კრისტალის ქალაქი "ილუმენი" (გზავნილი ჰანიმედიდან), კოსმოსური ოდისეა Options

[ანანდა...]

....65 მილიონი წლის წინ ორიონის თანავარსკვლავედიდან გამოფრენილი ჰუმანოიდების მცირე ჯგუფი დედამიწაზე ჩამოვიდა, ამ დროს მზის სისტემაში სხვა ცივილიზაციები არ არსებობდა.

ორიონიდან მოსულმა კოლონიებმა აქ შექმნეს მაღალ განვითარებული ცივილიზაცია, მაგრამ კოსმოსური კატასტროფის გამო, რომელმაც ეკოსისტემის განადგურება გამოიწვია, იძულებული გახდნენ პლანეტა დაეტოვებინათ.. .


გავიდა წლები..

ორიონიდან 80 000 წლის წინ დედამიწაზე ჩამოვიდა ახალი კოლონია, მათი მიზანი იყო, წარსულში აქ მყოფი ცივილიზაციის ნაშთები მოეძებნა.

აღმოჩნდა, რომ გადარჩენილ ცივილიზაციებს შორის მძიმე დამოკიდებულება იყო, მიმდინარეობდა ომები.

ორიონის დელეგაცია, მათ ცხოვრებაში არ ჩაერია და პლანეტაზე ბუნებრივი განვითარების პროცესი გაგრძელდა. ორიონელები დარჩნენ მზის სისტემაში და დასახლდნენ იუპიტერის ერთ-ერთ თანამგზავრ “ჰანიმედზე”.

“ორიონელების” დაბრუნება მზის სისტემაში, კონკრეტულ მიზნებს უკავშირდებოდა. მათ გადაწყვიტეს საფუძვლიანად შეესწავლათ იუპიტერის ეს თანამგზავრი და მასზე დიდი ხნით ცხოვრებისთვის საჭირო პირობები შეექმნათ.

პირველი ჯგუფი, რომელიც “ჰანიმედზე” ჩაფრინდა, 25 000 ჰუმანოიდისგან შედგებოდა. ისინი 200 წლის განმავლობაში ჰანიმედზე ცხოვრებისთვის საჭირო პირობებს ქმნიდნენ. აყალიბებდნენ ხელოვნურ კლიმატს და აშენებდნენ მიწისქვეშა ქალაქს.

-"ჰანიმედზე” არსებობდა ყველა საშუალება იმისთვის, რომ აქ ცხოვრება შემდგარიყო. მიუხედავად ჟანგბადის ნაკლებობისა, თანამგზავრზე ბევრი სასრგებლო წიაღისეული აღმოჩნდა.

ჰუმანოიდები ენერგეტიკულ ბაზად პლანეტის ატმოსფეროში არსებულ ინერტულ აირებს იყენებდნენ. საშენ მასალად კი მთის ბროლს, რომელიც დიდი რაოდენობით მოიპოვებოდა თანამგზავრზე.

იქ არსებული თითქმის ყველა შენობა, ამ მასალით იქნა აგებული. ამიტომაც იმ ქალაქს სადაც ისინი ცხოვრობენ, “კრისტალის ქალაქი” დაერქვა.

გუმბათოვანი ნაგებობები, ერთი შეხვედით ესკიმოსების ტრადიციულ საცხოვრებელ სახლს “იგლუს” წააგავს. ნახევრად გამჭვირვალე შენობებით დაფარული დასახლება, წარმოუდგენელ სილამაზეს ქმნის...



გაგრძელება იქნება

[ანანდა...]

- თუმცა დედამიწელები განვითარებულ ცივილიზაციად თვლით თავს, თქვენი წარმოდგენები სივრცეში გადაადგილებაზე საკმაოდ შეზღუდულია. თქვენი საფრენი აპარატები ფრინველის ფრენის იმიტაციას ახდენს, ჩვენი ხომალდები კი პლანეტების მოძრაობის იმიტაციას.

დიდ მანძილზე მცირე დროში გადაადგილება რთული ამოცანაა.

თქვენს სამშობლოში პირველი საფრენი აპარატის გამოგონებიდან ხუთასი წელი გავიდა.

ამ დროის განმავლობაში გაუმჯობესდა ტექნოლოგიები, გაიზარდა აპარატების სიჩქარე, რამაც გადაადგილებაზე დახარჯული დრო შეამცირა. მაგრამ მანძილი ხომ იგივე დარჩა!? ამ თვალსაზრისით არაფერი არ შეცვლილა. მხოლოდ გადაადგილების საშუალებები გაუმჯობესდა.
წინათ, შორ მანძილებზე გემის საშუალებით მოგზაურობდით, ხომალდები ქარის და ზღვის ტალღების წინააღმდეგობას უმკლავდებოდნენ.

