 ყველა რელიგიაზე გულაცრუებულთა საზოგადოება |
  |
| ყველა რელიგიაზე გულაცრუებულთა საზოგადოება |
 Aug 3 2011, 11:19 PM
Post
#81
|
|
|
WHITE soul  Group: Members Posts: 19 Joined: 3-August 11 Member No.: 6,535 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა  |
natuka
მადლობაააააააა 
|
 |
 
|
|
Aug 4 2011, 12:22 AM
Post
#82
|
|
 BLUE soul  Group: Members Posts: 1,626 Joined: 11-January 11 Member No.: 6,353 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
QUOTE(ნიკოლოზი @ 3rd August 2011 - 07:47 AM)  ანუ რა მწამს, ის, რასაც მე თვითონ ვხედვა, აღვიქვამ, შევიგრძნობ, თუ ის, რასაც სხვები მეუბნებიან, რომ უნდა მწამდეს? რომელი რწმენის პროდუქტია სწორი? დავიწყებ იმით, რომ ნამდვილად ვეცადე მერწმუნა ტრადიციულ მამა-პაპური რწმენა, გულით ვეცადე მერწმუნა რასაც სხვები, ამ შემთხვევაში მართლმადიდებლური ეკლესია მეუბნებოდა, მაგრამ ვერ გავხვდი კარგი მორწმუნე, რადგან დაუკმაყოფილებლობის გრძნობა არ მტოვებდა, ვერაფრით ვერ შევძელი აღმექვა ღმერთი, ჩემი ლოცვები ჩემთვისვე ჟღერდა ყალბად, რადგან არ ვიცოდი ვის მივმართავდი. ამიტომ ნელნელა, შეძლებისგვარად დავიწყე სხვა რელიგიების გაცნობა, იმ იმედით, ვიპოვიდი ჭეშმარიტ რწმენას, ღმერთს, რაც მეტ რელიგიას გავეცანი, რწმენის ნაცვლად კითხვები მომემატა, ღმერთი კი გაფერმკრთალდა და აბსტრაქციად იქცა ჩემთვის. მაგრამ ერთი წამით არ დამიკარგავს რწმენა რომ არსებობს, თუმცა ვინ ან რა, სად და როგორ - პასუხებს, მიახლოების ნაცვლად ვშორდებოდი. ამასთანავე, იზრდებოდა იმის რწმენა რომ პასუხები მხოლოდ ჩემში იყო (ისევე, როგორც ყველა ადამიანში) თუ ვიპოვიდით. უფრო მეტად ვენდე საკუთარ თავს, და ახლა მწამს იმის, რასაც აღვიქვამ, რასაც ვგრძნობ, რასაც გული მეუბნება (მიუხედავად იმისა, რომელიმე რელიგიის, მიმდინარეობის თუ სწავლების ჩარჩოებში ჯდება თუ არა), ღმერთზეც გარკვეული წარმოდგენა მაქვს. თუმცა თქვენს კითხვაზე - რომელი რწმენის პროდუქტია სწორი - ერთგვარი პასუხი ნამდვილად არ მაქვს, რადგან ჩემთვის ჩემი რწმენის პროდუქტია სწორი, როცა სხვისთვის შეიძლება სამყაროს დამახინჯებულ აღქმად ჩაითვალოს, რადგან, ზოგი ერთი კუთხიდან ხედავს სამყაროს, ზოგნი - მეორე კუთხიდან |
|
|
|
|
Aug 4 2011, 11:58 AM
Post
#83
|
|
|
RED soul  Group: Members Posts: 218 Joined: 27-July 11 Member No.: 6,524 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
ანანდა
QUOTE(haeri @ 3rd August 2011 - 04:10 PM) რა თქმა უნდა კოსმოსი სულიერ სამყაროსაც მოიცავს (გარკვეული აზრით მატერიალური სამყარო სულიერი სამყაროს ანარეკლია) აი ეს როგორ გესმით, თქვენი აზრით რას ნიშნავს "მატერიალური სამყარო, სულიერი სამყაროს ანარეკლია"? |
|
|
|
|
Aug 4 2011, 01:13 PM
Post
#84
|
|
|
YELLOW soul  Group: Members Posts: 652 Joined: 1-September 10 From: თბილისი Member No.: 6,251 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
QUOTE(Atman @ Aug 3 2011, 05:32 PM) აჰა, ასე რომ ფიქრობ ეს უკვე მომწონს. მაგრამ როგორც ვხედავ არ გჯერა "აბსოლუტური პროექტის" ანუ აბსოლუტური ცოდნის არსებობის, რომელიც რეალობაა და არა ვინმეს ციხე-სიმაგრე. სანამ პასუხს გაგცემდე, ისევ მცირე შესავალის გაკეთება მომიწევს. ამჯერად ვეცდები უფრო გასაგებ ენაზე დავაფიქსირო ის, რისი თქმაც მსურს. როდესაც, წერით რეჟიმში ან საუბრისას სიტყვებს :„სინამდვილე“ „რეალობა“ „ცხოვრება“–ს ვიყენებთ, სასურველია მოვახდინოთ მათი დეფინიცია–ანუ ავღნიშნოთ რას ვგულისხმობთ მასში. სინამდვილე, რეალობა– ეს არის ის დინამიკური სურათი, რომელიც აღქმადია, ექვემდებარება შემეცნებას, ფიქსაციას, კვლევას და ანალიზს. ცხადია, რომ ეს პროცესი კაცობრიობის გაჩენის დღიდან მიმდინარეობდა და დღესაც მიმდინარეობს. სამწუხაროდ დღეს ამ პროცესში ჩართულია მხოლოდ მეცნიერება. რელიგიები ახალს არაფერს არ ეძებენ.