მშვიდობიანი მეომრის გზა, დენ მილმენი Options

[Atm@n]

დენ მილმენის წიგნები რუსულ ენაზე:

http://www.koob.ru/millman_dan/


მისი პირველი წიგნის მიხედვით გადაღებული მხატვრული ფილმი:



http://myhit.ge/index.php?FID=1&id=5812

და სიურპრიზი რუსულთან მწყრალად მყოფ ფორუმელებს! გთავაზობთ მისი პირველი წიგნის თარგმანს ქართულ ენაზე. ნელა ვთარგმნი და თანდათანობით დავამატებ...

[Atm@n]

სადგურზე ფორდ რანჩერო ვეგონი შემოვიდა. სოკრატემ მანქანას შემოუარა და მძღოლთან მივიდა. ამასობაში ბენზინ-გასამართი პისტოლეტი ავიღე და ავზში ჩავდე. აღფრთოვანებულმა განმანათლებლური დარიგებისგან იმის შესახებ, თუ როგორ უნდა ვმართო ემოციები, ავტომობილის სახურავის ზემოდან დავიყვირე: «სოკ, მითხარი რა გავაკეთო და გამიშვი. ამ საძაგელ ჩვევებს ნაკუწებად ვაქცევ!» შემდეგ მგზავრებს შევხედე – სამი შოკირებული მონაზონი. დაბნეულმა და გაწითლებულმა ფანჯრების წმენდა დავიწყე. სოკრატემ სახეზე ხელისგულები მიიფარა.

მას შემდეგ, რაც ჩემდა საბედნიეროდ რანჩერო წავიდა, სადგურზე სხვა მნახველი შემოვიდა. ეს იყო ქერა მამაკაცი, ხვეული წვერით. ის მანქანიდან გადმოხტა და დათვივით ძლიერად გადაეხვია სოკრატეს. «მიხარია შენი ნახვა, ჟოზეფ», – თქვა სოკრატემ.

«მეც ასევე…, სოკრატე, ასე არაა?» – თქვა და ფართოდ გამიღიმა.

«ჟოზეფ, ამ ახალგაზრდა ავტომატ-კითხვარს „დენი“ ჰქვია. დააჭირე ღილაკს და მორიგ კიტხვას დაგისვამს. უბრალოდ შეუცვლელია, როცა არავინ მყავს დამლაპარაკებელი».

ჟოზეფმა ხელი ჩამომართვა: «ძალიან კეთილი ხომ არ გახდა ჩვენი მოხუცი, სეიბერის ჟამს?» – მკითხა მან და მომხიბვლელად გაიღიმა.

მანამ, სანამ დავარწმუნებდი, რომ სოკრატე ისე მხეცივით მექცეოდა, როგორც არასოდეს ადრე, «მოხუცმა» შემაწყვეტინა: «დიახ, მართლაც გავზარმაცდი. დენს იმდენი არ მოხვედრია ჩემგან, რამდენიც შენ».

«აჰა, მესმის», – წარმოთქვა ჟოზეფმა და სახის სერიოზული გამომეტყველება შეინარჩუნა, – «არავითარი გარბენა 100 მილზე? ჯერ არ გიმუშავიათ გავარვარებული ნახშირით?»

«ასეთი რამ ჯერ არც მიხსენებია. ჩვენ მხოლოდ ვაპირებთ, რომ ანა-ბანათი დავიწყოთ, მაგალითად როგორ უნდა ჭამო, როგორ უნდა იარო და როგორ უნდა ისუნთქო».

ჟოზეფმა მხიარულად გაიცინა; აღმოვაჩინე, რომ მეც მასთან ერთად ვიცინოდი. «რაც შეეხება საჭმელს», – თქვა მან, – «მოდი ამ დილით ჩემთან, კაფეში შემოიარეთ. ჩემი პირადი სტუმრები იქნებით, და საუზმედ რაიმე განსაკუთრებულს მოვამზადებ».

ვერც მოვასწარი მეთქვა რაღაც ამდაგვარი: «ძალიან გამიხარდებოდა, მაგრამ...», მაგრამ მაშინვე სოკრატე ჩაერია და თქვა: «სიამოვნებით! ჩემი ცვლა ნახევარ საათში სრულდება და მაშინვე შენთან გამოვივლით».

«ძალიან კარგი. მაშინ შევხვდებით». სოკს ხუთ დოლარიანი ბანკნოტი მიაწოდა და წავიდა.

მე ჟოზეფის შესახებ დავინტერესდი: «ის ისეთივე მეომარია, როგორიც შენ, სოკ?»

