ვედური ტექსტები Options

[Atman]

აქ დავდებ ვედურ ტექსტებს. ძირითადად რუსულად. მალე შევეცდები ბჰაგავატ გიტას ქართული თარგმანი დავდო.

დავიწყოთ ნარადა მუნის ბჰაქტი სუტრებით:


Бхакти сутры Нарады

или

Афоризмы о всевышней Любви к Господу, написанные Нарадой




1. Итак, теперь изложение учения о бхакти – всевышней преданной Любви к Господу.

2. Воистину природа такой бхакти – всевышняя Любовь, обращённая к Богу.

3. А также её неотъемлемая природа – само бессмертие.

4. Обретающий такую бхакти становится совершенным, достигает божественного бессмертия и обретает полное удовлетворение и умиротворение.

5. С обретением такой бхакти исчезает желание к чему-либо ещё; такая личность становится свободной от печалей и ненависти к кому бы то ни было, и ничто иное уже более не способно доставлять ей наслаждение; такая личность утрачивает всякий интерес к эгоистичной деятельности.

6. Познав такую бхакти, личность становится опьянённой любовью к Богу и зачарованной ею; ибо такая личность непрерывно наслаждается блаженством Атмана, т.е. своего истинного всевышнего Духа.

7. Такая бхакти, или всевышняя преданная Любовь к Богу, не имеет ничего общего с желанием и вожделением, ибо ей свойственна отречённость.

8. Воистину эта отречённость – ни что иное, как посвящение Богу всей своей деятельности (т.е. отказ от её плодов), как мирской, так и духовной.

9. Полное отождествление себя с Господом и растворение в Нём через переживание искренней и однонаправленной преданности, и полное безразличие ко всему, что противоположно такой преданности, – такова природа отречённости.

10. Искренняя и однонаправленная преданность подразумевает отказ от какой-либо ещё поддержки.

11. Безразличие к тому, что наносит ущерб преданности, означает выполнение только такой мирской и духовной деятельности, которая благотворна для поддержания и развития преданности.

12. И пусть тот, кто принял решение вступить на путь искренней и однонаправленной преданности, придерживается предписаний священных писаний.

13. Ибо в противном случае может произойти падение при продвижении по духовному пути.

14. Мирские обязанности, относящиеся к различным общественным контактам (пока ещё остаётся сознание внешнего мира), также должны выполняться только в тех пределах, что рекомендуются в священных писаниях; но та деятельность, что связана с физическим поддержанием тела, должна осуществляться до тех пор, пока тело продолжает существовать.

15. Из-за различий во взглядах отличительные черты бхакти описываются по-разному.

16. Вьяса, сын мудреца Парашары, полагает, что бхакти – это чувство глубокой любви и стойкой преданности (анурага), проявляемое во время ритуального поклонения Господу. (когда все чувства и ум обыденного человека вовлечены в процесс поклонения [глаза устремлены на образ божества, а не на мирское, уши слушают произносимые священником или самим поклоняющимся мантры и молитвы и т.д.] и благодаря этому личность целиком погружается в объект поклонения, не имея возможности отвлечься при этом на мирское, что обычно недостижимо в остальное время для тех, кто не способен непрерывно сосредотачиваться на Господе в обыденной жизни; это бхакти эмоциональных личностей, т.е. тех, у кого преобладают проявления пранамайя-коши)

17. Великий мудрец (махариши) Гарга полагает, что бхакти – это сильное стремление к слушанию повествований о деяниях и славе Господа, а также к беседам о Нём. (бхакти у личностей с преобладанием ментала-манаса, или маномайя-коши)

18. Мудрец Шандилья полагает, что бхакти – это такая преданность Господу, которая не создаёт помех блаженному созерцанию своей высшей Сущности, или Атмана. (бхакти у личностей с развитым буддхи [виджнянамайя-коша], или духовным разумом )

19. Но божественный мудрец (девариши) Нарада придерживается той точки зрения, что бхакти – это посвящение всех своих действий Господу и полное предание себя Ему, а также чувство щемящей тоски в те моменты, когда мы забываем о Нём. (бхакти у самореализованных личностей, т.е. тех, которые развили анандамайя-кошу и превзошли её)

20. Существуют примеры таких совершенных проявлений бхакти.

21. Воистину такой была бхакти пастушек Бриндавана.

22. И неверным является утверждение о том, что в своей безотчётной любви к Господу пастушки не понимали Его божественной славы или забывали о ней.

23. Если бы они не осознавали божественности, присущей объекту их любви, то их любовь походила бы на простую страсть любовников.

24. В такой порочной любовной страсти полностью отсутствует счастье, обусловленное счастьем другого.

25. Воистину та всевышняя бхакти превосходит путь действия (кармы), путь знания (джняны) и йогические практики.

26. Ибо природа той бхакти – плод всех тех остальных путей.

27. Бхакти превосходит все остальные пути ещё и потому, что Господу не нравится, когда кто-то тщеславно полагается только на свои собственные обособленные силы, и Ему нравится кротость и чувство отчаяния, вызываемое осознанием собственной беспомощности в деле обретения спасения своей души своими силами.

28. Некоторые учителя говорят, что знание – единственное средство для обретения такой бхакти.

29. Другие говорят, что все эти пути взаимозависимы.

30. Но Нарада, сын Брахмы, полагает, что бхакти является плодом самой бхакти.

