ამ ლინკზე შრილა პრაპჰუპადას ძალიან ბევრი და საინტერესო ლექციაა. ვედების მოყვარულებს (და არა მარტო) გირჩევთ მოუსმინოთ

უზარმაზარ გავლენას ახდენს ადამიანის ცნობიერებაზე და რა თქმა უნდა სასიკეთოს.

http://www.krishna.org.ua/world/index.php?...&Itemid=220

ძირითადად "ბჰაგავატ გიტას" და "შრიმად ბჰაგავატამის" კომენტარებია.


პ.ს. მსურველები შემიძლია ნებისმიერ კვირა დღეს წავიყვანო (თუ მეცლება) კრიშნაიტების აშრამში. მოისმენთ ლექციას, კირტანს. გაჩუქებენ წიგნებს და გაგიმასპინძლდებიან გემრიელი საჭმლით

ყველაზე საინტერესო იქ მისვლა დღესასწაულებზეა. დაინტერესებულები შემეხმიანონ ხოლმე

ამ პოსტის წაკითხვისას ერტი ამბავი გამახსენდა....რამდენიმე წლის წინ ძალიან ჩავუგრმავდი რელიგიურ წიგნებს სხვადასხვა რელიგიურ წიგნებს ვკითხულობდი...და ერტ მშვენიერ დგესაც ბაჰავადგიტას წავაწყდი წიგნს ოგონდ...დავიწყე კითხვა და ნახევარი საათის შემდეგ ძალიან ცუდი ამბავი გამაგებინეს იმ დგის შემდეგ ამ წიგნს ხელს ვეგარ ვკიდებ რაგაც ცუდი შეგრძნება დამრჩა ასე მგონია კიდევ ცუდ ამბავს გავიგებ თუ ხელს მოვკიდებ...უკვე რამდენი წელია ასეტი რაგაც მჩირს

irma


მე მგონი არ ღირს წიგნის ცუდ ამბავთან დაკავშირება...

შრილა პრაპჰუპადას წიგნი მაქვს, "სიცოცხლე მოდის სიცოცხლისგან" ქვია. ახლახანს დავიწყე კითხვა და საკმაოდ საინტერესოა.

Stoned

დასაწყისისთვის კარგია. უფრო ღრმად თუ გინდა რომ გაეცნო "ბჰაგავატ გიტას" გირჩევ პრაპჰუპადას კომენტარებით.

პრაპჰუპადას ლექციების არქივი (დასათაურებული):



http://maharathayatra.com/arhiv.htm

შრილა პრაპჰუპადას წიგნების არქივი:

http://www.zvek.info/content/view/446/112/

შრი იშოპანიშადი
(ღვთაებრივი უპანიშადი)
(სანსკრიტიდან თარგმნა
ა.ჩ. ბჰაკტივედანტა სვამი შრილა პრაპჰუპადამ)


1. სამყაროში ყოველ სულიერსა და უსულოს კონტროლს უწევს და ფლობს უფალი. ამიტომ ადამიანმა უნდა აიღოს მხოლოდ მისთვის განკუთვნილი აუცილებელი წილი და ხელი არ ახლოს სხვა რამეს, კარგად ესმოდეს, თუ ვის ეკუთვნის ყოველივე.

2. ასეული წლობით სიცოცხლეს შეიძლება ესწრაფოდეს ის, ვინც ამგვარად შრომობს, ვინაიდან ასეთი მოღვაწეობა კარმის კანონის ტყვეობაში არ აქცევს მას. ადამიანს სხვა არჩევანი არა აქვს ამ გზის გარდა.

3. მკვლელი სულისა, ვინც არ უნდა იყოს იგი, უნდა წავიდეს ურწმუნოთა სამყაროების სახელით ცნობილ პლანეტებზე, რომლებიც წყვდიადითა და უგუნურებითაა მოცული.

4. თუმცა ღმრთეების პიროვნება არ ტოვებს საკუთარ სავანეს, იგი ფიქრზე სწრაფია და ყველას ასწრებს სრბოლაში. ძლევამოსილ ნახევარღმერთებს არ ძალუძთ მასთან მიახლოება. თუმცა ადგილს არ იცვლის, განაგებს მათ, ვინც ჰაერითა და წვიმით გვასაზრდოებენ. იგი ყველას აღემატება თავისი ბრწყინვალებით.

5. უზენაესი უფალი დადის და არც დადის. ძალიან შორისაა და ძალიან ახლოსაც. ყველაფერშია და მაინც ყველაფერს მიღმა მყოფი.

6. მას, ვინც ყველაფერს უზენაეს უფალთან კავშირში ხედავს, ვინც ყოველ არსებას უფლის განუყოფელ ნაწილაკებად აღიქვამს და ვინც ყველაფერში უზენაეს უფალს ჭვრეტს, არ სძულს არც არაფერი და არცერთი არსება.

7. ის, ვინც მუდამ ხედავს, რომ ყოველი ცოცხალი არსება სულიერი ნაპერწკალია, რომლებიც თვისობრივად ერთიანები არიან უფალთან, ხდება ჭეშმარიტი მცოდნე. მაშ, რაღა აღძრავს მასში ილუზიას ან შიშს?

8. ასეთი პიროვნება სინამდვილეში უნდა იცნობდეს უდიდესს, ხორცშეუსხმელს, ყოვლისმცოდნეს, უნაკლოს, უსისხლძარღვოს, წმინდასა და უბიწოს, თვითკმარ ფილოსოფოსს, რომელიც უხსოვარი დროიდან უსრულებს ნატვრებს ყველას.

9. ისინი, ვინც უმეცრების საქმიანობათა განვითარებით არიან დაკავებულნი, უმეცრების უკუნეთში მოხვდებიან. მაგრამ უფრო განწირულნი არიან ეგრეთწოდებული ცოდნის განვითარებით დაკავებულნი.

10. ბრძენთ განუმარტავთ ჩვენთვის, რომ ცოდნას განვითარება ერთ შედეგს იძლევა, და ნათქვამია, რომ სხვა შედეგს იძლევა უმეცრების განვითარებაო.

11. მხოლოდ ის, ვისაც ერთდროულად შეუძლია უმეცრებისა და ტრანსცენდენტული ცოდნის პროცესების შესწავლა, თავს აღწევს ხელახლა დაბადებისა და სიკვდილის ტყვეობას და უკვდავების სრული ნეტარებით ტკბება.

12. ისინი, ვინც თაყვანს სცემენ ნახევარღმერთებს, უგუნურების უკუნეთში მიემართებიან, ხოლო უფრო განწირულნი არიან აბსოლუტის თაყვანისმცემელნი [აქ იგულისხმება უპიროვნო ბრაჰმანი, ღმერთის უპიროვნო ასპექტი].

13. ამბობენ, რომ ერთ შედეგს იძლევა ყოველ მიზეზთა უზენაესი მიზეზის თაყვანისცემა, სხვა შედეგს კი – იმის გაღმერთება, ვინც არ არის უზენაესი. ყოველივე ეს მოუსმენიათ უშფოთველი ავტორიტეტებისგან, რომლებმაც ნათლად განმარტეს ზემოთქმული.

14. ადამიანი სრულყოფილად უნდა იცნობდეს ღმრთეების პიროვნებას დამ ის ტრანსცენდენტალ სახელს, ისევე როგორც წარმავალ მატერიალურ სამყაროს, თავისი წარმავალი ნახევარღმერთებით, ადამიანებითა და ცხოველებით. როდესაც გაიგებს ამას, იგი ამაღლდება სიკვდილზე და, მასთან ერთად, ეფემერულ კოსმოსურ გამოვლენაზეც და ღმერთის მარადიულ სასუფეველში ნეტარებითა და ცოდნით აღსავსე საუკუნო ცხოვრებით დატკბება.

15. ო, უფალო ჩემო, ყოველი სულიერის მასულდგმულებელო, შენი ნამდვილი სახე შენივე თვალისმომჭრელი ბრწყინვალებითაა დაფარული. გთხოვ, მოიცილე ეს საფარველი და უჩვენე საკუთარი თავი შენს წმინდა ერთგულს.

16. ო, ჩემო უფალო, ო, თავდაპირველო ფილოსოფოსო, სამყაროს მასულდგმულებელო, ო, მარეგულირებელო პრინციპო, წმინდა ერთგულების საბოლოო მიზანო, კაცობრიობის მამამთავართა კეთილმოსურნევ, გთხოვ, გასწიე შენი ტრანსცენდენტული სხივების სიკაშკაშე, რათა შენი ნეტარი სახე ვიხილო. შენ ხარ ღმრთეების მარადიული უზენაესი პიროვნება, სადარი მზისა, ისევე როგორც მე.

17. დაე ფერფლად იქცეს ეს წარმავალი სხეული და დაე სიცოცხლის ჰაერი შეუერთდეს მთელ ჰაერს. ახლა, ო, უფალო ჩემო, გთხოვ გაიხსენე ყოველი ჩემი მსხვერპლშეწირვა და რამეთუ შენ ხარ უმაღლესი განმცხრომელი, გთხოვ, გაიხსენე ყველაფერი, რაც გამიკეთებია შენთვის.

18. ო, უფალო ჩემო, ცეცხლივით ძლიერო, ყოვლისშემძლევ, ახლა მოწიწებით ქედს ვიხრი შენს წინაშე და ვემთხვევი მიწას შენს ტერფებთან. ო, უფალო ჩემო, გთხოვ მატარე სწორი გზით, რათა მოგაღწიო შენდ ა ვინაიდან შენ იცი, რაც მიკეთებია წარსულში, გთხოვ დამიხსენი წარსულ ცოდვათა საპასუხო შედეგებისაგან, რათა არავითარი დაბრკოლება არ შეხვდეს ჩემს წინსვლას.

Atman


უფალი რამდენია?

Atman

user name


ერთი! მრავალი სახით!

ეგ ვერ გავიგე

ადამიანში არის 2 სული: ჯივ-ატმა, ანუ ინდივიდუალური სული, რომლებიც ჩვენ ვართ ოღონდ ჯერ ვერ გაგვიცნობიერებია ეს და ან სხეული გვგონია ჩვენი თავი, ან ჭკუა, ან გონება და ცრუ ეგო, ხოლო მეორეა პარამატმა, ანუ ზესული (ქრისტიანობაში სულიწმინდა), რომელიც ყველა ადამიანის გულშია და ღმერთის ერთ-ერთი ასპექტია. თავად ღმერთია.

მანდ ლაპარაკი სწორედ ღმერთზეა. არსებობს ღმერთის შეცნობის 3 ეტაპი: ბრაჰმანის შეცნობა, ანუ ღმერთის უპიროვნო ასპექტის შეცნობა, პარამატმის შეცნობა, ანუ ღმერთის შეცნობა ჩვენსავე გულში და ბჰაგავანის შეცნობა, ანუ ღმერთის, როგორც უზენაესი პიროვნების შეცნობა.

შრი შიკშაშტაკა

ეს არის შრი ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუს მიერ დატოვებული ერთადერთი წერილობითი ტექსტი 8 შლოკის სახით, რომელშიც მთელი ვედების და რელიგიის არსია ჩადებული. შრი ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუ იყო კრშნას და რადჰას ერთობლივი ინკარნაცია და უფლის “ფარული ავატარი”. ვედებში უფალი ამბობს რომ კალი იუგის დროს ყოველთვის მოგვევლინება როგორც უფლის მსახური და არა როგორც უფალი, რადგანაც მრავალი დემონი და თაღლითი გამოაცხადებს თავს ღმერთად და მხოლოდ გულწრფელი მაძიებელნი იპოვიან მას.


1. დიდება შრი კრშნა სანკირტანას, რომელიც წლების მანძილზე დაგროვილი მტვრისაგან წმენდს გულს და განპირობებული სიცოცხლის, განმეორებადი დაბადებისა და სიკვდილის ცეცხლს აქრობს. სანკირტანას ეს მოძრაობა კაცობრიობისთვის უდიდესი მადლია, რადგან იგი კურთხევის მთვარის შუქით ანათებს. ის არის მთელი ტრანსცენდენტული ცოდნის მაცოცხლებელი. იგი ტრანსცენდენტული ნეტარების ოკეანეს ზრდის და გვაძლევს იმ ნექტარის გემოს, რომელსაც მუდამ მიველტვით.

2. ო ჩემო უფალო, მხოლოდ შენს სახელსაც კი შეუძლია მთელი კურთხევა მისცეს ცოცხალ არსებებს და ამდენად, შენ ასობით და მილიონობით სახელი გაქვს, კრშნასა და გოვინდას მსგავსი. ამ ტრანსცენდენტალ სახელებში მთელი შენი ტრანსცენდენტული ენერგიები ჩააქსოვე. ამ სახელთა გალობას მკაცრი და რთული წესებიც კი არ მოეთხოვება. ო ჩემო უფალო, შენი სიკეთის გამო უფლებას გვაძლევ, ადვილად მოგიახლოვდეთ შენი წმინდა სახელების გალობით, მაგრამ მე იმდენად უიღბლო ვარ, რომ ისინი არ მიზიდავს.

3. უფლის წმინდა სახელი ადამიანმა თავმდაბლად უნდა იგალობოს, საკუთარი თავი ქუჩაში დაგდებულ ჩალაზე მდაბლად ჩათვალოს; ხეზე მომთმენი იყოს, ყოველგვარი ცრუ სიამაყის გრძნობისგან თავისუფალი და მზად იყოს, ყოველმხრივ პატივი სცეს სხვებს. გონების ასეთ მდგომარეობაში მას შეუძლია განუწყვეტლივ იგალობოს უფლის წმინდა სახელი.

4. ო ყოვლისშემძლე უფალო, მე არ მსურს არც სიმდიდრის დაგროვება, არც ლამაზმანები, არც მიმდევრები. მე მხოლოდ შენი უმიზეზო ერთგული სამსახური მინდა, დაბადებიდან დაბადებამდე.

5. ო მაჰარაჯა ნანდას შვილო [კრშნა], მე შენი მარადიული მსახური ვარ, მაგრამ როგორღაც დაბადებისა და სიკვდილის ოკეანეში ჩამოვვარდი. გთხოვ, ამომიყვანე სიკვდილის ამ ოკეანიდან და მტვრად მაქციე შენს ლოტოსის ტერფებთან.

6. ო ჩემო უფალო, როდის დაამშვენებს ჩემს თვალებს ცრემლთა უწყვეტი ნაკადი შენი წმინდა სახელის გალობისას? როდის ჩამიწყდება ხმა და როდის დამიდგება ყალყზე თმები შენი სახელის წარმოთქმისას?

7. ო გოვინდა! შენგან განშორების გამო წამი თორმეტი წელი და მეტიც კი მგონია. ცრემლები ღვარად მდის თვალებიდან და შენს გარეშე მთელი სამყარო ცარიელი მეჩვენება.

8. მე არავის ვცნობ ჩემს უფლად კრშნას გარდა და ეს ასე იქნება მაშინაც, იგი უხეშად რომ მომეხვიოს ან გული გამიტეხოს, თუკი თვალწინ არ მეჩვენება. მისი ნებაა, როგორც უნდა, ისე მოიქცეს, რადგან ნებისმიერ შემთხვევაში იგი მუდამ ჩემი სათაყვანებელი უფალია.


ჰარე კრშნა ჰარე კრშნა
კრშნა კრშნა ჰარე ჰარე,
ჰარე რამა ჰარე რამა
რამა რამა ჰარე ჰარე

მანტრა – მედიტაცია

ჰარე კრშნა მაჰა მანტრას გალობისთვის რაიმე მკაცრი და რთული წესები არ არსებობს. მანტრა მედიტაციასთან დაკავშირებული ყველაზე დიდი საოცრება ისაა, რომ მისი შესრულკება შეიძლება ნებისმიერ დროსა და ადგილას – სახლში, სამსახურში, ავტობუსში თუ მეტროში.
არსებობს გალობის ორი ძირითადი სახე. ინდივიდუალურ გალობას, როდესაც ერთგული მანტრას კრიალოსანზე კითხულობს, ჰქვია ჯაპა. როდესაც ერთგული სხვებთან ერთად მღერის, ამას კირტანი ეწოდება. კირტანის დროს, როგორც წესი, გამოიყენება მუსიკალური ინსტრუმენტები და ტაში. ორივე სახის გალობა რეკომენდებულია და სასიკეთოა.
პირველი სახის მედიტაციის შესასრულებლად საჭიროა მხოლოდ ჯაპეს მძივების (მედიტაციისთვის საჭირო კრიალოსნის) წრიული ასხმა. იგი შეგიძლიათ შეიძინოთ ან თავად გააკეთოთ. თუკი თავად გსურთ გაკეთება, ამისთვის:
1. შეიძინეთ 109 ცალი გახვრეტილი ხის მძივი (დაახლოებით 1-2 სმ დიამეტრიც). შეიძინეთ 3-5 მ სიგრძის გამძლე, მსხვილი აბრეშუმის ძაფი.
2. გაკვანძეთ ძაფი ბოლოდან დაახლოებით 15 სმ-ის დაშორებით, ააცვით მასზე მძივები, ისე რომ თვითოეული მძივის შემდეგ კვანძი იყოს.
3. 108-ე მძივის წამოცმის შემდეგ ძაფის ორივე ბოლო უკანასკნელ მძივში გაუყარეთ.
4. ეს ბოლო მძივი კრშნას განასახიერებს და თუკი შესაძლებელია, იგი დანარჩენ მძივებზე უფრო დიდი უნდა იყოს. ძაფი იმის შემდეგ გაკვანძეთ, რაც ორივე ბოლოს გაუყრით. ზედმეტი ძაფი მოჭერით. თქვენი ჯაპა მზადაა.
კრიალოსანზე მედიტაციისთვის კრშნას მძივის მომდევნო მძივი მარჯვენა ხელის დიდსა და შუა თითს შორის დაიჭირეთ და წარმოთქვით მთელი მანტრა: ჰარე კრშნა ჰარე კრშნა კრშნა კრშნა ჰარე ჰარე / ჰარე რამა ჰარე რამა რამა რამა ჰარე ჰარე. გადადით მომდევნო მძივზე, დაიკავეთ ისევე და ბოლომდე წარმოთქვით მაჰა მანტრა. ასე გააგრძელეთ, სანამ არ წაიკითხავთ ყოველ (108) მძივზე და არ მიხვალთ კრშნას მძივთან. ეს ჯაპას კითხვის ერთ წრეს ნიშნავს. კრშნას მძივზე არ წაიკითხოთ, მოაბრუნეთ მძივები და განაგრძეთ საპირისპირო მიმართულებით. კრიალოსანზე კითხვა განსაკუთრებით სასარგებლოა, რაგდან ამ დროს დაკავებულია შეხების გრძნობაც, რაც კითხვისას კონცენტრაციაში დაგეხმარებათ.
ჯაპა შეგიძლიათ იკითხოთ შინაც და გარეთაც. შეგიძლიათ იკითხოთ ხმამაღლა ან ხმადაბლა, მაგრამ საჭიროია მანტრის გარკვევით და გასაგონად წარმოთქმა. მანტრის კითხვისას ჭკუა სხვა ფიქრებზე გაქცევას შეეცდება, რადგან ჭკუა მერყევი და მოუსვენარია, მუდამ ფიქრის საგანს ეძებს. ეცადეთ ყურადღებით იკითხოთ ჰარე კრშნა მაჰამანტრა და მოუსმინოთ მის ყოველ სიტყვას.
მანტრის კითხვა შეიძლება ნებისმიერ დროს, მაგრამ ვედურ ლიტერატურაში ნათქვამია, რომ დღის გარკვეული მონაკვეთი – ადრინდელი დილა – განსაკუთრებით სასიკეთოა სულიერი საქმიანობისთვის. დაიწყეთ ერთი ან ორი წრით ყოველდღიურად და თანდათანობით მიაღწიეთ თექვსმეტ წრე, რაც მოწოდებულია მათთვის ვისაც სერიოზულად სურთ გალობა და კრშნას ერთგულად გახდომა.
ჯაპა ინდივიდუალური მედიტაციაა, კირტანი კი - ჯგუფური. კირტანის დროს ხალხი მღერის ჰარე კრშნა მანტრას. ამ დროს შეიძლება მუსიკალური ინსტრუმენტების გამოყენებაც. კირტანი შეგიძლიათ იმღეროთ სახლში, ოჯახის წევრებთან ან მეგობრებთან ერთად, ან სადაც გნებავთ. წესი ასეთია – ერთი მღერის ჰარე კრშნა მაჰამანტრას, შემდეგ კი სხვები პასუხობენ. შემდეგ კვლავ წამყვანი მღერის და სხვები პასუხობენ. ასე მეორდება მრავალჯერ და კირტანს სულ უფრო მეტი სულიერი ბედნიერება მოაქვს მონაწილეებისთვის.
კირტანის დროს საკუთარი გალობის მოსმენასთან ერთად სიკეთეს სხვების გალობის მოსმენითაც ვღებულობთ. მანტრის სიმღერა შეიძლება ნებისმიერ მელოდიაზე. მუსიკალური ინსტრუმენტების გამოყენება კარგია, მაგრამ აუცილებელი არაა. კირტანის დროს იყენებენ ტრადიციულ ინდურ ინსტრუმენტებს, კერძოდ, მრდანგას (ბენგალიურ დოლსა) და კარატალებს (ლითონის პატარა თეფშებს). თუკი ისინი არა გაქვთ, სხვა ინსტრუმენტებიც შეგიძლიათ გამოიყენოთ, დაუკარით ფორტეპიანოზე, ორღანზე, ფლეიტაზე ან გიტარაზე. ტაშის დაკვრაც კარგია. სიმღერა შეუძლიათ ბავშვებსაც, რითაც ისინი სულიერად ვითარდებიან. შეგიძლიათ მთელმა ოჯახმა ერთად იმღეროთ.
ჰარე კრშნას გალობას მუდამ სიხარული და ბედნიერება მოაქვს. ამის გამოცდა საკუთარ თავზე შეიძლება. აბა, სცადეთ რაიმე სხვა სიტყვის ან ფრაზის რამოდენიმე წუთის განმავლობაში სიმღერა. თუკი იმღერებთ “პეპსი-კოლა”, “პეპსი-კოლას”, დარწმუნდებით, რომ ეს აუტანელია. ამას არავითარი სიამოვნების მონიჭება არ შეუძლია. მაგრამ კრშნას სახელები ტრანსცენდენტულია და რაც მეტს გალობთ, მით უფრო მეტი გინდებათ.


როგორ გავაუმჯობესოთ მედიტაციის ხარისხი

რა ვითარებაშიც არ უნდა იგალობოთ მაჰა მანტრა, დიდ სულიერ სიკეთეს მიიღებთ. დიადი წმინდანები და ბრძენები გარკვეული პრაქტიკული წესების დაცვას გვირჩევენ და ეს გაამდიდრებს ჩვენს გალობას და სასურველი შედეგის სწრაფად მიღწევაში დაგვეხმარება.
რაც უფრო მეტს გალობს ადამიანი ჰარე კრშნას, მით უფრო უადვილდება მას ქვემოთ ჩამოთვლილი პრინციპების დაცვა, ვინაიდან გალობის პროცესში იგი სულიერ ძალას იღებს და უფრო მაღალი სიამოვნების გემოს ივითარებს. როდესაც ადამიანი უარს ამბობს ცუდ ჩვევებზე, რომლებიც აფერხებს განწმენდას, და გალობით უმაღლეს გემოს გებულობს, მისი სულიერი წინსვლა გაცილებით იოლი ხდება.
მათთვის, ვისაც სერიოზულად და გულწრფელად სურთ წინსვლა, რეკომენდებულია ქვემოთ ჩამოთვლილი მარეგულირებელი პრინციპების დაცვა:
1. არ შეიძლება ხორცის, თევზისა და კვერცხის ჭამა.
2. არ შეიძლება დამათრობელი და ამგზნები საშუალებების მიღება (სახელდობრ, ნარკოტიკი, ალკოჰოლი, თამბაქო, ჩაი, ყავა, კაკაო და შოკოლადიც კი).
3. არ შეიძლება აზარტულ თამაშებში მონაწილეობა.
4. არავითარი უკანონო სქესობრივი კავშირი (არავითარი სქესობრივი ურთიერთობა ქორწინების გარეშე, ქორწინების შემთხვევაში კი – მხოლოდ ღმერთის ცნობიერი შვილების გაჩენის მიზნით).
ზემოაღნიშნული ოთხი მარეგულირებელი პრინციპის დაცვით სწრაფად შეიძლება სულიერ ცხოვრებაში წინსვლა. ამ პრინციპების დაცვის გარეშე წინსვლა ძალიან ძნელია, ვინაიდან უფრო და უფრო ვეჯაჭვებით მატერიალურ საგნებს. მაგრამ გალობა იმდენად ძლიერი პროცესია, რომ მისი დაწყება შეიძლება ნებისმიერ მდგომარეობაში და იგი დიდად გვეხმარება სულიერ წინსვლაში. გარდა ამისა სავალდებულოა სხვა პრინციპების დაცვაც:
1. საჭიროა ვედური ლიტერატურის რეგულარული კითხვა, განსაკუთრებით კი “ბჰაგავატ - გიტასი” და “შრიმად - ბჰაგავატამისა”. თუკი უბრალოდ მოვისმენთ კრშნას, მისი არაჩვეულებრივი საქმიანობებისა და ტრანსცენდენტული გართობების შესახებ, მატერიალურ სამყაროსთან დიდი ხნის ურთიერთობის შედეგად გულში დაგროვილი უწმინდურობა მოგვშორდება. თუკი რეგულარულად მოვისმენთ კრშნასა და სულიერი სამყაროს შესახებ, სადაც კრშნა თავის ერთგულებთან ერთად მარადიული გართობებით ტკბება, ბოლომდე გავიგებთ სულიერ ბუნებას, ჭეშმარიტ სულიერ საქმიანობებს და მატერიალური სამყაროდან თავის დაღწევის გზას.
2. იმისათვის, რომ ბოლომდე დავიცვათ თავი მატერიალური უწმინდურობებისგან, უნდა მივირთვათ მხოლოდ ვეგეტარიანული საჭმელი, განსულიერებული იმით, რომ შეთავაზებული იქნება უზენაესი უფლის, კრშნასადმი. ნებისმიერი ცოცხალი არსების მოკვლას ცოდვითი რეაქცია მოსდევს, მცენარეთა მოკვლასაც კი, მაგრამ “ბჰაგავატ გიტაში” უფალი კრშნა ამბობს, რომ თუკი ადამიანი მას შესთავაზებს ვეგეტარიანულ საკვებს, იგი გაანეიტრალებს ამ შედეგებს.
3. საჭიროა უზენაეს უფალს, კრშნას მივართვათ ჩვენი შრომის ნაყოფები. როცა ადამიანი საკუთარი სიამოვნებისთვის შრომობს, იგი საპასუხო კარმიულ რეაქციებს ღებულობს, მაგრამ თუკი მხოლოდ კრშნას დასაკმაყოფილებლად იშრომებს, არავითარი კარმიული რეაქცია არ იქნება. უფლის სამსახურში შესრულებული შრომა არა მარტო ათავისუფლებს ადამიანს კარმისაგან, არამედ უღვიძებს მის მიძინებულ სიყვარულს კრშნასადმი. კაცს შეუძლია აკეთოს საკუთარი საქმე, მაგრამ არსებობს გარკვეული სახის საქმიანობა, რომლის შესრულებაც დაუშვებელია. უნდა მიატოვოთ იუს საქმიანობა, რომელიც არღვევს, ან რაიმენაირად ხელს უწყობს ზემოაღნიშნული მარეგულირებელი პრინციპების დარღვევას.
4. ვისაც სერიოზულად სურს ჰარე კრშნას გალობა, ასეთივე ცნობიერების ხალხთან უნდა იქონიოს ურთიერთობა. ეს სულიერ ძალას მიცემს მას. როგორც წესი, ადამიანი თავის გარშემო მყოფთა თვისებებს იძენს. თუკი ვინმეს ექიმობა ან ადვოკატობა სურს, ამ პროფესიის ხალხთან უნდა იქონიოს ურთიერთობა,. ამიტომ მეტად სერიოზულად უნდა ვერიდოთ ისეთ კავშირებს, რომელიც შეაფერხებს ჩვენს სულიერ წინსვლას. ასეთია, მაგალითად, ურთიერთობა მატერიალისტებთან ან მათთან, ვისაც არ აინტერესებთ სულიერი საკითხები, ხოლო ურთიერთობა მათთან, ვინც სულიერი წინსვლისთვის იღწვიან, ჰარე კრშნას გალობენ და მარეგულირებელ პრინციპებს იცავენ, საუკეთესო და ყველაზე სწრაფი გზაა შინ, ღმრთეებასთან დაბრუნებისთვის.



ა.ჩ. ბჰაკტივედანტა სვამი შრილა პრაპჰუპადა

Наука самоосознания

Автор: Шрила Прабхупада
Издательство: Кришналока
Тип: аудиоспектакль
Аудио кодек: MP3
Битрейт аудио: 64 kbps

Описание: Поразителиный прогресс науки, которым отмечено наше время, принес с собой не только несомненные удобства, но и неисчислимые проблемы и бедствия. Современное общество пытается разрешить эти проблемы материальными средствами, но вместо этого только создает новые.
Как разорвать этот заколдованый круг? Что мы можем сделать для будущего? В чем смысл нашего существования? Откуда мы пришли в этот мир и что с нами происходит после смерти? В этой книге А. Ч. Бхактиведанта Свами Прабхупада дает на все эти вопросы удивительно ясные и исчерпывающие ответы, основаные на древней мудрости Вед.

გადმოსაწერი ლინკი:
http://www.allshares.ge/download.php?id=7A871C4710

ძალიან კარგი აუდიოწიგნია შრილა პრაპჰუპადას წიგნზე "Наука самоосознания". პასუხია უამრავ კითხვაზე. არის დიალოგები მეცნიერებთან ქრისტიან მღვდელთან და ა.შ. მოკლედ საინტერესოა

ეს გახლავთ ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი თავი შრილა პრაპჰუპადას წიგნიდან: "უფალი ჩაიტანიას მოძღვრება" ძალიან მნიშვნელოვანი და საკრალური ცოდნაა...



