ელენე ბლავატსკაია(დ. 31 ივლისი/12 აგვისტო, 1831 - გ. 26 აპრილი/8 მაისი, 1891)
17 წლიდან დაეწყო უცნაურობები. მან ორჯერ იმოგზაურა დედამიწის გარშემო. სწავლობდა მუსიკას ევროპის საუკეთესო პედაგოგთან და მართავდა კონცერტებს. იბრძოდა ჯუზეპე გარიბალდის დროშის ქვეშ. ხმლის დარტყმის გამო მარცხენა ხელზე ჰქონდა მიღებული ორი მოტეხილობა. ხუთჯერ დაიჭრა ბრძოლაში და ძლივს გადაურჩა სიკვდილს.
ელენე ბლავატსკაია დაიბადა ეკატერინოსლავში (ახლანდელ დნეპროპეტროვსკიში), სამხედრო მოსამსახურის ოჯახში. მამა - პეტრე ალეექსანდრეს ძე განი იყო, ხოლო დედა - მწერალი ელენე ანდრეის ასული ფადეევა.
ის იზრდებოდა უცნაურ გარემოში. მისთვის ყველაფერს ჰქონდა სული, ხასიათი და ხმა. მხიარული, ცისფერთვალება გოგონა ხედავდა იმას, რასაც სხვები ვერ ხედავდნენ. ელენე ამას ყველას უზიარებდა.
მალე ელენემ საკუთარ თავში აღმოაჩინა უნიკალური შესაძლებლობები. საკმარისი იყო მისი ბრძანება, რომ ჰაერში აწეულიყვნენ კოვზები და თეფშები. მისთვის საკმარისი იყო ცარიელი ფურცელი და არანაირი სახატავი საშუალება, რომ მასზე აღებეჭდა ნახატი ზუსტად ისეთი, როგორიც ფოტოზე იყო.
ელენეს ბავშვობიდან აინტერესებდა, როგორ წარმოიშვა სიცოცხლე დედამიწაზე, რა იქნებოდა სიკვდილის შემდეგ. ცოტა ხანში ის მიხვდა, რომ მის კითხვებზე პასუხი მხოლოდ აღმოსავლეთში მოგზაურობის შემდეგ ექნებოდა.
ელენეს ჰქონდა თავისებური ხასიათი. ის ვერ იტანდა ზემოდან კარნახს. იყო დამოუკიდებელი და თავისუფალი. ცდილობდა განთავისუფლებულიყო ბებიისა და ბაბუის მზრუნველობისაგან. მას დედ-მამა ბავშობაში გარდაეცვალა. ელენე 40 წლის კაცს გაჰყვა ცოლად, მაგრამ მალევე გაშორდა და წავიდა აღმოსავლეთში. მოიარა თურქეთი, ეგვიპტე, საბერძნეთი და 2 წელიწადში მოხვდა ევროპაში. ლონდონში, 1851 წელს, თავის 20 წლის იუბილეზე, ელენე შეხვდა თავის მფარველს, რომელსაც ბავშვობაში ნატრობდა. მას ერქვა - მორია, რომელიც წარმოშობით ინდოელი იყო. მორია 40 წლის იყო, მაგრამ ისეთ რაღაცეებზე ლაპარაკობდა, თითქოს დედამიწაზე რამდენიმე ასეული წელი ეცხოვრა. მასწავლებელმა რადიკალურად შეცვალა ელენეს ცხოვრება.
ელ მორიამოგზაურობების დროს ელენეს ბევრი სიცოცხლისთვის საშიში რამ შეემთხვა. ტიბეტში ბევრი რამ ისწავლა მორიასაგან და სხვა მასწავლებლებისაგან. ამ მოგზაურობების დროს მიღებული გამოცდილება და ცოდნა აისახა მის ნაშრომებში ,,საიდუმლო დოქტრინა'', თეოსოფიის გასაღები'', ,,გამჟღავნებული ისიდა''.
1874 წელს ელენემ გაიცნო პოლკოვნიკი ჰენრი ოლკოტი. ჰენრი ცნობილი პიროვნება იყო აშშ_ში. ის იყო კარგი ადვოკატი და ჟურნალისტი. ელენემ და ოლკოტიმ ერთმანეთი ახალგაზრდა ირნალდიელი იურისტის უილიამ ჯაჯას ფერმაში გაიცნეს.
ელენე ბლავატსკაია და ჰენრი ოლკოტიბლავატსკაიას და ოლკოტს ერთნაირი ინტერესები ჰქონდათ. მათ დაიქირავეს ოთახი ნიუ-იორკში, სადაც კვირაში ერთხელ იკრიბებოდნენ იმ ადამიანებთან ერთად, რომლებიც ოკულტური მეცნიერებით იყვნენ დაინტერესებულნი.