31. Ибо это наблюдаемо именно так в примерах с царём, трапезой и домом.

32. Ведь одно только простое знание о царе не станет причиной его благосклонности, одно только знание о пище не может удовлетворить голод, равно как одно только знание о доме не может обеспечить приют путнику.

33. И поэтому только та всевышняя бхакти достойна быть целью искателей освобождения.

34. Духовные наставники воспевали в гимнах Вед и эпических произведениях различные пути и способы развития той всевышней бхакти.

35. То состояние всевышней бхакти и бессмертия достижимо через отречение от объектов чувств и избавление от мирских привязанностей...

36. ... c помощью непрерывного любящего служения Господу...

37. ... и благодаря слушанию и воспеванию славы Господа, даже будучи вовлечённым в мирскую деятельность.

38. Такая всевышняя бхакти обретается в первую очередь через милость святых, или же через проблеск божественной милости.

39. Чрезвычайно трудно вступить в контакт со святыми и осознать благотворное влияние, обусловленное пребыванием в их обществе; влияние таких святых личностей тонкое и непостижимое (никогда не осознаваемое полностью); но, тем не менее, результат такого влияния проявляется безошибочно и непогрешимо.

40. И, как бы там ни было, одной только милостью Господа обретается общество таких святых личностей.

41. Ибо нет разницы между Господом и святыми личностями, Его истинными преданными.

42. Необходимо следовать только такими путями (шлоки 35-37), которые взращивают бхакти – всевышнюю Любовь к Господу.

43. И все усилия должны прилагаться к тому, чтобы избегать общества порочных людей.

44. Ибо общество порочных людей – источник вожделения, гнева, заблуждения, потери памяти, утраты различения и проницательности и, в конечном счёте, окончательного падения и гибели.

45. Хотя вначале проявления этих пороков можно сравнить с лёгкой зыбью на поверхности воды, затем, вследствие влияния плохой компании, они становятся похожими на бушующий океан.

46. Кто превосходит майю – этот иллюзорный мир чувственных переживаний? Кто пересекает океан майи? Тот, кто избавляется от привязанности к объектам чувств, которая только разжигает страсть; кто посвящает себя служению святым личностям; кто благодаря этому избавляется от чувства "я" и "моё".

47. Тот пересекает океан майи, кто пребывает в тихом и уединённом месте; кто вырывает с корнем свои привязанности к мирскому; кто превосходит три гуны (или качества; саттва – благость, раджас – страсть, тамас – тупость), выходя из-под их влияния; кто отрекается от всех своих беспокойств, связанных с приобретением и удержанием собственности.

48. Тот пересекает океан майи, кто отрекается от плодов всех своих действий; кто отрекается от всякой эгоистичной деятельности и, благодаря этому, высвобождается из-под влияния пар противоположностей, таких как удовольствие и боль и т.п.

49. Тот пересекает океан майи, кто отказывается даже от обрядов и ритуалов, предписываемых Ведами, и обретает чувство глубокой любви к Господу и стойкой преданности Ему.

50. Тот пересекает океан майи, тот воистину пересекает океан майи, и он увлекает весь мир за собой, помогая остальным избавиться от иллюзии.

51. Природа божественной Любви – премы – необъяснима и неописуема.

52. Это всё равно что немой попытался бы объяснить то чувство восхитительного вкуса, которое он испытывает.

53. И всё же такая божественная любовь проявляется в тех редких случаях, когда кто-то сделался достойным её проявления.

54. У этой запредельной и чистой Любви (премы) нет никаких ограничивающих факторов и качеств; она свободна от вожделения и желаний по отношению к чему бы то ни было; она постоянно растёт и расширяется, будучи цельной и непрерывной по своей сути, чрезвычайно утончённой и имеющей природу прямого и непосредственного переживания.

55. Обретя ту божественную Любовь, такая личность (бхакта) переживает только её одну, слышит только её, говорит только о ней и размышляет только о ней.

56. Более низкая бхакти проявляется трояко, в соответствии с различными предрасположенностями человеческого ума, которая может быть саттвической (благостной), раджасической (страстной) или тамасической (тупой, унылой), или же в зависимости от характера неудовлетворённости личности, который бывает трёх типов: джиджнасу (ищущий знания об освобождении), артхаартхи (ищущий богатства) и арта (стремящийся устранить свои невзгоды и трудности).

57. Каждая предшествующая из вышеупомянутых ступеней несёт в себе большее благо в целом, чем каждая последующая.

58. Такая более низкая бхакти поначалу гораздо легче достижима и постижима, чем та запредельная и чистая божественная бхакти, и по сравнению со всеми остальными путями путь бхакти – самый лёгкий.

59. Ибо бхакти – Любовь к Господу – не нуждается ни в каких других доказательствах; по самой своей природе чистая любовь является своим собственным доказательством; она говорит сама за себя.

60. Ибо природа такой любви проявляется в умиротворённости ума (шанти) и переживании всевышнего блаженства (парамананде).

61. У того, кто предался Господу, нет причин для волнений, связанных с мирскими потерями и невзгодами; ибо ему свойственно всецело посвящать Господу своё низшее эгоистичное "я", равно как и всю свою мирскую и духовную деятельность.

62. Нет необходимости избегать мирской деятельности после обретения такой бхакти, или же даже для её обретения. Но несомненно то, что необходимо учиться устранять желание к наслаждению плодами своих действий, а также следовать тому, что помогает развивать эту бхакти.