( მათ უკვე აქვთ „თავიანთი ჭეშმარიტება“, რომელიც მოცემულია რელიგიურ წყაროებში: იუდაურ–ქრისტიანული, ისლამური და ინდური) რელიგიის ცოდნით ნაწილში („წმინდა წიგნებში“) ჩადებულია რელიგიური პარადიგმა, რომელიც ურყევია–თითოეულ მათგანს აბსოლუტურ ჭეშმარიტებაზე აქვს პრეტენზია. შესაბამისად ისინი რამე ცვლილებებს, რეფორმებს, გადამოწმებას, ან ნოვაციას არ ექვემდებარებიან. სამეცნიერო პარადიგმა გულისხმობს: ჯერ დავაფიქსიროთ ის, რასაც ვხედავთ დავადგინოთ ის რეალურია თუ არა( ანუ მართლა არსებობს), და თუ ეს ასეა შევეცადოთ მისი შემეცნება. სინამდვილის მიმართ ასეთი მიდგომა, ტენდენციური მექანიცისტური და შეზღუდულია. ჩემი „სინამდვილე“– ერთის მხრივ ეს არის ხილული (და რათქმა უნდა უხილავიც) მატერიალური ობიექტების სიმრავლე , მიკრო სამყაროდან დაწყებული (უმცირესი ნაწილაკების სამყარო) მაკრო სამყაროთი დამთავრებული ( ზეგალაქტიკები, გალაქტიკები, პლანეტები თავისი ფლორით, ფაუნით და მოსახლეობით). და მეორე მხრივ ამ მოცემულობაში, კოდირებული, ჩაწერილი, არსობრივი და შინაარსობრივი სამყარო. ე.ი. როცა უკვე გვაქვს სინამდვილის „განმარტება“–უნდა დავაფიქსიროთ მისი მოდელი, რაც საკმაოდ რთული ოპერაციაა. ამ დროს გათვალისწინებული უნდა იყოს რიგი ფაქტორები. კერძოდ 1.ეს მოდელი უნდა იყოს არაწინააღმდეგობრივი, როგორც საკუთარ თავში(შიდა წინააღმდეგობა) ასე გარე სამყაროსთან მიმართებაში. (გარე წინააღმდეგობა) 2. ლოგიკურად გამართული. 3. ეთიკური 4. მასში მოცემული უნდა იყოს სამყაროში მიმდინარე პროცესების ახსნა, მისი გამომწვევი მექანიზმების არსებობის დასაბუთებით. და ბოლოს იგი უნდა იყოს განვითარებადი–უნდა ექვემდებარებოდეს შესწორებას. ყოველივე ამ პროცესისი ჩატარების შემდეგ ვღებულობთ ერთგვარ „სამოქმედო რუქას“ თავისი განმარტებებით. რომელის ფიქსაცია წინასწარ შეთანხმებული და გასაგები „ენის“ თუ „ენების საშუალებით წარმოებს. |
|
|
|
|
Aug 4 2011, 01:41 PM
Post
#85
|
|
|
WHITE soul Group: Members Posts: 19 Joined: 3-August 11 Member No.: 6,535 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
Atman
ესეც დოკუმენტური ფილმი ადამიანის დევოლუციაზე: http://www.youtube.com/watch?v=OB4sf-svZMI ვნახე ფილმი. ძალიან ვისიამოვნე. სხვათაშორის ერთი ნაბიჯით არ გადადის კაბალის თეორიის ჩარჩოებიდან. განსხვავება მხოლოდ ის არის, რომ კაბალა მარტო თეორია არ არის. თეორია, რომელიც მე ინფორმაციის დონეზე მივიღე, რაღაც შევისწავლე და ვიცი! ანუ ამით მორჩა. - აარა. კაბალა სკოლაა, პრაქტიკაა, პროცესია, მეთოდოლოგიაა, რომლის მიხედვითაც ადამიანი იწყებს მუშაობას თავის თავზე (ოღონდ აუცილებლად თანამოაზრეთა ჯგუფთან ერთად) და გადის ბოლომდე. ანუ სრულყოფილებამდე მიდის. მარტო ცოდნას ფასი არა აქვს. მაშ რა მნიშვნელობა აქვს იმას, თუ ვიცი, რომ ამ მთას იქით არის ანკარა წყარო, მე კი წყალი მწყურია და არა მარტო მწყურია, სანამ არ მოვიკლავ წყურვილს, მანამდე ვერაფერს ვერ ვაკეთებ? მერე რა, რომ არის? სადღაც არის ღმერთი, სადღაც არის მდგომარეობა, პირველსაწყისი, საიდანაც ადამიანი "დაეშვა". ანუ სადღაც არის ადამიანის "სულის" "სახლი" ("მეს" სამყოფელი) - მერე რა ამით, რომ არის და ორჯერ მერე რა იმით, რომ ვიცი, რომ არის? ამით ხომ არაფერი იცვლება? (ნუ რა თქმა უნდა გარდა იმისა, რომ ვიღაცას შემიძლია თავი ჭკვიან კაცად მოვაჩვენო). მე "იქ", "იმ სახლში" მინდა და უნდა წავიდე. მივდივარ? - მაშინ მე კაბალაში ვარ! არ მივდივარ და მხოლოდ ვლაპარაკობ? - მაშინ მე შორიახლოს ვარ მისგან. მე მივდივარ! მორჩა! ამისთვის მჭირდება მე კაბალა და ამისთვის მჭირდება გარემოცვა. (ჯგუფი, გუნდი, თანამოაზრეები და ასე შემდეგ)-ანუ თქვენ. ისე, სულაც არ არის საჭირო ამას კაბალა დავარქვათ და ვამტკიცოთ, რომ ეს რაღაც სხვაზე მაგარია. ეს იმას ნიშნავს, რომ ვამტკიცო, წყარო, რომელიც იმ მთას იქით მე ვიცი, იმ წყაროზე მაგარია, რომელიც შენ იცი მეორე მთას იქით და ამ დროს წყალს არ ვსვამდეთ არც ერთი და არც მეორე. აი, როცა კი დავიძვრებით წყაროსკენ, მაშინ ვხდებით... ვინც გინდა ის ვხდებით... აღმოჩნდება, რომ ერთი და იგივე წყაროზე ვლაპარაკობდით, სიტყვა "კაბალა" კი ადგილიდან დაძვრისა და სრულყოფისაკენ მოძრაობის სურვილის გაჩენას (და ამოძრავებას) ერქვა!.უჰ, ბევრ გამომივიდა. მაინც შემოგთავაზებთ ძალიან მოკლე კლიპს კაბალის შეხედულებაზე ადამიანის გაჩენის შესახებ. მას ახმოვანებს დოქტორი ლაიტმანი. http://smotri.com/video/view/?id=v7081609cdf |
