ამ თემას ჰგავს და აქვე დავდებ:
სურვილები
ყოველი ჩვენთაგანი – პირველ რიგში სულია, არსი, ცოცხალი და უხილავი ცეცხლი, რომელიც ვრცელდება გარეგნულად გამოვლენილ სივრცეში, ანათებს მას თავისი ყურადღებით და მოქმედებს მიწიერი სხეულის მეშვეობით. სული იწვის შიგნიდან, თავისი არსიდან, მაგრამ იმისთვის, რომ სივრცეში იმოძრაოს, სხვა არსებები უნდა მიიღოს, რომლებიც შეინარჩუნებენ ამ ცეცხლს.
სულის ცეცხლი, ისევე როგორც ყველა სხვა სახის ცეცხლი, ყოველთვის უჩინარია. ჩვენ შეგვიძლია მხოლოდ მისი ალი დავინახოთ – წვადი ნაწილაკები, რომლებიც გარედან შედიან მასში. ჩვენი სულის ცეცხლის ალს ჩვენივე სხეული წარმოადგენს. იგი მოგროვებულია გარე სივრციდან საკვების მეშვეობით. სხეულს ყოველთვის თან ვატარებთ, რათა იგი თანდათან იწვებოდეს და ეხმარებოდეს ჩვენს გადაადგილებას გარე სივრცეში. იგი, როგორც სანთლის პარაფინი, გამოვლენილს და ხილულს ხდის ადამიანს, ისევე როგორც ალი – ცეცხლს.
როცა სხეულით შემოსილი ჩვენი არსების ცეცხლი გარე სივრცეში მოძრაობს, სხეული იფიტება და შიმშილს გრძნობს – ძლიერ სურვილს მიიღოს გარედან ის, რაც დააკმაყოფილებს ამ შიმშილს. ეს მოთხოვნილება მწვავეა, მტანჯველია და შიგნიდან გვწვავს.
სიტყვა «желание» ძალიან ჰგავს სიტყვას «жалиться», ანუ «жаловаться». რაღაც “გვექავება” შიგნით, გვკბენს და გვწვავს შიგნიდან. მანამ, სანამ არ დავაკმაყოფილებთ ამ ქავილს, მოსვენება არ გვაქვს. სურვილებს გააჩნიათ უკმარისობის, არასრულობის, არამთლიანობის, ძლიერი საჭიროების ბუნება.
სანსკრიტზე მშიერ არსებას, რომელსაც შეუძლია შიმშილის და მოთხოვნილების გამო ნებისმიერი შემხვედრი შეჭამოს, ეწოდება «რაქშასი» ანუ დემონი. იმ არსებებს ჩვენში, რომლებიც სურვილებს ჰბადებენ, და მათი საჭიროებების დაუყოვნებელ დაკმაყოფილებას მოითხოვენ – პატარა რაქშასები, დემონები ეწოდებათ. ყველაზე დიდი და ხშირი სურვილი ჩვენში – ესაა ვისუნთქოთ და ვჭამოთ. ეს სურვილები განპირობებულია შეგრძნებით – “თუ მე არ ვისუნთქებ და შევჭამ – მოვკვდები”. ამ ძირითადი სურვილებით ადვილად შეგვიძLია ამოვიცნოთ საკუთარ თავში ორი მთავარი რაქშასი. ერთს სუნთქვა უნდა, მეორეს კი ჭამა.
სხეული ხშირად საჭიროებს ჰაერის ცეცხლოვან არსებებს, რომლებსაც “ჟანგბადს” ვუწოდებთ. კუჭი ხშირად საჭიროებს არსებებს, რომლებსაც გარესამყაროდან მოვიპოვებთ და ვაწვდით მას მოსანელებლად. ასევე არსებობენ პატარა რაქშასუნები – ჩვენი გრძნობათა ორგანოები. ისინი მოითხოვენ, რომ შესაბამისი შთაბეჭდილებებით გამოვკვებოთ. ჩვენი კანი შეხების შეგრძნებას ითხოვს, თვალები სინათლეს და ხატ-სახეებს ითხოვენ, სმენა – შესაბამის ხმებს და ა.შ.
