პრომეთე ბაფომეტი და მაჰავატარ ბაბაჯი და მისი კრია იოგა Options

[starscream]

გამარჯობათ მოკლედ ძალიან დაინტერესებული ვარ მაჰავატარ ბაბაჯის კრია იოგათი მოკლედ არამარტო კრია იოგაში ასევე ლამის ყველა იოგაში არის სულიერი თვალი, აჯნა ჩაკრა, ქრისტეს ცნობიერება რომელიც 5 ქიმიანი ვარსკვლავითაა აღნიშნული რომელიც ჩანს მესამე თვალტან მედიტაციის დროს და მასში უნდა შეხვიდე. ასევე ნუ კუნდალინიც ყველამ იცის ეხლა ავიღოთ ბაფომეტი ყველა ის სიმბოლო აქვს რაც იოგაში არის მოცემული კუნდალინის "კადუცეი" სულიერი თვალის სიმბოლო ეს 5 ქიმიანი ვარსკვლავი რქებიც და ცეცხლი სახსარა ჩაკრაზე პრომეთეს ჩირაღდანი ვერ გავიგე რა ხდება ოპელი?? საქმე ისაა კიდე ვიფიქირდები რამეს სხვას მაგრამ რო დავაკვირდეთ ვინაა მაჰავატარ ბაბაჯი? უკვდავი იოგი რომელსაც არც დასაბამი აქვს არც დასაწყისი უკვდავია და აძლევს კრია იოგას ლაჰირი მაჰასაიას ის თავისი არსით პრომეთეა რომელიც ჰიმალაის მთაზე ცხოვრობს კრია იოგა კი საკმაოდ ერთ ერთი ყველაზე ძლიერი იოგაა ლაჰირის მაჰასაის ცოლშვილი ყავდა და 2 ბატალიონი ბავშვევბი და ბევრი ისეთი რამის გაკეთება შეეძლო რასაც ბერებიც ვერ აკეტებდნენ. ხოდა მაინტერესებს თქვენი მოსაზრებები ამ ყველაფერზე.

[brevalo]

starscream

თეოსოფიაში ზუსტად ვიცი რო შტაინერმა შემოიღო აჰრიმანი და ლუიციფერი და იოგა და ნიუ ეიჯი რასაც განეკუთხნება ლუიციფერანულია ანუ აქ ასეთი თეორიიაა რო აჰრიმანი ძველი კლასიკუი ვარიანტია სატანის აი ხალხის დაღუპვა რო უნდა და ლუიციფერი პირიქით გაჩქარებს და ჩქარა გიხსნის ცოდნას რო ცოდნით დაიღუპო და მაგიტო ამბობს შტაინერი რო იოგას თავი უნდა დაანებო იოგა მოძველდა და ანთროპოსოფიას გაჰყვე და მიგიყვანს ღმერთის შეცნობამდე და ქრისტეს ცნობიერებამდე. საინტერესოა.

Merlin

იოგას რაც შეეხება, იმის მიზეზი, რომ ანთროპოსოფიაში არ არის მიზანშეწონილი აღმოსავლური სულიერება და პრაქტიკები, არის ის მარტივი ჭეშმარიტება, რომ კაცობრიობა ევოლუციონირებს, და ინდოეთის შემდეგ ძალიან, ძალიან შორს ვიმყოფებით ახლა წასულები. შესაბამისად დღევანდელი ადამიანი თუ ათასობით წლების წინანდელი ადამიანისათვის გათვლილ სწავლასა და პრაქტიკებს გაყვება, უბრალოდ ჩამორჩება ევოლუციას. სულიერი განვითარება მომავლისკენ სვლას ნიშნავს და არა წარსულისკენ შეტრიალებას. ინდური წარმოშობის პრაქტიკები ხშირად იმაზეა გათვლილი, რომ პირიქით სხეულში ჩაიყვანოს ადამიანი უფრო ღრმად. იმიტომ რომ მაშინ როცა ეს პრაქტიკები წარმოიშვა, პირიქით სხეულში ჩასვლა და მატერიის ათვისება იყო ამოცანა. ხოდა რა მოხდება თუ დღევანდელ, ისედაც ფსკერამდე სხეულში ჩასული ადამიანი კიდევ ისეთი პრაქტიკების კეთებას დაამატებს ზემოდან, რომელთაც მატერიაში ჩაყავს კიდევ უფრო მეტად? (აქვე ხაზს გავუსვამ, რომ ყველა ინდური წარმოშობის პრაქტიკაზე არ მაქვს ლაპარაკი).

ორივე იუზერს გეკითხებით. ეს საკითხი დიდი ხანია მაინტერესებს და ჯერ კიდევ ვერ გავრკვეულვარ: თუ ადამიანის ცნობიერება, მისი ცნობიერების სტრუქტურა, ჩაკრალური სტრუქტურა, ნატიფი სხეულების აგებულება ძველინდურ პერიოდში და ახლა, დღეს, ერთი და იგივეა (ანუ ეს სტრუქტურა არ შეცვლილა), მაშინ კონკრეტულად რა სახის ევოლუცია განიცადა ადამიანმა ისეთი, რომ ის ძველინდური პრაქტიკები დღეს გამოუსადეგარი ან მავნეა, ხოლო ანთროპოსოფიის პრაქტიკები და ზოგადად ანთროპოსიფიური გზა ჯანსაღი?
რა იგულისხმება იმაში, რომ ძველინდური გზა ზემოდან ქვემოთაა, ხოლო ანთროპოსოფიის გზა ქვემოდან ზემოთ?
და კიდევ ერთი: დღეს ადამიანი ძველინდური ტრადიციით (მაგალითად, რამანა მაჰარშის მეთოდით) ვერ შეძლებს სამადჰის მდგომარეობის მიღწევას?

თუ შეიძლება კონკრეტული პასუხი რომ გამცეთ

დიდი მადლობა წინასწარ.