეს მტერია და უნდა შეხედო, როგორც მტერს.

Posted by: ARSI Feb 2 2021, 07:12 PM

''აზრი არ აქვს'' სიტყვის მასალადაც ცუდი ფრაზაა მაგაში გეთანხმები. უბრალოდ შინაარსობრივად მივუხვდი რის თქმასაც ცდილობდა. ამ ფილმს ვუყურე სამადჰიზე https://www.youtube.com/watch?v=Bw9zSMsKcwk და შენი თემიდანაც რასაც წერ ბევრი რამე ერთი ერთში აჯდება.

Posted by: ARSI Feb 2 2021, 07:15 PM

და ერთი შეკითხვაც მაქვს რამდენად კავშირშია ქართული სიტყვა სამოთხე სამადჰისთან? თუ უბრალო მსგავსებაა?

Posted by: David Monny Feb 2 2021, 07:43 PM

ARSI

კი ეგ ძალიან კარგი ფილმია. ადრე გამოვიდა და მომეწონა.

მსგავსებაა, თუმცა ზოგიერთ მოსაზრების თანახმად, ქართლი მნიშვნელობა შეიძინა.
თუმცა სანსკრიტზე იშფრება სამადჰი სიტყვა-კომპოზიტია.

Posted by: ano Feb 3 2021, 02:51 AM

თუ მიაღწია ადამიანმა გასხივოსნებას მან უკვე ყველაფერი იცის?
იცის რა არის მატერია? რატომ გაჩნდა? სულ პირველად რა იყო და საერთოდ იყო თუ არა დასაწყისი?
იესოს ეკითხებოდნენ როგორი იქნება სამყაროს აღსასრულიო და მან უპასუხა დასაწყისი უკვე იპოვეთ? რომ აღსასრულს ეძიებთო? რადგან სადაც დასაწყისია დასასრულიც იქვე არისო.

ეს გზა რომელსაც ცნობიერება ქვია როცა იცი რომ არსებობ
არსებობს საერთოდ ბოლო და იმის იქეთ აღარ არის განვითარება? ანუ აღარაფერია უკვე შესაცნობი და ყველაფერი იცი. თუ უბრალოდ იმ მდგომარეობაში უბრალოდ ადამიანს ისევ ილუზია აქვს რომ ყველაფერი იცის.

კითხვებზე პასუხი საიდან დაიწყო, რა იყო პირველი, და რატო შეიქმნა ან ვინ შექმნა ყოველივე რატომ?

Posted by: brevalo Feb 3 2021, 03:20 AM

კი ბატონო, თითქმის ეგ ვიგულისხმე


............................


პ.ს. ერთმანეთის სიტყვებზე გამოკიდებით და სიტყვების თამაშით წინ ვერ წავალთ. მთავარია ერთმანეთის ნათქვამის დედაარსს ჩავწვდეთ და გავიგოთ.

Posted by: David Monny Feb 3 2021, 01:38 PM

ano

არა. ცოდნა, კოგნიტური უნარია თავისი ლიმიტით. გასხივოსნება ცოდნა არ არის.
ის რაც არის, ცოდნის და არცოდნის მიღმაა, ხოლო არის, ანუ არსებობს, მხოლოდ ადამიანის ნამდვილი „მე“, ანუ
ატმანი. ატმანი და ბრაჰმანი, ანუ აბსოლუტური ჭეშმარიტება, ერთია.
ცოდნა და არცოდნა, ორივენი ატმანში განისვენებენ. ცოდნა, რომ შემოსაზღვრავდეს ატმანს,
მაშინ ცოდნა იქნებოდა ატმანი. ატმანი არასდროს გეცოდინება, ანუ კოგნიტური უნარებით ვერასდროს გარეშემოწერ მას.
თუ გასაგებად არ ვხსნი, შემაჩერე, თორემ სიტყვების რახა-რუხია ეს.


მე ვიცი რაც არის მატერია. მატერია არის ის, რაც გრავიტირებს. უმრავლეს შემთხვევაში ატომები, და ზოგჯერ თავისუფალ
სვლაში მყოფი რადიაცია. მატერია შედგება მოლეკულებისგან. მოლეკულა - ატომებისგან. ატომი - ბირთვისა და მის გარშემო მოძრავი ელექტრონებისგან.
ელექტრონი უმცირესი ნაწილაკია და აღარ აქვს ქვესტრუქტურა.
ბირთვი კი შედგება პროტონების და ნეიტრონებისგან.
პროტონი და ნეიტრონი, შედგება კვარკებისგან. კვარკი ერთი ცალი არასდროსაა. ის ან ორია, ან სამი.
მათ არ აქვთ ქვესტრუქტურა, ანუ აღარ იყოფიან.

