მინდა ამ ყველაფრის მართვა ვისწავლო და უფრო განვივვითარო ეს უნარი.
კეთილი იყოს შენი შემოსვლა ამ ფორუმზე. შენ თუ 15 ის ხარ მე 39 ის ვარ. მერე რა... ასაკს არა აქვს მნიშვნელობა. მხოლოდ ერთს გეტყვი,რომ ბედნიერი ხარ, რომ ამდროში დაიბადე, იმიტომ რომ ეს დრო მეტი თავისუფალია, არსებობს მეტი ლიტერატურა, ალბათ არსებობს მეტი გაჭირვებაც, მაგრამ ყველაფერი ეს დაგეხმარება შენ, რომ სულიერად უფრო დიდი გახდე, ვიდრე ხარ.
გეტყვი ჩემი ბავშვობის შესახებ:– პატარა რომ ვიყავი ნათლად ვხედავდი ადამიანთა და საერთოდ ყველაფრის ველს(ვხედავდი დაახლოებით აურას). ვისაც ვკითხე არავინ არ იცოდა არაფერი ამის შესახებ. ვიფიქრე მაშინ, გავიზრდები და სკოლაში ვისწავლი მეთქი.
ახლა ვიცინი და
ვამბობ რამდენი დრო დაიკარგა. ბოლოს იმზომამდე მივედი, რომ ვთქვი არ არსებობს მეთქი. დღეს ბევრი ვარჯიში მჭირდება, ჩემი ბავშვობის ხედვა რომ დამიბრუნდეს, ვხედავ აურას, მაგრამ მხოლოდ გონების დაძაბვით. მაშინ მე მარტო ვიყავი. შენ ბედნიერი ხარ, მარტო არა ხარ. ალბათ თითოეული ჩვენგანი შევეცდებით გაგიწიოთ მცირედი დახმარება. მხოლოდ ერთ რჩევას მოგცემ,–ყველა მოვლენას მშვიდი თვალით შეხედე. უმთავრესია ირწმუნე, რომ ღმერთი არსებობს, არ აჩქარდე, თორემ შეიძლება შეცდომის ჩადენა ადვილად. მეც ჩავიდინე შეცდომა, მაგრამ არ მეშინია, არ მეშინა იმიტომ, რომ ვიცი ღმერთის ძალა, თუ სადუმლო უსასრულოა. მთავარია არ შეგეშინდეს. შეეცადე სახარების კითხვას. შეეცადე გააკეთო რელაკსაცია , ანუ სხეულის მოდუნება(ვარჯიში, როცა მთელი სხეული დუნდება და შენ შენს სხეულს მშვიდად ათვალიერებ), პირადად ჩემი აზრია, არ იჩქარო მედიტაცია ჯერ. მერე თვითონ იგრძნობ ამის დროს.საშიში არაფერია. შენი თმის ბეწვს ვერ შეეხება ეშმაკი, იმიტომ რომ სულ მალე ის შენთვის არც იარსებებს. შენი სახე თანდათანობით გაივსება ღიმილით, და იგრძნობ ღიმილის და სიცილის და სიყვარულის უდიდეს ძალას.
იფიქრე ღმერთის ძალაზე ყოველ დღე, ყოველ საათს, ყოველ წუთსა და ყოველ წამს.