საფრენი აპარატების შემთხვევაში ეს წინააღმდეგობა აირთან ხახუნით გამოწვეული წინააღმდეგობით შეიცვალა. მომავალში შეიძლება ახალი, უფრო გაუმჯობესებული აპარატი გამოიგონოთ, რომელიც საშუალებას მოგცემთ გადაადგილებაში დახარჯული დროის რაოდენობა შეამციროთ და დანიშნულების ადგილზე უფრო სწრაფად მიხვიდეთ.

ჩვენს შემთხვევაში საქმე სხვა საშუალებასთან გვაქვს. ეს არის “სივრცითი კარი” რომლის მეშვეობითაც ჩვენ მცირე დროში ვახერხებთ კოსმოსური მანძილების გადალახვას. ეს სულ სხვა ტექნოლოგიაა, იგი მილისებურ სივრცით გვირაბს წარმოადგენს, რომელიც საშუალებას გვაძლევს შევამციროთ კოსმოსური მანძილები და ამ ფაქტორის პრაქტიკულად გაუქმების ხარჯზე მცირე დროში გადავადგილდეთ. წარმოიდგინე, თუ ჩვენი მგზავრობა ერთი ადგილიდან მეორეზე, სინათლის გავრცელების სიჩქარით მოხდება, მაშინ ამ მანძილის გადალახვისთვის ოთხი სინათლის წელი დაგვჭირდება, დრო კი თქვენი ათვლის სისტემით კიდევ უფრო ჩქარა გადის, ალბათ სახლს ათეული წლებით დაშორდები, ხოლო იმ შემთხვევაში, თუ აქ სადღაც რვა წელი დარჩები, იქ ასეული წელი გავა, თუ ამ ფაქტორს გავითვალისწინებთ, მოგზაურობა ყოველგვარ აზრს კარგავს, რადგან უკან დაბრუნებულს, შინ სულ სხვა რეალობა დაგხვდება. ის ცოდნა, რომელსაც აქ მიიღებ, იმ მომენტისთვის უკვე გამოუსადეგარი გახდება!

ასე რომ, სინათლის სიჩქარით მოგზაურობაც არ მოგვცემდა სასურველ შედეგს. ამგვარად გვრჩებოდა ერთადერთი საშუალება, სივრცითი პორტალების გამოყენება. ამ გზით ჩვენ შეგვიძლია ვარეგულიროთ სამყაროს სხვადასხვა რეგიონებს შორის უსწრაფესი კავშირები.



მარტივია იმის გაგება, რომ ორ წერტილს შორის უმოკლესი მანძილი სწორი ხაზია. მაგალითად, როცა ლიმადან უდაბნოსკენ გადაადგილდებით, ეს მანძილი სწორი ხაზია? რა თქმა უნდა არა. თქვენი პლანეტა, ისე როგორც სხვები, სფეროსებურია, მას რომ შემოუაროთ, ამ მანძილის აღსანიშნავად მრუდს მიიღებთ. ისიც ცნობილია, რომ ვარსკვლავები, რომელსაც თქვენ ცაზე ხედავთ, სინამდვილეში ფიქციაა. მათი დანახვისას თქვენ წარსულს აღიქვამთ, უყურებთ იმ ფორმას, რომელიც სინათლის სხივებით გამოგზავნილია მილიონი წლების წინ.

გარდა ამისა, ისიც გასათვალისწინებელია, რომ როგორც სხვა მატერია, სინათლის სხივიც გრავიტაციული ველის ზემოქმედებას განიცდის, მისი გავლენით სინათლე მიმართულებას იცვლის. ასე რომ, რასაც თქვენ ვარსკვლავების სახით ხედავთ, სინამდვილეში რეალობის ფარდობითი სურათია, ეს გამოსახულება მუდმივ ცვლილებას განიცდის. საქმე გვაქვს ცდომილებასთან, როცა დიდ მანძილებზე სინათლის გამოსხივება მიზიდულობის ძალის ზეგავლენით ტრაექტორიას იცვლის.

