ოკულტიზმი, კარლ ბრანდლერ პრახტი Options

[Mechanical Sheep]

რადგანაც არ მოიპოვება ამ წიგნის ელ. ვერსია ინტერნეტში, გადავწყვიტე დამედო ეზოთერიული ფორუმისთვის. ვგონებ, ძალიან საჭირო და გამოსადეგ ინფორმაციას ინახავს ეს წიგნი.
ყოველდღე დავდებ შეძლებისდაგვარად.

კარლ ბრანდლერ პრახტი - ოკულტიზმი

მთარგმნელები: ლია ხუბაშვილი და ვაჟა ოთარაშვილი
რედაქტორი: ალეკო ანდღულაძე

წ ი ნ ა თ ქ მ ა

ეს წიგნი, ქართულ ენაზე, სერიოზული ოკულტური ლიტერატურის გამოცემის ერთ-ერთი პირველი ცდაა. მასში მოყვანილი ვარჯიშების მიზანი იმაში მდგომარეობს, რომ ასტრალურ სხეულს მივცეთ უფრო მეტი თავისუფლება. ეს სახელმძღვანელო დაეხმარება ადამიანებს, ახსნან საკუთარ სულში თუ სხეულში, აგრეთვე გარემოში არსებული ბევრი იდუმალი მოვლენა, აღზარდონ და განავითარონ მაგიური ძალები, რომლებიც მათში მინავლებული ან სულ ჩამქრალია, და საერთოდ გაიგონ ოკულტიზმის არსი.
წიგნში მოცემული მრავალი სამკურნალო მეთოდი, წარმატებით შეიძლება გამოიყენონ ექსტრასენსებმა, თავიანთი მკურნალობის დროს. მკითხველი პრაქტიკული სავარჯიშოებისა და მაგალითების სახით გაეცნობა აგრეთვე ისეთ საინტერესო საკითხებს, როგორიცაა ფსიქომეტრია, ტელეპათია, გრძნეული სიზმრები, წინასწარჭვრეტა, წინასწარსმენა და სხვ.
ეს სახელმძღვანელო სიკეთით სავსე მაღალი ზნეობის ადამიანებს დაეხმარება საკუთარი სულისა და სხეულის განმტკიცებაში და ნათელი მიზნების შესრულებაში.

შ ე ს ა ვ ა ლ ი

ამ წიგნის მიზანია, ადამიანთა ყურადღება მიაპყროს იმ გამოუყენებელ და იდუმალ ძალებს, რომელთა არსებობა უმრავლესობას აზრადაც არ მოსდის. ჩვენ არც თუ ისე სუსტი არსებანი ვართ: ჩვენში დაფარულია ისეთი ამოუცნობი ძალა, რომელსაც შეუძლია ადამიანი აქციოს მატერიისაგან (შეგრძნებადი სამყაროსაგან) დამოუკიდებლად და აიყვანოს ,,შემოქმედების მწვერვალზე“. საბაზრო რეკლამის მიერ გავრცელებულ ისეთ წიგნებთან, როგორიცაა: ,,ძალა თვით ჩვენშია“, ,,პირადი მაგნეტიზმი“, ,,ჰიპნოზის ძლევამოსილება“ და ა.შ. ნამდვილ ნაშრომს არავითარი საერთო არ გააჩნია. ჩვენი ნაშრომი მიგვიყვანს არა უხეშ, ეგოისტურ ზეადამიანთან, არამედ მაღალი ეთიკური მისწრაფებების მქონე იდეალთან, რომელიც ამ ძალას მთლიანად გამოიყენებს , მხოლოდ ადამიანთა საკეთილდღეოდ. ადამიანი თავისუფალია და იგი ვალდებულია თავისი ნება საქმით დაამტკიცოს. მაგრამ ჰიპნოზის დროს ნება შებოჭილია.
ჩვენ ვცხოვრობთ არა იმისთვის, რომ ვისწრაფოდეთ მხოლოდ დროებითი კეთილდღეობისაკენ, არამედ საჭიროა მივილტვოდეთ სულიერ ფასეულობათა შესაძენად.
ამ წიგნის ავტორი - ადეპტი არ არის, ამ სიტყვის სრული მნიშნველობით. მრავალი წლის განმავლობაში ის იმყოფებოდა ბრძენი და მაღალპატივცემული პიროვნების ხელმძღვანელობის ქვეშ, რომლის წყალობითაც შეიქმნა ეს წიგნი. თუმცა მისი გამოცდილება არ აღწევს ამ წიგნის მესამე განყოფილების დასაწყისს, მაგრამ მან პირადად გამოსცადა ის შესაძლებლობანი, რომელიც მოყვანილია მეორე განყოფილებაში (მე-14 თავის გარდა).
ამ წიგნში მიღებული გადმოცემის მსვლელობა აერთიანებს ,,რაჯა იოგას“ ორ უდიდეს სისტემას, რომელთა შორისაც ერთი ეხება ადამიანის ფიზიოლოგიას, ხოლო მეორე მის ფსიქიკურ განვითარებას.
ორივე სისტემის ჰარმონიული კავშირი საშუალებას გვაძლევს ადვილად გადავლახოთ ყველა დაბრკოლება და მივაღწიოთ განვითარების მაღალ მწვერვალებს. არაფერია, იმაზე უფრო მეტად საშიში, როცა ადამიანი თავისი ნების განვითარებას იწყებს ზნეობრივი პროგრესის სრულყოფის გარეშე.
მხოლოდ ფრთხილ და ჭკვიან ადამიანს უნდა მიეცეს ბასრი იარაღი: რადგან არაკეთილგონიერი დაღუპავს თავისავე ახლობლებს და ბოლოს თავის თავსაც. სწორედ ამაში მდგომარეობს ,,შავი მაგიის“ თავისებურება, რომელიც მძვინვარე ურჩხულს ჰგავს.
ბოროტი ადამიანი, რომელიც ანვითარებს თავის დაფარულ ძალას, იმისათვის რომ აისრულოს მდაბალი გულის წადილი, დაიღუპება მის მიერვე დანთებულ ცეცხლში.
დასასრულს, მინდა ყურადღება გავამახვილო იმაზეც რომ ჩემი სახელმძღვანელო (იგულისხმება ეს წიგნი. მთ) მკითხველს საშუალებას აძლევს, დადგეს ტაძრის შესასვლელში, არა ნახევრად მომზადებული და უკმაყოფილო, არამედ იფრინოს იმ ნათელი სიმაღლეებისაკენ, რაც საერთოდ მისაწვდომია ადამიანისათვის.

კარლ ბრანდლერ პრახი

[Mechanical Sheep]

3. პასიური მდგომარეობა

აქტიურ კონცენტრაციასთან ძალიან ახლოს დგას პასიური მდგომარეობა. უკანასკნელი წარმოიშვება მხოლოდ პირველისაგან.

ვისაც შეუძლია აზრის კონცენტრაცია, მხოლოდ მას ძალუძს მიაღწიოს ისეთ მდგომარეობას, რომელიც ყველაზე კარგად დახასიათდებოდა სიტყვა ,,არარსებობა''.

ჩვენი გონებრივი სამყარო შეიძლება შევადაროთ ზღვას. როცა აღელვებული ვართ, ჩვენი ფიქრები წააგავს ბობოქარ ზვირთებს, ხოლო თუ მშვიდად ვართ, მაშინ ჩვენი ფიქრები მოძრაობენ ნაზად – მოლივლივე ტალღების დარად.

მათი რაოდენობა უთვალავია, მაგრამ სიცოცხლე – ხანმოკლე: ისინი მაშინვე უთმობენ ადგილს ახლად წარმოშობილ ტალღებს, რომლებიც ეწევიან მათ და ქრებიან თავისი მოკლე არსებობის კვალის დაუტოვებლად.

