http://www.youtube.com/watch?v=fkGUt4QYc08...feature=relatedJanis Joplin - To love somebody ჩემი გოგო :*
მარა დიდი დროს და ენერგია გვაქვს დახარჯული კუმრიებზე ფიქრში.. შეიძლება ჩვენივე თავის გაცნობა იყო ეს გაუცნობიერებლად. მაგრამ აუცილებელია ყველას მოკვლა
აუცილებელი, ადრე თუ გვიან..
ტვინი უნდა მიაჩვიო უსაზღვროებას და იმიტომ
http://www.youtube.com/watch?v=dDzxn66W3uMდა იუდა ყველაზე ჯიგარი მსწავლე იყო ქრისტესი და ყველაზე მეტად გაუგო. ოოოო, ვებერის გავლენიდან როდის გამოვალ! :დდ
აი ლექსსაც დავაკოპირებ:
ერთ-ერთი გენიალური ლექსია.. ყველაფერი ამის მომცველი
ალისტერ კროულის სტუმრობა ლონდონის პაბში და ამბავი მისი წინათგრძნობისა..
--------------------------
ლონდონი. ლუდის ბარი. ალისტერ კროული.
ენერგეტიკული ველების თანხვედრა.
ოთახის ჩაბნელება, ალბათ არც დროული.
სიბნელე, როგორც მისტიკის კათედრა.
ნესტიან ფილაქანს ფეხსაცმლის ძირების
ბაკუნით აღვიძებს მელოტი ბებერი.
კალამი – მიზეზი აქ გამოძინების,
კედელზე მიჩხაპნილი “ე. ლოიდ ვებერი”.
ენდრიუ მუცელშია. წინათგრძნობს ალისი.
ფანჯრების ჩაბურვა მეტყველებს ყინვაზე.
აქედან შორსაა მეძავი პარიზი,
იქ მოგონებები გადიან ყირაზე.
და ისევ ლონდონი. და პაბის კუთხეში
ქალი დგას უხიბლო და თანაც ორსული,
კაცური პროფილი, ნაკვთები უხეში,
მზერის ადრესატი – ლუციის კონსული.
კედლებზე ნაჩხაპნი სიმბოლო ათასი
და სადღაც ღრიჭოში “ე. ლოიდ ვებერი”.
კარი მოჭრიალე უხდება კათარზისს,
ფონზე უსახური მელოტი ბებერი.
ბოლი იგრიხება სივრცის მესამედზე,
ამინდს მაწანწალას არავინ მოუვლის,
ზის რუხ მაგიდასთან, როგორც მეცამეტე
ქრისტეს მოციქული – ალისტერ კროული.