შიში შეიქმს სიყვარულსა, ვეფხისტყაოსანი სტროფი 1054 |
შიში შეიქმს სიყვარულსა, ვეფხისტყაოსანი სტროფი 1054 |
Dec 28 2018, 08:30 AM
Post
#1
|
|
YELLOW soul Group: Members Posts: 848 Joined: 24-May 15 From: Georgia, Tbilisi Member No.: 7,411 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
შოთა რუთაველი წერს:
"კარგად იტყვის მოციქული: 'შიში შექიმს სიყვარულსა'". ჩემი აზრით, შიშ შექიმს სიყვარულსა, არის აბსოლუტური ნონსენსი. ჯერ ერთი, რომელი მოციქული ამბობს ამას? თუ ვინმემ იცით, დასერჩეთ და დააციტირეთ სახარება, მაგრამ ამას თავი გავანებოთ, ვთქვათ თქვა, მაგრამ იდოტობა რომაა რა ვუყოთ? ეს არის ადამიანური გრძნობადი აღქმების, ანუ ცნობიერების მონისტური ფილოსოფიის მიმართულებით განვითარების უსუსური მცდელობა. აქ, ორი დამოუკიდებელი ფენომენი, შიში და სიყვარული, შერწყმულია და მეტიც, თუ ფუნდამენტალიზმის ჭრილში განვიხილავთ, პირველი, გვევლინებამ მეორის ფუნდამენტალურ დონედ. ჩემი აზრით, სიყვარული, უანგაროა და ჰგავს მზეს, რომელიც ანათებს. შიში გავს ქაოსს და წყლის ერთ-ერთ აგრეგატულ მდგომარეობას, მყარს, როდესაც წყალი იყინება. შიში, ბევრნაირია, მაგრამ ყველა შიშ შიშია. ამ ლოგიკით, შიში, არის ხე, რომლის ერთი ტოტი, მოზრდილი ტოტი, სიყვარულია. ეს აბსურდია, ეს იდიოტობაა. რას ფიქრობთ თქვენ? მეთანხმებით, თუ არ მეთანხმებით? 'შიში, შეიქმს შიშს' მაქსიმუმ, რაც შიშს შეუძლია შექნას, სტოქჰოლმის სინდრომია. ის რომ, შიშ შეიქმს სიყვარულს, იმდენად უკიდეგანო იდიოტობაა, რომ ბიბლიასაც კი ეწინააღმდეგება, ანუ იმას, საიდანაც თვითონ ამოიზარდა როგორც იდეა. ბიბლიაში წერია, რომ ყველაფერი შეიქმნა ტავთავისი გვარისდა მიხედვით და თავთავისი თესლისდამიხედვით. ჰოდა, მაშინ რა საჭირო იყო ორი სათაური? თუ სიყვარულსაც შიში შეიქმს, რა ჯანდაბად გვინდოდა ორი სათაური? უვიცობა, უგუნურება და დისკრიმინაცია. აი რა არის ეს წინადადება. -------------------- მე ვარ ტატო ჩხენკელი
|
|
|
Jan 8 2019, 12:26 AM
Post
#2
|
|
YELLOW soul Group: Members Posts: 848 Joined: 24-May 15 From: Georgia, Tbilisi Member No.: 7,411 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
ano
ამ კონტექსტში როგორც სკოლის პროგრამიდან მახსოვს სახელმწიფოებრივი მართვა იგულისხმებოდა არ ვიცი რა პროგრამიდან გახსოვს, მაგრამ მითითებული მაქვს კონკრეტული წყარო: შოთა რუსთაველის ვეფხისტყაოსანი, მემგონი ვეფხისტყაოსანი ერთია და კონკრეტულად 1045 სტროფიც ერთია, იქ კი მსგავსი არაფერია. არავითარი მართვა და სახელმწიფო არ ამართლებს ამ გამონათქვამს. თანაც რომელმა მოციქულმა თქვა მაინტერესებს და რა კონტექსტში. აღმაშფოთებელია სიყვარულის ასეთი პოსტულირება. ვღებულობთ აბსოლუტურად ამორფულ იდეას, ვერ გაიგებს თავს და ბოლოს. აღრევა, ქაოსი და დისონანსი, დესტრუქცია და ძალადობა. მხოლოდ ეს არის ამ წინადადების შინაარსი, ჩემი აზრით სხვა ყველა შინაარსის ამოკითხვა, უბრალოდ თავის მოტყუება, უტრირება და დემაგოგია იქნებოდა. ეს იგივეა მაკრატელი მოგცენ და როგორც მოგეპრიანება ისე ჭრა და კერო; ასეთ შემთხვევაში აბსოლუტურად ყველა იდეა და მნიშვნელობა, სემანტიკა და სემიოტიკა, კარგავს აზრს. -------------------- მე ვარ ტატო ჩხენკელი
|
|
|
Lo-Fi Version | Time is now: 24th June 2024 - 08:48 AM |