პასიური მდგომარეობა საჭიროებს, რომ ჩვენი სულიერი ზღვა იყოს გლუვი, როგორც სარკე. უნდა გაქრეს ყოველი ძლიერი ზვირთი, ყველა უთვალავი პატარა ტალღაც კი უნდა გაიყინოს ისე, თითქოს კარაქისა იყო.

უნდა ჩაიხშოს ყველა აზრი და ჩასახვისთანავე უნდა მოხდეს მათი განადგურება. ამაშია პასიური მდგომარეობის აუცილებელი პირობა.

ამგვარად, საჭიროა აზროვნების აპარატის სრული განწმენდა. უნდა ვეცადოთ მივიდეთ იმ მდგომარეობამდე, რომლის დროსაც ჩვენი ტვინი დაემგვანება სუფთა, დაუწერელ ქაღალდს, და უნდა შევისწავლოთ ეს მდგომარეობა, რათა შესაძლებლობა გვქონდეს დავეუფლოთ მას რაიმე განსაზღვრული დროის განმავლობაში.
ამ მდგომარეობაში უნდა დავივიწყოთ ყველაფერი, თვით საკუთარი არსებობაც კი.

როცა გადავლახავთ ყველანაირ მიწიერ მისწრაფებებს, შემოვიზღუდებით ყოველგვარი გარეგანი შთაბეჭდილებებისაგან და გავხდებით უგრძნობნი ჩვენს გარშემო მყოფი და მოქმედი მატერიალური სამყაროს მიმართ, მაშინ უკვე ჩვენი სული გახდება სულიერი სამყაროს უფრო ფაქიზი მოქმედებების ათვისების უნარის მქონე. წინააღმდეგ შემთხვევაში ისინი ჩვენთვის უკვალოდ ჩაივლიან. ჩვენს სულს, პასიურ მდგომარეობაში უფრო უკეთესად შეუძლია იმოქმედოს სხეულზე.

როცა პასიური მდგომარეობიდან გამოვდივართ, ჩვენ ვპოულობთ სუფთა ფურცელს დაწერილს.

გვიტაცებს მაღალი, შემოქმედებითი აზრების ნაკადი, აზრებისა, რომელთა წარმოდგენა ჩვეულებრივ ფხიზელ მდგომარეობაში ჩვენთვის შეუძლებელია. ახალი, მოულოდნელი იდეები, გეგმები და პროექტები მომდინარეობენ ჩვენში და გვანცვიფრებენ თავისი ორიგინალობით.

პასიური მდგომარეობა ყველასათვის დიდ ფასეულობას წარმოადგენს.

ვინც გონებრივ მუშაობას ეწევა, შეუძლია პასიური მდგომარეობისაგან დიდი სარგებლობა მიიღოს. მაგრამ, მხოლოდ მაღალი ზნეობის ადამიანს ძალუძს ეს მდგომარეობა გამოიყენოს ზნეობრივი პროგრესის ყოვლისშემძლე ბერკეტად. ის ამცნობს მის სულს, თუ როგორ შეიძლება იმოქმედოს აღშფოთებულ სხეულზე.

ეს მდგომარეობა განსაკუთრებით აუცილებელია სხვადასხვა ოკულტური უნარის განვითარებისათვის, რომელზეც ქვემოთ გვექნება საუბარი.

მაგრამ პასიური მდგომარეობა საშიშროებასაც წარმოადგენს. თუმცა, ერთის მხრივ, ამ მდგომარეობაში ჩვენ ვიმყოფებით ჩვენივე სულის და აგრეთვე კეთილმოსურნე, მეტად სრულქმნილი, ფაქიზი მატერიალური გონიერი არსებების გავლენის ქვეშ, მეორეს მხრივ კი წარმოვადგენთ იარაღს სულმდაბალი, არასრულყოფილი გონიერი არსებების ხელში და ვემორჩილებით ამ უკანასკნელთა ზეგავლენას, რომელიც ჩვენთვის არც თუ ისე უსაფრთხოა.

ამ უკანასკნელთან წინააღმდეგომის გასაწევად ჩვენ გაგვაჩნია შესანიშნავი საშუალება, სახელდობრ – აზრის კონცენტრაცია, ე.ი აქტიური მდგომარეობა. როდესაც ვგრძნობთ არაწმინდა გავლენის მოქმედებას, ჩვენთვის საკმარისია მის საწინააღმდეგოდ მოვიკრიბოთ აზრი.

ასე მაგალითად: როცა ვარჯიშისას შებოჭილნი ვართ არაჰარმონიული სურვილებით, მაშინ ჩვენ უბრალოდ ვიკრებთ აზრს ამაღლებულ წარმოდგენებზე: მშვიდობაზე, ახლობლების სიყვარულზე, უწმინდეს ჰარმონიაზე. ამით ჩვენ არაჰარმონიულ გამოსხივებას ვაუძლურებთ, რომ ვერ მიეკედლოს ჩვენ სულს.

მოკლედ, სულერ სამყაროში მსგავსი მიილტვის თავისი მსგავსისაკენ, ამასთან ერთად, ასეთ არაჰარმონიულ ზეგავლენას უმეტეს შემთხვევაში ემორჩილება ისეთი ადამიანი, რომელიც თვითონვეა მიდრეკილი დისჰარმონიისაკენ. ძალიან იშვიათად ხდება, რომ მშვიდი და მაღალი ეთიკური მისწრაფებების მქონე მოწაფე, მოექცეს ამ მდაბალი გამოსხივების ზეგავლენის ქვეშ. მაგრამ თუ ამდაგვარი რამ კიდევაც მოხდება, მან უკვე იცის როგორ უშველოს თავის თავს. ამგვარი შემთხვევა კი მხოლოდ ხელს შეუწყობს მის თვითგამაგრებას.

მან კი, ვინც თავისი მანკით იზიდავს მისთვის მონათესავე არსებებს, მათგან უნდა შეძლოს თავის დაცვა, რაც დაეხმარება ნებისყოფის გაძლიერებაში. იგი ასე უნდა მოიქცეს, თუ არ სურს ეჭვქვეშ დააყენოს ვარჯიშის წარმატება.

მე ვიმეორებ, რომ ვისაც სურს პასიური მდგომარეობის განვითარება, საკმარის დონეზე უნდა მიეჩვიოს აზრის კონცენტრაციას. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ის ვერასდროს ვერ შეძლებს მიაღწიოს თავისი აზროვნების აპარატის განთავისუფლებას. დამწყებთათვის, მთავარ პირობად ისევ ითვლება აბსოლუტური სიმშვიდე. სიმშვიდე მის გარშემო და სიმშვიდე თვითონ მასში.

პასიური მდგომარება მოითხოვს სხეულის აბსოლუტურ უმოძრაობას. ამ სავარჯიშოს შესასრულებლად საუკეთესო დროა საღამოს სიჩუმე ან ადრიანი დილა. მოსწავლე შედის თავის დახურულ ნიშაში, ცნობილი მეთოდით იხშობს ყურებს, იხვევს თვალებს და წვება ხალიჩაზე.

აუცილებელია ვიზრუნოთ სხეულის მოხერხებულ მდგომარეობაზე, რათა ნელ-ნელა შეიძლებოდეს კუნთების სრულიად მოდუნება.

ამგვარად, მთელი სხეული უნდა იმყოფებოდეს მხოლოდ მშვიდ და მთვლემარე მდგომარეობაში.

სუნთქვითი პროცესი, ყოველგვარი განსაკუთრებული ძალდატანების გარეშე, შეძლებისდაგვარად უნდა იყოს მოდუნებული. წყვეტილ ან ღრმა სუნთქვას უნდა მოვერიდოთ.

