ეზოთერიული ცოდნის ფორუმი

TeO

Apr 28 2007, 02:15 PM

ამ თემაში თუ სურვილი გექნება, შეგიძლია გამოთქვა განცდილი დადებითი ემოცია - სიხარული, სიყვარული, ბედნიერება რათა გაგვიზიარო ჩვენ ...და ყველანი ვიქნებით ბედნიერები!!!!!!!!!

ამ თემის გახსნის იდეა, იმიტომ მომივიდა, რომ მე თვითონ მაქვს ჩემი სიხარულის გაზიარების სურვილი ... თქვენთვის......

....სახლში ახლა შემოვედი, აქამდე ჩემს ბაღში ვიყავით მე და დედა და ყვავილებს ვრგავდით.. ო, რა მშვენიერი გრძნობაა, რომ იცოდეთ!!!!!!!!! ირგვლივ ყველაფერი ყვავის - ხეები, ყვავილები და ჰაერში არაჩვეულებრივი სურნელია,.. ერთი სიამოვნებაა სუნთქვა!!!!!! ...თავს ზევით ჭიკჭიკა მერცხლები დაფრინავენ და ნავარდობენ ზეცაში,.. ბინდდება... და მე აქ ვარ და ჩემს გრძნობებს გიზიარებთ!!!

მადლობა იმას ვინც გამიგო და იგრძნო

Antia

Apr 28 2007, 04:05 PM

DANAIDA

Apr 30 2007, 10:46 AM

კეთილი თემაა

სულ ცოტა ჭირდება ადამიანს ბედნიერებისთვის. გუშინ კოტეტიშვილს ვუსმენდი და ერთი კარგი რაღაც თქვა, ,,მე სიცოცხლის ნიჭი მაქვსო!''

ალბათ ყველაზე ნიჭიერი ადამიანი ისაა, ვისაც ელემენტარულით შეუძლია ტკბობა, ძალიან იოლია საკუთარ თავს კომფორტი შეუქმნა, თუნდაც სხვისი კარგად ყოფნით... უბრალოდ ამის სურვილი უნდა გქონდეს.

Zet

Apr 30 2007, 12:42 PM

QUOTE

ალბათ ყველაზე ნიჭიერი ადამიანი ისაა, ვისაც ელემენტარულით შეუძლია ტკბობა

კაი სიტყვებია

Alpha

Apr 30 2007, 05:35 PM

აუ მეც მინდა სადმე ბუნებაშიი

ხოდა ბედნიერება ეს არის გრძნობა, როდესაც არაფერზე არ ხარ დამოკიდებული

DANAIDA

Apr 30 2007, 06:52 PM

QUOTE(Alpha @ Apr 30 2007, 06:35 PM)

აუ მეც მინდა სადმე ბუნებაშიი

ხოდა ბედნიერება ეს არის გრძნობა, როდესაც არაფერზე არ ხარ დამოკიდებული

ეგ ალბათ თავისუფლების შეგრძნება უფროა, ვიდრე ბედნიერების. თუმცა, ერთი მეორის ნაწილია.

apachi

Apr 30 2007, 07:16 PM

ეხლა ჩემი ნახატი უნდა ვაჩუქო ჩემს მეგობარს...
ამ დროს ისეთი შეგრძნებაა....ვერ ავღწერ...ჩემი სულის ნაწლი სადღაცა მიდის....
სხვა განზომილებაში....
ყველაზე ბედნიერი მე მაშინ ვარ როცა გავცემ...ჩემს სულიერ ენერგიას...

TeO

May 3 2007, 07:41 PM

QUOTE(Alpha @ Apr 30 2007, 05:35 PM)

აუ მეც მინდა სადმე ბუნებაშიი

ხოდა ბედნიერება ეს არის გრძნობა, როდესაც არაფერზე არ ხარ დამოკიდებული

მერე რა გიშლის ხელს????????
..ისეთი, არაჩვეულებრივად ლამაზი გაზაფხულია!!!!!!

არ დაიზარო და გამოდი ბუნებაში, არ ინანებ – პირიქით ენერგიით და ხალისით აივსები!!!!!!!!!!

TeO

May 3 2007, 07:53 PM

QUOTE(apachi @ Apr 30 2007, 07:16 PM)

ეხლა ჩემი ნახატი უნდა ვაჩუქო ცემს მეგობარს...
ამ დროს ისეთი სეგრძნებაა....ვერ ავღწერ...ჩემი სულის ნაწლი სადღაცა მიდის....
სხვა განზომილებაში....
ყველაზე ბედნიერი მე მაშინ ვარ როცა გავცემ...ჩემს სულიერ ენერგიას...

აუუუუუუ, როგორ მესმის შენი 100%ით!!!!!!!!!!

........არაჩვეულებრივი გრძნობაა,... და იცი რა არის მაგარი? გასცემ და გაასკეცებულად გიბრუნდება შემდგომ!!!!!!!!

ნაცნობის და ნათესავის ოჯახი არ არის ჩემი ნახატი (ნახატები), რომ არ ჰქონდეთ... ძალიან სასიამოვნოა,.. მიხვალ მასთან და კედლიდან შენი ნახატი გიმზერს და გიცინის

!.... თუ არ გამოგიცდიათ ვერ გამიგებთ!!!!!!!

..განსაკუთრებით ძვირფასი შემფასებელი კი ჩემთვის პატარა ბავშვია! თუ მას მოეწონება ნახატი ე.ი. ტყუილად არ მიშრომია!!!!!!1

ერთ მაგალითს მოვიყვან: ჩემი დეიდაშვილი პატარა იყო და მათანაც ეკიდა ჩემი ნახატი,ჰოდა, როდესაც ამ ჩემს პატარას ნახატთან მიიყვანდდნენ კარგ ხასიათზე დგებოდა და უღიმოდა მას!... ეს ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი სიმდიდრეააა

apachi

May 3 2007, 10:19 PM

QUOTE(TeO @ May 3 2007, 08:53 PM)

აუუუუუუ, როგორ მესმის შენი 100%ით!!!!!!!!!!

........არაჩვეულებრივი გრძნობაა,... და იცი რა არის მაგარი? გასცემ და გაასკეცებულად გიბრუნდება შემდგომ!!!!!!!!

