Help - Search - Members - Calendar
Full Version: კაცობრიობა და სიზმრების ისტორია
ეზოთერიული ცოდნის ფორუმი > ძირითადი განყოფილება > სულიერი და ფიზიკური პრაქტიკები > სიზმართხილვა
tikoroma
სიზმრების ისტორია


უძველესი დროიდან სიზმრებს მნიშვნელოვანი ადგილი ეკავა ადამიანის ცხოვრებაში. პირველი ცნობები მის შესახებ ძველ ეგვიპტურ ჩანაწერებში გვხვდება. ეგვიპტელებს მიაჩნდათ, რომ სიზმრის მეშვეობით ღმერთებთან დაკავშირება შეეძლოთ. ისინი სამი ტიპის სიზმარს აღწერდნენ:
1. ღვთიური სიზმრები, რომლებშიც ღმერთები ეცხადებოდნენ და მოითხოვდნენ რაიმეს შესრულებას თაყვანისცემის და ერთგულების ნიშნად. მაგალითად, თუთმოს IV-ს სიზმარში ღმერთი ჰამარკუსი ეჩვენა და აუწყა, რომ თუ მოაგროვებდა ქვიშას სფინქსის გარშემო და ღმერთის ტაძარს აღადგენდა, ფარაონი გახდებოდა.
2. წინასწარმეტყველური სიზმრები - რომლის დროსაც იღებდნენ ინფორმაციებს მომავალი მოვლენების შესახებ, იგებდნენ დაკარგული ობიექტების ადგილ-სამყოფელს, იძენდნენ სამედიცინო ცოდნას და ა.შ.
3. ინფორმაციული სიზმრები _ სიზმარში იღებდნენ ინფორმაციას ამა თუ იმ საკითხის შესახებ. მაგ. ქალღმერთი ჰათორი ეჩვენა ერთ პირს და უთხრა, თუ რომელი ადგილი იქნებოდა საუკეთესო მის დასაკრძალად.
ეგვიპტელთათვის მნიშვნელოვანი იყო სიზმრების განმარტება, ზოგი თავის ცხოვრებას ამ საქმეს უძღვნიდა. ერთ პაპირუსში ვკითხულობთ - მე განვმარტავ სიზმრებს, ღმერთებმა მომცეს ამისი თანხმობა.
ეგვიპტელებს არ ჰყავდათ სიზმრების სამყაროს განმგებელი ერთი რომელიმე ღვთაება. ისიდა, იმჰოტეპი, სეთი, თოთი, სერაპისი, პთა სოტმუ და ამონ-რა - ყოველ მათგანს ჰქონდა სიზმრის ტაძრები და ისინი ღია იყო ყველასთვის, განურჩევლად ასაკისა, სტატუსისა და სქესისა. მხოლოდ სიზმრის მსურველს აუცილებლად უნდა ერწმუნა ღვთაების გავლენა და ასევე ტაძარში “წმინდად” უნდა მისულიყო, ანუ წინა ღამე უბიწოდ უნდა გაეტარებინა. სიზმრის მხილველი ღმერთებს ძღვენს მიართმევდა, ილოცებდა და მიდიოდა დასაძინებლად. იმ ღამით მისთვის საინტერესო საკითხის შესახებ ნახავდა სიზმარს. მხოლოდ ისიდას ტაძარში იმას შეეძლო შესვლა, ვისაც თავად ქალღმერთი გამოეცხადებოდა სიზმარში და ტაძარში მიიწვევდა.
თავდაპირველად ეგვიპტური სიზმრების ხილვის მეთოდი სამკურნალო თვალსაზრისით გამოიყენებოდა, იღებდნენ სამედიცინო ცოდნას, სწავლობდნენ განსაკურნებელ ლოცვებს ან უშუალოდ ღმერთები განკურნავდნენ ხოლმე. ამ მხრივ ყველაზე პოპულარული ისიდა იყო, მას უწოდებდნენ “ყოველი დაავადების მკურნალს”.
ისიდა
ერთ ეგვიპტურ წიგნში ახსნილია, რომ სიზმარში ნანახი სიმბოლოები საპირისპირო მნიშვნელობით უნდა გავიგოთ, მაგალითად, სასიამოვნო სიზმარი მოსალოდნელ უბედურებას მოასწავებს. აქვე მოთხრობილია ქურუმთა კლასზე, რომელთაც მაგიურ საქმეთა ოსტატებს უწოდებდნენ და რომლებსაც სიზმრების ახსნა შეეძლოთ.
ეგვიპტელების მსგავსად ბერძნებიც განიწმინდებოდნენ, როცა სიზმრის მოვლენას ითხოვდნენ. გარდა ამისა ზღუდავდნენ გარკვეულ საკვებს, მაგ. ალკოჰოლს და ლობიოს. შესაწირავი დამოკიდებული იყო მთხოვნელის მატერიალურ შესაძლებლობებზე.
საბერძნეთში თავდაპირველად მიაჩნდათ, რომ მხოლოდ ზევსი მოავლენდა სიზმარს, მაგრამ დროთა განმავლობაში ეს ფუნქცია სხვა ღმერთებსაც მიაწერეს - ათენას, ჰერას, არტემიდეს, ასკლეპიოსსა და პანს. ამ უკანასკნელს “სიზმრების დირიჟორს” უწოდებდნენ. ხოლო ორი ღმერთი - ძილის ღმერთი ჰიპნოსი და მისი შვილი, სიზმრების განმგებელი მორფევსი - მთლიანად ამ სფეროს განაგებდნენ.
მორფეუსი