გონებაში წარმოვიდგინოთ თეთრი დისკო (დაახლოებით 20 სმ დიამეტრით) შავ ფონზე, რომელიც გამუდმებით ბრუნავს თავისი ცენტრის გარშემო. ჩვენი შინაგანი მზერა გავუსწოროთ ამ დისკოს და განვდევნოთ ჩვენგან ყოველგვარი გარეშე აზრები, ისე როგორც აზრთა კონცენტრაციისას ვაკეთებდით.

ჩვენთვის ცნობილი აზრთა კონცენტრაციისაგან პასიური მდგომარეობა იმით განსხვავდება, რომ ამგვარ მდგომარეობაში აუცილებელია თავის შეკავება ყოველგვარი მოსაზრებებისაგან თეთრი დისკოსა და შავი ფონის შესახებ. არსებობს მხოლოდ ერთი ამოცანა: დავიჭიროთ თეთრი დისკოს წარმოდგენა შეუცვლელი ფორმით, დაუშვებელია ფიქრი სხვა რაიმეზე. მხოლოდ მშვიდად უყურებენ დისკოს ზომიერ ტრიალს.

მოსწავლე უნდა გაფრთხილდეს, რათა არ ჩაეძინოს. ამისათვის კი ზედმეტი ნებისყოფის დაძაბვა საჭირო არ არის, რადგან ეს უკვე გამოიწვევს გადხრას.
ამ მდგომარეობაში ყოფნას უნდა ვეცადოთ 3-5 წუთის განმავლობაში.

პირველი ცდის დროს მოსწავლე იძულებული იქნება ენერგიულად ებრძოლოს თავის თავს. აზრები ერთიმეორის მიყოლებით შეიჭრებიან მის გონებაში და გააბუნდოვნებენ დისკოს გამოსახულებას, მაგრამ მოსწავლე რაიმე სხვა აზრზე არ უნდა შეჩერდეს, არამედ გონებაში უნდა უმზიროს მხოლოდ დისკოს გამოსახულებას. ყოველ ცდაზე ძალა უფრო და უფრო მოემატება და 10 ან 12 ცდის შემდეგ მოსწავლე უკვე მიაღწევს იმ მდგომარეობას, რომ სულ ცოტა, 3 წუთის განმავლობაში მაინც ისე შეიკავოს თავი სხვა უცხო აზრებისაგან, რომ დისკოს გამოსახულება დარჩეს ნათელი და დაუბინდავი.

შემდეგ უნდა ვეცადოთ ეს სავარჯიშო შევასრულოთ 4-5 წუთის განმავლობაში და მერე თანდათანობით უფრო მეტად გავზარდოთ მისი ხანგრძლივობა.
მაღვიძარას აქაც შეუძლია სარგებლობის მოტანა, მხოლოდ, აუცილებელია აღვნიშნოთ, რომ კარგი იქნება თუ მაღვიძარას შემოახვევთ რაიმე ნაჭერს, რათა ზარის მკვეთრმა და მაღალმა ხმამ ძლიერად არ იმოქმედოს ნერვებზე. წინააღმდეგ შემთხვევაში მგრძნობიარე ნატურები შეიძლება ჰიპნოტიზირებულ მდგომარეობაში ჩავარდნენ ამის გამო.

მოსწავლეს შეუძლია წინ წასვლა მას შემდეგ, როცა დისკოს გამოსახულების შენარჩუნებას ნათლად და გაუმკრთალებლად შეძლებს 10 წუთის განმავლობაში. ამასთან არც ერთი უცხო გამოსახულება, არცერთი უცხო აზრი მისთვის დიდხანს არ იარსებებს.

დისკოდან უნდა წარმოიქმნას პატარა, მბრუნავი, მანათობელი წერტილი, გარშემორტყმული შავი სივრცით. ამ ვარჯიშის მსვლელობა ისეთივეა, როგორიც წინასი.
თუ შეგვეძლება აქაც მივაღწიოთ იგივე შედეგს და 10 წუთის განმავლობაში არ გადავიხაროთ ამ წერტილის წარმოდგენიდან, ამის შემდეგ ჩვენ მივაღწევთ – პასიურ მდგომარეობას.

აუცილებელია, არაფერი არ გვესმოდეს, არაფერს არ ვგრძობდეთ და არაფერზე არ ვფიქრობდეთ, ე.ი თითქოს არ ვარსებობდეთ.

თავდაპირველად ამ სავარჯიშოს ვიწყებთ წერტილის წარმოდგენით. შემდეგ მოსწავლე ცდილობს, თუნდაც 2 წუთით მაინც გათავისუფლდეს ამ წერტილის ხედვისაგან ისე, რომ დარჩეს მხოლოდ ცარიელი შავი სივრცე. ეს ხედვა ნელ-ნელა უნდა გაქრეს. განსაზღვრული (გამოკვეთილი) სიშავე უნდა შეიცვალოს განუსაზღვრელი ნაცრისფერი ფონით და ბოლოს არარაობაში (არაფერში) გადავიდეს.

წერტილის წარმოდგენიდან ამ ფაზაში გადასვლა ხდება თანდათანობით, მაგრამ ენერგიული ნებისყოფის ადამიანებს შეუძლიათ უცებ მოსპონ ეს წერტილი და სივრცე.

ერთიც და მეორეც კარგია და დამოკიდებულია პიროვნებაზე. ბევრნი არიან ისეთნი, რომლებიც პასიური მდგომარების დაწყებას ირჩევენ წერტილის ხედვიდან. მე არაფერი საწინააღმდეგო არ გამაჩნია, თუმცა მსგავს ჩვევას შეუძლია ცოტა გააძნელოს შემდგომი ვარჯიში.

ზოგიერთ შემთხვევაში, მაგალითად, როცა ძალიან აღელვებული ვართ და შეუძლებელია აზრთა მიმდინარეობის სწრაფად შეჩერება, უმჯობესია მივმართოთ წერტილს ან დისკოს ხედვას.

პასიური მდგომარეობა შესანიშნავი დამამშვიდებელი საშუალებაა ყოველგვარი სულიერი აღგზნების შემთხვევაში. ის გვეხმარება ტკივილისა და განცდის გადატანაში, მოაქვს ნუგეში და გვავსებს ახალი სასოებით და იმედებით.

ვინც ავადმყოფურ მდგომარეობაშია ჩავარდნილი და არ იცის რით უშველოს თავს, მიმართოს ამ საშუალებას და იგრძნობს შვებას, იქნებ პირველივე ცდის შემდეგაც კი.

ვარჯიში საჭიროა მანამ, სანამ ისევ არ მივაღწევთ (10 წუთის განმავლობაში) აბსოლუტურ პასიურ მდგომარეობას ყოველგვარი აზრების გარეშე. ამის მიღწევის შემდეგ სავარჯიშოს ვცვლით იმით, რომ სახვევს ვიხსნით თვალებიდან და ვითავისუფლებთ საცობით დახშულ ყურებს. კი არ ვწვებით, არამედ ვჯდებით რაც შეიძლება მოხერხებულ პოზაში.

იმისათვის, რომ მხედველობითი აპარატის არავითარ გადახრას ადგილი არ ჰქონდეს, ჩვენს წინ, ჩარჩოში რაც შეიძლება თანაბრად ვჭიმავთ თეთრ ნაჭერს (1,5 კვ.მ. ზომით). იგივე სამსახური შეუძლია გაგვიწიოს ზემოთ აღნიშნული ზომის სახატავმა ფურცელმაც. ამის შემდეგ ვუსწორებთ მზერას ამ თეთრ ზედაპირს ისე, რომ ჩვენი ყურადღება არ იყოს გაფანტული. შემდეგ კი ვაგრძელებთ ვარჯიშს ცნობილი მეთოდით. ეს სავარჯიშო ძალიან ადვილია. ის გართულდება მაშინ, როცა თეთრ ზედაპირს ჩარჩოდან ჩამოვხსნით. ეს – გახელილი თვალებით ,,არარაობაში'' მზერის ტოლფასია.