ამ კითხვაზე დანამდვილებით პასუხი არ მაქვს, სამაგიეროდ მაქვს ვარაუდები, რომელიც ჩემს წიგნში მაქვს განხილული, შეგიძლია გაეცნო ვრცლად.

სულ პირველად იყო ატმანი, იგივე ბრაჰმანი და მისგან გაჩნდა ყველაფერი დანარჩენი.
ის კი უდროობაში იყო. ანუ კითხვა სულ პირველად, არარელევანტურია მასთან მიმართებაში.

ნამდვილად, დასაწყისია, ატმანი, ანუ გასხივოსნება და დასასრულიც. ყველაფერი მასშია.

ყველაფერი რაც იწყება ვითარდება და მთავრდება. გასხივოსნება არასდროს არ დაწყებულა, ამიტომ მისი განვითარება და დასასრული შეუძლებელია.

როდესაც ადამიანში ხდება გასხივოსნება, რაღაცეები იცვლება ფიზიკურ დონეზეც, თუმცა უმნიშვნელოდ.
ძირითადად ყველაფერი იგივე რჩება. თუ მწვადი გიყვარდა, ისევ გეყვარება. თუ კომბოსტო გძულდა, ისევ არ გეყვარება და ა.შ.
გარეგნულად არაფერი იცვლება, რაც იცოდი, ან არ იცოდი, ისე ის იცი და არ იცი.

გასხივოსნება არ არის მდგომარეობა, რომელიც მოდის და მიდის. ის მართალია იწყება, როგორც მდგომარეობა, ანუ სამადჰი,
მაგრამ მისგან განსხვავებით არასდროს მთავრდება. მარადისობას მხოლოდ ერთხელ შეეხები, რადგან ეს შეხება გრძელდება მარადიულად.
გასხივოსნება უკანდაუბრუნებელი გზაა. ის არასდროს წავა, რადგან არ არის მდგომარეობა, შესაბამისად, პირიქით, რაც მოდის და მიდის, ის არის ილუზია,
ხოლო რაც მუდამ არის, ის არის ჭეშმარიტება. გასხივოსნება ილუზიისგან გათავისუფლებაა და არა ილუზიაში ყოფნა.



წაიკითხე ჩემი წიგნი. მე არ მაქვს ზუსტი პასუხი, მხოლოდ ვარაუდები.

Posted by: David Monny Feb 3 2021, 02:02 PM

ano

კიდევ ვიმეორებ ამ კითხვას და საერთოდ, მეგობრებო, ანო, შენ არ გეხება,
ეს სივრცე ცოდნის დემონსტრირების სივრცე არ არის. აქ ჩვენ ვინ მეტი იცის და ვინ ნაკლები არ ვეჯიბრებით ერთმანეთს.
მე ყოველ შემთხვევაში ასე ვარ და სრულად ვიღებ ჩემ თავზე პასუხისმგებლობას. კირკიტი და ჩასაფრებული პოზიციები,
აბი იმან ეს თუ იცის, არ იცის, ესა, ისა, ეს ჩემთვის უინტერესოა, უსაგნო ლაი-ლაია და დარწმუნებული ვარ ბევრისთვის ამ საიტზე.

ახლა კი კითხვა. ანო, მინდა რომ კარგად გაიგო ეს ეტალი. შენ არ გჭირდება ცოდნა, რომ იყო ის, რაც უკვე ხარ.
შენ მხოლოდ შეგიძლია იყო ის, რაც ხარ. შენ ხარ ატმანი. აბსილუტური ჭეშმარიტება და შენი ნაწილი, ანუ ცოდნა,
კოგნიტური შესაძლებლობები, ვერ გაწვდებიან შენსავე თავს. ნაწილი როგორ გაწვდება მთელს?
ცოდნა არ არის ჭეშმარიტება და არც არცოდნაა ჭეშმარიტება.
ჭეშმარიტება ხარ შენ და შენ არასდროს გეცოდინება ეს ჭეშმარიტება, შენ მხოლოდ შეგიძლია იყო ეს ჭეშმარიტება.
ცოდნა არ არის უპირატესი ყოფნაზე. ყოფნაა უპირატესი ცოდნაზე, რადგან გარეშემოწერს მას, მოიცავს მას.
მომცველი მეტია მოცულზე. მოცული ვერასდროს მოიცავს მომცველს, მას მხოლოდ მისი ნაწილის მოცვა შეუძლია.
შენ ყოველთვის შენი თავის რაღაც ნაწილი გეცოდინება, არასდროს გეცოდინება სრულად და არცაა საჭირო.
გასხივოსნება არ ნიშნავს საკუთარი თავის შეცნობას, როგორც ყოვლის მცოდნის.
გასხივოსნება ნიშნავს საკუთარი თავის პოვნას ისეთის, რომელსაც ვერასდროს შეიცნობ.

