ფორუმი პახმელიაზე გამოდეეეეეეეეეეესსსს?

მეძინება და არც მეძინება და მეათასედ ვუყურებ ჰაუსს. რეალობაში ასეთი ადამიანი რომ შემხვდეს შემიყვარდება

Teddybear
მე არ შემიყვარდება, ძალიან ნერვებისმომშლელები არიან ეგეთები.
მაგრამ შორიდან მგონი მხოლოდ ეგეთი ხალხი მიყვარს,იმიტომ რომ მე ვიქნებოდი მასეთი კაცი რომ ვიყო და კიდევ იმიტომ რომ გაპიარებულებიც არიან
კიდევ თაღლითები და მატყუარებიც მიყვარს ასე შორიდან ფილმებსი და წიგნებში

http://themindunleashed.org/2014/05/happen...-education.html

რა ბავშვიააა! ეზოთერიკი, მოაზროვნე, რევოლუციონერი, სისტემის ჰაკერი ))) მეორე დღეა ვუსმენ, 13 წლისაა და მაგით ვარ გაოგნებული უფრო მეტად


ბავშვიც არაა დაჟე, პროსტა 13 წლის ბიჭის სხეულშია თორე რეალურად ....... ) მოუსმინეთ რა

ჩემო ეზოთერულო ძმებო და დებო, რასა იქმთ???


იმორჩილებთ განზომილებებს?

ვაი რომ კი )))

ჯადოსნური წვიმებია ეს დღეები
თქვენი ნაჩალიჩევი ხო არაა?

შიგადაშიგ რო მზე გამოდის ხოლმე, ეგ უფრო

ვაიმეეე
მძულს თბილისი არ ვიცოდი როგორ ვერ ვიტანდი აქაურობასსს.,,'

აღარ მინდა ზღვაზე და მთაშ მარა,
აუ დღეს მწვანე კონცხზე ვიყავიდა უცებ ამ სიბნლე და სიმყრალეში აღმოვჩნდი, თბილისში ფეხის ჩამოდგმა და ჩემი ცრემლები ერთი იყო ყველაფერს ვიზამ, სიცილის იოგაზე ვივლი, ვივრაჯიშებ, ვიმედიტირებ დღეში ოცჯერ მხოლოდ ეს საშინელბები აღარ ვიგრძნო... მწვანე კონცხე როგორც ვიყავიდა პლიაჟზე ის ერთად და კიდევ უკეტ მინდა, ვაჰ! ვიტირებ, უეჭველი დღეს ვიტირებ ვერ ვუძლებ თბილისის გარემოს

ანნა
ძალიან დამთრგუნველი ქალაქი გახდა. მიკვირს რატომ მოსწონთ და უყვართ

tikoroma

ერთხელ მითხრა მეგობარმა, გერმანიაში სწავლობს და მუშაობს.. საქართველოში რომ ჩამოვდივარ ერთი საათი ვტირივარხოლმე და სახლში ისე მივდივარო ))))))))
მყრალ ოთახში რომ შეგაგდონ ზუსტად იგივეა და კარი მოგიხურონ, ნუ ეს გარესამყაროზე თუ კონცეტირდებიდა არა შენს შინაგან სინათლეზე ეგრეა
მეორეს მხრივ უფრო საკუთარ თავში ყოფნა ერტადერთი გამსოავალია ამ ქალქში და ეგეც სტიმულია :


პს.
https://www.youtube.com/watch?v=KopmSpe33Eg !!!!!! ნახეთ ეს ვიდეო

არადა 80–90 -იან წლებში მე როცა ვცხოვრობდი თბილისში, ის უსაყვარლესი ქალაქი იყო.
ნუთუ ასე შეიცვალა?
კი, სანამ წავიდოდი ბევრი რამე აღარ იყო იგივე, მაგრამ...
რა დამავიწყებს ჩემი სტუდენტობის პერიოდში რუსთაველზე სეირნობის სიამოვნებას, ლაღიძის უგემრიელეს წყლებს(ესეც მერე რომ გავსინჯე შეცვლილი იყო), ხო საოცრად დიდი რიგი აჭარული ხაჭაპურისათვის, ვმდგარვარ ერთი ორი საათი ალბათ
რა დამავიწყებს მთაწმინდას, მის სილამაზეს... ფუნიკულიორი თავისი საბაგიროთი, საბაგიროთი ავდიოდი და ტრამვაით ჩამოვდიოდი, ეკლესიასთანაც შევჩერდებოდი, ჩვენი პოეტების საფლავებს შემოვივლიდი, გამეცინებოდა ნატვრის ხეზე, რომელიც იქვე ბილიკთან ათასი ნაჭრით ჰქონდათ შეხუნძლული. მიყვარდა ამ ბილიკებზე ბოდიალი. მამა დავითიდან ხშირად ფეხით ჩამოვსულვარ, იყო ულამაზესი...
ვაკის პარკი, თავისი ლამაზი შადრევნებით, ბუნებით...
მენატრება, მაგრამ მეშინია ისეთი შეცვლილი არ ვნახო, რომ ვეღარ ვიცნო