ნაცნობის და ნათესავის ოჯახი არ არის ჩემი ნახატი (ნახატები), რომ არ ჰქონდეთ... ძალიან სასიამოვნოა,.. მიხვალ მასთან და კედლიდან შენი ნახატი გიმზერს და გიცინის

!.... თუ არ გამოგიცდიათ ვერ გამიგებთ!!!!!!!

..განსაკუთრებით ძვირფასი შემფასებელი კი ჩემთვის პატარა ბავშვია! თუ მას მოეწონება ნახატი ე.ი. ტყვილა არ მიშრომია!!!!!!1

ერთ მაგალითს მოვიყვან: ჩემი დეიდაშვილი პატარა იყო და მათანაც ეკიდა ჩემი ნახატი, ხოდა, როდესაც ამ ჩემს პატარას ნახატთან მიიყვანდდნენ კარგ ხასიათზე დგებოდა და უღიმოდა მას!... ეს ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი სიმდიდრეააა

analogiuri SegrZneba maqvs zustad....

TeO

May 26 2007, 07:18 AM

დედა

სიტყვა დედა, ალბათ დამეთანხმებით, ყველა ადამიანში განსხვავებულ გრძნობას და ემოციას ბადებს!

მე ჩემს საკუთარ აზრს გაგიზიარებთ...

თქვენი არ ვიცი, მაგრამ მე ბევრი დედა მყავს -ანუ რისი თქმა მინდა, რა თქმა უნდა ბიოლოგიური დედა ერთი მყავს, რომელმაც ამ ქვეყნად მომავლინა, მაგრამ სხვა ქალებს-დედებს (ნაცნობებს, უცნობებს, ჩემზე პატარებს, მოხუცებს, უშვილოებს) ვერ აღვიქვამ გულგრილად-უცხოდ, მე მათ მიმართაც მაქვს შვილური გრძნობები!..
...საკუთრივ ჩემთვის დედა ვერ იქნება კონკრეტულად ერთი ადამიანი! დედა უფრო მაშტაბური და დიადია, ის ყველგან არის: დედა-მიწა, დედა-ბუნება, დედა-ენა, დედა-ქალაქი, დედა-ბოძი...

ჩემი დედიკო არის უძვირფასესი ადამიანი ჩემთვის, ერთი შეხედვით არაფერით გამორჩეული ჩვეულებრივი ადამიანი, მაგრამ ეს იმათთვის ვინც მას არ იცნობს! (ჩემი მეგობრებისთვის ის ნამდვილი დედაა, რადგან მე მიყვარს ისინი როგორც საკუთარი და-ძმა (და ასეთებიც არიან, რადგან სისხლით ნათესაობა სულაც არ არის საჭირო და-ძმური სიყვარულისთვის!) )
მადლობა ღმერთს იმ საჩუქრისთვის რომელსაც დედა ჰქვია! შეიძლება ეს ჩემი ემოცია გადაჭარბებულად მოეჩვენოს ვინმეს, მაგრამ ასე ვგრძნობ და რა ვქნა - დედაჩემი ჩემთვის დედის იდეალია!..
ანასტასიაში, რომ წერია- ბავშვის აღზრდა უნდა დაიწყოთ საკუთარი თავის აღზრდიდანო - ამას ხუთიანზე ახერხებს! ფაქტიურად რასაც (უარყოფითს) გადააკეთებს თავის თავში- ჩვენშიც ავტომატურად გამოსწორდება ადრე თუ გვიან!
მასზე გაუთავებლად შემიძლია ვწერო და ვილაპარაკო, მაგრამ არ მინდა დავშალო ის მთლიანობა და დავამახინჯო! - იყოს ერთიანი და გაბრწყინებული!..

დედაშვილობა ეს უძლიერესი დიადი და წმინდა გრძნობაა, რომელსაც დიდი სასწაულები ჩაუდენია და მომავალშიც ჩაიდენს...
იცით, რამხელა სითბოს და სიყვარულს ვიღებ, როდესაც სხვის დედას როგორც საკუთარს ისე ვუყურებ... - არაჩვეულებრივი გრძნობაა!!!

...ტყუილად კი არ არის ხალხურ ზღაპრებში, როდესაც ყმაწვილი კუდიან დედაბერს, ან დევის დედას- სიტყვა ”დედით” რომ მიმართავს- ისინი მას ეხმარებიან (იმის მიუხედავად, რომ უარყოფითი პერსონაჟები არიან), იმიტომ რომ ეს სიტყვა ჯადოსნურია და მათ შორის უხილავი ზავი-თანხმობა იდება...

ეს ჩემ მიერ დახატული დედაშვილობაა

Shot with hp 635 Digital Camera

iza

Jun 1 2007, 07:20 PM

QUOTE

დედა
სიტყვა დედა, ალბათ დამეთანხმებით, ყველა ადამიანში განსხვავებულ გრძნობას და ემოციას ბადებს!

მე ჩემს საკუთარ აზრს გაგიზიარებთ...

თქვენი არ ვიცი, მაგრამ მე ბევრი დედა მყავს -ანუ რისი თქმა მინდა, რა თქმა უნდა ბიოლოგიური დედა ერთი მყავს, რომელმაც ამ ქვეყნად მომავლინა, მაგრამ სხვა ქალებს-დედებს (ნაცნობებს, უცნობებს, ჩემზე პატარებს, მოხუცებს, უშვილოებს) ვერ აღვიქვამ გულგრილად-უცხოდ, მე მათ მიმართაც მაქვს დედაშვილური გრძნობები!..
...საკუთრივ ჩემთვის დედა ვერ იქნება კონკრეტულად ერთი ადამიანი! დედა უფრო მაშტაბური და დიადია, ის ყველგან არის: დედა-მიწა, დედა-ბუნება, დედა-ენა, დედა-ქალაქი, დედა-ბოძი...

amas ra jobia, roca ase afaseb dedikos! ogondac, ar dagavickdes, rom mas agrdznobino es xshirad!
dedachemi ukve karga xania iqetaa da saocrad guli mckdeba, rom koveldge sikvaruls ar vuxsnidi kvelaze ubralo sitkvebit! ase mgonia, is sitbo da sikvaruli, rasac chemgan grdznobda, sakmarisi ar darcha amisatvis !:(((

TeO

Jun 2 2007, 06:32 AM

TeO

Jun 23 2007, 06:18 AM

ძალიან დიდი სიყვარულით მახსენდება ჩემი მყინვარწვერზე მოლოცვა,.. დაუვიწყარი და არაჩვეულებრივი იყო ყველანაერად!

