სიზმარი და ფსიქოლოგია Options

[tikoroma]

მე წავიკითხე რამდენიმე პატარა სტატია ფროიდისა სიზმრების შესახებ და ძალიან მომეწონა
მესმის, რომ სიზმარხილვის პრაქტიკის მიმდევრებისთვის ფროიდი ზედმეტია, მაგრამ სხვა მხრივ ძალიანაც გამოსადეგია.

სიზმარი პირველ რიგში ადამიანის შთაბეჭდილებების, წარმოდგენების, შიშების სახეა და ძალიან მნიშვნელოვანია მასზე დაკვირვება და შესწავლა, მათთვის ვინც საკუთარი თავის შეცნობით არის დაკავებული. ამიტომ ვისაუბროთ სიზმრებზე, მის რაობასა და ახსნის მეთოდებზე

ამ თემაში ცოტაოდენ ფროიდის ციტატებს დავდებ, ცოტაოდენ საკუთარ გამოცდილებებს.
თქვენსასაც სიამოვნებით მოვისმენთ

ყველას აინტერესებს სიზმრების ახსნა. უცნობი ადამიანები მწერენ ხოლმე და ყველას ვერ აუხსნი ყოველთვის.
სიზმრის ახსნა შეიძლება ორი ხერხით, ან კარგად გაიცნო ადამიანი და მოაყოლო, როგორც ფსიქოლოგმა, შეისწავლო კარგად და მერე დაულაგო ყველაფერი. ან ენერგეტკული კავშირის დამყარება უნდა შეგეძლოს, რომ მიუხვდე რა რატომ ნახა.
გააჩნია რა აინტერესებს შემკითხველს, ეზოთერული კუთხით თუ საკუთარი თავის ჩაღრმავება და ა.შ.
არსებობს კიდევ სიმბოლოების ზოგადი მნიშვნელობა, რაც საერთოა ერთ სივრცეში, კულტურაში, საზოგადოებაში მცხოვრები ადამიანთათვის და ესეც გვეხმარება ახსნაში.

რადგან ამ კაცს უკვე შესწავლილი და დალაგებული აქვს სიზმრების სტრუქტურა და ტერმინები, რამდენიმე ნაწყვეტს დავდებ:

ფროიდი, "სიზმრის მოძღვრების რეცენზია"

- შეუძლებელია სიზმრის ინტერპრეტაცია, როცა არ გაქვს სიზმრის მნახველის საზიარო ასოციაციები; უპირველეს ყოვლისა კი - ცოდნა, რომ სიზმართან არსებითი სიზმრის მუშაობის პროცესია.

- სიზმრის ტექსტი (შინაარსი, სიუჟეტი) - ესაა მანიფესტური სიზმარი; რასაც ვეძებთ, რასაც სიზმრის უკან ვუშვებთ - სიზმრის ლატენტური აზრები.

[tikoroma]

1980-იანი წლების დასაწყისში ფრენსის კრიკმა და გრიმ მიტჩისონმა გააჟღერეს თეორია, რომ სიზმრების დამახსოვრება არ ღირს, მათი გახსენება შეიძლება საშიში იყოს ჩვენი ფსიქიკური ჯანმრთელობისათვის.
ისინი მიიჩნევდნენ, რომ სიზმრების მეშვეობით ტვინი/გონება ეწევა თვით-გადაწყობას, სრულყოფილად აწესრიგებს თავის თავს. სიზმარში გონება აფიქსირებს და ტოვებს შეუსწავლელს, ან ცდილობს დაივიწყოს ის, რაც არასასურველი, არასაჭირო ინფორმაციაა. ანუ უბრალოდ ასკანერებს და აფიქსირებს ამ ინფორმაციას. ტვინი ძილის REM რეჟიმში მუშაობს როგორც დამხარისხებელი, გადაარჩევს რა შეინახოს და რა დაივიწყოს. ამ თეორიის მიხედვით სიზმარში მოწოდებული ინფორმაციის დამახსოვრება საზიანო იქნებოდა ჩვენი ნორმალური ფუქნციონირებისათვის.
*** დასაფიქრებელი თეორიაა, თუ წარმოვიდგენთ, რომ ადამიანები ანდროიდებივით სპეციალური ფუნქციით ხელოვნურად გამოყვანილი სახეობა ვართ და ჩახშობილი გვაქვს სხვა შესაძლო ფუნქციები, რაც კონკრეტული მიზნების შესასრულებლად არ დაგვჭირდება.
თემა წიგნიდან: Loyd Auerbach - Psychic Dreaming
პ.ს. ტექსტი არ არის ზუსტი თარგმანი.