გამარჯობათ. მონასტერში მინდა ცხოვრება და თან ისე რომ წმინდა ტერეზა ავილიელივით მეც მედიტაციურ ტრანსში ვვარდებოდე ხოლმე. გამიგია ერთ ერთ ქართულ მონასტერში არის დედა ნანა რომელსაც სახეში ვერ შეხედავ როცა ლოცულობსო. იანებ ის დამეხმაროს რჩევებით ან გახდეს ჩემი სულიერი წინამძღოლი. თქვენი დახმარება და რჩევებიც მჭირდება.

შენი პოსტებიდან გამომდინარე ძალიან დაინტერესებული ხარ სულიერი განვითარებით.
არ არის აუცილებელი სულიერი წინამძღოლი გყავდეს გვერდით, ახლა იმდენი ინფორმაციაა გახსნილად, ბევრი ნამდვილი სულიერი წინამძღოლი გასცემს თავის ცოდნას. და ეს გამოსადეგია, თუ რა თქმა უნდა, საკუთარ თავზე მუშაობა შეგიძლია სისტემურად და რეგულარულად.
მედიტაციურ ტრანსში შესასვლელად არ არის აუცილებელი მონასტერში ცხოვრება. ხარ დაკავებული მედიტაციური პრაქტიკებით?
თუ გრძნობ რომ მაინც გჭირდება წინამძღოლი გვერდით, ის აუცილებლად გამოჩნდება შენს ცხოვრებაში როცა ამისთვის მზად იქნები.

მედიტაციური პრაქტიკებით არ ვარ დაკავებული მაგრამ მაინტერესებს. სულმოუთქმელად ველი როდის გამოჩნდება წინამძღოლი.

დიდი პატივისცემისდა მიუხედავად old_manს ვერ დავეთანხმები. სულიერი განვითარებისთვის ვიდეოების ყურება და ტექსტების კითხვა რომ იყოს საკმარისი ან ამ ტექსტებიდან პრაქტიკების კეთება, old_man აუცილებლად იქნებოდა მსოფლიოში თუ არა საქართველოში ერთ ერთი ყველაზე ძლიერი პრაქტიკოსი.
გული როგორც გეტყვის ისე მოიქეცი, მონასტერს აქვს თავისი პლიუსებიც და მინუსები, ამ ყველაფრის გადაფასების შემდეგ მიიღე გადაწყვეტილება. მაგალითად მონასტრიდ პლიუსში შეიძლება გავიდეს ის ფაქტორები როგორიცაა სოციუმისგან თავისუფლება, გარემოს სტრესის შემცირება, საერო პასუხისმგებლობებისგან და ვალდებულებებისგან თავისუფლება... მეორეს მხ4ივ არის შიდა წესები, გარკვეული რეჟიმი, ჩარჩოები და შეზღუდვები, შიდა პასუხისმგებლობები და ვალდებულებები... მოკლედ შენთვის სასურველი გარემო უნდა შეარჩიო, სულიერებას შეხედე როგორ მცენარეს, თუ შეუქმნი სასათბურე პირობებს გაიზრდება და განვითარდება, თუ არასწორ ჰაბიტუსში ამყოფებ დაჭკნება. აი ეს გარემო უნდა შეიქმნა, ამისთვის პირველ რიგში უნდა იყო დაცული, მასწავლებელი(რეალურ მასწავლებელზე მაქვს საუბარი) შეგიქმნის ამ დაცულობას, ასე ვთქვათ გაგიკეთებს სათბურს, მოგაწვდის იმ მომენტისთვის შესაბამის ინფორმაციებს და პრაქტიკებს შესაბამისი დოზით, დააკვირდება და განვითარების პერიოდში მოგცემს სიტუაციურ რჩევებს, მითითებებს. რაც შეეხება გაგონილი ამბებით და წარმოდგენებით მასწავლებლის შერჩევას, ნამდვილად არ გირჩევ, მოსწავლეობა და მასწავლებლობა ამ სფეროს ერთ ერთი ქვაკუთხედია, უნდა იგრძნო მასწავლებლისგან მუხტი და მასწავლებელს უნდა ქონდეს საშუალება გადმოვცეს ის რაც მას აქვს, ეს უნდა განსაზღვროს სწორად, მაგალითად თუ მას აქვს ეს უნარი, ეს შეძეჯილია რაიმე პრაქტიკით, გადაცემულია თუ თანდაყოლილი. ამასთან უნდა იცოდეს შეუძლია თუ არა გადასცეს ესა თუ ის შესაძლებლობა, იმუშავებს თუ არა ეს მოსწავლეზე და ასე შემდეგ. ასე ვთქვათ არწივი ზგვიგენს ფრენას ვერ ასწავლის როგორც არ უნდა მოინდომონ. 😂
წარმატებებს გისურვებ!

