Existence
ხო ეგრეა.. აი ჩემ პატარას უყვარს კითხვა , უფროსს კი არ უყვარს და რამდენიც არ უნდა დავაძალო უფრო მეტად ზიზღდება. ამიტომ შევეშვი... ინფოს კომპიდან ღებულოს, ვსაუბრობთ და რაც აინტერესებს იმას ეცნობა მხოლოდ.. რამდენიმე წლის წინ მასწავლებელმა დავალებად მისცა რაღაცის წაკითხავ და ვერც გემო ჩაატანა, ვერც გაიგო რა იყო და მოკლედ იდიოტობაა... თAნ ეხლა სულ შეიცვალა ყველაფერი და ის ძველი სტერეოტიპები უაზრობაა(ზოგადად სტერეოტიპული აზროვნების თAვსმოხვევა დანაშაულია, რასაც საუკუნეების მანძილზე აკეთებდნენ და აგრძელებენ მავანნი..)

მახსოვს ერთი პერიოდი ვგიჟდებოდი ტელეფონების წიგნის კითხვაზე.. ჩემს ბავშვობაში იყო ასეთი ტელეფონების ცნობარი.. ეწერა მისამართი სახელი გვარი და ტელეფონი.. ხოდა ვიჯექი და ვკითხულობდი და ციფრებსაც ვიმახსოვრებდი.. კიდე საბჭოთე ენციკლოპედია მიტაცებდა-არადა დედაჩემი შეშფოთებული მატენიდა კლასიკოსებს... ნუ ზოგიერთი კარგი იყო უდაოდ, მაგრამ ზოგი მართლა არ მომწონდა და გემოვნებაზე არ დაობენ , მაგრამ გეთენხმები ამ სიტყვების ხარახურაში ჩაკარგული ჭეშმარიტება ფასს კარგავს.. ხო კიდე ჯერალდ დარელის წიგნები მიყვარდა... ფლორა-ფაუნაზე...

td.........

http://www.sacred-texts.com/ufo/otof/index.htm


"OTHER TONGUES--OTHER FLESH"

George Hunt Williamson

viziareb viziareb, monacilec var
Chemi usakvarlesi mcerlis, geniosi aizik azimovis kitxva mikvars xolme.

Hoooo...ana kordzaia ana axmatova, da msgavsi sirobebi(ana karenina kidev) arc unda caikitxo kacma.
Ana, klara da virjinia ufro sapirfareshoshi casakitxia, msubuqad ikitxeba arc arafers gaklebs da arc arafers gmatebs.

მიხაელ ნაომის "მირდარის წიგნი" გაქვთ ვინმეს წაკითხული? აუდიო-წიგნი გადმოვწერე და ვაპირებ მოსმენას.

ოშო მაგ წიგნზე იძახდა ისეთი წიგნია რო დაწერილი რო არ იყოს მე დავწერდიო ჩემ გეგმებშიც შედის ეგ და კიდე მინიმუმ ჩვენი ორი (ძველი )) ) ფორუმელი მოხიბლულია

ამაზე გაქვს ხო ლაპარაკი ? ცოტა არასწორად თარგმნი

http://www.koob.ru/naimy/mirdad

ჩემი აზრით რაღაც ახალს ალბათ არ უნდა ელოდე ძირითადი პრინციპები გადაღეჭილი გვაქვს თეორიულად უბრალოდ კარგად აღიქმება ისეა დაწერილი

Existence

ახალს მე თუ აღმოვაჩენ თორე სადღაა )

ეს აუდიო-წიგნი გადმოვწერე:

http://goloka.org.ua/viewtopic.php?t=5450

ოშოს წიგნების გამხმოვანებელი კითხულობს თავისი დაბალი და მისტიური ხმით

მაგ ქალის მოსმენა მე არ შემიძლია საქალეთს მაძულებს

Existence

ქალი არა, კაცია. Nikosho (ЛИ)

მე ბეჭდების მბრძანებელს ვკითხულობ ^^

უმანკოების მუზეუმს

გურჯისტანზე ხოარ წერენ?? რაგაც ისეთი სათაურია რო..