სურვილების არსებობის აზრი იმაშია, რომ გვიბიძგოს გარესამყაროში მოძრაობისკენ და საჭირო ჰაერის, საკვების და შთაბეჭდილებების (სიამოვნებების) მოპოვებისკენ. თუ არ იქნება სურვილები, ჩვენ ვერ შევძლებთ და არც მოგვინდება მოძრაობა. ზოგიერთი სურვილი (რაქშასუნა) გვაიძულებს რომ თვალები გავახილოთ და სიცოცხლის გარე სივრცე შევიგრძნოთ, სხვა სურვილები (რაქშასუნები) გვიბიძგებენ, რომ გარესამყაროში ჩვენი გრძნობათა ორგანოების მკვებავი მოვლენები ვეძებოთ.
ის, ვინც ჩვენში გარესამყაროდან სხვადასხვა არსებების მიღებას მოითხოვს, ამ მიღებულს მოიხმარს, ხარჯავს და შემდეგ ისევ ითხოვს. ეს ხდება ყოველთვის და განუწყვეტლივ გვითრევს ამ სამყაროსადმი მიჯაჭვულობაში.
სამყაროს, რომელშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, სურს, რომ მასში დავრჩეთ და შევინარჩუნოთ მისი არსებობა, ისევე როგორც ქალს უნდა, რომ მამაკაცი მუდამ მის გვერდით იყოს, გამუდმებით შედიოდეს მასში და აცოცხლებდეს, არსებობის აზრს აძლევდეს მას. ასევე სახლიც უკეთ გრძნობს თავს, თუ ვინმე ცხოვრობს მასში და მოიხმარს მას.
დედამიწა გვაკავებს, რათა შეინარჩუნოს თავისი არსებობა. გამუდმებით გვთავაზობს თავის ახალ სიკეთეებს და შესაძლებლობებს. ისინი, ვინც იფიქრებენ, რომ ამ სამყაროს გარეშე არსებობა შეუძლებელია, კვლავ და კვლავ დაიბადებიან დედამიწაზე. ხოლო ისინი, ვისაც ესმის სურვილების და სამყაროსთან ურთიერთობის მთელი მექანიკა, მაგრამ აქვთ განზრახვა, რომ იარონ წინ – უფრო მაღალი სამყაროებისკენ, მეტჯერ აღარ დაიბადებიან დედამიწაზე. ასეთ ადამიანებს «გასხივოსნებულებს» უწოდებენ. მათ აქვთ სხეულში სურვილები (რაქშასუნები) მაგრამ ეს სურვილები წყნარები და მშვიდები არიან და არ უშლიან ხელს მაღალი სივრცის, მაღალი სამყაროების განცდაში.
ახლა, ვიცით რა სურვილების ბუნება, ჩვენ შეგვიძლია ადეკვატურად მოვეპყროთ მათ. ისინი გვეხმარებიან მიწიერი მიზნების გადაწყვეტაში, რომლებიც დაკავშირებულნი არიან გადარჩენასთან და მიწაზე გვარის გაგრძელებასთან. მათ გააჩნიათ დემონური, ანუ დაბალი ბუნება, რომებიც აუცილებელია მიწაზე არსებობისთვის.
ამიტომ სურვილები ითხოვენ განუწყვეტელ კონტროლს და ძალაუფლებას მათზე. თუ თავისუფლებას მივცემთ მათ, ისინი დაანგრევენ ადამიანის და მისი გარშემომყოფების ცხოვრებას.
ადამიანები, რომლებიც ცხოვრობენ საკუთარი სურვილების (რაქშასების) მმართველობის ქვეშ – ძალიან ეგოისტურნი (დემონურნი) და დამანგრეველნი არიან.
ხოლო თუ ადამიანს გააჩნია ძლიერი სურვილები, მაგრამ მკაცრი კონტროლის და ძლიერი მართვის ქვეშ ჰყავს ისინი, მაშინ შეუძლია გააჭენოს მათზე, როგორც ძლიერ ცხენებზე, იაროს თავისი მიზნებისკენ, და აღასრულოს საკუთარი დანიშნულება.
სტატიის ავტორი ოლეგ ბოკაჩოვი:
http://dhanur.ved.bz/zhelaniya/
ჰოდა რთულია ამ ყველაფრის მართვა. ბევრი ენერგია მიაქვს. 
თან ყველა რჩევა სისულელეა მაინც არ გაიგებ სანამ დრო არ მოვა და არ მომწიფდება ეს ყველაფერი 
ვაიმე ხალხო თვალები დახუჭეთ და სპირტის სუნი იგრძენით ეგრე არაა საქმე