ბჰაგავადგიტა, ქარათულად Options

[tikoroma]

http://files.ge/file/450875/bhagavadatgita-doc.html

ქართულ ენაზე ბჰაგავადატგიტა...

(მგონი სწორად ავტვირთე)

[Atman]

თავი მეხუთე
კარმა იოგა – მოქმედება კრშნას ცნობიერებაში

1. არჯუნამ თქვა: ო კრშნა, ჯერ შრომაზე უარის თქმას მეუბნები, შემდეგ კი კვლავ ერთგულებით შრომას მირჩევ. გთხოვ გამარკვიე, რომელია ამ ორთაგან უფრო სასიკეთო?
2. ღმრთეების პიროვნებამ უპასუხა: შრომისაგან განდგომაცა და ერთგულებით შრომაც კარგია განთავისუფლებისთვის. მაგრამ ამ ორიდან ერთგულ სამსახურში შრომა ჯობია შრომისგან განდგომას.
3. ის, ვისაც არც სძულს საკუთარი საქმიანობების შედეგები და არც შენატრის მათ, მუდამ განდეგილად არის ცნობილი. ასეთი პიროვნება, თავისუფალი ყოველგვარი ორმაგობისგან, ადვილად აღწევს თავს მატერიალურ ტყვეობას და სრულიად განთავისუფლებულია, ო მკლავმაგარო არჯუნა.
4. მხოლოდ უგუნურები ანსხვავებენ ერთმანეთისგან ერთგულ მსახურებას (კარმა იოგას) და მატერიალური სამყაროს ანალიტიკურ შესწავლას (სანქჰია-იოგას). სწავლულნი ამბობენ, რომ ერთ-ერთ ამ გზაზე მდგარი ორივეს შედეგს მიაღწევს.
5. ვისაც ესმის, რომ ანალიტიკური შესწავლით მიღწეული მდგომარეობა ერთგული სამსახურითაც მიიღწევა და ამის გამო ანალიტიკურ შესწავლას და ერთგულ სამსახურს ერთ დონეზე აღიქვამს, ჭეშმარიტი სახით ხედავს საგნებს.
6. ყოველგვარ საქმიანობაზე უბრალოდ უარის თქმა, უფლის ერთგული სამსახურის გარეშე, ვერავის გააბედნიერებს. მაგრამ მოაზროვნე ადამიანი, რომელიც ერთგულად ემსახურება უფალს, უმალ აღწევს უზენაესს.
7. ვინც ერთგულ სამსახურში შრომობს, ვინც წმინდა სულია და საკუთარ ჭკუასა და გრძნობებს მართავს, ძვირფასია ყველასთვის და ყველა ძვირფასია მისთვის. ასეთი კაცი, თუმცა მუდამ შრომობს, არასოდეს ექცევა ტყვეობაში.
8-9. თუმცა ღვთაებრივ ცნობიერებაში მყოფი პიროვნება ხედავს, ისმენს, ეხება, ყნოსავს, ჭამს, მოძრაობს, ძინავს და სუნთქავს, შინაგანად მუდამ ესმის, რომ სინამდვილეში იგი არაფერს აკეთებს. ვინაიდან ლაპარაკის, დაცლის, მიღების ან თვალების გახელისა თუ დახუჭვისას მუდამ გაცნობიერებული აქვს, რომ მხოლოდ მატერიალური გრძნობები ურთიერთმოქმედებენ თავიანთ ობიექტებთან და რომ თვითონ განზე დგას მათგან.
10. მასზე, ვინც მიჯაჭვულობის გარეშე ასრულებს საკუთარ მოვალეობას და შედეგებს უზენაეს უფალს უძღვნის, არ მოქმედებს ცოდვითი საქმიანობა, როგორც ლოტოსის ყვავილი არ სველდება წყალში.
11. იოგები, უარს ამბობენ რა მიჯაჭვულობაზე, სხეულით ჭკუით, გონებითა და გრძნობებითაც მხოლოდ განწმენდის მიზნით მოქმედებენ.
12. განუხრელად ერთგული სული ჭეშმარიტ მშვიდობას აღწევს, ვინაიდან მთავაზობს ყოველგვარი საქმიანობის შედეგებს; მაშინ როდესაც პიროვნება, რომელიც ერთიანობაში არ არის ღვთაებასთან და დახარბებულია თავისი შრომის ნაყოფებს, ტყვეობაში ექცევა.
13. როდესაც ხორცშესხმული ცოცხალი არსება ცონტროლს უწევს საკუთარ ბუნებას და ჭკუით უარს ამბობს ყოველგვარ საქმიანობაზე, ბედნიერად ცხოვრობს ცხრაკარიან ქალაქში (მატერიალურ სხეულში), არც შრომობს და არც შრომის მიზეზი ხდება.
14. ხორცშესხმული სული, საკუთარი სხეულის ქალაქის ბატონი, არ მოქმედებს, არც აიძულებს ხალხს იმოქმედოს, არც მოქმედების ნაყოფებს ქმნის. ყოველივე ამას მატერიალური ბუნების მოდუსები ასრულებს.
