QUOTE(ano @ Aug 21 2021, 10:06 PM)
ძალიან საინტერესოა, ფოტოებს მე ავტვირთავ ხვალ აქ ცოტა რთული სისტემაა, კომპიუტერს ჩავრთავ და ისე ავტვირთავ,
წერა განაგრძე, ვკითხულობ.
შუმერები ქართველები არიან? ხელოვნური ინტელექტი მაგათ შექმნეს?
ერთი წიგნია საიდუმლო ცოდნის, ანუ ის ინფორმაცია სანამ ინკვიზიცია ყველაფერს დამალავდა, იმ წიგნშიც წერია რომ ხელოვნური ინტელექტი ადამიანებმა შექმნეს, თუ სწორად მახსოვს ატლანტიდის პერიოდში, მერე მოხდა დიდი ბრძოლა ატლანტიდელებს და ღმერთებს შორის, ატლანტიდა დამარცხდა და მოხდა მათი ზე შესაძლებლობების გაუქმება, გენური ინჟინერით იეჰოვა ღმერთმა შექმნა ადამიანი რომლებიც იმართებიან მიკრო ელემენტების მიერ, ბაქტერიები, ვირუსები, სოკოები, მიტოქონდრიები და ათასი წვრილმანი დეტალია.
ასევე წერია რომ ქალიც იმ პერიოდში შეიქმნა, მანამდე კლონირებით მრავლდებოდნენ მამაკაცები, მოკლედ ბევრი რადიკალურად განსხვავებული ინფორმაციაა რომელიც ნამდვილად ტვინს გადაუბრუნებს ადამიანს.
ეხლა რასაც დავწერ სადაც გინდა იქ დადე. ბოლო რაც ვნახე იყო თვალები. ან თვალი.
მორჩა იმის იქით აღარაფერი იყო. ამას დღემდე გვეუბნებია ყოვლის მხედველი თვალი.
და იცი რა იყო ყველაზე მაგარი ? ყველაზე მაგარი როცა ეს თვალი ვნახე. იქ ხმა არ იყო.
და მივხვდი რომ ხმა ეს ფიქრია.
დეტალურად კი ესე იყო.
"გულის ხმა, შემდგომ მოკვდები, შემდგომი სიტყვა ჰმ სიკვდილი ხარ, შემდგომი სიტყვა მე ვარ, შემდგომ ფერი აღვიქვი თეთრი გამჭირვალე მაგრამ ვერავს ხედავ ბნელა მაგრამ არაა სიბნელე, შემდგომ იყო ხმა უცხო. და ღრიალი" "მე ვარ!" "და გაქრა ყველაფერი და ვიხილე არსი სამყაროსი ვიხილე წითელი მეწამული დაგლეჯილი დაფლეთი უზარმაზარი არსება რომელსაც თვალები არ ჰონდა, მაგრამ მიმანიშნა რომ ის რომელი თვალითაც მე ვიხილე ეს სიდიადე, მისი თვალიდან ვიხილე და მორჩა."
და აქედან მივედი ესეთ დასკვნამე ხუთი საფეხურის მერე იყო მექვსე ყოვლის მომცველი თვალი.
არანაირი მეშვიდე მერვე მეცხე და ა.შ. იყო თვალი მეექვსე საფეხური და მორჩა.
ამის მერე როდესაც ჩამოვედი ე.წ. საქართველოში, დამადეპორტეს, მივხვდი რომ მატრიცა ჩემშია.
დღემდე ვდგავარ და ერთი და იგივეს ვნახულობ.
ამას ნულს ეძახით მაგრამ ამას ქვია სისულელე.
მივხვდი რომ რეალური შეიძლება მე ვიყო. და სხვა უბრალოდ კადრებია. უფროსწორედ არავის არ ვიცინობ.
ვიცნობ საკუთარ თავს. დავიწყე კითხვა, და ეს ყველაფერი შევაზავე პრაქტიკაში.
და ხანდახან მეჩვენება რომ ქალთან კავშირის დამყარების დროს, ეს ძალიან მძიმე რამეა, მეჩვენება რომ უბრალოდ შენაირ არსებასთან ხარ ოღონდ "თითქოს დაწყევლილთან".
