.. იმას ვფიქრობ რომ, ალბათ ინტუიციის დიფერენციაცია საჭიროა, არა? თორემ მე ლამის მერევა რომელ გრძნობაზეა საუბარი: -
* იმაზე, რომელიც გონებაში მოდის, დაახლოებით აი, ასე: - რაღაც ვიცი, არ ვიცი საიდან, მაგრამ ვიცი დანამდვილებით რომ ასეა. .. და მერე ცხადდება;
* რომელიც მოდის კადრივით: - მიდიხარ ქუჩაში და ვიღაც ნაცნობის სახე გიდგება წინ, ..- ვაა, რამ მომაგონა, რა უნდა.. და ცოტა ხანში ის ტიპი წინ გხვდება;
* რომელსაც "იწვევს" გონება: - ვიღაც ადამიანზე ფიქრობ გაცნობიერებულად, რეკავს ტელეფონი და.. ის არის;
* როდესაც სხეული "გმართავს" და "ამართლებს": - ამ გზაზე მოხვევა არ მინდოდა, მაგრამ ფეხები თავისით მიდიან. მოდი გავყვები. ... ვააა, ეს რა კარგი ვქენი, რა კარგ ადგილზე მოვხვდი!..
* რომელიც ძილში მოდის, - სიზმრად ნანახი კადრი ცხადდება;
ე.ი. ქალბატონი ინტუიცია (pardone, არ გავს მამრობითს
) სხეულის რა ნაწილშია მოთავსებული არ ვიცით. თურმე დადის ზევით-ქვევით;
.. რაღაც სავარჯიშოები იყო, - ხსენებული ქალბატონის განვითარებისთვის, - ფერად ფურცლების ნაკუწებს მაგიდაზე მიმოფანტავ, და ხელით შეიგრძნობ ფერებს, გამოიცნო.. (თვალდახუჭულ!).. და მაგიდაზე სად დევს ხელმა უნდა შეისწავლოს ცარიელი ან ნაკუწით შევსებული ადგილებს შორის განსხვავება..
კიდეევ სამი პატარა ყუთია, ერთში მძივი (ან რამე ) დევს, უნდა ან შეიგრძნო, ან დაინახო, ან გამოიცნო.. მოკლედ ეს შესაძლებელია.. შემდეგი შეკითხვაა, - დაემთხვა თუ მართლა გამოიცანი?!. იქნებ დაემთხვა.. იქნებ გამოიცანი.. ცანი.. ანი.. ი...