ახლა მეგობრებთან ერთად თუ გავდივართ სადმე, მეც კარგი განწყობა მაქვს, სამწუხაროდ ცხოვრებაც გვიწევს ამ ქალაქში და ეს საკმაოდ მძიმეა ხალხი, რომელსაც ყოველდღიურად ვხვდები, გამვლელები, კლიენტები... ნევროზიანების ბუდეა P.S. დედამიწაზე მარტო მე მაქვს უფლება მქონდეს ნევროზი

ადრე მეგონა სიზმარი ან ოცნების ფრაგმენტი ვიყავი,
ახლა ვხდები რომ მე რეალური ვარ, ჩემს გარეშე კი ყველაფერი არასწორად წარმართული სიზმარია.

ვინც ჩემში ღმერთს არ გრძნობს, არ ეძებს და ვისთვისაც მე ღმერთის შუამავალი არ ვარ რომელიმე სახის გამოვლინებით.. ძალიან მარტივია, ძალიან, რომ თუ ასე არაა მას არ ვუყვარვარ და ვისაც არ ვუყვავარ
ძალიან რთულია მაგრამ სრულიად უნდა გაუშვა, სრულიად და სრულიად გაანთავისუფლო შენი თავი. მხოლოდ დროს დაკარგვა საბოლოოდ მაინც ამის მსიახვედრად.. ბოლო დროს რაც უფრო უკეთ გავიცანი ჩემი თავი, როგორი ცოტა სულ რამდენიმე ადამიანი დამრჩა რეალურად. დანარჩენი როგორი ილუზიაა და ტყუილია ყველაფერი.. როგორი ტყუილები, ვისაც ძინავს ის მეგობრობას ვერ შეძლებს

ანნა
მომწონს შენი ავატარის ფერები :*

sentimennte


მადლობა..

აუ სადმე მინდა დავწერო, ხპოდა აქ ხო ჩემი საფიქრელაა :დდ


მთელი ცნობეირება შმეიცვალა რამდენიმე ადამინმა, რომელთაც ამათზეც არც უფიქრიათ ეს სამყარომ ალბათ.. ახლა სიე კარაგდ ვარ, ჩემი ტავი სხვანირად დავიანხე და ზუსტად იმ გარემოში იქ რო ვიყავი ამისთვის ამდლობელი ვარ.. ამან არამარტო ცემზე, არამედ ყველა ჩემს მეგობარზე მაოხდინა გავლენა. ყველა ანარეკლია, სათითაოდ ანარეკლები და დროებითი ანარეკლები არიან, ყველა გაქრება, ბევრი აგქრება მაგრამ იმხელა ამდლიერება მაქვს..
ვერ მიწვერ, ვერ ვეტყვი რა ამ ყველაფერს რატომღაც არ ესმიტ ადამიანებს როცა რარაც ძალიან მიხარია და იმხელაა ეს სიხარული სიტყვებით ევრ გადმოვცემხოლმე, საოცრება იყო, მიხვდი არს ნIშნავს აქ და ახლა ცხოვრება, ვინ ვარ მე და სად ვარ და როგორ ვქმნი იამს როგორ ვარ. თუმცა ეს არც ბუდისტურ ლექციაზ,ე არც ეზოთერიკებთან არც ეკელსიაში სულ სხვა ადგიალს ვიპოვე, სადაც ყველაზე ნაკლებ წარმოვიდგენდი ძალიან მინდა ჩემი განვლილი ზგა, ვიცნ შეხვდა ყველას ყველას გავზუავნო ბევრი ნათელი ენერგია, ვინც ამხსოვს და ვინც არ მახსოვს.. და ერთი წუთით მაიცნ ყველკამ დაიანხოს თავის ტავი სიე როგორც მე ვხედავ, რადგან ტავად არ იციანხოლმე რა კარგები არიან.. ვაჰ, როგორ მIჭირს ტავი შვეიკავო და ვიყო უემოციოდა ჩუამდ ვიყო როცა ამდენ კარგს ვგღზნობდა ვერ ვეუბნები )))))))))))))))))))) არადა მინდა ვიხტუნო, ვიყვირო და ასე, ენივეი! ყველაფერი კარგადაა, იდაელურა,დ Mშვენივრად გადსარევად :3 წავედი მე ბედნიერებაში :დდ ყველა მოვა როა აირცევენ.. ბევრი რამე რასაც ვერ გავიგებ მაგრამ რაც ვიცი უკვე იმდენია სად წავიღო არ ვიცი, სად სად როგორ გამოხვატო ამდენი სიხარული იმისა რასაც ვხედავ და ვგღძნობ))))))))))) :დდ რამეს მოვიფქრებ ხო და მიყვარხართ ყველა, შენც ფორუმო, და ყველა ვინც შექმნა ეს ყველაფერი და აუ არ ვიცი რა Vქტვა და ისე უჩვეულოდ ჩუამდ ვარხოლმე :დდდდდდდდდდ :* სასწაულია ეს სამყარო

ანნა
მიხარია შენზე, ძალიან მიხარია ასეთი ცვლილება. მიხარია რომ იპოვე აზრი.

