მოუთმენლად ველი თქვენს მოსაზრებებს ამ თემის ირგვლივ, საინტერესოა როგორი წარმოგიდგენიათ იგი, გქონიათ თუ არა უშუალო კონტაქტი მასთან და რა განსაკუთრებული ნიშნებით გამოირჩევა რიგითისგან. რამდენად რეალურია მისი არსებობა თანამედროვე საზოგადოებაში და ბოლოს ვის სურს იყოს წმინდა. (ან იქნებ უკვე ხართ? )...
ხაზი მინდა გაუსვა რომ აქ არ იგულისხმება რელიგიური წმინდანები, რადგან რელიგია ადამიანებისგან დამოუკიდებლად აღიარებს მათ. საუბარია ჩვეულებრივ არაფრით გამორჩეულ ადამიანზე რომელმაც როგორც მინიმუმ დაიმსახურა ატაროს ეს წოდება "ადამიანი", რომელმაც განიცადა ევოლუცია და "ადამიანი"-დან გახდა "წმინდა ადამიანი"...

balian

მე პირადად რელიგიურ წმინდანების (ქრისტიანების წმინდანებზეც და არამარტო ) უმრავლესობას რო ვუყურებ თვალებში დათრგუნულ ბუნებას უფრო ვამჩნევ ვიდრე საკუთარი ღვთიური ბუნების შეცნობით გამოწვეულ ექსტაზს . და კიდე იმას ვამჩნევ ..ნუ შეილება ვცდები და პროსტა
ეგრე ხატავენ არ ვიცი , მარა რო ვუყურებ ესე მგონია თითქოს მთელი მსოფლიოა მაგათთან ვალში რო ესეთი სპეტაკები არიან .


ხო, ეხლა რაც შეეხება ამას

წმინდანი ნიშნავს ჩემთვის (და არამარტო ჩემთვის) ადამიანს რომელიც განიცდის უპირობო სიყვარულის უწყვეტობას საკუთარ თავში ან მიისწრაფის აქეთკენ .
(ეს უპირობო სიყვარული რას ნიშნავს დიდი თემაა და არ დავიწყებ განმარტებებს (მეზარება)

ჩემთვის პირადად ეხლანდელ რეალობაში ვისაც ვიცნობ არის ესეთი პიროვნება სერგეი ლაზარევი , რომელსაც ვთვლი რო მისი 20 წლიანი კვლევების შედეგად მართლა განიცადა ევოლუცია და აქვს ძალიან სერიოზული ინფორმაცია , მართალია ახალი როგორც ასეთი არაფერია რადგან სხვადსხვა რელიგიების წმინდა წერილებში კოლოსალური ინფორმაციაა და თუ მას სწორად აღიქვავ როგორც თვითონვე იძახის ეზოთერიკა აღარ დაგგჭირდება მაგრა სწორედ რომ სწორედ აღქმის პრობლემაა იყო ყოველთვის და უმაღლესი ჭეშმარიტებების პრიმიტიულად და ზერელედ განმარტება

მოკლედ თავის დამოკიდებულებებზე ეს პიროვნება , თუ მოუსმენ აქ თვითონვე საუბრობს

http://rutube.ru/tracks/3781199.html?v=d14...11edc11370488d8

წმინდანობაზე ნამდვილად არა აქვს პრეტენზია მაგრამ წმინდანობა ჩემი აზრით სულ მუდმივი პროცესია და არა ერთჯერადი აქტი .

balian
ჩემთვის წმინდა ადამიანი არის ადამიანი რომელმაც გაცნობიერებულობის მაღალ დონეს მიაღწია. ანუ გააცნობიერა თავისი ღთაებრივი წარმომავლობა და მისია და იქიდან მოყოლებული მისი ყოველი ნაბიჯი არის შეგნებული. და რაც ეგზისტენსმა თქვა უპირობო სიყვარულის გრძნობა გამოიმუშავა საკუთარ თავში. ბევრს ასეთი ადამიანები წარმოუდგენია განდეგილი ბერების, შამანების და იოგების სახით. მაგრამ გარეგნული ასკეტიზმი არ არის წმინდა ადამიანის უტყუარი ნიშანი. ქუჩებშიც გვხდებიან, სოციუმის ჩვეულებრივი წევრები არიან და ერთი შეხედვით არაფრით გამოირჩევიან