15. არც უზენაესი უფალი აგებს პასუხს ვინმეს ცოდვილ ან ღვთაებრივ საქმიანობაზე. მაგრამ ხორცშესხმული არსებები გაბრიყვებულნი არიან უგუნურების გამო, რომელიც მათ ჭეშმარიტ ცოდნას ფარავს.
16. მაგრამ როდესაც ცოცხალი არსება უმეცრების გამანადგურებელი ცოდნით გასხოვოსნდება, მისი ცოდნა ნათელს მოჰფენს ყველაფერს, ისევე როგორც მზე ანათებს ყველაფერს დღისით.
17. როდესაც ცოცხალი არსების გონება, ჭკუა, რწმენა ა თავშესაფარი უზენაესშია დაფუძნებული, სრული ცოდნის საშუალებით იგი ბოლომდე იწმინდება ეჭვებისგან და წინ მიიწევს განთავისუფლების გზაზე.
18. თავმდაბალი ბრძენები ჭეშმარიტი ცოდნის წყალობით ერთნაირი თვალით ხედავენ სწავლულსა და კეთილშობილ ბრაჰმანს, ძროხას, სპილოს, ძაღლსა და ძაღლისმჭამელს (უკასტოს)
19. მათ, ვისი ჭკუაც განმტკიცებულია იგივეობასა და წონასწორობაში, უკვე გაიმარჯვეს დაბადებასა და სიკვდილზე. ისინი ბრაჰმანივით უნაკლონი არიან და უკვე იმყოფებიან ბრაჰმანში.
20. პიროვნება, რომელსაც არც სასიამოვნოს მიღება უხარია და არც არასასიამოვნოს მიღებისას გლოვობს, ვინც თვითგონიერია, გაუბრიყვებელია და ესმის მეცნიერება ღმერთზე, უკვე ტრანსცენდენციაში იმყოფება.
21. ასეთ განთავისუფლებულ პიროვნებას არ იზიდავს მატერიალურ გრძნობათა სიამოვნება, არამედ მუდამ ტრანსშია, რამეთუ განცხრომას შინაგანად პოულობს. ამრიგად, თვითრეალიზებული პიროვნება უსაზღვრო ბედნიერებით ტკბება, ვინაიდან ყურადღება უზენაესზე აქვს მიპყრობილი.
22. გონიერი პიროვნება არ ერევა გაჭირვების მიზეზებში, რომლებიც მატერიალურ გრძნობათა ურთიერთობით არის გამოწვეული. ო კუნტის შვილო, ასეთ სიამოვნებებს აქვს დასაწყისი და დასასრული, ამრიგად, ბრძენი კაცი მათგან სიამოვნებას არ ღებულობს.
23. თუკი ცოცხალი არსება ახლანდელი სხეულის მიტოვებამდე მატერიალურ გრძნობათა წადილების მოთმენას და სურვილისა და მრისხანების ძალის შეკავებას შეძლებს, კარგ მდგომარეობაში იმყოფება და ბედნიერია ამქვეყნად.
24. ის, ვისი ბედნიერებაც შინაგანია, ვინც მოქმედია, შინაგანად ტკბება და ვისი მიზანიც შიგნით არის მიმართული, ჭეშმარიტად სრულყოფილი მისტიკოსია.
25. ვინც ეჭვებისგან წარმოშობილ ორმაგობებზე მაღლა დგანან, ვისი ჭკუაც შინაგანად დაკავებულია, ვინც მუდამ შრომობენ ყოველი ცოცხალი არსების საკეთილდღეოდ და თავისუფალი არიან ყოველგვარი ცოდვებისგან, უზენაესში განთავისუფლებას აღწევენ.
26. ვინც თავისუფალი არიან მრისხანებისა და ყოველგვარი მატერიალური სურვილებისგან, ვინც თვითრეალიზებული, თვითდისციპლინირებული არიან და მუდმივად სრულქმნისათვის იღწვიან, უახლოეს მომავალში განაღდებული აქვთ განთავისუფლება უზენაესში.
27-28. არ უშვებს რა შიგნით გარეგან გრძნობათა ობიექტებს, მიმართავს რა თვალებისა და მხედველობის კონცენტრაციას წარბებს შორის, ნესტოებში აკავებს რა ჩასუნთქულ და ამოსუნთქულ ჰაერს და ამგვარად აკონტროლებს ჭკუას, გრძნობებსა და გონებას, ტრანსცენდენტალისტი, რომელიც განთავისუფლებას ესწრაფვის, თავს აღწევს სურვილს, შიშსა და მრისხანებას. ის, ვინც ყოველთვის ამ მდგომარეობაში იმყოფება, უდაოდ განთავისუფლებულია.
29. ჩემს სრულ ცნობიერებაში მყოფი პიროვნება, რომელიც მიცნობს, როგორც ყოველი მსხვერპლშეწირვისა და ასკეზის საბოლოო განმცხრომელს, ყოველი პლანეტისა და ნახევარღმერთის უზენაეს უფალს და ყოველი ცოცხალი არსების კეთილისმყოფელსა და კეთილისმსურველს, მატერიალურ გაჭირვებათა ტანჯვებისგან მშვიდობას აღწევს.