...დილას ადრე გამეღვიძა, მზე ჯერ არ ამოსულიყო, ყველას ეძინა.
გარეთ გამოვედი (მეტეოდან) და ჩემს თვალწინ არაჩვეულებრივად ლამაზი ხედი გადაიშალა - ირგვლივ ყოველმხრივ თეთრად შემოსილი დიადი მთები და მათ ფერხთით მოსეირნე ღრუბლების ქარავანი! (ძალიან ლიტერატურულად გამომდის, მაგრამ რა ვქნა) და ყოველივე ამას ზემოდან ცისფერი ჰაეროვანი გუმბათი ხურავს, ...ცაზე მოსჩანს ნათელი ცისკრის ვარსკვლავი...
...და აი, ამოდის მზე!
ის თავისი ვარდისფერი სხივებით სიყვარულით ეფერება და კოცნის სპეტაკ, ქათქათა მთას და ისიც წითლდება, ინთება და შემოდის შუქი სამყაროში...

ძალიან წარმტაცი ნახატი იყო - ახლაც თვალწინ მიდგას და გრძნობა მიჩნდება არაჩვეულებრივად ამაღლებული!
მადლობა ღმერთს.., რომ იმ წუთებში მარტო ვიდექი და არავინ არ მიშლიდა სამყაროსთან უსიტყვო საუბარს...

ეს წელს გადაღებული ფოტოა (ისე ცოტათი წარმოდგენა რომ შეგექმნათ) გერგეთის სამება და მყინვარწვერი

Shot with Canon PowerShot A540

ვისურვებდი თქვენც განგეცადოთ ასეთი ლამაზი წუთები ცხოვრებაში!!!

TeO

Sep 12 2007, 04:24 PM

აბა ეს ნახეთ, მგონი ძალიან საყვარელი ნახატიააა

TeO

Sep 24 2007, 03:20 PM

ზოგს რა სჭირდება ბედნირებისთვის და ზოგს რა!!!
მე ათასი მიზეზი მაქვს ვიყო ბედნიერი! და ყველაფერი აქ რომ დავწერო ფორუმი ვერ გაუძლებს

ამიტომ ცოტას დავწერ

ადამიანები უნდა ჩავეხუტოთ და მოვეფეროთ ერთმანეთს მოვესიყვარულოთ! არ აქვს ნაცნობ-უცნობობას მნიშვნელობა, ჩვენ ყველანი ერთნი ვართ და ეს არის მთავარი!

ორ შემთხვევას გავიხსენებ...

ერთხელ გაჩერებაზე ვდგავარ, ავტობუსს ველოდები, გავიხედე მოხუცი ბაბუა დგას გვერდზე - თეთრი წვერი აქვს და ძალიან კეთილი სახე, ლამის ანათებს! შევხედე და ისეთი სითბო ვიგრძენი, რომ მომინდა რამე გამეკეთებინა მისთვის, ჯიბეში კანფეტი მედო, მივედი და
-თუ შეიძლება ძალიან მინდა და კანფეტს გაჩუქებთ-მეთქი!
გაოცებით შემომხედა, -რატომო?
-გულით მინდა-მეთქი!
-შენ რამე ფარულ კამერას ხომ არ მიწყობო?- ძალიან ფრთხილად მკითხა
-არა, რას ამბობთ!
---
მოკლედ დარწმუნდა, რომ არ ვეხუმრებოდი და სხივები ჩაუდგა თვალებში! გამომართვა კანფეტი, თითქოს უძვირფასესი თვალმარგალიტი ყოფილიყოს.
-ბაბუაო, მე სოფლიდან ვარ ჩამოსული და რომ დავბრუნდები, მოვყვები, რომ ქალაქში ასე კარგად მომექცნენო!
ვერც კი გადმოგცემთ რა დონეზე გახარებულები და ბედნიერები დავშორდით ერთმანეთს! ყველაზე მთავარი მაინც ის ჩვენი სიტყვები კი არა, არამედ რაღაც ამაღლებული განწყობა იყო

და გრძნობით დონეზე ინფორმაციის გაცვლა!

რატომ დავწერე ეს ამბავი? ის ჩემი ძალიან პირადულია!.. ალბათ, უბრალოდ მინდა, რომ რაც შეიძლება ბევრმა ადამიანმა ბედნიერად იგრძნოს თავი!
მიმოიხედეთ ირგვლივ იქნებ ვინმეს თქვენი დახმარება უნდა, არა მატერიალური, არამედ თუნდაც ერთი პატარა გაღიმების სახით!:blush:

რამდენიმე წლის წინ რაღაც დღესასწაულია და გამოპრანჭული თმაში ყვავილებით და ხელში თაიგულით მივდივარ სასეირნოდ!.. მოხდა ისე რომ ახლობელმა ძალიან მატკინა გული გაჩერებაზე და წავიდა,. ვდგავარ მარტო და წამსკდა ტირილი

, არანაერი რიდი და მოკრძალება არ ჭრის. მოდის ცრემლების წვიმა, ვერაფერს ვხედავ (”დვორნიკები” არ მუშაობს

). დავეგდე გაჩერების სკამზე და მიდი მოვდივარ!

ხოდა იქვე ახალგაზრდა კაცი იდგა, მოვიდა და მაწყნარებს, მეფერება, ცრემლებს მიწმინდავს! არ მშველის გაგიგონიათ- უვარესად ავღრიალდი პატარა ბავშვივით, რაც კი წყენა მქონდა სულ ამოვუთქვი! მისმენდა და თანამიგრძნობდა და ”ვდრუგ” ცრემლებმაც გადაიღეს, მზე ამოვიდა და გულზე მომეშვა!
ავდექი - არც მადლობა, არც ნახვამდის, სახეშიც არ შემიხედია, დავჯექი ჩამომდგარ მარშუტკაში და წავედი!
ამ დროს როგორ დამეხმარა!!!!!! დიდი მადლობა მინდა ვუთხრა იმის მიუხედავად, რომ საერთოდ არ ვიცი ვინ არი

ასეა ადამიანები ზოგჯერ ძალიან ვეხმარებით ერთმანეთს გაჭირვებისა თუ სიხარულის დროს, მიუხედავად ყველაფრისა!

აი, ამ ადამიანურ გრძნობებს მინდა, რომ გაუმარჯოს!