63. Тот, кто стремится обрести бхакти, не должен слушать пересуды о женщинах, мирском богатстве и людях, не имеющих веры в Бога.

64. Необходимо избавиться от гордости, тщеславия и других подобных пороков.

65. Посвящая Ему все свои действия, необходимо обратить единственно к Нему и отдать одному только Ему все свои желания, а также свой гнев, свою гордость и другие пороки.

66. Необходимо развивать одну только божественную любовь (прему), превосходящую более низкую троякую бхакти (шлока 56); такую любовь можно сравнить с постоянным любящим служением преданного слуги или жены.

67. Наилучшими преданными Богу (бхактами) являются те, для кого Господь – единственная цель и весь смысл их жизни, кто всецело любит Господа ради Него Самого.

68. Когда такие бхакты общаются друг с другом, говоря о Господе, и их голоса дрожат от охватывающего их трепетного волнения, а из их глаз льются слёзы умиления, они очищают и освящают не только свои семьи, но и всю землю.

69. Они увеличивают святость мест паломничества, усиливают благость и праведность совершаемых дел и вселяют в людей веру в праведность и истинность священных писаний.

70. Ибо такие бхакты всецело растворяются в Нём.

71. Их прародители ликуют, глядя на них с небес, боги танцуют от радости, и вся земля обретает спасителя.

72. Такие самореализованные личности, живущие в любви ко всем, равно относятся к каждому; для них не существует различий, основывающихся на касте, образованности, красоте, социальном происхождении, богатстве, профессии и т.д.

73. Ибо они обладают Его божественной природой.

74. Нельзя вовлекаться в напрасные споры и дискуссии.

75. Ибо существует огромное множество различных взглядов, и аргументы любой из точек зрения, основывающихся на простой аргументации, в конечном счёте теряют свою убедительность.

76. Необходимо изучать священные писания, в которых говорится о бхакти, и применять на практике содержащиеся в них предписания.

77. Поскольку бхакта свободен от влияния пар противоположностей, таких как удовольствие и боль, свободен от желаний, стремления к выгоде, то это позволяет ему иметь достаточное количество времени в своём распоряжении, и не тратить напрасно даже половины секунды.

78. Необходимо постоянно развивать такие благородные качества, как ненасилие (ахимса), правдивость (сатья), чистота ума и тела (щауча), сострадание (дайа), вера в Бога (астикья) и т.д.

79. Необходимо всегда и во всех аспектах своей жизни восхвалять и почитать одного только Господа, будучи свободным от всех забот и тревог.

80. И когда Господь прославляется и восхваляется, Он вскоре являет Себя Своим бхактам и благословляет их осознанием Его абсолютной божественной природы и самореализацией.

81. Из трёх истинных путей только путь бхакти – преданной Любви к Господу – превосходит все остальные; воистину, он превосходит все остальные.

82. Хотя природа бхакти – божественной Любви – всегда одна и та же, она, тем не менее, проявляется в одиннадцати различных формах:
1) любовь к восхвалению Его божественных качеств;
2) любовь к Его прекрасной божественной форме;
3) любовь к обрядовому поклонению Ему;
4) любовь к постоянному памятованию о Нём;
5) любовь к служению Ему;
6) любовь к Нему как к другу;
7) любовь к Нему как к ребёнку;
8) любовь к Нему, сравнимая с любовью жены к мужу;
9) любовь к Нему в духе полного предания себя Ему;
10) любовь, связанная со стремлением полностью раствориться в Нём;
11) любовь, которая выражает себя через душевную боль и муки при разлуке с Ним.

83. Таково единодушное мнение таких авторитетных учителей бхакти, как Кумара, Вьяса, Шука, Шандилья, Гарга, Вишну, Каундинья, Шеша, Уддхава, Аруни, Бали, Хануман, Вибхишана и др.; и их никак не затрагивает критика со стороны мирских людей, которая не способна поколебать их убеждений.

84. Тот, кто полагается на это благовестие Нарады и имеет веру в эту проповедь любви, тот становится наделённым Любовью к Богу и обретает таким образом свою возлюбленную цель – Всевышнего Господа, да, постигает Всевышнего Господа.

[Atman]

Existence

განსაკუთრებით ეს ორი ლექსი იქნება შენთვის საინტერესო (14-ე თავიდან):


ლექსი 26

ის, ვინც გულუქცევლად, სრული ერთგულებით მემსახურება მე, უმალ გადალახავს მატერიალური ბუნების მოდუსებს და ასე აღწევს ბრაჰმანის დონეს.

შინა-არსი: ეს ლექსი პასუხია არჯუნას მესამე კითხვაზე – რა საშუალებით შეიძლება ტრანსცენდენტული მდგომარეობის მიღწევა. უკვე განმარტებულ იქნა, რომ მატერიალურ სამყაროს თავისივე მოდუსების ძალი განაგებს, მაგრამ ამან ადამიანი არ უნდა შეაშფოთოს; ამაზე ფიქრის ნაცვლად შეუძლია ცნობიერება კრიშნას მსახურებაზე გადაიტანოს. კრიშნასათვის შრომასა და სამსახურს ბჰაკტი-იოგა ეწოდება. ასეთი მსახურება უნდა მიეგოს არა მხოლოდ კრიშნას, არამედ მის სხვადასხვა სრულ ექსპანსიებს: რამას, ნარაიანას და ა.შ. სხვა ურიცხვ უფლისმიერ სახეს. ის, ვინც ასეთ ნებიესმიერ წმინდა ფორმას, ან სრულ გარდასახვას ემსახურება, ტრანსცენდენტულ დონეზეა დადგინებული.

