ბჰაგავადგიტა, ქარათულად Options

[tikoroma]

http://files.ge/file/450875/bhagavadatgita-doc.html

ქართულ ენაზე ბჰაგავადატგიტა...

(მგონი სწორად ავტვირთე)

[Atman]

თავი მეჩვიდმეტე
რწმენის ნაირსახეობანი

1. არჯუნამ იკითხა: ო კრშნა, რა მდგომარეობაში არიან ისინი, ვინც არ მისდევენ წმინდა წერილთა კანონებს, მაგრამ თაყვანს სცემენ თავიანთ წარმოდგენის თანახმად? სათნოებაში არიან ისინი, ვნებასა თუ უგუნურებაში?
2. ღმრთეების უზენაესმა პიროვნებამ თქვა: ხორცშესხმული სულის მიერ შეძენილი ბუნების მოდუსების თანახმად ცოცხალი არსების რწმენა შეიძლება იყოს სამი სახის: სათნოებაში, ვნებასა ან უგუნურებაში. ახლა მოისმინე ამის შესახებ.
3. ო ბჰარატას შვილო, ბუნების გარკვეულ მოდუსებში ყოფნის შესაბამისად ცოცხალი არსება გარკვეული სახის რწმენას ინვითარებს. ამბობენ, რომ ცოცხალ არსებას გარკვეული რწმენა მის მიერ შეძენილი მოდუსების თანახმად აქვს.
4. სათნოების მოდუსში მყოფი ხალხი ნახევარღმერთებს ეთაყვანება; ისინი, ვინც ვნების მოდუსში იმყოფებიან, თაყვანს სცემენ დემონებს; უგუნურების მოდუსში კი თაყვანს სცემენ მოჩვენებებსა და სულებს.
5-6. იცოდე, რომ ისინი, ვინც სიამაყისა და ეგოიზმის გამო გადიან მკაცრ ასკეზებსა და ეპითემიებს, რომლებიც არ არის მოწოდებული წმინდა წერილებში, ვინც ვნებითა და მიჯაჭვულობით არიან შეგულიანებული, ვინც სულელები არიან და აწამებენ სხეულის მატერიალურ ელემენტებსა და მათში მყოფ ზესულს – დემონებია.
7. თითოეული პიროვნების მიერ შერჩეული საკვებიც კი სამი სახისაა, მატერიალური ბუნების სამი მოდუსის შესაბამისად. იგივე ითქმის მსხვერპლშეწირვაზეც, ასკეზებზეცა და ქველმოქმედებაზეც. ახლა მოისმინე ჩემგან ამ განსხვავებების შესახებ.
8. საკვები, რომელიც ძვირფასია მათთვის, ვინც სათნოების მოდუსში იმყოფება, ზრდის ცხოვრების ხანგრძლივობას, ასპეტაკებს არსებობას და იძლევა ძალას, ჯანმრთელობას, ბედნიერებასა და კმაყოფილებას. ასეთი საკვები, წვნიანი, ცხიმიანი, სასარგებლოა და გულისთვის სასიამოვნო.
9. საჭმელი, რომელიც მეტისმეტად მწარე, მეტისმეტად მჟავე, მარილიანი, ცხელი, ცხარე, მშრალი და მწველია, ძვირფასია მათთვის, ვინც ვნების მოდუსში იმყოფება. ასეთი საჭმელი იწვევს გაჭირვებას, ტანჯვასა და ავადმყოფობას.
10. საჭმელი, რომელიც მომზადებულია ჭამამდე სამი საათით ადრე, უგემური, გახრწნილი და აყროლებულია და რაც ნარჩენებისა და ხელშეუხებადი საჭმლისაგან შედგება, ძვირფასია მათთვის, ვინც წყვდიადის მოდუსში იმყოფებიან.
11. მსხვერპლშეწირვათა შორის, ის მსხვერპლშეწირვა, რომელიც წმინდა წერილთა მითითებების თანახმად, მოვალეობის გამო სრულდება, მათ მიერ, ვისაც არაფერი სურთ სანაცვლოდ, სათნოების ბუნებისაა.
12. მაგრამ იცოდე, რომ მსხვერპლშეწირვა, რომელიც გარკვეული მატერიალური მოგებისთვის ან სიამაყის გამო სრულდება, ო ბჰარატთა შორის საუკეთესოვ, ვნების მოდუსშია.
13. ნებისმიერი მსხვერპლშეწირვა, რომელიც სრულდება წმინდა წერილთა დანაწესების გაუთვალისწინებლად, პრასადის (სულიერი საკვების) დარიგების, ვედური ჰიმნების, მღვდელმსახურთა დასაჩუქრებისა და რწმენის გარეშე, უგუნურების მოდუსს მიეკუთვნება.