TeO

Nov 22 2007, 09:54 PM

რა ლამაზი ოქროს შემოდგომაა!!! მ ა დ ლ ო ბ ა

Mirabella

Dec 20 2007, 07:03 PM

ესე მინდა

TeO

Feb 14 2008, 06:32 PM

მეგობრობას გაუმარჯოს!!!

მეგობრობა და მეგობრები რომ არ ყოფილიყვნენ ძალიან გამიჭირდებოდა!!

ხიზან მიყვარხარ

და ეს ფოტოები..

შენ რომ არ მედგე გვერდში და ერთი-ორი კარგად არ შემანჯღრიო ხოლმე, ალბათ ძალიან გამიჭირდებოდა

TeO

Feb 20 2008, 08:01 PM

კარგი და დადებითი განწყობისთვის...

sam

Mar 1 2008, 12:11 PM

.......... be heppy.....

გაზაფხულიააააააააააააააააა�
�აააააააააააააააააააა

TeO

Mar 9 2008, 09:50 PM

მაგარი ამინდია გარეთ!!!!!!!!!!!!!!!

blanca

Mar 11 2008, 04:49 AM

ციტატა(TeO @ Sep 24 2007, 04:20 PM)

ზოგს რა სჭირდება ბედნირებისთვის და ზოგს რა!!!
მე ათასი მიზეზი მაქვს ვიყო ბედნიერი! და ყველაფერი აქ რომ დავწერო ფორუმი ვერ გაუძლებს

ამიტომ ცოტას დავწერ

ადამიანები უნდა ჩავეხუტოთ და მოვეფეროთ ერთმანეთს მოვესიყვარულოთ! არ აქვს ნაცნობ-უცნობობას მნიშვნელობა, ჩვენ ყველანი ერთნი ვართ და ეს არის მთავარი!

ორ შემთხვევას გავიხსენებ...

ერთხელ გაჩერებაზე ვდგავარ, ავტობუსს ველოდები, გავიხედე მოხუცი ბაბუა დგას გვერდზე - თეთრი წვერი აქვს და ძალიან კეთილი სახე, ლამის ანათებს! შევხედე და ისეთი სითბო ვიგრძენი, რომ მომინდა რამე გამეკეთებინა მისთვის, ჯიბეში კანფეტი მედო, მივედი და
-თუ შეიძლება ძალიან მინდა და კანფეტს გაჩუქებთ-მეთქი!
გაოცებით შემომხედა, -რატომო?
-გულით მინდა-მეთქი!
-შენ რამე ფარულ კამერას ხომ არ მიწყობო?- ძალიან ფრთხილად მკითხა
-არა, რას ამბობთ!
---
მოკლედ დარწმუნდა, რომ არ ვეხუმრებოდი და სხივები ჩაუდგა თვალებში! გამომართვა კანფეტი, თითქოს უძვირფასესი თვალმარგალიტი ყოფილიყოს.
-ბაბუაო, მე სოფლიდან ვარ ჩამოსული და რომ დავბრუნდები, მოვყვები, რომ ქალაქში ასე კარგად მომექცნენო!
ვერც კი გადმოგცემთ რა დონეზე გახარებულები და ბედნიერები დავშორდით ერთმანეთს! ყველაზე მთავარი მაინც ის ჩვენი სიტყვები კი არა, არამედ რაღაც ამაღლებული განწყობა იყო

და გრძნობით დონეზე ინფორმაციის გაცვლა!

რატომ დავწერე ეს ამბავი? ის ჩემი ძალიან პირადულია!.. ალბათ, უბრალოდ მინდა, რომ რაც შეიძლება ბევრმა ადამიანმა ბედნიერად იგრძნოს თავი!
მიმოიხედეთ ირგვლივ იქნებ ვინმეს თქვენი დახმარება უნდა, არა მატერიალური, არამედ თუნდაც ერთი პატარა გაღიმების სახით!:blush:

რამდენიმე წლის წინ რაღაც დღესასწაულია და გამოპრანჭული თმაში ყვავილებით და ხელში თაიგულით მივდივარ სასეირნოდ!.. მოხდა ისე რომ ახლობელმა ძალიან მატკინა გული გაჩერებაზე და წავიდა,. ვდგავარ მარტო და წამსკდა ტირილი

, არანაერი რიდი და მოკრძალება არ ჭრის. მოდის ცრემლების წვიმა, ვერაფერს ვხედავ (”დვორნიკები” არ მუშაობს

). დავეგდე გაჩერების სკამზე და მიდი მოვდივარ!

ხოდა იქვე ახალგაზრდა კაცი იდგა, მოვიდა და მაწყნარებს, მეფერება, ცრემლებს მიწმინდავს! არ მშველის გაგიგონიათ- უვარესად ავღრიალდი პატარა ბავშვივით, რაც კი წყენა მქონდა სულ ამოვუთქვი! მისმენდა და თანამიგრძნობდა და ”ვდრუგ” ცრემლებმაც გადაიღეს, მზე ამოვიდა და გულზე მომეშვა!
ავდექი - არც მადლობა, არც ნახვამდის, სახეშიც არ შემიხედია, დავჯექი ჩამომდგარ მარშუტკაში და წავედი!
ამ დროს როგორ დამეხმარა!!!!!! დიდი მადლობა მინდა ვუთხრა იმის მიუხედავად, რომ საერთოდ არ ვიცი ვინ არი

ასეა ადამიანები ზოგჯერ ძალიან ვეხმარებით ერთმანეთს გაჭირვებისა თუ სიხარულის დროს, მიუხედავად ყველაფრისა!

აი, ამ ადამიანურ გრძნობებს მინდა, რომ გაუმარჯოს!

gavTbi

TeO

Mar 11 2008, 09:20 PM

უფფფფ, ეს დღეები მაგრა ვერთობი კბილის ექიმთან!!!!!!!!!!

ადრე კიდევ მეშინოდაა

აი ეს არის ჩემი ამ დღეებში განცდილი ბედნიერებაააააააა

მაგრა მეკაიფება და მიხარია!!!

კიდე ვინ არის სტომატოლოგთან სტუმრობის მოტრფიალე?

Zet

Mar 12 2008, 01:19 AM

მეც მიხარია ხოლმე, ოღონდ უფრო როცა გამოვდივარ ხოლმე სტომატოლოგიდან

....