|
|
|
|
Aug 4 2011, 03:07 PM
Post
#86
|
|
|
VIOLET soul  Group: Members Posts: 3,007 Joined: 29-October 09 Member No.: 6,058 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
თემურ
ყველა ცოდნის და მოძღვერბის მთავარი რინციპი სწორედ ეგაა, რომ მხოლოდ თეორია არ იყოს და პრაქტიკული რეალიზაცია მოხდეს. მე პირადად ვედურ ცოდნას შევისწავლი და ამ გზას (კონკრეტულად ვაიშნავიზმს) მივყვები. კაბალასთან არის რაღაც განსხვავებები, მაგრამ ძირითადი მაინც საერთოა. -------------------- ჰარერ ნამა ჰარერ ნამა ჰარერ ნამაივა კევალამ
კალაუ ნასტი ევა ნასტი ევა ნასტი ევა გატირ ანიათჰა «კალის ამ ეპოქაში არ არსებობს სხვა გზა, არ არსებობს სხვა გზა, არ არსებობს სხვა გზა თვითრეალიზაციის მისაღწევად, გარდა უფალი ჰარის წმინდა სახელის გამეორებისა, წმინდა სახელის გამეორებისა, წმინდა სახელის გამეორებისა» |
|
|
|
|
Aug 4 2011, 03:13 PM
Post
#87
|
|
|
YELLOW soul Group: Members Posts: 652 Joined: 1-September 10 From: თბილისი Member No.: 6,251 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
QUOTE(Gia Amilaxvari @ Aug 4 2011, 11:58 AM) ანანდა აი ეს როგორ გესმით, თქვენი აზრით რას ნიშნავს "მატერიალური სამყარო, სულიერი სამყაროს ანარეკლია"? ამ წინადადებაში იგულისხმება– მატერიალურ და იდეალურ (იდეათა ) სამყაროებს შორის უწყვეტი ზემოქმედება |
|
|
|
|
Aug 4 2011, 04:22 PM
Post
#88
|
|
|
WHITE soul Group: Members Posts: 19 Joined: 3-August 11 Member No.: 6,535 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
old_man
წუხელ ვნახე თქვენი პოსტი და ცოტა უფრო ვრცელი მეჩვენა. მაშინვე ვერ გიპასუხეთ. პირველ რიგში მადლობა პასუხისათვის. თითქმის სრულად გეთანხმებით. (ჯერ არც კი ჩამომიყალიბებია, რაში განსხვავდება ჩემი შეხედულება) ჩემი შეხედულება ჩემივე კითხვაზე ასეთია: მმ... საიდან დავიწყო? მე ვფიქრობ, ის, რაც ჩემში გარედან (წინაპრების გადმოცემები, მეცნიერულ-ლიტერატურული წყაროები, ეკლესია) შემოტანილი ინფორმაციის საფუძველზე შეხედულებათა სისტემის სახით ყალიბდება, ტრადიციაა და არა რწმენა. რჯული, კულტურა, ტრადიცია. რწმენასა და რჯულს შორის უზარმაზარი განსხვავებაა. შეიძლება ითქვას, რომ "რწმენა", როგორც ასეთი, ადამიანში მხოლოდ მაშინ არის შემდგარი და ღირებული რამ, როდესაც ის ადამიანის განვითარების პროცესში რაღაც საფეხურის როლს თამაშობს. თუ ის ადამიანის განვითარების პროცესში არ მონაწილეობს, მაშინ ის არ არის რწმენა - კედელია. წინაღობაა. თუნდაც მას უზენაესის რწმენა ერქვას. რა არის რწმენის საგანი? ღმერთი? "მრწამს ერთი ღმერთი, მამა ყოვლისა მპყრობელი... ...და ერთი უფალი, იესო ქრისტე... ...სულიწმინდა რომელიც მამისაგან და ძისაგან გამოვალს..." თუ მე ეს (მრწამსი) ზეპირად ვიცი, ხომ არ ნიშნავს რომ მწამს? მაშ, რა არის რწმენის საგანი, ის, რომ ვინმე იესო ქრისტემ წყალი აქცია ღვინოდ, რამოდენიმე პურის ნატეხი და თევზი გააბევრა, ლაზარე გააცოცხლა? - კარგი დავიჯერე. მერე ამით რა, რაშია ჩემი უპირატესობა იმასთან შედარებით, ვინც ეს არ დაიჯერა და დაიჯერა მაგალითად ის, რომ კრიშნას მთა ეჭირა ცალი ხელით. რას მაძლევს ასეთი რწმენა მე და რას კარგავს სხვა? ერთი ადამიანი დადის ეკლესიაში, მისივე მსგავსი ადამიანი დადის მეჩეთში, მესამე ასეთივე - სინაგოგაში, რომელი რა განზრახვით დადის და რომელი უფრო წინწამდგარა განვიტარებისაკენ მიმავალ გზაზე? ჩემი რწმენის საგანს მაშინ აქვს აზრი, როდესაც მე შევძლებ ვიყო ქრისტეში და ვიყო მამაში. ანუ როდესაც მე შევძლებ მივწვდე სამყაროს არსს. თვით პირველსაწყისს. მე არა ვარ მამაში. მე ვერ ვწვდები უზენაესს და არ მჯერა, რომ შევძვლებ მის წვდომას თუნდაც ყველა ხატი გადავკოცნო და ყველა ეკლესიაში დავანთო სანთელი. ვერც მაშინ შევძლებ მის აღქმას, რამდენიც არ უნდა ვიხტუნო და ვიყვირო "ჰარე კრიშნა, ჰარე-ჰარე!" ან მიწას ვახალო შუბლი "ბისმულია რახმან რაჰიმ...". ჩემი რწმენის საგანი არის ეს: - ადამიანი თავისი არსით, და არა მატერიალური ფორმით, თვითონ არის ღმერთი! ოდესღაც არსმა მიიღო მატერიის სახე და ეს არ იყო შემთხვევითი მოვლენა ან ვიღაცის მიერ ჩადენილი ცოდვის