აკაკი გელოვანის - ,,დაფერფლილი დიდება''

ჯორდანო ბრუნოს ცხოვრება

Lashapoli
)
არა..

MinD

ეგ წიგნი წავიკითხე დაახლოებით 18 წლისამ, აღფრთოვანებული დავრჩი, ძალიან მომეწონა, ახლა ცოტა რამ მახსოვს.

მეც 18 წლის ვარ და მეც აღფრთოვანებული ვკითხულობ. როცა დავასრულებ დავწერ ჩემს მოსაზრებას.

ბოლოს ჰერმან ჰესეს ,,ტრამალის მგელი'' წავიკითხე. შემესისხლხორცა. სწორად გამოწერილი წამალივით შემერგო და ,,შეშლილთა'' კარიც შემაღებინა, აქამდე რომ ვეცვი ჯვარს მისი გაღების გამო......

მაგარი ეპიზოდი "მირდადის წიგნიდან" ხორცის ჭამაზე:

Законно ли убивать, чтобы есть?

Когда Шамадам с мясником ушли, Майкайон спросил Мастера:

— А убивать животных, чтобы есть их мясо — это противозаконно?

МИРДАД: Питаться Смертью — пищей стать для Смерти. И жить за счет страдания другого — то значит стать добычею для боли. Так повелел Он Волей Всеединой. Знай это, и выбирай, что хочешь есть ты, Майкайон.

Майкайон: Если б у меня был выбор, я бы предпочел жить, как феникс, собирая аромат животных и растений.

МИРДАД: Отличный выбор. Поверь мне, Майкайон, придет тот день, когда и ты питаться ароматом станешь, то есть духом, а не плотью. Тот день уже не за горами для тех, кто ищет, для тех, кто хочет знать.

Ведь ищущие знают, что плоть — всего лишь мост, ведущий к Жизни бестелесной.
Ведь ищущие знают, что грубые, обманчивые чувства — всего лишь крошечные окна в мир бесконечно чистых и правдивых чувств.
Ведь ищущие знают, что плоть, которую на части разрывают, в конце концов должна восстановиться за счет их плоти, и каждая раздробленная кость вновь станет костью за счет их собственных костей, за каплю крови придется кровь свою им проливать. Ведь то законы плоти.

Освободятся ищущие от рабства тех законов. Все меньше станут уделять они вниманья позывам плоти, сведут на нет их, чтоб уменьшить долги пред плотью, которые являются долгами Боли их и Смерти.

Сам ограничит ищущий себя, тогда как те, кто ничего не ищет, на самом деле ждут, когда другие им что-то запретят. Огромное количество вещей, что человек законными считает, сам для себя объявит вне закона ищущий.

В то время как человек ленивый хватать как можно больше станет, чтоб наполнить чрево и набить свои карманы, тот, кто ищет, свой путь преодолеет налегке и не отяготит своих карманов, и будет чист живот его от крови и агонии животных.

То, что неищущий добычею считает, к чему он так рачительно стремится, то ищущий обрящет целиком в легкости духа, пониманья сладости.
Я говорю вам, если двое смотрят на поле, и один из них оценит богатство урожая, подсчитает доход, который он с него получит, и мерками в своем воображении начнет он черпать золото. Другой же пьет глазами жадно зелень той травы, целует каждую травинку в своих мыслях, и дружит с каждым корешком. То, говорю вам, тот, второй — хозяин законный поля, первый же владеет лишь деньгами.

Я говорю вам, если двое в доме находятся, один из них — хозяин его, другой же просто гость. И рассуждает первый о стоимости дома, о содержании его, о том, во сколько обошлись ему ковры, серебряная утварь, светильники и многое другое. Второй же благословляет сердцем руки, что камни обтесали для дома, руки, что выстроили дом, руки, что ковры соткали, что серебро чеканили, что масло выжали, которое в светильники залито, и возвышается он духом, прославляя руки, что сотворили все вокруг. То, говорю вам, гость — хозяин дома, а вот хозяин — вьючное животное, несущее тот дом на собственной спине, но в нем не проживающее.