TeO

Mar 14 2008, 02:15 PM

დაიკო სამშობიაროშია და მოუთმენლად ველოდები პატარა ბაიას დაბადებას!!!!!!!!!!!!!!
უსაზღვროდ ბედნიერი ვარ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

TeO

Mar 14 2008, 10:08 PM

TeO

Mar 31 2008, 09:45 PM

მიხარია

რადგან ფორუმს რამდენიმე ახალი აქტიური წევრი შეემატა!!!

და კიდევ დიპლომის ხატვა დავიწყე და ესეც მიკვირს და მიხარია

TeO

Jun 12 2008, 05:58 PM

გუშინ ისათი სიყვარულის "ვსპლესკი' მქონდა, რომ სმს-ები, რომ არ დამეგზავნა ალბათ მართლა გავსკდებოდი!

ძალიან, ძალიან მაგარი იყო და ყველას მადლობა ვინც გამიგეთ და შემეხმიანეთ და ახლაც გესმით

მადლობა და ძალიან მიყვარხაააართ!!!!!!!!!!!

გკოცნით ბევრს

TeO

Jun 18 2008, 07:41 PM

დღეს ძალიან გახარებული და ბედნიერი ვარ, რადგან პატარა ცუგრუმელა ანგელოზები ვნახე!!!

))))))))

TeO

Jun 26 2008, 04:15 PM

დამიბრუნდა ხატვის სურვილი და ძალიან მიხარია

- ამ დღეებში იმდენი ნახატი დავხატეეეე, მაგრამ აი, ატვირთვა კი მეზარება და ასე, რომ ვერ ნახავთ!;))

blanca

Jul 11 2008, 09:46 PM

გვანახე რა

TeO

Jul 13 2008, 06:29 PM

QUOTE(blanca @ Jul 11 2008, 10:46 PM)

გვანახე რა

მეზარებოდა ატვირთვა, მაგრამ შენი ხათრით დავდე

იმედია მოგეწონება

http://www.anastasia.ge/forum/index.php?sh...c=278&st=30

blanca

Jul 13 2008, 06:53 PM

მადლობა თეო

ეს ვარდები შენთან არის ბაღში? და ის პატარა გოგონა შენ ხარ?

პირველი სურატი 'დედაშვილი' ულამაზესი ფერებია. ძაან მაგარია .. რა კარგია რომ ხატავ
მე ვეღარ ..

მძივებს მეც ვაკეთებდი ადრე და მახსოვს პეპლებს ვაკეთებდი ესე:
მავთული ჩვეულებრივი, ცოტა ისეთი ადვილად რომ არ იღუნება
მერე ზედ გადავაკრავდი 'კალგოტკას': ცისფერი, წითელი ან რავიცი ნებისმიერი ლამაზი ფერი
მერე პეპლის ფორმა რომ მიმეცა ბრჭყვიალა ძაფით შემოუვლიდი ნაპირებში... მოკლედ აამუშავე ფანტაზია და დანარჩენი თვითონ დაინახე თუ როგორს ვაკეთებდი

ულამაზესი იყო. მახსოვს სკოლაში მეკეთა ხოლმე და მერე ბევრმა მთხოვა მსგავსის გაკეთება

ქოლგებსაც ვაკეთებდი ფერადფერადს. ძაან საყვარლები გამოდიოდნენ

აუ რას არ ვაკეთებდი, რა ჩალიჩის თავი მქონდა :lol3:

TeO

Jul 13 2008, 07:02 PM

არაფრის

ვარდები ჩემი ეზოსია
პატარა გოგონა ჩემი უმცროსი დაიკოა

რა ნიჭიერი ყოფილხარ, ისე ჩემი გატაცებაც ბისერებით ა ა.შ. ნელნელა ქარდება

)

blanca

Jul 13 2008, 07:07 PM

ნიჭიერი?

არაააა, ტემპერამენტის ტიპია ესეთი - მელანქოლიკი
უნდა იმოძრაოს, იფუსფუსოს, ხელები მოძრაობაში მოიყვანოს
აშენოს,ხატოს, კეროს, ქარგოს .. ისე გაგიჟდება

TeO

Jul 13 2008, 07:09 PM

და რა, მეც ასეთი ვარ?

blanca

Jul 13 2008, 07:12 PM

რა მნიშვნელობა აქვს რას დაარქმევ
მთავარია რომ პეპლები ძალიან ლამაზია

ირმა

Aug 15 2008, 11:45 PM

ძალიან ლამაზი თემაა.

დავტკბი.

TeO

Aug 21 2008, 04:35 PM

მადლოოობააააააააააა ყველას სახელით

ისე მიხარია სხვას რომ უხარიააა

ცხოვრება მშვენიერია და ფერები უფრო მკაფიო და ნათელი! )

ირმა

Aug 21 2008, 10:11 PM

ციტატა(TeO @ Aug 21 2008, 05:35 PM)

მადლოოობააააააააააა ყველას სახელით

ისე მიხარია სხვას რომ უხარიააა

ცხოვრება მშვენიერია და ფერები უფრო მკაფიო და ნათელი! )

მიხარია რომი აქ ხა და შენს აურას გვიგზავნი აქ ყველა ფორუმელს.

TeO

Dec 3 2008, 06:01 PM

დღეს ძალიან, ძალინ მიხარია!!!!!!!!!!...........

Sophia

Dec 3 2008, 09:03 PM

QUOTE(TeO @ Dec 3 2008, 06:01 PM)

დღეს ძალიან, ძალინ მიხარია!!!!!!!!!!...........

რაო თეო, რა გახარებს?

თუმცა , რა მნიშვნელობა აქვს, მე მიხარია, რომ შენ გიხარია

TeO

Dec 18 2008, 10:12 PM

აბა, კონკურსისთვის თემა მზადაა და ყველას მოუთმენლად ველოდებით!!!

ვინ იქნება პირველი კონკურსანტი?

პ.ს. პოსტები შეზღუდული არ არის მაგრამ თემას არ უნდა გადაუხვიოთ!
(ზომიერად მკაცრი ვარ

)

ირმა

Dec 19 2008, 12:26 AM

„ერთი კაკალი ირმასათვის“
ეს სულაც არ არის ზღაპარი, სინამდვილეა და რა სინამდვილე.