უფლის სამსახური

როდესაც ვედური ცოდნის უამრავი წიგნის დაწერის შემდეგაც კი ვიასადევა უკმაყოფილო დარჩა, ნარადა მუნიმ, მისმა სულიერმა მოძღვარმა, განუმარტა, რომ არ არსებობს თვითრეალიზაციის გზა, რომელსაც ერთგული სამსახურის გარეშე წარმატების მოტანა შეეძლოს. გულდამძიმებული ვიასადევა მდინარე სარასვატის ნაპირას იჯდა და ამ დროს მივიდა ნარადა მუნი. იხილა რა დამწუხრებული ვიასა, ნარადამ აუხსნა მის მიერ შედგენილი წიგნების ნაკლი.
- წმინდა ცოდნაც კი არ არის საკმარისი ტრანსცენდენტული ერთგული სამსახურის გარეშე, - თქვა ნარადამ. – და რაღა უნდა ითქვას ერთგულ სამსახურს მოკლებულ კარმიულ საქმიანობებზე? რა სიკეთეს მოუტონს ისინი მათ შემსრულებელს?
მსხვერპლშეწირვათა შესრულებაში გამოცდილი მრავალი ბრძენი არსებობს; არსებობს მრავალი ადამიანი, რომელიც ხელგაშლილად გასცემს მოწყალებას; არსებობს მრავალი სახელგანთქმული პიროვნება, მეცნიერი და მოაზროვნე და ვედური ჰიმნების წარმოთქმაში უაღრესად გაწაფული ადამიანი. ეს საქმიანობები სასიკეთოა, მაგრამ თუკი ადამიანი გამოიყენებს თავის შესაძლებლობებს და უფლის ერთგული სამსახურის მისაღწევად არ იმოქმედებს, სასურველ შედეგებს ვერ მიიღებს. ამიტომ “შრიმატ-ბჰაგავატამში” (ბჰაგ. 2.4.17) შუკადევა გოსვამი მოწიწებით ეთაყვანება უზენაეს უფალს როგორც ერთადერთ პიროვნებას, რომელსაც ჩვენთვის წარმატების მოტანა შეუძლია.
ყველა სახის ფილოსოფოსები და ტრანსცენდენტალისტები აღიარებენ, რომ ცოდნის უკმარობის შემთხვევაში მატერიალური ტყვეობიდან განთავისუფლება შეუძლებელია. მიუხედავად ამისა, ერთგული სამსახურის გარეშე ცოდნა განთავისუფლებამდე ვერ მიგვიყვანს. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ჯნანას ანუ ცოდნის კულტივირებას ადამიანის განთავისუფლების ძალა მხოლოდ იმ შემთხვევაში შესწევს, როდესაც ერთგული სამსახურის გზაზე დააყენებს მას. ამას ადასტურებს ბრაჰმაც “შრიმად-ბჰაგავატამში” (ბჰაგ 10.14.4):
“ჩემო ძვირფასო უფალო, შენი ერთგული სამსახური თვითრეალიზაციის საუკეთესო გზაა. თუკი ვინმე მიატოვებს ამ გზას და ცოდნის განვითარების ან სპეკულაციური მსჯელობის გზას დაადგება, უბრალოდ ძნელ პროცესს გაივლის და სასურველი შედეგების მიღწევას ვერ შეძლებს. ის, ვინც ხორბლის უმარცვლო ჩენჩოს ბერტყავს, ვერ მიიღებს მარცვალს და ის, ვინც სპეკულაციური ცოდნითაა დაკავებული, ვერ მიაღწევს თვითრეალიზაციის სასურველ შედეგს. ერთადერთი მონაპოვარი გაჭირვება იქნება.”
“ბჰაგავატ-გიტაში” (ბ.გ.7.14) ნათქვამია, რომ მატერიალური ბუნება იმდენად ძლიერია, რომ უბრალო ცოცხალ არსებას მისი გადალახვა არ ძალუძს. მატერიალური ყოფიერების ოკეანეს მხოლოდ ისინი გადალახავენ, ვინც კრშნას ლოტოსის ტერფებს მიენდობიან. ცოცხალ არსებას ავიწყდება, რომ მარადიულად კრშნას მსახურია და მისი გულმავიწყობის გამო მას მატერიალური ენერგია იზიდავს და იგი განპირობებული ცხოვრების ტყვეობაში იმყოფება. მართლაც, ეს მიმზიდველობა მატერიალური ენერგიის ბორკილებია. სანამ მატერიალურ ბუნებაზე ბატონობის სურვილი არსებობს, განთავისუფლება ძალიან ძნელი გახლავთ. ამიტომ რეკომენდებულია მივმართოთ სულიერ მოძღვარს, რომელსაც ერთგულ სამსახურში ადამიანის გაწვრთნა, მატერიალური კლანჭებიდან თავის დახსნისა და კრშნას ლოტოსის ტერფების მიღწევის უნარის მიცემა შეუძლია.
ადამიანთა საზოგადოებაში მოვალეობის შესრულების გასაადვილებლად არსებობს რვა განაყოფი (ბრაჰმანები, ანუ ინტელექტუალური ხალხი; კშატრიები, ანუ მმართველები; ვაიშიები, ანუ საქმოსნები და ფერმერები; და შუდრები, ანუ მუშები.; აგრეთვე ოთხი აშრამი: ბრაჰმაჩარი, ანუ მოწაფეობის ხანა; გრჰასთჰა, ანუ მეოჯახეობის ხანა; ვანაპრასთჰა, ანუ ამქვეყნიურ ცხოვრებას ჩამოშორებული; და სანნიასი, ანუ განდეგილობის წესში მყოფი ადამიანი), მაგრამ თუკი ადამიანს ერთგულება, ანუ კრშნას ცნობიერება აკლია, იგი ვერ განთავისუფლდება მატერიალური ტყვეობიდან, მაშინაც კი, თუ მასზე დაწესებულ მოვალეობას ასრულებს. უფრო მეტიც, მატერიალური ცნობიერების გამო დაწესებული მოვალეობის შესრულებითაც კი ჯოჯოხეთში ჩაეშვება. ამიტომ მან, ვინც მასზე დაწესებულ მოვალეობას ასრულებს, ერთდროულად ერთგულ სამსახურში კრშნას ცნობიერება უნდა განივითაროს, თუკი მატერიალური კლანჭებიდან განთავისუფლება სურს.
ამ თვალსაზრისით, უფალ ჩაიტანიას მოჰყავს ნარადა მუნის მიერ წარმოთქმული ლექსი “შრიმატ-ბჰაგავატამიდან”, რაც ბჰაგავატას განვითარების გზას მიგვასწავლის. ნარადა მუნიმ აღნიშნა, რომ ადამიანთა საზოგადოების ოთხი განაყოფი, ისევე როგორც სიცოცხლის ოთხი საფეხური, უფლის გიგანტური ფორმისგან არის შობილი. ბრაჰმანები უფლის სამყაროსეული ფორმის პირიდან იშვნენ, კშატრიები ხელებიდან, ვაიშიები – წელიდან და შუდრები – ფეხებიდან. როგორც ასეთნი, ვირატა-პურუშას ფორმაში ისინი მატერიალური ბუნების სხვადასხვა მოდუსთა თვისებებს ფლობენ. თუკი პიროვნება უფლის ერთგული სამსახურით არ არის დაკავებული, იგი ეცემა თავისი მდგომარეობიდან, მიუხედავად იმისა, ასრულებდა მასზე დაწესებულ პროფესიულ მოვალეობებს თუ არა.
შემდგომ უფალი ჩაიტანია გვასწავლის, რომ მაიავადების ანუ იმპერსონალისტების სკოლის წარმომადგენლებს საკუთარი თავი ღმერთი ან განთავისუფლებულები ჰგონიათ, მაგრამ თავად ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუსა და “შრიმად-ბჰაგავატამის” აზრით, ისინი არ არიან ჭეშმარიტად განთავისუფლებულები. ამასთან დაკავშირებით ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუს კვლავ მოჰყავს ლექსი “შრიმატ-ბჰაგავატამიდან”:
“ისინი, ვინც საკუთარი თავი მაიავადთა ფილოსოფიის მიხედვით განთავისუფლებულად მიაჩნიათ, მაგრამ უფლის ერთგულ სამსახურს ჰკიდებენ ხელს, ეცემიან ერთგული სამსახურის შეუსრულებლობის გამო, უმკაცრესი ეპითიმიებისა და ასკეზების გავლისას და უმაღლესი მდგომარეობის მიღწევის შემდეგაც კი.”
ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუ განმარტავს, რომ კრშნა მზეს ჰგავს, მაია ანუ მატერიალური ილუზორული ენერგია კი – წყვდიადს. მას, ვინც გამუდმებით კრშნას მზის შუქში იმყოფება, მატერიალური ენერგიის წყვდიადი ვერ შეაცდენს. ეს მეტად გარკვევით არის განმარტებული “შრიმატ-ბჰაგავატამის” ოხ ძირითად ლექსში და ასევე დადასტურებულია სხვაგანაც “შრიმატ-ბჰაგავატამში” (ბჰაგ. 2.5.13), სადაც ნათქვამია: “ილუზორულ ენერგიეს ანუ მაიას რცხვენია უფლის წინაშე დოგმა”. მიუხედავად ამისა, ცოცხალი არსებები სწორედ ამ ილუზორული ენერგიის მიერ განუწყვეტლივ არიან მოტყუებულნი. თავის განპირობებულ სტადიაში ცოცხალი არსება ათასგვარ სიტყვათა თამაშს იგონებს, რათა მაიას კლანჭებიდან მოჩვენებითი განთავისუფლება მოიპოვოს, მაგრამ თუკი გულწრფელად მიენდობა კრშნას უბრალოდ იმით, თუ ერთხელ ეტყვის: “ჩემო ძვირფასო უფალო კრშნა, დღეიდან შენი ვარ,” იგი უმალვე განთავისუფლდება მატერიალური ენერგიის კლანჭებიდან. ეს დადასტურებულია აგრეთვე “რამაიანაში”, “ლინკა-კანდაში” (18.33), სადაც უფალი ამბობს:
“ჩემი დაპირება და მოვალეობაა ყოველმხრივ დავიცვა ის, ვინც უსიტყვოდ მომენდობა”. ადამიანი შეიძლება კარმიული საქმიანობებით, განთავისუფლებით, ჯნანათი ან იოგას სისტემის სრულყოფილებით ტკბებოდეს, მაგრამ თუკი გონიერიუ გახდება, უარს იტყვის ყოველ ამ გზაზე და უფლის გულწრფელ ერთგულ სამსახურს დაიწყებს. “შრიმად-ბჰაგავატამშიც” (2.3.10) დადასტურებულია, რომ მაშინაც კი, როცა ადამიანს მატერიალური განცხრომა ან განთავისუფლება სურს, იგი ერთგულ სამსახურს უნდა ეწეოდეს. ისინი, ვისაც ერთგული სამსახურის სანაცვლოდ მატერიალური შედეგების მიღება სურთ, წმინდა ერთგულები არ არიან, მაგრამ რადგანაც ისინი ერთგულ სამსახურს ეწევიან, იღბლიან არსებებად უნდა ჩაითვალონ. მა თარ იციან, რომ ერთგული სამსახურის შედეგი მატერიალური კეთილდღეობა არ არის, მაგრამ რადგან ისინი უფლის ერთგულ სამსახურს ეწევიან, საბოლოო ჯამში ხვდებიან, რომ მატერიალური განცხრომა არ წარმოადგენს ერთგული სამსახურის მიზანს. თავად კრშნა ამბობს, რომ ისინი, ვისაც ერთგული სამსახურის სანაცვლოდ გარკვეული მატერიალური სარგებელი სურთ, უდაოდ სულელები არიან, რადგან უნდათ ის, რაც მოშხამავთ. ერთგული სამსახურის ჭეშმარიტი მიზანი ღმრთეების სიყვარულია და ვინმეს კრშნასგან მატერიალური სარგებელიც რომ სურდს, ყოვლისშემძლე უფალი ითვალისწინებს მის მდგომარეობას და თანდათანობით ანთავისუფლებს მას მატერიალური მისწრაფებებისგან და სულ უფრო მეტად ასაქმებს ერთგულ სამსახურში. ერთგული სამსახურით რეალურად დაკავებულ ადამიანს ავიწყდება თავისი მატერუიალური მისწრაფებები და სურვილები. ეს აგრეთვე დადასტურებულია “შრიმად-ბჰაგავატამშიც” (5.19.27):
“უფალი კრშნა უდაოდ უსრულებს სურვილებს თავის ერთგულებს, რომლებიც მის ერთგულ სამსახურში მოდიან, მაგრამ არ აუსრულებს იმ სურვილებს, რომლებიც კვლავ ტანჯვებს მოუტონს. მატერიალური მისწრაფებების მიუხედავად, ტრანსცენდენტული სამსახურის შესრულებით ასეთი ერთგულები თანდათანობით იწმინდებიან მატერიალური სიამოვნებისგან და მათ ერთგულ სამსახურით სიამოვნების სურვილი უჩნდებათ.”
როგორც წესი ხალხი ერთგულებთან იმისათვის იწყებს ურთიერთობას, რომ გარკვეული მატერიალური მოთხოვნილებები შეიმსუბუქოს, მაგრამ წმინდა ერთგულის გავლენა იმდენად ათავისუფლებს ადამიანს ყოველგვარი მატერიალური სურვილისგან, რომ თანდათანობით იგი ერთგული სამსახურის გემოთი ტკბობას იწყებს. ერთგული სამსახური იმდენად წმინდაა, რომ ასპეტაკებს ერთგულს და ავიწყებინებს ყოველგვარ მატერიალურ მისწრაფებას, როგორც კი სრულიად ჩაერთვება კრშნას ტრანსცენდენტალ სასიყვარულო სამსახურში. ამის პრაქტიკული მაგალითია დჰრუვა მაჰარაჯა, რომელსაც კრშნასგან მატერიალური რამ უნდოდა და ამიტომ ერთგული სამსახური დაიწყო. როდესაც უფალი ოთხხელიანი ვიშნუს სახით მოევლინა დჰრუვას, დჰრუვამ უთხრა უფალს: “ჩემო ძვირფასო უფალო, რადგან დიდი ეპითემიებითა და ასკეზებით შენს ერთგულ სამსახურს ვეწეოდი, ახლა შენ გხედავ. დიდ ნახევარღმერთებსა და დიად ბრძენებსაც უჭირთ შენი დანახვა. ახლა დავკმაყოფუილდი და ჩემი ყოველი სურვილი ასრულებულია. სხვა არაფერი მინდა. დამსხვრეულ შუშებს ვეძებდი, სანაცვლოდ კი დიდი და ძვირფასი თვალი აღმოვაჩინე”. ამრიგად დჰრუვა მაჰარაჯა სრულიად დაკმაყოფილდა და უფლისთვის რაიმეზე თხოვნაზე უარი თქვა.
ცოცხალ არსებას, რომელიც სიცოცხლის 8 400 000 სახეობაში გადასახლდება, ზოგჯერ მდინარის დინებას მოყოლილ მორს ადარებენ. ზოგჯერ მორი ნაპირს ეჯახება და ამის გამო გადაურჩება კვლავ დინების გაყოლას. “შრიმატ-ბჰაგავატამში”(10.38.5) არის ლექსი, რომელიც ასე მოუწოდებს განპირობებულ სულს: “არავის უნდა გაუტყდეს გული იმის ფიქრით, რომ ვერასოდეს დააღწევს თავს მატერიის კლანჭევს, რადგან არსებობს ხსნის შესაძლებლობა, ისევე როგორც მდინარის დინებას გაყოლილი მორის ნაპირზე გამოსვლაა შესაძლებელი.” ამ ხელსაყრელ შესაძლებლობას იხილავს უფალი ჩაიტანიაც. ასეთი იღბლიანი შემთხვევები ცოცხალი არსების განპირობებული ცხოვრების დასასრულის საწყისად ითვლება და ეს მაშინ ხდება, როცა ადამიანი უფლის წმინდა ერთგულებთან ურთიერთობას იწყებს. წმინდა ერთგულებთან ურთიერთობაში იგი ნამდვილად ივითარებს კრშნასადმი ლტოლვას. არსებობს სხვადასხვა სახის რიტუალები და საქმიანობები და ზოგიერთი მათგანი კარმიულ საქმიანობებში გადადის., ზოგი კი – მატერიალურ განთავისუფლებაში, მაგრამ თუკი ცოცხალი არსება იმ რიტუალურ საქმიანობებს მოჰკიდებს ხელს, რომლითაც წმინდა ერთგულებთან ურთიერთობაში უფლის წმინდა ერთგული სამსახური ვითარდება, მაშინ ერთგული სამსახური ბუნებრივად მიიზიდავს მის ჭკუას. “შრიმად-ბჰაგავატამში” მუჩუკუნდა ამბობს:
“ჩემო ძვირფასო უფალო, ამ მატერიალურ სამყაროში სიცოცხლის სხვადასხვა სახეობაში მოგზაურობისას ცოცხალმა არსებამ შეიძლება განთავისუფლებისკენ წაიწიოს, მაგრამ თუკი შემთხვევით, წმინდა ერთგულთან ურთიერთობაში მოვა, ჭეშმარიტად განთავისუფლდება მატერიალური ენერგიის კლანჭებიდან და შენი, ღმრთეების პიროვნების ერთგული გახდება”.
როდესაც განპირობებული სული კრშნას ერთგული ხდება, უფალი, თავისი უმიზეზო წყალობით, ორგვარად წვრთნის მას: გარედან სულიერი მოძღვრის საშუალებით და შიგნიდან – ზესულის სახით. როგორც შრიმად-ბჰაგავატამშია”(11.29.6) ნათქვამი: “ჩემო ძვირფასო უფალო, თუკი ვინმე ბრაჰმას სიცოცხლის განმავლობაში იცოცხლებს, მაინც ვერ გამოხატავს თავის მადლიერებას იმ სიკეთის გამო, რასაც შენი გახსენება იძლევა. შენი უმიზეზო წყალობით აქრობ ყოველგვარ არასასიკეთო პირობებს, ვლინდები რა გარედან სულიერი მოძღვრისა და შიგნიდან ზესულის სახით”.
თუკი ცოცხალი არსება როგორმე სულიერ მოძღვარს მიუახლოვდება და ამით კრშნას ერთგული სამსახურის სურვილს განივითარებს, თანდათანობით ღმრთეების სიყვარულის საფეხურამდე ავა და ამით თავს დააღწევს მატერიალური ენერგიის კლანჭებს. ეს განმარტებულია “შრიმად-ბჰაგავატამშიც” (11.20.8), სადაც უფალი თავად ამბობს: “ვისაც თავისთავად იზიდავს ჩემი საქმიანობები – ვისაც მატერიალური საქმიანობები არ აცდუნებს და არც ეზიზღება – მისთვის იხსნება ღმერთის სიყვარულის სრულქმნისკენ მიმავალი ერთგული სამსახურის გზა”. მაგრამ წმინდა ერთგულის ანუ მაჰატმას, დიადი სულის წყალობის გარეშე სრულყოფილების საფეხურის მიღწევა შეუძლებელია. დიადი სულის წყალობის გარეშე გამორიცხულია მატერიის კლანჭებიდან განთავისუფლება და რაღა გვეთქმის ღმრთეების სიყვარულის საფეხურზე აღმართვაზე. ეს დადასტურებულია “შრიმატ-ბჰაგავატამშიც” (5.12.12) საუვირას პროვინციალ სინდის მეფე რაჰუგანას საუბარში მეფე ბჰარატასთან. როდესაც მეფე რაჰუგანამ განცვიფრება გამოხატა მეფე ბჰარატას სულიერი მიღწევების ხილვის გამო, ბჰარატამ უპასუხა:
“ჩემო ძვირფასო რაჰუგანა, დიადი სულის, ანუ წმინდა ერთგულის წყალობის გარეშე ვერავინ მიაღწევს ერთგული სამსახურის სრულყოფილ სტადიას. ვერავინ მიაღწევს სრულყოფილების სტადიას უბრალოდ წმინდა წერილთა მარეგულირებელი პრინციპების დაცვით, განდეგილის ცხოვრების წესის მიღებით, მეოჯახის ცხოვრების წესისთვის აუცილებელი მოვალეობების შესრულებით, სულიერი მეცნიერების დაწვრილებით შესწავლით, რეალიზაციის მიზნით მკაცრი ასკეზებისა და ეპითიმიების შესრულებით”. სწორედ ასევე, როგორც ათეისტმა მამამ, ჰირანიაკაშიპუმ ჰკითხა თავის შვილს, პრაჰლადა მაჰარაჯას, როგორ მიიზიდა იგი ერთგულმა სამსახურმა, ბავშვმა მიუგო: “სანამ ადამიანი წმინდა ერთგულთა ტერფთა მტვრის წყალობას არ მიიღებს, ვერც კი მიუახლოვდება ერთგული სამსახურის გზას, რომელიც მატერიალური სიცოცხლის ყოველი პრობლემის ამოხსნას იძლევა” (ბჰაგ.7.5.32).
ამრიგად უფალმა ჩაიტანიამ უთხრა სანატანა გოსვამის, რომ ყოველი წმინდა წერილი ღმრთეების წმინდა ერთგულებთან ურთიერთობას უსვამს ხაზს. უზენაესი უფლის წმინდა ერთგულთან ურთიერთობის შესაძლებლობა ცოცხალი არსების სრულყოფის დასაწყისი გახლავთ. ეს დადასტურებულია “შრიმატ-ბჰაგავატამშიც” (1.18.13), სადაც ნათქვამია, რომ წმინდა ერთგულთან ურთიერთობის შედეგად მიღებულ სიკეთესა და კურთხევებს ვერაფერი შეედრება ვერც ზეციურ სამეფომდე ასვლა და ვერც მატერიალური ენერგიისგან განთავისუფლება. ამას ადასტურებს უფალი კრშნაც “ბჰაგავატ-გიტას” ყველაზე საკრალურ დარიგებაში, სადაც ეუბნება არჯუნას:
“მუდამ ჩემზე იფიქრე და ჩემი ერთგული გახდი. თაყვანი მეცი და ქედი მოიხარე ჩემს წინაშე. ასე უდაოდ მოხვალ ჩემთან. მე გპირდები ამას, რადგან შენ ჩემი მეტად ძვირფასი მეგობარი ხარ”(18.65)
კრშნასგან მიღებული ასეთი უშუალო მითითება უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ნებისმიერი ვედური დარიგება ან მოწესრიგებული სამსახურიც კი. ცხადია, არსებობს მრავალი ვედური დანაწესი, რიტუალისტური და სამსხვერპლო ცერემონია, მარეგულიერებელი მოვალეობა, მედიტაციის ტექნიკა და ცოდნის მისაღწევი სპეკულაციური პროცესი, მაგრამ კრშნას უშუალო ბრძანება – “მუდამ ჩემზე იფიქრე და ჩემი ერთგული გახდი” – უფლის საბოლოო ბრძანებად უნდა ვაღიაროთ და შევასრულოთ იგი. თუკი ადამიანი უბრალოდ დარწმუნებულია ამ განკარგულებაში, ტოვებს ყოველგვარ სხვა საქმიანობას და ერთგულ სამსახურს იწყებს, უეჭველად მიაღწევს წარმატებას. ამ განაცხადის დასადასტურებლად “შრიმატ-ბჰაგავატამისა” და “ბჰაგავატ გიტას” დასკვნა ის გახლავთ, რომ უფლის უშუალო ბრძანებაა, მივატოვოთ ყველაფერი და ერთგულ სამსახურს შევუდგეთ.
უფლის ბრძანების შესასრულებლად მტკიცე დაჯერებულობას რწმენა ეწოდება. თუკი კაცს რწმენა აქვს, იგი მტკიცედაა დარწმუნებული, რომ უბრალოდ უფალი კრშნასადმი ერთგული სამსახურის გაწევით თავისთავად შესრულდება ყოველი სხვა საქმიანობა – რიტუალური მოვალეობები, მსხვერპლშეწირვები, იოგასა და ცოდნის სპეკულაციური გზით ძიება. თუკი ადამიანი დარწმუნებულია, რომ უფლის ერთგული სამსახური ყველაფერს მოიცავს, არავითარი სხვა საქმიანობა არ არის საჭირო. როგორც “შრიმატ-ბჰაგავატამშია” ნათქვამი (4.31.14):
“ხის ფესვის მორწყვით ტოტები, ყლორტები და ნაყოფები თავისთავად იკვებება და კუჭისთვის საჭმლისმიწოდებით ყოველი გრძნობა კმაყოფილდება. სწორედ ასევე, კრშნასადმი ერთგული სამსახურის მიზღვით ცოცხალი არსება თავისთავად აკმაყოფილებს დანარჩენი სახის თაყვანისცემის ყოველ მოთხოვნილებასაც”. ვისაც სწამს და მტკიცედ დაჯერებულია ამაში, ღირსია წმინდა ერთგულის დონეზე ამაღლებისა.
რწმენის ხარისხის მიხედვით ერთგულთა სამი კლასი არსებობს. პირველი კლასისერთგულმა იცის მთელი ვედური ლიტერატურე და ამავე დროს ზემოაღნიშნული მტკიცე დაჯერებულობა აქვს. მას მატერიალური გაჭირვებიდან სხვების დახსნა შეუძლია. მეორე კლასის ერთგული მტკიცედ დარწმუნებულია და ურყევი რწმენა აქვს, მაგრამ დასამოწმებლად განდობილი წმინდა წერილებიდან ადგილების მოყვანა არ ძალუძს. მესამე კლასის ერთგული ისაა, ვისაც ძლიერი რწმენა არ გააჩნია, მაგრამ ერთგული სამსახურის თანდათანობით გაღრმავებით, ბოლოს მეორე ან პირველი კლასის მდგომარეობამდე ამაღლების ღირსი ხდება. “შრიმატ-ბჰაგავატამში” (11.2.45-47) ნათქვამია, რომ პირველი კლასისერთგული მუდამ ხედავს უზენაეს უფალს ყოველი ცოცხალი არსების სულად. ამრიგად, ყოველი ცოცხალი არსების ხილვისას, კრშნას ხედავს და სხვას არაფერს. მეორე კლასის ერთგულს სრული რწმენა აქვს ღმრთეების უზენაესი პიროვნებისა, მეგობრობს წმინდა ერთგულებთან, წყალობს უმანკოებს და ერიდება ათეისტებს ან მათ, ვინც ერთგულ სამსახურს ეწინააღმდეგებიან. მესამე კლასის ერთგული დაკავებულია ერთგული სამსახურით სულიერი მოძღვრის დარიგებათა თანახმად ან ოჯახური ტრადიციის გამო და თაყვანს სცემს უფლის ღვთაებას, მაგრამ ერთგული სამსახურის ცოდნა არა აქვს განვითარებული დ ავერ არჩევს ერთგულს არაერთგულისგან. ასეთი მესამე კლასის ერთგული სინამდვილეში წმინდა ერთგულად არ შეიძლება ჩაითვალოს; იგი თითქმის ერთგულების სფეროში იმყოფება, მაგრამ მისი მდგომარეობა მეტად სახიფათოა.
მაშასადამე, შეიძლება დავასკვნათ, რომ როდესაც პიროვნება ღმერთის სიყვარულისა და ერთგულებთან მეგობრობის ნიშნებს ავლენს, წყალობას იჩენს უმანკოთა მიმართ და გაურბის არაერთგულებთან ურთიერთობას, იგი წმინდა ერთგულად უნდა ჩაითვალოს. ერთგული სამსახურის განვითარებით, ასეთ პიროვნებას შეუძლია იმის დანახვა, რომ ყოველი ცოცხალი არსება უზენაესის განუყოფელ ნაწილაკს წარმოადგენს. მას შეუძლია ყოველ ცოცხალ არსებაში უზენაესი პიროვნება დაინახოს და ამიტომ იგი მეტად ამაღლებულია კრშნას ცნობიერში. ამ საფეხურზე იგი აღარ ანსხვავებს ერთგულსა და არაერთგულს, რადგან ყველას უფლის სამსახურში ხედავს. იგი ყოველი დიადი თვისების განვითარებას აგრძელებს და ამავე დროს კრშნას ცნობიერებითა და ერთგული სამსახურით არის დაკავებული. როგორც “შრიმატ-ბჰაგავატამშია” (5.18.12) ნათქვამი:
“ის ვინც უზენაესი უფლის წმინდა, შეურეველ ერთგულ სამსახურს აღწევს, ივითარებს ნახევარღმერთთა ყოველ კარგ თვისებას, მაშინ როცა პიროვნება, რომელიც ასეთ სამსახურს არ მიჰყვება, მთელი მატერიალური ღირსებების მიუხედავად აუცილებლად აცდება ჭეშმარიტ გზას, რადგან მენთალურ სიბრტყეზე დახეტიალობს”. ამრიგად, მატერიალურ ღირსებებს ერთგულ სამსახურში არავითარი ფასი არ გააჩნია.

Atman
შენ მალე გამარჯობის მაგივრად ჰარე კრიშნას გვეტყვი ხოლმე

კრშნა თუ ქრისტე – სახელი ერთია

1974 წელი. დასავლეთ გერმანია. მაინის ფრანკფურტი. “ისკკონ”-ის ცენტრის მახლობლად შრილა პრაპჰუპადა და მისი რამდენიმე მოწაფე დილით მამა ემანუელ იუნგკლაუსენთან, ნიდერალტაიჰის მონასტრის ბენედიქტიანელ ბერთან ერთად სეირნობენ. შენიშნავს რა შრილა პრაპჰუპადას კათოლიკური კრიალოსანის მსგავს სამედიტაციო მძივებს, მამა ემანუელი უხსნის, რომ ისიც განუწყვეტლივ იმეორებს ლოცვას: “უფალო იესო ქრისტე, ძეო ღვთისა, შემიწყალე მე ცოდვილი”. ამას მოჰყვება ქვემოთ წარმოდგენილი საუბარი.