ზუსტად მაგის დაწერას ვაპირებდი ბოლოში (გამომრჩა

პირელყოვლისა გმადლობთ რომ გამონახეთ დრო კომენტარისთვის.
"რო ვუყურებ ესე მგონია თითქოს მთელი მსოფლიოა მაგათთან ვალში რო ესეთი სპეტაკები არიან"
ხატწერის ასეთი სტილი მხოლოდ იმისთვისაა შექმნილი რომ ადამიანში შინაგანი მოწიწება გამოიწვიოს და ხშირად გაცნობიერების გარეშე მოდრიკოს თაყვანის საცემად. არის შემთხვევები როდესაც ასეთ განცდას ჩამქრალი ცეცხლი გაუღვივებია ადამიანის გულში და რომ იტყვიან მოუქცევია. ვფიქრობ რომ თანამედროვე ქართულ ქრისტიანულ სამყაროში შეუძლებელია ეკლესიური ცხოვრების გზის ავლით ეზოთერულ შემეცნებამდე მისვლა. ერთის მხრივ ტაძარი მაინც იძლევა მრავალ კითხვაზე პასუხს, მაგრამ არა ყველაზე, მეორეს მხრივ ძალიან კარგი საწყისია რათა შემდგომ ადამიანმა გაარძელოს სულიერი ევოლუცია უკვე ეკლესიის ჩარევის გარეშე დამოუკიდებლად. ეს უკანასკნელი ძალიან ცოტას თუ გამოუვა ალბად რადგან ეკლესიას გავლენა დიდი აქვს ბრბოზე, ხოლო ადამიანი როგორც ბრბოს ნაწილი იოლად ვერ გამოეთიშება თამაშს.მაგრამ მოდით ეს უკვე სხვა განხილვის საგანი იყოს...

old_man
"ჩემთვის წმინდა ადამიანი არის ადამიანი რომელმაც გაცნობიერებულობის მაღალ დონეს მიაღწია. ანუ გააცნობიერა თავისი ღთაებრივი წარმომავლობა და მისია და იქიდან მოყოლებული მისი ყოველი ნაბიჯი არის შეგნებული. და რაც ეგზისტენსმა თქვა უპირობო სიყვარულის გრძნობა გამოიმუშავა საკუთარ თავში."

მსურს რომ დაგეთანხმოთ თქვენც და Existence-აც, მაგრამ ყველაზე მთავარი, ყველაზე მნიშვნელოვანი და ყველაზე სანუკვარი რამ გამოგვრაჩა "თავისუფლება" ამ სიტყვის ფართო გაგებით. როგორ ფიქრობთ ამის გარეშე შესაძლებელია ფლობდე სრულყოფილ სიყვარულს და იყო წმინდა? თუ კი, იქნებ ვინმემ მომცეს ამაზე პასუხი

ხოლო მე ასე ვთვლი, წმინდაა ადამიანი, რომელიც თავისუფალია ნებისმიერი მიდრეკილებისგან, არ გააჩნია შიში (არაფრის მიმართ და არავის მიმართ), და ფლობს კოლოსალური სიყვარულის გრძნობას ყოველი არსებულის მიმართ...
გეთანხმებით, რომ სოციალურ სივრცეში ასეთები არსებობენ და ისინი გადაშენების პირას არიან ...

Existence
ზალიანაც ცდები.. ხატწეის კანონიკას თავის წესები აქვს, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს რომ წმინდანები რეალურად ეგეტები იყვნენ, თმცა ხატები ბევრ დოკუმენტურ და ისტორიულ ინფორმაციასაც იძლევიან, იმ ადამანებზე და ეპოქაზე.. ეს სხვა ტემაა... ) თანაც ბევრი წმნიდანი დიდი ხნის მანძილზე არ იყო ხოლმე აღიარებული და პირიქით იდევნებოდა კიდეც.. სანამ რაგაც ხილული მინიშნება არ გამჟღავნებულა და არ უიძულებია ეკლესია აღიარებინა ეს ადამიანი წმინდანა..