ბერძნებს სჯეროდათ, რომ ღმერთებს შეეძლოთ სასჯელის სახით ცრუ სიზმრებიც გამოეგზავნათ მათთვის. ერთ-ერთი ცნობილი ცრუ სიზმარი ზევსმა მოუვლინა მეფე აგამემნოს ტროას ომის დროს, როცა მან აქილევსის ტყვე ქალი მიისაკუთრა. სიზმარში აგამემნონს თავისი სანდო მრჩეველი ეჩვენა და უთხრა, რომ ტროაზე შეტევა გამარჯვებას მოუტანდა. მეფე სიზმრის რჩევას მიჰყვა, მაგრამ დამარცხდა. ზევსს სწორედ ეს ჰქონდა ჩაფიქრებული.
ბერძნებს სჯეროდათ ნეგატიური სიზმრების ახდენისა, ამის თავიდან ასაცილებლად ისინი განიბანებოდნენ ცივი წყლით, უამბობდნენ სიზმრებს მზეს ან მსხვერპლს სწირავდნენ ღმერთებს, რომ დაეცვათ უსიამოვნებებისაგან.
ცნობილია, რომ ჰიპოკრატე იყენებდა პაციენტების სიზმრებს დიაგნოზის დასმის დროს. მას სჯეროდა, რომ ზოგი სიზმარი ღვთაებრივადაა შთაგონებული და გამოხატავს რომელიმე შინაგანი ორგანოს მდგომარეობას.
არტემიდორუსი იყო პირველი, ვინც ტრადიციული მეთოდისგან განსხვავებით, სიზმრის ახსნისთვის მნიშვნელობას ანიჭებდა ადამიანის ვინაობას, საქმიანობას, დაბადების თარიღს, ჯანმრთელობას, ოჯახურ და მატერიალურ მდგომარეობას. თვლიდა, რომ ამ მონაცემებზე დაყრდნობით სიზმრების უფრო ზუსტი ახსნა შეეძლო
tikoroma
რომში სიზმრებით წინასწარმეტყველებას იმდენად დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდნენ, რომ იმპერატორმა ავგუსტუსმა ბრძანება გასცა, თუ ვინმე სიზმარს ნახავდა რომში, სახალხოდ ბაზრის მოედანზე უნდა მოეყოლა, რათა ქვეყნისთვის სასიკეთო წინასწარმეტყველება არ მიჩქმალულიყო. უცხოელი ღმერთების მიღებამდე, რომაელებს სიზმრების განმგებელი ორი ღმერთი ჰყავდათ: ქალღმერთი ფაუნა, მოგვიანებით ბონა დეად წოდებული, მას თაყვანს სცემდნენ ქალები, რომლებსაც წინასწარმეტყველურ სიზმრებს უგზავნიდა. ასევე მისი ძმა, ან ქმარი – ფავნუსი სიზმრებს მამაკაცებს მოუვლენდა, მასვე სთხოვდნენ მოსავლის დალოცვას. როცა რომში ბერძნული და ეგვიპტური ღმერთების თაყვანისცემა დაიწყეს, ისიდა და სერაპისი ძალიან პოპულარული გახდა. სიზმრებით წინასწარმეტყველება და მათი ინტერპრეტაცია რომში ქრისტიანობის მიღებამდე გაგრძელდა. ამის შემდეგ ყველაფერი წარმართული აიკრძალა.
ბონა დეა
ქრისტიანობა არ აღიარებს სიზმრებს, თუმცა ბიბლია შეიცავს რამდენიმე ეპიზოდს ღვთისგან ჩაგონებული სიზმრების შესახებ და გვიამბობს ადამიანებზე, ვისაც მათი ახსნა შეეძლოთ. ფაქტიურად, ებრაელები ორივე მოვლენას აღიარებდნენ – სიზმრსაც და ხილვასაც.
დაბადების წიგნში მოთხრობილია იოსების ისტორია, რომელიც ძმებმა გაყიდეს, როცა უამბო სიზმარი, თუ როგორ სცემდნენ თაყვანს მზე, მთვარე და 11 ვარსკვლავი. შემდეგ მან თავი დააღწია საპყრობილეს, როცა ფარაონის სიზმრის ახსნა შეძლო. მიუხედავად ამ ისტორიებისა, მთელს ქრისტიანულ სამყაროში ითვლება, რომ სიზმრებს ეშმაკი განაგებს. იოანე ოქროპირი ამბობდა, რომ ხალხი არაა პასუხისმგებელი თავის სიზმრებზე, თუმცა უნდა მოინანიონ ისინი. მარტინ ლუთერ კინგს მიაჩნდა, რომ სიზმრები ეშმაკისაა, რომ ღვთის სიტყვას მხოლოდ ეკლესია გვაუწყებს და სიზმარს არაფერი აქვს საერთო მასთან.
მეთვრამეტე საუკუნიდან ევროპელებიც დაინტერესდნენ სიზმრებით. მრავალი წიგნი გამოქვეყნდა ამ თემაზე, მრავალფეროვანი ფანტასტიკური დასახელებებით, მაგალითად იყო ასეთი: "სამეფო სიზმრების წიგნი", "ძველ ეგვიპტელ მკითხავთა უკანასკნელი შთამომავალი და სამი გრძნეული ჯადოქარი".
პირველი ამერიკული სიზმრის სიმბოლოთა ლექსიკონი გამოვიდა 1767 წელს ბოსტონში, მას ცოდნის ახალი წიგნი ეწოდა. მაშინ ბევრს მხოლოდ ორი წიგნი ჰქონდა ოჯახში – ბიბლია და სიზმრების ლექსიკონი.

tikoroma
ჩრდილო ამერიკელ ინდიელთა ტომები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდნენ სიზმრებს. მათი მეშვეობით მნიშვნელოვან ინფორმაციებს იღებდნენ ღმერთებისგან ან წინაპართა სულებისგან. სიზმრად ნანახის საფუძველზე შეიქმნა მრავალი სარიტუალო სიმღერა, ცეკვა და ინსტრუმენტი, ასევე მრავალფეროვანი სამკურნალო საშუალებები. ისინი იყენებდნენ სიზმრებს სულიერ ძალებთან დასაკავშირებლად. ხშირ შემთხვევაში შუამავლის როლს ტომის შამანი ან ბებიაქალი ასრულებდა.
ცალკეულ ტომებს საკუთარი წარმოდგენები ჰქონდათ სიზმრების შესახებ. ნავახოს ხალხს მიაჩნდა, რომ მხოლოდ პოზიტიური ან ნეგატიური სიზმრები არსებობს, ხოლო ოჯიბვას ტომელები განიხილავდნენ კარგ, ცუდ, ლამაზ, ავის მომასწავებელ, უიღბლო, მტკივნეულ და შერეულ სიზმრებს. იროკეზებს სჯეროდათ, რომ სიზმრები უფრო მნიშვნელოვანი იყო, ვიდრე რეალური ცხოვრება, ხოლო მარიკოპას ხალხის აზრით, ცხოვრებაში რაიმე წარმატებას იმიტომ მიაღწიეს, რომ ეს უკვე მოხდა სიზმარში. ჩეროკის ტომის ინდიელი თუ სიზმარში ნახავდა რომ ჩხრიალა გველმა ვინმე დაკბინა, ამ ადამიანს ისე ექცეოდნენ, თითქოს რეალურად დაეგესლოს გველს.
ინდიელი ბავშვები სრულწლოვანების ასაკამდე დიდ დროს უთმობდნენ სიზმრის პრაქტიკას. მათი მიზანი იყო, გამოეწვიათ სიზმრები, რომლებშიც სულიერ ძალას მოიპოვებდნენ. ამაში მონაწილეობას იღებდნენ ბიჭებიც და გოგონებიც, თუმცა გოგონები წყვეტდნენ პრაქტიკას სქესობრივი მომწიფების შემდეგ, რადგან მთავარი მიზანი – შვილის გაჩენის შესაძლებლობა, უკვე მიღწეული იყო.
ყველაზე ცნობილი სიზმრის-ინსპირირებული წარმოდგენა იყო სულების ცეკვა, რომელიც 1890 წლიდან გავრცელდა. წინასწარმეტყველი ვავოკი ამტკიცებდა, რომ ეს ცეკვა მას წინაპართა სულებმა ასწავლეს, რომ იგი ააღორძინებდა ინდიელთა ტომებს, განდევნიდა თეთრკანიანებს და ინდიელთა მიწაზე ბიზონებს დააბრუნებდა. ის უარყოფდა ძალადობას, მოუწოდებდა ინდიელებს ომის გზა მიეტოვებინათ და ბედნიერი ცხოვრებისთვის მომზადებულიყვნენ. საზეიმო ცეკვა სწრაფად გავრცელდა ინდიელთა ტომებს შორის. ისტორიკოსი ჯეიმს მონი წერს, რომ სარიტუალო ცეკვა, რომელსაც ის შეესწრო, 125 ადამიანმა დაიწყო და დასასრულისკენ ეს რიცხვი გაორმაგდა. ბევრ მათგანს სჯეროდა, რომ ცეკვის შედეგად შეიმოსებოდა მაგიური პერანგით, რომელიც დაიცავდა თეთრკანიანთა ტყვიისაგან.

tikoroma
სენოის სიზმრების მართვის პრაქტიკა
სენოის ტომი მალაიზიის მთიანეთის აბორიგენი მოსახლეობაა. ისინი ოდითგანვე იცნობდნენ გაცნობიერებული სიზმრების ფენომენს და იყენებდნენ მას პრაქტიკაში. სენოელები ხასიათდებიან, როგორც სიკეთით სავსე, მშვიდობისმოყვარე ადამიანები, მათში არ არის ფსიქიკური დაავადებების ან ძალადობის შემთხვევები. ისინი დარწმუნებულები არიან, რომ სიზმრების მართვა ეხმარებათ იყვნენ ყველაზე ჯანმრთელი და ბედნიერი ხალხი მთელს მსოფლიოში.

