ბჰაგავადგიტა, ქარათულად Options

[tikoroma]

http://files.ge/file/450875/bhagavadatgita-doc.html

ქართულ ენაზე ბჰაგავადატგიტა...

(მგონი სწორად ავტვირთე)

[Atman]

თავი მეცამეტე
ბუნება, განმცხრომელი და ცნობიერება

1-2. არჯუნამ თქვა: ო ჩემო ძვირფასო კრშნა, მე მსურს ვიცოდე, რა არის პრაკრიტი (ბუნება), პურუშა (განმცხრომელი), ველი და ვეილს მცოდნე, ცოდნა და ცოდნის მიზანი.
უზენაესმა პიროვნებამ თქვა: ამ სხეულს, ო კუნტის შვილო, ველი ეწოდება, მა სკი, ვინც ამ სხეულს იცნობს – ვეილს მცოდნე.
3. ო ბჰარატას შთამომავალო, იცოდე რომ მეც ვიმყოფები ყოველ სხეულში, როგორც მცოდნე და ამ სხეულისა და მისი მცოდნის გაგებას ცოდნა ეწოდება. ასეთია ჩემი აზრი.
4. მომისმინე, გეთაყვა, ახლა მოკლედ დაგიხასიათებ მოქმედების ამ ველსა დამ ის აგებულებას, რა ცვლილებებს გადის იგი, საიდან წარმოიქმნება, ვინ არის მოქმედებების ვეილს მცოდნე და როგორია მისი ზეგავლენა.
5. სხვადასხვა ბრძენებმა სხვადასხვა ვედურ ნაწარმოებებში აღწერეს ეს ცოდნა მოქმედებების ველისა და მოქმედებების მცოდნის შესახებ. იგი განსაკუთრებული სახით არის წარმოდგენილი ვედანტა სუტრაში, მიზეზ-შედეგობრიობით მსჯელობის საფუძველზე.
6-7. ხუთი დიდი სტიქია, ცრუ ეგო, გონება, გამოუვლენელი, ათი გრძნობა და ჭკუა, გრძნობათა ხუთი ობიექტი, სურვილი, ზიზღი, ბედნიერება, უბედურება, ერთობლიობა, სიცოცხლის ნიშნები და დარწმუნებულობა – ესენი, საერთო ჯამში, მოქმედების ველად დამ ის ურთიერთქმედებად ითვლება.
8-12. მორჩილება; თავმდაბლობა; არაძალმომრეობა; მოთმინება; უბრალოება; ჭეშმარიტი სულიერი მოძღვრის მიმართვა; სისუფთავე; სიმტკიცე; თავშეკავება; გრძნობათა დაკმაყოფილების ობიექტებისაგან აღკვეთა; ცრუ ეგოს არქონა; ცოდნა იმისა, რომ დაბადება, სიკვდილი, სიბერე და ავადმყოფობა ბოროტებაა; განჯაჭვულობა; თავისუფლება შვილების, ცოლის სახლისა და სხვა დანარჩენის ტყვეობისაგან; სიმშვიდე სასიამოვნო და არასასიამოვნო შემთხვევების დროს; ჩემდამი მუდმივი და წმინდა ერთგულება; განმარტოებულ ადგილას ცხოვრების სურვილი; ხალხთა მასებს ჩემოცილება; თვითრეალიზაციის მნიშვნელობის შეგნება და აბსოლუტური ჭეშმარიტების ფილოსოფიური ძიება – მე ვაცხადებ, რომ ყველაფერი ეს ცოდნაა, ამის გარდა კი რაც არ უნდა იყოს უგუნურებას წარმოადგენს.
13. ახლა აგიხსნი შესაცნობს, რომლის ცოდნითაც მარადისობას იგემებ. დაუსაბამო და ჩემზე დამოკიდებული ბრაჰმანი, სული, ამ მატერიალური სამყაროს მიზეზ-შედეგობრიობის მიღმაა.
14. ყველგან მისი ხელები და ფეხები, მისი თვალები და სახეებია, და მისი ყურებიც ყველგანაა, ასე არსებობს ზესული, ფარავს რა ყველაფერს.
15. თუმცა ზესული ყოველი გრძნობის პირველწყაროა, მას გრძნობები არა აქვს. იგი მიჯაჭვული არ არის, თუმცა ყოველ ცოცხალ არსებას ასულდგმულებს. ბუნების მოდუსებს მიღმა დგას და თანაც მატერიალური ბუნების ყოველ მოდუსს განაგებს.
16. უზენაესი ჭეშმარიტება არის ყოველი ცოცხალი არსების, მოძრავისა და უძრავის შიგნით და გარეთ. რაკი ნატიფია, მატერიალური გრძნობებით მისი დანახვა ან შეცნობა შეუძლებელია. თუმცა ძალიან შორსაა, ყველასთან ახლოსაცაა.
17. თუმცა ჩანს რომ ზესული მთელკ ასებათა შორის გაყოფილია, არასოდეს იყოფა. იგი ერთია. თუმცა ყოველ ცოცხალ არსებას ასულდგმულებს, უნდა გვესმოდეს, რომ იგი სპობს და ანვითარებს ყველაფერს.
18. იგია ყოველი მანათობელი საგნის სინათლის წყარო. მატერიის წყვდიადს მიღმაა და გამოუვლენელია. იგია ცოდნა, ცოდნის საგანი და ცოდნის მიზანი. იგი ყველას გულში იმყოფება.