წმინდა კი ყველა ის ადამიანია,, ვინც დათრგუნა სკუთრა თავში პირადი ინტერესები და გაიხსნა სიყვარულისთვის.. რომელსაც შეუძლია ემსახუროს სხვას სრულიად უანგაროდ..

ვფიქრობ პიროვნების სიწმინდეს პირველ რიგში მისი ღმერთისადმი დამოკიდებულება (სიყვარული) განსაზღვრავს და შემდეგ სხვა დანარჩენი (მათ შორის სხვა ადამიანებთან დამოკიდებულება).

balian



არაფრის კაცო რისი მადლობა მე პირადად უსაქმური ვარ.



არვიცი.. არვიცი.. მე ''მთრგუნავენ'' ბევრი ჩვენი წმინდანების გამომეტყველება და ასევე ჯაინიზმში მაჰავირას გარდა უმრავლესობა , მუსულმანებშიც ბევრი და იოგებიც რომლებმაც ბუდას სიტყვები ბუკვალურად გაიგეს და სხვადასხვა მექანიკური ტექნიკებით იკლავენ ტვინს და აქვთ არა გასხივოსნებულის არამედ დათრგუნულის გამომეტყველება . ნუ მოკლედ ეს ჩემი აზრია



არა რატო გამოგვრჩა... ტრანსცედენტული სიყვარული სხვა არაფერია თუ არა ტოტალური თავისუფლება , ოღონდ ერთი დეტალით
ეს თავისუფლება არის გაცნობიერებული თავისუფლება და არა უბრალოდ თავისუფალი ბიო რობოტი .(ანუ ადამიანი რომელსაც გონია რომ არის მხოლოდ სხეული და ტვინი ესეც დიდი თემაა და აღარ განვაფრძობ



მე კი ასე დაგისმევდი შეკითხვას სიყვარულის გარეშე შეიძლება იყო თავისუფალი და წმინდა ?

td.........




td......... td......... td......... კი ბატონო შეიძლება ვცდები (მეც ხო მიწერია ზევით



ჯერ ჩემამდე არ დადის როგორ უნდა გაღიარონ წმინდანად და არც მაგ მინიშნებების მწამს მე , წმინდანი ხარ თუ არა მარტო სამყარომ იცის და მისი აღიარებაა ყველაზე მთავარი და არა რომელიმე ნაწილაკის.

ზუსტად მაგიტომ ''ვერ ვიტან'' ჭეშმარიტებების ორგანიზებას რომ ცდილობენ .



მოდი რა გთხოვ ეს დათრგუნვა არ გვინდა რა , ესე არ ჯობია ვინც სულ უფრო და უფრო გაცნობიერებით შინაგანად ყოველგვარი ''საკუთარი'' პირობითი გახადა .

ვფიქრობ უსათუოდ საჭიროა თემის გახსნა ღმერთის შესახებ ასეთი სათაურით "ღმერთმა შექმნა ადამიანი ანუ ღმერთმა შექმნა ღმერთი", Улавливаешь ход моих мыслей??? იგრძნობა გავლენა ე.წ. წმინდა მამათა გამონათქვამებისა... (ცუდად არ გამიგო)

Existence
სიყვარული და თავისუფლება ეს ის მცნებებია, რომლებიც ერთმანეთს ავსებენ და რომელებიც ერთმანეთის გარეშე ვერ იარსებებენ. თუ გიყვარს მაშასადამე ხარ თავისუფალი და პირიქით. მინდა ხაZი გაუსვა რომ სიტყა სიყვარულის ქვეში იგულისხმება წმინდა სიყვარული..

td.........


აბსოლუტური შეცდომა. თუ საკუთარ თავში რაიმეს თრგუნავ ეს ნიშნავს რომ ებრძვი საკუთარ თავს პირდაპირი მნიშვნელობით. საჭიროა არა დათრგუნვა, არამედ იმ დონეზე ამაღლება, როდესაც ყველა ბალასტი თავისთავად ჩამოირეცხება. ბრძოლით სიკეთეს ვერ მოიმკის ადამიანი...
"
ფანატიზმის დონეა, არც მეტი არც ნაკლები...