jarmen
რა კარგად დაწერე. მინდოდა მეც ამ თემაში დამეწერა და სიტყვები ვერ ვიპოვე.
ეს თემა დიდი თემაა და არ ეხება მარტო nancho41 -ის მოწოდებასა და სურვილებს. ბევრი ადამიანია ამ ძებნის გზაზე.
სულიერი მასწავლებელი თუ განდეგილი ცხოვრება. ვეძებთ...
ამ თემაში ბევრი მაქვს სათქმელი, ახლა გავდივარ... იმედია მერე მოვახერხო ჩემი აზრი გადმოვცე.

ელიზაბეთ ჯილბერტის ჭამე, ილოცე, შეიყვარე მაქვს წაკითხული და ის რო აშრამში ცხოვრობდა მე მონასტერში მინდა ცხოვრება. შთაბეჭდილებების ქვეშ ვარ. ყველას ვურჩევ წაიკითხოს.

თემა გავხსენი აბჰიჩარა და იქნებ იქაც დამიპოსტოთ მაგიის საბფორუმზე.

https://www.youtube.com/watch?v=uWTjeuz0mNw
აქ საუბრობს განმარტოებაზე

მართლმადიდებლურ მონასტრებში სხვა სიტუაციაა და მგონია, ზოგადად, ქრისტიანულ მონატრებში არაა იმის საშუალება, რომ იმედიტირო და იმ მიმართულებით განვითარდე რაც შენ პირადად გაინტერესებს. რა შეხებაც მქონია და მაქვს სამონასტრო ცხოვრებასთან, ესაა სრულებით კონკრეტული სისტემა, საკმაოდ დახურული და მის წესებს ვერ გადაცდები. ელემენტარულად კითხვებს ვერ დასვამ, რადგან პასუხს ვერავინ გაგცემს და ჩათვლუან რომ "ბოროტი გებრძვის"... ჯობია ერში განვითატდე და თუ რაღაც ეტაპზე მაინც ჩათვლი, რომ მონასტერია ერთად ერთი გზა-წახვალ. ისიც გაითვალისწინე, რომ მონაზვნობა გულისხმობს,მიწიერი ცხოვრებისყვის სიკვდილს და ქრისტეს სარძლოდ გამზადებას, მის მხევლობას. ამიტომ იქ აღარაა საუბარი სხვა გზით განვითარებაზე. ქრისტიანულ სწავლებას, რელიგიას და ეგრეგორს თავის სრულიად ჩამოყალიბებული და კონკრეტული ინსტრუქცია გააჩნია. სჯულის კანონი. ასე, რომ არ ღირს ამ თემის გარონანტიულება. უფრო ახლოს გაეცანი და მერე იფიქრე იქ წასვლაზე.

td.........


ილია ჭავჭავაძის განდეგილიც გავიხსენოთ. ძალიან მაგარი ნაწარმოებია. განდეგილი ერთ დღეში შესცდა.
ადამიანი რომ განვითარდეს, მართლაც საჭიროა განმარტოვების დრო. მე ვფიქრობ საუკეთესო პირობაა ან მარტო ცხოვრება, ან შენი გამგები ადამიანის გვერდით ცხოვრება. ადამიანი, რომელიც გაძლევს თავისუფალ დროს, რომ განმარტოვდე და იმედიტირო, საუკეთესო მიმაჩნია. ასე არც მარტო ხარ და ამავდროულად შენს ძიებას ამ ცხოვრებაზე აგრძელებ.

earth
ეს ინდივიდუალურია. მთავარია იცოდე რა გინდა. მონასტერს თავის დანიშნულება აქვს ეს ერთი გზაა, განდეგილობას სხვა, ესეც სხვა გზაა. აღმოსავლური სწავლების მიხედვით მოქმედ მონასტრებში გატარებული ცხოვრება სხვა და ერში ცხოვრების განმავლობაში საკუთარი დანიშნულების პიცნა კიდეცსხვა გზაა. მე მონასტერზე იმიტომ დავწერე, რომ შხირად ახალგაზრდები რომანტიკულ ეფერში ხედავენ მონასტრულ ცხოვრებას, მე თავად ასე ვიყავი და მერე სხვა რეალობას აწყდებიან. ეს ძალიან საპასუხისმგებლო არჩევანია და ძალიან რთული გზაა, კონკრეტული მისიით.

nancho41
დროებით წადი, 2 კვირით მაგალითად და მიხვდები არის თუ არა შენი.. თუ ძალიან გინდა, უნდა სცადო ცოტა ხნით, ჩემი აზრით.