მხოლოდ საჭიროა, მთავარ სავარჯიშოზე მეცადინეობა. რაც შეიძლება დიდი გულისყურით უნდა ჩატარდეს.

როგორც კი მოგვიხერხდება ათიოდე თავისუფალი წუთის გამონახვა, შეგვიძლია თავი დავანებოთ ყოველდღიურ საქმეებს, დავჯდეთ სადმე, მოვადუნოთ კუნთები, ჩამოვიცილოთ ყოველგვარი ფიქრი და შევეცადოთ განზრახ ,,დავიბინდოთ''თვალები ისე, რომ აბსოლუტურად ვერ ვარჩევდეთ გარშემომყოფ ნივთებს. მაშასადამე, ვიყურებით და არაფერზე არ ვფიქრობთ.

ზემოთ აღწერილი დამხმარე სავარჯიშოები შეიძლება ჩატარდეს სავაჭრო კანტორაში, კანცელარიაში, გასართობ ადგილებში. მოკლედ რომ ვთქვათ, ყველგან, სადაც კი ეს შესაძლებელია. მათი მიზანია, რომ მოსწავლე მიეჩვიოს არ ესმოდეს არაფერი როცა ყურები არ აქვს დახშული, თუ ამას თვითონ მოისურვებს ან უფრო სწორედ – ესმოდეს და არ ფიქრობდეს. რამდენიმე ხნის შემდეგ, მოწაფე უკვე აღარ დაიხშობს ყურებს მთავარი სავარჯიშოების დროსაც კი.

როცა ისე დახელოვნდებით, რომ 10 წუთის განმავლობაში, ღია გრძნობის ორგანოებით სრულიად შეინარჩუნებთ პასიურ მდგომარეობას, მაშინ მიაღწევთ საკუთარი სხეულისაგან და გარშემომყოფი ვითარებისაგან სრულ დამოუკიდებლობას. შემდეგ უნდა დავეუფლოთ პასიურ მდგომარეობას ფეხზე ყოფნის და სიარულის დროს.
ამ სავარჯიშოებით მეცადინეობა საჭიროა მუდმივად, სხვა სავარჯიშოებთან ერთად, რადგან ერთად შრწყმულ ორივე მდგომარეობას, როგორც შემდგომ შევნიშნავთ, მნიშვნელოვან შედეგებთან მივყავართ.

აზრის კონცენტრაცია და პასიური მდგომარეობა გამოიყენება მონაცვეობით: ხან ძლიერი ხმაურის დროს, ხანაც ხალხმრავალ ადგილებში. ამას ნებისყოფის ენერგიული დაძაბვა ჰქვია.

პასიური მდგომარეობა შესაძლებელია, როგორც მაგალითად ხანძრის დროს, აღელვებულ ბრბოში, ასევე, წყნარ ოთახში.

მოწაფე მტკიცედ ეუბნება თავის თავს: ,,მე არაფრის მოსმენა არ მსურს, არ მსურს არაფრის დანახვა და არაფერზე არ მინდა ვიფიქრო. არსებობს მხოლოდ ერთადერთი დისკო, შემდეგ წერტილი და ბოლოს არარაობა”.

თუ პასიურ მდგომარეობაში ვარჯიში ქუჩაში ტარდება, რაიმე გაუთვალისწინებელი შემთხვევის თავიდან ასაცილებლად, აუცილებელია ამოირჩიოთ მყუდროდ დაცული ადგილი და ამასთან დაეყრდნოთ რაიმეს. შემდეგ შეიძლება მოიქცეთ ისეთნაირად, ვითომ ინტერესით ათვალიერებთ რაიმე შენობას ან მინის ვიტრინას, რათა არ მიიქციოთ იმ ცნობისმოყვარეთა ყურადღება, რომლებიც მაშინვე გამოჩნდებიან ხოლმე, როცა რაიმე არაჩვეულებრივი ხდება.

ვინც უკვე მიაღწია ამ დრონემდე, მას შეუძლია სარგებლობა მიიღოს შეძენილი გამოცდილებიდან. თუ ვინმეს სურს მისთვის საინტერესო საკითხში მიიღოს განსაკუთრებული განათლება, მაშინ იგი (მოწაფე) პირველად იწყებს აზრის კონცენტრაციას ამ საკითხის გარშემო რამოდენიმე წუთის განმავლობაში, შემდეგ კი იწვევს პასიურ მდგომარეობას – ბოლოს, მოწაფე მნიშვნელოვანწილად აღწევს სასურველ მიზანს.

პრობლემა (საკითხი) რომელიც მოწაფეს აწუხებდა, მოულოდნელად შესანიშნავი მეთოდით გადაწყვეტილი (ამოხსნილი) აღმოჩნდება და სინამდვილე ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბებს.

ძალიან ხშირად უხდებათ მეცნიერებს, პოეტებს და მხატვრებს სამუშაოს დროებით შეწყვეტა. ისინი თითქოს დგანან ჩარაზული კარის წინ, რომლის გაღებაც დიდი მცდელობის მიუხედავად ძალიან უჭირთ. მათ დიდი გულისტკივილით უხდებათ ამ სამუშაოს გადადება იმ იმედით, რომ შემდგომში შესძლებენ ამ სიძნელეების გადალახვას. თუმცა დროის ეს დანაკარგი აუნაზღაურებელია შემდგომი შემოქმედებითი წვისათვის. ხშირად ეს კიდევ დაუმთავრებელია ან კარგავს თავის ძალას და მომხიბლელობას. შემოქმედის და მეცნიერის მუშაობაში ასეთი მძიმე მომენტების შედარებით უმკივნეულოდ გადატანას დიდი მნიშვნელობა აქვს და მოითხოვს განსაკუთრებულ ყურადღებას.

ყველამ, ვინც ამგვარ მდგომარეობაში იმყოფება, უნდა შეასრულოს აზრის კონცენტრაცია და პასიური მდგომარეობა, რათა მისთვის ასეთ კარებში შესვლა ყოველგვარი დაძაბვის გარეშე გახდეს შესაძლებელი.

ადამიანის ცხოვრებაში, სხვა შემთხვევებშიც შეუძლია დახმარების გაწევა ორივე მდგომარეობას. ვინც ერთხელ მაინც გაიგებს თუ როგორ უნდა მათი მართვა, შესძლებს გამოიყენოს ისინი ყოველნაირ ცხოვრებისეულ სიტუაციებში. დადებითი შედეგების მისაღწევად ყველაზე კარგია გრძნობის ორგანოების ახვევა ზემოთ აღწერილი მეთოდით. ამასთან საჭიროა ოთახში იყოს სიჩუმე.

ამ წიგნის ავტორმა მოიგონა ისეთი საშუალება, რომლის დახმარებითაც შესაძლებელია იშვიათად მივმართოთ ყურების დახშობისა და თვალების ახვევის არასასიამოვნო პროცედურას. შედარებით იოლ შემთხვევებში, მაგალითად: წერითი მუშაობის დროს და ა.შ. ორივე იდაყვით ეყრდნობიან მაგიდის კიდეს. თავს დებენ ხელისგულებზე, ცერა თითით იცობენ ყურებს, შუათითით კი თვალებს . ასეთ პოზაში ყოფნისას უკვე იოლია პასიურ მდგომარეობაში გადასვლა.