14. სხეულის ასკეტიზმს მიეკუთვნება უზენაესი უფლის, ბრაჰმანების, სულიერი მოძღვრის და უფროსი თაობის წარმომადგენლების, კერძოდ, დედისა და მამის თაყვანისცემა, აგრეთვე სიწმინდე, სისადავე, უბიწოება და არაძალმომრეობა.
15. მეტყველების ასკეტიზმი ნიშნავს იმ სიტყვების წარმოთქმას, რომლებიც მართალი, სასიამოვნო და სასიკეთოა, რომელიც არ აღაგზნებს სხვებს, აგრეთვე ვედური ლიტერატურის რეგულარულად ციტირებას.
16. ხოლო კმაყოფილება, სისადავე, სერიოზულობა, თავშეკავება და საკუთარი ყოფიერების განწმენდა წარმოადგენს ჭკუის ასკეტიზმს.
17. ამ სამმაგ ასკეტიზმს, ტრანსცენდენტული რწმენით მათ მიერ შესრულებულს, ვინც არ ელიან მატერიალურ მოგებას, არამედ მხოლოდ უზენაესისთვის მოქმედებენ, ეწოდება ასკეტიზმი სათნოებაში.
18. ითვლება, რომ ეპითიმია, შესრულებული სიამაყის გამო და პატივის, სახელისა და თაყვანისცემის მოსაპოვებლად, ვნების მოდუსშია. იგი არც ურყევია და არც მუდმივი.
19. ნათქვამია, რომ ეპითიმია, შესრულებული სისულელის გამო, თვითგვემით ან სხვების განადგურებითა თუ დასახიჩრებით, უგუნურების მოდუსში იმყოფება.
20. ითვლება, რომ მოწყალება, გაღებული მოვალეობის გამო, ანაზღაურების მოლოდინის გარეშე, სათანადო დროსა და ადგილას, ღირსეული პიროვნებისადმი, სათნოების მოდუსშია.
21. მაგრამ ნათქვამია, რომ ქველმოქმედება, რომელიც სანაცვლოს მიღების მოლოდინით, ან კარმიული შედეგების სურვილით, ან უხალისო განწყობილებით სრულდება, არის ქველმოქმედება ვნების მოდუსში.
22. ნათქვამია, რომ ის ქველმოქმედება კი, რომელიც უწმინდურ ადგილას, არასწორ დროს, უღირსი პიროვნებებისადმი ან სათანადო ყურადღებისა და პატივისცემის გარეშე სრულდება, უგუნურების მოდუსს მიეკუთვნება.
23. სამყაროს დასაბამიდან სამი სიტყვა – ომ ტატ სატ – უზენაესი აბსოლუტური ჭეშმარიტების აღსანიშნავად გამოიყენებოდა. ამ სამ სიმბოლურ განსახიერებას იყენებდნენ ბრაჰმანები ვედური ჰიმნების გალობისას და უზენაესის დაკმაყოფილებისათვის განკუთვნილი მსხვერპლშეწირვების დროს.
24. ამიტომ როდესაც ტრანსცენდენტალისტები წმინდა დანაწესის თანახმად ასრულებენ მსხვერპლშეწირვებს, ქველმოქმედებასა და ეპითიმიას, მუდამ იწყებენ სიტყვით “ომ”, რათა უზენაესს მიაღწიონ.
25. ადამიანმა კარმიული შედეგების სურვილის გარეშე უნდა შეასრულოს ათასგვარი მსხვერპლშეწირვა, ეპითიმია და ქველმოქმედება სიტყვით “ტატ”. ასეთი ტრანსცენდენტული საქმიანობის მიზანი არის მატერიალური ტყვეობიდან თავის დაღწევა.
26-27. აბსოლუტური ჭეშმარიტება არის ერთგული სამსახურის მსხვერპლშეწირვის მიზანი და იგი აღნიშნულია სიტყვით “სატ”. ასეთი მსხვერპლშეწირვის შემსრულებელიც არის “სატ”, ისევე როგორც მსხვერპლშეწირვის, ეპითიმიისა და ქველმოქმედების ყოველი ქმედება, რომელიც თავისი ჭეშმარიტი აბსოლუტური ბუნების წყალობით უზენაესი პიროვნების დასაკმაყოფილებლად სრულდება, ო პრთჰას შვილო.
28. ის, რაც სრულდება მსხვერპლშეწირვის, ქველმოქმედების ან ეპითიმიის სახით, უზენაესის რწმენის გარეშე, ო პრთჰას შვილო, წარმავალია. მას ეწოდება “ასატ” და უსარგებლოა როგორც ამ, ასევე შემდეგ ცხოვრებაშიც.