მართალი, რომ ვთქვა რეალურად საქართველოში არ არის სახარბიელო სიტუაცია!
... ამ მთავრობას თავი დავანებოთ, რომელიც ყიდის ყველა კარგ ”ლუკმას” რაც გაგვაჩნია, მაგრამ ეს ჩვენი ბრალიაააა!!!!!!!!! და აი რატომ:
1) კომუნისტების პერიოდში ჩატარებული აგიტაციების გამო დაიწყო ტენდენცია სოფლებიდან ხალხის გადმოსახლება ქალაქებში (დიდ!)
2) შექმნილი იყო ილუზია, რომ ქალაქში ცხოვრება ძალიან ადვილია!!! ხოლო ბუნებაში კი ძალიან რთული! (რას არ შვება რეკლამა და ფსიქოლოგიური ზეწოლა)
ბევრი შეგნებული ადამიანი უარს ამბობდა გაეწყვიტა კავშირი საუკუნეების განმავლობაში მამა-პაპათა ნაშრომ მიწაზე, რომელიც უბრალოდ მიწის ნაკვეთი კი არა, არამედ ბევრად მეტი იყო!
ასეთ ადამიანებს კიდევ იძულებით ჰყრიდნენ, რათა გაეწყვიტათ ის ძლიერი კავშირი მიწასა და ადამიანს შორის.
პატარა გადახვევა: თუ გახსოვთ ჩვენი ისტორიიდან, როდესაც მტერი შემოგვესეოდა ის აჩანაგებდა უბრალო ხალხის ნაკვეთებს-ბაღებს (რადგან იცოდა, რომ მათში იყო ჩვენი სიძლიერე! და ცდილობდა ამოეძირკვა ფესვები!..) მაგრამ როგორც კი მტერი წავიდოდა ქართველი კაცი ჩამოდიოდა ოჯახითურთ თავის გადაბუგულ კარ-მიდამოზე და ნოლიდან იწყებდა ყველაფერს!
ახლა კიდევ რა ხდება? თანამედროვეებს გადაგვავიწყდა მამა-პაპათა სიცოცხლის ხარჯზე შემონახული ჩვენი მიწა (რომელიც ცოცხალი და სულიერია) და ზოგი უცხოეთში გარბის, ზოგიც ქალაქში გამორბის და ამაში ხედავენ ხსნას! (მაგრამ ბედნიერებას ვერ პოულობენ, იმიტომ რომ მას თავად გაურბიან!)
ჩვენს პატრიარქს აქვს ნათქვამი, რომ სამშობლოს დატოვება ფესვებთან მოწყვეტის ტოლფასია! მართალია და სიტყვა ”სამშობლოში” არ იგულისმება ზოგადად საქართველო, არამედ, უფრო ის ფესვები საიდანაც ჩვენი გვარი მოდის და სადაც ვართ ჩვენ მიბმული!
მთელი საიდუმლო იმაში მდგომარეობს, რომ
, როდესაც ადამიანი იბადება იმ ადგილზე (ნაკვეთზე) სადაც მისი ოჯახი ცხოვრობს, ის ავტომატურად ამ (ადგილის საშუალებით) უეერთდება კოსმოს, სამყაროს და ფლობს სრულ ინფორმაციას (მოკლედ, ”დოსტუპი” აქვს რა)!!! ხოლო ჩვენ კი მოკლებული ვართ ამას და ამიტომ არ ვართ სრულფასოვანი ადამიანები.. (არავის წყენინება არ მინდა!
)
არაჩვეულებრივად ლამაზი - საქართველოში მიმოფანტული სოფლები ცარიელდება (დაცარიელდა) პირდაპირ გული გეტკინებათ, რომ ნახოთ! - სადაც ადრე 300 კომლი ცხოვრობდა ახლა ერთ-ორიღა დარჩა!