სენოი სიზმრებს დიდ მნიშვნელობას ანიჭებს. ყოველ დილით ოჯახში ერთობლივად განიხილავენ ღამით ნანახს. პატარებს ასწავლიან, როგორ მოიშორონ კოშმარები და გახადონ სიზმარი სასიამოვნო და ფერადოვანი. თინეიჯერობის ასაკიდან ისინი აღარც ხედავენ კოშმარებს.

სენოი ასწავლის, რომ სიზმარში საშიშროებას არ უნდა გაექცე, არამედ უნდა დაუპირისპირდე და დაამარცხო ის. მაგალითად, თუ ბავშვი ხედავს, რომ თავს ვეფხვი დაესხა, მშობლები აქეზებენ მასთან საბრძოლველად, უხსნიან რომ "სიზმრის ვეფხვი" მას ვერაფერს ავნებს და მეორედ მასთან შეხვედრისას უნდა შეებრძოლოს. თუ ბავშვი სუსტია და არ სჯერა, რომ ვეფხვს მოერევა, შეუძლია დასახმარებალდ "სიზმრის მეგობარი" მოიხმოს. ასევე შეიძლება ყველა პრობლემის დაძლევა, მთავარია გახსოვდეს რომ სიზმრის მართვა შეგიძლია: თუ ცეცხლში დაწვა გემუქრება, გამოიყენე წყალი, თუ კლდიდან გადმოვარდი - აფრინდი და ნარნარად დაეშვი მიწაზე.

სიზმრის პერსონაჟები, ძირითადად, ჩვენი გონების მიერ იქმნება, ამიტომ მათთან დამეგობრება იოლად შეგვიძლია. რაც მეტი "სიზმრის მეგობარი" გვეყოლება, მით უკეთესი. თუ მაინც არის ვინმე მტრულად განწყობილი, მას უნდა შევებრძოლოთ, როცა დავამარცხებთ, იგი სამუდამოდ წავა ჩვენი სიზმრებიდან.

სენოი ბავშვობიდან სწავლობს, როგორ ისიამოვნოს სიზმრებში: იფრინოს, იმოგზაუროს, გააკეთოს აღმოჩენები და თუნდაც მოკვდეს სიზმარში, მას შეუძლია დაბრუნდეს უკან უკეთესი და უფრო ძლიერი სხეულით.

ყველაზე სასურველი, რაც შეიძლება გაცნობიერებულ სიზმარში მოხდეს, ესაა "სიზმრის საჩუქრის" მიღება, რაშიც შემოქმედებითი ნიჭი იგულისხმება. სენოი გადმოსცემს თავის სიზმრებს ფერწერით, ჩუქურთმებით ან მუსიკით.

სენოის ტომის მამაკაცი. 1932 წ.
tikoroma

"ფრანგი მედდას სიზმარი", ილუსტრაცია წიგნისა "სიზმრების ინტერპრეტაცია". ავტორი სანდორ ფერენზი
biggrin.gif
drabavik
საინტერესოა, ძველ ეგვიპტემდე თუ იყო დანერგილი სიზმრებისადმი დამოკიდებულების პრაქტიკა?

პირადად ჩემ მაგალითზე შემიძლია ვთქვა, რომ რეალობას საკმაოდ ჩაჭიდებული ადამიანი ვარ, მაგრამ მქონია გამოცდილება, რომ ისეთი სიზმარი მინახავს 1:1 ში დამთხვევია რეალობას (ჩემი ძალიან ახლო მეგობრის დაპატიმრება, რომელსაც არანაირი შეხება არ ქონია კრიმინალთან და დამესიზმრა თითქოს პოლიცია ეძებდა და ერთად გავრბოდით, რუსეთ-საქართველოს ომის წინ დამესიზმრა, თითქოს ვდვ-ს ფორმა მეცვა და რუსულ ქვედანაყოფში ვიყავი, შემდეგ რუსებმა ამომიცნეს და მომსდევდნენ და ა.შ.), რომ შეუძლებელია სიზმრების გენიალურობაში ეჭვი შემეპაროს.

მიუხედავად და ამ ფაქტებისა, მაინც ვარწმუნებდი თავს, გარეკილი ხომ არ მაქვს-მეთქი და ვცდილობდი უგულებელმეყო ეს ყველაფერი, რამოდენიმე წლის წინ, საერთოდ არანაირი შეხება არ მქონდა აღნიშნულ თემატიკასთან ("მისტიკას" რასაც უწოდებენ) დაკავშირებით, სამსახურიდან გამომდინარე არც ფილმებს/სერიალებს არ ვუყურებდი და არც რაიმე ლიტერატურას ვკითხულობდი, მაგრამ მახსოვს სიზმარი, თითქოს რამოდენიმე უცხო ადამიანთან ერთად რომელიღაც მთაში გამოქვაბულში მოვხვდი, რომელიც უფრო "სულთანების სასახლეებს" წააგავდა შიგნიდან, 1200 ნაბიჯი მახსოვს რატომღაც და კედელზე "გასაღებს" ვეძებდით, რადგან თითქოს ნატვიფრ, მოქარგულ და მოხატულ კედლებში ვეძებდით "გასაღებს", რომელიც მიგვიყვანდა გაუჩინარებულ ადამიანებთან. თითქოს შემთხვევით ვიპოვეთ ეს "გასაღები" და კედელმა მოძრაობა დაიწყო, უზარამაზარი კედელი დაიძრა, რომლის შიგნითა მხრიდანაც უცნაური სინათლე გამოდიოდა, მაგრამ როცა შევედით, თითქოს იგივე განათება იყო და ორი მხრიდან კიბეები, ჩვენი მხრიდან ჩამავალი ცენტრში დიდი მოედნისკენ და იქითა მხრიდან ამომავალი. უეცრად რაღაც არსება გამოხტა, რომელიც ადამიანს წააგავდა, მაგრამ საკმაოდ პრიმიტიულად, უხამსოდ, უფრო სწორად კი "მონსტრულად" გამოიყურებოდა, თითქმის შიშველი სხეული ჰქონდა, მხოლოდ ქვედა ტანს უფარავდა პატარა კაბა, სასაცილოა ამას რომ ვწერ, მაგრამ მაინც... თავზე მელოტი იყო, მაგრამ მხოლოდ ერთგან ჰქონდა "კიკინასავით' თმა შეკრული, პრიმიტიული, აგრესიული მზერა და გამოზნექილი ქვედა ყბა, ფიზიკურად ძლიერი აღნაგობა, მაგრამ!!! მხოლოდ ერთი დეტალი იყო, თითქოს ერთ-ერთი ხელი შეზრდილი ჰქონდა მკერდზე და ზემოდან კანის აპკიც კი ჩანდა, მახსოვს ძლივს მუნჯურად ლუღლუღებდა და გვემუქრებოდა, რომ ამოგვხოცავდა ყველას, ჩვენკენ რომ გამოეშურა დანა მოვიშველიე და შეზრდილ ხელზე კანის აპკში ჩავარტყი და ამოვუსერე მთლიანად, რომ ხელი განთავისუფლებოდა, მოკლედ ვიცი დებილობაა, მაგრამ თითქოს ბრძოლა შეწყდა, გაუხარდა, რომ მეორე ხელი გაუნთავისუფლდა და გაგვატარა კიბის მეორე მხარეს. კიბის იქითა მხარეს, ყველაზე საოცარი და ლამაზი რამ იყო, რაც კი ოდესმე ცხოვრებაში მინახავს... ბავშვობაში ალბად ყველას გქონდათ პრიზმები, სადაც სხვადასხვა ფერებში მოზაიკურ ფიგურებს ვაწყობდით, მოკლედ თითქოს ამ მთის გულში რაღაცგვარი კოსმოსური პლატფორმა იყო მოთავსებული, თითქოს მატარებლის ბაქანი, რომელიც სადღაც სიცარიელეში, შავ უსასრულობაში ეკიდა, რატომღაც კოსმოსის განცდა გამიჩნდა, ხოლო ბაქანთან ზემოხსენებული პრიზმის ფერებში გამჭირვალე კრისტალური სამკუთხა პრიზმისებრი ნაგებობა იდგა ჰორიზონტალურად, თითქოს ხომალდი იყო... მოკლედ, როგორც მივხვდით, ეს მთის გული, რაღაც პორტალის მგავსი რამ იყო, რომელიც მთელი მსოფლიოს სხვადახვა წერტილებთან ერთგვარი სისტემით იყო დაკავშირებული, რომ გავიღვიძე ვივარაუდე, რომ "გატყორცნა" მთის მწვერვალიდან ხდებოდა...