«ისეთი მეომარი, როგორიც მე, მეტი არ არსებობს» – მიპასუხა სიცილით, – «და არც არავის მოუნდებოდა ასეთად გახდომა. ყოველ მამაკაცს და ქალს მხოლოდ მისთვის დამახასიათებელი თვისებები აქვს. მაგალითად შენ რაღაცას მიაღწიე გიმნასტიკაში, ჟოზეფი კი კერძებს ამზადებს სრულყოფილად».

«ანუ როგორც შენ ამბობ კარგად წვავს ან ხარშავს?»

«მთლად ეგრეც არაა. ჟოზეფი არ აცხელებს პროდუქტებს ზედმეტად - ეს ანადგურებს მათში ბუნებრივ კომპონენტებს, რომლებიც საჭიროა საჭმლის სრული ათვისებისათვის. ის ამზადებს ბუნებრივ კერძებს ისე, რომ თუ ერთხელ იგემებ მის კულინარიულ ხელოვნებას, უკვე ვეღარ მიეკარები სწრაფი კვების ობიექტების მენიუს».

«რა არის ასეთი განსაკუთრებული მის კერძებში?»

«მხოლოდ ორი რამ, ორივე პრაქტიკულად უხილავი. პირველ რიგში, ის სრულ ყურადღებას უთმობს მზადების პროცესს. მეორეც - სიყვარული - ეს მისი კერძების მთავარი ინგრედიენტია. მისი შეგრძნება ჭამის შემდეგ დიდი ხნის განმავლობაში შეგიძლია».

სოკის შემცვლელიც გამოჩნდა – მოზარდი, რომელიც ჩუმად მოგვესალმა. ჩვენ ქალაქის სამხრეთისკენ გავემართეთ. ჩემი კოჭლი სიარული უკვე საშუალებას მაძლევდა, რომ სოკის დიდ ნაბიჯებს დავწეოდი.

გამხმარი ფოთლები ჩვენს ფეხებქვეშ ხრაშუნობდნენ. უნდა ავღნიშნო, რომ ქალაქის არქიტექტურული სტილი სხვადასხვა სტილების აღუწერელ ნაზავს წარმოადგენდა: ვიქტორიანულიდან და ესპანურ კოლონიალურიდან ახალ-შვეიცარიულ ფანკამდე და უსახურ ყუთებისმაგვარ შენობებამდე. აქ ცხოვრობდა უმეტესობა 30 000 სტუდენტიდან.

სიარულის დროს საუბარი განვაგრძეთ. სოკრატემ დაიწყო: «დენ, იმისათვის, რომ საკუთარი ჭკუის ბურუსს გასცდე და ჭიშკარი იპოვნო, ენერგიის აღუწერელი რაოდენობა დაგჭირდება. ამგვარად, განწმენდა და აღდგენითი პრაქტიკები - ეს საფუძველია».

«კარგად ვერ გავიგე».

«ჩვენ დავიწყებთ შენს გაწმენდას: ნაწილებად დაგშლი და ისევ აგაწყობ».

«ჰოდა თავიდანვე გეთქვა ასე!» – ვთქვი მე.

«შენ მოგიწევს თავიდან აითვისო ადამიანის ორგანიზმის ყველა ფუნქცია - მოძრაობა, ძილი, სუნთქვა, აზროვნება, შეგრძნება და... კვება. ადამიანის ქმედებებიდან - კვებაა ყველაზე მთავარი, რომელიც სტაბილიზაციას პირველ რიგში ექვემდებარება».

«ერთი წუთით, სოკრატე. საკვები ჩემთვის - არაა პრობლემა. მე კარგი აღნაგობა მაქვს, და საკმაოდ კარგად ვგრძნობ თავს. ამას ადასტურებენ ჩემი გიმნასტიკის ვარჯიშებიც. საკმარისი ენერგია მაქვს. როგორ შეუძლიათ უმნიშვნელო ცვლილებებს ჩემს დიეტაში - საფუძვლიანი ზეგავლენა მოახდინონ?»

«შენი დღევანდელი დიეტა,» – თქვა მან და მაღლა, ხეებისკენ აიხედა, სადაც ფოთლებს შორის მზის სხივები ანათებდნენ, – «გაძლევს ენერგიის „ნორმალურ“ რაოდენობას, მაგრამ ბევრი რამ, რასაც ჭამ, არამდგრადს გხდის, გავლენას ახდენს შენი განწყობის ცვლილებებზე, ამცირებს შენი გაცნობიერებულობის დონეს და ხეს უშლის შენს სხეულს, რომ ოპტიმალური სიცოცხლისუნარიანობის ფუნქცია შეინარჩუნოს. შენი არეული კვების სტილი ვლინდება ტოქსიკურ ნარჩენებში, რომლებიც შენს სიცოცხლეს ამცირებენ ამის პირდაპირი გაგებით. შენი მენტალური და ემოციური პრობლემების უმეტესობა შეიძლება გადაწყვეტილ იქნეს უბრალოდ სწორი კვებისადმი ყურადღებით».