უნდა ვთქვათ ისიც, რომ კრიშნას ყოველი ფორმა სრულიად ტრანსცენდენტული, ნეტარი, ცოდნით აღსავსე და მარადიულია, ყოვლისშემძლე და ყოვლისმცოდნე, სულიერების თვისებებით აღჭურვილი. ამრიგად, თუ ვინმე ურყევად ემსახურება კრიშნას, ან მის სრულ ექსპანსიებს, ადვილად გადალახავს მატერიალური ბუნების მოდუსებს, თუმცა სხვებისთვის ეს უაღრესად ძნელია. ეს უკვე განმარტებული იყო მეშვიდე თავში.

ვინც მიენდობა კრიშნას, უმალ დააღწევს თავს მიწიერი ყოფიერების გავლენას. კრიშნას ცნობიერებაში ყოფნა ან ერთგული მსახურება ნიშნავს იმას, რომ ცოცხალი არსება უფალს უახლოვდება და უერთდება. უფალი ამბობს, რომ მისი ბუნება მარადიული, ნეტარი და ცოდნით აღსავსეა, ცოცხალი არსებები კი მისი განუყოფელი ნაწილაკები არინა, როგორც ოქროს პაწია ნამსხვრევები ოქროს მადნისა.

სულიერ მდგომარეობაში ცოცხალი არსება ოქროს მსგავსია. იგი თვისობრივად კრიშნას უტოლდება, მაგრამ მათი ინდივიდუალობათა განსხვავება არასოდეს ისპობა.

ბჰაკტი-იოგას დედაარსი დამყარებულია უფლისა და ერთგულის სასიყვარულო ურთიერთობებზე, რომელშიც უზენაესი უფალი და ინდივიდუალური სული – ორ ცალკეულ პიროვნებად რჩებიან. სხვა შემთხვევაში ბჰაკტი-იოგას აზრი არ ექნებოდა. თუ ცოცხალი არსება ისეთივე ტრანსცენდენტულ მდგომარეობაში არ იმყოფება, როგორშიც უფალია, იგი ვერ ემსახურება უზენაესს. ადამიანი მეფის პირადი თანაშემწე რომ გახდეს, საჭირო ღირსებები უნდა ჰქონდეს. აქაც ასევე – ღირსება ბრაჰმანად გახდომაა ანუ განწმენდა ყოველგვარი მატერიალური უწმინდურებისაგან.

ვედურ ლიტერატურაში ნათქვამია: ბრაჰმაივა სან ბრაჰმაპI ეტი – უზენაესი ბრაჰმანის მიღწევა შეიძლება მაშინ, თუ ადამიანი თავად გახდება ბრაჰმანი. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ საჭიროა იგი თვისობრივად გაუტოლდეს ბრაჰმანს, თანაც ინდივიდუალური სული, არასოდეს კარგავს თავის მარადიულ იგივეობას ბრაჰმანთან.

ლექსი 27

მე ვარ ფუძე უპიროვნო ბრაჰმანისა, რომელიც დადგინებულია უკვდავ, უხრწნად, მარადიულ და საბოლოო ბედნიერებად.

შინა-არსი: ბრაჰმანი უკვდავი, უხრწნადი, მარადიული და ბედნიერებით აღსავსეა. ტრანსცენდენტული შემეცნება ბრაჰმანით იწყება. ზესული, ანუ პარამატმა ტრანსცენდენტული შემეცნების შუა, ანუ მეორე საფეხურია. უზენაესი პიროვნება კი აბსოლუტური ჭეშმარიტებაა და მისი შეცნობა განთავისუფლების საბოლოო საფეხურად ითვლება. უზენაესი პიროვნება მოიცავს პარამატმასაც და უპიროვნო ბრაჰმანსაც.

მეშვიდე თავში განმარტებულია, რომ მატერიალური ბუნება უზენაესი უფლის უმდაბლესი ენერგიის გამოვლინებაა. უფალი უმაღლესი ბუნების ნაწილაკებით ანაყოფიერებს უმდაბლესს, მატერიალურ ბუნებას, რითაც სულიერი ენერგიის ჩასახვა ხდება. როდესაც მატერიალური ბუნებით განპირობებული ცოცხალი არსება სულიერი ცოდნის განვითარებას იწყებს, თანდათანობით მაღლდება უზენაესის, როგორც ბრაჰმანის, შეცნობამდე. ეს პირველი საფეხურია თვითშემეცნებისა. ამ საფეხურზე მას ბრაჰმანის შეცნობა დასრულებული არ აქვს. იგი გრძელდება პარამატმას, ბოლოს კი უზენაესი პიროვნების შეცნობით.