И если двое пьют молоко и наблюдают, как вымя матери коровы сосет теленок, и оба размышляют. Один — о том, что нежное телячье мясо отлично подойдет к столу на празднике по случаю рожденья сына. Второй — что теленок этот для него — молочный брат, и чувствует привязанность к бычку и к матери его. То, говорю вам, что последний воистину наестся его мясом, а первый же отравлен будет им.

Да, многим из того, чем наполняете живот, вам сердце следовало бы наполнить.
Да, много из того, чем набиваете карманы, что прячете по кладовым, вам стоит просто видеть и слышать, аромат вдыхать.
И многое, что мелется зубами, должно быть перемолото умом.

Так мало нужно телу для поддержки. Чем меньше вы ему даете, тем больше вам дает оно в ответ. Чем больше вы ему даете, тем меньше возвращает вам оно.

Воистину, то многое, что за пределами кладовок и желудков, надежнее вас защитит, да и поддержит, чем то, что скрыто в них.
Пока вы не научитесь питаться ароматом, берите все, что нужно, из сердца матушки-Земли, но не берите больше. Земля щедра и так гостеприимна, что недра ее завсегда раскрыты перед ее детьми.

Но как же быть Земле? Куда же ей пойти, чтоб накормить себя? Земля сама должна кормиться. Она — отнюдь не бедная хозяйка, и двери ее дома всегда открыты, и ломится стол от яств в нем.

И как Земля вас в гости приглашает, не пряча, не скрывая ничего, вы Землю тоже в гости позовите и выкажите ей свою любовь и благодарность.
«О, мать невыразимая! Как ты раскрыла сердце предо мною, чтоб мог я жажду утолить, гак вот и я раскрою сердце пред тобою, чтобы могла забрать ты все, что нужно».

И если дух ваш, что ведет к вершинам, укажет вам питаться недрами Земли, тогда вообще значенья не имеет, что можно есть вам и что пить.
Однако, если дух участвует в решении, то вам достанет мудрости, любви чтоб не лишать мать-Землю детей ее — всех тех, кто в этот мир пришел, чтоб радость Жизни, горе Смерти, терзания Дуальности познать. Они ведь тоже к Единству движутся, хоть медленно, но верно. И путь длиннее их, чем ваш. Задержите их на пути — вас на пути они задержат.

Абимар: Поскольку все задумано так, что рано или поздно приходит к концу, почему же я должен переживать, что стал причиною чьей-то смерти?
МИРДАД: Да, твоя правда. Все живое умирает, но горе все ж тому, кто на живое поднял руку.

Ведь вы не станете меня просить убить Наронду, зная, что я люблю его, и в сердце нет ни капли у меня кровавого желанья. И так же Воля Всеединая не станет требовать от вас убить другого человека иль животное, коль не сочтет его пригодным для убийства инструментом.

Покуда человек таков, какой он есть, на свете будут и разбойники, и воры, и ложь, и клевета, и войны, и убийства, любого рода темные и злые страсти.
Но горе тем, кто грабит, убивает, лжет или воюет. Горе тем, чье сердце ненависть лелеет, ведь их, наполненных и горем, и страданьем, использует у горя на посылках Воля Всеединая.

Но вы, друзья мои, должны очистить сердце от всякой злобы, чтобы Воля Всеединая сочла вас подходящими, доверила нести страдающему миру весть радости свободы от страданий, весть о победе человека, весть о Свободе через Любовь и Пониманье.
Так учил я Ноя.
Так учу я вас.