თქვენი მეცნიერები, უმთავრესად ასტროფიზიკოსები, სამყაროს, სივრცის სამ განზომილებაში განიხილავენ. მათი აზრით სიმაღლე, სიგრძე და სიგანე, მატერიის სივრცეში განლაგების აღწერისთვის საჭირო და საკმარისი პარამეტრებია. ასეთი ათვლის სისტემა მისაღებია, მაგრამ ამ სისტემიდან დანახული უნდა იქნას ახალი პარამეტრი, სივრცის მეოთხე განზომილება, სამყარო განხილული უნდა იყოს ოთხ განზომილებაში. მეოთხე განზომილება, ეს არის სივრცის ბუნება, მისი ხასიათი-დაბადოს ენერგია, შექმნას ნედლეული, რომელიც აუცილებელია, სამყაროს თვით ფორმირებისთვის. სამყარო, სხვადასხვა სიხშირის ენერგიების ერთობლიობაა. თითოეული ენერგიის სახეობას შესაბამისი ვიბრაციის სიხშირე გააჩნია!

როგორც ტელე და რადიო ტალღები თანა არსებობენ ერთმანეთთან, ისე, რომ მათი სიხშირეები ერთმანეთს ხელს არ უშლიან გავრცელებაში, ასევე უსასრულო რაოდენობის სამყაროები, თანაარსებობენ სხვადასხვა დონეზე და მდგომარეობაში. მათი მასები მანიფესტირებულია, სხვადასხვა სიხშირეზე და ვიბრაციაზე.

”ქსენდრა” გვირაბში შესასვლელი კარია, რომელიც სივრცის მეოთხე განზომილებასთან გვაკავშირებს. იგი ამავე დროს, სამყაროსეული ენერგიების სიხშირეთა უნივერსალური დეკოდერია. მისი მეშვეობით, ჩვენ განვმსჭვალავთ დროსა და სივრცეს. ამ ხერხით გადაადგილებისას, დანიშნულების ადგილამდე მანძილი თითქმის ანულირდება, ასევე ანულირდება ტრანსპორტირებული სხეულის მასაც.



- როგორც ხედავ, ჩვენ მიწისქვეშა ქალაქში ვცხოვრობთ, მაგრამ დიდი ხნის წინათ ეს ასე არ იყო. ჯერ კიდევ მაშინ, როდესაც ქედმაღალი და უმწიფარი საზოგადოება ვიყავით, ჩვენმა მეცნიერებმა პლანეტის ბუნების თავისებურად გადაკეთება გადაწყვიტეს, ეს პლანეტის ატმოსფეროს სტრუქტურის შეცვლას მოითხოვდა. საუბედუროდ ექსპერიმენტი, სერიოზული შეცდომების დაშვების გამო ჩავარდა. პლანეტის ატმოსფერული ბალანსი დაირღვა, ატმოსფეროს დამცავი შრე მწყობრიდან გამოვიდა და კოსმიური რადიაცია გავრცელდა. ამ კატასტროფამ პლანეტის ფლორა და ფაუნა მთლიანად გაანადგურა. მხოლოდ ისინი გადარჩნენ, ვინც ამ დროს სხვა პლანეტაზე იმყოფებოდა. ასე ამოწყდა ჩვენი პლანეტის თითქმის მთელი პოპულაცია.

გავიდა დრო, გადარჩენილმა კოლონიებმა გადავწყვიტეთ უკან დავბრუნებულიყავით და შეძლებისდაგვარად აღგვედგინა პლანეტა, თუმცა მისი ზედაპირი, უკვე ისე იყო გამოფიტული და გადამწვარი, რომ მასზე სიცოცხლე აღარ გაიხარებდა. მაშინ ჩვენ ავაგეთ უზარმაზარი გამოქვაბულები, ხელოვნური ადაპტირებული გარემო და ეკოსისტემა შევქმენით, ის ტერიტორია, კი სადაც ქალაქის ნანგრევები ახლაც მოჩანს, თვალსაჩინოებისთვის, ხელუხლებელი დავტოვეთ, რათა მომავალმა თაობებმა საკუთარი თვალით ნახონ, თუ სადამდე შეიძლება მიგიყვანოს, გაუგონარმა თავხედობამ, ტექნიკური განვითარებით გამოწვეულმა სიბეცემ, განდიდების მანიამ და უგუნურებამ.

პლანეტაზე, ოცდაოთხი ასეთი მიწისქვეშა ქალაქია გაშენებული. საცხოვრებელ ცენტრთან ერთად, ყველგან, სამეცნიერო კველევითი, ადმინისტრაციული, სამედიცინო და სხვა ცენტრებია აშენებული. მოკლედ ცივილიზაციის საცხოვრებლად საჭირო ყველა საშუალება გაგვაჩნია.

ხელოვნური გარემო, სრული ეკოლოგიური კონტროლით მუდმივად ნარჩუნდება. მსგავსი, სტაბილური ბიოსფეროს შესაქმნელად წლების განმავლობაში სხვა გალაქტიკებიდან, როგორც ფლორის ასევე ფაუნის სიცოცხლის ფორმების იმპორტირება ხდებოდა. მცენარეები, რომელსაც აქ ხედავ, არა მარტო სილამაზეს ქმნიან, არამედ ქალაქის ეკოსისტემის შემადგენელი ნაწილიცაა.