«როგორ უნდა იმოქმედოს ჩემი დიეტის ცვლილებამ ჩემს ენერგიაზე?» – ვკითხე მე, – «იმის თქმა მინდა, რომ მე კალორიების გარკვეულ რაოდენობას ვღებულობ, და სწორედ ისინი წარმოადგენენ იმ ენერგიას, რომელსაც ვითვისებ».

«ეს ტრადიციული შეხედულებაა, მაგრამ ის ზედაპირულია. მეომარი ანგარიშს უნდა უწევდეს საკუთარ თავს იმაში, რომ არსებობს უფრო ნატიფი ზეგავლენები. ჩვენი მთავარი წყარო ამ სისტემაში», – თქვა მან და ხელის ჟესტით მზის სისტემა გამოსახა, – «ეს მზეა. მთლიანობაში ადამიანური არსებას, ამ შემთხვევაშ კი შენ, ევოლუციის ამ ეტაპზე არ განუვითარებია უნარი - უშუალოდ მიიღოს და გამოიყენოს მზის ენერგია; შენ არ შეგიზლია მზის სინათლით კვება, მხოლოდ ირიბად, გარკვეული სახით შეგიძლია ეს. როცა ადამიანი ამ უნარს განივითარებს, საჭმლის მომნელებელი ორგანოები თითქმის გაქრება და საფაღარათო საშუალებების მწარმოებელი კომპანიები გაკოტრდებიან. ახლა კი, საჭმელი - ეს მზის სინათლის დაგროვილი ენერგიის ის ფორმაა, რომელიც შენ გჭირდება.»

«სწორი დიეტა საშუალებას გაძლევს, რომ საუკეთესო სახით გამოიყენო მზის ენერგია. მისგან გამონთავისუფლებული ენერგია გახსნის შენი გრძნობის ორგანოებს, გაზრდის შენს გაცნობიერებულობას და შენი კონცენტრაციის უნარს მჭრელ მახვილად აქცევს».

«ყველაფერი ეს მოხდება, თუ მე უბრალოდ „პონჩიკებს“ ამოვიღებ მენიუდან?»

«დიახ, „პონჩიკებს“ და კიდევ რამდენიმე სხვა საკვებ „შეუსაბამობას“».

«ერთმა გიმნასტმა, იაპონელმა, ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონმა თქვა ერთხელ, რომ ანგარიშში გვეთვლება არა ცუდი ჩვევები, არამედ კარგი».

«ეს ნიშნავს, რომ შენი კარგი ჩვევები იმდენად უნდა გაძლიერდეს, რომ მათ დაშალონ (გააუქმონ) არც თუ ისე კარგები». სოკრატემ მცირე კაფეზე მიმითითა ეშბის გვერდით. უამრავჯერ გამივლია აქ, ისე რომ ეს კაფე არც შემიმჩნევია.

«ამგვარად, სოკრატე, შენ გჯერა ბუნებრივი კვების?» – ვკითხე მას შემდეგ, რაც ქუჩა გადავკვეთეთ.

«საქმე რწმენაში კი არა, კეთებაშია. შემიძლია აი ეს გითხრა: მე ვჭამ მხოლოდ იმას, რაც სასარგებლოა და ზუსტად იმდენს, რამდენიც აუცილებელია. იმისთვის, რომ ღირსეულად დააფასო ის, რასაც ბუნებრივ კვებას ეძახი, მოგიწევს „გააშალაშინო“ შენი ინსტინქტები და ბუნებრივი ადამიანი გახდე».

«ძალიან ასკეტურად ჟღერს. შენ რა, იშვიათად მაინც არ აძლევ საკუთარ თავს ნაყინის ჭამის უფლებას?»

«ჩემი რაციონი შესაძლოა თავიდან სპარტანულად მოგეჩვენოს, იმ ზედმეტ რაღაცეებთან შედარებით, რასაც შენ „ზომიერ კვებას“ ეძახი, მაგრამ კვების სტილი უკვე თავისთავად სავსეა სიამოვნებით, იმიტომ რომ ჩემს თავში განვავითარე უნარი - დავტკბე უბრალო საკვებით. შენც ისწავლი ამას».