მკვეთრად ქრისტეს ნარატივი იგრძნობა მირდადში რა და რაღაც არ დამევასა

Existence

ვიცი მე რაც არ დაგევასა

MinD
miyvars herman hese martla kargia,mec daaxl.shens asakshi wavikitxe eg wigni, axla dostoevskis "idiotshi" unda chavzvree da zalian mixaria rom adre ar wavikitxe, "zmebi karamazovebi" 17-18 wlisas rom wamekitxa, verapers ver gavigebdi magari kacia fiodore, genialuri tvini aqvs!

დოსტოევსკიმ რომელი რომანი დაწერა საგიჟეთში რომ იყო ისე?

,,დანაშაული და სასჯელი''?!

MinD
au eg agar maxsovs

http://arili2.blogspot.com/2010/01/blog-post_2053.html
მორის მეტერლინკის თხზულებები, ძალიან საინტერესო და დამაფიქრებელი.

Herman Hesse - Das Glasperlenspiel - მეორედ, რადგან უზომოდ მიყვარს

გთავაზობთ საინტერესო მონაკვეთს იოგანანდა პარამაჰამსას წიგნიდან "იოგის ავტობიოგრაფია" (მონაკვეთი ეხება ბიბლიურ ციტატებს):



ჩემი მასწავლებელი (შრი იუქტეშვარა) შესანიშნავი სიცხადით ახდენდა ქრისტიანული ბიბლიის განმარტებას. სწორედ გურუსგან, რომელსაც ოფიციალური კავშირი არ ჰქონდა ქრისტიანობასთან, მე ვისწავლე ბიბლიის უკვდავი არსის გაგება და ქრისტეს სიტყვების ჭეშმარიტების დანახვა, ყველაზე ურყევისა და ამაღელვებელის, რაც კი ოდესმე თქმულა: „ცა და მიწა გადავლენ და ჩემი სიტყვები არ გადავლენ...“

- ჩემთვის გაუგებარია ისტორია ადამისა და ევას შესახებ! - ვთქვი ერთხელ გაცხარებულმა, მაშნ როცა ახალი დაწყებული მქონდა წმინდა წერილების ალეგორიებთან ჭიდილი - რატომ დასაჯა ღმერთმა არა მხოლოდ დამნაშავე წყვილი, არამედ მათი უდანაშაულო შთამომავლებიც?

მასწავლებელს უფრო ჩემი სიცხარე ართობდა, ვიდრე ჩემი უმეცრება.

- „დაბადების წიგნი“ ღრმად სიმბოლურია და არ შეიძება მისი სიტყვა-სიტყვით გაგება, - თქვა მან - „სიცოცხლის ხე“ ადამიანის სხეულის „ბაღში“ მდებარეობს. ზურგის ტვინი ამოტრიალებულ ხეს ჰგავს, სადაც ფესვები ადამიანის თმებია, ხოლო ტოტები - იმპულსების გამტანი და შემომტანი ნერვებია. ნერვული სისტემის ხეზე მრავალი სიამოვნების მომტანი ნაყოფი, ანუ გრძნობაა: მხედველობა, სმენა, ყნოსვა, შეხება და გემოვნება. მათით დატკბობა ადამიანს კანონიერად შეუძლია. მაგრამ მას აკრძალული ჰქონდა სექსი - „ვაშლი“ სხეულის ცენტრში (სხეულის ბაღის „შუაში“).

„გველი“ განასახიერებს დახვეულ სპინალურ ენერგიას, რომელიც სასქესო ორგანოების სტიმულირებას ახდენს. „ადამი“ - ეს გონებაა, ხოლო „ევა“ - გრძნობები. როცა ემოციას, ანუ „ევას ცნობიერებას“ ნებისმიერ ადამიანში სქესობრივი იმპულსი ძლევს, მისი გონება, ანუ „ადამი“ ასევე მარცხდება.