19. ამრიგად მოკლედ დაგიხასიათე მოქმედებათა ველი (სხეული), ცოდნა და შესაცნობი. მხოლოდ ჩემს ერთგულს შეუძლია ბოლომდე გაიგოს ეს და ასე მოაღწიოს ჩემს ბუნებას.
20. იცოდე, რომ მატერიალურ ბუნებას და ცოცხალ არსებებს საწყისი არა აქვთ. მათი გარდაქმნები და მატერიის მოდუსები მატერიალური ბუნების ნაწარმს წარმოადგენს.
21. ამბობენ, რომ ბუნება ყოველი მატერიალური მიზეზისა და შედეგის მიზეზია, მაშინ როდესაც ცოცხალი არსება ამ სამყაროში ათასგვარი ტანჯვისა და სიამოვნების მიზეზს წარმოადგენს.
22. ამრიგად, მატერიალურ ბუნებაში მყოფი ცოცხალი არსება მიჰყვება ცხოვრების გზებს, ტკბება რა ბუნების სამი მოდუსით. ამის მიზეზი ისაა, რომ მატერიალურ ბუნებასთან არის დაკავშირებული. ამდენად, იგი კარგსა და ცუდს ხვდება სხვადასხვა სახეობებში.
23. მაგრამ ამ სხეულში არის სხვა, ტრანსცენდენტული განმცხრომელი, რომელიც უფალია, უმაღლესი მესაკუთრეა, ზედამხედველი და ნების დამრთველია და ცნობილია ზესულის სახით.
24. ის, ვისაც ესმის ეს ფილოსოფია მატერიალური ბუნების, ცოცხალი არსებისა და ბუნების მოდუსების ურთიერთქმედების შესახებ, აუცილებლად განთავისუფლდება. მიუხედავად მისი ახლანდელი მდგომარეობისა, იგი აქ აღარ დაიბადება.
25. ზოგი საკუთარ თავში ზესულს მედიტაციით აღიქვამს, ზოგი – ცოდნის განვითარებით, ზოგი კი – კარმიული სურვილების გარეშე შრომით.
26. მაგრამ არსებობენ ისინიც, ვინც, თუმცა არ არიან სულიერ მოძღვრებაში განსწავლული, სხვებისგან მოსმენის შედეგად იწყებენ უზენაესი პიროვნების თაყვანისცემას; რადგან ავტორიტეტებისგან მოსმენის მიდრეკილება აქვთ, ისინიც გადალახავებ დაბადება-სიკვდილის გზას.
27. ო ბჰარატათა შორის მთავარო, იცოდე, რომ რაც კი არსებობს, მოძრავიცაა და უძრავიც, მოქმედებათა ველისა და ვეილს მცოდნის ნაერთია მხოლოდ.
28. ჭეშმარიტად ხედავს ის, ვინც ხედავს ზესულს, რომელიც ყველას სხეულში ინდივიდუალურ სულს ახლავს თან და ვისაც ესმის, რომ არც სული და არც რღვევად სულში მყოფი ზესული არასოდეს ნადგურდებიან.
29. იგი, ვინც ხედავს, რომ ზესული ყველგან, ყოველ ცოცხალ არსებაში ერთნაირად იმყოფება, თავისი ჭკუით არ დეგრადირდება. ამრიგად,იგი უახლოვდება ტრანსცენდენტალ მიზანს.
30. ჭეშმარიტად ხედავს ის, ვინც ხედავს, რომ ყოველ მოქმედებას მატერიალური ბუნებისგან შემდგარი სხეული ასრულებს, სული კი სრულიად უმოქმედოა.
31. როდესაც გონიერი ადამიანი ვეღარ ხედავს სხვადასხვა პიროვნებებს, მათი განსხვავებული მატერიალური სხეულების გამო და ხედავს თუ როგორ არიან არსებები გაერთიანებული ყველგან, იგი ბრაჰმანის გაგებას აღწევს.
32. ვინც მარადისობას აღიქვამენ, ხედავენ, რომ უკვდავი სული ტრანსცენდენტულია, მარადიული და ბუნების მოდუსებს მიღმა მყოფი. მატერიალურ სხეულთან კავშირის მიუხედავად, ო არჯუნა, სული არც მოქმედებს და არც იხლართება.
33. თუმცა სული ყოვლისგამჭოლია, თავისი ნატიფი ბუნების გამო არაფერში ერევა და სწორედ ასევე, ბრაჰმანის მხედველი სული არ ერევა სხეულს, თუმცა ამ სხეულში იმყოფება.
34. ო ბჰარატას შვილო, ისევე როგორც ერთი მზე ანათებს მთელ სამყაროს, ასევე სხეულში მყოფი ერთი ცოცხალი არსებაც ანათებს მთელ სხეულს ცნობიერებით.
35. ისინი, ვინც ცოდნის თვალებით ხედავენ განსხვავებას სხეულსა და სხეულის მცოდნეს შორის და მატერიალურ სამყაროში ტყვეობიდან განთავისუფლების გზის გაგება შეუძლიათ, უმაღლეს მიზანს აღწევენ.