მოკლედ, ეს სიზმარი რატომღაც დამამახსოვრდა. განსაკუთრებით კი, 1200 ნაბიჯი, 1200 მეტრი, საერთოდ ციფრი 1200...

დიდი ბოდიშით, ალბად დაგღალეთ ამ ისტორიით, მაგრამ ყველაზე უცნაური ჩემთვის ის იყო, რომ რაღაც პერიოდის შემდეგ (ზუსტად არ მახსოვს,, სრულიად შემთხვევით მაილ.რუ-ზე ფოსტის შემოწმებისას ახალი ამბები სადაც ჩანს ვკითხულობ, რომ თურმე აღმოჩენილ მიწისქვეშა ქალაქების ქსელში ერთ-ერთ გამოქვაბულში მკვლევარებმა გაიარეს ზუსტად 1200 მეტრი და წააწყდნენ 60 სანტიმეტრიან ქვის კარებს...

მოკლედ სიზმრები ძალიან უცნაური, იდუმალი და საინტერესო მოვლენაა ჩვენს ცხვორებაში და ღმერთმა გვიმრალოს კარგი სიზმრები!
tikoroma
drabavik
ნებისმიერი ჭეშმარიტი "სიზმრებზე მონადირე" ინატრებდა მსგავს სიზმარს! თან რა მხატვრულად აღწერე. ძლივს მოვწყდი ბეჭდების მბრძანებელს და კიდე ეს მინდოდა?! biggrin.gif biggrin.gif

მე ბევრ ნიშანს ვპოულობ სიზმრებში, თუნდაც ასე პირდაპირ არ ხდებოდეს.
და ჩემი დაკვირვებით და ბევრის თქმითაც, ნამდვილად მხოლოდ ის არსებობს რაც ჩვენთვის არსებობს, რისი არსებობაც ან გვწამს ან ვიცით. და ყველაფერს მხოლოდ იმდენი მნიშვნელობა აქვს, რამდენადაც ჩვენ მიგვაჩნია მნიშვნელოვნად
tikoroma


"სიზმარმჭერი" ამერიკელი ინდიელების ერთ-ერთი ყველაზე მომხიბლავი ტრადიციაა. მისი ფორმა დაკავშირებულია ინდიელთა წარმოდგენებთან წრის შესახებ, რომელსაც ძალისა და ერთობის სიმბოლოდ მიიჩნევენ. ამის საფუძველზე მათ მრავალი სიმბოლო შექმნეს, ერთ-ერთი მათგანია "სიზმარმჭერიც". მისი დანიშნულება "პატრონის" ძილის დაცვა და მისთვის სიზმრების "შერჩევაა".
ინდიელებს სჯერათ, რომ ღამით ჰაერი ნეგატიური და სასიამოვნო სიზმრებით ივსება. რაც მეტი "სიზმრის დამჭერი" ჰკიდია სასთუმალთან, მით უფრო ნაკლები კოშმარი და ნეგატივი შეერევა ადამიანის სიზმრებს. პოზიტიურმა სიზმრებმა კარგად იციან გზა - ისინი გაძვრებიან ნაქსოვის ცენტრში დატოვებულ ხვრელში და ბუმბულებს ჩაყვებიან მძინარისაკენ, ხოლო ცუდმა სიზმრებმა არ იციან გზა, აბლაბუდაში იხლართებიან და განთიადზე, მზის პირველი სხივების გამოჩენისთანავე იღუპებიან.



პირველი "სიზმარმჭერი" შეიქმნა ოჯიბვეს ტომის მიერ და მისი ძალებისადმი რწმენა უძველესი დროიდან გამჯდარია მათში. ახალშობილის სასთუმალთან აუცილებლად ჰკიდებენ ბებია-ბაბუის მიერ მოქსოვილ "სიზმარმჭერს", რომელიც ჩვილის უშფოთველი ძილისა და ლამაზი სიზმრების გარანტიაა.

ტარდიციულ "სიზმარმჭერს" წკეპლებისგან ქსოვენ, მასალად წითელ ტირიფს, ვაზს, ან ტირიფის ოჯახის სხვა მცენარეებს იყენებენ. ნორჩ წნელებს შეაერთებენ ცენტრში, შემდეგ კი მათზე ახვევდნენ "ქსელს" რკალად ან სპირალურად, აბლაბუდის მსგავსად. ბოლოს კი ნატურალური ბუმბულით და ნახევრად ძვირფასი ქვებით ამკობდნენ. ერთი ძვირფასი ქვა თითო ბადისათვის, რადგან სიცოცხლის ქსელსაც ერთი შემოქმედი ჰყავს. "სიზმარმჭერის" ცენტრალური ხვრელი წარმოადგენს შემოქმედ წერტილს, რომლისგანაც ყველაფერი იქმნება.


"სიზმარმჭერის" დასამზადებლად საჭიროა ტირიფის წნელი რკალისთვის და მოსართავები - ბუმბული, მძივები, მიმართულების მაჩვენებელი ისარი ან სხვა მსგავსი. ზომა, რკალის დიამეტრი განსაზღვრული არ არის. ბადე, ძირითადად, ობობას ქსელის მსგავსად იქსოვება, ცენტრში ხვრელის დატოვება აუცილებელია. სასურველია "სიზმარმჭერის" ისეთ ადგილას დაკიდება, რომ დილით მზის პირველი სხივები მას ეცემოდეს.


tikoroma
ოჯიბვეს ტომისგან "სიზმარმჭერის" დამზადების ხელოვნება სხვა ტომებშიც გავრცელდა. ჩეროკის და ლაკოტას ტომის ხალხი მას საკუთარი დიზანით ამზადებენ და ახალი ლეგენდებიც მოუგონეს.

