Atm@nიცი, მანდ წამების ხერხები და უამრავი წვრილმანი დეტალი რომაა.. ხომ დახატულია და ამას სჭირდება ჩვენება. ამას აფასებს ძალიან ბევრი, მხატვრულ მუშაობას. მსახიობების თამაში! მსახიობების სახის მიმიკები, რამდენად დააჯერებელია. მერე ამ დეტალების აწყობას.. უდიდესი სამუშაოა და სცენების დადგმაც
რაც მე მიყვარს მაგ ფილმში, მაგას 2% მიაქცევს ყურადღებას და მტავარი მაინც მოულოდნელობის და შიშის ეფექტია.
ხერხის იდეას ზუსტად ეგეთი რეჟისურა სჭირდებოდა, რბილად რომ გადმოეცა, ვერ იგრძნობდა მაყურებელი სიმძფრეს და შესაბამისად ვერც იმ იდეას დააფასებდა.. ჩვენს დროში და კომფორტს შეჩვეული ადამიანი ხომ უნდა გამოაფხიზლო რამით? შეაფუცხუნო.
იცი რა მიყვარს? თვითონ ჯონი, რათქმაუნდა თავის თავზე აიღო ღმერთობა, ფანატიზმში გადაუვიდა მაგრამ ადამიანების ხასიათებს იმდენად ღღმად წვდება.. ნოლანი კი, ტონკად გაპარებს თუნდაც რეალიზმში ზალადობაში რომ, არაა ძალადობა საჭირო
))) მუსიკას აქვს მანდ გავლენა, ხერხში მუსიკა სხვა რამეზეა ორიენტირებული კი. მაგრამ მიზნებიც სხვადასხვაა. ბეტმენს მე საბავშვო ფილმად ვთვლი, უფრთხილდება რეჟისორი მაინც შენს აღქმებს. ძალიან რთულია კინო, სახელმწიფოს მართვის და პოლიტიკის დონის სწორია ჩემი აზრით კინოს გადაღება და გათვლა რა კატეგორიისთვის და რა მიზნისთვის გინდა..