საიდან ის ნოსტალგია, რომელიც კამფეტის ხემ გამოიწვია?
ეს ზღაპრული ხე იდგა ჩემი საბავშვო ბაღის ეზოში და სიმაღლით იყო იმხელა, რომ ცასა სწვდებოდა
)
ერთი სიამოვნება იყო ეზოში ჩვენი გამოფენა, საჩქაროდ ხის ძირთან შევქუჩდებოდით და ვაგროვებდით ხიდან ჩამოცვენილ კამფეტებს
აუ, ნერწყვები მადგება, როცა ვიხსენებ
ისე, ერთი კურიოზული ფაქტიც გამახსენდა
პ
ატარა გოგონებს ხომ უყვართ დედა-შვილობანას თამაში, ხოდა ჩემ ჯგუფში ყველა გოგოს დედის როლი უნდოდა და შვილის როლზე მაგარი კრიზისი იყო- ერთადერთი გოგო მე ვიყავი, რომელსაც დედობაზე არანაერი პრეტენზია არ მქონდა და ბავშვის როლს სიამოვნებით "ვთამაშობდი", ხოდა ჩემზე ისეთი ტაცაობა იყო, რომ ლამის "დედიკოებმა" შუაზე გამხიეს, ვერ იყოფდნენ ერთადერთ ბავშვს და ისე გულმოდგინედ ზრუნავდნენ, რომ მაბრუებდნენ პირდაპირ
ა, რა იყო ყველაზე სასიამოვნო ამ ფაქტში- ის რომ კამფეტების გროვება არ მიწევდა
აქეთ მოქონდათ და მაწმევდნენ პატარა ბაიას
კამფეტი მინდაააააააააააააა
სოხუმში მინდაააააააააააააა