ოჯიბვას ლეგენდები:
1. მოხუცი ქალის სამყოფელში ობობამ დაიდო ბინა და ქსელის გაბმა დაიწყო. ქალი თვალყურს ადევნებდა მის საქმიანობას. ერთ დღეს შვილიშვილმაც შენიშნა ობობა და მისი მოკვლა სცადა, მაგრამ ბებიამ არ დაანება და სთხოვა, არაფერი ევნო მისთვის. როცა შვილიშვილი წავიდა, ობობამ მადლობა გადაუხადა ქალბატონს და სანაცვლოდ შესთავაზა, რომ მასსა და მთვარეს შორის გაჰკიდებდა დამცავ ქსელს, რომელიც ცუდ განზრახვებს მახეში გააბამდა და მას ვეღარ მისწვდებოდა.



2. სხვა თქმულებით, ასიბიკააში (ობობა-ქალი) ზრუნავდა თავის ხალხზე, ვინც შვილებად მიაჩნდა. როდესაც ოჯიბვეს ხალხი ჩრდილო ამერიკის ოთხივე კუთხით გაიფანტა, ასიბიკააში ამ მძიმე დროს მოგზაურობდა ყველა ჩვილთან და აკვანთან ერთად. მას შემდეგ ბებიებმა დაიწყეს ჯადოსნური ქსელის ქსოვა ტირიფის წნელების გამოყენებით.
წრიული ფორმის "სიზმარმჭერი" ასახავს მზის მოგზაურობას ცარგვალზე. ზოგი "სიზმარმჭერის" ქსელზე მიბმული რვა წვერი სიმბოლოა ობობა-ქალის რვა ფეხისა. ცენტრში მიმაგრებული ბუმბულები მის სუნთქვას წარმოადგენს.

3. ძველ დროში ანიშინაბეს (ოჯიბვეს) ხალხი ძლიერ იტანჯებოდნენ კოშმარებით. უხუცესები და ცდილობდნენ ამ პრობლემის მოგვარებას თუმცა ვერაფერს შველოდნენ. უამრავი ადამიანი შეიკრიბა საბჭოზე, რომლის დროსაც უფროს ბელადს ხილვა ჰქონდა - მან ნახა აბლაბუდას რკალი, მორთული მძივებითა და ბუმბულებით. ტოტემმა აუხსნა, რომ ეს ქსელი შეაკავებდა კოშმარებს, ხოლო ნათელ სიზმრებს გზას გაუხსნიდა. მას შემდეგ დაიწყეს "სიზმარმჭერების" შექმნა და უსიამოვნო სიზმრებს თავი დააღწიეს.


ლაკოტას ლეგენდები:
1. ლაკოტას ლიდერი, რომელსაც სულიერი ხედვის მიღება სურდა, მაღალ მთაზე უდიდეს ბრძენ მასწავლებელს - იკტომს შეხვდა. იკტომი მას ობობას სახით ეჩვენა. მან აიღო ტირიფის რგოლი და შიგნით ბადე ამოაქსოვა. იკტომმა განუცხადა ლაკოტას ლიდერს, რომ არსებობდნენ ბნელი და ნათელი ძალები, რომლებიც ცდილობენ შეაღწიონ ადამიანის სიზმრებში. "სიზმარმჭერი" გზას გაუხსნის ნათელ ძალას, ხოლო ბნელ ძალებს შეაკავებს და დაწვავს. იკტომმა ურჩია მას "სიზმარმჭრები" დაემზადებინა თავისი ხალხისთვის, ის მიიზიდავს პოზიტიურ სიზმრებს, სხვაგვარად ღამის ქარი გაფანტავდა მათ.

2. დიდი ხნის წინათ, როცა სიტყვა ბგერა იყო, ლაკოტას ტომის სულიერ წინამძღვარს უმაღლეს მწვერვალზე ხილვა ჰქონდა. მას იკტომი, ბრძენი მასწავლებელი და მკვლევარი, ობობას სახით ეჩვენა. იკტომი მას საიდუმლო ენაზე ელაპარაკებოდა. ობობა-იკტომმა აიღო უხუცესის ტირიფის რკალი და ბუმბულები, ცხენის ძუა, მძივები და დაიწყო ბადის ქსოვა. ის ესაუბრებოდა უხუცესს ცხოვრების ციკლის შესახებ, როგორ გავივლით ჩვილობის, მოზარდობის ასაკს სრულწოვანებამდე და ა.შ. და ბოლოს, როცა ვბერდებით, ჩვენ კვლავ ჩვილივით უმწეონი ვხვდებით და სხვების ზრუნვას ვსაჭიროებთ, ამით ცხოვრების ციკლიც სრულდება. ამ დროის განმავლობაში, - განაგრძობდა იკტომი საუბარს და თან ბადეს ქსოვდა, - ჩვენს ცხოვრებაში მრავალი ძალა არსებობს, ზოგი კეთილი, ზოგიც ბოროტი. თუ თქვენ მოუსმენთ კეთილ ძალებს, ისინი სწორი მიმართულებით გატარებენ; ხოლო თუ მოუსმენთ ბოროტ ძალებს, ისინი მცდარ გზაზე გაგიყვანენ და დაიღუპებით. ასე რომ, ამ ძალებს შეუძლიათ დაგეხმარონ ან ხელი შეგიშალონ ბუნებრივ ჰარმონიაში.
როცა იკტომი ქსოვას მორჩა, ბადე უხუცესს გაუწოდა და უთხრა: ბადე შუაში ხვრელით თქვენი წარმატებული ცხოვრების საწინდარია. ბადის გამოყენება დაეხმარება თქვენ ხალხს მიზნების მიღწევაში, ნათელი იდეების, ოცნებების, ხედვების ასრულებაში. თუ კი დიდი სულის რწმენა გექნებათ, ბადე გაატარებს ნათელ იდეებს, ბოროტ ზრახვებს კი მახეში გააბამს და დაღუპავს.

უხუცესმა თავისი ხილვა ხალხს გაანდო და მას შემდეგ ინდიელები საწოლებთან "სიზმარმჭერებს" ჰკიდებენ და თავიანთი მომავლის გასაცრელად.
ნათქვამია, რომ სიზმრების დამჭერს ხელში მომავლის ბედი უჭირავს..

ეს ბუნებრივი სიზმარმჭერი


ესეც ბუნებრივია პრინციპში biggrin.gif

tikoroma
წავალთ-წამოვალთ და ისევ მთვარესთან მივდივართ biggrin.gif
უნდა გავფრინდე ერთხელ, ახლოდან დავათვალიერო. თან ისეთი მნიშნება მქონდა სიზმარში - ვიღაცამ დამანახა დიდი სავსე მთვარე და ეს ძალიან მნიშვნელოვანია, ყურადღება მიაქციეო-მითხრა. მთელი დედამიწა შემომატარა და აქცენტი მაინც მთვარეზე გააკეთა.
გაიგე ახლა იმიტომ ვნახე ეს რომ მე მივანიჭე მნიშვნელობა მთვარის ღმერთებს, თქმულებებს და გადმოცემებს, თუ იმიტომ მითხრა რომ მართლა მნიშვნელოვანია ეს თემა
drabavik
tikoroma
დიდი მადლობა სასარგებლო ინფორმაციისთვის და თბილი სიტყვებისთვის, უბრალოდ ვცდილობდი ოდნავ გასაგებად ამეღწერა ის რაც მაშინ "ვნახე და განვიცადე".

ყველაზე გულდასაწყვეტი ის არის, რომ სიზმრების მრავალფეროვნებაში, მაშინ, როცა უზომოდ კარგ სასიამოვნო სიზმარს ვნახულობ, დეტალები მავიწყდება.
მაგალითად თუ არ ვცდები გუშინწინ კონკრეტული ადამიანის სახელი და გვარი (ქართველი აშკარად არ იყო) მითხრეს, ვისთანაც რაღაც ან ვიღაც უნდა მენახა, გავიღვიძე - მახსოვდა, მაგრამ როცა ჩაწერა მომაფიქრდა უკვე ამოშლილი მქონდა მეხსიერებიდან.