საზღაური. განვითარების ერთიანი კანონის მიხედვით მატერიალრ ფორმას შეუძლია და აუცილებლადაც დაბრუნდება მის "არსებით" ფორმაში. ანუ მე უნდა გავხდე ღმერთი. ჩემთან ერთად ის მრავალი ათასი თაობა, რომელიც მატერიის ფორმით იყო ჩემამდე. _ჩვენ ხომ ფაქტიურად ყველა, ერთი არსი ვართ, ერთი მთლიანობა. "ვითარცა მამა ზციერი იყავნ შენც სრულ" - ამას ნიშნავს და არა იმას, რომ ოთხშაბათობით და პარასკევობით არ ვჭამო ყველი. მე მწამს, რომ ეს, ანუ ადამიანის (კაცობრიობის, სამყაროს) უზენაეს პირველსაწყსამდე (არსებობის სულიერ ფორმამდე) განვითარება შესაძლებელია. ტრივიალურად: მე მჯერა, რომ მთას იქით არის ჯადოსნური სილამაზის ველი თავისი ანკარა წყაროებით და მივდივარ მის შესამოწმებლად, სანახავად. თუ ვინმე მეუბნება, რომ ის იქ არის და ეს უნდა ვირწმუნო, მაგრამ ადგილიდან ფეხი არ უნდა მოვიცვალო, მაშინ ასეთ რწმენას ჩემთვის არაფრის მოტანა არ შეუძლია, (მეტიც - ის არ არსებობს ჩემში) ხოლო იმისათვის, ვინც ამას მეუბნება უთუოდ არის რაღაც ხეირი. ანუ როცა ვამბობ, რომ მე მწამს, ეს იმას ნიშნავს, რომ არ ვიცი, მაგრა მწამს რაღაც დონემდე, რაღაც ეტაპამდე. მივდივარ და ვამოწმებ. ამის მერე აღარ აქვს მწამს. ის უკვე ვიცი! ამის შემდეგ კიდევ არის რაღაც, რაც გარკვეულ ეტაპამდე (სანამ შევამოწმებ) მწამს. ვამოწმებ და... სამყარო შექმნილია არამატერიალურისაგან - მწამს. ის არამატერიალური არის ჩემში -მწამს. მე არა ვარ მატერიალური ფორმა, ან მხოლოდ მატერიალური ფორმა, ან უფრო სწორად: მე ვარ სული, რომელიც ამჯერად გამოვლენილია ამ მატერიალური ფორმის სახით - მწამს. მე სრულად შემიძლია იმ თვისებების შეძენა, რომელიც გაჩნია ჩემს შემქმნელს - მწამს. მე შემიძლია (ვალდებულიც ვარ) ახლავე დავიწყო და გავყვე ჩემი განვითარების გზას - მწამს. ვის შეუძლია წამიყვანოს, გამიძღვეს, გამომყვეს? რელიგიას, ფილოსოფიას, საბუნებისმეტყველო მეცნიერებებს, მღვდელს, მრევლს, მეხინკლეს, - სიამოვნებით გავყვები, ოღონდ უნდა დამარწმუნოს, რომ მიდის და სწორად მიდის. თუ დგას, რანაირად სწორადაც არ უნდა იდგეს , მაინც დგას. რა ვქნა, მე დგომა არ შემიძლია ვფიქრობ, შევძელი იმის გადმოცემა, თუ რა არის ჩემთვის რწმენა, რწმენის საგანი და რწმენის დანიშნულება. - მადლობა |
|
|
|
|
Aug 4 2011, 04:40 PM
Post
#89
|
|
 BLUE soul Group: Members Posts: 1,689 Joined: 11-December 09 From: New York, USA Member No.: 6,092 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
თემურ საინტერესოდ ჩამოაყალიბე, ოღონდ ერთი კითხვა მაქვს
ციტატა(ნიკოლოზი @ 4th August 2011 - 04:22 PM) მე მწამს, რომ ეს, ანუ ადამიანის (კაცობრიობის, სამყაროს) უზენაეს პირველსაწყსამდე (არსებობის სულიერ ფორმამდე) განვითარება შესაძლებელია. აი ეს მეც მწამს, მარა აქ თან ვიჭედები და რაზე ეხლა: სამყარო თუ უსასრულოა, მაშინ რაღაცამდე (გინდაც პირველსაწყისამდე) განვითარება ვერ წარმომიდგენია. ვფიქრობ განვითარებას დასასრული არა აქვს და თვით პირველსაწყისის შეცნობა შეუძლებელია, რადგან ასეთი რაღაცა არ არსებობს და იმის იმედით რომ არსებობს (და მე შევიმეცნებ), ადამიანი მუდამ იმეცნებს და წინ მიდის და ეს დაუსრულებელი პროცესია. მარა ზოგადად მე ჩემი რწმენა რო ავხსნა, ძაან მიჭირს, მარა ნუ მაინც ვიტყვი. მოკლედ სულ მწამს, მარა რა მწამს ეგ არ ვიცი. აი მართლა არ ვიცი და ამდენი ხანია ვეძებ და ვერ მიპოვია ის, ვინც ან რაც რომ ასე ძალიან მწამს. |
|
|
|
|
Aug 4 2011, 04:40 PM
Post
#90
|
|
|
WHITE soul Group: Members Posts: 19 Joined: 3-August 11 Member No.: 6,535 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
Atman
ძალიან კარგი. ღმერთმა ხელი მოგიმართოთ. ისე, მეც გავუსვამდი ხაზს, რომ ვედურ ფილოსოფიასა და კაბალას შორის თითქმის ვერ შევნიშნე განსხვავება. მე ვეხები შეხედულებათა სისტემას და არა პრაქტიკას, რომელსაც არ ვიცნობ. სულ ცოტა ხნის წინათ მე თვითონ გამოვეცი წიგნი ვენკატარამანის "კრიშნასა და არჯუნას საუბარი. გიტა ახალგაზრდებისათვის" - (მე ერთ-ერთ პაწაწინა გამომცემლობას ვხელმძღვანელობ.) ანუ, კიდევ ერთხელ მომიწია ამ საინტერესო თემასთან შეხება ოდესღაც წაკითხულის შემდეგ. ცხადია, ახლა უკვე კაბალის პოზიციიდან შევხედე. ლამის ერთი-ერთში ჯდება. (მე ასე განვსაჯე) დიდებული რამ არის. კაბალაზე კი ალბათ იმდენად შევჩერდი, რამდენადაც ჩემთვის, როგორც ქრისტიანული რჯულისა და მოცემული გარემოს გავლენის ქვეშ გაზრდილი ადამიანისათვის კაბალა უფრო ახლოა. წარმატებებს გისურვებთ. ისე, საინტერესო იქნებოდა იმის გაგება; რაში მდგომარეობს თქვენი პრაქტიკა? ის, მარტოკა მუშაობას გულისხმობს თუ ჯგუფთან ერთად? |