შრილა პრაპჰუპადა: რას ნიშნავს სიტყვა “ქრისტე”?
მამა ემანუელი: ქრისტე მოდის ბერძნული სიტყვიდან “ქრისტოს” და ნიშნავს “მირონცხებულს”.
შრილა პრაპჰუპადა: სიტყვა “ქრისტოს” “კრშნას” ბერძნული ვარიანტია.
მამა ემანუელი: ძალიან საინტერესოა.
შრილა პრაპჰუპადა: კრშნას ინდოელი ხშირად კრშტას [ზოგიერთ დიალექტზე] უწოდებს. კრშტა სანსკრიტული სიტყვაა და ნიშნავს “მიმზიდველობას”. ასე რომ, როდესაც ღმერთს მივმართავთ, როგორც “ქრისტეს”, კრშტას”, ან “კრშნას”, ერთი და იმავე ყოვლისმიმზიდველი ღმრთეების უზენაესი პიროვნება გვყავს მხედველობაში. როცა იესომ თქვა: “მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმინდა იყავნ სახელი შენი”, ღმერთის ეს სახელი გახლდათ “კრშტა”, ანუ “კრშნა”. მეთანხმებით?
მამა ემანუელი: მე ვფიქრობ იესომ, როგორც ღმერთის შვილმა, ღმერთის ჭეშმარიტი სახელი გაგვიმჟღავნა: ქრისტე. ჩვენ შეგვიძლია ღმერთს “მამა” ვუწოდოთ, მაგრამ თუ გვინდა მას ნამდვილი სახელით მივმართოთ, უნდა ვთქვათ “ქრისტე”.
შრილა პრაპჰუპადა: დიახ. “ქრისტე” არის სხვაგვარად წარმოთქმული კრშტა. “კრშტა” კრშნას, ღმერთის სახელის წარმოთქმის სხვა სახეა. იესომ თქვა, რომ ადამიანმა ღმერთის სახელი უნდა ადიდოს, მაგრამ გუშინ ერთ თეოლოგს მოვუსმინე, რომლის თქმითაც ღმერთს არა აქვს სახელი დამ ას მხოლოდ “მამა” შეგვიძლია ვუწოდოთ. შვილმა მამას შეიძლება “მამა” დაუძახოს, მაგრამ მამას თავისი სახელიცა აქვს. მსგავსად ამისა, “ღმერთი” განზოგადებული სახელია ღმრთეების უზენაესი პიროვნებისა, რომლის პირადი სახელიც “კრშნა” გახლავთ. ამიტომ ღმერთს ქრისტეს ვუწოდებთ, კრშტას თუ კრშნას, საბოლოოდ ერთსა და იმავე ღმრთეების უზენაეს პიროვნებას მივმართავთ.
მამა ემანუელი: დიახ. თუ ღმერთის ჭეშმარიტ სახელზე ვლაპარაკობთ, მაშინ უნდა ვთქვათ “ქრისტოს”. ჩვენს რელიგიაში არსებობს სამება: მამა, ძედ ა სული წმინდა. ჩვენ გვჯერა, რომ ღმერთის სახელის გაგება მხოლოდ ღმერთის ძისაგან შეგვიძლია. იესო ქრისტემ მამის სახელი გაგვანდო და ამიტომ სახელ ქრისტეს ღმერთის განდობილ სახელად ვთვლით.
შრილა პრაპჰუპადა: სინამდვილეში, განსხვავება არ არსებობს – კრშნა თუ ქრისტე, სახელი ერთია. მთავარია, ვედური წმინდა წერილების მითითებებს მივყვეთ, რომლებიც ამ ეპოქაში ღმერთის წმინდა სახელის გალობას გვირჩევს. ყველაზე ადვილი გზა მაჰა მანტრას გალობაა: ჰარე კრშნა ჰარე კრშნა კრშნა კრშნა ჰარე ჰარე, ჰარე რამა ჰარე რამა რამა რამა ჰარე ჰარე. რამა და კრშნა ღმერთის სახელებია, ჰარე კი ღმერთის ენერგია. ასე რომ მაჰა-მანტრის გალობისას მივმართავთ ღმერთს მის ენერგიასთან ერთად. ეს ენერგია ორი სახისაა – სულიერი და მატერიალური. ამჟამად ჩვენ მატერიალური ენერგიეს კლანჭებში ვიმყოფებით. ამიტომ ვევედრებით კრშნას, მიიღოს მოწყალება – მატერიალური ენერგიეს სამსახურიდან გაგვანთავისუფლოს და სულიერი ენერგიეს სამსახურში მიგვიღოს.ესაა მთელი ჩვენი ფილოსოფია. ჰარე კრშნა ნიშნავს: “ო ღმერთის ენერგიავ, ღმერთო [კრშნა] გევედრები, შენს სამსახურში მამყოფე”. მსახურება ჩვენი ბუნებაა. როგორღაც მატერიალური საგნების სამსახურში აღმოვჩნდით, მაგრამ როდესაც ეს სამსახური სულიერი ენერგიეს სამსახურად გარდაიქმნება, ჩვენი სიცოცხლე სრულყოფილებას მიაღწევს. ბჰაკტი-იოგას პრაქტიკა [ღმერთის სასიყვარულო სამსახური] გულისხმობს განთავისუფლებას ისეთი დასახელებებისაგან, როგორიცაა “ინდუისტი”, “მუსულმანი”, “ქრისტიანი” და უბრალოდ ღმერთის მსახურებას. ქრისტიანული, ინდუისტური, და მუსულმანური რელიგიები ჩვენი შექმნილია, მაგრამ როდესაც მივაღწევთ რელიგიას დასახელებების გარეშე, რომლის დროსაც არ ვიფიქრებთ, რომ ვართ ინდუისტები, ქრისტიანები ან მუსულმანები, მაშინ შეგვიძლია ვილაპარაკოთ წმინდა რელიგიაზე, ანუ ბჰაკტიზე.
მამა ემანუელი: მუკტი?
შრილა პრაპჰუპადა: არა, ბჰაკტი. ბჰაკტიზე საუბრისას მუკტისაც [მატერიალური უბედურებებისგან განთავისუფლებასაც] ვგულისხმობთ. ბჰაკტის გარეშე მუკტი არ არსებობს, მაგრამ ბჰაკტის საფეხურზე მოქმედებაში მუკტიც შედის. ამას “ბჰაგავატ-გიტადან” [14.26] ვიგებთ:
“ის, ვინც ნებისმიერ ვითარებაში, უცვლელად, სრული ერთგულებით მემსახურება მე, უმალ გადალახავს მატერიალური ბუნების მოდუსებს და ასე მიაღწევს ბრაჰმანის დონეს.”
მამა ემანუელი: ბრაჰმანი კრშნაა?
შრილა პრაპჰუპადა: კრშნა პარაბრაჰმანია. ბრაჰმანი შეიცნობა სამ ასპექტში: როგორც უპიროვნო ბრაჰმანი, როგორც ლოკალიზებული პარამატმა და როგორც პიროვნული ბრაჰმანი. კრშნა პიროვნებაა, უზენაესი ბრაჰმანია, რამეთუ ღმერთი საბოლოო ჯამში პიროვნება გახლავთ. ეს დამტკიცებულია “შრიმატ-ბჰაგავატამში” [1.2.11]:
“სწავლული ტრანსცენდენტალისტები, რომლებიც აბსოლუტურ ჭეშმარიტებას იცნობენ, ამ არაორმაგ სუბსტანციას უწოდებენ ბრაჰმანს, პარამატმასა და ბჰაგავანს”. უფალს სრულყოფილად გააჩნია ექვსივე სიდიადე: იგია უძლიერესი, უმდიდრესი, ულამაზესი, ყველაზე სახელოვანი, ყველაზე ბრძენი და ყველაზე განდგომილი.
მამა ემანუელი: დიახ, გეთანხმებით.
შრილა პრაპჰუპადა: ვინაიდან ღმერთი აბსოლუტურია, მისი სახელი, ფორმა და თვისებებიც აბსოლუტურია და მისგან არ განსხვავდება. ამიტომ ღმერთის წმინდა სახელის გალობა მასთან უშუალო ურთიერთობას ნიშნავს. ღმერთთან ურთიერთობით პიროვნება ღვთაებრივ თვისებებს იძენს და სრული განწმენდის შემდეგ უზენაესი უფლის თანამგზავრი ხდება.
მამა ემანუელი: მაგრამ ჩვენ ღმერთის სახელის გაგების შეზღუდული უნარი გვაქვს.
შრილა პრაპჰუპადა: დიახ, ჩვენ შეზღუდულები ვართ, ღმერთი კი უსაზღვროა. და იმის გამო, რომ იგი უსაზღვროა, ანუ აბსოლუტურია, ურიცხვი სახელი აქვს, რომელთაგან ყოველი ღმერთია. უფლის სახელის გაგება იმდენად შეგვიძლია, რამდენადაც ჩვენი სულიერი გაგების უნარია განვითარებული.
მამა ემანუელი: ნება მომეცით, გკითხოთ: ჩვენ, ქრისტიანებიც ვქადაგებთ ღმერთის სიყვარულს, ღმერთის სიყვარულის გაგებას და მთელი სულითა და გუილტ მის მსახურებას ვცდილობთ. მაშ, რა განსხვავებაა თქვენსა და ჩვენს მოძრაობას შორის? რაღად გზავნით თქვენს მოწაფეებს დასავლეთის ქვეყნებში ღმერთის სიყვარულის საქადაგოდ, მაშინ როცა იესო ქრისტეს სახარება იგივე ეპისტოლეს გვამცნობს?
შრილა პრაპჰუპადა: პრობლემა ის გახლავთ, რომ ქრისტიანები არ მიჰყვებიან ღმერთის მცნებებს. მეთანხმებით?
მამა ემანუელი: დიახ, მეტწილად მართალი ბრძანდებით.
შრილა პრაპჰუპადა: მაშ რას ნიშნავს ქრისტიანთა ღმერთის სიყვარული? თუ არ ასრულებთ ღმერთის მცნებებს, სადღაა თქვენი სიყვარული? ამიტომ ჩვენ მოვედით, რათა გასწავლოთ, რას ნიშნავს ღმერთის სიყვარული: თუ გიყვართ იგი, მის ბრძანებებსაც ვერ გაუწევთ წინააღმდეგობას. და თუ არ ემორჩილებით, თქვენი სიყვარული ჭეშმარიტი არაა.
მთელ მსოფლიოში ადამიანებს ღმერთის ნაცვლად საკუთარი ძაღლები უყვართ. ამიტომ კრშნას ცნობიერების მოძრაობა იმისთვისაა საჭირო, რომ ხალხს ასწავლოს, როგორ გამოიღვიძოს ღმერთისადმი მივიწყებული სიყვარული. დამნაშავენი არიან არა მარტო ქრისტიანები, არამედ ინდუისტებიც, მუსულმანებიც და სხვებიც. მათ მოირგეს სახელწოდებები “ქრისტიანები”, “ინდუისტები” თუ “მუსულმანები”, მაგრამ ღმერთს არ ემორჩილებიან. ესაა მათი პრობლემა.
სტუმარი: ხომ ვერ მეტყვით, რაში გამოიხატება ქრისტიანთა დაუმორჩილებლობა?
შრილა პრაპჰუპადა: პირველი ის გახლავთ, რომ სასაკლაოების არსებობით ისინი უგულვებელყოფენ მცნებას “არა კლა”. მეთანხმებით, რომ ეს მცნება დარღვეულია?
მამა ემანუელი: პირადად მე გეთანხმებით.
შრილა პრაპჰუპადა: კეთილი. მაშასადამე, თუ ქრისტიანებს ღმერთის სიყვარული სურთ, ცხოველთა ხოცვა უნდა შეწყვიტონ.
მამა ემანუელი: განა ყველაზე მნიშვნელოვანი ის არაა, რომ…
შრილა პრაპჰუპადა: ერთი რამეც რომ გამოვტოვოთ, გამოთვლაში შეცდომას დავუშვებთ. რაც არ უნდა მიუმატოთ ან გამოაკლოთ, შეცდომა უკვე დაშვებულია.ამის შემდეგ ყველაფერი მცდარი იქნება. უფლება არა გვაქვს წმინდა წერილის მხოლოდ ის ნაწილი მივიღოთ, რომელიც ჩვენ მოგვწონს, უარვყოთ ის, რომელიც არ მოგვწონს, და მაინც შედეგს მოველოდეთ. მაგალითად ქათამი კვერცხს უკანა ნაწილით დებს და ნისკარტით ჭამს. გლეხმა შეიძლება იფიქროს: “ქათმის წინა ნაწილი ძალიან ძვირი ჯდება, ვინაიდან მისი გამოკვება მიწევს. ჯობია მოვაჭრა.” მაგრამ უთავოდ აღარც კვერცხი იქნება, ვინაიდან სხეული მოკვდება. მსგავსად ამისა, თუ წმინდა წერილების რთულ ნაწილს ვუარყოფთ და დავემორჩილებით იმ ნაწილს, რომელიც ჩვენ მოგვწონს, ასეთი ინტერპრეტაცია ვერავითარ დახმარებას ვერ გაგვიწევს. წმინდა წერილის ყველა მითითება იმ სახით უნდა მივიღოთ, რომლითაც ისინი მოცემულია, და არა მხოლოდ მათი ის ნაწილი, რომელიც ჩვენ გვაწყობს. თუ არ დავიცავთ პირველ მცნებას “არა კლა”, მაშინ სადღა იქნება ღმერთის სიყვარული?
სტუმარი: ქრისტიანებს ეს მცნება ადამიანების მიმართ ესმით და არა ცხოველების მიმართ.
შრილა პრაპჰუპადა: მაშ, გამოდის, რომ ქრისტე გონიერი არ ყოფილა, რომ სწორი სიტყვა ეხმარა: მკვლელობა. არსებობს მოკვლა და არსებობს მკვლელობა. მკვლელობა ეხება ადამიანებს. თქვენ ფიქრობთ, რომ ქრისტეს გონიერება აკლდა იმისთვის, რომ მკვლელობის ნაცვლად, სწორი სიტყვა – მოკვლა გამოეყენებინა? მოკვლა ნიშნავს ნებისმიერიუ სახეობის, განსაკუთრებით კი ცხოველთა მოკვლას. იესოს რომ მხოლოდ ადამიანთა ხოცვა ჰქონოდა მხედველობაში, გამოიყენებდა სიტყვას მკვლელობა.
მამა ემანუელი: მაგრამ ძველ აღქმაში მცნება “არა კლა” ნამდვილად მკვლელობას ეხება. როდესაც იესომ თქვა: “არა კლა”, ამ მცნებაში გულისხმობდა იმას, რომ ადამიანმა არა მარტო სხვა ადამიანების ხოცვისგან უნდა შეიკავოს თავი, არამედ სიყვარულით უნდა მოეპყრას მათ. იგი არაფერს ამბობდა ადამიანის სხვა ცოცხალ არსებებთან ურთიერთობაზე, იგი მხოლოდ ადამიანთა ურთიერთდამოკიდებულების შესახებ საუბრობდა. როდესაც მან თქვა: “არა კლა”, ამას მენთალური და ემოციური გაგებითაც გულისხმობდა – არავინ უნდა შეურაცხყო, სხვას არაფერი დაუშავო, სხვას ცუდად არ მოექცე და ა.შ.
შრილა პრაპჰუპადა: ჩვენ გვაინტერესებს არა ესა თუ ის აღთქმა, არამედ მცნებებში გამოყენებული სიტყვები. თუ ამ სიტყვების ინტერპრეტაცია გსურთ, ეს სხვა საქმეა. ჩვენ პირდაპირი მნიშვნელობა გვესმის. “არა კლა” ნიშნავს: “ქრისტიანებმა არ უნდა მოკლან”. თქვენ შეიძლება მრავალი განმარტება მოუნახოთ ამას თქვენი დღევანდელი მოქმედების გასამართლებლად, მაგრამ ჩვენ ნათლად გვესმის, რომ ინტერპრეტაცია საჭირო არ არის. განმარტება საჭიროა მაშინ, როცა საგნების მნიშვნელობა გაურკვეველია. მაგრამ ამ შემთხვევაში ყველაფერი ცხადია. “არა კლა” ნათელი მითითებაა. რა საჭიროა მისი განმარტება?
მამა ემანუელი: განა მცენარეების ჭამაც მკვლელობა არაა?
შრილა პრაპჰუპადა: ვაიშნავური ფილოსოფია გვასწავლის, რომ თუ ამის საჭიროება არ არსებობს, მცენარეებიც კი არ უნდა მოვკლათ. “ბჰაგავატ-გიტაში”
(9.26) კრშნა ამბობს:
“თუ ვინმე სიყვარულითა და ერთგულებით შემომთავაზებს ფოთოლს, ყვავილს, ნაყოფს ან მცირეოდენბ წყალს, მე მივიღებ მას.” ჩვენ კრშნას მხოლოდ იმ საკვებს ვთავაზობთY, რომელსაც იგი მოითხოვს და შემდეგ ნარჩენებს მივირთმევთ. კრშნასათვის ვეგეტარიანული საკვების შეთავაზება ცოდვა რომ იყოს, ეს კრშნას ცოდვა იქნებოდა და არა ჩვენი. მაგრამ ღმერთი არის აპაპავიდდჰა – ცოდვილიანი შედეგები არ ეხება მას. იგი ჰგავს მზეს, რომელიც იმდენად ძლევამოსილია, რომ შარდის განწმენდაც კი შეუძლია. მსგავსი რამ ჩვეს ძალებს აღემატება. კრშნა მეფესა ჰგავს, რომელმაც შეიძლება მკვლელის ჩამოხრჩობა ბრძანოს, მაგრამ თავად სასჯელს არ ექვემდებარება, ვინაიდან მეტად ძლევამოსილია. უფლისთვის შეთავაზებული საკვების ჭამა ჰგავს ჯარისკაცის მიერ ომში ხალხის ხოცვას. მორჩილი ჯარისკაცი, რომელიც მეთაურის ბრძანებით კლავს მტერს, ჯილდოს ღებულობს. მაგრამ თუ იგივე ჯარისკაცი თვითნებურად კლავს, იგი დაისჯება. მსგავსად ამისა, როდესაც მხოლოდ პრასადს [კრშნასთვის შეთავაზებული საკვების ნარჩენებს] მივირთმევთ, აღარ ვცოდავთ. ეს დადასტურებულია “ბჰაგავატ-გიტაში” (3.13):
“უფლის ერთგულებს მოხსნილი აქვთ ყოველგვარი ცოდვის სიმძიმე, რამეთუ მსხვერპლად გაღებული საჭმლით იკვებებიან. სხვები, ვინც საკვებს საკუთარ გრძნობათა დასაკმაყოფილებლად ამზადებენ, სინამდვილეში ცოდვას მიირთმევენ მხოლოდ.”
მამა ემანუელი: შეუძლია თუ არა კრშნას ცხოველთა ჭამის ნება დართოს?
შრილა პრაპჰუპადა: შეუძლია, ცხოველთა სამეფოში. მაგრამ ცივილიზებული ადამიანის, მორწმუნე ადამიანის დანიშნულება არ არის ცხოველთა ხოცვა და ჭამა. თუ ცხოველთა ხოცვას შეწყვეტთ და ქრისტეს წმინდა სახელს იგალობებთ, ყველაფერი სრულყოფილად მოგვარდება. მე თქვენს სასწავლებლად არ მოვსულვარ, არამედ იმისთვის მოვედი, რომ ღმერთის სახელის გალობა გთხოვოთ. ბიბლიაც ამასვე მოითხოვს თქვენგან. მაშ, მოდით, სასიკეთოდ ვითანამშრომლოთ და ვიგალობოთ, და თუ კრშნას სახელის გალობის მოწინააღმდეგენი ხართ, მაშინ “ქრისტოს” ან “კრშტა” იგალობეთ – რა განსხვავებაა. შრი ჩაიტანიამ თქვა: “ღმერთს უამრავი სახელი მილიონობით სახელი აქვს და ვინაიდან არ არსებობს განსხვავება ღმერთის სახელსა და თავად ღმერთს შორის, ყოველი ეს სახელი იგივე ძალას ფლობს, რასაც ღმერთი”. ამიტომ მაშინაც კი, თუ მიიწერთ ისეთ დასახელებებს, როგორიცაა “ინდუისტი”, “ქრისტიანი” ან მუსულმანი”, მაგრამ ამასთან ერთად უბრალოდ გალობთ თქვენს წმინდა წერილებში მოხსენიებულ ღმერთის სახელს, სულიერ საფეხურს მიაღწევთ. ადამიანის სიცოცხლის დანიშნულებას თვითრეალიზაცია – ღმერთის სიყვარულის სწავლა წარმოადგენს. ამაში მდგომარეობს ადამიანის ჭეშმარიტი მშვენიერება. მნიშვნელობა არ აქვს, როგორ ასრულებთ ამ მოვალეობას – როგორც ინდუისტი, ქრისტიანი თუ მუსულმანი – მთავარია, შეასრულოთ!
მამა ემანუელი: გეთანხმებით.
შრილა პრაპჰუპადა: [მიუთითებს 108 სამედიტაციო მძივისგან შემდგარ კრიალოსანზე] ჩვენ ყოველთვის თან დაგვაქვს ეს მძივები, როგორც თქვენ კრიალოსანი. თქვენ გალობთ, მაგრამ რატომ სხვა ქრისტიანები არ გალობენ? რისთვის უშვებენ ხელიდან ადამიანად ყოფნის ამ შესაძლებლობას? კატებსა და ძაღლებს არ შეუძლიათ გალობა, ჩვენ კი შეგვიძლია, ვინაიდან ადამიანის ენა გვაქვს. ღმერთის წმინდა სახელების გალობით არაფერს დავკარგავთ, პირიქით, ძალიან ბევრს მოვიგებთ. ჩემი მოწაფეები გამუდმებით გალობენ ჰარე კრშნას. მათაც შეეძლოთ კინოში სიარული ან მრავალი რამის კეთება, მაგრამ ყველაფერი მიატოვეს. ისინი არ ჭამენ არც თევზს, არც ხორცს და არც კვერცხს, არ ღებულობენ ნარკოტიკებს, არ სვამენ, არ ეწევიან, არ მონაწილეობენ აზარტულ თამაშებში, არ ერევიან სპეკულაციებში და არა აქვთ უკანონო სქესობრივი კავშირები. ისინი ღმერთის წმინდა სახელს გალობენ. თუ ჩვენთან თანამშრომლობა გსურთ, მაშინ წადით ეკლესიებში და იგალობეთ “ქრისტე”, “კრშტა” ან “კრშნა”. გაქვთ თუ არა რაიმე საწინააღმდეგო?
მამა ემანუელი: არაფერი. ჩემი მხრიდან სიხარულით შემოგიერთდებით.
შრილა პრაპჰუპადა: არა, ჩვენ გესაუბრებით როგორც ქრისტიანული ეკლესიის წარმომადგენელს. იმის ნაცვლად, რომ ეკლესიები დაკეტილი გქონდეთ, რატომ ჩვენ არ გვაძლევთ მათ? იქ ოცდაოთხი საათის განმავლობაში ვიგალობებდით ღმერთის წმინდა სახელს. ჩვენ მრავალგან შევისყიდეთ ეკლესიები, რომლებიც ფაქტიურად დაკეტილი იყო, ვინაიდან იქ არავინ დადიოდა. ლონდონში ასობით დაკეტილი ან მიწიერი მიზნებისთვის გამოყენებული ეკლესია ვნახე. ერთ-ერთი ასეთი ეკლესია ლოს-ანჯელესში შევიძინეთ. იგი გაყიდეს, რადგან ცარიელი იყო, მაგრამ თუ დღეს იმავე ეკლესიას ესტუმრებით, ათასობით კაცს ნახავთ. ნებისმიერი გონიერი კაცი ხუთ წუთში მიხვდება, ვინ არის ღმერთი; ამისათვის ხუთი საათიც არ არის საჭირო.
მამა ემანუელი: მესმის.
შრილა პრაპჰუპადა: მაგრამ ხალხს არ ესმის. მათი ავადმყოფობა ისაა, რომ გაგებაც არ უნდათ.
სტუმარი: ჩემი აზრით, ღმერთის გაგება გონების კი არა, თავმდაბლობის საქმეა.
შრილა პრაპჰუპადა: თავმდაბლობა გონიერებას ნიშნავს. თავმდაბალი და მოკრძალებული აღწევს ღმერთის სამეფოს. ეს ბიბლიაშია ნათქვამი, არა? მაგრამ არამზადათა ფილოსოფია ის გახლავთ, რომ ყველა ღმერთია და ეს იდეა დღეს პოპულარული ხდება. ამიტომ არავინაა თავმდაბალი და მოკრძალებული. თუ ყველა იმას ფიქრობს, რომ ღმერთია, რაღა თავმდაბლობასა და მოკრძალებაზეა ლაპარაკი? ამიტომ ჩემს მოწაფეებს ვასწავლი, როგორ გახდნენ თავმდაბალნი და მოკრძალებულნი. ისინი ყოველთვის მოწიწებით ხრიან თავს ტაძარში და თავიანთი სულიერი მოძღვრის წინაშე, და ამ გზით წინ მიიწევენ. თავმდაბლობას და მოკრძალებულობას ძალზე სწრაფად მიჰყავს სულიერ რეალიზაციამდე. ვედურ წმინდა წერილებში ნათქვამია: “მათ, ვისაც ღმერთის და სულიერი მოძღვრის – უფლის წარმომადგენლის – მტკიცე რწმენა აქვს, ვედური წმინდა წერილების მნიშვნელობა ენდობათ”.
მამა ემანუელი: მაგრამ ეს თავმდაბლობა სხვათა მიმართაც უნდა გამოვიჩინოთ?
შრილა პრაპჰუპადა: დიახ, მაგრამ არსებობს ორი სახის პატივისცემა: განსაკუთრებული და ჩვეულებრივი. შრი კრშნა ჩაიტანია გვასწავლიდა, რომ პატივისცემას სხვებისგან არ უნდა მოველოდეთ, ყოველთვის სხვას უნდა მივაგოთ პატივი, რაც არ უნდა უპატივცემულოდ იყოს იგი ჩვენდამი განწყობილი. მაგრამ განსაკუთრებული პატივისცემა ღმერთისა და მისი წმინდა ერთგულის მიმართ უნდა გამოვიჩინოთ.
მამა ემანუელი: დიახ, გეთანხმებით.
შრილა პრაპჰუპადა: ვფიქრობ ქრისტიანმა მღვდლებმა კრშნას ცნობიერების მოძრაობასთან უნდა ითანამშრომლონ. მათ ქრისტეს, ანუ ქრისტოსის სახელი უნდა იგალობონ და შეწყვიტონ ცხოველთა მკვლელობისათვის ცოდვათა მიტევება. ეს სრულიად შეესაბამება ბიბლიის სწავლებას; ეს ჩემი ფილოსოფია არ გახლავთ. სათანადოდ იმოქმედეთ და ნახავთ, როგორ შეიცვლება ვითარება მსოფლიოში.
მამა ემანუელი: დიდ მადლობას მოგახსენებთ.
შრილა პრაპჰუპადა: ჰარე კრშნა.

Atman
აუ ეგ წიგნი მეც მაქვს სახლში...
ვკითხულობდი ცოტა ხნის წინ

tikoroma

მაგ წიგნს ქვია "მეცნიერება თვითრეალიზაციის შესახებ". დასაწყისისთვის ძალიან კარგია. უფრო ღრმა ფილოსოფია ბჰაგავატ გიტაში და სხვა წიგნებშია.

ჰო, ეგ წიგნი მაქვს და კრშნას ცხოვრებაზე, დაბადება და ყველაფერი... ჯორჯ ჰარისონის წინასიტყვაობით... ეგ რო წავიკიტხე, ზღაპრები მეგონა თავიდან ბჰაგავატ გიტა მაგ წიგნში იქნება ხო? მე შენი დადებულიც ამოვბეჭდე მაგამ რთული ტექსტია, რა ვქნა. ეს ინდური სახელები ხო მკლავს საერთოდ

tikoroma


არა, ბჰაგავატ გიტა ცალკე დიდი წიგნია, თავის კომენტარებით.

მოვყვები კრშნას დაბადების ისტორიას "შრილა პრაპჰუპადას წიგნიდან" (ჩემს მიერ შემოკლებულ ვარიანტს):

უფალი კრშნას მოვლინება


ერთხელ ვასუდევა, შურასენას ვაჟი, დევაკიზე დაქორწინების შემდეგ ახლად შერთულ ცოლთან ერთად ეტლით შინ მიემგზავრებოდა... ვედური ჩვეულების თანახმად, როდესაც ქალი თხოვდება, და და სიძე შინ ძმას მიჰყავს. ეტლით მიმავალ ნეფე-პატარძალს ამ ბედნიერი წუთის აღსანიშნავად სხვადასხვა მუსიკალური საკრავით მიაცილებდნენ. პროცესია მეტად მხიარულად მიემართებოდა, კამსა (დევაკის ძმა) კი ეტლს მიუძღვებოდა, რომ უცებ ზეციდან კამსას გასაგონად საოცარი ხმა გაისმა: "რა სულელი ხარ, კამსა! შენი დისა და სიძის ეტლს მიუძღვები და არც კი იცი, რომ მისივე მერვე შვილის წერა უნდა გახდე."

კამსა გახლდათ უგრასენას შვილი ბჰოჯას დინასტიიდან. ნათქვამია, რომ ბჰოჯას დინასტიის მეფეთა შორის კამსა ყველაზე დემონური თვისებებით გამოირჩეოდა. ზეციდან წინასწარმეტყველების მოსმენისთანავე იგი თმაში წვდა დევაკის და ხმლით განგმირვა დაუპირა. ვასუდევა ევედრებოდა კამსას, ასე ბოროტად არ მოქცეოდა მის ახალგაბედნიერებულ დას... კეთილი დარიგებებითა და შეგონებებით ცდილობდა მის დამშვიდებას, მაგრამ ეს შეუძლებელი იყო, ვინაიდან კამსას დემონებთან ჰქონდა საქმე. დემონებთან ურთიერთობის გამო იგი თვითონაც მუდამ დემონად რჩებოდა, მიუხედავად იმისა, რომ დიდ სამეფო ოჯახში გახლდათ დაბადებული... ვასუდევამ უთხრა კამსას: "ძვირფასო ცოლისძმაო, გთხოვ, გაითვალისწინე, რომ შენი დისგან არავითარი საფრთხე არ გემუქრება. ხიფათს ელი იმის გამო, რომ ზეციდან წინასწარმეტყველების ხმა ჩაგესმა. საშიშროება მოგელის შენი დისწულებისგან, რომლებიც ჯერ არ გაჩენილან, და ვინ იცის, მომავალში ან გაჩნდებიან, ან არა. თუ გავითვალისწინებთ, რომ საფრთხე არ გემუქრება. შენი დის გამო შიშიც უსაფუძვლოა. თუკი მას ვაჟები შეეძინება გპირდები, რომ ყოველ მათგანს შენ მოგგვრი, რათა სათანადოდ იმოქმედო."

კამსამ იცოდა ვასუდევას პატიოსანი სიტყვის ფასი და მისმა მსჯელობამ დაარწმუნა იგი. იმ წუთიდან ხელი აიღო საკუთარი დის საშინელ მკვლელობაზე. დროთა განმავლობაში ვასუდევას და დევაკის რვა ვაჟი და ერთი ქალიშვილი შეეძინათ. როდესაც პირველი ვაჟი დაიბადა, ვასუდევამ არ გატეხა სიტყვა და ბავშვი უმალ კამსას მიჰგვარა. სიძის მოქმედებამ თანაგრძნობა გაუღვიძა კამსას ნასიამოვნმები დარჩა და შემდეგი სიტყვები უთხრა: "ძვირფასო ვასუდევა, ამ ბავშვის მოცემა არ არის აუცილებელი. მე გავიგონე, რომ შენი და დევაკის მერვე შვილი მომკლავს. ტყუილად რატომ უნდა წაგართვა ეს ბავშვი? შეგიძლია უკან წაიყვანო."