ვედურ ლიტერატურაში ასეთი პროცესის მრავალი მაგალითია. თავიდან ოთხ კუმარას ჭეშმარიტება უპიროვნო ბრაჰმანის სახით ესმოდათ, მაგრამ თანდათანობით ერთგული სამსახურის საფეხურზე ამაღლდნენ. მას, ვისაც ბრაჰმანის უპიროვნო კონცეფციაზე მაღლა წასვლა არ შეუძლია, დაცემის საფრთხე ემუქრება. „შრიმად-ბჰაგავატამში“ ნათქვამია, რომ ადამიანმა უპიროვნო ბრაჰმანის საფეხურსაც რომ მიაღწიოს, თუკი გზას არ განაგრძნობს, უზენაესი პიროვნების შეცნობის გარეშე მისი გონება ბოლომდე ვერ ეზიარება უმაღლეს ნათელს. ამიტომ ბრაჰმანის საფეხურზე ასვლის მიუხედავად, თუკი ერთგულად არ ემსახურება უფალს, შეიძლება დაკნინდეს.

ვედებში ნათქვამია რასო ვაი საჰ, რასამ ჰI ევაIამ ლაბდჰვანანდი ბჰავატი („ტაიტირია უპანიშადი“ 2.7.1.) – „როდესაც ცოცხალი არსება ღმრთაებრივ პიროვნებას, ნეტარების საუნჯეს, კრიშნას შეიცნობს, ჭეშმარიტად ტრანსცენდენტული ნეტარება მოიცავს მის არსებას“. უზენაესი უფალი აღსავსეა ექვსი სიდიადით და როდესაც ერთგული მას მიუახლოვდება, ეს ღირსებები მასზეც გადადის. მეფის მსახური თითქმის მეფისეული დიდებულებით ტკბება. ერთგულ სამსახურს უჭკნობი ბედნიერება და მარადიული სიცოცხლე ახლავს თან. ამიტომ მას თავისთავად მივყავართ ბრაჰმანის, ანუ მარადისობის უკვდავობის შემეცნებამდე. უფლის ერთგული მსახური უკვე ფლობს ყოველივე ამას. ცოცხალი არსება ბუნებით ბრაჰმანია, მაგრამ მატერიალურ ბუნებაზე ბატონობის წადილი არ ასვენებს. ხშირად ხდება მისი დაკნინება-დაცემა. თავისი არსით ხორცშესხმული სული მატერიალური ბუნების სამ მოდუსზე მაღლა დგას. მაგრამ მატერიალურ ბუნებასთან კავშირის გამო სხვადასხვა მოდუსებში – სათნოებაში, ვნებასა და უმეცრებაში იხლართება. მათი გავლენით უჩნდება ბუნებაზე მატერიალური ბატონობის სურვილიც. მაგრამ საკმარისია კრიშნას ცნობიერების მიმართ ერთგულება გამოიჩინოს, რომ იგი უმალ სულიერების მაღალ საფეხურს აღწევს, რითაც უკუაგდებს უაზრო და უკანონო სურვილს.

ერთგული მსახურება, დაწყებული მოსმენით, გალობით, ხსოვნით, ანუ ერთგული სამსახურისათვის დაწესებული ცხრა მეთოდით, საჭიროა თანამოაზროვნეთა წრეში, სადაც სულიერი მოძღვრის შეგონებით ადამიანი ყოვლისმპყრობელობის წადილს იშორებს და უფლის ტრანსცენდენტულ სასიყვარულო სამსახურში მტკიცდება. ეს მეთოდი მოწოდებულია ამ თავში, დაწყებული ოცდამეერთე ლექსიდან ბოლო ლექსამდე.

უფლის ერთგული სამსახური მეტად იოლია: უნდა შევასრულოთ მისთვის სასიკეთო საქმენი, უნდა მივირთვათ ღვთაებისათვის შეთავაზებული საჭმლის ნარჩენები, დავყნოსოთ უფლის ლოტოსისდარი ტერფებისათვის მირთმეული ყვავილები, მოვინახულოთ უფლის ტრანსცენდენტული გართობების ადგილები, ვიკითხოთ უფლის სხვადასხვა საქმეთა და ერთგულებთან მისი სასიყვარულო მეგობრობის შესახებ, განუწყვეტლივ წარმოვთქვათ ტრანსცენდენტული გალობა – ჰარე კრიშნა, ჰარე კრიშნა, კრიშნა კრიშნა, ჰარე ჰარე/ ჰარე რამა, ჰარე რამა, რამა რამა, ჰარე ჰარე, ვიმარხულოთ უფლისა და მისი ერთგულების ამქვეყნად მოსვლისა და წასვლის დღეების აღსანიშნავად. ამის შესრულების შედეგად ადამიანი საერთოდ ზურგს შეაქცევს ყოველგვარ მატერიალურ საქმიანობას. ის, ვისაც ამგვარად შეუძლია შეუერთდეს ბრაჰმაჯIოტის სხივოსნებას ან შეიცნოს ბრაჰმანის სიბრძნე, თვისობრივად უზენაესი ღმრთაებრივი პიროვნების ტოლია.

[Existence]

ატმან რა არის იცი ეს ეწ. ''უპიროვნო ბრაჰმანიც'' რაღაც სტრანნად გაქვთ განმარტებული ბოლო კითხვას დაგისვავ ( დღეს)
შენი გაგებით ან შენ რაზეც ეყრდნობი აჯნა ჩაკრას ცნობიერება ანუ ეწ . კოსმიური მე უპიროვნო ბრაჰმანია თუ არა?

[Atman]

Existence

შენი გაგებით ან შენ რაზეც ეყრდნობი აჯნა ჩაკრას ცნობიერება ანუ ეწ . კოსმიური მე უპიროვნო ბრაჰმანია თუ არა?

