ეს ყველაფერი ილუზია არ არის Options

[ანნა]

ბოლო დროს ხშირად მესმის ფრაზები: "ეს ყველაფერი ილუზიაა", "არ ვარსებობთ, არც შენ არსებობ და არც მე"// და ბლა ბლა ბლა.. ზოგიერთისგან ამ ცხოვრებისადმი ზერელე უგულო დამოკიდებულებაც მოდის. აქაოდა არ არსებობენ არც ადამიანები, არც ცხოვრებაო და მკიდია ყველაფერიო..

ჰო და ამაზე დავფიქრდი, რადგან ლამის მეინსტრიმად იქცა მსგავსი მიდგომა, მივხვდი რომ ეს არის ერთ–ერთი საერთო გამოცდა, ეტაპი,გაკვეთილი რაც უნდა გავიაროთ. იმისთვის რომ რეალურად სულიერად განვვითარდეთ. მეც და ამ ფორუმზე ბევრს გამოუცდია მდგაომრეობები როცა სხვა რეალობას აღიქვამს და იმასთან შედარებით აქაურობა არაფერია.. ასეთი მდგაომრეობის გამოცდის შემდეგ ყოველი ადამიანი ცარიელი ქაღალდი ან ნახატი ან ფიტული გგონია. ცხოვრებას კი ზედაპირულად უყურებ და შენი თავის მიმართ ყურადღებას ადუნებ, ნუ შეიძლება მოადუნოდა და დაიკიდო შენივე განვიტარებაც.

ეს არის მცდარი წარმოდგენა,
რეალობა მშვენივრადაც არსებობს და მატერიალური რეალობაც რეალობაა, მხოლოდ ილუზია არის ის რაც ჩვენივე ტვინის შექმნილია
მედიტაციური მდგაომრეობის დროს ჩვენ ვხვდებით რომ ჩვენივე დანახული ცხოვრება, ანუ ჩვენივე ტვინის შემოქმედება იყო ილუზია, ეს კიდა ეს ასეა.. ჩვენ ტვინს აქვს ბევრი უნარი და მათ შორის წარმოდგენებით იქმნის ყველა ადამიანი თავის რეალობას. სხვა ადამიანებს იგონებს და იჯერებს.. მეც ბევრჯერ მომიგონია სხვა და სხვასაც მოვუგონივარ. მაგრამ ვერც მე ვგრძნობ ვინაა რეალურად ის და ვერც ის გრძნობს ვინ ვარ რეალურად მე.. ერთხელ მიტხრეს კიდეც "ილუზია" ხარო,
ხო და ჩემო კარგებო და საყვარლებო

არ ვარ ილუზია არც მე, არც თქვენ, არც დედამიწა არც კატები და არც არავინ. ცხოვრება რეალურია და მნიშვნელოვანია..
ჩვენ როცა ცნობეირება გვეწმინდება ვთავისუფლებდებით ჩვენივე ტვინის შექმნილი ცრუ რეალობიდან და არა დედამიწის ან სხვა ადამიანის. რეალურად ყველა ადამიანი არსებობს, ყველა სულია ადამიანის სხეულში და ყველა პროცესებშია.. არსებბს პლანეტა დედამიწა.
ჩემთის არ არსებობს დრო და ბევრი გამოგონილი რამ, მაგრამ ეს მატერიალური ცხოვრება არის რეალური ჩვენში და ჩვენს გარეთაც, სხვა ადამიანებთან,ცხოველებთან,ბუნ
ებასთან ურთიერთობისას. რეალურია ყველაფერი და ცხოვრება ეს ის არის რაც საჭიროა გავიაროთ ყოველნაირად.
ანუ როდესაც გვგონია რომ ეს რეალობა ილუზიაა, ეს გვგონია ჩვენივე ტვინის შექმნილზე და სწორიცაა, თუმცა ნამდვილ რეალობას ტვინი ვერ გრძნობს და ამიტომ შეიძლება ვინემ გაჩერდეს თავის განვითარების გზაზე და დეპრესიამ შეიპყროს.. ეს იმიტომ რომ ნამდვილ რეალობას ვერ გღძნობენ. არადა რეალობა ნამდვილად რეალობაა,
და "მატრიცა" ჩემი ბავშობის საყვარელი ფილმია, მაგრამ არ ვეთანხმები ძალიან ზალიან ბევრ რამეში...
მოკლედ იმის თქმა მინდოდა ამ ფორუმელებისთვის რაც ნამდვიალდ ვიგღძენი, ვიგღძენი რომ რეალობა არსებობს და ის სხეულში შეგიძლია შეიგრძნო და ადამიანის ცხოვრებაში გაიარო. არ არის საჭირო სიკვდილის ლოდინი, ან სხვა პლანეტაზემ, ან სხვა განზომილებაში გადსვლის ან საერთოდ არაფრის.. მთელი სამყაროს ტარება შეიძლება სხეულით, ნუ სამყაროს თუ არა შენი მე და შენი სული შეგიძლია აქვე გააღვიძო,ვგამოავლინო და როცა დრო იქნება წახვალ. და ეს ცხოვრება მშვენიერია..

ჩვენ არ მოგვწონს ის რაც ტვინმა შექმნა და გვგონია ცხოვრება, თუმცა ის რასაც ტვინი ვერ იმენებს არის ნამდვილი რეალობა და ის აქაა და შეგვიძლია ყველამ შევიგღძნოტ და ვიცოვროთ.

ანუ ასე:

ძილი––>გამოღვიძება და დანახვა რომ ცხოვრება ილუზიაა––>გაცნობეირება რომ ილუზია შენივე ტვინის შექმნილი რეალობაა––> ნამდვილი რეალობის შემეცნება და ნამდვილი ცხოვრებიტ ცხოვრება.

[ანნა]

ეხლა ვარ ზატო კამფეტი ვანილნი