ვასუდევა შინ დაბრუნდა თავის პირმშოსთან ერთად. ამ დროს კამსასთან დიადი ბრძენი ნარადა მივიდა. მას შეატყობინეს, რომ კამსა თანაგრძნობით აღივსო ვასუდევას მიმართ და პირველი შვილი დაუბრუნა. ნარადას სურდა შეძლებისდაგვარად დაეჩქარებინა უფალი კრშნას გამოცხადება. ამიტომ აცნობა კამსას, რომ ნანდა მაჰარაჯა, მენახირე კაცები და გოგონები, აგრეთვე მენახირეების ცოლები ვრნდავანში, და, მეორეს მხრივ ვასუდევას მამა შურასენა და იადუს დინასტიის ვრშნის ოჯახში დაბადებული მთელი მისი ნათესავები უფლის გამოცხადებას ელოდნენ. ნარადამ გააფრთხილა კამსა, მორიდებოდა ამ ოჯახში დაბადებულ მეგობრებს, კეთილისმსურველებსა და ნახევარღმერთებს. კამსას მსგავსად მისი მეგობრებიც და ვეზირებიც დემონები იყვნენ. დემონებს ყოველთვის ეშინიათ ნახევარღმერთებისა. ნარადასაგან სხვადასხვა ოჯახებში ნახევარღმერთების მოვლინების ამბავის შეტყობისთანავე კამსამ ყურები ცქვიტა. იგი მიხვდა, რომ რადგან ნახევარღმერთები უკვე მოევლინენ, უფალი ვიშნუც მალე უნდა მოსულიყო. მან მაშინვე შეიპყრო და ციხეში ჩაყარა თავისი სიძე ვასუდევა და და დევაკი.

ციხეში რკინის ჯაჭვებით შებორკილ ვასუდევასა და დევაკის ყოველ წელს ვაჟი უჩნდებოდათ, ხოლო კამსა, ფიქრობდა რა, რომ თვითოეული მათგანი ვიშნუს ინკარნაცია იყო, ერთიმეორეს მიყოლებით ხოცავდა მათ.მას განსაკუთრებით მერვე შვილისა ეშინოდა, მაგრამ ნარადას სტუმრობის შემდეგ იმ დასკვნამდე მივიდა, რომ ნებისმიერი ბავშვი შეიძლება კრშნა ყოფილიყო. ამიტომ ერჩივნა, ცოცხალი არ დაეტოვებინა არც ერთი ჩვილი, რომელიც დევაკის გაუჩნდებოდა.

ნარადას წყალობით კამსამ თავისი წინა ცხოვრება დაინახა. მან გაიგო, რომ წინა ცხოვრებაში იყო დემონი, სახელად კალანემი, და რომ იგი ვიშნუმ გამოასალმა სიცოცხლეს. დაიბადა რა ბჰოჯას ოჯახში, გადაწყვიტა, იადუს დინასტიის ულმობელი მტერი გამხდარიყო; კრშნას დაბადება მათ ოჯახში იყო მოსალოდნელი და კამსა ძლიერ შეაშფოთა იმ გარემოებამ, რომ, როგორც წინა ცხოვრებაში, კრშნა ახლაც მოკლავდა მას.
პირველ რიგში კამსამ თავისი მამა, უგრასენა დაატუსაღა, ვინაიდან იგი იადუს, ბჰოჯასა და ანდჰაკას დინასტიებში ყველაზე ძლევამოსილი მეფე იყო. მან ვასუდევას მამის, შურასენას სამეფოც დაიკავა და ამ ადგილთა მეფედ გამოაცხადა თავი. კამსამ სხვა დემონ მეფეებთანაც დაამყარა ურთიერთობა და მრავალი ბოროტი საქმე ჩაიდინა [დაწვრილებით არ მოვყვები].
როდესაც კამსამ ერთიმეორეს მიყოლებით გამოასალმა სიცოცხლეს დევაკის ექვსი შვილი, უამრავი მეგობარი და ნათესავი მივიდა მასთან და სთხოვა, ხელი აეღო ამ საზიზღარ საქმეებზე. მაგრამ შემდეგ ყველანი კამსას მიემხრნენ.

როდესაც დევაკი მეშვიდედ დაორსულდა, მის საშვილოსნოში კრშნას სრული ექსპანსია, ანანტა შევიდა. დევაკი სიხარულმა და სევდამ მოიცვა. მას ახარებდა ის, რომ უფალმა ვიშნუმ მის მუცელში დაიდო ბინა, მაგრამ ამავე დროს ნაღვლობდა, რომ კამსა დაბადებისთანავე გამოასალმებდა მას სიცოცხლეს. ამ დროს ღმრთეების უზენაესმა პიროვნებამ, რომელიც კამსას მიერ ჩადენილი სიმხეცის გამო იადუებს თანაუგრძნობდა, თავის იოგამაიას, ანუ შინაგან ენერგიას უბრძანა გამოცხადება. კრშნა სამყაროს უფალია, მაგრამ განსაკუთრებით იადუს დინასტიის მეუფე გახლავთ.

იოგამაია ღმრთეების უზენაესი პიროვნების უმაღლესი ენერგიაა. ვედებში ნათქვამია, რომ უფალს უამრავი ენერგია აქვს. სხვადასხვა ენერგიები გარეგანად და შინაგანად მოქმედებს, იოგამაია კი ყველაზე მაღალია. უფალმა იოგამაიას ვრნდავანში მოვლინება უბრძანა. ვრნდავანში, მეფე ნანდასა და დედოფალიაშოდას სახლში ცხოვრობდა როჰინი, ვასუდევას ერთ-ერთი ცოლი. როჰინის მსგავსად, კამსას სიმხეცით დაშინებული იადუს დინასტიის მრავალი წარმომადგენელი იყო მთელ ქვეყანაზე გაფანტული. ზოგიერთი გამოქვაბულშიც კი ცხოვრობდა.

უფალმა იოგამაიას უთხრა: "დევაკი და ვასუდევა კამსას ტყვეობაში არიან და ამჟამად ჩემი სრული ექსპანსია, ანანტა-შეშა, დევაკის მუცელში იმყოფება. შეგიძლია ისე მოაწყო, რომ შეშა დევაკის მუცლიდან როჰინის მუცელში გადავიდეს. ამის მერე მე პირადად ვაპირებ ყველა ჩემი ენერგიით დევაკის მუცელში შესვლას. შემდეგ დევაკისა და ვასუდევას შვილად მოვევლინები, შე კი ვრნდავანში დაიბადები ნანდასა და იაშოდას ქალიშვილად.

"როგორც ჩემს დას, ქვეყნად ხალხი თაყვანს გცემს და მოგართმევს ძვირფას ძღვენს: ნელსაკმეველს, სანთლებს, ყვავილებსა და სხვადასხვა შესაწირს. შენ სწრაფად უნდა დააკმაყოფილო მათი სწრაფვა გრძნობათა ტკბობისაკენ. მატერიალური მიმზიდველობის მაძიებელნი თაყვანს სცემენ შენს სხვადასხვა მოვლინებებს, რომელთაც ერქმევათ დურგა, ბჰადრაკალი, ვიჯაია, ვაიშნავი, კუმუდა, ჩანდიკა, კრშნა, მადჰავი, კანიაკა, მაია, ნარაიანა, იშანი, შარადა და ამბიკა."

კრშნა და იოგამაია მოევლინენ და-ძმის სახით, როგორც უმაღლესი ძლევამოსილი და უმაღლესი ძალა. თუმცა ძლევამოსუილსა და ძალას შორის აშკარა განსხვავება არ არსებობს, ძალა ყოველთვის ძლევამოსილს ემორჩილება. მატერიალისტები ძალას ეთაყვანებიან, ტრანსცენდენტალისტები კი ძლევამოსილს. კრშნა უზენაესი ძლევამოსილია, დურგა კი უმაღლესი ძალაა მატერიალურ სამყაროში. ფაქტიურად ვედურ კულტურაში ხალხი ძლევამოსილსაც ეთაყვანებოდა და ძალასაც.ძალია, დურგას, ანუ კრშნას გარეგანი ენერგიის თაყვანისმცემელმა შეიძლება ადვილად მიაღწიოს ყოველგვარ მატერიალურ წარმატებას, მაგრამ ვისაც ტრანსცენდენტალურად ამაღლება [სულიერ სამყაროში მოხვედრა] სურს, ძლევამოსილს ინდა სცეს თაყვანი.

უფალმა იოგამაიას ისიც განუცხადა, რომ მისი სრული ექსპანსია, ანანტა შეშა, დევაკის მუცელში იმყოფებოდა. იმის გამო, რომ მას როჰინის მუცელში გადანაცვლება მოუწევს, შეარქმევენ სანკარშანას და იგი გახდება ყოველგვარი სულიერი ძალია, ანუ ბალას წყარო, რომლის მეშვეობითაც რამანად წოდებული უმაღლესი ნეტარების მიღწევა შეიძლება. ამიტომ სრული ექსპანსია ანანტა მისი მოვლინების შემდეგ ცნობილი გახდება როგორც სანკარშანა ან ბალარამა.

კრშნა და მისი ძმა ბალარამა:



უფლის ბრძანება რომ მოისმინა, იოგამაია მატერიალურ სამყაროს მოევლინა. როდესაც ღმრთეების უზენაესმა ძლევამოსილმა პიროვნებამ უფალი შეშა დევაკის მუცლიდან როჰინის მუცელში გადაიყვანა, ორივე ქალი იოგამაიას ხიბლის ქვეშ იყო, რომელსაც იოგა-ნიდრაც ეწოდება. ამის შემდეგ ხალხმა იფიქრა, დევაკის მეშვიდე ორსულობაზე მუცელი მოეშალაო. ამდენად, თუმცა ბალარამა დევაკის შვილად მოევლინა, მან როჰინის მუცელში გადაინაცვლა, რათა მის შვილად დაბადებულიყო.

ამის შესრულების შემდგომ ღმრთეების უზენაესი პიროვნება, კრშნა, რომელიც მუდამ მზად არის მთელი პოტენციები თავის წმინდა ერთგულებში მოათავსოს, ვასუდევას ჭკუაში შევიდა, როგორც მთელი სამყაროს უფალი. აქედან გასაგებია, რომ უფალმა კრშნამ პირველ რიგში ვასუდევას წმინდა გულში დაისადგურა და შემდეგ გადაინაცვლა დევაკის გულში. დევაკის მუცელში მას თესლის სახით არ შეუღწევია. თავისი შეუცნობელი უნარის წყალობით, უფალს მოვლინება ნებისმიერი გზით შეუძლია. მისი მოვლენისათვის არ არის საჭირო ქალის განაყოფიერება...

გაგრძელება იქნება (ალბათ?)

ეს არის ვედების საბოლოო მიზანი და მთავარი არსი. ყველაზე ღვთაებრივი და საკრალური ცოდნა, რომელიც განკუთვნილია კალი იუგის ადამიანებისთვის. ვისაც ბჰაგავად-გიტა არ აქვს წაკითხული, ჯობია ჯერ ის წაიკითხოს და მერე ეს. თუმცა პირიქითაც არ დაშავდება რამე




"შრიმად ბჰაგავატამი"
(შრილა პრაპჰუპადას თარგმანი)

სიმღერა პირველი - ნაწილი პირველი


თავი პირველი
ბრძენთა შეკითხვები

1. ო უფალო ჩემო, შრი კრშნა, ძეო ვასუდევასი, ო ყოვლისგამჭოლო ღმრთეების პიროვნებავ, მოწიწებით გეთაყვანები შენ. მე ვმედიტირებ უფალ შრი კრშნაზე, რადგან იგი აბსოლუტური ჭეშმარიტება და გამოვლენილ სამყაროთა შექმნის, არსებობის შენარჩუნებისა და განადგურების ყოველ მიზეზთა თავდაპირველი მიზეზია. მას უშუალოდ და არაუშუალოდ გაცნობიერებული აქვს ყოველი გამოვლინება და დამოუკიდებელია, რადგან არ არსებობს მის მიღმა მდგარი რაიმე მიზეზი. მხოლოდ მან ერთადერთმა გადასცა გულში ვედური ცოდნა ბრაჰმაჯის, თავდაპირველ ცოცხალ არსებას. იგი დიდ ბრძენებსა და ნახევარღმერთებსაც კი აქცევს ილუზიაში, ისევე როგორც ადამიანს ატყუებს ცეცხლში დანახული წყლის, ან წყალში დანახული მიწის ცრუ გამოსახულება. მხოლოდ მისი მიზეზით ჩანს რეალური ბუნების სამი მოდუსის ურთიერთქმედების შედეგად დროებით გამოვლენილი მატერიალური სამყაროები, თუმცა ისინი არარეალურია. ამიტომ მე ვმედიტირებ მასზე, უფალ შრი კრშნაზე, რომელიც მარად არსებობს მატერიალური სამყაროს ილუზორულ სახეებს მუდამ მოკლებულ ტრანსცენდენტალ სავანეში. მე ვმედიტირებ მასზე, რადგან იგი აბსოლუტური ჭეშმარიტებაა.

2. სრულიად უარყოფილია რა მატერიალური მიზნით ყოველგვარი რელიგიური საქმიანობა, ეს “ბჰაგავატა პურანა” წარმოგვიდგენს უმაღლეს ჭეშმარიტებას, რომლის გაგებაც წმინდა ერთგულებს შეუძლიათ. უმაღლესი ჭეშმარიტება არის რეალობა, რომელიც, ყველას სასიკეთოდ, განსხვავდება ილუზიისგან. ასეთი ჭეშმარიტება ძირფესვიანად სპობს სამგვარ ტანჯვებს. ეს მშვენიერი “ბჰაგავატამი”, შედგენილი დიდი ბრძენის ვიასადევას მიერ (სიმწიფის ხანაში), საკმარისია ღმერთის შესაცნობად. რა საჭიროა რომელიმე სხვა წმინდა წერილი? როგორც კი ადამიანი ყურადღებითა და მორჩილებით მოისმენს “ბჰაგავატამის” ეპისტოლეს, ცოდნის ასეთი განვითარების შედეგად მის გულში უზენაესი უფალი დამკვიდრდება.

3. ო გამოცდილო და მოაზროვნე ადამიანები, დატკბით “შრიმად-ბჰაგავატამით”, ვედური ლიტერატურის ნატვრის ხის მწიფე ნაყოფით. იგი შუკადევა გოსვამის ბაგეებიდან გადმოვიდა. ამიტომ ეს ნაყოფი უფრო გემრიელი გახდა, თუმცა მისი ნექტარული წვენი უკვე ტკბილი იყო ყველასთვის, განთავისუფლებულ სულთა ჩათვლით.

4. ერთხელ, წმინდა ადგილას, ნაიმიშარანიას ტყეში, უფლისა და მისი ერთგულების დასაკმაყოფილებლად დიდი ათასწლიანი მსხვერპლშეწირვის ჩასატარებლად შეიკრიბნენ დიდი ბრძენები ბრძენი შუკადევას მეთაურობით.

5. ერთ დღეს, როდესაც დიდმა ბრძენებმა სამსხვერპლო ცეცხლი დაანთეს და საპატიო ადგილი შესთავაზეს შრილა სუტა გოსვამის, რითაც დაასრულეს თავიანთი დილის მოვალეობები, დიდი მოკრძალებით შემდეგი საკითხების შესახებ შეეკითხნენ.

6. ბრძენებმა თქვეს: პატივცემულო სუტა გოსვამი, შენ სრულიად მოკლებული ხარ ყოველგვარ მანკიერებას. გარკვეული ხარ რელიგიური ცხოვრების მქადაგებელ ყოველ წმინდა წერილში და პურანებსა და ისტორიებშიც, რადგან სწორი ხელმძღვანელობით შეისწავლე ისინი და განმარტე კიდეც.

7. როგორც უხუცესი ვედანტისტი, ო სუტა გოსვამი, შენ გარკვეული ხარ ღმრთეების ინკარნაციის, ვიასადევას ცოდნაში. შენ იცნობ სხვა ბრძენებსაც, რომლებსაც ბოლომდე ესმით ყოველგვარი ფიზიკური და მეტაფიზიკური ცოდნა.

8. და რადგან მორჩილი ხარ, შენმა სულიერმა მოძღვრებმა ყოველივე გიწყალობეს, რაც თავმდაბალ მოსწავლეს ეძლევა. ამიტომ გვითხარი ყველაფერი, რაც მეცნიერულ საფუძველზე შეისწავლე მათგან.

9. ამიტომ, ხანგრძლივი სიცოცხლით კურთხეულო, გთხოვთ, გასაგები ენით გაგვიმარტე, რა არის შენი აზრით აბსოლუტური და უმაღლესი სიკეთე მთელი ხალხისათვის.

10. ო სწავლულო, კალის ამ ეპოქაში ხალხი ცოტას ცოცხლობს. ისინი მუდამ ჩხუბობენ, ზარმაცები, გზააბნეულნი, უიღბლონი და რაც მთავარია ყოველთვის შეწუხებულები არიან.

11. არსებობს ათასგვარი წმინდა წერილი და ყოველ მათგანში დაწესებულია მოვალეობები, რომელთა გაგებაც მხოლოდ მრავალი წლის მანძილზე მათი შესაბამისი დანაყოფის შესწავლის შედეგად არის შესაძლებელი. ამიტომ, ო ბრძენო, გთხოვთ, ამოგვიკრიბე ამ წმინდა წერილების არსი და გაგვიმარტე იგი ყოველი ცოცხალი არსების სასიკეთოდ, რათა ასეთი დარიგებით მათი გულები სრულიად დაკმაყოფილდეს.

12. დალოცვილ იყავ, ო სუტა გოსვამი. შენ იცი, რა მიზნით მოევლინა ღმრთეების პიროვნება ვასუდევას შვილის სახით დევაკის მუცელში.

13. ო სუტა გოსვამი, ჩვენ ღმრთეების პიროვნებისა და მისი ინკარნაციების შესახებ გაგება გვწადია. გთხოვთ, გაგვიმარტე წინამორბედ მოძღვართა [აჩარიათა] მიერ გადმოცემული სწავლებები, რადგან ადამიანი მაღლდება როგორც მათ შესახებ საუბრით, ასევე მოსმენითაც.

14. დაბადებისა და სიკვდილის რთულ ბადეში გახვეული ცოცხალი არსებები უმალვე თავისუფლდებიან მაშინაც კი, როცა გაუცნობიერებლად გალობენ კრშნას წმინდა სახელს, რომლისაც თავად ხორცშესხმულ შიშს ეშინია.

15. ო სუტა, იმ დიდ ბრძენებს, რომელთაც ბოლომდე შეაფარეს თავი უფლის ლოტოსის ტერფებს, უმალ ძალუძთ მათთან ურთიერთობაში მყოფი ხალხის განწმენდა. მაშინ როცა განგის წყალს მხოლოდ ხანგრძლივი დროის შემდეგ შეუძლია განსპეტაკება.

16. ჩხუბის ეპოქის მანკიერებისგან განთავისუფლების მსურველებიდან ვისა რ მოუნდება უფლის ღვთაებრივი დიდების მოსმენა?

17. იგი საუცხოო და მოწყალეა თავის ტრანსცენდენტალ საქმიანობებში და ნარადას მსგავსი დიადი სულები უმღერიან მათ. ამიტომ, გეთაყვა, მოგვიყევი იმ გმირობების შესახებ, რომელთაც იგი თავისი მოვლინების დროს ჩადის.

18. ო ბრძენო სუტა, გთხოვთ, მოგვიყევი უზენაესი ღმრთეების ურიცხვი ინკარნაციების ტრანსცენდენტული გართობების შესახებ. უფლის, უზენაესი განმგებლის ასეთი სასიკეთო თავგადასავლები და გართობები მისი შინაგანი ძალების საშუალებით სრულდება.

19. ჩვენ არასოდეს ვიღლებით ღმრთეების პიროვნების ტრანსცენდენტალ გართობათა შესახებ მოსმენით, რომელთაც ჰიმნებითა და ლოცვებით აქებენ. ისინი, ვინც მასთან ტრანსცენდენტალ ურთიერთობათა გემო განივითარეს, ყოველ წამს ტკბებიან მისი გართობების შესახებ მოსმენით.

20. უფალი შრი კრშნა, ღმრთეების პიროვნება, ბალარამასთან ერთად ადამიანივით თამაშობდა და ამგვარად შენიღბულმა მრავალი ზეადამიანური საქმე ჩაიდინა.

21. კარგად გვესმის, რომ კალის ეპოქა უკვე დაიწყო, ჩვენ შევიკრიბეთ ამ წმინდა ადგილას, რათა დიდი ხნის განმავლობაში ვისმინოთ ღმრთეების ტრანსცენდენტული ეპისტოლე და ამით ჩავატაროთ მსხვერპლშეწირვა.

22. ჩვენ ვთვლით, რომ განგებამ შეგვახვედრა შენი უდიდებულესობა, რათა მიგვეღო შენი თავი წინამძღოლად გემისა, რომელზედაც იმყოფებიან ისინი, ვისაც სურთ კალის ძნელი ეპოქის ოლეანის გადალახვა, ადამიანის ყოველ კარგ თვისებას რომ სპობს.

23. რაკი შრი კრშნა, აბსოლუტური ჭეშმარიტება, ყოველი მისტიკური ძალის მბრძანებელი, თავის სავანეში გაემგზავრა, გთხოვთ გვითხარი, ვის შეაფარა თავი რელიგიურმა პრინციპებმა.


თავი მეორე
ღვთაებრიობა და ღვთაებრივი სამსახური

1. უგრაშრავა [სუტა გოსვამი], რომაჰარშანას შვილი, სრულიად დაკმაყოფილდა ბრაჰმანების სრულყოფილი კითხვებით, მადლობა გადაუხადა მათ და პასუხის გაცემა დააპირა.

2. შრილა სუტა გოსვამიმ თქვა: დაე მოწიწებით ვცე თაყვანი ამ დიდ ბრძენს [შუკადევა გოსვამის], რომელსაც ყველას გულში შეუძლია შეღწევა. როდესაც მან წმინდა ზონრით განწმენდის, ანუ მაღალი კასტებისთვის განკუთვნილი ცერემონიების გაუვლელად მიატოვა სახლი, რათა განდეგილის ცხოვრების წესი [სანიასა] მიეღო, მასთან განშორების შიშით მამამისს, ვიასადევას აღმოხდა: “ო შვილო ჩემო”. დამწუხრებულ მამას მხოლოდ ამავე განშორების გრძნობით შეპყრობილი ხეები გაეპასუხნენ.

3. მოწიწებით ვეთაყვანები მას [შუკას], ბრძენთა სულიერ მოძღვარს, ვიასადევას შვილს, რომელმაც ამ მატერიალისტთა მიმართ დიდი სიბრალულის გამო, რომლებიც მატერიალური ყოფიერების უკუნეთის გადასალახავად იბრძვიან, მოჰყვა ვედური ცოდნის ნაღების ამ ყველაზე საკრალურ დამატებას, მას შემდეგ რაც თავად შეიმეცნა იგი პირადი გამოცდილებით.

4. სანამ წარმოთქვამდა “შრიმად-ბჰაგავატამს”, რომელიც გამარჯვების ერთადერთ გზას წარმოადგენს, მოწიწებით უნდა ვეთაყვანოთ ღმრთეების პიროვნებას, ნარაიანას, ნარა-ნარაიანა რშის, უმაღლეს ადამიანს, დედა სარასვატის, სწავლების ქალღმერთსა და შრილა ვიასადევას, ავტორს.

5. ო ბრძენებო, თქვენ ჯეროვანი კითხვები დამისვით. თქვენი კითხვები ღირსეულია, რადგან უფალ კრშნასთან არის დაკავშირებული, რის გამოც სამყაროს კეთილდღეობას ეხება. მხოლოდ ასეთ კითხვებს შეუძლია სულის ბოლომდე დაკმაყოფილება.

6. მთელი კაცობრიობის უმაღლესი საქმიანობა [დჰარმა] ისაა, რითაც ადამიანები ტრანსცენდენტული უფლის სასიყვარულო ერთგულ სამსახურს აღწევენ. ასეთი ერთგული სამსახური უანგარო და შეუწყვეტელი უნდა იყოს, რათა ბოლომდე დააკმაყოფილოს სული.

7. ღმრთეების პიროვნების, შრი კრშნასადმი ერთგული სამსახურის შედეგად ადამიანი უმალვე იძენს უმიზეზო ცოდნასა და სამყაროსგან განჯაჭვულობას.

8. ამაო შრომაა დაწესებული მოვალეობების შესრულება, თუკი ამის შედეგად ღმრთეების პიროვნების ეპისტოლესადმი ლტოლვა არ აღიძვრება.

9. ყოველი დაწესებული საქმიანობა საბოლოო განთავისუფლებისთვის არის განკუთვნილი. ეს არავითარ შემთხვევაში არ უნდა შესრულდეს მატერიალური მონაპოვრისთვის. უფრო მეტიც, ბრძენების აზრით, უმაღლესი დაწესებული სამსახურით დაკავებულმა პიროვნებამ არასოდეს უნდა გამოიყენოს მატერიალური მონაპოვარი გრძნობათა დაკმაყოფილების გასაზრდელად.

10. ადამიანის სურვილები არასოდეს არ უნდა იყოს გრძნობათა დაკმაყოფილებისაკენ მიმართული. მან მხოლოდ ჯანმრთელი ცხოვრება უნდა ისურვოს, რადგან ადამიანის დანიშნულება აბსოლუტური ჭეშმარიტების შესახებ კითხვაა. სხვა არაფერი უნდა იყოს მისი შრომის მიზანი.

11. სწავლული ტრანსცენდენტალისტები, რომლებიც აბსოლუტურ ჭეშმარიტებას იცნობენ, ამ არაორმაგ სუბსტანციას უწოდებენ ბრაჰმანს, პარამატმასა და ბჰაგავანს.

12. სერიოზული ცნობისმოყვარე მოსწავლე ან ბრძენი, რომელიც კარგადაა აღჭურვილი ცოდნითა და განჯაჭვულობით, Vედანტა-შრუტიდან მოსმენილის საფუძველზე შესრულებული ერთგული სამსახურით შეიცნობს აბსოლუტურ ჭეშმარიტებას.

13. ო საუკეთესოვ ორგზისშობილთა შორის, ამიტომ დაასკვნეს, რომ ღმრთეების პიროვნების დაკმაყოფილება უმაღლესი სრულყოფილებაა, რომელიც საკუთარი სასტისა და საფეხურისთვის დაწესებული მოვალეობების შესრულებით მიიღწევა.

14. ამიტომ ადამიანმა მუდამ განუხრელი ყურადღებით უნდა ისმინოს, ადიდოს, მოიგონოს და თაყვანი სცეს ღმრთეების პიროვნებას, ერთგულთა მფარველს.

15. ღმრთეების პიროვნების მოგონებით გონიერი ხალხი ხმლით ჭრის კარმის [საპასუხო შედეგების მქონე შრომის] ჩახლართულ კვანძებს. მაშ, ვინ არ დაუგდებს ყურს მის ეპისტოლეებს?

16. ო ორგზისშობილო ბრძენებო, დიდი სიკეთეა მანკიერებისაგან სრულიად განწმენდილ ერთგულთა სამსახური. ასეთი სამსახურით ადამიანს ვასუდევას ეპისტოლეთა მოსმენის წადილი უჩნდება.

17. შრი კრშნა, ღმრთეების პიროვნება, ყველას გულში მყოფი პარამატმა და გულმართალი ერთგულის კეთილისმყოფელი, მატერიალური განცხრომის სურვილისგან წმენდს იმ ერთგულის გულს, რომელმაც მისი ეპისტოლეების მოსმენის წადილი განივითარა, რომლებიც თავისთავად სათნოა, როდესაც მათ ჯეროვნად ისმენენ და გალობენ.

18. “ბჰაგავატამის” გაკვეთილებზე რეგულარული დასწრებითა და წმინდა ერთგულის მსახურებით თითქმის ბოლომდე ისპობა ყველაფერი, რაც მღელვარებას აყენებს გულს, და შეუქცევადი ხდება სასიყვარულო სამსახური ღმრთეების პიროვნებისა, რომელსაც ტრანსცენდენტული საგალობლებით ადიდებენ.

19. როგორც კი გულში ურყევი სასიყვარულო სამსახური მტკიცდება, ვნებისა და უმეცრების ბუნების მოდუსების ზეგავლენის შედეგები, როგორიც არის ვნება, სურვილი და ლტოლვა, ქრება გულიდან. მაშინ ერთგული სათნოებაში მტკიცდება და სრულიად ბედნიერი ხდება.

20. წმინდა სათნოებაში ასე განმტკიცებული, ადამიანი, რომლის ჭკუაც უფლის ერთგულ სამსახურთან კავშირის შედეგად იქნა გამოცოცხლებული, ყოველგვარი მატერიალური ურთიერთობისგან თავისუფალ საფეხურზე, ღმრთეების პიროვნების შესახებ დადებით მეცნიერულ ცოდნას იძენს.

21. ასე იკვეთება გულის კვანძი და ნაკუწ-ნაკუწ იჭრება ყოველი ეჭვი. როდესაც ცოცხალი არსება ხედავს, რომ სულია მბრძანებელი, კარმიული საქმიანობების ჯაჭვი წყდება.

22. ამიტომ უდავოა, რომ უხსოვარი დროიდან ყოველი ტრანსცენდენტალისტი დიდი სიხარულით, ერთგულად ემსახურება უფალ კრშნას, ღმრთეების უზენაეს პიროვნებას, რადგან ასეთი სამსახური სულს აცოცხლებს.

23. ღმრთეების ტრანსცენდენტული პიროვნება არაუშუალოდ არის დაკავშირებული მატერიალური ბუნების სამ მოდუსთან, სახელდობრ, ვნებას, სათნოებასა და უმეცრებასთან. მატერიალური სამყაროს შექმნის, არსებობის შენარჩუნებისა და განადგურებისთვის იგი ბრაჰმას, ვიშნუსა და შივას სამ თვისობრივ ფორმას ღებულობს. ამ სამიდან ადამიანებს საბოლოო სიკეთის მიღება ვიშნუს, სათნოების თვისებების ფორმისაგან შეუძლიათ.

24. შეშა სახეშეცვლილი მიწაა, მაგრამ კვამლი ნედლ შეშას სჯობია. ცეცხლი კი ამაზე უკეთესია, რადგან მისი წყალობით მაღალი ცოდნის სარგებლობის მოპოვება შეიძლება [ვედური მსხვერპლშეწირვებით]. ამის მსგავსად, ვნება [რაჯასი] უმეცრებას [ტამასს] სჯობია, მაგრამ სათნნოება [სატტვა] ყველაზე უკეთესია, რადგან სათნოებით აბსოლუტური ჭეშმარიტების შეცნობა შეიძლება.