ამ ორ მდგომარეობაში ვარჯიში აუცომარეობაში: ყველგან და ყველანაირ სიტუაციაში.

დასასრულს, თავს უფლებას მივცემ, ისევ და ისევ შეგახსენოთ, რომ არც ერთი სავარჯიშო, როგორიც არ უნდა იყოს ის, არ შეიძლება შესრულდეს ამოვსებული კუჭით. საჭმლის მიღების შემდეგ აუცილებელია გავიდეს არანაკლებ 1 საათი. ამის გარდა, მე დაბეჯითებით ვთხოვ მოსწავლეს, განსაკუთრებით დაუთმოს დიდი ყურადღება ამ ორი სულიერი მდგომარეობის განვითარებას. წინსვლის მხოლოდ შემდგომ საფეხურზე, ის ნათლად მიხვდება თუ რამდენად საჭირო და აუცილებელია უმაღლესი ძალების განვითარებისათვის ზემოთ აღწერილ ორივე მდგომარეობაზე (იგულისხმებააზრების აქტიური კონცენტრაცია და პასიური მდგომარეობა – მთარგმ.) აბსოლუტური გაბატონება.

შემდეგი თემა: სუნთქვითი ვარჯიშები.ილებელია დღის ხმაურზე, იმისათვის, რომ შეგვეძლოს მათი გამოყენება ყველანაირი საფრთხის შემთხვევაში და აგრეთვე ყოველ ადგილსა თუ მდგომარეობაში.

უნდა დავაწესოთ ვარჯიში ორივე მდგომარეობაში: ყველგან და ყველანაირ სიტუაციაში.

დასასრულს, თავს უფლებას მივცემ, ისევ და ისევ შეგახსენოთ, რომ არც ერთი სავარჯიშო, როგორიც არ უნდა იყოს ის, არ შეიძლება შესრულდეს ამოვსებული კუჭით. საჭმლის მიღების შემდეგ აუცილებელია გავიდეს არანაკლებ 1 საათი. ამის გარდა, მე დაბეჯითებით ვთხოვ მოსწავლეს, განსაკუთრებით დაუთმოს დიდი ყურადღება ამ ორი სულიერი მდგომარეობის განვითარებას. წინსვლის მხოლოდ შემდგომ საფეხურზე, ის ნათლად მიხვდება თუ რამდენად საჭირო და აუცილებელია უმაღლესი ძალების განვითარებისათვის ზემოთ აღწერილ ორივე მდგომარეობაზე (იგულისხმებააზრების აქტიური კონცენტრაცია და პასიური მდგომარეობა – მთარგმ.) აბსოლუტური გაბატონება.

შემდეგი თემა: სუნთქვითი ვარჯიშები.

[White Devil]

3. პასიური მდგომარეობა

აქტიურ კონცენტრაციასთან ძალიან ახლოს დგას პასიური მდგომარეობა. უკანასკნელი წარმოიშვება მხოლოდ პირველისაგან.

ვისაც შეუძლია აზრის კონცენტრაცია, მხოლოდ მას ძალუძს მიაღწიოს ისეთ მდგომარეობას, რომელიც ყველაზე კარგად დახასიათდებოდა სიტყვა ,,არარსებობა''.

ჩვენი გონებრივი სამყარო შეიძლება შევადაროთ ზღვას. როცა აღელვებული ვართ, ჩვენი ფიქრები წააგავს ბობოქარ ზვირთებს, ხოლო თუ მშვიდად ვართ, მაშინ ჩვენი ფიქრები მოძრაობენ ნაზად – მოლივლივე ტალღების დარად.

მათი რაოდენობა უთვალავია, მაგრამ სიცოცხლე – ხანმოკლე: ისინი მაშინვე უთმობენ ადგილს ახლად წარმოშობილ ტალღებს, რომლებიც ეწევიან მათ და ქრებიან თავისი მოკლე არსებობის კვალის დაუტოვებლად.

პასიური მდგომარეობა საჭიროებს, რომ ჩვენი სულიერი ზღვა იყოს გლუვი, როგორც სარკე. უნდა გაქრეს ყოველი ძლიერი ზვირთი, ყველა უთვალავი პატარა ტალღაც კი უნდა გაიყინოს ისე, თითქოს კარაქისა იყო.

უნდა ჩაიხშოს ყველა აზრი და ჩასახვისთანავე უნდა მოხდეს მათი განადგურება. ამაშია პასიური მდგომარეობის აუცილებელი პირობა.

ამგვარად, საჭიროა აზროვნების აპარატის სრული განწმენდა. უნდა ვეცადოთ მივიდეთ იმ მდგომარეობამდე, რომლის დროსაც ჩვენი ტვინი დაემგვანება სუფთა, დაუწერელ ქაღალდს, და უნდა შევისწავლოთ ეს მდგომარეობა, რათა შესაძლებლობა გვქონდეს დავეუფლოთ მას რაიმე განსაზღვრული დროის განმავლობაში.
ამ მდგომარეობაში უნდა დავივიწყოთ ყველაფერი, თვით საკუთარი არსებობაც კი.

როცა გადავლახავთ ყველანაირ მიწიერ მისწრაფებებს, შემოვიზღუდებით ყოველგვარი გარეგანი შთაბეჭდილებებისაგან და გავხდებით უგრძნობნი ჩვენს გარშემო მყოფი და მოქმედი მატერიალური სამყაროს მიმართ, მაშინ უკვე ჩვენი სული გახდება სულიერი სამყაროს უფრო ფაქიზი მოქმედებების ათვისების უნარის მქონე. წინააღმდეგ შემთხვევაში ისინი ჩვენთვის უკვალოდ ჩაივლიან. ჩვენს სულს, პასიურ მდგომარეობაში უფრო უკეთესად შეუძლია იმოქმედოს სხეულზე.

როცა პასიური მდგომარეობიდან გამოვდივართ, ჩვენ ვპოულობთ სუფთა ფურცელს დაწერილს.

გვიტაცებს მაღალი, შემოქმედებითი აზრების ნაკადი, აზრებისა, რომელთა წარმოდგენა ჩვეულებრივ ფხიზელ მდგომარეობაში ჩვენთვის შეუძლებელია. ახალი, მოულოდნელი იდეები, გეგმები და პროექტები მომდინარეობენ ჩვენში და გვანცვიფრებენ თავისი ორიგინალობით.

პასიური მდგომარეობა ყველასათვის დიდ ფასეულობას წარმოადგენს.

ვინც გონებრივ მუშაობას ეწევა, შეუძლია პასიური მდგომარეობისაგან დიდი სარგებლობა მიიღოს. მაგრამ, მხოლოდ მაღალი ზნეობის ადამიანს ძალუძს ეს მდგომარეობა გამოიყენოს ზნეობრივი პროგრესის ყოვლისშემძლე ბერკეტად. ის ამცნობს მის სულს, თუ როგორ შეიძლება იმოქმედოს აღშფოთებულ სხეულზე.

ეს მდგომარეობა განსაკუთრებით აუცილებელია სხვადასხვა ოკულტური უნარის განვითარებისათვის, რომელზეც ქვემოთ გვექნება საუბარი.

მაგრამ პასიური მდგომარეობა საშიშროებასაც წარმოადგენს. თუმცა, ერთის მხრივ, ამ მდგომარეობაში ჩვენ ვიმყოფებით ჩვენივე სულის და აგრეთვე კეთილმოსურნე, მეტად სრულქმნილი, ფაქიზი მატერიალური გონიერი არსებების გავლენის ქვეშ, მეორეს მხრივ კი წარმოვადგენთ იარაღს სულმდაბალი, არასრულყოფილი გონიერი არსებების ხელში და ვემორჩილებით ამ უკანასკნელთა ზეგავლენას, რომელიც ჩვენთვის არც თუ ისე უსაფრთხოა.