აქ რატომღაც ერთი იგავი გამახსენდა ქრისტესი:
იგავი მთესველზე


მათეს სახარება თავი მეცამეტე
3 ბევრს ასწავლიდა მათ იგავებით და ეუბნებოდა: ,,აჰა, გამოვიდა მთესველი დასათესად. 4 თესვისას ზოგი მარცვალი გზისპირას ჩავარდა, მოვიდნენ ფრინველები და აკენკეს იგი. 5 ზოგი კლდოვანზე დაცვივდა, სადაც მიწა ბევრი არ იყო, და მალე აღმოცენდა, ვინაიდან ნიადაგს სიღრმე არ ჰქონდა. 6 ხოლო მზე რომ ამოვიდა, დაჭკნა და, რაკი ფესვი არ ჰქონდა, გახმა. 7 ზოგი ეკლებში ჩაცვივდა. გაიზარდა ეკლები და გააჩანაგა ისინი. 8 ზოგი კი კარგ მიწაზე დავარდა და ნაყოფი გამოიღო: ზოგმა ასი, ზოგმა სამოცი და ზოგმა ოცდაათი. 9 ვისაც ყური აქვს, ისმინოს!“

მთესველის იგავის ახსნა

18 ხოლო თქვენ მოისმინეთ მთესველის იგავი. 19 ყველას, ვისაც ესმის სიტყვა სასუფეველზე და ვერ ხვდება, მიუვა ბოროტი და მოსტაცებს მის გულში ჩათესილს: აი, რას ნიშნავს გზისპირას დათესილი. 20 ხოლო კლდოვანზე დათესილი ის არის, ვინც სიტყვას მოისმენს და მაშინვე სიხარულით მიიღებს მას, 21 მაგრამ ფესვები არა აქვს თავისში და ხანმოკლეა. რაჟამს დადგება გასაჭირი ანდა დევნა სიტყვის გამო, მაშინვე ცდუნდება. 22 ხოლო ეკლებში დათესილი ის არის, ვინც სიტყვას ისმენს, მაგრამ სოფლის საზრუნავი და სიმდიდრის საცდური აჩანაგებენ სიტყვას და იგი უნაყოფო შეიქმნა. 23 ხოლო, კარგ მიწაზე დათესილი ის არის, ვინც მოისმენს სიტყვას და გონებით ჩასწვდება, და სწორედ ის არის ნაყოფიერი. და ზოგი ასს გამოიღებს, ზოგი სამოცს და ზოგიც ოცდაათს.“

http://saxareba.blogspot.gr/2013/04/3.html

გისურვებ შენში შემოსული სიყვარული გაზრდილიყოს და ნაყოფი გამოეღოს. მინდა გითხრა გაამაგრე და მოუარე იმას რაც მიიღე, რადგან ზოგჯერ ვკარგავთ მიღებულს, ამიტომ სიფრთხილეა აუცილებელი.

მადლობა,

და კიდევ ეს მატრიცა არაფერი არაა... უბრალდო ვერ ვხდებით რამდენად ძლიერები ვართ და რამდენად ჩვენ ვმარტავთ სინამდვილეში ყველაფერს. მარტო ჩვენ, მე და მეტი არავინაა.. უსაზღვროები ვართ მხოლოდ არ ვიცით. იმედი მაქვს არარ ჩამეძინება სადმე.. თუმცა იმის რწმენაც მაქვს რომ მარტო არ ვარ, ზოგადად ადამიანი მარტოა ამ რეალობაში მაგრამ არ ვგრძნობ თავს მარტოდ და ამის შეგრძნება რომ თიტეული დღეს შენი ყველა შეხვდრა მეგობართან რამხელა ჯაჭვს ქმნის და რამდენად შეგიძლია შეცვალო ყველაფერი არის გენიალური. არც მეშინია არაფრის და სიტყვებით ვერ გამოვთქვამ ბევრ რამეს უბრალოდ ვისაც უნდა ვიცი რომ საკმრისია ჩემზე გაიფიქრონდა იგრძნობენ მინდა ყველა გღძნობდეს ამას.