25. წარსულში ყოველი დიდი ბრძენი ღმრთეების პიროვნებას ემსახურებოდა, რადგან იგი მატერიალური ბუნების სამ მოდუსზე მაღლა დგას. ისინი თაყვანს სცემდნენ მას, რათა თავი დაეღწიათ მატერიალური პირობებისგან და ამით საბოლოო სიკეთე მიეღოთ. ამ დიდი ავტორიტეტების მიმდევარიც ღირსია მატერიალური სამყაროდან განთავისუფლებისა.

26. განთავისუფლების მსურველებს, როგორც წესი, არავისი შურთ და პატივს სცემენ ყველას, მაგრამ ისინი მაინც უარს ამბობენ ნახევარღმერთების საშინელ და შემზარავ ფორმებზე და ყოვლადნეტარი ვიშნუს ფორმებსა და მის სრულ ნაწილებს სცემენ თაყვანს.

27. ვნებისა და უმეცრების მოდუსებში მყოფნი თაყვანს სცემენ წინაპრებს, დანარჩენ ცოცხალ არსებებსა და ნახევარღმერთებს, რომლებიც კოსმიურ მოვლენებს განაგებენ, რადგან ქალების, ქონების, ძალაუფლებისა და შთამომავლობის მოპოვების მატერიალური სურვილები ამოძრავებთ.

28-29. განდობილ წერილებში ცოდნის საბოლოო მიზანი არის შრი კრშნა, ღმრთეების პიროვნება. მსხვერპლშეწირვის შესრულების მიზანს მისი დაკმაყოფილება წარმოადგენს. იოგა მისი შეცნობისთვის არის განკუთვნილი. ყოველი კარმიული საქმიანობის შედეგებს საბოლოო ჯამში მხოლოდ იგი იძლევა. იგია უმაღლესი ცოდნა და ყოველი მკაცრი ასკეზა მის შესაცნობად სრულდება. რელიგია [დჰარმა] მისი სასიყვარულო სამსახური გახლავთ. იგია სიცოცხლის უმაღლესი მიზანი.

30. მატერიალური სამყაროს შექმნის დაწყებისას ღმრთეების ამ აბსოლუტურმა პიროვნებამ [ვასუდევამ] საკუთარი შინაგანი ენერგიით ტრანსცენდენტული მდგომარეობიდან შექმნა მიზეზისა და შედეგის ენერგიები.

31. მატერიალური სუბსტანციის შექმნის შემდეგ უფალი [ვასუდევა] ავრცელებს თავს და შედის მასში. და თუმცა იგი მატერიალური ბუნების მოდუსებში იმყოფება და ერთ-ერთ შექმნილ არსებას ჰგავს, თავის ტრანსცენდენტალ მდგომარეობაში ყოველთვის სრულიად გასხივოსნებულია.

32. ზესულის სახით უფალი ყველაფერს განმსჭვალავს, როგორც ცეცხლი შედის ყველაფერში. ამრიგად, უფალი მრავალსახოვანი ჩანს, თუმცა აბსოლუტურად ერთი და განუმეორებელია.

33. ზესული მატერიალური ბუნების მოდუსების ზეგავლენის ქვეშ მყოფი შექმნილი არსებების სხეულებში შედის და ნატიფი ჭკუის საშუალებით ამ მოდუსთა შედეგებით ტკბობას აიძულებს მათ.

34. ამრიგად, სამყაროთა უფალი ასულდგმულებს ნახევარღმერთებით, ადამიანებითა და დაბალი ცხოველებით დასახლებულ ყოველ პლანეტას. ღებულობს რა ინკარნაციათა სახეებს, იგი წმინდა სათნოებაში მყოფთა მოსახმობად გართობებს ასრულებს.


გაგრძელება იქნება...

ამ აუდიოლექციაში შრილა პრაპჰუპადა თავად ხსნის "ჰარე კრშნა" მაჰა მანტრას ეზოთერულ მნიშვნელობას:

http://allshares.ge/download.php?id=5AAD6F2126

ვაგრძელებ კრშნას დაბადების ისტორიას შრილა პრაპჰუპადას წიგნიდან...


უფალი კრშნას დაბადება

“ბჰაგავად-გიტაში” უფალი ამბობს, რომ მისი გამოცხადება, დაბადება და საქმეები ტრანსცენდენტულია, და ვისაც ეს ესმის, უმალ იღებს სულიერ სამყაროში გადასვლის უფლებას. უფლის მოვლინება, ანუ დაბადება არა ჰგავს ჩვეულებრივი ადამიანის დაბადებას, რომელსაც წარსული საქმიანობების მიხედვით მატერიალური სხეულის მიღება უწევს. უფლის მოვლინება წინა თავში ავღწერეთ. უფალი მოდის მაშინ, როცა მოესურვება. როცა უფლის გამოცხადების დრო მომწიფდა, თანავარსკვლავედთა განლაგება მეტად სასიკეთო იყო. ჭარბობდა აგრეთვე ვარსკვლავ როჰინის ასტროლოგიური ზეგავლენა, ვინაიდან ეს ვარსკვლავი სიკეთის მომასწავებელია. როჰინი ბრაჰმას უშუალო მეთვალყურეობის ქვეშ იმყოფება...

იმ დროს ყველა მხარეს – აღმოსავლეთით, დასავლეთით, სამხრეთით და ჩრდილოეთით – მშვიდობისა და აყვავების ატმოსფერო სუფევდა. ცაზე მოჩანდა სასიკეთო ვარსკვლავები, დედამიწის ყველა ქალაქსა და სოფელში, საძოვარზე თუ ადამიანთა ფიქრებში ბედნიერების მომასწავებელი ნიშნები შეიმჩნეოდა. მოედინებოდა სავეს მდინარეები, ტბები ლოტოსის ყვავილებს ლამაზად მოერთო. ტყეები მშვენიერი ჩიტებითა და ფარშევანგებით იყო სავეს, ჩიტები ტკბილ ხმაზე გალობდნენ, ფარშევანგები კი მეუღლეებთან ერთად ცეკვავდნენ...

ამღერდნენ განდჰარვასა და კინნარას პლანეტების მცხოვრებლები. სიდდჰალოკასა და ჩარანას პლანეტების მცხოვრებლებმა ღმრთეების უზენაესი პიროვნებისადმი ლოცვები აღავლინეს. ზეციურ პლანეტებზე აპსარების თანხლებით ანგელოზები ცოლებთან ერთად აცეკვდნენ.

ამგვარ გარემოში ყოველი ცოცხალი არსების გულში მყოფი უფალი ვიშნუ, ღმრთეების უზენაესი პიროვნების სახით, ღამის სიბნელეში მოევლინა დევაკის, რომელიც აგრეთვე ერთ-ერთი ქალღმერთთაგანი იყო. ამ დროს უფალი ვიშნუს გამოჩენა შეიძლება აღმოსავლეთის ჰორიზონტზე ამომავალ სავეს მთვარეს შევადაროთ. შესაძლოა წარმოიშვას წინააღმდეგობა იმის თაობაზე, რომ ვინაიდან უფალი კრშნა მილეული მთვარის მერე დღეს მოევლინა, სავსე მთვარის ამოსვლა შეუძლებელი იყო. ამის პასუხად უნდა ითქვას, რომ უფალი კრშნა იმ დინასტიაში მობრძანდა, რომელიც მთვარის იერარქიას ეკუთვნის. ამიტომ, თუმცა იმ ღამეს მთვარე სავსე არ იყო, რამეთუ უფალი იმ დინასტიაში გამოცხადდა, სადაც თავდაპირველი პიროვნება თავად ეს მნათობია, მთვარე მეტად მხიარული ბრძანდებოდა. ასე რომ კრშნას მადლით, იმ ღამეს სავსე მთვარე ამოვიდა.

ასტრონომიულ ნაშრომში, რომელსაც “ქჰამანიაკა” ეწოდება, მშვენივრად არის აღწერილი თანავარსკვლავედები უფალი კრშნას მოვლინების დროს. დადასტურებულია, რომ ამ სასიკეთო დროს დაბადებული ბავშვი უზენაესი ბრაჰმანი, ანუ აბსოლუტური ჭეშმარიტება გახლდათ.

ვასუდევამ დაინახა, რომ ეს დიდებული ახალშობილი, რომელსაც ოთხ ხელში ნიჟარა, კვერთხი, დისკო და ლოტოსის ყვავილი ეჭირა, შრივატსას ნიშნით იყო მორთული. მას კაუსტუბჰას ქვის ძვირფასი ყელსაბამი ეკეთა და ყვითელი აბრეშუმი მოსავდა. იგი მოშავო ღრუბელივით თვალისმომჭრელად ანათებდა. ვაიდურიას ქვით შემკული ჩაფხუტი ეხურა, მთელ სხეულს ძვირფასი სამაჯურები, საყურეები და სხვადასხვა სამკაულები უმშვენებდა, თავზე ხშირი თმა ჰქონდა. ბავშვის არაჩვეულებრივმა გარეგნობამ დიდად გააოცა ვასუდევა. ვის გაუგია ასე მორთული ახალშობილი? მაშინ მიხვდა, რომ უფალი კრშნა მოევლინა და ამ ამბავმა განაცვიფრა იგი. ვასუდევას თავმდაბლად აოცებდა ის ფაქტი, რომ თუმცა იგი მატერიალური ბუნებით განპირობებული ცოცხალი არსება იყო და გარეგნულად თითქოს კამსას ტყვეობაში იმყოფებოდა, ყოვლისგამჭოლი ღმრთეების უზენაესი პიროვნება, ვიშნუ, ანუ კრშნა, სწორედ თავისი თავდაპირველი სახით, ბავშვად მოევლინა მის სახლში. არც ერთი მიწიერი ბავშვი არ იბადება ოთხი ხელით, ძვირფასეულობითა და ლამაზი ტანსაცმლით მორთული, ღმრთეების უზენაესი პიროვნების ყველა ნიშნით. ვასუდევა თვალს ვერ აშორებდა თავის ბავშვს და ფიქრობდა, როგორ ეზეიმა ეს ბედნიერი წუთი. “საერთოდ, როცა ბიჭი იბადება,” ფიქრობდა იგი, “ხალხი ამ ამბავს მხიარული დღესასწაულით აღნიშნავს და ჩემს სახლში, მიუხედავად იმისა, რომ დატუსაღებული ვარ, ღმრთეების უზენაესი პიროვნება დაიბადა. მაშ რამდენად მეტი სამზადისი მმართებდა ამ სასიკეთო ცერემონიის ჩასატარებლად?!.”

როდესაც ვასუდევა დსარწუნდა, რომ ახალშობილი თავად ღმრთეების უზენაესი პიროვნება იყო, ხელდაკრეფილი მოწიწებით დაიხარა მის წინაშე და ლოცვები აღავლინა. ამ დროს ვასუდევა ტრანსცენდენტალ მდგომარეობაში იმყოფებოდა და სრულიად განთავისუფლდა კამსას შიშისგან. გარდა ამისა, ახალშობილი ბრწყინვალებას აფრქვევდა იმ ოთახში, რომელშიც მოევლინა.

მაშინ ვასუდევამ ლოცვები წარმოთქვა: “ჩემო ძვირფასო უფალო, მე ვხვდები შენს ვინაობას. შენ ხარ ღმრთეების უზენაესი პიროვნება, ყოველი ცოცხალი არსების ზესული და აბსოლუტური ჭეშმარიტება. შენ გამოგვეცხადე მარადიული ფორმით, რომელსაც ჩვენ უშუალოდ აღვიქვამთ. მესმის, რომ კამსასადმი ჩემი შიშის გამო მოევლინე, რათა ამ შიშისგან მიხსნა. შენ არ ეკუთვნი ამ მატერიალურ სამყაროს. შენ იგივე პიროვნება ხარ, მატერიალურ ბუნებაზე უბრალოდ თვალის შევლებით რომ ქმნის კოსმიურ გამოვლინებას.”

ვინმეს შეიძლება დაებადოს საწინააღმდეგო აზრი, რომ ღმრთეების უზენაესი პიროვნება, რომელიც უბრალო მზერით ქმნის მთელ კოსმიურ გამოვლინებას, დევაკის, ვასუდევას ცოლის საშვილოსნოში ვერ ჩაისახებოდა. ამ მოსაზრების უკუსაგდებად ვასუდევამ თქვა: “ჩემო ძვირფასო უფალო, არც ისე საკვირველია, რომ შენ დევაკის საშვილოსნოში გამოჩნდი, ვინაიდან სამყაროც ამ გზით შეიქმნა – შენ იწექი მიზეზის ოკეანეზე როგორც მაჰა-ვიშნუ, და შენი სუნთქვით უამრავი სამყარო წარმოიშვა. შემდეგ თვითოეულ მათგანში შეხვედი როგორც გარბჰოკადაშაია ვიშნუ. შემდეგ კვლავ გავრცელდი, როგორც კშიროდეკაშაია ვიშნუ, და ყოველი ცოცხალი არსების გულში და თვით ატომშიც შეაღწიე. ამიტომ დევაკის საშვილოსნოში შენი შესვლაც გასაგებია. შენ თითქოს შეხვედი, მაგრამ ამავე დროს ყოვლისგამჭოლი ბრძანდები. შენი შესვლა და არშესვლა მატერიალური მაგალითებით შეგვიძლია გავიგოთ. მთელი მატერიალური ენერგია, თვით თექვსმეტ ელემენტად დაყოფის შემდეგაც კი, ხელუხლებელი რჩება. მატერიალური სხეული სხვა არაფერია, თუ არა უხეში ელემენტების, სახელდობრ, მიწის, წყლის, ცეცხლის, ჰაერისა და ეთერის კომბინაცია. მატერიალური სხეულის გაჩენასთან ერთად გვეჩვენება, რომ ეს ელემენტები ახლად იქმნება, მაგრამ სინამდვილეში ელემენტები სხეულის გარეთ ყოველთვის არსებობს. მსგავსად ამისა, შენ თითქოს ბავშვის სახით ვლინდები დევაკის საშვილოსნოში და თან მის გარეთაც არსებობ. შენ ყოველთვის შენს სავანეში სუფევ, მაგრამ ერთდროულად მაინც მილლიონ პიროვნებად ვრცელდები.

“შენი მოვლინების გაგებისთვის დიდი გონიერებაა საჭირო, ვინაიდან მატერიალური ენერგიაც შენგან მომდინარეობს. შენ ხარ თავდაპირველი წყარო მატერიალური ენერგიისა, ისევე, როგორც მზეა მზის სხივების წყარო. მზის სხივები მზის სფეროს ვერ დაფარავს, ვერც შენგან გამომავალი ენერგია დაგფარავს შენ. შეიძლება მატერიალური ენერგიეს სამ მოდუსში მყოფად მოგვეჩვენო, მაგრამ სინამდვილეში მატერიალური ენერგიეს სამ მოდუსს შენი დაფარვა არ შეუძლია. ეს დიდად გონიერ ფილოსოფოსებსაც ესმით. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, თუმცა გვგონია, რომ მატერიალურ ენერგიაში იმყოფები, შენ მატერიალური ენერგია ვერ გფარავს.”

ვედური ლიტერატურიდან ვიცით, რომ თავის ციალით უზენაესი ბრაჰმანი ყველაფერს ანათებს. “ბრაჰმა-სამჰიტადან” ვიგებთ, რომ ბრაჰმაჯიოტი, ანუ ბრაჰმანის ციალი, უზენაესი უფლის სხეულიდან მოდის. ბრაჰმანის ციალიდან მთელი სამყარო იქმნება. “ბჰაგავად-გიტაში” ამასთანვე ნათქვამია, რომ უფალი ბრაჰმანის ციალის საფუძველიცაა. სინამდვილეში, იგია ყველაფრის ძირითადი მიზეზი. მაგრამ ნაკლებად გონიერნი ფიქრობენ, რომ მატერიალურ სამყაროში მოსვლისას ღმრთეების უზენაესი პიროვნება მატერიალურ თვისებებს იღებს. ამგვარი დასკვნები არცთუ ისე საღია და აქამდე ნაკლებ გონიერი ადამიანები მიდიან.

ღმრთეების უზენაესი პიროვნება უშუალოდ და არაუშუალოდ ყველგან არსებობს; იგი მატერიალური ქმნილების გარეთაც არის და შიგნითაც. მატერიალურ სამყაროში არა მხოლოდ გარბჰოდაკაშაი ვიშნუს სახით იმყოფება. იგი ყოველ ატომშიც არსებობს. ამქვეყნად ყოფიერება მისი აქ ყოფნის შედეგი გახლავთ. მის არსებობას ვერაფერს ჩამოვაშორებთ. ვედურ დანაწესებში ნათქვამია, რომ საჭიროა ზესულის, ანუ ყველაფრის ძირითადი მიზეზის ძიება, ვინაიდან ზესულისაგან დამოუკიდებლად არაფერი არსებობს. ამიტომ მატერიალური გამოვლინებაც მისი ენერგიეს სახევცვლილებას წარმოადგენს. მისგან გამომდინარეობს უძრავი მატერიაცა და ცოცხალი ძალაც – სული. მხოლოდ სულელს ჰგონია, რომ მოვლინებისას უზენაესი უფალი მატერიალურ პირობებში ექცევა. ამიტომ კრშნა მოევლინა და უკუაგდო არასრულყოფილი დასკვნები ღმრთეების უზენაესი პიროვნების გამოჩენა-გაუჩინარების შესახებ.

“ჩემო უფალო, შენს მოვლინებას, არსებობასა და გაუჩინარებას მატერიალური თვისებები არ ეხება. ვინაიდან შენი მეუფება ყველაფრის განმგებელი და უზენაესი ბრაჰმანის საყუდელია, შენში შეუცნობელი და ურთიერთგამომრიცხავი არაფერია.როგორც თქვი, მატერიალური ბუნება შენი განმგებლობით მოქმედებს, ისევე როგორც მთYავრობის მოხელე მოქმედებსუზენაესი აღმსრულებლის ბრძანებით. დაქვემდებარებული მოქმედებები შენზე გავლენას ვერ ახდენს. უზენაესი ბრაჰმანი და ყოველი ფენომენი შენში არსებობს და მატერიალური ბუნების მოქმედებებს შენი მეუფება განაგებს.

“შენ შუკლამს გიწოდებენ. შუკლამ, ანუ სითეთრე, აბსოლუტური ჭეშმარიტების სიმბოლური სახეა, რადგან მატერიალური თვისებები მას არ ეხება. უფალ ბრაჰმას უწოდებენ რაკტას, ანუ წითელს, ვინაიდან შესაქმნელად ბრაჰმა ვნების თვისებებს ავლენს. სიბნელე უფრო შივას აქვს მიბარებული, ვინაიდან იგი ანადგურებს კოსმოსს. ამ კოსმიური გამოვლინების შექმნა, განადგურება და შენარჩუნება შენი ენერგიებით სრულდება, თუმცა ეს თვისებები შენზე მაინც არასოდეს ახდენს გავლენას. როგორც ვედებში მტკიცდება, ჰარირ ჰი ნირგუნაჰ საკშატ: ღმრთეების უზენაესი პიროვნება ყოველთვის თავისუფალია მატერიალური თვისებებისგან. ნათქვამია ისიც, რომ ვნებისა და უგუნურების თვისებები უზენაესი უფლის პიროვნებაში არ არსებობს.

“ჩემო უფალო, შენ ხარ უმაღლესი განმგებელი, ღმრთეების უზენაესი პიროვნება, უდიადესი. შენ აწესრიგებ ამ კოსმიურ გამოვლინებას. და თუმცა უმაღლესი განმგებელი ხარ, მოწყალება მოირé და ჩემს სახლში გამოჩნდი. შენი მოვლინების მიზანი არის სამყაროს დემონ მმართველთა მიმდევრების მოსპობა, რომელთაც უფლისწულების სამოსი გადაუცვამთ, სინამდვილეში კი დემონები არიან. დარწმუნებული ვარ, რომ შენ ყოველ მათგანს, მათ მიმდევრებსა და მებრძოლებს გაანადგურებ.

“მე მესმის, რომ შენი მოვლინების მიზანს უსინდისო კამსასა და მისი მიმდევრების განადგურება წარმოადგენს, მაგრამ იცოდა რა, რომ შენ მისი და მისი მიმდევრების მოსაკლავად უნდა მოვლენილიყავი, უკვე მრავალი შენი წინამორბედი, შენი უფროსი ძმები გამოასალმა სიცოცხლეს. ახლა ის უბრალოდ შენი დაბადების ცნობას ელოდება. შეიტყობს თუ არა ამ ამბავს, ათასგვარი იარაღით აღჭურვილი უმალვე შენს მოსაკლავად გამოცხადდება.”

ვასუდევას ლოცვის შემდეგ დევაკიმ, კრშნას დედამ აღავლინა ლოცვები. ძმის სიმხეცეს იგი ძალზე შეეშინებინა. დევაკიმ თქვა: “ჩემო ძვირფასო უფალო, ვედურ ლიტერატურაში შენი მარადიული ფორმები – ნარაიანა, უფალი რამა, ჰაიაშირშა, ვარაჰა, ნრსიმჰა, ვამანა, ბალადევა და ვიშნუდან გამოვლენილი მილიონობით მსგავსი ინკარნაცია აღწერილია თავდაპირველ ფორმად. შენ თავდაპირველი ხარ, ვინაიდან შენი ყოველი ფორმა, რომლითაც ევლინები, მატერიალური ქმნილების მიღმა არსებობს. შენი ფორმა ამ კოსმიური გამოვლინების შექმნამდე არსებობდა. შენი ფორმები მარადიულია და ყოვლისგამჭოლი. ისინი თვითმნათი, უცვლელი და მატერიალური თვისებებით წაუბილწავია. ამგვარი მუდმივი ფორმები მარადიული ცოდნითა და ნეტარებვითაა სავსე; ისინი ტრანსცენდენტალ სათნოებაში არსებობენ და სხვადასხვა გართობებით არიან დაკავებული. შენ არა ხარ მხოლოდ ერთი კონკრეტული ფორმით შეზღუდული. ყოველი ამგვარი ტრანსცენდენტული, მარადიული ფორმა თვითკმარია. მე მესმის, რომ შენ უზენაესი უფალი ვიშნუ ბრძანდები.

“მრავალი მილიონი წლის შემდეგ, როდესაც უფალი ბრაჰმას სიცოცხლე დასასრულს მიუახლოვდება, კოსმიური გამოვლინების განადგურება მოხდება. ამ დროს ხუთი ელემენტი – მიწა, წყალი, ცეცხლი, ჰაერი და ეთერი – მაჰატ-ტატტვაში შედის. დროის ძალით მაჰატ-ტატტვა კვლავ მთლიან მატერიალურ ენერგიაში ბრუნდება; მთელი მატერიალური ენერგია ენერგეტიკულ პრადჰანაში აღწევს, პრადჰანა კი – შენში. ამიტომ მთელი კოსმიური გამოვლინების განადგურების შემდეგ მარტო შენ რჩები შენი ტრანსცენდენტული სახელით, ფორმით, თვისებებითა და ატრიბუტებით.

“უფალო ჩემო, მოწიწებით ვხრი თავს შენს წინაშე, ვინაიდან შენ ბრძანდები მთელი გამოვლენილი ენერგიეს განმგებელი და მატერიალური ბუნების თავდაპირველი წყარო. ჩემო უფალო, მთელი კოსმიური გამოვლინება, წამიდან დაწყებული წლის განმავლობით დამთავრებული, დროის გავლენის ქვეშ იმყოფება. ყველა შენი განმგებლობით მოქმედებს. შენა ხარ ყველაფრის თავდაპირველი წარმმართველი და ყოველი ძლევამოსილი ენერგიეს წყარო.

“განპირობებული სულები გამუდმებით გადადიან ერთი სხეულიდან მეორეში, ერთი პლანეტიდან მეორეზე და მაინც ვერ აღწევენ თავს დაბადებისა და სიკვდილის შემოტევას. მაგრამ როდესაც ამგვარი შეშინებული ცოცხალი არსება შენს ლოტოსის ტერფებს აფარებს თავს, მრისხანე სიკვდილის თავდასხმის შიშის გარეშე ჰპოვებს შვებას.” დევაკის ამ ნათქვამს თავად უფალი ადასტურებს “ბჰაგავად-გიტაში”. იქ უფალი ამბობს, რომ მთელ სამყაროში, ბრაჰმალოკადან პატალალოკამდე მოგზაურობის შემდეგაც პიროვნება ვერ დააღწევს თავს დაბადების, სიკვდილის, ავადმყოფობისა და სიბერის შემოტევას. მაგრამ მას, ვინც ღმერთის სამეფოში შედის, ამბობს უფალი, აღარასოდეს უწევს მატერიალურ სამყაროში დაბრუნება.

“ამიტომ ჩემო უფალო, გევედრები, გადამარჩინე უგრასენას ვაჟის, კამსას ბოროტი ხელისგან. ვემუდარები შენს მეუფებას, მიხსენი ამ საშინელი მდგომარეობიდან, ვინაიდან შენ მუდამ მზადა ხარ შენს მსახურთა დასაცავად.” ეს ნათქვამი უფალმა “ბჰაგავად-გიტაში” დაადასტურა, არწმუნებდა რა არჯუნას: “შეგიძლია მთელ სამყაროს განუცხადო, რომ ჩემი ერთგული არასოდეს დამარცხდება.”

როცა უფალს ასე ევედრებოდა ხსნას, დედა დევაკიმ თავისი დედობრივი სიყვარული გამოხატა: “მესმის, რომ ამ ტრანსცენდენტალ ფორმას, როგორც წესი, დიადი ბრძენები აღიქვამენ მედიტაციით, მაგრამ მე მაინც ვშიშობ, ვინაიდან, როგორც კი კამსა შენი მოვლინების შესახებ შეიტყობს, შეიძლება რამე გავნოს. ამიტომ გევედრები, ჯერჯერობით ჩვენი მატერიალური თვალებისთვის უჩინარი გახდი.” სხვანაირად რომ ვთქვათ მან სთხოვა უფალს, ჩვეულებრივი ბავშვის სახე მიეღო. “ჩემი ძმის, კამსას შიში მხოლოდ შენს მოვლენასთან არის დაკავშირებული. ჩემო უფალო მადჰუსუდანა, კამსამ იქნებ არ იცის, რომ შენ უკვე დაიბადე. ამიტომ გევედრები, დამალე შენი მეუფების ოთხხელიანი ფორმა, რომელსაც ვიშნუს ოთხი სიმბოლო – ნიჟარა, დისკო, კვერთხი და ლოტოსის ყვავილი უჭირავს. ჩემო ძვირფასო უფალო, კოსმიური გამოვლინების განადგურების ბოლოს მთელ სამყაროს შენს მუცელში ათავსებ; და მაინც, შენი წმინდა წყალობით, ჩემს საშვილოსნოში მოევლინე. მიკვირს, რომ უბრალოდ შენს ერთგულთა საამებლად ჩვეულებრივ ადამიანთა მოქმედებებს ბაძავ.”

მოისმინა რა დევაკის ლოცვები, უფალმა მიუგო: “საყვარელო დედა, სვაიამბჰუვა მანუს ეპოქაში მამაჩემი ვასუდევა ერთ-ერთი პრაჯაპატი იყო. იმ დროს მას სუტაპა ერქვა, შენ კი მისი მეუღლე პრშნი იყავი. როდესაც უფალმა ბრაჰმამ მოსახლეობის გაზრდა მოისურვა, შთამომავლობის შექმნა გთხოვათ. თქვენ გრძნობებს იმორჩილებდით და მკაცრ ასკეზებს ასრულებდით. იოგას სისტემის სუნთქვითი ვარჯიშებით შენდ ა შენს ქმარს მატერიალური კანონების ყოველგვარი გავლენის – წვიმების სეზონის, ქარის შემოტევისა და მზის მწველი სიცხის ატანა შეგეძლოთ. თქვენ ყველა რელიგიურ პრინციპს იცავდით. ამ გზით თქვენ გული განიწმინდეთ და მატერიალური ბუნების ზეგავლენის მართვა შესძელით. ასკეზისას მხოლოდ მიწაზე ჩამოცვენილ ხის ფოთლებს მიირთმევდით ხოლმე. შემდეგ მტკიცე ჭკუითა და სქესობრივი მოთხოვნილებების მორევით, ჩემგან რაღაც არაჩვეულებრივი მადლის მიღების სურვილით მცემდით თაყვანს. ნახევარღმერთების დროით ორივენი თორმეტი ათასი წლის მანძილზე გადიოდით მკაცრ ასკეზებს. ამ დროის განმავლობაში თქვენი ჭკუა მუდამ ჩემით იყო მოცული. როცა ერთგულ სამსახურს ასრულებდით და გულში მუდამ ჩემზე ფიქრობდით, მე ძალიან ნასიამოვნები ვიყავი თქვენით. ო უცოდველო დედაო, ამიტომ შენი გული მუდამ წმინდაა. იმ დროსაც ამ ფორმით მოგევლინე შენი სურვილების შესასრულებლად და შემოგთავაზე, გეთხოვა ჩემთვის, რაც გსურდა. იმ დროს გინდოდა, რომ მე შენს შვილად დავბადებულიყავი. თუმცა პირადად მიხილე, მატერიალური ტყვეობისაგან სრული განთავისუფლების ტხოვნის ნაცვლად მთხოვე, ჩემი ენერგიეს გავლენით შენი ვაჟი გავმხდარიყავი.”

სხვაგვარად რომ ვთქვათ უფალმა დედა და მამა_პრშნი და სუტაპა_იმ განზრახვით ამოირჩია, რომ მატერიალურ სამყაროში მოვლენილიყო.როდესაც უფალი ადამიანად მოდის , ვინმე მისი დედა და მამა უნდა იყოს, ასე რომ, მან პრშნი და სუტაპა თავის მარადიულ დედად და მამად აირჩია და ამის გამო არც პრშნისა და არც სუტაპას არ შეეძლოთ უფლისათვის განთავისუფლების თხოვნა. განთავისუფლება იმდენად მნიშვნელოვანი არ არის, რამდენადაც უფლის ტრანსცენდენტული სასიყვარულო სამსახური. უფალს შეეძლო, მაშინვე გაენთავისუფლებინა პრშნი და სუტაპა, მაგრამ მან მათი მატერიალურ სამყაროში ყოლა ირჩია თავისი სხვადასხვა მოვლინებისათვის, როგორც ეს შემდგომ თავებში იქნება ახსნილი. როდესაც პრშნიმ და სუტაპამ უფლისაგან მისი მამობისა და დედობის წყალობა მიიღეს, თავი ანებეს ასკეზებს და ცოლ-ქმრულ ცხოვრებას მიჰყვეს ხელი, რათა შეძენოდათ შვილი, რომელიც თავად უზენაესი უფალი იქნებოდა.