Posted by: David Monny Feb 3 2021, 02:35 PM

ano
შენ, შენი საკუთარი თვალებით, ყურებით და არსებით თუ არ დაინახე ცოდნის ლიმიტირებულობა,
მანამდე ის გეგონება უპირატესი. როდესაც ადამიანში ატმანი იღვიძებს, მის გასხივოსნებულ ციალში
გარკვევით ჩანს ცოდნის გაბარიტები. როგორც შავი ლაქა მზის ზედაპირზე, ან შენს თეთრ მაისურზე,
აი, ასე მოჩანს ცოდნა, კოგნიტური უნარი ატმანის წიაღში.
ანუ, ატმანმა რომ იცოდეს თავის თავი, უნდა შეძვრეს ამ შავ პატარა ლაქაში და იქიდან ცადოს
თავისივე თავის შეცნობა. როგორ? რანაირად?
ცოდნა ინსტრუმენტია და ზღვარი აქვს. ზომები აქვს. ფორმა და ზომა აქვს. იწყება და მთავრდება.
იწყება ცოდნით და მთავრდება არცოდნაში. მერე უკვე არცოდნა იწყება. ამასაც ზომები აქვს, რომელიც
მთავრდება ცოდნაში. ხოლო ეს ორივე კი ატმანშია, როგორც წინწკალი, პატარა შავი ლაქა.
ეს თუ არ დაინახე, მანამდე ცოდნა გეგონება უპირატესი და უზომო და უსასრულო.
დამიჯერე.
აი, როცა დაინახავ ატმანს, მაშინ დაინახავ ცოდნის უსუსურობას. ეგოს, „ცრუ მეს“, ცოდნა ქმნის.
ჩენ გვგონია, რომ ცოდნა ვართ, ანუ მაშინ ვართ, როცა ვიცით რამე.
ეს არის ეგო, ეს არის ილუზია. ილუზია ცოდნაა და ასევე არცოდნა, ხოლო ის რაც ამ ორივეს მიღმაა, ხარ შენ,
მაშ, როგორღა შეიცნობ ან ცოდნით, ან არცოდნით შენ თავს?
შენ თუ შენი თავიდან არ შეხედე შენ თავს, ცოდნიდან შენახედი ან არცოდნიდან შენახედი, ვერ დაინახავ შენსავე თავს.
ვერც შენი თავიდან დაინახავ შენ თავს, სამაგიეროდ შენი თავიდან შენახედი დაინახავ ცოდნას და არცდოდნას, როგორც
ლაქებს, პატარა წერტილებს. ეს არის გასხივოსნება. შენ განიცდი, რომ არასდროს არც გეცოდინება და არც არგეცოდინება შენი თავი,
უბრალოდ ყოველთვის იქნები ის.
ძალიან გთოხვ თანმიმდევრულად და დაკვირვებით წაიკითხე რაც დავწერე. არა, როგორც მხატვრული ლიტერატურა, რადგან
ახლა, ვინმეს რო წააკითხო ეს, შეშლილიაო, გაგიშდაო იტყვის, გადადგა ჭკუიდანო.

Posted by: David Monny Feb 3 2021, 05:05 PM

ანო
https://biblusi.ge/products/book/The-origin-samyaros-Sokismomgvreli-pirvelsawyisi-da-kacobrioba-adamianis-warmoSobis-dilemis-pirisp/
https://booksale.ge/book/THE-ORIGIN?fbclid=IwAR38REe3Crdk0lpgsPMC2P1XPjcx1FwEcyelx8NleBexP4uFVM1Olxs8K8c

Posted by: ano Feb 4 2021, 01:18 AM

ყოჩაღ დავით წარმატებებს გისურვებ, საქართველოში რომ ჩამოვალ შევიძენ წიგნს, ძალიან საინტერესო ჩანს.

პოსტები ზუსტად მიმიხვდი რასაც გეკითხებოდი და საკმაოდ გასაგებად ხსნი
მადლობა გაიხარე