წუხელ უაზრო კოშმარებს გადავრჩი, უბრალოდ ვიმალებოდი აფხაზებისგან და რუსებიგან smile.gif და დედაჩემის ნატვრა იყო ბაბუაჩემის საფლავზე ასვლა და დალაგება, ასე რომ მშობლიურ აფხაზეთში ვიყავი, სოხუმის ცენტრიდან კელასურამდე ფეხით გავედი და მივხვდი, რომ გზა შემეშალა, მართალია სიბნელე იყო, ნისლი, მაგრამ ძალიან თბილი გრძნობა დამრჩა, ბაბუაჩემის საფლავის პოვნა მინდოდა, უბრალოდ ვერ მივაღწიე იქამდე, გამომეღვიძა.
tikoroma
drabavik
წუხელ ალბათ მშობლიური ადგილების და წარსულის მონატრების დღე იყო biggrin.gif მეც ჩემი ბებია-ბაბუის სოფელში მივდიოდი ფეხით, გზა დამებნა მთებში და ვხეტიალობდი უაზროდ biggrin.gif

რაც შეეხება სიზმრების დავიწყებას, ხშირ შემთხვევაში სიუჟეტი არცაა მნიშვნელოვანი. ის რასაც სიზმარში ვისწავლით მაინც ჩვენში რჩება და როცა დაგჭირდება ცნობიერების ზედაპირზე ამოვა, არ აქვს მნიშვნელობა იცოდე რომ ეს ინფორმაცია, რჩევა იქნება თუ ცნობა რაიმეს შესახებ, როდის რომელი სიზმრიდან მიიღე.
მქონდა შემთხვევა როცა თვეების განმავლობაში რაღაცეებს მასწავლიდნენ სიზმარშI და ვერ ვიმახსოვრებდი რას მეუბნებოდნენ.
თუმცა რაღაც დროის განმავლობაში ისეთ თემებზე დავიწყე საუბარი, ფიქრი და ანალიზი, რაზეც არც წამიკითხავს რეალობაში და არც ცოდნა მქონდა.
stalini
ჰო ეს მთელი ფილოსოფიაა tikoroma ყოჩაღ გიშრომია ეტყობა რომ პრაგმატულად შეხედე ყოველივე ამას კარგია რომ ასეთი მონდომებული ხარ ვაფასებ ყოველივეს ფორუმისთვის მართლაც საჭირო კაცი ხარ ბოდიშით რომ ხოტბას ვასხავ ამ ადამიანს მაგრამ ნაშრომი რომ არ აღმენიშნა არ შეიძლებოდა.
JUST PROGRESS
ise saintereso kanonzomierebis danaxva sheidzleba - yvela civilizacia vinc am fenomens ragac sulier , gvtaebriv-mistiur samyarostan akavshirebda, gaqra an ganadgurda (romaelebi, egviptelebi, dzveli saberdzneti ...)
stalini
ჰო ეგეც საფიქრალია და მთავარი ატლანტიდა არ დაგავიწყდეს მასში სამყაროს ცოდნაა დამალულიო ამბობენ კიდევ შამბალის მთა რომელშიც პარანორმალური მოვლენები ხდება .
tikoroma

JUST PROGRESS
ციტატა
ise saintereso kanonzomierebis danaxva sheidzleba - yvela civilizacia vinc am fenomens ragac sulier , gvtaebriv-mistiur samyarostan akavshirebda, gaqra an ganadgurda (romaelebi, egviptelebi, dzveli saberdzneti ...)


მაგათი განადგურება სიზმრებს ნაკლებად უკავშირდება, ჩემი აზრით smile.gif
JUST PROGRESS
stalini
tikoroma

კი, შამბალაც უნდა აღვნიშნოთ და ატლანტიდაც smile.gif მე აი რამ დამაინტერესა - რა კავშირშია სიზმრები და კაცობრიობის ისტორია როგორც ასეთი? აქვთ თუ არა სიზმრებს ისტორია? მართლა უცნაურია ცოტა არ იყოს...

გამახსენდა დოკუმნეტური ფილმი "ფაზა", სადაც ამბობენ ასეთ რამეს: ადამიანის ცნობიერება ისტორიის მანძილზე თანდათანობით ვითარდებოდა და იკავებდა მისი ღვიძილის დროს, მერე კი გაფართოვდა, არ ეყო ადგილი და გადაინაცვლა ძილის მდგომარეობაზეც! ...

http://www.youtube.com/watch?v=9ccwvj3s7WI

ამაზე რა აზრის ხართ, რამე კანონზომიერება არსებობს სიზმრებსა და ჩვენს რეალურ ისტორიას შორის? smile.gif
tikoroma
JUST PROGRESS
ეს ფილმი არ ვიცი.
daliela
გუშინ ვნახე ერთ-ერთი ყველაზე მაგარი სიზმარი რომელიც ოდესმე მინახავს
ძალიან ნათელი და რეალური

გიზის პირამიდაზე რომელიც მთლიანად ბზინავდა ოქროსფრად
შუაში იჯდა ბავშვი ასე 8-10 წლის და ტიროდა იმაზე, თუ რატომ არ ახსოვდა თავისი წინა ინკარნაციები
ეს ამიხსნა კაცმა რომელიც გვერდით მედგა და ამ პირამიდას გავყურებდით
კიდევ ვიღაცეები იყვნენ ჩვენთან ერთად ოღონდ არ მახსოვს.. მგონი სხეულებიც არ ჰქონდათ მაგრამ ვიცი რომ მარტო მე და ეს კაცი არ ვიდექით
მქონდა არაჩვეულებრივი დაცულობის,სტაბილურობის შეგრძნება
და კიდევ იმის რომ ვსწავლობდი

wub.gif wub.gif wub.gif wub.gif
tikoroma
daliela
ციტატა
გიზის პირამიდაზე რომელიც მთლიანად ბზინავდა ოქროსფრად
შუაში იჯდა ბავშვი ასე 8-10 წლის და ტიროდა იმაზე, თუ რატომ არ ახსოვდა თავისი წინა ინკარნაციები
ეს ამიხსნა კაცმა რომელიც გვერდით მედგა და ამ პირამიდას გავყურებდით
კიდევ ვიღაცეები იყვნენ ჩვენთან ერთად ოღონდ არ მახსოვს.. მგონი სხეულებიც არ ჰქონდათ მაგრამ ვიცი რომ მარტო მე და ეს კაცი არ ვიდექით
მქონდა არაჩვეულებრივი დაცულობის,სტაბილურობის შეგრძნება
და კიდევ იმის რომ ვსწავლობდი


მიყვარს ასეთი სიზმრები <3
tikoroma
ტიბეტური სიზმრის იოგა
ლუციდური სიზმრების პრაქტიკას ტიბეტელმა ბუდისტმა ბერებმა დაუდეს სათავე. პრაქტიკა სიზმარში გაღვიძებას და მის მართვას ითვალისწინებს, რასაც ბუდისტი ბერები უმეტესად ეზოთერული მიზნებისთვის იყენებდნენ, იღებდნენ სხვადასხვა შესაძლებლობებს, უკავშირდებოდნენ უმაღლეს ძალებს, რაც ეხმარებოდათ სულიერ განვითარებაში მომდევნო საფეხურზე ასულიყვნენ.
ეს ამოცანებია:
პრაქტიკა სადჰანა (სულიერი დისციპლინა).
მიეღოთ კურთხევა, ინიციაცია, უფლებამოსილება.
ემოგზაურათ სხვადასხვა ადგილებში, განზომილებებში, კოსმოსში.
ურთიერთობისთვის იდამთან (ტიბეტში, უმაღლესი სინათლის ღვთაება, რომელსაც უკავშირდებიან მედიტაციის დროს).
შეხვედროდნენ სხვა გონიერ არსებებს.
ეფრინათ და შეეცვალათ ფორმები, გარდასახულიყვნენ სხვა არსებებად.
ტიბეტელი იოგების საბოლოო მიზანი იყო „გაექროთ“ სიზმარი, მუდმივად ცნობიერი გაეხადათ იგი.
როცა გავთავისუფლდებით ფიზიკური სტიუმულისაგან (საძილე სხეულის მოთხოვნილებებისგან) და კონცეპტუალური სტიმულისაგან (სიზმრის გონებისგან) შესაძლებელი ხდება დავაკვირდეთ ყველაზე სუფთა ფორმას შეგნებული ცნობიერებისა.