აჯნა ჩაკრას ცნობიერებაში რას გულისხმობ ვერ ვხვდები. თან ვფიქრობ ეგ ორი სხვადასხვა სისტემურ კლასიფიკაციებს მიეკუთვნება და ერთმანეთთან ნაკლები კავშირი აქვს.

[Existence]

სხვადასხვა სისტემურ კლასიფიკაციებს მიეკუთვნება და ერთმანეთთან ნაკლები კავშირი აქვს.

კაი, კაი მართალი ხარ, თან ეხლა მაგის განმარტება მეზარება ძაან ტონკი თემაა

ერთ ოშოს წიგნს და ერთ სულიერ ოსტატს კი გირჩევდი მარა შენ არ ხარ არც ერთის წამკითხავი არც მეორეს მომსმენი

კრიშნას ცნობიერებაში ყოფნა ან ერთგული მსახურება ნიშნავს იმას, რომ ცოცხალი არსება უფალს უახლოვდება და უერთდება

მაგრამ მათი ინდივიდუალობათა განსხვავება არასოდეს ისპობა.

კაი მადლობთ, მოკლრდ როგორც არის რაა......
თუ უფალს შეუერთდები ინდივიდულალურობა იქნება თუ არ იქნება ამას ჩემთვის პირადად დიდი მნიშვნელობა არა აქვს და ეს მივხვდი ჩემი პირველი სატორის (და უკანასკნელის ჯერ ჯერობით ჩემივე ბრალით) დროს, (ნუ თუ ილუზიაში ვარ და ვიყო ) უმარღეს დონეებზე რასაზეც ჩვენ ვლაპარაკობთ ალბათ მაინც პრაქტიკა ჯობია ვიდრე ლაპარაკი .
მითუმეტეს ჯერ ისეთი რაღაცეები არა მაქვს ჩემ თავში გადალახული რო ალბათ სისულელეცა ასეთ თემებზე დაწვრილებით საუბარი.

[Atman]

მითუმეტეს ჯერ ისეთი რაღაცეები არა მაქვს ჩემ თავში გადალახული რო ალბათ სისულელეცა ასეთ თემებზე დაწვრილებით საუბარი.

თუნდაც ის, რომ ამბობ, ხორცის ჭამა არაა კარგიო, მაგრამ მაინც ჭამ რაღაც მიზეზების გამო

იგივე მეხება მეც (ხორცზე არა, მაგრამ სხვა რაღაცეებზე, რაც თეორიულად ვიცი, მაგრამ პრაქტიკულდ ჯერ ვერ ვქაჩავ)...

გიტა წაიკითხე თავიდან ბოლომდე და დაკვირვებით. რამდენიმე სატორი ერთად მოვა შენთან

[Existence]

თუნდაც ის, რომ ამბობ, ხორცის ჭამა არაა კარგიო, მაგრამ მაინც ჭამ რაღაც მიზეზების გამო

ნუ მაჭერ ეხლა შენ წიხლს ,

ატმან არის დრო როცა არ ვმუშაობ მითუმეტეს საქართველოში ყოფნის დროს და ეხლა წუწუნის დაწყება ის მინდა ეს მინდაო ხო ხვდები...
თან აქ ჩემი მაცივარი რო განახა მორგი გეგონება
კაროჩე ჩემებს ერთი კარგი აპოკალიფსი ჭირდებათ რა.........

[Atman]

Existence

ატმან არის დრო როცა არ ვმუშაობ მითუმეტეს საქართველოში ყოფნის დროს და ეხლა წუწუნის დაწყება ის მინდა ეს მინდაო ხო ხვდები...
თან აქ ჩემი მაცივარი რო განახა მორგი გეგონება
კაროჩე ჩემებს ერთი კარგი აპოკალიფსი ჭირდებათ რა.........

ნაცნობი სიტუაციაა

წიხლს არ გაჭერ, მაგრამ ხშირად კარგი თეორია ჩვენი პრაქტიკული უძლურების გამართლებაა. არ გეგონოს რომ შენ გგულისხმობ მარტო. პირველ რიგში საკუთარ თავს.

ძროხის ხორცი მაინც არ ჭამო! კატეგორიჩნო!

[Atman]

ღმერთის პიროვნულობის "დასამტკიცებლად" ქართულ ენასაც მოვიშველიებ. ქართულ ენაში კითხვა "ვინ" დაესმის მხოლოდ ღმერთს და ადამიანს და ხაზს უსვამს მათ პიროვნულობას. "სიყვარულს", "აბსოლუტურ ჭეშმარიტებას", "უზენაეს გონს" და ა.შ. დაესმის კითხვა "რა"!

და ისმის კითხვა: "ვინ არის ღმერთი?" (იგულისხმება მამა ღმერთი, ძე რომ პიროვნებაა ეს ყველასთვის გასაგებია უკვე)

[Existence]

ღმერთის პიროვნულობის "დასამტკიცებლად" ქართულ ენასაც მოვიშველიებ. ქართულ ენაში კითხვა "ვინ" დაესმის მხოლოდ ღმერთს და ადამიანს და ხაზს უსვამს მათ პიროვნულობას. "სიყვარულს", "აბსოლუტურ ჭეშმარიტებას", "უზენაეს გონს" და ა.შ. დაესმის კითხვა "რა"!
და ისმის კითხვა: "ვინ არის ღმერთი?" (იგულისხმება მამა ღმერთი, ძე რომ პიროვნებაა ეს ყველასთვის გასაგებია უკვე)

ვახ ჩემი კაი ეხლა საქართველოში ადამიანების უმრავლესობა ღმერთს როგორ აღიქვავდა და აღიქვავს არ დამაწყებინო
ერთ-ერთ ფორუმზე მაინც არ ქონდეს გამოცდილი შენ თავზე

ძროხის ხორცი მაინც არ ჭამო! კატეგორიჩნო!