მე და ჩემს და-ძმას,– რომლებიც ჩემზე პატარები არიან, ყოველთვის ძალიან გვიყვარდა ერთმანეთი. ჩემი ძმა სამი წლითაა ჩემზე უმცროსი, ჩემი და კი რვა.
ჩემს დაზე რახან რვა წლით ვიყავი დიდი, მასთან ბევრი არ მითამაშია ბავშვობაში, რადგან როცა მან თამაში დაიწყო მე უკვე „დიდი“ გოგო ვიყავი, მე და ჩემი ძმა კი ბევრს ვთამაშობდით ხოლმე ერთად. თამაშის დროს ხან ვჩხუბობდით, მაგრამ ვინ გაბედავდა დედასთან ენის მიტანას

, დედა ორივეს დაგვსჯიდა და მეორე წუთში აღარ გვახსოვდა და ისევ ვთამაშობდით. ვიცოდით რომ არ უნდა გვეჩხუბა, და თუ მაინც ვიჩხუბებდით არ იყო მტყუანი და მართალი და ასე ისევ ვშველდებოდით, და ვთამაშობდით

არ არსებობდა რამე შეგვეჭამა უერთმანეთოდ, თუ ვინმე რომელიმეს ერთ კამფეტს მოგვაწვდიდა, მოვრბოდით სახში და ყოველთვის შუაზე ვიყოფდით. ასეთი გემრიელი კამფეტები, მხოლოდ მაშინ იყო

ჩვენ თბილისში ვცხოვრობდით, მაგრამ გვქონდა სახლი რაიონში. ერთხელაც მამაჩემი წავიდა სოფელში ერთი დღით და თან მარტო ჩემი ძმა წაიყვანა. მაშინ ჩემი ძმა დაახლოებით სამ წლის იყო. ჩემმა ძმამ ეზოში ერთი კაკალი იპოვა(ეზოში კაკლის ხე არ გვედგა), როგორც ჩანს რომელიმე ფრინველს ჩამოუგდია გასატეხად. ხოდა აიღო კაკალი და თბილისში წამოიღო ირმასთან ერთად გავტეხ და შევჭამთო. წარმოიდგინეთ პაწუა ხელი და პაწუა ჯიბე, რომელიც მას ჰქონდა.
დადგა წამი და კაკალი ერთად გავტეხეთ.

მაგრამ კაკალი ცარიელი იყო

ასეთი საჩუქარი მართლა ძალიან დიდი ბედნიერებაა, ძალიან დიდი სიყვარულია, ძალიან დიდი სიხარულია

33 წელი გავიდა მას შემდეგ, მაგრამ ეს სიხარული არ წაშლილა და არც წაიშლება არასოდეს. ეს ნამდვილი წრფელი სიყვარულია

გიყვარდეთ ყველას ასე ერთმანეთი და იმ წუთის გრძნობა რაც მე მქონდა ყველას გადმოგდებოდეთ და იყოს სიყვარული მარად ძლიერი

blanca

Dec 19 2008, 01:18 AM

ირმას ამბავმა გამახსენა ერთხელ ავად ვიყავი და ძამიამ ერთი ცალი შოკოლადი მომიტანა. დღესაც მახსოვს რა ბედნიერი იყო.
ეს შოკოლადი განსაკუთრებული იყო. თუ გახსოვთ რეკლამა იყო ხოლმე ბალერინა ცეკვავს და მერე ლამაზად შეფუთულ შოკოლადს აჩვენებენ. ხოდა მოვიდა და ძალიან დიდი სიყვარულით ეს ერთი ცალი შოკოლადი მომცა

ეს შოკოლადი განსაკუთრებით მიყვარს და ხშირად ვყიდულობ ხოლმე

anonymouska

Dec 22 2008, 02:40 PM

ე.ი ჩანახატებიც შეიძლება. და ჩემს თავზე შემიძლია ის ვთვა რომ შეიძლება უცებ ისეთმა ელემენტარულმა რაღაცამ მომანიჭოს ბედნიერება რომ სხვას ამაზე გაეცინოს... უიიი,არ ღირს თქმად.... ჯობია სხვისი ეს ჩანახატი დავწერო...სხვა ამდაგვარებსაც ვნახავ და დაწერ

"რაზე ჩურჩულებენ ჯვრისწერის სანთლები"
_ნახე გათენდა
_ჰო, მგონი როგორც იქნა
უჩურჩულა ერთმა ყვითლად ჩამოქნილმა სანთელმა მეორეს, რომელიც მასზე მიკრული იყო
_დღეს ჯვრისწერაა, ალბათ ეკლესიაში დაგვანთებენ.
_ისინი სიყვარულით იწვიან, ჩვენ კი ცეცხლით დავიწვებით. . .
_ეჰ,რას იზამ, ასე ყოფილა განგების ნება, ისე მაინც ბედნიერი ვარ, ჩვენ ხომ ორი ადამიანის შესაერთებლად დაგვანთებენ.
_ჰმ! დიდი ბედნიერებაა
_ჩუ, მგონი მოდიან
_აი, ნახე ნეფე-დედოფალიც გამოჩნდა, რა ლამაზი კაბა აცვია არა?
_კი, ორივე ლამაზები არიან, თან სიყვარულით არიან გაცისკროვნებული. მეც ადამიანი ვიყო და მეც შემეძლოს სიყვარულის განცდა, აუცილებლად შეგიყვარებდი.
_მე დედოფალს ვეკუთვნი, შენ კი ნეფეს, ესე იგი მე დღეს დედოფალი ვარ, შენ კი ნეფე.
_ვაი,ვაი, თავზე ცეცხლი წამეკიდა.
_ცოტა მოითმინე ჩემო კარგო, მე ხომ ხედავ როგორ ვაჟკაცურად ვითმენ.
_ნახე, ნახე, ნეფემ რა სინაზით აკოცა დედოფალს.
_შენ რატომ კანკალებ?
_არა, მე არ ვკანკალებ, უბრალოდ დედოფალს უკანკალებს ხელები, ალბათ ეს მისი პირველი კოცნა იყო.
_ღმერთო! რა ბედნიერები არიან არა? არ ვნანობ რომ მათ სიყვარულს ვეწირები.
_მე კი, მათ შემხედვარეს ლოცვა მინდება, მოდი ილოცე, მე კი ამინს გეტყვი ბოლოს!
_ღმერთო! შენ ხომ სიყვარული ხარ, შენ ხომ სიყვარულით შობე შენი ძე, ჩვენც ამ სიყვარულს ვეწირებით. . . ეს სიყვარული კი ყოფილიყოს ისეთი წრფელი და უანგარო, როგორიც ჩვენგან ჩამოღვენთილი ცრემლებია. . .
_გვისმინე ღმერთო, ამინ!