ყოველი წუთი მღვიძარებისა აისახება ყველა ოცნებაში, რომელიც გახსოვთ. ტიბეტელ ბერებს სჯეროდათ რომ ეგო მოგზაურობს ძილის დროს, მოივლის იმავე ადგილებს, სადაც ჩვენ ვყოფილვართ რეალურ ცხოვრებაში და იმეორებს ყველაფერს, რაც გადაგვხდენია.
ამიტომ მნიშვნელოვანია გაღვიძებისას სიზმრები ჩვენს მოგონებებს შეავადაროთ. ეცადეთ არ გაინძრეთ მანამ, სანამ ყველაფერს არ გაიხსენებთ, რადგან ფიზიკური მოძრაობისას ასტრალური სხეულის სიმშვიდე ირღვევა და მოგონებები იკარგება.
როცა სიზმრებზე მედიტირებთ იმეორეთ ფრაზა: რაომ გაომ (მახვილი მოდის ო-ზე, თითოეული სიტყვა ორ მარცვლად იყოფა), ეს ხელს შეუწყობს ქვეცნობიერს თქვენს მოგონებებზე ფოკუსირდეს.

ტიბეტელმა გურუმ მარპამ შეიმუშავა სიზმრის იოგის პრაქტიკის რამდენიმე ეტაპი.
პირველ რიგში, საჭიროა სიზმარში გაღვიძება, გამორკვევა. მეორე, მან უნდა გადალახოს ყველანაირი შიში, უნდა მიაღწიოს, რომ სიზმარში ვერაფერმა ავნოს. მაგალითად, ხელით შეეხოს ცეცხლს და არ დაიწვას.
ამის შემდეგ უნდა იფიქროს, რომ ყოველი მოვლენა სიზმარსა და ცხადში მსგავსია, რადგან ყველაფერი ცვალებადია, ცხოვრება ისეთივე ილუზიაა, როგორც სიზმარი, რადგან მუდივად იცვლება. ორივე ობიექტი სიზმრისაც და ცხოვრებისაც ბუდისტური მსოფლმხედველობით ცარიელია და არსებითი მნიშვნელობა არ აქვს. ეს არის სცენა სიზმრებისა, ილუზიისა, და მიაჩნიათ რომ ყოველივე გარესამყაროში მაიას (ილუზიის) გამოვლინებაა.
მეოთხე, პრაქტიკოსმა უნდა გააცნობიეროს, რომ მას შეუძლია სიზმრების მართვა, გაკონტროლება. მაგალითად, შეუძლია შეცვალოს საგნები: დააპატარაოს, შეამსუბუქოს, გააერთიანოს, გადააქციოს სულ სხვა რამედ, მაგალითად ცეცხლი აქციოს წყლად.

ამ ყველაფრის დაუფლების შემდეგ, სიზმრის მხილველმა უნდა ირწმუნოს, რომ მისი სხეულიც ისეთივე არარეალურია, როგორც სხვა ყველა საგანი სიზმარში. მან უნდა ირწმუნოს, რომ ის არ არის სიზმრისეული ორგანო. ამის მიღწევა მღვიძარებისას ძალიან ძნელია, მაგრამ სიზმარში ეს შესაძლებელია, რადგან ის, ვისაც სიზმრის კონტროლი შეუძლია, მარტივად შეიცვლის ფორმას, ან სულაც გაიქრობს სხეულს.

ბოლოს ტიბეტელი ბერები ახდენდნენ ღვთაებების ვიზუალიზაციას ლუციდურ სიზმარში, ბუდას, ბოდისატვას ან დაქინის. ისინი ამბობდნენ, რომ უერთდებოდნენ სუფთა სინათლეს, უფრომო არსებობას. პრაქტიკოსს ევალებოდა ამ ხატებებზე კონცენტრირება ფიქრების გარეშე. საუკეთესო შედეგი იყო, რომ გაღვიძებისას რჩებოდნენ სინათლის ღვთაებებთან ერთიანობაში, ისევე, როგორც გაცნობიერებულ სიზმრებში.





tikoroma
ქართული ფოლკლორული მასალებიდან:

სამცხე-ჯავახეთში ადგილობრივი მოსახლეობის მონათხრობის მიხედვით, თებერვალში იცოდნენ ხიდრიელა . ხიდრიელა ხუთ დღეს გრძელდებოდა ორშაბათიდან პარასკევამდე. ხიდრიელას უქმობდნენ სხვადასხვა მიზნით. უქმობდნენ ერთი, სამი ან ხუთი დღე. გასათხოვარი ქალი, რომელსაც ჭრა-კერვის შესწავლა სურდა, ხუთი დღე ”დაიჭერდა ხიდრიელას”. იგი დილით შეჭამდა ცოტა პურს, საღამოთიც ცოტა უნდა ეჭამა, ისე რომ არ გამძღარიყო. ასე უნდა გაეტარებინა ხუთი დღე. მეხუთე დღეს საღამოს გამოაცხობდა მტუტე მარილის კვერს, შეჭამდა და დაწვებოდა დასაძინებლად. თავქვეშ სასთუმალთან დაიწყობდა: მაკრატელს, ფერად ნაჭრებს, ნემმს, ძაფს, საქარგავს. ღამე მას სიზმარში გამოეცხადებოდნენ ანგელოზები და ასწავლიდნენ ჭრა-კერვას.
თუ ახალგარზდა გაუთხოვარ ქალს სურდა თავისი ბედის გაგება, ის თავქვეშ დაიდებდა სარკეს, სავარცხელს და მაშრაფით წყალს. ვისაც იგი სიზმარში იხილავდა, ის იქნებოდა მისი საბოლოო ბედი. ასევე იქცეოდნენ ბიჭები. ახალგაზრდა კაცი სიზმარში ვისაც დაალევინებდა წყალს, ის იქნებოდა მისი ბედი.
ხიდრიელას უფრო ახალგაზრდები იჭერდნენ - 15 წლიდან 30 წლამდე, საცოლშვილო ხალხი და ისინი, ვისაც რაიმე ხელობის შესწავლა აინტერესებდა მოკლე ხანში.

თუშეთში ყველიერის ორშაბათს უქმობდნენ. ახალგაზრდები მთელი დღე პონილაობდნენ, ანუ შიმშილობდნენ. საღამოს გათხოვილი ქალი ”ცეფისკვერს” გამოუცხობდათ. ცერით 9-ჯერ დაფქულ მარილს და ფქვილს აზელდა, კვერს გამოაცხობდა. პონილა ძილის წინ შეჭამდა კვერს, რომ თავისი საბედო ენახა.