საწყალმა ინდაურმა რა დააშავა

ვიცი ვიცი ხო ძროხას თითს არ ვახლებ
(მართლა არ მიჭამია არასდროს.. ერთხელ ვნახე სოფელში როგორ კლავდნენ ჩამოკიდულს ფეხებით და კინაღამ მივაკვდი ზედ )

[ირმა]

Atman

თუნდაც ის, რომ ამბობ, ხორცის ჭამა არაა კარგიო, მაგრამ მაინც ჭამ რაღაც მიზეზების გამო

იგივე მეხება მეც (ხორცზე არა, მაგრამ სხვა რაღაცეებზე, რაც თეორიულად ვიცი, მაგრამ პრაქტიკულდ ჯერ ვერ ვქაჩავ)...

რა მართალია ეს, რამდენი რამეა რაც ვიცით და ვერ თუ არ ვასრულებთ სხვადასხვა მიზეზების გამო.
მაგრამ იმედი არ დავკარგოთ, ეს ყველაფერი შევადაროთ ნაყოფის დამწიფებას, როცა დამწიფდება ჩვენში ეს აზრი და როცა დრო დადგება და ვიგემებთ(დავიწყებთ შესრულებას), მაშინ თავისთავად სიხარულიც ძალიან დიდი იქნება ჩვენში.
მე ვფიქრობ ყველაფერი ნელა-ნელა უნდა გაიზარდოს ჩვენში, რადგან მკვახე ნაყოფს თუ ვიგემებთ,–უკანსვლა გვექნება სულიერ განვითარებაში

[Atman]

მე ვფიქრობ ყველაფერი ნელა-ნელა უნდა გაიზარდოს ჩვენში, რადგან მკვახე ნაყოფს თუ ვიგემებთ,–უკანსვლა გვექნება სულიერ განვითარებაში

ვფიქრობ ეს მავნე ჩვევებს არ ეხება. რაც ვიცით რომ მავნეა დაუმწიფებლად უნდა მოვიშოროთ, ოღონდ ენერგიის უფრო ამაღლებულისკენ გადატანის ხერხით და არა უბრალოდ მოკვეთით.

[I AM]

როდესაც
გარდაიცვალა მაჰატმა განდი - "დიდი სულის ადამიანი", ინდოეთის ლიდერი, რომელმაც არაძალადობის გზით თავისი ქვეყანა გაათავისუფლა ინგლისელთა ბატონობისაგან, ცნობილი ფოტოსურათი გადაიღეს მის შემდეგ დარჩენილი ნივთებისა: უბრალო თეთრი ტანსაცმლის, სათვალის, სანდლებისა და ბჰაგავად გიტას გაცვეთილი ეგზემპლარისა – წიგნისა, რომელსაც იგი ყოველდღე კითხულობდა და რომელიც მისთვის შთაგონების მუდმივ წყაროს წარმოადგენდა.
დღეს მილიონობით ადამიანი მიმართავს გიტას არა მარტო ინდოეთში, არამედ მთელ მსოფლიოში. ასობით მილიონ ადამიანს აქვს ეს წიგნი, რომელიც აღიარებულია სულიერი განათლების ყველაზე უფრო სრულყოფილ წყაროდ.

ეს ისე, ცნობისათვის

[Existence]

გარდაიცვალა მაჰატმა განდი - "დიდი სულის ადამიანი", ინდოეთის ლიდერი, რომელმაც არაძალადობის გზით თავისი ქვეყანა გაათავისუფლა ინგლისელთა ბატონობისაგან, ცნობილი ფოტოსურათი გადაიღეს მის შემდეგ დარჩენილი ნივთებისა: უბრალო თეთრი ტანსაცმლის, სათვალის, სანდლებისა და ბჰაგავად გიტას გაცვეთილი ეგზემპლარისა – წიგნისა, რომელსაც იგი ყოველდღე კითხულობდა და რომელიც მისთვის შთაგონების მუდმივ წყაროს წარმოადგენდა.

განდის მსოფმხედველობა და გიტას მსოფმხედველობა ფესვებშივე განსხვავდება ერთმანეთისგან იმისდამიუხედავად ეჭირა თუ არა მას ეს წიგნი ხელში ამიტომ მოდი ფორმებს მიღმა ყოველთვის არსი ვეძიოთ.

აქ შრილა პრაპჰუპადას აბსოლუტურად ვიზიარებ

http://video.mail.ru/mail/wwwbalaru/3/20.html განდიზე საუბრობს 15 წუთიდან

[Atman]

აქ შრილა პრაპჰუპადას აბსოლუტურად ვიზიარებ

http://video.mail.ru/mail/wwwbalaru/3/20.html განდიზე საუბრობს 15 წუთიდან

განავალზე მაგარი რაღაც თქვა (18-ე წუთზე)! მაგრად ვიხალისე!