დროთა ვითარებაში პრშნი დაორსულდა და ბავშვი შეეძინა. უფალმა დევაკისა და ვასუდევას უთხრა: “მაშინ მე პრშნიგარბჰა მერქვა. მომდევნო ეპოქაში თქვენ დაიბადეთ როგორც ადიტი და კაშიაპა, მე კი თქვენი შვილი, უპენდრა გავხდი. მაშინ მე ჯუჯას სახე მქონდა და ამის გამო ვამანადევად ვიყავი ცნობილი. მე გაკურთხეთ, რომ სამჯერ დავიბადებოდი თქვენს შვილად. პირველად პრშნიგარბჰა მერქვა, პრშნისა და სუტაპასაგან შობილი, მეორედ _ ადიტისა და კაშიაპასაგან შობილი უპენდრა და ახლა, მესამედ თქვენგან, დევაკისა და ვასუდევასაგან დავიბადე როგორც კრიშნა. მე მოგევლინეთ ვიშნუს სახით, რათა დაგარწმუნოთ, რომ მე, კვლავ შობილი, იგივე ღმრთეების უზენაესი პიროვნება ვარ. შემეძლო ჩვეულებრივი ბავშვად მოვვლენილიყავი, მაგრამ არ დაიჯერებდით რომ მე ღმრთეების უზენაესი პიროვნება გაგიჩნდით. საყვარელო მამა და დედა, უკვე მრავალჯერ გამზარდეთ დიდი სიყვარულით და მე დიდად ნასიამოვნები და დავალებული ვარ თქვენგან. გარწმუნებთ, თქვენი მისიის სრულყოფის შედეგად ამჯერად შინ ღმრთეებასთან დაბრუნდებით. ვიცი, რომ ძალიან ღელავთ ჩემს გამო და გეშინიათ კამსასი. ამიტომ გიბრძაებთ დაუყოვნებლივ წამიყვანეთ გოკულაში და გამცვალეთ იმ ქალიშვილში, რომელიც ეს-ეს არის იაშოდას შეეძინა.”

როცა მამისა და დედის თანდასწრებით ესა თქვა, უფალი ჩვეულებრივ ბავშვად გადაიქცა და გაჩუმდა.

ღმრთეების უზენაესი პიროვნების ბრძანებით ვასუდევა შეეცადა, გამოეყვანა ბავშვი იმ ოთახიდან, სადაც დაიბადა. ზუსტად ამ დროს ნანდასა და იაშოდას ქალიშვილი შეეძინათ. იგი იოგამაია, უფლის შინაგანი ენერგია გახლდათ. ამ შინაგანი ენერგიის იოგამაიას გავლენით კამსას სასახლის ყველა მცხოვრები, განსაკუთრებით მეკარეები, ღრმა ძილს იყო მიცემული. ყველა კარი გაიღო, მიუხედავად იმისა, რომ ურდულით დაკეტილი და რკინის ჯაჭვებით ჩარაზული გახლდათ. ღამე ძალიან ბნელი იყო, მაგრამ როგორც კი ვასუდევამ კრიშნა ხელში აიყვანა და გავიდა, ყველაფერს ისე ხედავდა, როგორც მზეში.

“ჩაიტანია-ჩარიტამრტაში” ნათქვამია, რომ კრშნა მზის შუქსა ჰგავს და სადაც კრშნაა, იქ ილუზორული ენერგია, რომელიც წყვდიადთან არის შედარებული ვერ გაჩერდება. როდესაც ვასუდევას კრშნა მიყავდა, ღამის წყვდიადი გაიფანტა. ციხის ყველა კარი თავისთავად გაიღო. ამავე დროს ცამ დაიქუხა და ძლიერი წვიმა წამოვიდა.ვიდრე ვასუდევას თავისი ვაჟი, კრშნა, თავსხმა წვიმაში მიჰყავდა, უფალი შეშა გველის ფორმით ისე გადაეფარა ვასუდევას, რომ წვიმას არ შეეწუხებინა. ვასუდევა იამუნას ნაპირზე გამოვიდა და დაინახა, რომ იამუნა აზვირთებული და ქაფით სავსე იყო. და მაინც მიუხედავად მძვინვარებისა, მდინარემ ვასუდევას გადასვლის საშუალება მისცა, სწორედ ისე, როგორც დიდმა ინდოეთის ოკეანემ მისცა გზა უფალ რამას მორევზე გადასვლისას. ასე გადაკვეთა ვასუდევამ მდინარე იამუნა. მეორე მხარეს იგი გოკულაში მდებარე ნანდა მაჰარაჯას სასახლეში მივიდა, სადაც ნახა, რომ მენახირეეებს ღრმად ჩასძინებოდათ. მან იაშოდას სახლში შეპარვის შესაძლებლობით ისარგებლა და დაუბრკოლებად შეცვალა თავისი ვაჟი იაშოდას სახლში ახალშობილი გოგონათი. იმის შემდეგ რაც სახლში შეიპარა და ბიჭი გოგონათი შეცვალა, იგი კამსას ციხეში დაბრუნდა და გოგონა უხმოდ ჩაუსვა დევაკის კალთაში. მან კვლავ დაიდო ხუნდები, რათა კამსა ვერ მიმხვდარიყო, ამდენი რამ რომ მოხდა.

დედა იაშოდამ იცოდა, რომ ბავშვი შეეძინა, მაგრამ მშობიარობით დაღლილს ღრმად ჩასძინებოდა. როცა გაეღვიძა, ვერ გაიხსენა ვაჟი შობა თუ ქალი.

Atman

ეს თემა მონოელოგად რომ არ იქცეს, ხომ არ ჯობს რომ უბრალოდ ბმულები დადო თუ სადმე არსებობს ეს ტექსტები უკვე ატვირთული სახით? რაღაც პასიურობენ ფორუმელები ამ თემაში და სანამ ელექტრონულ წიგნად ქცეულა, აჯობებს შემოკლდეს პოსტების ზომა განხილვაზე არ ვამბობ, უბრალოდ ტექსტების სრულად ატვირთვა არ ვიცი რამდენად მიზანშეწონილია.

serafinapekkala

ქართულად არსად არ დევს ეს ტექსტები

"ცოცხალი არსებები უფლის განუყოფელ ნაწილაკებს წარმოადგენენ. არსებობს მათი ორი სახეობა - ნიტია-მუკტა და ნიტია-ბადდჰა. ნიტია-მუკტები არიან მარადიულად განთავისუფლებული სულები. ისინი გამოვლენილი მატერიალური ქმნილების მიღმა არსებულ უფლის მარადიულ სავანეში მისი გამუდმებული ტრანსცენდენტული სასიყვარულო სამსახურით არიან დაკავებული. მაგრამ ნიტია-ბადდჰა, ანუ მარადიულად განპირობებუილი სულები უფლის გარეგან ენერგიაზე, მაიაზე არიან მიბარებული, რათა უზენაეს მამის წინააღმდეგ აჯანყებული ბუნება გამოისწორონ. ნიტია-ბადდჰებს სამუდამოდ დავიწყებიათ, რომ როგორც მის განუყოფელ ნაწილაკებს, კავშირი აქვთ უფალთან. ილუზორული ენერგია ატყუებთ მათ, თითქოს მატერიის ნაწილები იყვნენ და ამდენად, მატერიალურ სამყაროში ბედნიერების მოსაპოვებლად ძალზე მოუცლელნი არიან. ისინი მხიარულად ადგენენ გეგმებს, მაგრამ უფლის ნებით, გეგმის შემდგენელებიცა და გეგმებიც გარკვეული დროის შემდეგ ნადგურდება.

"ბჰაგავად-გიტაში" ეს ასეა დამტკიცებული: "ო კუნტის ვაჟო, ამ ეპოქის ბოლოს ყველა ცოცხალი არსება ჩემს ბუნებას ერწყმის და როცა კვლავ შექმნის დრო დგება, ჩემი გარეგანი ენერგიის საშუალებით მე ისევ შექმნას ვიწყებ" (ბ.გ 9.7)

სიტყვა ბჰუიაჰ ნიშნავს "კვლავ და კვლავ", ე.ს. იმას, რომ უფლის გარეგანი ენერგიით შექმნის, შენარჩუნებისა და განადგურების პროცესი განუწყვეტლივ გრძელდება. უფალია ყოველივეს მიზეზი. მაგრამ ცოცხალ არსებებს, რომლებიც თავიანთი არსით უფლის განუყოფელ ნაწილებს წარმოადგენენ და ავიწყდებათ ეს ტკბილი ურთიერთობა, კვლავ ეძლევათ გარეგანი ენერგიის კლანჭებიდან თავის დაღწევის საშუალება და მათი (ცოცხალი არსებების) ცნობიერების გამოსაღვიძებლად უფალი განდობილ წერილებსაც ქმნის. განპირობებული სულებისთვის ვედური ლიტერატურა არის მეგზური, რომელიც მათ მატერიალური სამყაროსა და მატერიალური სხეულის გამუდმებული შექმნისა და განადგურებისაგან თავის დახსნაში ეხმარება.

"ბჰაგავად-გიტაში" უფალი ამბობს: "ეს შექმნილი სამყარო და მატერიალური ენერგია ჩემს განმგებლობას ემორჩილება. პრაკრტის გავლენით ისინი კვლავ და კვლავ თავისთავად იქმნება და ამას ჩემი ენერგიის საშუალებით ვასრულებ."

სინამდვილეში, სულიერ ნაპერწკლებს, ცოცხალ არსებებს, არავითარი მატერიალური სახელები და ფორმები არ გააჩნიათ. მაგრამ მატერიალური ფორმებისა და სახელების მატერიალურ ენერგიაზე ბატონობის სურვილის შესასრულებლად მათ ამგვარი მოჩვენებითი სიამოვნების საშუალება ეძლევათ და ამავე დროს განდობილი წმინდა წერილების გზით ჭეშმარიტი მდგომარეობის გაგებაც შეუძლიათ. სულელი და გულმავიწყი ცოცხალი არსება გამუდმებით ყალბი ფორმებითა და ყალბი სახელებითაა დაკავებული. თანამედროვე ნაციონალიზმი ამგვარი ყალბი სახელებისა და ყალბი ფორმების კულმინაციას წარმოადგენს. ადამიანებს გაგიჟებით სწადიათ მოჩვენებითი სახელი და ფორმა. გარკვეულ პირობებში მიღებული სხეული რეალობადაა მიჩნეული და მიღებული სახელიც განპირობებულ სულს უამრავი "იზმით" ენერგიის არასწორი გამოყენებისაკენ იტყუებს.

წმინდა წერილები ჭეშმარიტი მდგომარეობის შეცნობის გასაღებს წარმოადგენს, მაგრამ ადამიანებს ეზარებათ უფლის მიერ სხვადასხვა ადგილისა და დროისთვის შექმნილი წმინდა წერილებიდან გაკვეთილების მიღება. მაგალითად "ბჰაგავად-გიტას" საფუძველზე სიცოცხლის მიზანი განახორციელონ. "შრიმად ბჰაგავატამი" შემეცნების "ასპირანტურის" დონეს შეესაბამება მათთვის, ვისაც "ბჰაგავად-გიტას" პრინციპები გულდასმით აქვთ შესწავლილი. საუბედუროდ, ხალხმა მათი გემო არ იცის და, განმეორებადი დაბადებისა და სიკვდილისათვის განწირული, მაიას კლანჭებში იმყოფება."

ვიწყებ შრილა პრაპჰუპადაზე სრული ვიდეომასალის დადებას, ძალიან საინტერესო და მნიშვნელოვანი ლექციებით, კადრებით და ა.შ. გახმოვანება რუსულია, მაგრამ ინგლისური სუბტიტრებიც თან ახლავს. ეფექტი გაცილებით უფრო მეტია, ვიდრე მხოლოდ მოსმენით ან მხოლოდ წაკითხვით.


აჩარია (მასწავლებელი)

პირველი ნაწილი:






http://allshares.ge/download.php?id=EC89BE3526

მეორე ნაწილი (აქ ერთ-ერთი ეპიზოდი კარდინალ დანიელუსთან დიალოგია):





http://allshares.ge/download.php?id=5955D89C50

მესამე ნაწილი




http://allshares.ge/download.php?id=7F2981C526

მეოთხე ნაწილი




http://allshares.ge/download.php?id=C12AF3C426

მეხუთე ნაწილი



http://allshares.ge/download.php?id=7F3D995422

15 სექტემბერს ერთი დღით თბილისის აშრამში ჩამოდის ირლანდიელი გურუ - პრაბჰავიშნუ სვამი, ამ დღესვე ემთხვევა ერთ-ერთი უმთავრესი დღესასწაული, შრიმატი რადჰარანის მოვლინების დღე.



16 სექტემბერს კი ჩამოდის ასევე ძალიან ცნობილი გურუ რუსეთიდან - ბჰაკტი ვიგიანა გოსვამი მაჰარაჯი



ლექციები ჩატარდება საღამოს, დაახლოებით 6 საათიდან. მისამართი: ავჭალა. კაჭარავას 16. დასწრების მსურველები დამიკავშირდით პმ-ში (თქვენით მოგნება გაგიჭირდებათ)

მანტრის გამეორების ტექნიკა:

http://www.youtube.com/watch?v=K6AW3W46N2o

ამ ლექციას ძალიან ვურჩევ მათ, ვისაც არ ესმის, რატომ ავლენს ღმერთი მრავალ ფორმას და რა საჭიროა ეს ყველაფერი. რატომ არიან კრიშნა და ბალარამა (და სხვა ინკარნაციები) თან ერთი და თან ამავე დროს განსხვავებული პიროვნებები. ძალიან ღრმა და საინტერესო ახსნაა (ლექციას კითხულობს ბჰაკტი ვიგიანა გოსვამი მაჰარაჯი, გურუ, რომელიც ცოტა ხნის წინ იყო თბილისში):

http://bvgm.org/recent/10.08.25,Балар...а.Омск.mp3


პ.ს. 22-ში თბილისში კიდევ ერთი ვაიშნავი ჩამოდის (ინგლისელი). ძალიან კეთილი მოხუცია და გირჩევთ დაესწროთ ლექციებს, ძაააალიან დადებითი ენერგია აქვს

კიდევ ერთი მონაკვეთი ბჰაგავად-გიტადან (მეთორმეტე თავიდან), სადაც კარგად ჩანს, თუ რა უპირატესობა აქვს პერსონალიზმს იმპერსონალიზმთან. და ჩანს, რომ ღმერთის უზენაეს ფორმას უნდა ვეთაყვანოთ და ვემსახუროთ (ნებისმიერ ჭეშმარიტ ფორმას და ინკარნაციას) და არა კოსმიურ "სიყვარულს" ან ბრაჰმანს...


1. არჯუნამ იკითხა: ვინ ითვლება უფრო სრულყოფილად, ის, ვინც ყოველთვის ჯეროვანი ერთგულებით გემსახურება, თუ ის, ვინც თაყვანს სცემს გამოუვლენელს – უპიროვნო ბრაჰმანს?

განმარტება: კრშნამ უკვე აღწერა პიროვნული, უპიროვნო და კოსმოსური ასპექტები და დაახასიათა ერთგულთა და იოგთა ყოველი კლასი. როგორც წესი, ტრანსცენდენტალისტები ორ ჯგუფად იყოფიან: იმპერსონალისტებად და პერსონალისტებად. პერსონალისტი ერთგული ბოლომდე უზენაესი უფლის სამსახურით არის დაკავებული. იმპერსონალისტიც დაკავებულია, მაგრამ არა უშუალოდ კრშნას სამსახურით, არამედ უპიროვნო ბრაჰმანზე – გამოუვლენელზე მედიტაციით.

ამ თავიდან ვგებულობთ, რომ აბსოლუტური ჭეშმარიტების შეცნობის სხვადასხვა გზებს შორის უმაღლესია ბჰაკტი-იოგა, ანუ ერთგული სამსახური. თუკი ცოცხალ არსებას სურს ღმრთეების უზენაეს პიროვნებასთან რაიმე კავშირი, ერთგულად უნდა ემსახუროს მას. მათ, ვინც ერთგული სამსახურით უშუალოდ სცემენ თაყვანს უზენაეს უფალს, პერსონალისტები ჰქვიათ.

მათ, ვინც მედიტაციას ეწევიან უპიროვნო ბრაჰმანზე, იმპერსონალისტები ეწოდებათ. ამ შემთხვევაში არჯუნა კითხულობს იმის შესახებ, რომელი მათგანი იმყოფება უკეთეს მდგომარეობაში. აბსოლუტური ჭეშმარიტების შეცნობისთვის სხვადასხვა გზა არსებობს, მაგრამ ამ თავში კრშნა გვიჩვენებს, რომ უმაღლესი გზაა ბჰაკტი-იოგა, ანუ მისი ერთგული სამსახური. ეს ღმრთეებასთან ურთიერთობის პირდაპირი და უიოლესი საშუალებაა.

ბჰაგავად-გიტას მეორე თავში უზენაესმა უფალმა განმარტა, რომ ცოცხალი არსება მატერიალური სხეული არ არის; იგი სულიერი ნაპერწკალია. აბსოლუტური ჭეშმარიტება კი სულიერი მთელია. მეშვიდე თავში კრშნამ ცოცხალ არსებას უმაღლესი მთელის განუყოფელი ნაწილაკი უწოდა და ყურადღების მთელისადმი მიპყრობა ურჩია. მეორე თავშიც ნათქვამი იყო, რომ ის, ვინც სხეულის დატოვებისას კრშნაზე ფიქრობს, უმალ სულიერ ზეცაზე, კრშნას სავანეში გადაინაცვლებს. მეექვსე თავის ბოლოს კი უფალმა გარკვევით განაცხადა, რომ იოგთა შორის ყველაზე სრულქმნილად ითვლება პიროვნება, რომელიც შინაგანად მუდამ კრშნაზე ფიქრობს. ამრიგად, ყოველი თავის დასკვნა იმაშI მდგომარეობს, რომ ცოცხალი არსება კრშნას პიროვნულ ფორმაზე უნდა იყოს მიჯაჭვული, ვინაიდან ეს წარმოადგენს უმაღლეს სულიერ რეალიზაციას.

მიუხედავად ამისა, მოიძებნებიან ისეთებიც, რომლებიც არ არიან მიჯაჭვულნი კრშნას პიროვნულ ფორმაზე. ისინი იმდენად გულგრილნი არიან, რომ ბჰაგავად-გიტას კომენტარების მომზადებისასაც კი ცდილობენ სხვები კრშნას ჩამოაცილონ და მთელი ერთგულება უპიროვნო ბრაჰმაჯიოტიზე გადაიტანონ. მათ ურჩევნიათ მედიტაცია აბსოლუტური ჭეშმარიტების უპიროვნო ფორმაზე, რომელსაც გრძნობები ვერ სწვდება და გამოუვლენელია.

ასე რომ, არსებობს ტრანსცენდენტალისტთა ორი კლასი. ახლა არჯუნა ცდილობს იმ საკითხის გადაწყვეტას, თუ რომელი გზაა უფრო ადვილი და რომელი კლასია უფრო სრულყოფილი. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, იგი ნათელს ხდის საკუთარ მდგომარეობას, ვინაიდან მიჯაჭვულია კრშნას პიროვნულ ფორმაზე და არა უპიროვნო ბრაჰმანზე. მას სურს იმის გაგება, უსაფრთხოა მისი მდგომარეობა თუ არა. როგორც მატერიალურ სამყაროში, ასევე უზენაესი უფლის სულიერ სამყაროშიც ძალიან ძნელია უპიროვნო გამოვლინებაზე მედიტაცია. სინამდვილეში აბსოლუტური ჭეშმარიტების უპიროვნო ნიშან-თვისების სრულყოფილად შეცნობა შეუძლებელია, ამიტომ არჯუნას სურს თქვას: “რა აზრი აქვს დროის ასეთ კარგვას?” მეთერთმეტე თავში არჯუნა დარწმუნდა, რომ უმჯობესია კრშნას პიროვნულ ფორმაზე მიჯაჭვულობა, ვინაიდან ამგვარად ერთდროულად დანარჩენი ფორმების შეცნობა შეეძლო და მის კრშნას სიყვარულს არაფერი შეუშლიდა ხელს. არჯუნას მიერ დასმული ამ მნიშვნელოვანი კითხვის შედეგად ნათელი გახდება განსხვავება აბსოლუტური ჭეშმარიტების უპიროვნო და პიროვნულ კონცეფციებს შორის.

2. ღმრთეების უზენაესმა პიროვნებამ თქვა: ვისი ჭკუაც ჩემი პიროვნული ფორმისადმია მოპყრობილი და ყოველთვის დიდი და ტრანსცენდენტული რწმენით მცემს თაყვანს, მას ყველაზე სრულყოფილად ვაღიარებ.

განმარტება: არჯუნას კითხვის პასუხად კრშნა გარკვევით ამბობს, რომ ის, ვინც მის პიროვნულ ფორმაზეა მიმართული და რწმენითა და ერთგულებით სცემს თაყვანს, ყველაზე სრულყოფილად ითვლება იოგაში. მისთვის, ვინც ამგვარად იმყოფება კრშნას ცნობიერებაში, არ არსებობს არავითარი მატერიალური საქმიანობა, ვინაიდან ყველფერს კრშნასთვის აკეთებს. წმინდა ერთგული მუდამ დაკავებულია. ხან გალობს, ხან ისმენს, ხან კითხულობს წიგნებს კრშნას შესახებ. ხან პრასადს ამზადებს, ხან ბაზარში მიდის რათა კრშნასთვის რამე იყიდოს, ხან ტაძარს წმენდს, ხან ჭურჭელს რეცხავს _ რასაც არ უნდა აკეთებდეს, კრშნასთვის საქმიანობის გარდა სხვასხვა რამეზე წამის დაკარგვის უფლებას არ აძლევს საკუთარ თავს. ასეთი მოქმედება სრულ სამადჰიში სრულდება.


3-4. მაგრამ ისინი, ვინც ბოლომდე თაყვანს სცემენ გამოუვლენელს, გრძნობათა აღქმის მიღმა მყოფს, ყოვლისგამჭოლს, წარმოუდგენელს, უცვლელს, ურყევსა და უძრავს – აბსოლუტური ჭეშმარიტების იმპერსონალურ კონცეფციას – იმით, რომ მართავენ სხვადასხვა გრძნობებს და თანაბრად არიან განწყობილნი ყველასადმი და ყველას სასიკეთოდ მოქმედებენ, საბოლოოდ მაინც ჩემთან მოდიან.

განმარტება: ისინი, ვინც უშუალოდ თაყვანს არ სცემენ უზენაეს ღმრთეებას, კრშნას, მაგრამ ცდილობენ იგივე მიზანი არაპირდაპირი გზით მიაღწიონ, ასევე აღწევენ ამ მიზანს, შრი კრშნას. “მრავალი დაბადების შემდეგ ადამიანი სრულ ცოდნას შეიძენს, უფალ კრშნას მიენდობა. თუკი ადამიანი ამ ლექსსი ნახსენები გზით მიმართავს ღმრთEებას, უნდა მართოს გრძნობები, ყველას ემსახუროს და იმოქმედოს ყოველი არსების სასიკეთოდ. აქედან დასკვნა, რომ ცოცხალმა არსებამ უფალ კრშნას უნდა მიმართოს, წინააღმდეგ შემთხვევაში ვერავითარ სრულყოფილ შEმეცნებას ვერ მიაღწევს. ხშირად ცოცხალი არსება დიდ ეპითიმიებს გადის სანამ მთლიანად მიენდობა უფალს.

ინდივიდუალურ სულში მყოფი ზესულის აღქმისთვის საჭიროა მხედველობის, სმენის, გემოვნებისა და სხვა გრძნობათა მოქმედებების შEწყვეტა. მაშინ ცოცხალი არსება ხვდება, რომ უზენაესი სული ყველაფერში იმყოფება. ამის შეცნობის შემდეგ იგი არც ერთ ცოცხალ არსებას არ მტრობს _ ვერ ხედავს განსხვავებას ადამიანსა და ცხოველს შორის, ვინაიდან ხედავს სულს და არა გარეგან სამოსელს. მაგრამ იმპერსონალისტური შემეცნების ეს გზა უბრალო ადამიანისთვის ძალიან ძნელია.

5. ძალიან უჭირთ წინსვლა იმათ, ვისი ჭკუაც უზენაესის გამოუვლენელ, იმპერსონალურ ნიშან-თვისებაზეა მიპყრობილი. ხორცშესხმულთათვის ყოველთვის ძნელია ამ წვრთნაში წინსვლა.

განმარტება: ტრანსცენდენტალისტებს, რომლებიც უზენაესი უფლის წარმოუდგენელი, გამოუვლენელი იმპერსონალისტური ნიშან-თვისებების გზას ადგანან, ჯნანა-იოგები ეწოდებათ. მათ კი, ვინც სრულ კრშნას ცნობიერებაში იმყოფებიან და ერთგულად ემსახურებიან უფალს, ჰქიათ ბჰაკტი-იოგები. აქ უკვე გარკვევით არის ნაჩვენები განსხვავება ჯნანა-იოგასა და ბჰაკტი-იოგას შორის. მართალია ჯნანა-იოგას საბოლოოდ იმავე მიზნამდე მიჰყავს ცოცხალი არსება, იგი მეტად რთულია, მაშინ როდესაც ბჰაკტი იოგას გზა, ღმრთეების უზენაესი პიროვნების უშუალო სამსახური, უფრო იოლი და ბუნებრივია ხორცშესხმული სულისათვის. ინდივიდუალური სული უხსოვარი დროიდან არის ხორცშესხმული. მას თეორიულადაც კი ძალიან უჭირს იმის გაგება, რომ იგი სხეული არ არის. ამიტომ ბჰაკტი-იოგი თაყვანს სცემს კრშნას ღვთაებას, ვინაიდან მის ჭკუაში გამჯდარია გარკვეული სხეულისეული შეხედულება, რომელიც შეიძლება ამგვარად იქნას გამოყენებული. ხადია ღმრთეების უზენაესი პიროვნების იმ სახის თაყვანისცემა, რომლითაც ტაძAრში იმყოფება, კერპთაყვანისმცემლობა არ არის. ვედურ ლიტერატურაში დადასტურებულია, რომ თაყვანისცემა შეიძლება იყოს საგუნა და ნირგუნა, ანუ თაყვანისცემა უზენაესისა, რომელიც ფლობს ან არ ფლობს თვისებებს. ტაძარში ღვთაების თაყვანისცემა საგუნა თაყვანისცემაა, ვინაიდან უფალი მატერიალური თვისებებით არის წარმოდგენილი, როგორიცაა ქვა, ხე, თუ ზეთის საღებავი, სინამდვილეში მისი ფორმა მატერიალური არ არის. ასეთია უზენაესი უფლის აბსოლუტური ბუნება.

შეიძლება მოვიყვანოთ უხეში მაგალითი. ქუჩაში დადგმულია საფოსტო ყუთები და ტუკი მათში წერილებს ჩავაგდებთ, დაუბრკოლებლად მიაღწევენ დანიშნულების ადგილს. მაგრამ თუკი სადმე ძველ ან თვითნაკეთ ყუთს მივაგნებთ, რომელიც საფოსტო განყოფილების ნებართვის გარეშე დგას, ეს ყუთი იგივე დანიშნულებას ვერ შეასრულებს. სწორედ ასევე, ღვთAება, რომელსაც არჩა-ვიგრაჰა ეწოდება, ღმერტის უფლებამოსილი განსახიერებაა. ეს არჩა-ვიგრაჰა არის უზენაესი უფლის ინკარნაცია. უფალი ამ სახით ღებულობს სამსახურს. იგი ყოვლისშემძლე, ყოვლადძლიერია, ამიტომ როდესაც არჩა-ვიგრაჰას სახიტ ევლინება, ღებულობს ერთგულთა სამსახურს, რათა ეს სამსახური განპირობებულ ცხოვრებაში მყოფი ადამიანისათვის მისაწვდომი გახადოს.

ამდენად, ერთგულს შეუძლია სწრაფად და პირდაპირ მიუახლოვდეს უზენაესს, მაგრამ სულიერი შემეცნების იმპერსონალისტურ გზაზე მდგომისთვის ეს გზა რთულია. ვედური ლიტერატურიდან, როგორიცაა უპანიშადები, მათ უნდა შეისწავლონ, უზენაესის გამოუვლენელი განსახიერებები, ენა, გაიგონ გრძნობები,რომლებიც აღქმას არ ექვემდებარება და ყოველი ეს პროცესი განახორციელონ. უბრალოდ ადამიანისთვის ეს ძAლიან ძნელია. კრშნას ცნობიერებაში მყოფი ადამიანი, რომელი ერთგული სამსახურითაა დაკავებული, ადვილად შეიცნობს ღმრთეების უზენაეს პიროვნებას უბრალოდ ჭეშმარიტი სულიერი მოძღვრის წინამძღოლობით, უბრალოდ იმით, რომ წესების თანახმად სცემს ღვთაებას თაყვანს, უბრალოდ იმით, რომ უფლის დიდებას ისმენს და უბრალოდ იმით, რომ მიირთმევს უფლისადმი შეთავაზებულ საჭმლის ნარჩენებს. ეჭვგარეშეა, რომ იმპერსონალისტები ტყუილად ადგანან რთულ გზას, რაც იმით არის საშიში, რომ საბოლოო ჯამში შეიძლება ვერ შეიცნონ აბსოლუტური ჭეშმარიტება. მაგრამ პერსონალისტი, რაიმე საშიშროების უსიამოვნებისა თუ სირთულის გარეშე. უშუალოდ მიმართავს უზენაეს პიროვნებას. შრიმად-ბჰაგავატამში მსგავს ადგილს ვხვდებით, სადაც ნათქვამია, რომ თუკი ცოცხალი არსება საბოლოოდ ღმრთეების უზენაეს პიროვნებას უნდა მიენდოს (მინდობის ამ გზას ბჰაკტი ჰქვია), მაგრამ ნაცვლად ამისა გზას იმიტ ირთულებს, რომ ცდილობს გაიგოს რა არის ბრაჰმანი და რა არ არის ბრაჰმანი და ასე მთელ ცხოვრებას კარგავს, შEდეგად მხოლოდ უსიამოვნება შეხვდება. ამიტომ აქ გვირჩევენ არ დავადგეთ თვითრეალიზაციის ამ რთულ გზას. ვინაიდან დარწმუნებით არ შეიძლება ითქვას, როგორი იქნება საბოლოო შედეგი.