სწორად რომ გამიგო, ამით იმის თქმა მინდა რომ "ადამის და ევას მქმნელის გარადა" ანუ სატანისტი შუმერები, "გავახილე თვალი და როგორი დამცინავად დევს საკუთარი ნეკნისგან შექმნილ არსებასთან კავშირის დამყარება". ყველაფერს რომ შეეშვა და არ დაკავდე ხორციელი კავშირით და უბრალოდ შეხედო დეტალურად სხეულს. ერთი და იგივეა, უბრალოდ თვალის ასახვევად
ქალი ქვია და მეორეს კაცი.
თან ეს განცდები, უფრო იმის მერე დამეუფლა რაც უფრო და უფრო ვუვლიდი მოხუცებს.
ეს განცდა როგორია იცი, ძვალი ხორცი.
მეცნიერულად არ ჩავღრმავებულვარ მაგრამ ვაკვირდები რომ თითქო ე.წ. "პლასტამასი თუ პლასმასი" იგივე ნივთიერებისგან შედგება რაც ძვალი.
და უძლებს საუკუნეებს.
ეხლა მე მაქ კითხვა შენთან, კითხვა მოთხოვნადია რადგან ადამიანში დევს ეს თითქოს.
თუ ეს ნივთიერებები იგივეა ვარაუდი იმაზე რომ ჩვენ ხელოვნურად ვართ შექმნილები, ან ვარაუდი იმაზე რომ სხეული X-ჩვენი არის ციხე. მაშინ პასუხს ძიება არ უნდა თითქოს, რადგან უკვე
ხვდები რომ "თოჯინებივით ვართ".
გარდა ამის ვაკვირდები იმ წლებს როცა ე.წ. აგრანიჩიტელი მქონდა თითქოს დაყენებული, მცველი ანუ.
როცა ეს მცველი დავწვი თუ დაიწვა ანუ მეტი მოვინდომე გამეგო, მივხვდი რომ დღეს ამაზე საუბარი იმდროინდელ მსგავსებებთან არ შეიძლება ან ვერ გაიგებენ.
ეს იმას ნიშნავს რომ დღევანდელი გადმოსახედით ჩემს "მეს" რომო შევხვდე და ველაპრაკო ამაზე მეტყვი რომ გიჟი ვარ.
მაგრამ ჩემი მე ამას არასდროს მეტყოდა და ზუსტად იმიტომ ვარ განსხვავებული.
ეს იცი როგორი გრძნობააა, უმძიმესი. ვერსად ვერ დადებ, ვერსად ვერ იტყვი.
რადგან იმწამსვე სინდისი მოდის.
აი ამიტომ დავიწყე სწვალა ასე თუ ისე. და ვიგრძენი შვება. ჰაერი.
და მაშინ ვხვდები რომ სამყაროს მოწყობის შესახებ ინფორამცია არის "მცდარი".
თუ ამ ყველაფერს ვილაპარაკებ ისეთ "ა.ე. მქმნელი ადამიანებთან" გამოდის რომ მე ადამიანს არ ველაპრაკები.
ანუ მათ ბირთვს, მათი ბირთვი კიდე ამ ე.წ. ადამიანებს ისე მომართავს როგორც უნდათ.
სულ ცოტათი როცა დაუფიქრდები მიხვდები რატომ წვავდნენ ან ა.შ. "ვითომ ჯადოქრებს"
---- სამყაროს მოწობაზე იქეთ დავიწყე საუბარი X-მასალები. ----
ხოდა ანი , ბანი იქნება ნოე თუ ჰოე ანდაც ბოე , ყველა ენა ერთი არის სიხშირეს თუ გაასწორებ.
სამყაროში უამრავი ბგერააა , მაგრამ არცერთი არა ადამიანის ენის მსგავსი.
რატომ ? იმიტომ რომ ეს ბგერი შეკაზმულია.
მაგრამ იქ სადაც მე ვიყავი მივხვდი რომ ბგერები ეს "გონებაში არსებული ხმაა".
იქ ხმა არ იყო. იქ იყო მარტო თვალი-თვალები. და სრული სიჩუმე სიწითლის მიმართ.
საოცრების გაოცების მიმართ.