ამ უკანასკნელთან წინააღმდეგომის გასაწევად ჩვენ გაგვაჩნია შესანიშნავი საშუალება, სახელდობრ – აზრის კონცენტრაცია, ე.ი აქტიური მდგომარეობა. როდესაც ვგრძნობთ არაწმინდა გავლენის მოქმედებას, ჩვენთვის საკმარისია მის საწინააღმდეგოდ მოვიკრიბოთ აზრი.

ასე მაგალითად: როცა ვარჯიშისას შებოჭილნი ვართ არაჰარმონიული სურვილებით, მაშინ ჩვენ უბრალოდ ვიკრებთ აზრს ამაღლებულ წარმოდგენებზე: მშვიდობაზე, ახლობლების სიყვარულზე, უწმინდეს ჰარმონიაზე. ამით ჩვენ არაჰარმონიულ გამოსხივებას ვაუძლურებთ, რომ ვერ მიეკედლოს ჩვენ სულს.

მოკლედ, სულერ სამყაროში მსგავსი მიილტვის თავისი მსგავსისაკენ, ამასთან ერთად, ასეთ არაჰარმონიულ ზეგავლენას უმეტეს შემთხვევაში ემორჩილება ისეთი ადამიანი, რომელიც თვითონვეა მიდრეკილი დისჰარმონიისაკენ. ძალიან იშვიათად ხდება, რომ მშვიდი და მაღალი ეთიკური მისწრაფებების მქონე მოწაფე, მოექცეს ამ მდაბალი გამოსხივების ზეგავლენის ქვეშ. მაგრამ თუ ამდაგვარი რამ კიდევაც მოხდება, მან უკვე იცის როგორ უშველოს თავის თავს. ამგვარი შემთხვევა კი მხოლოდ ხელს შეუწყობს მის თვითგამაგრებას.

მან კი, ვინც თავისი მანკით იზიდავს მისთვის მონათესავე არსებებს, მათგან უნდა შეძლოს თავის დაცვა, რაც დაეხმარება ნებისყოფის გაძლიერებაში. იგი ასე უნდა მოიქცეს, თუ არ სურს ეჭვქვეშ დააყენოს ვარჯიშის წარმატება.

მე ვიმეორებ, რომ ვისაც სურს პასიური მდგომარეობის განვითარება, საკმარის დონეზე უნდა მიეჩვიოს აზრის კონცენტრაციას. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ის ვერასდროს ვერ შეძლებს მიაღწიოს თავისი აზროვნების აპარატის განთავისუფლებას. დამწყებთათვის, მთავარ პირობად ისევ ითვლება აბსოლუტური სიმშვიდე. სიმშვიდე მის გარშემო და სიმშვიდე თვითონ მასში.

პასიური მდგომარება მოითხოვს სხეულის აბსოლუტურ უმოძრაობას. ამ სავარჯიშოს შესასრულებლად საუკეთესო დროა საღამოს სიჩუმე ან ადრიანი დილა. მოსწავლე შედის თავის დახურულ ნიშაში, ცნობილი მეთოდით იხშობს ყურებს, იხვევს თვალებს და წვება ხალიჩაზე.

აუცილებელია ვიზრუნოთ სხეულის მოხერხებულ მდგომარეობაზე, რათა ნელ-ნელა შეიძლებოდეს კუნთების სრულიად მოდუნება.

ამგვარად, მთელი სხეული უნდა იმყოფებოდეს მხოლოდ მშვიდ და მთვლემარე მდგომარეობაში.

სუნთქვითი პროცესი, ყოველგვარი განსაკუთრებული ძალდატანების გარეშე, შეძლებისდაგვარად უნდა იყოს მოდუნებული. წყვეტილ ან ღრმა სუნთქვას უნდა მოვერიდოთ.

გონებაში წარმოვიდგინოთ თეთრი დისკო (დაახლოებით 20 სმ დიამეტრით) შავ ფონზე, რომელიც გამუდმებით ბრუნავს თავისი ცენტრის გარშემო. ჩვენი შინაგანი მზერა გავუსწოროთ ამ დისკოს და განვდევნოთ ჩვენგან ყოველგვარი გარეშე აზრები, ისე როგორც აზრთა კონცენტრაციისას ვაკეთებდით.

ჩვენთვის ცნობილი აზრთა კონცენტრაციისაგან პასიური მდგომარეობა იმით განსხვავდება, რომ ამგვარ მდგომარეობაში აუცილებელია თავის შეკავება ყოველგვარი მოსაზრებებისაგან თეთრი დისკოსა და შავი ფონის შესახებ. არსებობს მხოლოდ ერთი ამოცანა: დავიჭიროთ თეთრი დისკოს წარმოდგენა შეუცვლელი ფორმით, დაუშვებელია ფიქრი სხვა რაიმეზე. მხოლოდ მშვიდად უყურებენ დისკოს ზომიერ ტრიალს.

მოსწავლე უნდა გაფრთხილდეს, რათა არ ჩაეძინოს. ამისათვის კი ზედმეტი ნებისყოფის დაძაბვა საჭირო არ არის, რადგან ეს უკვე გამოიწვევს გადხრას.
ამ მდგომარეობაში ყოფნას უნდა ვეცადოთ 3-5 წუთის განმავლობაში.

პირველი ცდის დროს მოსწავლე იძულებული იქნება ენერგიულად ებრძოლოს თავის თავს. აზრები ერთიმეორის მიყოლებით შეიჭრებიან მის გონებაში და გააბუნდოვნებენ დისკოს გამოსახულებას, მაგრამ მოსწავლე რაიმე სხვა აზრზე არ უნდა შეჩერდეს, არამედ გონებაში უნდა უმზიროს მხოლოდ დისკოს გამოსახულებას. ყოველ ცდაზე ძალა უფრო და უფრო მოემატება და 10 ან 12 ცდის შემდეგ მოსწავლე უკვე მიაღწევს იმ მდგომარეობას, რომ სულ ცოტა, 3 წუთის განმავლობაში მაინც ისე შეიკავოს თავი სხვა უცხო აზრებისაგან, რომ დისკოს გამოსახულება დარჩეს ნათელი და დაუბინდავი.

შემდეგ უნდა ვეცადოთ ეს სავარჯიშო შევასრულოთ 4-5 წუთის განმავლობაში და მერე თანდათანობით უფრო მეტად გავზარდოთ მისი ხანგრძლივობა.
მაღვიძარას აქაც შეუძლია სარგებლობის მოტანა, მხოლოდ, აუცილებელია აღვნიშნოთ, რომ კარგი იქნება თუ მაღვიძარას შემოახვევთ რაიმე ნაჭერს, რათა ზარის მკვეთრმა და მაღალმა ხმამ ძლიერად არ იმოქმედოს ნერვებზე. წინააღმდეგ შემთხვევაში მგრძნობიარე ნატურები შეიძლება ჰიპნოტიზირებულ მდგომარეობაში ჩავარდნენ ამის გამო.

მოსწავლეს შეუძლია წინ წასვლა მას შემდეგ, როცა დისკოს გამოსახულების შენარჩუნებას ნათლად და გაუმკრთალებლად შეძლებს 10 წუთის განმავლობაში. ამასთან არც ერთი უცხო გამოსახულება, არცერთი უცხო აზრი მისთვის დიდხანს არ იარსებებს.