ირმა

Dec 23 2008, 02:10 PM

QUOTE(TeO @ Dec 3 2008, 07:01 PM)

დღეს ძალიან, ძალინ მიხარია!!!!!!!!!!...........

დღეს მეც ძალიან ძალიან მიხარია და TeO-ს ეს პოსტი გამახსენდა.

TeO

Dec 25 2008, 02:22 PM

QUOTE

მიდიოდა ავტობუსი...

ცხოვრება ყველგან მოგყვება, სადაც წახვალ, იქ შემოგეხვევა... იმ დილასაც ამყვა ავტობუსში. ამყვა-მეთქი, იმიტომ ვამბობ, რომ იქ უკვე გვარიანად მოშხამული ავედი. ჯერ მანქანამ ჩამიშლიგინა და წუმპე შემომასხა, მერე ავტობუსში ასვლისას დამეტაკა ვიღაცა - დროზე ადი, დავლპი წვიმაშიო... გეგონება, მე არ მაწვიმდა! იქაც თავი პირდაპირ ჩხუბში ვკარი. ავტობუსი თავისუფლების მოედანზე იდგა - ორივე კარი ფართოდ გაეღო და ხალხის ამოსვლას ელოდებოდა... ის იყო, სველ ფანჯარას ავეკარი, რომ ვიღაცას, ეტყობა, მოთმინების ძაფი გაუწყდა და პირდაპირ ჩემი ყურის ძირში მიაყვირა მძღოლს, - წადი, რა კაცო, შენ თუ არ გეჩქარება, ჩვენ გვეჩქარებაო! მე კი შევხტი, მაგრამ მძღოლს ნირიც არ შესცვლია, არც სქელ ქურთუკში ჩაფლული კისერი მოუბრუნებია...
მაგრამ ნავსი გამტყდარი იყო, ჩხუბი დაწყებული...
- რას გაშეშებულხარ, კაცო, დაკეტე კარი! - ვიღაც ქალმა შეუტია მძღოლს და ატყდა... შოფერმაც ხმა ამოიღო და სულ უხეიროები და შეუბრალებლები გვეძახა, - თქვენ რა გენაღვლებათ, მთელი დღე ტყუილა დავახრიგინებ ამხელა ავტობუსს და მგზავრი თუ არ ავიყვანე, ცოლ-შვილს რა მივუტანოო! ვიღაცა ქალმა - ჩვენ რა შუაში ვართ, სახელმწიფომ მოგიმატოს ხელფასიო! მოკლედ, ამ აურზაურში კიბეს ერთი ბიჭი ამოახტა და მძღოლსა და კიბეს შორის გაიჩხირა...
გაიწი, რა, ბიჭო, ვერა ხედავ, ხალხი ამოდისო, - იმასაც შეუღრინა მძღოლმა...
- დამანებე, რა თავი, ბიძია, გაჭირვებული ვარ! - შეეპასუხა ბიჭი - მაღალი იყო, ასე 17-18 წლის, ფერმკრთალი და ლამაზი, დიდი შავი თვალები ჰქონდა...
- ბილეთი აიღე-მეთქი ხომ არ მითქვამს. უკან გადაიწიე-მეთქი! - რატომღაც დაიბნა მძღოლი და როგორც იყო, წავიდა... ის წავიდა და ბიჭიც დაიძრა ავტობუსის სიღრმეში... ამაში კი არაფერია გასაკვირი - ხალხი ავტობუსებში მარტო არაფრისმთქმელი სახეებით კი არ მისჩერებია სარკმლებს, მოძრაობს კიდეც - ჩადის, ამოდის, ადგილს ეძებს... მაგრამ ის ბიჭი სხვანაირად მიდიოდა - ცალი ხელით სავსე ცელოფანის შავი პარკი თავზემოთ აეწია. გეგონებოდა, რაღაც დაავიწყდა და მის მოსაძებნად მიდისო...
მერე კუთხეში მიდგა, პარკი ფეხებზე დაიდო, აქეთ-იქით მიიხედ-მოიხედა და... ამღერდა...
- «შირაქის ველზე მივდივაარ... უკან მომყვება ქარიოო, წინ შემეფეთა პეპელააა... წითლად უჩანდა მხარიოო»...
ხმა იყო - სუნთქვა შემეკრა და პირდაპირ გულში გამიარა - ბაგაბუგზე მივხვდი...
- ვაჰ, ბიჭო, მართლა საწყალი არ ყოფილა ეს უბედური! - ჩაილაპარაკა მძღოლმა წყნარად და მოულოდნელად მუშტი გამეტებით დასცხო ტორპედოს...
- ნელა, შე კაცო, ავტობუსმა რა დაგიშავა, რომ ამტვრევ! - ჩუმად უსაყვედურა იმ ქალმა, ხუთი წუთის წინ დანასისხლად რომ გადაეკიდა, მერე ჩანთიდან ცხვირსახოცების შეკვრა ამოაძვრინა და რატომღაც ხელში ნერვიულად მოჭმუჭნა...
- «საყვარლის კაბას ვამსგავსეეე»... - განაგრძობდა ბიჭი...
- ნახე, დედა, რა მაგრა მღერის! - გაუცინა სკამს მოჭიდებულმა გოგომ დედას.
- მერე რა არის სასაცილო! - გაბრაზდა დედამისი, - ამხელა ქალმა არ უნდა იცოდე, რაზე იცინო?! გოგოს აღარაფერი უთქვამს. უცნაურ ფერად შეღებილი თმა სახეზე ჩამოიფარა და თავი ჩაქინდრა... ცრემლი კი მის გვერდით მდგარმა ქალმა მოიწმინდა და ფანჯარას მიაშტერდა...
ავტობუსი მიდიოდა...
- ახლა ახალი სიმღერა მოისმინეთ, - გამოაცხადა ბიჭმა კონფერანსიესავით. ფეხებზე ცელოფანის პარკი შეისწორა, გულზე ხელი მიიდო და გააბა, - «ვარდები არ არიან...»
- ვაიმე, შენს დედას შვილო!. ასე ანგელოზი გაუჩენიხარ და რა დღით! - გამწარდა ვიღაც მოხუცი.
ბიჭი კი მღეროდა და მღეროდა - «გულო, რა გემართება, გულო რა მოგივიდააა.»
ავტობუსი მიდიოდა...
ხალხიც ჩადიოდა და ამოდიოდა, ისმენდა სიმღერას და სახეზე სამყაროს დარდი ეწერებოდა... ერთი პატარა გოგო გაძვრა, ბიჭს წინ დაუდგა და დიდი თვალებით მიაშტერდა, თან წამწამებს აფახულებდა და ტირილი წკიპზე ჰქონდა მომდგარი - პაწია ტუჩებს პრანჭავდა...
მერე ბიჭმა ცელოფანი აიღო, იღლიაში ამოიჩარა, ხელი გამოსწია და... კონცერტი დამთავრდა, გადაიხადეთ, რაც გემეტებათო!..
- მოიცა, დე, მე მივცემ, რა! - გოგომ შემოტკეცილი შარვლის ჯიბიდან ამოაძვრინა ხურდები და ისევ დედას შეეხვეწა, - დაამატე რა, ცოტა! იმანაც დაამატა...
- მოდი, შე საცოდავო, მოდი, - ახლა მოხუცმა დაიწყო ჩანთაში ფულის ძებნა. მაგრამ ხელს ჯერ პენსიონერის წიგნაკი ამოჰყვა, მერე - სათვალე. ფული ბოლოს იყო...
- ეეჰ, კაბინეტებში გამოჭიმული ჩვენი მთავრობა უნდა ჩააგდო შენს დღეში, - ჯიბეს ხვნეშით მიადგა მსუქანი კაცი...
- ვითომ მთავრობა რაღა შუაშია! - გაუკვირდა აცრემლებულ ქალბატონს და ბიჭს ხელში ქაღალდის ფული ჩაუკუჭა...
ავტობუსი კი მიდიოდა...
მერე ბიჭიც ჩავიდა, ჩაიტანა შავი ცელოფანის პარკი და... ფული... რაღაც ჩვენც დაგვიტოვა. მაშინ ვერ მივხვდი, რა. მაგრამ ავტობუსი რომ დაიძრა და ბიჭმა გაჩერებიდან შემოგვხედა, მაშინვე მივაგენი, - სიყვარული! იმ წუთში ყველას ერთმანეთი გვიყვარდა. ვერ გეტყვით, რატომ, მაგრამ ასე იყო...
ავტობუსი კი მიდიოდა...