|
|
|
|
Aug 4 2011, 04:56 PM
Post
#91
|
|
|
WHITE soul Group: Members Posts: 19 Joined: 3-August 11 Member No.: 6,535 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
mata
აი ეს მეც მწამს, მარა აქ თან ვიჭედები და რაზე ეხლა: სამყარო თუ უსასრულოა, მაშინ რაღაცამდე... მე შენ მიყვარხარ!!!:) (ხომ ხარ ჩემი შვილის ტოლი?) მერედა ვინ თქვა, რომ სამყარო უსასრულოა? მერე და ვინ გაარკვია რა არის სამყარო? (რას ნიშნავს, რა შიგთავსი აქვს ამ ტერმინს?) კაბალის აზრით მატერიალური სამყარო საერთოდ არ არსებობს და ეს ვირტუალური რეალობა მხოლოდ ჩვენს თავში შქმნილი წარმოსახვითი რეალობაა. ისე, რა თქმა უნდა, ჩვენ ის ისე გვაქვს წარმოსახული, როგორც უსასრულო. ამბობ: "სულ მწამს, მარა რა მწამს ეგ არ ვიცი. აი მართლა არ ვიცი და ამდენი ხანია ვეძებ და ვერ მიპოვია ის, ვინც ან რაც რომ ასე ძალიან მწამს"-ო. ეს შენ არ ეძებ, საყვარელო. ეს შენში არსებულმა უსასრულო სულმა გაიღვიძა (აი, ის კი უსასრულოა) და ის არ გასვენებს. ჩემი ნაყოფი დამწიფდა და მომეციო ბედნიერი გოგონა ბრძანდები. წინ უამრავი უსაამურესი სულიერი განცდა გელის.აწი აღარ მოგასვენებს. ასეთია კაბალაში მოხვედრილების ხვედი. შენ კიდევ ეგერ შენ თვითონ შეგიქმნია კაბალის მოყვარულთა სალონი და "დიასახლისობ":) - აბა როგორ გინდა? მიხარია შენს გამო. მომავალ შეხვედრამდე. ახლა ჯგუფში უნდა გავრბივარ! |
|
|
|
|
Aug 4 2011, 04:58 PM
Post
#92
|
|
|
WHITE soul Group: Members Posts: 19 Joined: 3-August 11 Member No.: 6,535 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
 რა დაუდევრობა მომდისახლა ჯგუფში უნდა ვიყო და გავრბივარ. |
|
|
|
|
Aug 4 2011, 05:08 PM
Post
#93
|
|
|
BLUE soul Group: Members Posts: 1,689 Joined: 11-December 09 From: New York, USA Member No.: 6,092 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
თემურ
ძაან დიდი მადლობა ასეთი სითბოსთვის, მე ასეთი პირდაპირი არ ვარ ციტატა(ნიკოლოზი @ 4th August 2011 - 04:58 PM) ახლა ჯგუფში უნდა ვიყო და გავრბივარ. არაუშავს, როცა მოიცლით, მერე შემოგვიერთდით დროებით |
|
|
|
|
Aug 4 2011, 07:11 PM
Post
#94
|
|
|
BLUE soul Group: Members Posts: 1,626 Joined: 11-January 11 Member No.: 6,353 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
ანანდა
QUOTE(haeri @ 2nd August 2011 - 03:19 AM) მოქმედება მიმდინარეობს "კოსმოსში" სადაც არ ხდება "არც სამყაროს შექმნა და არც მისი აღსასრული". ამ "კოსმიურ სცენაზე" მთავარი მოქმედი პირი, ანუ "ცენტრალური ფიგურა" არის – განგება (ღმერთი)! . . . აქ რა თქმაუნდა სხვა მოქმედი გმირებიც არიან საინტერესოა შენეული მოდელი და გზა, რითაც ამ მოდელამდე მიხვედი, მაგრამ რაც მაინტერესებს, არის ის თუ რა ადგილს ანიჭებ ამ მოდელში "სხვა მოქმედ გმირებს" და როგორ თვლი - ისინი ამ "მოდელის ცენტრალური ფიგურის - ღმერთის მიერ არიან შემოყვანილნი ამ "სცენაზე" თუ სხვა, ამ შემთხვევაში ჯერ არგანსაზღვრული მოდელის წევრები არიან, რომლებიც თავისი სურვილით "ცენტრალურ ფიგურასთან" შეთანხმების გარეშე ჩაებნენ "თამაშში"? |
|
|
|
|
Aug 5 2011, 02:40 PM
Post
#95
|
|
|
YELLOW soul Group: Members Posts: 652 Joined: 1-September 10 From: თბილისი Member No.: 6,251 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