კახეთში დიდმარხვის პირველ ორშაბათს ახალგაზრდები მთელი დღე იშიმშილებენ. ბედისკვერებს დედ-მამიანს გამოაცხობინებდნენ. ცერა თითით სამჯერ აიღებდნენ ფქვილს, მარილს აურევდნენ და გამოაცხობდნენ. დაწოლის წინ, ჯვარედინ გზაზე გავიდოდნენ და კვერს უმძრახად შეჭამდნენ. ასევე უმძრახად ბრუნდებოდნენ სახლში და დაიძინებდნენ. ამ მარხვას და შემდეგ კვერის შეჭმას ზოგჯერ წუმის შენახვას ეძახდნენ. ხევშიც ჭამდნენ მარილის კვერს მკითხაობის მიზნით და მას ზოგან ქმრის მარხვა ეწოდებოდა.


ინდიელთა ერთი ტრადიცია, რომელიც, ჩემი აზრით, ძალიან ჰგავს ჩვენებურ „ხიდრიელას“.
ინდილთა ტომის Yahi-ის უკანასკნელი წარმომადგენელი Ishi (გარდ.1916 წ.) – აღწერს თავისი ხალხის ტრადიციებს წიგნში – Black Elk Speaks.

იგი ყვება, რომ რიტუალს ათის წლის ასაკში ბებიის მეთვალყურეობით ასრულებდა. ეს მოხდა „პატარა დათვის თვის შუა რიცხვებში“, ანუ თებერვალში. მარხვის წესი აქაც დაცულია – აიში აღწერს, რომ დილით ცოტა რამ ჭამა, შუადღით არაფერი, საღამოს კი მხოლოდ პურის ნაჭერი და წყალი მიიღო. მარხვა ათ დღეს გაგრძელდა. ბებია თვალყურს ადევნებდა, რომ ბავშვს არაფერი ეჭამა. აიში ყვება, მეხუთე დღეს იმდენად მშიოდა, რომ ღამით გავიპარე და კარგად გეახელითო. დილით ბებიამ შეიტყო მისი მსუნაგობის ამბავი და მარხვა თავიდან დააწყებინა. ამის შემდეგ პატარა ზუსტად იცავდა მარხვას, რადგან არ უნდოდა ეს პროცესი კიდევ ათ დღეს გაგრძელებულიყო.




ამასობაში ოჯახმა მისთვის სახლიდან მოშორებით, მუხის ქვეშ ცალკე ვიგვამი ააგო, სადაც ბიჭს სიზმრები უნდა ენახა. ბებიამ გააფრთხილა, რომ არ მოესმინა იმ სულებისთვის, რომლებიც პირველნი მოვიდოდნენ. უამრავი ბოროტი სული არსებობს, რომლებიც შენს შეცდენას მოისურვებენ და თუ მათგან კურთხევას მიიღებ, დაიღუპებიო.

აიში იხსენებს, ოთხი ღამის განმავლობაში ღრმად მეძინა და არაფერი მინახავსო, მეხუთე ღამეს, სიზმარში ფრინველი ესტუმრა და ბევრ რამეს დაჰპირდა, თუმცა ბიჭს ბებიის გაფრთხილება ახსოვდა და უარით გაისტუმრა იგი. მისი სიზმრისეული სტუმარი პატარა ფრინველი Chickadee (Черношапочная гаичка) აღმოჩნდა. ინდიელები მას წარმატების მომტან ფრინველად თვლიდნენ, სამართლიანობის და ცოდნის სიმბოლოდ. ფიქრობდნენ, რომ Chickadee აფრთხილებდა მათ მოსალოდნელი საფრთხის შესახებ, ამცნობდა მომავალს – თუმცა ასე ჩეროკის ტომის ინდიელები ფიქრობდნენ. ბიჭს კი ბებიამ უთხრა, რომ Chickadee ხშირად ატყუებს ადამიანებს და არ ღირს, მას დაუჯეროს.


მერვე ღამეს ბიჭს კიდევ ერთი ფრინველი ეწვია სიზმარში. აიში ამბობს, უკვე დაღლილი ვიყავი მარხვითა და ლოდინით და გადავწყვიტე, მისი საჩუქარი აუცილებლად მიმეღოო. სიზმარში ფრინველს შორეულ ჩრდილოეთში, ყინულებით დაფარულ ველებზე შეხვდა. იქ უამრავი მსგავსი ფრინველი იხილა. მათ აიშის შესთავაზეს ხანგრძლივი სიცოცხლე და დაავადებებისგან დაცვა. ეს სრულიად განსხვავდებოდა Chickadee-ს შემოთავაზებებისგან და ბიჭმა მიიღო მათი საჩუქარი. სანამ წავიდოდა, ფრინველმა გააფრთხილა ბიჭი, ეცქირა მისთვის ვიდრე არ გაუჩინარდებოდა. ამ მომენტში მან დაინახა, რომ ეს ფრინველი White Loon (Гагары , ალკა) იყო. (ალკას ზოგიერთი ტომი თავის ტოტემად თვლის). ბებიამ ძალიან გაიხარა მისი გამოჩენით, რადგან თეთრი ალკასგან დალოცვას ცოტანი თუ იღებენ და ბიჭს სახელადაც White Loon დაარქვა.


სიზმრის მეშვეობით აიშიმ მხოლოდ სახელი კი არ მოიპოვა, არამედ ზრდასრულობის სტატუსი და ოჯახისა და ტომის პატივისცემაც დაიმსახურა. ასევე მიიღო რწმენაც, რომ ჯანმრთელი და ხანგრძლივი ცხოვრება ექნებოდა.

P.S.

სამწუხაროდ, მაშინ დაავადებებზე მეტი საფრთხე და უბედურება ინდიელებს ევროპელებმა მოუტანეს. 1865 წელს Yahi-ის ტომზე თავდასხმის დროს აიშის ტომის ნახევარი ამოხოცეს. გადარჩენილები მინდვრებში იმალებოდნენ და მათ მწყემსები კლავდნენ. აიში დიდხანს იმალებოდა თავის ოჯახთან ერთად. 1908 წელს მისი ბანაკიც იპოვნეს, ოჯახის წევრებიდან ზოგი გაიქცა, ზოგი კი დაიღუპა. შემდეგი 3 წელი აიშიმ სრულიად მარტომ, თითქმის მშიერ-მწყურვალმა გაატარა. 1911 წელს, დაახ.50 წლის ასაკში, ტყვედ ჩავარდა. “ველური კაცი”-ს შეპყრობას დიდი გამოხმაურება მოყვა. აიში კალიფორნიაში, ბერკელის ანთროპოლოგიის მუზეუმის პროფესორებმა შეიფარეს და იქ გაატარა ხუთი წელი, იგი 1916 ტუბერკულოზით გარდაიცვალა. აიში თავისი ტომის უკანასკნელი წარმომადგენელი იყო.

https://totartgirls.wordpress.com/
earth
tikoroma
QUOTE(tikoroma @ 30th May 2015 - 04:11 PM) *
აიში თავისი ტომის უკანასკნელი წარმომადგენელი იყო.

სამწუხაროა....


თიკორომა ეს რა კარგი თემაა, ბევრი ჩემთვის საინტერესო ინფორმაცია წავიკითხე, მადლობა.
tikoroma
earth
სუ გახარებული იყავი l_daisy.gif
This is a "lo-fi" version of our main content. To view the full version with more information, formatting and images, please click here.
Invision Power Board © 2001-2024 Invision Power Services, Inc.