ღმერთმა ადამიანის გვარი შექმნა იმით, რომ საკუთარი ნებით მამაკაცის და ქალის სხეულების მატერიალიზება მოახდინა. და მიანიჭა ამ გვარს უნარი, რომ მსგავსივე „წმინდა“ მეთოდით შეექმნა შვილები... ადამში, ანუ მამაკაცში ჭარბობდა გონება, ხოლო ევაში - ქალში - გრძნობები. ასე იყო გამოხატული დუალიზმი, ანუ პოლარულობა, რომელიც ფენომენალურ სამყაროებს უდევს საფუძვლად. გონება და გრძნობა ყოველ ადამიანურ არსებაში ზეციური სიხარულის კავშირშია მანამ, სანამ მისი ჭკუა გველის ენერგიის ცხოველური მიდრეკილებებით არ ცდუნდება.

შესაბამისად ადამიანის სხეული არა მხოლოდ ცხოველთა ევოლუციის შედეგია, არამედ ღმერთის მიერ შემოქმედების სპეციალური აქტითაა შექმნილი. ცხოველური ფორმები ძალიან უხეშნი არიან სრული ღვთაებრიობის გამოსავლენად. მხოლოდ ადამიანური არსება იყო დაჯილდოვებული ჭკუის უზარმაზარი შესაძლებლობებით - ჭკუის „ათასფურცლოვანი ლოტოსით“, ასევე ოკულტური ცენტრებით ხერხემლის არხში... ადამი და ევა დაეცნენ ადამიანის პირველადი ღვთაებრივი ნეტარების მდგომარეობისგან. როგორც ღმერთი აფრთხილებდა, მათი უკვდავი მდგომარეობა დაიკარგა. მათ ფიზიკური კანონების ზემოქმედების ქვეშ ჩაიგდეს თავი, რის მიხედვითაც სხეულებრივი დაბადება სხეულებრივი სიკვდილით უნდა დამთავრებულიყო.

„სიკეთის და ბოროტების“ ცოდნა, რაც გველმა ევას შესთავაზა, მაიას (ილუზიის) დუალისტურ განპირობებულობას მიეკუთვნება. გონებისა და გრძნობის, ანუ ადამისა და ევას არასწორი გამოყენების გამო ადამიანი ცდომილებაში ვარდება და უარს ამბობს ღვთაებრივ უფლებაზე. ყოველი ადამიანის პირადი პასუხისმგებლობაა, რომ „მშობლიური“ ანუ დუალური ბუნებიდან ერთიანობის ანუ ედემის ბუნებამდე ამაღლდეს. გურუსთან ამ საუბრის შემდეგ სხვა თვალით შევხედე „დაბადების წიგნს“...

„თეოლოგები არასწორად განმარტავდნენ ქრისტეს სიტყვებს, - ამბობდა მასწავლებელი, - ისეთ ადგილებში როგორც:
„...მე ვარ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე; ვერავინ მივა მამაჩემთან, თუ არა ჩემს მიერ“. (იოანე 14.6) - იესოს არასოდეს უგულისხმია, რომ იგია ღმერთის ერთადერთი ძე. ამ ღრმა სიტყვებით მან გამოთქვა ის, რომ ვერავინ მიაღწევს უსასრულო აბსოლუტს, ტრანსცენდენტულ მამას, რომელიც ქმნილების მიღმაა, სანამ არ გამოავლენს თავის თავში „ძეს“, ანუ ქრისტეს ცნობიერებას ქმნილების შიგნით. იესო, რომელმაც მიაღწია სრულ ერთიანობას ქრისტეს ამ ცნობიერებასთან, სრულად აიგივებდა თავს მასთან, რამეთუ მისი საკუთარი ეგო დიდი ხანია გამქრალი იყო“.

"პატარა უფლისწული" გადავიკითხე კიდევ და ნათლად დავიანხე რა არის ეგო

თემასთან დაკავშირებით წერეთ

ლოურენსისი ჯერარგამოცემულ წიგნს "იმპერია"
ასევე გიორგი მაისურაძის "მართლმადიდებლურ ეთიკას" (სათაურმა არ დაგაბნიოთ, არის ფილოსოფიური კრიტიკულ-ანალიზური განხილვა ძაან საინტერესო საკითხების) გირჩევთ თქვენც გაეცნოთ!