ვახ ვახ მალადეც + მე

მარა შექმნა კი არა ღმერთმა იცეკვა ადამიანი ისევე როგორც ცეკვავს მზეს , წყალს , ''შავ მატერიას'' უცხოპლანეტელებს ,
და კიდევ ათას და ერთ ცეკვას

როცა გავაცნობიერებთ რო მოცეკვავე და ცეკვა ერთია , ეს არის დასრულებული ციკლი .


სუფიზმი, როგორ მიყვარს .

Мансур аль-Халладж --Я есть Истина! ამას მეტი ვინ იტყოდა და მოკლეს კიდეც (მიკლეს პირობითად.

balian
Existence
მოდი სიტყვებს ნუ გამოვეკიდებით დატრგუნვაში ზუსტად ის ვიგულისხმე რომ მასზე მაღლა დადგები, ან უარყოფ, მგონი აზრს მიმიხვდით , ტორემ ნამდვილად არ ვგულისხმობ დატრგუნვაში რარაც ძალადობას.. მიუხედავად იმისა , რომ პირადად ჩემი აზრითდიდი ზალისხმევაა საჭირო ადამიანისთვის , ზოგადად, რომელიც არც სასწაული პირგავარდნილი ბოროტმოქმედია და არც გასხივოსნებული, ფთრბფარფატა არსება, საშუალო ადამიანისათვის დიდი ზალიასხმევაა საჭირო, ზოგჯერ ტკივილების გადატააც(ფიზიკურს არ ვგულისხმობ) ზოგჯერ ბრძოლისაც, სანამ გააცნობიერეს ბევრ ელემენტარულ რამეს, რაც აუხელს თავლებას დ აგაუხსნის გულს ცოტათი მაინც.. არ ვიცი ადრე ეს სხვაგვარად ხდებოდა, დღესსხვა დროა და ზალიან ბევრი სტერეოტიპი ცამოყალიბდა, ბევრი ცრუწესი და ცრუკანონი, რომელსაც ხან ხელისუფლებას მიაწერენ, ხან ბუნებას დ ახან შემოქმედს.. სინამდვილეში კი კონკრეტულ მიზნებს ემსახურება აქ მიწაზე... ადამიანის, საშუალო სტატისტიკური, წესიერი ადამიანი,ძალიანაც კომფორტულად გრნობს თავს ამ ყველაფერსში ად ზუსტად ამის აღიარებაა ყველაზე რთული ხოლმე.. ზოგჯერ გარკვეული გზის გავლა გვიწევს, ზოგჯერ ადამიანურად დიდი ტკივილის გადატანა, ზოგჯერ პიროვნული მსხვრევის.. მე ეს ვიგულისხმე. ვინც ე ბარიერი გადალახა დ აგაიხსნა ბოლომდე ისაა წმინდა თქო.. თორე დაბადებიდან რომ მოგაქვს გარკვეული ცოდნა და ტავიდანვე რაღაცეები ნატელია, მაშინ ადვილია ასეთი ლაპარაკი...



რა არის ფანატიზმის დონე? წმინდანების აღიარება? თუ სამყარომ აღიარა შენ რომ აღიარო ფანატიზმია? ეს ხომ მაგალითია.. განა ცუდია იმის დანახვა რომ ვიღაცამ გარკვეული გზა გაიარა და გაგიმარტივა საქმე ამით? რავიცი..მე ფანატიზმი სხვა რამე მგონია.