1875 წლის 7 სექტემბერს ოლკოტი ახალი ორგანიზაციის პრეზიდენტად აირჩიეს. სახელწოდება შეარჩიეს ლექსიკონის დახმარებით. ამ ორგანიზაციის სახელწოდება იყო ,,თეოსოფია''. თეოსოფიური საზოგადოების შექმნის ოფიციალურ თარიღად ითვლება 1875 წლის 17 ნოემბერი, როდესაც ოლკოტმა ფორმულირება გაუკეთა 3 ძირითად მიზანს:
1. შეექმნათ ბირთვი თანამოაზრეებისა, რელიგიისა და ეროვნების განსხვავებებისა.
2. შეესწავლათ ყველა რელიგია, ფილოსოფია და სხვა და სხვა მეცნიერებები, რათა აღმოეჩინათ მათში ღრმა ერთობა.
3. გამოეკვლიათ ბუნების უცნობი კანონები და ადამიანის უხილავი ძალები.
1878 წლის დეკემბერში შტაბ-ბინა ინდოეთში გადაიტანეს. გამოსცეს ჟურნალი ,,თეოსოფია''(რომელიც ახლაც გამოდის). მისი რედაქტორი გახდა ელენე ბლავატსკაია.
თეოსოფიურმა მოძრაობამ მსოფლიოში მიმდევრები გაიჩინა. მისი წევრი გახდა ცნობილი ირლანდიელი პოეტი და დრამატურგი უილიამ ბალტერ იეითსი(ნობელის პრემიის ლაურიატი), ამერიკელი გამომგონებელი თომას ედისონი და მოტილალ ნერუ(ინდოეთის პრემიერ-მინისტრის მამა).
1882 წელს შტაბ-ბინა ქალაქ მადრასთან ახლოს ადიარეში გადაიტანეს. მათი მრავალი ფილიალი გაიხსნა მსოფლიოს მაშტაბით. ამას კონფლიქტების და სკანდალების გარეშე არ ჩაუვლია.
1884 წლის 20 სექტემბერს ლონდონის გაზეთმა ,,თაიმსი'', გამოაქვეყნა გამანადგურებელი სტატია ბლავატსკაიაზე, სადაც ელენეს მოიხსენიებენ, როგორც მატყუარას, ხოლო მის საოცრებებს უბრალო ტრიუკებს უწოდებენ. 1885 წელს ფსიქოლოგიური კვლევების საზოგადოებამ გაანადგურა თეოსოფიური საზოგადოება. მხოლოდ 100 წლის შემდეგ აღიარა იმავე საზოგადოებამ თეოსოფია.
1888 წელს თეოსოფიური საზოგადოება გაიყო. ლონდონში იმავე წელს გამოყოფილებმა დაარსეს ორდენი ,,ოქროს განთიადი''. ამის საპირისპიროდ ელენემ დააარსა ახალი მოძრაობა ეზოთერიზმის მიმართულებით.
1890 წელს ელენე ლონდონში გადავიდა საცხოვრებლად სიკვდილის ბოლომდე. ის გარდაიცვალა 1891 წლის 8 მაისს, თავის საყვარელ სავარძელში.
1907 წელს გარდაიცვალა ოლკოტი, პრეზიდენტი კი ანნა ბეზანტი გახდა.
ანნა ბეზანტი1910 წელს ბლავატსკაიას მოწაფეებმა თავისი სახსრებით იყიდეს შენობა ადიარში, ქალაქ მადრასთან ახლოს(ინდოეთი), სადაც გახსნეს ადიარის სკოლა.
თეოსოფიური საზოგადოება, ადიარი, ინდოეთი. 1884 წლის დეკემბერი
Blavatsky, Kuthumi, El Morya, Saint Germain
წყარო:
Igdrasil.spaceპ.ს. ეს ჩემს მიერ მომზადებული სტატიაა. ენციკლოპედიიდან არის ამოწერილი, ამიტომ... ჰო და კიდევ, დაამატეთ <3 თეოსოფებს ნამდვილად საინტერესო ცხოვრება ქონდათ. მათი ნაშრომები ერთ-ერთი დიდი მონაპოვარია. უდიდესი ინფორმაციით. მათ ყველა კონტინენტი დაიპყრეს და სათითაოდ გამოიკვლიეს. ძალის ადგილებში დადიოდნენ და სივრციდან იღებდნენ ინფორმაციას და ცოდნას. მოკლედ, თუ რამეს იპოვით, გადათარგმნეთ და დაამატეთ. ქენით სიკეთე.