[Existence]

http://video.mail.ru/mail/salima_shahzade/659/749.html - შრილა პრაპჰუპადა

მოკლედ გავიგე მისი დამოკიდებულება ამ ეწ. პერსონალიზმზე და იმპესონალიზმზე ...თუ როგორცაა
ახალი არ იყო ჩემთვის ეს იმფორმაცია წარმოდგენა უკვე რათქნაუნდა მქონდა როგორ აღიქვავთ თქვენ ამას (ეს თქვენ და ჩვენ არ მომწონს მარა უბრალოდ იყოს)

ხო ეხლა ერთი დეტალი ამ ვიდეოში იგი როდესაც საუბრობს იესოზე 6 წ წუთიდან , პრაპჰუპადა იძახის რო იესო თავის თავს ეძახდა ღვთის შვილსო და გასაგებია ეს ვედურ კონცეფციაშიც ჯდება და ლოგიკაც მიყვება მარა ერთია საინტერესო, იესო მარტო ღვთის შვილს კი არ ეძახდა თავის თავს არამედ იძახდა - იოანე 10:30 მე და მამა ერთი ვართ. და სხვათაშორის ამის გამო ქვევით როგორც ვკითხულობთ ჩაქოლვასაც უპირებდნენ . (გასაგებია რატომაც) .

აქ ეხლა იმის ძახილი რო ეს მლეჩხებისთვის იქნა ნათქვამი და ამას არ გულისხმობდა აშ ეს არის სისულელე იმიტომ რომ იესოს რაც ნალაპარაკები აქვს იმის ნახევარიც არ არის ჯერ შეცნობილი როგორც დარწმუნებული ვარ იგივე კრიშნას შემთხვევაში.

[Atman]

Existence

შენი ბოლო პოსტის დედააზრი ვერ გავიგე, რისი თქმა გინდოდა...

[Existence]

Atman ნუ გამაგიჟე რა ვერ გაიგე რაც ამ ფორუმზე შემოვედი სულ ამ თემაზე არ ვკამათობთ

როდესაც გეკამათებოდი რო ჩვენშია ღმერთი და ჩვენ ყველა ვართ ღმერთი ჩვენივე არსით თქო, ანუ აბსოლუტის ნაწილაკებივართ ფორმით ხოლო არსში ისევე აბსოლუტი ვართ (და სხვადასხვა კარგი თუ ცუდი მაგალითებიც მოგიყვანე უფრო ადვილად რო ყოფილიყო აღსაქმელი) - ანუ ჩვენ და მამა ვართ ერთი -- იესო

შენ მეუბნებოდი რო არა ნაწილები კი ვართ ღმერთისო თან არც არასდროს შევუქმნივართო მარა მთელი არ გამოვდივართო

შენი სიტყვები - QUOTE(atman @ 28th December 2010 - 02:48 PM)
ნაწილაკები ვართ, მაგრამ მთელი არ გამოვდივართ

ნაწილაკები თუ ვართ არსში ერთი როგორ არ გამოვბდივართ ამზე გვაქვს სულ კამათ და შენი აღქმა იესოს სიტყვეფთან წინააღმდეგობაში რო მოდის და თან იესოს სიტყვებს ნაწილობრივ რომ იყენებთ და სხვას რომ უგულვებელყოფთ მაგის მაგალითი მოვიყვანე მეტი არაფერი .

[Atman]

შენი აღქმა იესოს სიტყვეფთან წინააღმდეგობაში რო მოდის

სულაც არ მოდის წინააღმდეგობაში

მე მხოლოდ იმის თქმა მინდა, რომ ძე ვერასოდეს გახდება მამა, ანუ უზენაესი. ჩვენ შეგვიძლია მივაღწიოთ იესოს მდგომარეობას, მაგრამ ვერ მივაღწევთ კრიშნას მდგომარეობას. მგონი არის ამაში პრინციპული განსხვავება.

ძე და მამა ერთნი არიან, მაგრამ ამავე დროს განსხვავებულნი

[Atman]

თან იესოს სიტყვებს ნაწილობრივ რომ იყენებთ და სხვას რომ უგულვებელყოფთ მაგის მაგალითი მოვიყვანე მეტი არაფერი .

მე ვცდილობ ბიბლიის ციტატები არ გამოვიყენო. ჩემთვის ყველაზე მთავარი და სარწმუნო წყარო ბჰაგავად გიტა და შრიმად-ბჰაგავატამია.

[Existence]

Atman Atman Atman ვახ რა ჯიუტი ხარ რააააააააა

შენი მოქცევა კი არ მინდა ჭეშმარიტებაზე , უბრალოდ მინდა რო სიტყვების მიღმა არსი დაინახო და

აქ ამ სიტყვებში იოანე 10:30 მე და მამა ერთი ვართ

ძე ვერასოდეს გახდება მამა

ეს არსი როგორ გამოგაქვს მაგაზე ვქლიავდები ვახ

(მიწიერ მამა შვილობაზე არ გელაპარაკები ხო ხვდები ეხლა ) ისე ძეს და მამას შორის მანამდეა განსხვავება სანამ ძე არ შეიცნობს თავის რეალურ ბუნებას ანუ ძეს და მამას შორის განსხვავება რომ იყო მხოლოდ ილუზორული და იტყვის მე და მამა ერთი ვართ . შეიცან თავ შენი