QUOTE(kate @ Aug 4 2011, 07:11 PM) ანანდა საინტერესოა შენეული მოდელი და გზა, რითაც ამ მოდელამდე მიხვედი, მაგრამ რაც მაინტერესებს, არის ის თუ რა ადგილს ანიჭებ ამ მოდელში "სხვა მოქმედ გმირებს" და როგორ თვლი - ისინი ამ "მოდელის ცენტრალური ფიგურის - ღმერთის მიერ არიან შემოყვანილნი ამ "სცენაზე" თუ სხვა, ამ შემთხვევაში ჯერ არგანსაზღვრული მოდელის წევრები არიან, რომლებიც თავისი სურვილით "ცენტრალურ ფიგურასთან" შეთანხმების გარეშე ჩაებნენ "თამაშში"? ჯერ მინდა მადლობა გადაგიხადო ამ კითხვისთვის(ძალიან კარგი კითხვაა) და მერე იმისთვის რომ ყურადღებით ეცნობი ჩემს პოსტებს ამ მოდელის კონტურები საკმაოდ დიდი ხანია იძერწებოდა, სიმართლე გითხრა ძალიან დიდი სიფრთხილით. ერთ–ერთი მთავარი პოსტულატი მისი გამოხატულებისა არის ჰუმანიზმი–ანუ იგი თავისი არსით ჰუმანისტურია. მას ასევე აქვს პერეტენზია იყოს ოპტიმისტური და ტოლერანტული. ამავე დროს მას არა აქვს პრეტენზია აბსოლუტური ხელშეუხებელი და უდავო ჭეშმარიტების ფლობისა. როგორც ზემოთ ავღნიშნე იგი "ელასტიურია", ანუ ემორჩილება შესწორებას. (ამ მოდელამდე როგორ მივედი ეს ძალიან გრძელი თემაა) რაც შეეხება კითხვას, ისევ გავიმეორებ გამონათქვამს ოღონდ სხვანაირად"ეს კოსმიური სცენა თავისი მოქმედი გმირებით" დაუსაბამოა! იგი არავის არასოდეს არ შეუქმნია" მუდმივად არსებობდა "ეს სცენა" უსასრულო წარსულში და იარსებებს უსასრულოდ. . . "ამ სცენაზე წარმოდგენილი სიუჟეტი მუდმივად მიმდინარეობს" "ფარდა არასოდეს არ იხურება" მხოლოდ იცვლება მოქმედებები. "მოქმედი გმირები ცენტრალური იქნება ეს თუ ეპიზოდური არავის არ შემოუყვანია "სცენაზე" . ისინი არა არიან გაჩენილები (მათ არ გაუვლიათ ე.წ. "კასტინგი") არ არიან ვინმეს ან რამის შექმნილები.(უფრო რომ დავაზუსტო –სცენაზე წარმოდგენილი ხდომილებები, წინასწარ არავის არ ჩაუფიქრებია და არც დაუგეგმია) "კოსმიური თამაშში" ჩაბმულები არიან –ორი მათავარი და ცენტრალური მოქმედი გმირი(ბერძნული მითოლოგიიდან რომ ვისესხო ტერმინები) ესენია "კოსმოსი" და "ქაოსი". . . მათი "ეს თამაში" ზოგჯერ ჰგავს ორთაბრძოლას, ზოგჯერ კი ტანდემს. |
|
|
|
|
Aug 5 2011, 03:08 PM
Post
#96
|
|
|
VIOLET soul Group: Members Posts: 3,007 Joined: 29-October 09 Member No.: 6,058 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
თემურ
QUOTE(ნიკოლოზი @ 4th August 2011 - 04:40 PM) ისე, საინტერესო იქნებოდა იმის გაგება; რაში მდგომარეობს თქვენი პრაქტიკა? ის, მარტოკა მუშაობას გულისხმობს თუ ჯგუფთან ერთად? მთავარი პრაქტიკა ღმერთის წმინდა სახელების ინდივიდუალური (ჯაპა-მედიტაცია) და ერთობლივი გალობაა (კირტანი). ეს გვეხმარება გონების და გულის გაწმენდაში. ასევე ვიცავთ მარეგულირებელ პრინციპებს, იმიტომ რომ მავნე ჩვევისგან თავი თუ არ შეიკავე თავისით ან არ მოგძვრება, ან უბრალოდ დროში გაწელილი პროცესი იქნება. მაჰა მანტრა კი გულში არსებულ მავნე სურვილების თესლებს წვავს და ფაქტიურად რაღაცისგან თავის შეკავება ბუნებრივი პროცესი ხდება და არა ასკეზა. მაგრამ ამას ვღებულობთ როგორც წმინდა სახელების (ანუ თავად ღმერთის) წყალობას და არა როგორც საკუთარი ძალისხმევის შედეგს. ჩვენ ვდგამთ ნაბიჯებს, მაგრამ შედეგებში ღმერთზე ვართ დამოკიდებული. და რაც მთავარია: ღმერთი ჩვენთვის უპირველეს ყოვლისა პიროვნებაა და მას როგორც პიროვნებას ისე მივმართავთ. მისი უპიროვნო ასპექტი (ყოვლისმომცველი ბრაჰმანი) კი მისი მეორადი ასპექტია. -------------------- ჰარერ ნამა ჰარერ ნამა ჰარერ ნამაივა კევალამ
კალაუ ნასტი ევა ნასტი ევა ნასტი ევა გატირ ანიათჰა «კალის ამ ეპოქაში არ არსებობს სხვა გზა, არ არსებობს სხვა გზა, არ არსებობს სხვა გზა თვითრეალიზაციის მისაღწევად, გარდა უფალი ჰარის წმინდა სახელის გამეორებისა, წმინდა სახელის გამეორებისა, წმინდა სახელის გამეორებისა» |
|
|
|
|
Aug 5 2011, 07:05 PM
Post
#97
|
|
|
BLUE soul Group: Members Posts: 1,626 Joined: 11-January 11 Member No.: 6,353 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
ანანდა
მადლობთ. მაგრამ კიდევ მიჩნდება კითხვა, ამ "კოსმიურ თამაშში", სიცოცხლე - ისეთი, როგორიც გვესმის, და კერძოდ ადამიანი, შემთხვევითობაა თუ კანონზომიერება და საერთოდ რა ადგილი გვიჭირავს, (ამას იმიტომ გეკითხები, რომ ერთ-ერთ თემაში რიჩარდ დოუკინსის "ეგოისტ გენომზე" წერდი - ბევრი რამ გახადა ნათელიო, მისი თეორიის მიხედვით კი, ჩვენ მხოლოდ შემთხვევითი "ჯეკ-პოტის" ვარიანტი ვართ ) , თუმცა პასუხი ნაწილობრივ გაცემული გაქვს, მაგრამ სიამოვნებით მოვისმენდი უფრო კონკრეტულად.
