სინესთეზია - ბერძნული συναίσθησις— ერთდროული შეგრძნება, ერთიანი შეგრძნება სინესთეზია - გრძნობათა უნებური კავშირი. ფენომენი, როდესაც მგრძნობელობის ერთი ორგანოს გაღიზიანების დროს წარმოიქმნილ შეგრძნებებს დაყვება ერთდროულად სხვა მგრძნობელობის ორგანოთა გაერთიანებული საპასუხო რეაქციები. ეს დამატებით შეგრძნებები არის რა უნებიერი, აღიქმება სინეზთეტისგან როგორც გარე სამყაროს განუყოფელი რეალური ნაწილი. განსხვავებით იმის, რაც წარმოიქმნება მის ფიქრებში. სინეზთეთის გონებაში ეს შეგრძნება ხშირად განთავსებულია სხეულის გარეთ. თანამედროვე მკვლევარები ამ ფენომენს პირველი ექვსი მგრძნობელობის უნარის შემდეგ (მხედველობა, სმენა ,ყნოსვა, შეხება, გემოვნება, ინტუიცია) აგრეთვე უწოდებენ მე-7 გრძნობას.
მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნების სინეზთეთიკური საზოგადოებების მიხედვით ადამიანებში ამ მოვლენის არსებობის განსხვავებული სტატისტიკური მონაცემები არსებობს. მაგალითად აშშ-ს სინესთეთიკური საზოგადოების მიხედვით ეს ფენომენი ყოველ 30 000 ადამიანში მხოლოდ ერთი შემთხვევაა, ხოლო ანალოგიურ იაპონური საზოგადოების მონაცემთა მიხედვით ეს მოვლენა გავრცელებულია ყოველ 50 000 ადამიანში ერთზე.
სინესთეზია გამოირჩევა კიდევ სხვა განსაკუთრებულობით, რომელიც მას განასხვავებს შემოქმედებითი ფანტაზიების ნაყოფის ანდა მაღალფარდოვანი პოეზიისაგან. მისი ხატოვნების სიცოცხლის უნარიანობა და რეალობა უქმნიან პიროვნებებს ჩვეულებრივი გრძნობების ფონზე კიდევ უფრო მეტ მიზიდულობას. თუ, ლოგიკურად ვიმსჯელეთ სინესთეზია არ უნდა იყოს ადამიანის ტვინის მოღვაწეობის პროდუქტი. ვინაიდან ტვინი ევოლუციონირებს თავისი ფუნქციების ანატომიურ გაყოფაზე.
სინესთეზია არ წარმოადგენს შეგრძნებების დარღვევას. ეს მოვლენა ამა, თუ იმ ფორმაში გვხდება თითქმის ყველასთან, ბავშვობის პერიოდში. სინესთეზიის მოვლენები უპირველესად განსხვავდებიან დამატებითი შეგრძნებების ფორმებით მხედველობითი, სმენითი, გემოვნური, შეგრძნებითი და სხვა....
სინესთეზია შეიძლება წარმოიშვას არჩევითობით, მხოლოდ გარკვეულ შთაბეჭდილებებზე, ანდა ვრცელდება ყველა ამა,თუ იმ ხატოვნების შეგრძნებებზე. სინესთეზიის დამახასიათებელ მაგალითს წარმოადგენს მუსიკის აღქმა ზოგიერთ კომპოზიტორების მიერ. სადაც მუსიკალური ტონები მათ წარმოდგენაში აღიქმება გარკვეულ ფერებში .სინესთეზიის მოვლენები ზოგიერთ ადამიანებში დაკავშირებულია ციფრების, დღეების კვირების და ა.შ. ”შეფერადებულად” შეგრძნებებთა წარმოსახვაში.
ასევე ცნობილია რომ, სინესთეზიის მოვლენა გადადის შთამომავლობაში და ამ დროს შესაძლებელია ისიც, რომ ერთიდა იმავე ოჯახში იყოს ორი ან რამოდენიმე სინესთეტი. მაგალითად ცნობილ რუს მწერალს სინეზთეტს ვ.ნაბოკოვს დედა, მეუღლე და შვილი ყავდა ამ მე-7 გრძნობის მატარებლები. შვეიცარელი ფსიქიატრი ეიჰენ ბლეილერი რომელმაც მსოფლიო მეცნიერებას დაუტოვა”შიზოფრენიის” და ”აუტიზმის” მცნებები, წარმოადგენდა სინეზთეტს, რომელსაც განვითარებული ჰქონდა გრაფო-ფერადოვანი (ასოების ხედვა ფერებში) სინესთეზიის ფორმა. მსოფლიოს ცნობილი პიროვნებებიდან სინეზთეტებს წარმოადგენდნენ კომპოზიტორები ფერენც ლისტი და იან სიბერიუსი. ზოგადად სინესტეტები ჩვეულებრივი ადამიანებისგან არ გამოირჩევიან მაღალი ინტელექტუალობით, სუსტები არიან მათემატიკაში. აქვთ ცუდი ორიენტაციის უნარი და უმეტესობას გააჩნიათ მანიაკალური ლტოლვა წესრიგის და სიმეტრიისკენ. მეხსიერება მათ არა ზუსტი აქვთ. მაგალითად სინესტეტისგან მოსალოდნელია რომ, მოისმინოთ შემდეგი ფრაზა ”არ მახსოვს ამ ქუჩის დასახელება მაგრამ ნამდვილად ნარინჯისფერია”.
ბოლო მონაცემების მიხედვით ამ ფენომენის არსებობს აგრეთვე განსხვავებული ფორმებიც. რომლებიც თავისი უნიკალურობით განსხვავდებიან ტიპიურ სინეზთეტური ფორმებისგან. აქვე აღსაღნიშნავია ის ფაქტიც რომ, განსაკუთრებით მაღალი მგძნობელობით და ექსტრასენსორული უნარით დაჯილდოებული ადამიანების, არა უმცირესი ნაწილი წარმოადგენენ სინეზთეტებს. ამის ნათელ მაგალითია ამერიკელი ფსიქოლოგი და მკვლევარი, ავტორი ტერმინის ”ინდიგო ბაშვები” , სინეზთეტი ნენსი ენ ტეპი.
საბოლოოდ ”სინესთეზია” დღეისათვის არის უფრო მეტი შეკითხვები ვიდრე პასუხები. ვინაიდან სინესთეტების უმრავლესობის შთაბეჭდილებები ხშირად ერთი და იგივე საგანზე ფერების და ბგერების აღქმის მიხედვით განსხვავებულია, და ამ ფენომენის უდიდესი ნაწილი დარჩენილია ამოუხსნელი.