დისკოდან უნდა წარმოიქმნას პატარა, მბრუნავი, მანათობელი წერტილი, გარშემორტყმული შავი სივრცით. ამ ვარჯიშის მსვლელობა ისეთივეა, როგორიც წინასი.
თუ შეგვეძლება აქაც მივაღწიოთ იგივე შედეგს და 10 წუთის განმავლობაში არ გადავიხაროთ ამ წერტილის წარმოდგენიდან, ამის შემდეგ ჩვენ მივაღწევთ – პასიურ მდგომარეობას.

აუცილებელია, არაფერი არ გვესმოდეს, არაფერს არ ვგრძობდეთ და არაფერზე არ ვფიქრობდეთ, ე.ი თითქოს არ ვარსებობდეთ.

თავდაპირველად ამ სავარჯიშოს ვიწყებთ წერტილის წარმოდგენით. შემდეგ მოსწავლე ცდილობს, თუნდაც 2 წუთით მაინც გათავისუფლდეს ამ წერტილის ხედვისაგან ისე, რომ დარჩეს მხოლოდ ცარიელი შავი სივრცე. ეს ხედვა ნელ-ნელა უნდა გაქრეს. განსაზღვრული (გამოკვეთილი) სიშავე უნდა შეიცვალოს განუსაზღვრელი ნაცრისფერი ფონით და ბოლოს არარაობაში (არაფერში) გადავიდეს.

წერტილის წარმოდგენიდან ამ ფაზაში გადასვლა ხდება თანდათანობით, მაგრამ ენერგიული ნებისყოფის ადამიანებს შეუძლიათ უცებ მოსპონ ეს წერტილი და სივრცე.

ერთიც და მეორეც კარგია და დამოკიდებულია პიროვნებაზე. ბევრნი არიან ისეთნი, რომლებიც პასიური მდგომარების დაწყებას ირჩევენ წერტილის ხედვიდან. მე არაფერი საწინააღმდეგო არ გამაჩნია, თუმცა მსგავს ჩვევას შეუძლია ცოტა გააძნელოს შემდგომი ვარჯიში.

ზოგიერთ შემთხვევაში, მაგალითად, როცა ძალიან აღელვებული ვართ და შეუძლებელია აზრთა მიმდინარეობის სწრაფად შეჩერება, უმჯობესია მივმართოთ წერტილს ან დისკოს ხედვას.

პასიური მდგომარეობა შესანიშნავი დამამშვიდებელი საშუალებაა ყოველგვარი სულიერი აღგზნების შემთხვევაში. ის გვეხმარება ტკივილისა და განცდის გადატანაში, მოაქვს ნუგეში და გვავსებს ახალი სასოებით და იმედებით.

ვინც ავადმყოფურ მდგომარეობაშია ჩავარდნილი და არ იცის რით უშველოს თავს, მიმართოს ამ საშუალებას და იგრძნობს შვებას, იქნებ პირველივე ცდის შემდეგაც კი.

ვარჯიში საჭიროა მანამ, სანამ ისევ არ მივაღწევთ (10 წუთის განმავლობაში) აბსოლუტურ პასიურ მდგომარეობას ყოველგვარი აზრების გარეშე. ამის მიღწევის შემდეგ სავარჯიშოს ვცვლით იმით, რომ სახვევს ვიხსნით თვალებიდან და ვითავისუფლებთ საცობით დახშულ ყურებს. კი არ ვწვებით, არამედ ვჯდებით რაც შეიძლება მოხერხებულ პოზაში.

იმისათვის, რომ მხედველობითი აპარატის არავითარ გადახრას ადგილი არ ჰქონდეს, ჩვენს წინ, ჩარჩოში რაც შეიძლება თანაბრად ვჭიმავთ თეთრ ნაჭერს (1,5 კვ.მ. ზომით). იგივე სამსახური შეუძლია გაგვიწიოს ზემოთ აღნიშნული ზომის სახატავმა ფურცელმაც. ამის შემდეგ ვუსწორებთ მზერას ამ თეთრ ზედაპირს ისე, რომ ჩვენი ყურადღება არ იყოს გაფანტული. შემდეგ კი ვაგრძელებთ ვარჯიშს ცნობილი მეთოდით. ეს სავარჯიშო ძალიან ადვილია. ის გართულდება მაშინ, როცა თეთრ ზედაპირს ჩარჩოდან ჩამოვხსნით. ეს – გახელილი თვალებით ,,არარაობაში'' მზერის ტოლფასია.

მხოლოდ საჭიროა, მთავარ სავარჯიშოზე მეცადინეობა. რაც შეიძლება დიდი გულისყურით უნდა ჩატარდეს.

როგორც კი მოგვიხერხდება ათიოდე თავისუფალი წუთის გამონახვა, შეგვიძლია თავი დავანებოთ ყოველდღიურ საქმეებს, დავჯდეთ სადმე, მოვადუნოთ კუნთები, ჩამოვიცილოთ ყოველგვარი ფიქრი და შევეცადოთ განზრახ ,,დავიბინდოთ''თვალები ისე, რომ აბსოლუტურად ვერ ვარჩევდეთ გარშემომყოფ ნივთებს. მაშასადამე, ვიყურებით და არაფერზე არ ვფიქრობთ.

ზემოთ აღწერილი დამხმარე სავარჯიშოები შეიძლება ჩატარდეს სავაჭრო კანტორაში, კანცელარიაში, გასართობ ადგილებში. მოკლედ რომ ვთქვათ, ყველგან, სადაც კი ეს შესაძლებელია. მათი მიზანია, რომ მოსწავლე მიეჩვიოს არ ესმოდეს არაფერი როცა ყურები არ აქვს დახშული, თუ ამას თვითონ მოისურვებს ან უფრო სწორედ – ესმოდეს და არ ფიქრობდეს. რამდენიმე ხნის შემდეგ, მოწაფე უკვე აღარ დაიხშობს ყურებს მთავარი სავარჯიშოების დროსაც კი.

როცა ისე დახელოვნდებით, რომ 10 წუთის განმავლობაში, ღია გრძნობის ორგანოებით სრულიად შეინარჩუნებთ პასიურ მდგომარეობას, მაშინ მიაღწევთ საკუთარი სხეულისაგან და გარშემომყოფი ვითარებისაგან სრულ დამოუკიდებლობას. შემდეგ უნდა დავეუფლოთ პასიურ მდგომარეობას ფეხზე ყოფნის და სიარულის დროს.
ამ სავარჯიშოებით მეცადინეობა საჭიროა მუდმივად, სხვა სავარჯიშოებთან ერთად, რადგან ერთად შრწყმულ ორივე მდგომარეობას, როგორც შემდგომ შევნიშნავთ, მნიშვნელოვან შედეგებთან მივყავართ.

აზრის კონცენტრაცია და პასიური მდგომარეობა გამოიყენება მონაცვეობით: ხან ძლიერი ხმაურის დროს, ხანაც ხალხმრავალ ადგილებში. ამას ნებისყოფის ენერგიული დაძაბვა ჰქვია.

პასიური მდგომარეობა შესაძლებელია, როგორც მაგალითად ხანძრის დროს, აღელვებულ ბრბოში, ასევე, წყნარ ოთახში.

მოწაფე მტკიცედ ეუბნება თავის თავს: ,,მე არაფრის მოსმენა არ მსურს, არ მსურს არაფრის დანახვა და არაფერზე არ მინდა ვიფიქრო. არსებობს მხოლოდ ერთადერთი დისკო, შემდეგ წერტილი და ბოლოს არარაობა”.

თუ პასიურ მდგომარეობაში ვარჯიში ქუჩაში ტარდება, რაიმე გაუთვალისწინებელი შემთხვევის თავიდან ასაცილებლად, აუცილებელია ამოირჩიოთ მყუდროდ დაცული ადგილი და ამასთან დაეყრდნოთ რაიმეს. შემდეგ შეიძლება მოიქცეთ ისეთნაირად, ვითომ ინტერესით ათვალიერებთ რაიმე შენობას ან მინის ვიტრინას, რათა არ მიიქციოთ იმ ცნობისმოყვარეთა ყურადღება, რომლებიც მაშინვე გამოჩნდებიან ხოლმე, როცა რაიმე არაჩვეულებრივი ხდება.