|
|
|
|
|
Aug 5 2011, 07:07 PM
Post
#98
|
|
 RED soul Group: Members Posts: 108 Joined: 27-September 10 Member No.: 6,280 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
წარმატებით მივსდევ ნარცისიზმს.მშვნიერი რელიგიაა, დღეში რამდნჯერმე აკეთებ მეტანიას სარკეში,რომ დაინახო როგორი გრაციოზული ხარ
-------------------- „საზღვრები? არასდროს მინახავს ასეთი რამ.
მხოლოდ მსმენია, რომ ისინი არსებობენ ზოგიერთი ადამიანის ტვინში“ |
|
|
|
|
Aug 5 2011, 07:12 PM
Post
#99
|
|
|
BLUE soul Group: Members Posts: 1,626 Joined: 11-January 11 Member No.: 6,353 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
Atman
QUOTE(atman @ 5th August 2011 - 06:08 AM) : ღმერთი ჩვენთვის უპირველეს ყოვლისა პიროვნებაა და მას როგორც პიროვნებას ისე მივმართავთ. ყოველთვის მქონდა და მაქვს პიროვნული ღმერთის აღქმის პრობლემა, ყოვლისმომცველ ბრაჰმანს უფრო აღვიქვამ, შეგიძლია ამიხსნა, ოღონდ შენი სიტყვებით, ისე როგორც შენ გრძნობ, როგორია, რას ნიშნავს პიროვნული ღმერთი შენთვის?. წინასწარ მადლობთ |
|
|
|
|
Aug 5 2011, 07:52 PM
Post
#100
|
|
|
VIOLET soul Group: Members Posts: 3,007 Joined: 29-October 09 Member No.: 6,058 ნიკის ჩასმა პოსტში მონიშნულის ციტატაში ჩასმა |
kate
QUOTE(kate @ 5th August 2011 - 07:12 PM) ყოველთვის მქონდა და მაქვს პიროვნული ღმერთის აღქმის პრობლემა, ყოვლისმომცველ ბრაჰმანს უფრო აღვიქვამ, შეგიძლია ამიხსნა, ოღონდ შენი სიტყვებით, ისე როგორც შენ გრძნობ, როგორია, რას ნიშნავს პიროვნული ღმერთი შენთვის?. წინასწარ მადლობთ სიმართლე გითხრა ჩემი ყველა თავდაპირველი მიდრეკილებით მეც ღმერთის, როგორც უპიროვნო ბრაჰმანისკენ სწრაფვა მქონდა. ამას მოწმობს თუნდაც ჩემი არც თუ ისე კარგი, მაგრამ ფილოსოფიურად გასაგები მოთხრობა, ( რომელიც 6 წლის წინ დავწერე და სადაც ჩემი ქვეცნობიერი მიდრეკილებები ამოტივდივდა). ბოლო წლებშიც, ვაიშნავიზმის ნიღაბს ამოფარებული, რეალურად ისევ იმპერსონალისტი ვიყავი. და ახლაც არ შევცვლილვარ დიდად. მაგრამ ბოლო პერიოდია გადავწყვიტე საკუთარი სინდისის ხმას (ან თუ გინდა პარამატმას ხმა დავარქვათ) შეძლებისდაგვარად უფრო გულწრფელად ვუსმინო. მანტრის გამეორების დროსაც, ღმერთს როგორც პიროვნებას ისე მივმართავ და ძველებურად "მანტრასავით" აღარ ვიმეორებ მანტრას, მაგრამ ეს იშვიათად გამომდის და დიიიდი ძალისხმევის შედეგად. რეალურად გავაცნობიერე, რომ ღმერთთან, როგორც პიროვნებასთან ურთიერთობა ძალიან ძნელია. მაგ დროს რეალურად ვაცნობიერებ, რა დიდია ის და რა პატარა ვარ მე... ეს კი ჩემს ცრუ ეგოს და ჭკუას ძაააალიან არ მოწონს. რეალურად ვგრძნობ ხოლმე აგრესიასაც მის მიმართ, მაგრამ მაინც განვაგრძობ მანტრის კითხვას "ლოცვით" მდგომარეობაში. ძალიან მიჭირს მისი ვიზუალური წარმოდგენა, განსაკუთრებით ნახატებიდან, მაგრამ როცა ვისმენ კრიშნას ან მისი სხვა ექსპანსიების შესახებ, მაშინ უფრო ცოცხლდება ჩემს წარმოდგენაში. ეს არის ძალიან რთული გზა. ამავე დროს ძალიან მარტივი და ყველაზე ბუნებრივი. ფაქტიურად ღმერთს ეჯიბრები იმაში, თუ ვინ იქნება უფრო მეტ ვალში, ის, თუ შენ. სწავლობ მისი, როგორც პიროვნების დანახვას ყველა ცოცხალ არსებაში და განსაკუთრებით კი სულიერ მოძღვარში. ისიც გავაცნობიერე, რომ თვითონ ღმერთიც ჩვენ , ანუ ჯივ-ატმებს გვეპყრობა ორ "რეჟიმში". პირველია უპიროვნო, როგორც ჩვენ ვეპყრობით მას ისევე გვპასუხობს: ძალიან რბილია, თავს არაფერს გვახვევს ზედმეტად, ყვეეეელა სურვილს