ძვირფასო მეგობარო, მე ვთვლი რომ კარგად მივხვდი თქვენს აზრს და გადმოვეცი ჩემი აზრი თქვენივე აზრის შესახებ, არ მესმის რომელ სიტყვებს გამოვეკიდე ან როგორ ხდება სიტყვებზე გამოკიდება ეს ისე ლირიულად რომ გადაუხვიოთ
რაც შეეხება ზემოხსენებულს ფანატიზმის თაობაზე, უკვე ძირშივე ცრურწმენაა როდესაც საუბარია ხილულ მინიშნებაზე, რომელიც თითქოს აიძულებს ეკლესიას ამათუ იმ ადამიანის წმინდანად შერაცხვაS. მაინც ორმელ მინიშნებებზეა საუბარი საინტერესოა . ჩემის ღრმა რწმენით ესაა აბსოლუტური სიბრმავე ან თუნდაც სრული უსუსურობა, როდესაც საუბარია ამათუ იმ მინიშნებაზე ან რაიმე სასწაულ მოვლენაზე რომელიც შემდგომ გვაიძულებს ვირწმუნოთ ღმერთი და გვქონდეს მისი შიში. ძვირფასო მეგობრებო პირდაპირ გეტყვით (თუმცა თქვენ იცით ეს), რომ ნებისმიერი რელიგია ეკლესია მისი მამათავარნი და მათზე თაყვანისმცემელი ბრბო, ეს ნიშნავს სულიერ დეგრადაციას სიყალბეს და აუტანელ ცხოვრებას. გულწრფელად უთანაგრძნობ ნებისმიერ მრევლს, რომელიც კუთხეში მიმწყვდეულ თაგვს ჰგავს, და ორმელსაც სულის სიწმინდე და გასხივოსნება, ტაძრის თუ ხატების თაყვანისცემა ჰგონია...
და კიდევ, ვერაფრით ვერ მივხვდი რას ნიშნავს "განა ცუდია იმის დანახვა რომ ვიღაცამ გარკვეული გზა გაიარა და გაგიმარტივა საქმე ამით?" თუ იხუმრე მაშინ გეტყვი რომ ნამდვილად გამეცინა . და თუ არა, მაშინ გიპასუხებ, თუკი ვინმემ რაიმე გზა განვლო, მხოლოდ იმისთვის რომ საკუთარი სული განეწმინდა, დარწმუნებული ვარ მას აზრადაც არ მოუვიდოდა რომ იგი ოდესმე წმინდანი გახდებოდა, либо он не святой. და მითუმეტეს ჩემი დარდი სულაც არ ჰქონია მას
მე ვცდილობ რომ უმთავრესად დაგეთანხმო...

balian
მე კი მხოლოდ ის ადამიანები მეცოდებიან მთელი გულით, რომლ;ებიც ბრმა კნუტებივით დადიან და ვერ ხედავენ იმ სამყაროს რაც მათ გარშემოა.. ტაძრის და ხატების ტაყვანისცემა ნამდვილად სულიერი სიბრმავეა და აქ გეტანხმები.. იმ წინადადებსა რაც შეეხება რომელიც ვერ გაიგე , განგიმარტავ, ნებისმიერი ჩვენტაგანი, რომელიც ზრუნავს საკუტარი სულის გაზრდაზე და სიყვარულის გამრავლებაზე, რომელიც მიდის მხოლოდ სიყვარულის გზით დაცდილობს იპოვნოს საკუთარ თავში ღმერთი ის ასევე ზრუნავს ატასობით ადამიანზე , რომელიც დედამიწაზეა.. რადგან სიყვარული არაა სტატიკური რამ, პატარა ნაპერწკალს აქვს უნარი დიდ კოცონს დაემსაგვსოს, და თუშენ 1 ნაპერწკალიც კი გათბობს შენს გულში, ის კოცონი ატასს გაატბობს და მატაც აუნთებს გულებს.. მე ეს ვიგულისხმე, ცუდია რომ ვერ მიხვდი..

უცნაურია, მაგრამ წუხელ სიზმარში ვიღაცამ მითხრა: ადამიანს წმინდა არ შეიძლება ეწოდოს, არამედ მხოლოდ წმინდანი, რადგან წმინდა მხოლოდ ღმერთიაო. რა ვიცი, მე პირადად ეს საკითხი არასდროს მადარდებდა ამ კუთხით. ალბად რომელიმე ეგრეგორის ტალღაზე დავჯექი სიზმარში შემთხვევით
ახლა ეს თემა დავინახე და დავწერე რა

სწორად უთქვია..
წმინდა რომელიც წმინდად ცხოვრობს.. დამარცხებული ყავს ვნებები.. ცდილობს სხვებს დაეხმაროს...
გარკვეული კავშირიც აქვს ალბათ თავისნაირებთან..
წმინდანი უფრო სხვა არის.. არვიცი