ცოცხალი არსება მუდამ ინდივიდუალური სულია და თუკი სულიერ მთელთან შერწყმა სურს, შეიძლება შEიცნოს თავისი თავდაპირველი ბუნების მარადისობის და ცოდნის ასპექტები, მაგრამ ნეტარების ნაწილი შეუცნობელი დარჩება. რომელიმე ერთგულის წყალობით ასეთმა ტრანსცენდენტალისტმა, რომელიც უაღრესად განათლებული ჯნანა-იოგას პროცესში, შEიძლება ბჰაკტი-იოგას ანუ ერთგული სამსახურის საფეხურს მიაღწიოს. ამ დროსაც დასაშვებია სირთულეები იმპერსონალიზმის ხანგრძლივი პრაქტიკის გამო, ვინაიდან მას არ შეუძლია ამ იდეის თავიდან მოშორება. ამიტომ გამოუვლენელთან დაკავშირებით ხორცშესხმული სული მუდამ სირთულეებს აწყდება, როგორც პრაქტიკის ასევე რეალიზაციის დროსაც. ყოველ ცოცხალ სულს ნაწილობრივი დამოუკიდებლობა აქვს და დანამდვილებით უნდა იცოდეს, რომ ამ გამოუვლენელის რეალიზაცია საკუთარი სულიერი ნეტარი არსების ბუნებას ეწინააღმდეგება. იგი არ უნდა გაჰყვეს ამ პროცესს. საუკეთესო გზა ყოველი ინდივიდუალური ცოცხალი არსებისთვის კრშნას ცნობიერებაა, რომელსაც სრული ერთგული მსახურება მოჰყვება. ერთგული სამსახურის უგულვებელყოფის სურვილი სახიფათოა, რადგან ადამიანი შეიძლება ათეიზმს მიუბრუნდეს, ამიტომ არასოდეს, განსაკუთრებით კი ამ ეპოქაში, არ შეიძლება ვინმეს მოვუწოდოთ, რომ მთEლი ყურადღEბა მიაპყროს გამოუვლენელს, წარმოუდგენელს, რომელსაც გრძნობები ვერ სწვდება. ეს გარემოება უკვე ნახსენები იყო ამ ლექსში. უფალი კრშნა არ გვირჩევს ამას.

6-7. მაგრამ ისინი, ვინც თაყვანს მცემენ მე, მთელ საქმიანობებს მე მიძღვნიან, განუხრელად თავდადებულნი არიან ჩემთვის, ერთგულად მემსახურებიან, ყოველთვის ჩემზე არიან დაუნჯებულნი და ჭკუა ჩემსკენ აქვთ მოპყრობილი, ო პრთჰას შვილო, ისინი მალე ამომყავს დაბადებისა და სიკვდილის ოკეანიდან.

ჯონ ფეივორსი (ბჰაკტი ტირთჰა სვამი) საუბრობს შრილა პრაბჰუპადას წიგნების უდიდეს მნიშვნელობაზე (7 წუთიანი ვიდეო, რომელიც მის გარდაცვალებამდე ცოტა ხნით ადრეა ჩაწერილი):

http://www.youtube.com/watch?v=8Vq1g-GXjuw...layer_embedded#!

ეს არის შრილა პრაბჰუპადას ერთ-ერთი ყველაზე საუკეთესო აუდიოლექცია (რუსული თარგმანით)!!!

Погружение в океан любви к Богу



http://bin.ge/file/20954/-----------------...-11-68.mp3.html

ხანგრძლივობა 1 საათი

ძალიან საინტერესო ინტერვიუ პრაბჰუპადასთან. საუბრობს სხვადასხვა რელიგიებზე:

http://www.harekrsna.com/philosophy/gss/sa...ns/ginsberg.htm


Allen Ginsberg: Now, for instance, in America many of the black people are tending toward Allah and toward Muhammadanism.

Srila Prabhupada: That is another thing. Somebody is inclined to some thing, somebody is inclined to some thing. That is going on, and it will go on till the end of the creation. (laughing)

Allen Ginsberg: Yuga.

Srila Prabhupada: But our process is that, you are searching after the center, here is the center. That is our proposal.

Allen Ginsberg: But what do you do when different religious groups claim to be the center? What do you do when different religious groups...

Srila Prabhupada: No, we welcome every religion. We don't decry any religion. Our point is the love of Godhead. Or Krsna is love, all-attractive. So we want to be attracted by Krsna. Just like a magnetic force and iron. Unless iron is rusty, it is automatically attracted by the magnetic force. Similarly, we are contaminated by material coverings. So we are trying to make it rustless so that immediately we shall be attracted. This is the program. Krsna is all-attractive. That is a fact. And we are attracted. But being covered with this rust, we are, instead of being attracted by Krsna, we are being attracted by maya. This is our whole program. So our central program is how to love Krsna, or how to love God. So we want to see... That is the Bhagavata definition, that how much you have enhanced your love of God. You call Krsna or something else, that doesn't matter. Phalena pariciyate. The result. Your religious principle, what is the result? Are you enhancing your love for God or dog? That we want to see. If you are enhancing your love for God, it is all right. We don't say anything. But if... People should learn how to love. That is the perfection of life. That we are teaching.

Allen Ginsberg: If you're identifying love, however, with the sabda Krsna, what of those people who identify love with the sabda Allah?

Srila Prabhupada: If that sabda, of course, identifies with God, we have no objection. That Caitanya Mahaprabhu said that namnam akari bahudha nija-sarva-saktis. God has many names. God is attractive, His name is also attractive, because He's not different from His name. If you have got exactly the same attractive name, we have no objection. We simply say, "You chant God's name, holy name." Then you become purified. That is our program. We don't say that you change your Christianity. No. We don't say. If you have got a nice name, all-attractive name, in your scripture--don't manufacture but authorized--then you chant that. We simply request, "You chant."

Allen Ginsberg: Well, then how would you adapt the Krsna chanting to Christianity? By seeing Krsna as Christ or Christ as Krsna and sounding Christ's image in Krsna's name?

Srila Prabhupada: Krsna, Christ... Of course, this question was several times put to me. Christ says that "I am son of God." And Krsna says "I am God." So there is no difference. Son of God and God, we respect everyone. If I respect your father, I respect you also. Do you mean to say if I disrespect your father, you'll be pleased upon me? No. That is our philosophy. So Caitanya Mahaprabhu says that I am servant of the servant of the servant of the servant of the servant of Krsna. So if anyone loves Krsna, he must love Lord Jesus Christ also. And if one perfectly loves Jesus Christ he must love Krsna. If he says, "Why shall I love Krsna? I shall love Jesus Christ," then he has no knowledge. And if one says, "Why shall I love Jesus Christ? I shall love...", then he has also no knowledge. If one understands Krsna, then he will understand Jesus Christ. If one understands Jesus Christ, you'll understand Krsna.

Allen Ginsberg: Well, then do you think that the Hare Krsna chant could serve as an intermediary to link the religious tendencies of, both of Christianity and Muslim religions?

Srila Prabhupada: Yes. Yes. Any religion. Any religion. If he's serious about religion. If he takes the religion as a scapegoat, that is different thing. If he wants to understand religion and if he takes seriously to religion, then he will understand. We want serious persons. Now, according to Srimad-Bhagavatam, religion means creation of the laws of God. Dharmam tu saksad bhagavat-pranitam. Laws of God. Who will deny it? Who will deny it? Any religion, Christian, Muhammadan or any. Who can deny that religion is the laws of God? Simple explanation. If you ask what is meant by religion, religion is laws of God. That's all. And if you want to know what is God, that is also replied. "The original source of everything." So one should try to understand in this way. But if one wants to remain in his compact ideas and does not want to go further, then it is very difficult. He should be open-minded and appreciating. Then everything is all right. We say, Caitanya Mahaprabhu says, it is not that you are necessarily to chant Krsna, but if you have no suitable name, then chant Krsna. Why do you make differentiate. Every name is the same.

Allen Ginsberg: So if you have no other suitable name, chant Krsna.

Srila Prabhupada: Yes. Chant Krsna.

Allen Ginsberg: That's Caitanya's...?

Srila Prabhupada: Yes, yes.

Allen Ginsberg: Did He feel there were other suitable names? Did He feel or did He think that...

Srila Prabhupada: Yes. He said many thousand millions names there are. But if you are serious about God, then... You may have many names by your friends, but any name will do.

Allen Ginsberg: Okay. So the problem I was posing before is, which I leave open, I don't know. What is the most attractive and suitable name here in this material country?

Srila Prabhupada: Now, take for example the Muhammadan name Allah. Allah means the greatest. So God is greatest. So that greatest conception is this Brahman conception. And so far Christian, I don't think they have got any particular name. They say God.

Allen Ginsberg: Yes. Lord, God. That is the basic one.

Srila Prabhupada: Controller. God means controller. Is it not?

Allen Ginsberg: What is the etymology of God? Do you know?

Hayagriva: I don't know.

Srila Prabhupada: God is the equivalent of isvara. Isvara means controller.

Allen Ginsberg: Then the Jews, which were my background, had a prohibition...

Srila Prabhupada: jehovah.

Allen Ginsberg: They had jehovah, but they had a prohibition of pronouncing the highest names. 'Cause they felt that God was imageless, and therefore should not be pronounced or painted. My background is I guess what would be impersonalist.

Hayagriva: The Jews are personalist.

Allen Ginsberg: Well, what are they? Impersonalists or personalists?

Lady: Impersonalists. They believe in just the Absolute. That's all.

Srila Prabhupada: That was the difference in Jesus Christ. He was a personalist.

Devotee: Hasidics are personal.

Allen Ginsberg: Yes. They put their devotion into the rabbi or the guru. The ancient Hebrew... I guess you must know about that. The ancient Hebrew teaching was that the name of God should never be pronounced.

Srila Prabhupada: Now we come to know...

Allen Ginsberg: J-H-V-H.

Srila Prabhupada: Anyway why God's name...

Allen Ginsberg: Pictures should not be made. Pictures should not be made. Because it would limit God to human conception.

Srila Prabhupada: That is another thing. That is in Muhammadan. That means God is not material. That is the idea. Because here the idea is when I make something image or picture, that is material. So there is a prohibition of accepting God as material. But if you go to a higher stage, then you'll understand that if God is everything then there is no material. That is Vaisnava philosophy. If God is everything, then where is material? He is spiritual. Material means when you cannot understand God. That is material. Everything is sky. When it is covered by cloud we call it is cloudy. Similarly, cloud has no existence. It comes only to cover sometimes, but the sky is eternal. Similarly, God is eternal. When you are covered by some maya, you cannot see, you cannot understand God, that is material. So any philosophy which does not help understanding God, that is material. That is material. Otherwise, there is no material. Where is material if God is everything? Sarvam khalv idam brahma. You see?

Hayagriva: All spirits.

Srila Prabhupada: All spirit. All the sky. Everywhere is sky, but when it's covered it is called cloud. Similarly when God is covered by some nonsense ideas, then it is material. Otherwise, there is no material. Therefore those who are too much absorbed in materialistic way, there is a restriction but don't attempt. Because he will be to think that God's name is just like my son's name my daughter's name. Therefore that restriction.

Ranadhir:hink when they worship, they're allowed to say God's name, it's just when they're not, when they're talking about Him outside the temple that they have to use different name.

Hayagriva:We've got to tune some harmoniums.

Allen Ginsberg: Yes, we have to work on the music boxes. We have to start material preparations for the evening.

Srila Prabhupada: That is not material. (laughter) We have no,...

Allen Ginsberg: A sabda preparation.

Srila Prabhupada: Yes, sabda is originally spi..., sabda-brahman.

Allen Ginsberg: We have to find out if all the...

Srila Prabhupada: Simply you have to understand that there is nothing material, everything is spiritual. That is required. So long you do not understand that everything is spiritual only, that is our defect.

Allen Ginsberg: Well, then even sexuality is spiritual?

Srila Prabhupada: Yes, that is said in the Bhagavad-gita: if you use sexuality for giving birth to nice child, not cats and dogs, that is spiritual. But people are using sexuality for other purposes. That is stated in the Bhagavad-gita, sastra-viruddho(?), according to religious ritualistic way, if one, when one uses sex life that is (indistinct). That is, therefore in the, according to Vedic system, therefore, having sex life with wife, there is a great ceremony which is called garbhadhana ceremony, and all the higher caste, brahmana, ksatriyas, sudra, er vaisyas especially, they are to observe ten kinds of reformative process. The first process is while giving birth to a child there is a great ceremony, garbhadhana. So it is not a secret. To beget nice child, then there will be nice population, then there will be peace and prosperity. If you beget cats and dogs, how can you expect peace and prosperity? Living in the same dog society, cat society then there will be peace? No.

Allen Ginsberg: I would rather dogs and cats being Krsna's though.

Srila Prabhupada: Hum?

Allen Ginsberg: But if all matter is Krsna?

Srila Prabhupada: That's all right, but when Krsna is covered, when Krsna is covered, naham prakasah sarvasya yoga-maya-samavrtah. The same example: cloud is sunshine, but it covers. What is the cloud? This is creation of the sunshine as these trees and everything is creation of sunshine. Cloud is also. Mind is also Krsna's. In that sense Mind is also Krsna, but it has a covering spirit.

Lady: The element, its quality.

Hayagriva: It's a whole spirit but in certain circumstances we tend to forget this...

Srila Prabhupada: Material energy that's said by Krsna apara, inferior energy. Bhumir apo, bhumir apo analo, prakrtir me bhinna astadha. Apareyam itas tu viddhi me prakrtim para. So material energy is the covering energy, is also Krsna. Just like police department is also government, but it is not very convenient because putting under police department. (laughter) That is also government department. For government the university department and the police are equally important. They are spending equally, are taking care of both the, but for us, "Oh, police department horrible." This man is under police department, police custody, and that man is in education.

Lady: That's much better.

Srila Prabhupada: But when you go to the government state, they are equally important. They are distributing the finance everywhere. So similarly either you take material energy or spiritual energy or marginal energy, all energy of God's, Krsna's, but they are acting differently. So, so far I am marginal energy, if I am under the control of the material energy, that is my misfortune. But if I am controlled by the spiritual energy, that is my fortune. Therefore in the Bhagavad-gita it is said, mahatmanas tu mam partha daivim prakrtim asritah. They take shelter of the spiritual energy. They are mahatma, and what is their symptom: bhajanty ananya manaso, simply engaged in devotional service. That, that is required.

Devotees: Haribol!

Srila Prabhupada: Hare Krsna. (end)

ზემოთმოყვანილი ტექსტის მოკრძალებული თარგმანი





შრილა პრაბჰუპადა და ალენ გინსბერგი
მსჯელობა რელიგიებზე


1969 წლის 12 მაისი _ კოლუმბია, ოჰაიო


ალენ გინსბერგი: მაგალითად მოვიყვანოთ ამერიკელი შავკანიანები, რომელთა დიდი ნაწილი არის ან ალაჰის მიმდევარი, ან მაჰმადიანი.

შრილა პრაბჰუპადა: ეს სულ სხვა საკითხია. ყველას აქვს გარკვეული მიდრეკილება კონკრეტული რამისადმი. ეს ასე გრძელდება და გაგრძელდება არსებობის ბოლომდე (იცინის)... ჩვენი პროცესი სწორედ ეს არის. შენ ეძებ ცენტრს, ცენტრი კი აქ არის. ეს არის ჩვენი შემოთავაზება.

ალენ გინსბერგი: მაგრამ იმაზე რას იტყვით, რომ სხვადასხვა რელიგიური ჯგუფი სწორედ თავის რელიგიას მიიჩნევს ცენტრად?

შრილა პრაბჰუპადა: ჩვენ მივესალმებით ყოველ რელიგიას. ჩვენ არ ვკიცხავთ არცერთ მათგანს. ჩვენი მიზანი ღმრთეების უზენაესი პიროვნების სიყვარულია. ანუ, კრშნა არის სიყვარული, ყოვლის მიმზიდველი. ჩვენც გვინდა რომ კრშნამ მიგვიზიდოს. სწორედ ისე როგორც მაგნიტი იზიდავს რკინას. თუ რკინა ჟანგიანი არ არის, მას მაგნიტის ძალა ავტომატურად იზიდავს. სწორედ ამის მსგავსად ჩვენ მატერიალური გარსით ვართ დაბინძურებული. ჩვენ ვცდილობთ, რომ უჟანგავები გავხდეთ და ღმერთიც მაშინვე მიგვიზიდავს. სწორედ ეს არის პროგრამა. კრშნა ყოვლის მიმზიდველია და ფაქტია, რომ ეს მართლაც ასეა. ჩვენც მოხიბლული ვართ მისით, მაგრამ იმის გამო, რომ ჩვენ ჟანგი გვაქვს მოკიდებული გვიზიდავს არა კრშნა, არამედ მაია. ამგვარად, ჩვენი პროგრამის უმთავრესი არსი არის იმ საკითხის გადაწყვეტა, თუ როგორ შევიყვაროთ კრშნა, ანუ როგორ შევიყვაროთ ღმერთი, თუ რამდენად ზრდადია შენი სიყვარული ღმერთისადმი, ასეთია ბჰაგავატამის განმარტება. შეგიძლია მას დაუძახო კრშნა ან რაიმე სხვა სახელი. მაგრამ შედეგი, მთავარია, თუ რა შედეგი მოგიტანა შენმა რელიგიურმა პრინციპებმა. ვისადმი გაიზარდა შენი სიყვარული ღმერთისათმი თუ ძაღლისადმი? ეს არის ის, რაც გვაინტერესებს. თუ შენი სიყვარულის ზრდადობა ღმერთისადმია მიმართული, მაშინ ყველაფერი რიგზეა და ჩვენც აღარაფერი გვეთქმის. თუმცა ადამიანებს მართებთ ისწავლონ თუ როგორ შეიყვარონ, ეს კი სიცოცხლის სრულქმნაა. სწორედ ამას ვასწავლით ჩვენ.


ალენ გინსბერგი: თუ თქვენ სიყვარულს კრშნასთან აიგივებთ, მაშინ რას იტყვით იმ ხალხზე ვისთვისაც სიყვარული ალაჰთან ასოცირდება?


შრილა პრაბჰუპადა: თუ სიყვარული ღმერთთან არის გაიგივებული, მაშინ საკამათოც არაფერია. ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუმ თქვა, რომ ღმერთს ბევრი სახელი აქვს. იგი არის მიმზიდველი, მისი სახელიც ასევე მიმზიდველია, ვინაიდან იგი არ განსხვავდება თავის სახელისგან. თუ თქვენ სწორედ ასეთი მიმზიდველი სახელი გაქვთ, ჩვენც არაფერი გვაქვს საწინააღმდეგო. ჩვენ უბრალოდ მოგმართავთ: “იგალობეთ ღმერთის წმინდა სახელი”. შედეგად თქვენ განიწმინდებით. ასეთია ჩვენი პროგრამა. ჩვენ არ ვამბობთ, რომ თქვენ უნდა შეცვალოთ თქვენი ქრისტიანობა. თუ თქვენ გაქვთ მშვენიერი, ყოვლის მიმზიდველი სახელი თქვენს საღმრთო წერილში, არა ხელოვნური, არამედ ავტორიტეტული მაშინ იგალობეთ. ჩვენ მარტივად გთავაზობთ: “იგალობეთ”.

ალენ გინსბერგი: კი, მაგრამ როგორ მოახდენთ კრშნას სახელის გალობის ადაპტირებას ქრისტიანობაში? კრშნას ქრისტედ დანახვით, ან პირიქით, ანდა ქრისტეს ხატებით კრშნას სახელის გაჟღერებას?

შრილა პრაბჰუპადა: კრშნა, ქრისტე... რა თქმა უნდა ამ კითხვით უკვე არაერთხელ მომმართეს. ქრისტე ამბობს: “ მე ვარ ძე ღვთისა.” კრშნა კი ამბობს: “მე ვარ ღმერთი.” ამგვარად განსხვავება არ არის. ღმერთის ძესაც და ღმერთსაც ჩვენ პატივს ვცემთ. თუ მე პატივს ვცემ მამაშენს, პატივს გცემ შენც. თქვენ რა კმაყოფილი იქნებით თუ მამათქვენს პატივს არ ვცემ? რა თქმა უნდა არა. სწორედ ეს არის ჩვენი ფილოსოფია. ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუ ამბობს: “მე ვარ კრშნას მსახურის, მსახურის, მსახურის, მსახურის, მსახური. ასე რომ ვისაც კრშნა უყვარს მას ასევე უნდა უყვარდესს უფალი იესო ქრისტე და ასევე ვისაც უნაკლოდ უყვარს ქრისტე, მას ასევე უნდა უყვარდეს კრშნა. თუ ის ამბობს: “რატომ უნდა მიყვარდეს კრშნა? მე მეყვარება იესო ქრისტე,” მას არ აქვს ცოდნა. ასევე, თუ ადამიანი ამბობს: “რატომ უნდა მიყვარდეს იესო ქრისტე? მე მეყვარება... “, მასაც არ გააჩნია ცოდნა. თუ ადამიანს ესმის კრშნა, იგი ასევე გაიგებს ქრისტეს და პირიქით, თუ ადამიანს ესმის ქრისტე, ის გაიგებს კრშნას.

ალენ გინსბერგი: ანუ თქვენ თვლით რომ ჰარე კრშნას გალობას შეუძლია იყოს შუამავალი ქრისტიანული და მუსულმანური რელიგიების ტენდენციების დაკავშირებაში?

შრილა პრაბჰუპადა: დიახ, დიახ. აქ საუბარია ნებისმიერ რელიგიაზე. სულ სხვა საკითხია, როდესაც ადამიანი რელიგიას განტევების ვაცად მიიჩნევს. ხოლო თუ მას სურს გაიგოს რელიგია და სერიოზულად უდგება მას, მაშინ ის გაიგებს კიდეც. ჩვენ სერიოზული ადამიანები გვჭირდება. შრიმად-ბჰაგავატამის თანახმად რელიგია ღმერთის კანონების მიხედვით არის შექმნილი. ვინ უარყოფს ამას, ქრისტიანობა, მაჰმადიანობა თუ სხვა რომელიმე რელიგია? ვის შეუძლია იმის უარყოფა, რომ რელიგია არის ღმერთის კანონები? ეს მარტივი განმარტებაა. თუ გაინტერესებთ რა არის რელიგია? ეს არის ღმერთის კანონები. სულ ესაა. ასევე თუ გაინტერესებთ რა არის ღმერთი, ამაზეც არსებობს პასუხი: “ყველაფრის თავდაპირველი წყარო, დასაბამი.” ამგვარად ადამიანი ასე უნდა ეცადოს გაიგოს ეს ყოველივე. მაგრამ თუ ადამიანს სურს დარჩეს თავის შეზღუდულ აზრზე და არ სურს წინ წავიდეს, მაშინ ეს ყველაფერი ძალიან რთულია გასაგებად. ხოლო თუ ის გონებაგახსნილი და გამგები იქნება, მაშინ ყველაფერი რიგზეა. ჩვენ ვამბობთ, ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუ ამბობს, არ არის აუცილებელი იგალობო კრშნას სახელი, თუ შენ სხვა წმინდა სახელი გაქვს, მაგრამ თუ არ გაქვს შესაბამისი სახელი, მაშინ იგალობე კრშნას წმინდა სახელი. რატომ ახდენთ დიფერენციაციას? ყველა სახელი ერთია.

ალენ გინსბერგი: ანუ, თუ სხვა შესაბამისი სახელი არ გვაქვს ვიგალობოთ კრშნას სახელი.

შრილა პრაბჰუპადა: დიახ იგალობეთ კრშნას სახელი.

ალენ გინსბერგი: ამას ამბობს ჩაიტანია?

შრილა პრაბჰუპადა: დიახ, დიახ.

ალენ გინსბერგი: ის მართლაც ფიქრობდა, რომ სხვა შესაბამისი უფლის სახელებიც არსებობს?

შრილა პრაბჰუპადა: დიახ, ის ამბობდა, რომ ათასობით მილიონი უფლის სახელი არსებობს, თუ შენ რელიგიასთან მართლაც სერიოზულად ხარ, მაშინ...
მაგალითად, შეიძლება შენი მეგობრები სხვადასხვა სახელს გეძახიან და ყოველი სახელით ხომ სწორედ შენ მოგმართავენ.

ალენ გინსბერგი: კი, მაგრამ საკითხი რომელიც მე დავაყენე და რომელიც კვლავ ღიად დარჩა არის ის თუ ღმერთის რომელი სახელია ყველაზე მიმზიდველი და ყველაზე შესაფერისი ამ მატერიალურ სამყაროში?

შრილა პრაბჰუპადა: მაგალითად მოვიყვანოთ სახელი – ალაჰი. ალაჰი ნიშნავს უდიდესს. ამრიგად ღმერთი უდიდესია. ანუ ეს უდიდესის კონცეფცია არის ბრაჰმანის კონცეფცია. ქრისტიანებს კი არ აქვთ რაიმე განსაკუთრებული სახელი, ისინი ამბობენ უბრალოდ ღმერთს.

ალენ გინსბერგი: უფალი, ღმერთი. ეს არის მთავარი სახელი.

შრილა პრაბჰუპადა: მაკონტროლებელი. ღმერთი ნიშნავს მაკონტროლებელს. ხომ ასეა?

ალენ გინსბერგი: და რას ნიშნავს ეტიმოლოგიურად სიტყვა ღმერთი? იცით?

ჰაიაგრივა: მე არ ვიცი.

შრილა პრაბჰუპადა: ღმერთი არის სიტყვა იშვარას ექვივალენტი. იშვარა ნიშნავს მაკონტროლებელს.

ალენ გინსბერგი: ებრაელებს, რომლებიც ჩემი წინაპრები იყვნენ ჰქონდათ აკრძალვა...

შრილა პრაბჰუპადა: იეჰოვა.

ალენ გინსბერგი: მათ ჰყავდათ იეჰოვა, მათ ეკრძალებოდათ ღმერთის სახელის წარმოთქმა. რადგანაც ისინი თვლიდნენ რომ ღმერთის წარმოდგენა შეუძლებელია და ამიტომ არ შეიძლება მისი სახელი წარმოითქვას ან მისი ხატება გამოისახოს. ვფიქრობ ჩემი წინაპრები უფრო იმპერსონალისტები იყვნენ.

ჰაიაგრივა: ებრაელები პერსონალისტები არიან.


ალენ გინსბერგი: მაშ, ისინი პერსონალისტები არიან თუ იმპერსონალისტები?

ქალბატონი: ისინი იმპერსონალისტები არიან. მათ უბრალოდ აბსოლუტის სწამთ, სულ ესაა.

შრილა პრაბჰუპადა: სწორედ ეს განასხვავებდა მათ იესო ქრისტესაგან. იესო იყო პერსონალისტი.

ერთგული: ხასიდიკები პერსონალისტები არიან.

ალენ გინსბერგი: დიახ, ისინი თავიანთ ერთგულებას უძღვნიან რაბის, ანუ თავიანთ გურუს. უძველეს ებრაელს... მგონი თქვენც გეცოდინებათ ამის შესახებ. უძველესი ებრაული სწავლების მიხედვით ღმერთის სახელის წარმოთქმა დაუშვებელი იყო.

შრილა პრაბჰუპადა: ყოველ შემთხვევაში ღმერთის სახელი...

ალენ გინსბერგი: ნახატები არ შეიძლება შეიქმნას, რადგანაც ეს შეზღუდავს ღმერთს ხატებას ადამიანის წარმოსახვაში.

შრილა პრაბჰუპადა: ეს სულ სხვა საკითხია, ამას ვხვდებით მაჰმადიანობაში. ეს ნიშნავს, რომ ღმერთი არ არის მატერიალური. ამაში ის აზრი დევს, რომ რაიმე გამოსახულების ან ნახატის შექმნა მატერიალურად ითვლება. ღმერთის მატერიალურად მიჩნევა კი დაუშვებელია. მაგრამ თუკი თქვენ უფრო მაღალ საფეხურზე გადახვალთ, მიხვდებით რომ რადგანაც ღმერთი ყველგანაა, მატერიალურობაც არ არსებობს. ეს არის ვაიშნავიზმის ფილოსოფია. თუ ღმერთი ყველაფერია, მაშინ სადღაა მატერიალიზმი? ის სულიერია. მატერიალური გულისხმობს იმას, რომ ღმერთის გაგება არ შეგიძლია. აი ეს არის მატერიალური. ყველაფერი ცაა. როდესაც ის ღრუბლითაა დაფარული, ჩვენ ვამბობთ რომ იგი ღრუბლიანია. ამგვარად ღრუბელი არ არსებობს. ის ხანდახან ჩნდება, რომ ზეცა დაფაროს, ცა კი მარადიულია. ასევე ღმერთი მრადიულია. როდესაც მაიათი ხარ დაფარული შენ ვერ ხედავ ღმერთს, არ შეგიძლია გაიგო მისი, ეს არის მატერიალური. წინააღმდეგ შემთხვევაში კი მატერიალურობის კონცეფცია საერთოდ იკარგება. სად არის მატერიალიზმი თუ ყველაფერი ღმერთია? მიმიხვდით?

ჰაიაგრივა: ყველაფერი სულიერია.

შრილა პრაბჰუპადა: ყველაფერი სულიერია. ყველაფერი ცაა. იგი ყველგან არის, მაგრამ ღრუბელით როცა იფარება, მას ღრუბლიანს უწოდებენ. სწორედ ასევე როცა ღმერთის გაგება სხვადასხვა სულელური იდეებით არის დაფარული, მაშინ იგი მატერიალური ხდება. საწინააღმდეგო შემთხვევაში კი მატერიალურობა საერთოდ ქრება. ამიტომაც, ის ვინც მატერიალიზმშია შთანთქმული მაშინ არსებობს შეზღუდვები და არა მცდელობა. რადგანაც ასეთი ადამიანი ფიქრობს ღმერთის სახელი უბრალოდ ჩემი ვაჟიშვილის, ჩემი ქალიშვილის სახელია. სწორედ ეს არის შეზღუდვა.


რანადჰირი: როდესაც ებრაელები ეთაყვანებიან ღმერთს, აქვთ უფლება ღმერთის სახელი წარმოთქვან, თუმცა როდესაც ისინი ტაძრის გარეთ უფალზე საუბრობენ, სხვა სახელით მოიხსენიებენ მას.

ჰაიაგრივა: ჩვენ უნდა შევასწოროთ ჰარმონია.

ალენ გინსბერგი: დიახ, ჩვენ უნდა ვიმუშავოთ მუსიკალურ ყუთებზე. ჩვენ მატერიალური სამზადისი საღამოსთვის უნდა დავიწყოთ.

შრილა პრაბჰუპადა: ეს არ არის მატერიალური (იცინის). მარტივად უნდა გაიგოთ, რომ არაფერია მატერიალური, ყველაფერი სულიერია. ეს სავალდებულოა. სანამ არ გაიგებთ, რომ ეს ყველაფერი სულიერია... ჩვენი ნაკლიც ეს არის.