ვინც უკვე მიაღწია ამ დრონემდე, მას შეუძლია სარგებლობა მიიღოს შეძენილი გამოცდილებიდან. თუ ვინმეს სურს მისთვის საინტერესო საკითხში მიიღოს განსაკუთრებული განათლება, მაშინ იგი (მოწაფე) პირველად იწყებს აზრის კონცენტრაციას ამ საკითხის გარშემო რამოდენიმე წუთის განმავლობაში, შემდეგ კი იწვევს პასიურ მდგომარეობას – ბოლოს, მოწაფე მნიშვნელოვანწილად აღწევს სასურველ მიზანს.

პრობლემა (საკითხი) რომელიც მოწაფეს აწუხებდა, მოულოდნელად შესანიშნავი მეთოდით გადაწყვეტილი (ამოხსნილი) აღმოჩნდება და სინამდვილე ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბებს.

ძალიან ხშირად უხდებათ მეცნიერებს, პოეტებს და მხატვრებს სამუშაოს დროებით შეწყვეტა. ისინი თითქოს დგანან ჩარაზული კარის წინ, რომლის გაღებაც დიდი მცდელობის მიუხედავად ძალიან უჭირთ. მათ დიდი გულისტკივილით უხდებათ ამ სამუშაოს გადადება იმ იმედით, რომ შემდგომში შესძლებენ ამ სიძნელეების გადალახვას. თუმცა დროის ეს დანაკარგი აუნაზღაურებელია შემდგომი შემოქმედებითი წვისათვის. ხშირად ეს კიდევ დაუმთავრებელია ან კარგავს თავის ძალას და მომხიბლელობას. შემოქმედის და მეცნიერის მუშაობაში ასეთი მძიმე მომენტების შედარებით უმკივნეულოდ გადატანას დიდი მნიშვნელობა აქვს და მოითხოვს განსაკუთრებულ ყურადღებას.

ყველამ, ვინც ამგვარ მდგომარეობაში იმყოფება, უნდა შეასრულოს აზრის კონცენტრაცია და პასიური მდგომარეობა, რათა მისთვის ასეთ კარებში შესვლა ყოველგვარი დაძაბვის გარეშე გახდეს შესაძლებელი.

ადამიანის ცხოვრებაში, სხვა შემთხვევებშიც შეუძლია დახმარების გაწევა ორივე მდგომარეობას. ვინც ერთხელ მაინც გაიგებს თუ როგორ უნდა მათი მართვა, შესძლებს გამოიყენოს ისინი ყოველნაირ ცხოვრებისეულ სიტუაციებში. დადებითი შედეგების მისაღწევად ყველაზე კარგია გრძნობის ორგანოების ახვევა ზემოთ აღწერილი მეთოდით. ამასთან საჭიროა ოთახში იყოს სიჩუმე.

ამ წიგნის ავტორმა მოიგონა ისეთი საშუალება, რომლის დახმარებითაც შესაძლებელია იშვიათად მივმართოთ ყურების დახშობისა და თვალების ახვევის არასასიამოვნო პროცედურას. შედარებით იოლ შემთხვევებში, მაგალითად: წერითი მუშაობის დროს და ა.შ. ორივე იდაყვით ეყრდნობიან მაგიდის კიდეს. თავს დებენ ხელისგულებზე, ცერა თითით იცობენ ყურებს, შუათითით კი თვალებს . ასეთ პოზაში ყოფნისას უკვე იოლია პასიურ მდგომარეობაში გადასვლა.

ამ ორ მდგომარეობაში ვარჯიში აუცომარეობაში: ყველგან და ყველანაირ სიტუაციაში.

დასასრულს, თავს უფლებას მივცემ, ისევ და ისევ შეგახსენოთ, რომ არც ერთი სავარჯიშო, როგორიც არ უნდა იყოს ის, არ შეიძლება შესრულდეს ამოვსებული კუჭით. საჭმლის მიღების შემდეგ აუცილებელია გავიდეს არანაკლებ 1 საათი. ამის გარდა, მე დაბეჯითებით ვთხოვ მოსწავლეს, განსაკუთრებით დაუთმოს დიდი ყურადღება ამ ორი სულიერი მდგომარეობის განვითარებას. წინსვლის მხოლოდ შემდგომ საფეხურზე, ის ნათლად მიხვდება თუ რამდენად საჭირო და აუცილებელია უმაღლესი ძალების განვითარებისათვის ზემოთ აღწერილ ორივე მდგომარეობაზე (იგულისხმებააზრების აქტიური კონცენტრაცია და პასიური მდგომარეობა – მთარგმ.) აბსოლუტური გაბატონება.

შემდეგი თემა: სუნთქვითი ვარჯიშები.ილებელია დღის ხმაურზე, იმისათვის, რომ შეგვეძლოს მათი გამოყენება ყველანაირი საფრთხის შემთხვევაში და აგრეთვე ყოველ ადგილსა თუ მდგომარეობაში.

უნდა დავაწესოთ ვარჯიში ორივე მდგომარეობაში: ყველგან და ყველანაირ სიტუაციაში.

დასასრულს, თავს უფლებას მივცემ, ისევ და ისევ შეგახსენოთ, რომ არც ერთი სავარჯიშო, როგორიც არ უნდა იყოს ის, არ შეიძლება შესრულდეს ამოვსებული კუჭით. საჭმლის მიღების შემდეგ აუცილებელია გავიდეს არანაკლებ 1 საათი. ამის გარდა, მე დაბეჯითებით ვთხოვ მოსწავლეს, განსაკუთრებით დაუთმოს დიდი ყურადღება ამ ორი სულიერი მდგომარეობის განვითარებას. წინსვლის მხოლოდ შემდგომ საფეხურზე, ის ნათლად მიხვდება თუ რამდენად საჭირო და აუცილებელია უმაღლესი ძალების განვითარებისათვის ზემოთ აღწერილ ორივე მდგომარეობაზე (იგულისხმებააზრების აქტიური კონცენტრაცია და პასიური მდგომარეობა – მთარგმ.) აბსოლუტური გაბატონება.

შემდეგი თემა: სუნთქვითი ვარჯიშები.

მე დავიწყე ვარჯიშების ამოწერა და ნელ-ნელა დავიწყებ შესრულებას,შენგან მაინტერესებს,გამოცდილი გაქვს ეს ვარჯიშები?არ მანაღვლებს დამაზიანებელი იქნება თუ არა,უბრალოდ მიტხარი შედეგი მიიღე?და ფეისბუქი თუ გაქვს რომ დამამატო

[BHH3443344]

მე დავიწყე ვარჯიშების ამოწერა და ნელ-ნელა დავიწყებ შესრულებას,შენგან მაინტერესებს,გამოცდილი გაქვს ეს ვარჯიშები?არ მანაღვლებს დამაზიანებელი იქნება თუ არა,უბრალოდ მიტხარი შედეგი მიიღე?და ფეისბუქი თუ გაქვს რომ დამამატო

GAMARJOBA TU SHEGIDZLIA GADMOMIGZAVNE PDF-I კარლ ბრანდლერ პრახტის წიგნი "ოკულტიზმი"

[ano]

GAMARJOBA TU SHEGIDZLIA GADMOMIGZAVNE PDF-I კარლ ბრანდლერ პრახტის წიგნი "ოკულტიზმი"

პრახტი. ოკულტიზმი