უცებ გახსნილი თემაა, დიდი მიზნები არ აქვს და და.შ.. :დდ უბრალოდ არავისთვის ცალკე კითხვის დასმა არ მინდა და თუ რამე აქ დაწერენ, მერე შეგიძლიათ დახუროთ
მოკლედ ღამით როდესაც სიჩუმეა, ვინმეს ხმები გესმით? უთქვამთ ბევრს რომ ესმით და ა.შ.. მაგრამ აი ასე როგორც მე ეხლა აღვწერ. არ ვაქცევხოლმე ყურადღებას და ბოლოს ზესტაფონში რომ ვიყავი და იქ ზესტაფონური კილოთი ნათქვამი რამეები მესმოდა მაშინ დავფიქრდი რა იყო. ანუ როდესაც წვები დასაძინებლად, ფიქრები არ გაქვს შენივე და გონებაში სიჩუმეა და სადღაც წვრილ სიხშირეზე ვიღაცეების აზრები მსმენია, კაცისაც, ქალისაც.. ზოგჯერ გაბრაზებული ან ზოგჯერ ჩვეულებრივი, ზოგჯერ რუსულიც.
ანუ ეს ხმებია მას შემდეგ როდესაც შენი პირადი ფიქრები არ გაქვს და სულ გაიტრუნები ყველამხრივ. ხო და მეთვითონ მქონდა ვერსია რომ:
1. დღის განმავლობაში ვისთანაც ურთიერთობ იმ ადამიანის ენერგია გადმოდის შენზე და იმ ადამიანის აზრები შეიძლება გესმოდეს ენერგიას მოყოლილი.
2. რაღაც საერთო ადგილობრივი ცნობიერებაა ქალაქის და ტვინი იჭერს სიხშირეს და ვიღაცის საუბარი შეიძლება გესმოდეს.
3. დღის განმავლობაში ყურმოკრული ფრაზები ქუჩაში შეიძლება იყო, რაც მაშინ ვერ გაიგე და ჩაგრჩა, ხმა რომ ჩაგრჩებახოლმე ყურში რაღაცნაირად, ისევე როგორც დღის განმავლობასი ნანახი კადრი შეიძლება ტვინმა გაგხსენოს.
ანუ ზესტაფონში ზესტაფონური კილოთი ისმოდა, მხოლოდ განა როგორც ხმა, აი თითქოს რაღაც წვრილ არხზე რადიოში სადაც და მე გავიგონე, ყოფილა შემთხვევა დაყვირებაც გამიგონია აი რომ დაიყვირებს ვიღაც კაცი, ეგრე და რაღაც თემის განხილვაც ორი ადამიანის მიერ, ანუ საუბარი.
ხო და სხვებს თუ გაქვთ რაიმე მსგავსი? და მე სულაც არ მაინტერესებს მე ვიღაცეების საუბრები, აი სულაც არა რად მინდა კაცო გაქრენ ))))) მე არ მახსოვს როდიდან მაქვს ესე, თუმცა სიამოვნებით აღარც მაგას გავიგონებდი.. რა შეიძლება კიდევ იყოს აბა?