ალენ გინსბერგი: სექსუალურობაც სულიერია?

შრილა პრაბჰუპადა: დიახ. ბჰაგავად-გიტაში ნათქვამია: თუ სექსუალურ ენერგიას მხოლოდ იმისთვის იყენებ, რომ მშვენიერი ბავშვი გააჩინო და არა კატები და ძაღლები, მაშინ ეს სულიერია. თუმცა ადამიანები სექსულურ ფუნქციებს სხვაგვარად იყენებენ. ეს ბჰაგავად-გიტაშია მოცემული, რელიგიური რიტუალური გზების შესაბამისად სექსუალური ენერგიის წარმართვა დასაშვებია. ვედური სისტემის მიხედვით გქონდეს სექსუალური ცხოვრება ცოლთან ეს მთელი ცერემონიალია, რომელსაც გარბჰადჰანა ცერემონია ჰქვია. ყოველი მაღალი კასტა ბრაჰმანი კშატრია, ასევე შუდრა და ვაიშია განსაკუთრებით უნდა დააკვირდეს ცვლილებების პროცესს. პირველი პროცესი ბავშვისთვის სიცოცხლის შთაბერვაა, გარბჰადჰავას ცერემონია. ეს არ არის საიდუმლო. თუ კარგ ბავშვს შობ, შედეგად კარგი საზოგადოება შეიქმნება, ეს კი სიმშვიდესა და ნეტარებას მოიტანს. ხოლო თუ თქვენ ძაღლებს და კატებს გააჩენთ როგორღა იქნება ქვეყნად სიმშვიდე და აყვავება? ძაღლებისა და კატების საზოგადოებაში განა შეიძლება სიმშვიდე სუფევდეს?

ალენ გინსბერგი: კი მაგრამ ძაღლები და კატებიც ხომ კრშნაა, თუ ყველაფერი კრშნაა?

შრილა პრაბჰუპადა: მართლაც ასეა, მაგრმ თუ კრშნა დაფარულია... ისევ ღრუბლის მაგალითი მოვიყვანოთ. ღრუბელი იგივე მზის სხივია, მაგრამ ის ფარავს მას. რა არის ღრუბელი? ის არის მზის სხივის მიერ შექმნილი, ისევე როგორც ხეები და საერთოდ ყველაფერი. სწორედ ასევე გონება არის კრშნას მიერ შექმნილი. ამ თვალსაზრისით გონება ასევე კრშნაა, თუმცა იგი დაფარულია სულით.

ქალბატონი: ელემენტი, ეს ხარისხია.

ჰაიაგრივა: ყველაფერი სულიერია, მაგრამ ჩვენ ზოგიერთ მდგომარეობაში ამის შესახებ გვავიწყდება.

შრილა პრაბჰუპადა: მატერიალური ენერგია როგორც კრშნა ამბობს არის დაქვემდებარებული ენერგია. ანუ მატერიალური ენერგია მფარავი ენერგიაა, თუმცა ის ასევე კრშნაა. სწორედ ისე როგორც პოლიციის დეპარტამენტიც მთავრობაა, თუმცა ეს არც თუ ისე მოხერხებული ადგილია როდესაც დაგაკავებენ (იცინის). თუმცა ისიც სამთავრობო განყოფილებაა. სახელმწიფოსთვის უნივერსიტეტი და პოლიციის განყოფილება თანაბრად მნიშვნელოვანია. ის ერთნაირად ზრუნავს ორივეზე, მაგრამ ჩვენთვის პოლიციის განყოფილება “ო, ეს საშინელებაა.” ვიღაცას პოლიცია აკავებს, ვიღაც კი განათლებას იღებს.

ქალბატონი: ასე გაცილებით უკეთესია.


შრილა პრაბჰუპადა: თუმცა სახელმწიფო დონეზე ორივე თანაბარი მნიშვნელობის მქონეა. ისინი ფინანსებს დებენ ყველგან, ყველა დარგში. სწორედ ასევე, მიუხედავად იმისა შენ მატერიალურ ენერგიას იყენებ, სულიერს თუ მარგინალურს ყოველი მათგანი კრშნასგან მოდის, თუმცა ისინი სხვადასხვაგვარად მოქმედებენ. ამგვარად თუ მე მარგინალური ენერგიის, ან მატერიალური ენერგიის გავლენის ქვეშ ვარ ეს ჩემი უბედურებაა. მაგრამ თუ სულიერი ენერგია მაკონტროლებს მაშინ მე ბედნიერი ვარ. მაშასადამე ბჰაგავად-გიტაში ნათქვამია რომ ისინი ვინც პოულობენ თავშესაფარს სულიერ ენერგიაში არიან მაჰატმები და მათი დამახასიათებელი ნიშანია მარტივად დაკავდნენ ერთგული სამსახურით. სწორედ ეს არის აუცილებელი.

ერთგულები: ჰარიბოოოლ!

შრილა პრაბჰუპადა: ჰარე კრშნა.

საინტერესო მონაკვეთი შრიმად-ბჰაგავატამიდან - "ვიდურას საუბარი მაიტრეასთან" (3.1.5):

ТЕКСТ 29

махат-таттвад викурванад
ахам-таттвам вйаджайата
карйа-карана-картратма
бхутендрийа-мано-майах
ваикарикас таиджасаш ча
тамасаш четй ахам тридха

махат - великого; таттват - из причинного принципа; викурванат - трансформируется; ахам - ложное эго; таттвам - категория материи; вйаджайата - проявилось; карйа - следствия; карана - причина; картри - деятель; атма - душа или источник; бхута - материальные элементы; индрийа - чувства; манах-майах - витающие в умственных сферах; ваикариках - гуна благости; таиджасах - гуна страсти; ча - и; тамасах - гуна невежества; ча - и; ити - так; ахам - ложное эго; тридха - три вида.

Махат-таттва, или великий причинный принцип, трансформируется в ложное эго, которое проявляется в трех аспектах - причины, следствия и деятеля. Все эти процессы протекают на уровне ума и в основе их лежат материальные элементы, грубые чувства и умозрительные построения. Ложное эго проявляется в трех разных качествах - благости, страсти и невежества.

КОММЕНТАРИЙ: В изначальном, духовном, состоянии бытия живое существо полностью сознает, что по своей природе является вечным слугой Господа. Все души, обладающие таким чистым сознанием, являются освобожденными и потому живут вечно, в блаженстве и знании, на планетах Вайкунтхах в духовном небе. Мате риальный мир создается не для них. Вечно освобожденным душам, которых называют нитья-муктами, нечего делать в материальном мире. Материальное творение предназначено для мятежных душ, не желающих подчиняться Верховному Господу. Их стремление к иллюзорному господству над миром носит название ложного эго. Оно проявляется в трех гунах материальной природы и существует только в уме. Те, кто находится под влиянием гуны благости, считают каждого человека Богом и потому насмехаются над чистыми преданными, которые стараются заниматься трансцендентным любовным служением Господу. Гордецы, находящиеся под влиянием гуны страсти, пытаются любыми средствами утвердить свое господство над материальной природой. Некоторые из них занимаются альтруистической деятельностью и мнят себя посланцами неба, призванными облагодетельствовать человечество, осуществляя созревшие в их умах замыслы. Они идут проторенными путями мирского альтруизма, однако в основе всех их планов лежит ложное эго. Ложное эго подобных людей порой вырастает до таких размеров, что у них возникает желание самим стать Богом. Последняя категория эгоистичных обусловленных душ - те, кто находится под влиянием гуны невежества. Такие заблудшие души принимают материальное тело за свое «я», поэтому вся их деятельность сосредоточена исключительно вокруг тела. Господь предоставляет им возможность тешиться своими порожденными ложным эго идеями, но в то же время по Своей беспредельной доброте дает им в помощь священные писания, подобные «Бхагавад-гите» и «Шримад-Бхагаватам», чтобы они могли постичь науку о Кришне и достичь истинной цели жизни. Таким образом, все материальное творение создано для живых существ, которые обусловлены ложным эго и витают на уровне ума, находясь в плену иллюзорных представлений, порожденных гунами материальной природы.

წყარო:
http://vyasa.ru/books/ShrimadBhagavatam/?id=321

ესეც ძალიან საინტერესოა (ბევრს არ მოეწონება ოღონდ)


ТЕКСТ 31

таиджасаниндрийанй эва
джнана-карма-майани ча

таиджасани - гуна страсти; индрийани - чувства; эва - безусловно; джнана - знание, эмпирическая философия; карма - кармическая деятельность; майани - главным образом; ча - также.

Чувства, вне всякого сомнения, порождены гуной страсти в соединении с ложным эго, таким образом, эмпирическое философское знание и кармическая деятельность являются прежде всего продуктами гуны страсти.

КОММЕНТАРИЙ: Основная функция ложного эго - укоренять безбожие. Деятельность человека, который забыл, что по своей природе является вечно подчиненной неотъемлемой частицей Верховной Личности Бога, и пытается обрести счастье независимо от Господа, развивается в основном в двух направлениях. Сначала он пытается добиться успеха в кармической деятельности в надежде обрести личное благополучие или чувственные удовольствия, но, потратив на эти занятия немало времени и отчаявшись найти счастье, человек начинает философствовать и приходит к выводу о том, что равен Богу. Эта ложная идея единства живого существа с Богом - последняя ловушка иллюзорной энергии, и попавшее в нее живое существо, находящееся под гипнозом ложного эго, запутывается в сетях забвения.

Лучший способ освободиться от оков ложного эго - это изжить в себе склонность к спекулятивным рассуждениям об Абсолютной Истине. Необходимо понять, что с помощью философских размышлений далекий от совершенства эгоист никогда не сможет постичь Абсолютную Истину. Постичь Абсолютную Истину - Верховную Личность Бога - способен только тот, кто со смирением и любовью слушает повествования о Нем в изложении человека, обладающего знанием и являющегося представителем двенадцати великих авторитетов, список которых приводится в «Шримад-Бхагаватам». Только такой человек может одержать верх над иллюзорной энергией Господа, никто другой, как утверждается в «Бхагавад-гите» (7.14), не в состоянии одолеть ее.

საინტერესო მონაკვეთი "ბჰაგავად-გიტას" შესავალიდან რელიგიის დანიშნულების შესახებ არა ფორმის, არამედ შინაარსის თვალსაზრისით:




მთელი ვედური ცოდნა უტყუარია და ინდუსები აღიარებენ მას, როგორც სრულყოფილსა და შეუმცდარს. მაგალითად ძროხის ნაკელი ცხოველური განავალია და თუკი ადამიანი ცხოველის განავალს შეეხება, სმრტის, ანუ ვედური დანაწესების თანახმად, უნდა განიბანოს. მაგრამ ვედურ წმინდა წერილებში ძროხის ნაკელი განმწმენდ საშუალებადაა მიჩნეული. ვინმეს შეიძლება ურთიერთსაწინააღმდეგოდ მოეჩვენოს, მაგრამ ეს განაცხადი ჭეშმარიტებად არის მიჩნეული, ვინაიდან ვედურ მტკიცებას წარმოადგენს. მართლაც, თუკი ვაღიარებთ ამას, შეცდომა არ იქნება. ბოლო ხანებში თანამედროვე მეცნიერებამ დაამტკიცა, რომ ძროხის ნაკელი ყოველი ანტისეპტიკური თვისებით ხასიათდება. ამრიგად ვედური ცოდნა სრულყოფილია, ვინაიდან ყოველგვარ ეჭვსა და შეცდომაზე მაღლა დგას. ბჰაგავად-გიტა კი მთელი ვედური ცოდნის კვინტესენციას წარმოადგენს.

ვედური ცოდნა კვლევა ძიების საკითხი არ არის. ჩვენი კვლევითი საქმიანობა არასრულყოფილია, ვინაიდან მას არასრულყოფილი გრძნობებით ვაწარმოებთ. ჩვენ უნდა მივიღოთ ჭეშმარიტი ცოდნა, რომელიც ბჰაგავად-გიტას Yთანახმად, პარამპარას (მოწაფეობრივი თანმიმდევრობის) გზით ეშვება. უნდა მივიღოთ ცოდნა იმ მოწაფეობრივი თანმიმდევრობის ჭეშმარიტი წყაროდან, რომელიც უმაღლესი სულიერი მოძღვრით, თავად უფლით იწყება და შემდეგ სულიერ მოძღვართა თანმიმდევრობას გადაეცემა. არჯუნა, მოწაფე, რომელიც უფალი შრი კრშნასგან სწავლობდა, უსიტყვოდ იღებს კრშნას ყოველ ნათქვამს. არ შეიძლება ვაღიაროთ ბჰაგავად-გიტას ნაწილი და ნაწილი – არა. ბჰაგავად-გიტა უნდა მივიღოთ ინტერპრეტაციის, ნაწილის ამოშლისა და შინაარსში თვითნებური ჩარევის გარეშე. უნდა ვაღიაროთ, რომ გიტა არის ნაწარმოები, რომელშიც ყველაზე სრულყოფილადაა წარმოდგენილი ვედური ცოდნა. იგი მიღებულია ტრანსცენდენტული წყაროებიდან და პირველი სიტყვები თავად უფალს ეკუთვნის. უფლის მიერ ნათქვამ სიტყვებს აპაურუშეია ჰქვია, რაც იმას ნიშნავს, რომ ისინი განსხვავდება ოთხი ნაკლოვანებით დაავადებული ამქვეყნიური კაცის მიერ წარმოთქმული სიტყვებისგან. ამქვეყნიური კაცი:
1) აუცილებლად უშვებს შეცდომებს,
2) მუდამ ილუზიაშია,
3) სხვისი მოტყუების მიდრეკილება აქვს და
4) შეზღუდულია არასრულყოფილი გრძნობებით.
ამ ოთხი ნაკლოვანების მქონე პიროვნება ვერ მოგვცემს სრულყოფილ ცნობებს ყოვლისმომცველ ცოდნაზე...

არსებობს მრავალი მაგალითი იმისა, თუ როგორ უნდა გამოვიყენოთ ის, რაც უფალმა გამოგვიყო. ბჰაგავად-გიტაში ეს საკითხიც განმარტებულია. თYავიდან არჯუნამ გადაწყვიტა არ მიეღო მონაწილეობა კურუკშეტრას ბრძოლაში. ეს მისი საკუთარი გადაწყვეტილება იყო. არჯუნამ უთხრა კრშნას, რომ თავის სამეფოში საკუთარი ნათესავების მოკვლის შემდეგ ბედნიერი ვერ იქნებოდა. ასეთი გადაწყვეტილება სხეულზე იყო დამყარებული, ვინაიდან საკუთარი თავი სხეული ეგონა და სხეულის ნათესავები, ანუ ექსპანსიები მიაჩნდა ძმებად, ბიძაშვილებად, ბაბუებად და ა.შ. ამიტომ სხეულის მოთხოვნილებების დაკმაყოფილება სურდა. უფალმაც ბჰაგავად-გიტა სწორედ იმიტომ მოუთხრო, რომ შეეცვალა არჯუნას შეხედულება. ბოლოს არჯუნამ გადაწყვიტა ებრძოლა უფლის ხელმძღვანელობით, როდესაც თქვა, კარიშიე ვაჩანამ ტავა: “გავაკეთებ იმას, რასაც მეტყვი.”

ამქვეყნად ადამიანები განკუთვნილნი არ არიან იმისთვის, რომ ძაღლებივითა და კატებივით იჩხუბონ. ადამიანებმა გონიერება უნდა გამოიჩინონ, რათა შეიგნონ ადამიანის სიცოცხლის მნიშვნელობა და უარი თქვან უბრალო ცხოველებივით მოქმედებაზე. კაცმა უნდა გაიგოს საკუთარი სიცოცხლის მიზანი. ამაზე მიგვითითებს მთელი ვედური ლიტერატურე, რომლის კვინტესენციაც არის ბჰაგავად-გიტა. ვედური ლიტერატურა განკუთვნილია ადამიანებისთვის და არა ცხოველებისთვის. ცხოველი მოკლავს სხვა ცხოველებს და მისი მხრიდან ეს ცოდვა არ იქნება, მაგრამ თუკი ადამიანი მოკლავს ცხოველს თავისი დაუოკებელი ენის დასაკმაყოფილებლად, პასუხიც უნდა აგოს ბუნების კანონების დარღვევისათვის. ბჰაგავად-გიტაში ნათლად არის განმარტებული, რომ ბუნების სხვადასხვა მოდუსთა შესაბამისად, არსებობს სამი სახის საქმიანობა: საქმიანობა სათნოებაში, ვნებასა და უგუნურებაში. ყველაფერი ეს გარკვევით არის აღწერილი და თუკი სწორად ვსარგებლობთ ბჰაგავად-გიტას დარიგებებით, ჩვენი არსებობა მთლიანად განიწმინდება და საბოლოოდ მივაღწევთ დანიშნულების ადგილს, რომელიც ამ მატერიალური ცის მიღმა იმყოფება.

დანიშნულების ამ ადგილს სანატანა ზეცა, მარადიული, სულიერი ზეცა ეწოდება. ჩვენ ვხედავთ, რომ მატერიალურ სამყაროში ყველაფერი წარმავალია. რაიმე ჩნდება, ერთ ხანს არსებობს, იძლევა თანაპროდუქტებს, ილევა და ქრება. ასეთია მატერიალური სამყაროს კანონი, რომელიც სხეულის, ნაყოფის ან ნებისმიერ სხვა მაგალითზე ჩანს. მაგრამ ამ წარმავალ სამყაროს მიღმა არსებობს სხვა სამყაროც, რომლის შესახებაც არ გვეძლევა ცნობები. იგი შედგება სხვა ბუნებისგან, რომელიც სანატანა, მარადიულია. მეთერთმეტე თავში ნათქვამია, რომ ჯივა სანატანა, ანუ მარადიულია და უფალიც სანატანაა. ჩვენ უფალთან ახლო ურთიერთობა გვაკავშირებს და ვინაიდან სანატანა-დჰამა, ანუ ზეცა, უზენაესი სანატანა პიროვნება და სანატანა ცოცხალი არსებები თვისობრივად ერთნი ვართ, ბჰაგავად-გიტას მიზანიც ამაში მდგომარეობს, რომ განაახლოს ჩვენი სანატანა საქმიანობა, ანუ სანატანა-დჰარმა, რომელიც ყოველი ცოცხალი არსების მარადიულ საქმიანობას წარმოადგენს. ჩვენ დროებით ათასგვარი საქმიანობით ვართ დაკავებული, მაგრამ ჩვენი ყოველი საქმიანობა განიწმინდება, როდესაც თავს მივანებებთ ამ დროებით საქმიანობაებს და ხელს მოვკიდებთ საქმიანობას, რომელიც უზენაესმა უფალმა დაგვიწესა. ამას ეწოდება ჩვენი წმინდა სიცოცხლე.

უზენაესი უფალიც და მისი ტრანსცენდენტული სავანეც სანატანა არიან, ისევე როგორც ცოცხალი არსებები, და სანატანა სავანეში უზენაეს უფალსა და ცოცხალ არსებებს შორის ურთიერთობის მიღწევა ადამიანის სიცოცხლის სრულქმნას წარმოადგენს. უფალი უაღრესად კეთილია ცოცხალი არსებების მიმართ, ვინაიდან ისინი მისი შვილები არიან. უფალი აცხადებს ბჰაგავად-გიტაში, სარვა-იონიშუ... აჰამ ბიჯაპრადაჰ პიტა: „მე ვარ მამა ყოვლისა.“ ცხადია, არსებობს სხვადასხვა სახეობის ცოცხალი არსებები მათი კარმის შესაბამისად, მაგრამ უფალი აქ აცხადებს, რომ იგი ყოველი მათგანის მამაა. ამიტომ უფალი ეშვება, რათა გამოასწოროს დაცემული, განპირობებული სულები, მარადიულ სანატანა ზეცაში დასაბრუნებლად მოუხმოს, რათა სანატანა ცოცხალმა არსებებმა აღიდგინონ თავიანთი სანატანა მდგომარეობა უფალკთან მარადიულ ურთიერთობაში. უფალი თავად მოდის სხვადასხვა ინკარნაციის სახით, ან თავის სანდო მსახურებს შვილების, თანამგზავრების ან აჩარიების სახით აგზავნის განპირობებული სულების გამოსასწორებლად.

ამიტომ სანატანა-დჰარმა რაიმე სექტანტურ რელიგიურ პროცესს არ წარმოადგენს. იგი მარადიულ ცოცხალ არსებათა მარადიული დანიშნულებაა მარადიულ უზენაეს უფალთან ურთიერთობაში. როგორც ითქვა, სანატანა-დჰარმა ცოცხალი არსების მარადიულ საქმიანობებს ეხება. შრიპადა რამანუჯაჩარიამ განმარტა, რომ სიტყვა სანატანა ნიშნავს იმას, რასაც „არა აქვს დასაწყისი ან დასასრული“, ამიტომ როდესაც სანატანა დჰარმაზე ვსაუბრობთ, შრიპადა რამანუჯაჩარიას ავტორიტეტზე დაყრდნობით თავისთავად უნდა ვიგულისხმოთ, რომ მას არც დასაწყისი აქვს და არც დასასრული.

ინგლისური სიტყვა რელიგია რამდენადმე განსხვავდება სანატანა-დჰარმისგან. რელიგია რწმენის იდეას გამოხატავს, რწმენა კი შწეიძლება შეიცვალოს. ადამიანს შეიძლება სწამდეს გარკვეული პროცესისა, შემდეგ რწმენა შეიცვალოს და სხვა რწმენა აღიაროს, მაგრამ სანატანა დჰარმა ნიშნავს იმ საქმიანობას, რომლის შეცვლაც შეუძლებელია. მაგალითად წყალს ვერ წავართმევთ თხევადობას, ვერც ცეცხლს ჩამოვაშორებთ სითბოს. მსგავსად ამისა, შეუძლებელია მარადიული ცოცხალი არსებებისაგან მისი მარადიული დანიშნულების ჩამოშორება. სანატანა მარად განუყოფელია ცოცხალი არსებისგან, ამიტომ როდესაც სანატანა დჰარმაზე ვსაუბრობთ, შრიპადა რამანუჯაჩარიას ავტორიტეტზე დაყრდნობით, თავისთავად უნდა ვიგულისხმოთ, რომ მას არც დასაწყისი აქვს და არც დასასრული. ის, რასაც არც დასაწყისი აქვს და არც დასასრული, არ უნდა იყოს სექტანტური, ვინაიდან შეუძლებელია მისი რაიმე საზღვრებით შეზღუდვა. მათ, ვინც გარკვეულ სექტანტურ სარწმუნოებებს მიეკუთვნებიან, შეიძლება სანატანა-დჰარმაც სექტანტური ეჩვენოთ, მაგრამ თუკი ამ საკითხს ჩავუღრმავდებით და თანამედროვე მეცნიერების შუქზე განვიხილავთ, დავინახავთ, რომ სანატანა-დჰარმა სამყაროს ყოველი ადამიანის მოვალეობაა, და არა მარტო ყოველი ადამიანისა, არამედ სამყაროს ყოველი ცოცხალი არსებისაც.

არა-სანატანა რელიგიურ სარწმუნოებას შეიძლება კაცობრიობის ისტორიის მატიანეში საწყისი გააჩნდეს, მაგრამ არ არსებობს სანატანა-დჰარმის ისტორიული საწყისი, ვინაიდან იგი მუდამ თან ახლავს ცოცხალ არსსებას. რაც შეეხება ცოცხალ არსებებს, ავტორიტეტულ შასტრებში ნათქვამია, რომ მათ არც დაბადების და არც სიკვდილის თარიღი არ გააჩნიათ. გიტაში ნათქვამია, რომ ცოცხალი არსება არასოდეს იბადება და არასოდეს კვდება. მარადიულია და ურღვევი და ცოცხლობს წარმავალი მატერიალური სხეულის მოსპობის შემდეგაც. სანატანა-დჰარმას ცნების დამოწმებით, სანსკრიტული სიტყვის ფუძის მნიშვნელობიდან ვცადოთ რელიგიის ცნების გაგება. დჰარმა ნიშნავს იმას, რაც მარადიულად ახლავს რაიმე გარკვეულ საგანს. ჩვენ დავასკვენით, რომ ცეცხლს სინათლე და სითბო ახლავს თან. სითბოსა და სინათლის გარეშე მას მნიშვნელობა ეკარგება. სწორედ ასევე, უნდა აღმოვაჩინოთ ცოცხალი არსების ძირითადი ნაწილი, რომელიც მისი მუდმივი თანამგზავრია. ეს მუდმივი თანამგზავრია მისი მარადიული თვისება, რომელიც მისი მარადიული რელიგია გახლავთ.

როდესაც სანატანა გოსვამიმ შრი ჩაიტანია მაჰაპრაბჰუს ჰკითხა ყოველი ცოცხალი არსების სვარუპას შესახებ, უფალმა უპასუხა, რომ ცოცხალი არსების სვარუპა, ანუ კონსტიტუციური მდგომარეობა არის ღმრთეების უზენაესი პიროვნების მსახურება. თუკი უფალ ჩაიტანიას ამ ნათქვამს გავაანალიზებთ, მივხვდებით, რომ ყოველი ცოცხალი არსება მუდამ მრავალნაირად ემსახურება სხვა ცოცხალ არსებებს. ერთი ცოცხალი არსება დანარჩენ ცოცხალ არსებებს მრავალნაირად ემსახურება. სწორედ ეს ანიჭებს მას სიცოცხლით ტკბობას. დაბალი ცხოველები ისევე ემსახურებიან ადამიანებს, როგორც მსახურები – ბატონს. ერთი ერთ ბატონს ემსახურება, ეს უკანასკნელი სხვა ბატონს, რომელიც თავის მხრივ კიდევ სხვა ბატონის მსახურია და ა.შ. ამრიგად, ვხედავთ, რომ მეგობარი ემსახურება მეგობარს, დედა-შვილს, ცოლი-ქმარს, ქმარი-ცოლს და ა.შ. თუკი ასეთ კვლევას გავაგრძელებთ, ვნახავთ, რომ ცოცხალ არსებათა საზოგადოებაში არ არსებობს გამონაკლისი, რომ ვინმე სხვას არ ემსახურებოდეს. პოლიტიკური მოღვაწე აცნობს ხალხს თავის მანიფესტს, რათა დაარწმუნოს რაოდენ დიდი მსახურია. ამიტომაც ამომრჩევლები თავიანთ ძვირფას ხმებს აძლევენ, რადგან თვლიან, რომ იგი ფასდაუდებელ სამსახურს გაუწევს საზოგადოებას. მარადიული ცოცხალი არსების ამ მარადიული უნარის გამო, გამყიდველი ემსახურება მყიდველს, მუშა – კაპიტალისტს, კაპიტალისტი – ოჯახს და ოჯახი კი – სახელმწიფოს. ამრიგად ვხედავთ, რომ არც ერთი ცოცხალი არსება არ არის სხვა ცოცხალი არსებების სამსახურისგან თავისუფალი. ამიტომაც დარწმუნებით შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ეს სამსახური ცოცხალი არსების მარადიული თანამგზავრია და რომ მსახურება ცოცხალი არსების მარადიულ მოვალეობას წარმოადგენს.

მიუხედავად ამისა კონკრეტული დროისა და ვითარების გამო, ადამიანი გარკვეული სარწმუნოების მიმდევრად აღიარებს თავს, ამიტომ წარმოგვიდგება ინდუსად, მუსულმანად, ქრისტიანად, ბუდისტად ან სხვა რელიგიისა თუ სექტის წარმომადგენლად. ასეთი დასახელებები არა-სანატანა-დჰარმაა. ინდუსმა შეიძლება სარწმუნოება გამოიცვალოს და მუსულმანი გახდეს, ან მუსულმანმა შეიცვალოს სარწმუნოება და გახდეს ინდუსი, ან ქრისტიანმა იცვალოს სარწმუნოება და ა.შ. მაგრამ რელიგიური სარწმუნოების შეცვლა ვერც ერთ შემთხვევაში ვერ ახდენს გავლენას სხვების მსახურების მარადიულ მოვალეობაზე. ინდუსი, მუსულმანი თუ ქრისტიანი ნებისმიერ შემთხვევაში ვიღაცის მსახურია. ამრიგად გარკვეული სახის სარწმუნოების აღიარება სანატანა-დჰარმის აღიარებას არ გულისხმობს. სანატანა-დჰარმა მსახურებას ნიშნავს.

ფაქტიურად ჩვენ უზენაეს უფალთან სამსახური გვაკავშირებს. უზენაესი უფალი უმაღლესი განმცხრომელია, ჩვენ კი, ცოცხალი არსებები, მისი მსახურები ვართ. ჩვენ მისი სიამოვნებისთვის ვართ შექმნილი და თუკი მონაწილეობას მივიღებთ ღმრთეების უზენაეს პიროვნებასთან მარადიულ სიამოვნებაში, ბედნიერები ვიქნებით. სხვაგვარად ბედნიერებას ვერ მივაღწევთ. დამოუკიდებლად ბედნიერება შეუძლებელია, ისევე, როგორც სხეულის ვერც ერთი ნაწილი ვერ იქნება ბედნიერი კუჭთან თანამშრომლობის გარეშე. ცოცხალი არსება ვერ გახდება ბედნიერი, თუკი ტრანსცენდენტულ სასიყვარულო სამსახურს არ მიუზღავს უზენაეს უფალს.

საინტერესო მონაკვეთი "ბჰაგავად-გიტას" შესავალიდან რელიგიის დანიშნულების შესახებ არა ფორმის, არამედ შინაარსის თვალსაზრისით:




მთელი ვედური ცოდნა უტყუარია და ინდუსები აღიარებენ მას, როგორც სრულყოფილსა და შეუმცდარს. მაგალითად ძროხის ნაკელი ცხოველური განავალია და თუკი ადამიანი ცხოველის განავალს შეეხება, სმრტის, ანუ ვედური დანაწესების თანახმად, უნდა განიბანოს. მაგრამ ვედურ წმინდა წერილებში ძროხის ნაკელი განმწმენდ საშუალებადაა მიჩნეული. ვინმეს შეიძლება ურთიერთსაწინააღმდეგოდ მოეჩვენოს, მაგრამ ეს განაცხადი ჭეშმარიტებად არის მიჩნეული, ვინაიდან ვედურ მტკიცებას წარმოადგენს. მართლაც, თუკი ვაღიარებთ ამას, შეცდომა არ იქნება. ბოლო ხანებში თანამედროვე მეცნიერებამ დაამტ�%8

შრილა პრაბჰუპადას ლექციის აუდიო-ჩანაწერი:


Трансцендентное телевидение
Лекция Сиэтл
18-10-68

http://allshares.ge/download.php?id=2861189112