გვისრულებს, არ გვაჩქარებს, გვეფერება და გვამშვიდებს. მაგრამ არის მეორე რეჟიმი, რომელშიც იგი პიროვნებაა და აქვს თავისი ხასიათი, ხუშტურები, ურთიერთობის ფორმები. ხშირად მკაცრია და რასაც სხვა ყველას აპატიებდა, ჩვენ გვსჯის. გვიწყობს გამოცდებს გულწრფელობაზე. ყოველთვის გვიტოვბებს არჩევანს, მაგრამ ყოველთვის გული ტკივა, თუ არასწორ არჩევანს ვაკეთებთ და ხშირად არღვევს თავისი ჩაურევლობის პრინციპს იმით, რომ რაღაც მინიშნებებს გვაძლევს, გვკარნახობს... ასევე გვიტოვებს ეჭვს, რომ ის სულაც არაა უზენაესი ღმერთი, იმიტომ, რომ როცა მე დარწმუნებული ვარ მის უზენაესობაში, მისი სიყვარული და მისი მსახურება ჩემი ეგოს კიდევ ერთი საბაბი იქნებოდა, მაგრამ როცა არ ვარ დარწმუნებული და ვრისკავ, ეს კიდევ ერთი გამოცდაა უანგარობაზე. და კიდევ მაძლევს ძააალიან უცნაურ განწყობას. მიუხედავად იმისა, რომ არც ჯოჯოხეთის მეშინია და დარწმუნებული ვარ უკვე საკმაოდ ღრმადაც, რომ ის ყოველთვის დამიცავს, მაინც მაქვს უამრავი შიში, რომ არასწორად მოვიქცე, ჩემი სინდისის ხმას მოვატყუო და ა.შ. ისევე როგორც ბავშვმა იცის, რომ მამა მაქსიმუმ მკაცრად დასჯის ცუდი საქციელისთვის და უარს მაინც არ იტყვის მასზე, მაგრამ მაინც ცდილობს არ აწყენინოს. ღმერთის პიროვნულად აღქმაში ძალიან დამეხმარნენ ამის ცოცხალი მაგალითები, ანუ ის გურუები, რომლებიც თავად უკვე ხედავენ მას როგორც პიროვნებას. საბოლოო ჯამში ყველანი გავლენის ქვეშ ვართ. მე არჩევანი გავაკეთე და შრილა პრაბჰუპადას და მისი მოსწავლეების გავლენა ავირჩიე. ყველა თამაშის თავისი კანონები და წესები აქვს. სხვადასხვა თამაშების წესების არევა არ შეიძლება, მე კი ამ წესს ხშირად ვარღვევ, მაგრამ ჯერ-ჯერობით სხვაგვარად არ ძალმიძს საბოლოოდ არჩევანი ორია: ან კრიშნას (ან ღმერთის სხვა პიროვნულ ფორმას) ვემსახურებით, ან მაიას - მის ილუზორულ ენერგიას და შესაბამისად ისევ კრიშნას, ოღონდ უკვე იძულებით და გაუცნობიერებლად. ამ ორ მდგომარეობას შორის არის სწორედ ბრაჰმანის შეცნობის დონე, რომელიც საკმაოდ ლაბილურია და მისგან ორივე მხარეს შეიძლება გადახრა, თუმცა უფრო ადვილია მაიასკენ გადავიხაროთ (ეს პირადად ჩემი ფორმულირებაა და ვედებში ასე არ წერია). ჩემი გამოცდილებით (და არამარტო) მივხვდი, რომ უფრო კარგი ნაბიჯი ყოველთვის ისაა, რომელიც უფრო რთული გადასადგმელია, იგულისხმება სულიერი განვითარების დასაწყისში თორემ მერე უკვე არასწორი ნაბიჯების გადადგმა არ ძალგიძს და ყველაფერი ბუნებრივი ხდება, ოღონდ ამისგან ამ ფორუმზე ყველანი ძაააალიან შორს ვართ (ვიმეორებ: ყველანი!). ღმერთი არაა მექანიზმი. ისეთი მექანიზმიც კი არაა, რომელსაც ჩვენ ვერასოდეს შევიცნობთ. ის ძალიან უბრალოა, ძალიან ვუყვარვართ, ჩვენს გამო ტკივა, ჩვენს გამო დარდობს და ჩვენ გველოდება. და ტანჯვაც სწორედ მისი ამ სიყვარულის გამოხატულებაა, რომ ჯივ-ატმას სწრაფვა თავისი თავის გაღმერთებისკენ და ღმერთისგან დამოუკიდებლად არსებობისკენ მარადიულად შეფერხდეს ხოლმე. არეულად და უსისტემოდ ვუპასუხე კითხვას, მაგრამ რაც მომივიდა თავში ეგაა
-------------------- ჰარერ ნამა ჰარერ ნამა ჰარერ ნამაივა კევალამ
კალაუ ნასტი ევა ნასტი ევა ნასტი ევა გატირ ანიათჰა «კალის ამ ეპოქაში არ არსებობს სხვა გზა, არ არსებობს სხვა გზა, არ არსებობს სხვა გზა თვითრეალიზაციის მისაღწევად, გარდა უფალი ჰარის წმინდა სახელის გამეორებისა, წმინდა სახელის გამეორებისა, წმინდა სახელის გამეორებისა» |
|
|
|
|
| Lo-Fi Version | Time is now: 27th May 2024 - 08:11 PM |