ატმოსფეროში საჭირო ჟანგბადის ბალანსი, ეკოკონტროლის საშუალებით მოწმდება, ასევე რეგულირდება სხვა გაზების პროცენტული რაოდენობა, ტემპერატურული ბალანსი, ჰაერის ტენიანობა და ა. შ.



- ჩვენი პლანეტის პრიმიტიული ადამიანები, ანუ შორეული წინაპრები, ერთმანეთისგან მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდნენ. ათასწლეულების გავლის შემდეგ, გენური ინჟინერიის გამოყენებით მათი გარეგნობა შევცვალეთ და ისეთი გახდნენ როგორებიც დღეს არიან.

- რას წარმოადგენს ეს ეკრანი?

იმ დარბაზს “კოსმოსური დროის” დარბაზი ჰქვია, იქ მოთავსებულ მოწყობილობას, კოსმოსის სხვადასხვა კუთხეში მცხოვრები ცივილიზაციების შესახებ ინფორმაციის მოგროვება შეუძლია. ეს აპარატურა, მიღებულ ინფორმაციას აანალიზებს და შესაბამისი გადამუშავების შემდეგ, დასკვნით გამოსახულებას ქმნის. ამ ეკრანს მიმდინარე, ან წარსულში მომხდარი ისტორიული მოვლენის შესახებ, რეალური, ბგერითი და ხატოვანი სიგნალების მიღებაც შეუძლია. ეს აპარატი, იგივე პრინციპით მუშაობს, როგორც დიდი ტელესკოპები. ისე როგორც თქვენ შეგიძლიათ ვარსკვლავის წარმოშობის და დაღუპვის ისტორიის ფიქსაცია, ასევე ჩვენ, ათასჯერ გაზრდილი შესაძლებლობებით, ადვილად ვახერხებთ ნებისმიერი პლანეტის ცივილიზაციის განვითარების შესახებ სრული, უტყუარი ინფორმაციის მიღებას. ამ ინფორმაციის ანალიზით და შემდეგ მოვლენათა მოდელირებით, საშუალება გვეძლევა, ცივილიზაციათა ინდივიდუალური განვითარების პროგნოზირება მოვახდინოთ. სცენები, რომელსაც შენ უყურებ, წარსულია, მაგრამ ამავე დროს ისევე რეალურია, როგორც ახლა ჩვენ ვსხედვართ ამ დარბაზში. ყველაფერი ზუსტად ისე მიმდინარეობდა როგორც ხედავ, შორეულ წარსულშიც და ამჟამადაც, ყველანაირი შელამაზების გარეშე. იქნება ეს ომები, ცივილიზაციებს შორის დაპირისპირება, სოციალური, პოლიტიკური, თუ რელიგიური კონფლიქტები. ეს მექანიზმი საშუალებას გვაძლევს დავინახოთ შეცდომები, რომელმაც ამა თუ იმ მძიმე მოვლენამდე მიიყვანა საზოგადოება, ქვეყანა, თუ მთლიანად ცივილიზაცია. გარდა ამისა, დროის კოსმიურ ცენტრში, ხელოვნური მოდელირების გზით, შეგვიძლია ისეთი ვარიანტები დავამუშაოთ, რომელიც გარკვეული მიზეზების გამო ვერ განხორციელდა, ან შესაძლებელია მოხდეს. ამ მეთოდით, მომავლის პროგნოზირებას ვახდენთ. მაგალითად, როცა ჩვენ მივიღეთ ინფორმაცია, ხიროსიმაში ატომური ბომბის ჩამოგდების შესახებ, ამის პარალელურად ომის გაგრძელების სხვადასხვა ვარიანტების იმიტირება მოვახდინეთ, ეს ბომბი არ ჩაეგდოთ, როგორ და რამდენ ხანში დამთავრდებოდა ომი, რას მოუტანდა ეს კაცობრიობას შემდგომში. და ა. შ.

უნივერსალური ტექნოლოგია, ცივილიზაციის მიერ გავლილი გზის დანახვის საშუალებას გვაძლევს. მის ევოლუციას, ჩასახვიდან სრულ ფორმირებამდე, ან დაღუპვამდე. აქ კარგად ჩანს განვითარების გზაზე დაშვებული კულტურული გადაცდომები, ამა თუ იმ მოვლენის დადებითი, თუ უარყოფითი ზეგავლენა ადამიანის ჩამოყალიბებაზე.