ნანა რამიშვილი

ეს სტატია ახლა შემთხვევით წავიკითხე კვირის პალიტრაში.. და ავღრიალდი

ძალიან დააჭირეს ადამიანურზე,..მტკივნეულია, მაგრამ მკურნალი!! (ნათქვამი, რომაა -წამალი მწარეაო )

TeO

Dec 25 2008, 02:46 PM

ამ რამდენიმე დღის წინ მეც ვმგზავრობდი ავტობუსით და თითქმის მზგავს სიტაუციაში ამოვყავი თავი, ოღონდ ის რადიკალურად დადებითი გამოვიდა!
ან უბრალოდ ვარდისფერი სათვალეებიდან ვუყურებდი?

..მოკლედ, ვზივარ უკან და ჩაძირული ვართ მგზავრები ჩვენ-ჩვენ ფიქრებში და "ვდრუგ" ამოდის კაცი, რომელიც რაღაც მანქანებით უკრავს დოლ-გარმონზე

და თან არ ამღერდა?!! ( რეპერტუარს ვეღარ ვიხსენებ )

ავტობუსმა ეგრევე გამოიღვიძა და გამოცოცხლდა.. ატყდა ფხუკუნ-შუშუნი და დადებითმა ემოციამ მაქსიმალურზე აიწია!!

ნუ ჩათავდა ეს "გრძელი" გაჩერება და ფულით დაჯილდოვებული ბიძია გავაცილეთ მხიარული მზერით, მაგრამ ჯერ სად ხარ!!!!!!!!

ვსო ვ პერედი!!!

კარებმა დახურვა ვერ მოასწრო, რომ პატარა კარუზოს ხმამ არ დაფარა მთელი ავტობუსი?! ის ჩავიდა და ეგ ამოვიდა)

..ხალხი ჯერ გაისუსა და მერე, რომ იფეთქა სიცილმა

ვინ სად დახოხავდა ვერ გადმოგცემთ (აქ ავტორის უტრირებაა, ბოდიშით-ვერ მოითმინა და როლებში შეიჭრა! )

მოკლედ, "პუბლიკის" ასეთ თავშეუკავებელი რეაქიას არ ელოდა "კარუზო" და შეცბუნებული მიყუჩდა დამფრთხალი ბარტყივითა

(ეტყობა იფიქრა- ამდენი გიჟი ერთად როგორ შეიყარაო?) მარა ჯერ კიდევ სადა ხართ!

აუხტა ერთი სპორტსმენი ტიპი (რომლის საუბრიდანაც გამოჩნდა, რომ ამის რეპერტუარს უკვე იცნობდა) და უკვეთავს მიდი სერიალი შეასრულეო და ფულს მე მოგცემო!
ნუ ჩვენ დავაღეთ ფართოდ თვალები და მივაჩერდით იმას (ანუ კარუზოსა), ხოდა ის გაყუჩებულია ისევ, მაგრამ ორ წუთში აზრზე მოვიდა და არ ჩაგვირთო თავის რეპერტუარი

ნუ ჩვენ ავყირავდით და ვიღას ახსოვდა დოლიანი კაცი

ეს იყო რაღაც და "პროსტა" უნდა გენახათ რა!!!!!!!

..სამწუხაროდ გაჩერებაც მოახლოვდა და ეს შემსრულებელიც გავისტუმრეთ, მაგრამ ხალხი ისეთ "უდარში" ვიყავით, რომ ჩემ გვერდზე ქალი კაიფობდა- ახლა მესამეც რომ "გაიჩითოს" ეგეთიო?!.. მაგრამ "ნა ეტომ ნაში პრიკლუჩენია ოსტანავილის"? ..

to be continued..

პ.ს. პოსტი დაწერილია იმპროვიზირებულად, რომ მაქსიმალურად გადმომეცა განწყობა! ასე, რომ თუ შეგხვდათ შეცდომები ბოდიშით