გიორგი მაისურაძის წიგნი დავამთავრე "მართლმადიდებლური ეთიკა და არათავისუფლების სული". ეხლა ვკითხულობ ამავე ავტორის წიგნს "ჩაკეტილი საზოგადოება და მისი დარაჯები". ძალიან მაგარია!

მაინტერესებს წლევანდელი საბას პრემიის ლაურეანტი წიგნს წაკითხვაც "დაკარგული კოტექსტები"

http://www.youtube.com/watch?v=cZ6WuRaATg4

narilla
sasiamovnoa amis mosmena. saertod kargad cers giorgi maisuradze.ert ertia albat (tu ertaderti ara), romelic yoveltvis ukompromisod akritikebda qartul martlmadideblur eklesias.

ეს ბოლო წიგნი ჯერ არ გამოსულა, ხვალ იქნება წიგნის პრეზენტაცია, ბახტრიონის 11 ბ-ში, წიგნის სახლში, 5 სთ-ზე. არის ძაან მაგარი წიგნი, გაცილებით უფრო გაბრაზებული კაცის დაწერილი, ვიდრე მისი წინამორბედი წიგნები. აკრიტიკებს კულტურულ ფენომენებს, რომლებიც კი გაჩენილა ჩვენში, ბოლოს კი იქამდე მიდის რომ ასაბუთებს _ "საზოგადოება" ჩვენში არ არსებობს და არც "კულტურა" არ იქმნება. თქვენთვის საინტერესო კუთხეებიც აქვს დაჭერილი რელიგიისა და სახელმწიფოს თანაარსებობაზე და თითოეულის ბრძოლაზე უპირატესობისთვის... კითხვისას, ისე გიჯრულად წერს, მოგინდება ავტორს ჩაეხუტო ბევრი რამაა, რაც მომწონს და ამგვარი საღად კრიტიკულ-ანალიზური წიგნი აუცილებელიცაა დაწერის მხრივად და წასაკითხადაც!

https://www.facebook.com/pages/%E1%83%A8%E1...537539966318479

გვერდი წიგნის მოყვარულებისთვის

,, ოსტატი და მარგარიტა" უმაგრესი წიგნი....

ძალიან მნიშვნელოვანი მონაკვეთი მიჰაილ ნაიმის წიგნიდან "მირდადის წიგნი"

(ჩემი მოკრძალებული თარგმანია და ასეთ პოეტურ წიგნს არ შეეფერება, მაგრამ არსი იგემეთ... და გაამოთ...)

"კანონიერია - კვებისთვის მოკვლა?"

როცა შამადამი და ყასაბი წავიდნენ, მაიკაიონმა ჰკითხა ოსტატს:

— და ცხოველთა მოკვლა, მათი ხორცის საჭმელად — კანონის საწინააღმდეგოა?

მირდადი: სიკვდილით კვებით — საკვები ხდები სიკვდილისათვის. და სხვისი ტანჯვის ხარჯზე ცხოვრებით — ნადავლი ხდები ტკივილისათვის. ასე განაგა მან ერთიანი ნებით. იცოდე ეს, და აირჩიე, რა გინდა ჭამო, მაიკაიონ.

მაიკაიონი: მე რომ არჩევანი მქონდეს, ფენიქსივით ვიცხოვრებდი, ცხოველთა და მცენარეთა სურნელებას შევაგროვებდი.

მირდადი: მშვენიერი არჩევანია. დამიჯერე მაიკაიონ, მოვა დღე, როცა შენც არომატით დაიწყებ კვებას, ანუ სულით, და არა ხორცით. შორს არაა ის დღე მათთვის, ვინც ეძებს, ვისაც უნდა - იცოდეს.

მაძიებლებმა ხომ იციან, რომ ხორცი — მხოლოდ ხიდია, უსხეულო ცხოვრებისკენ მიმავალი.
მაძიებლებმა ხომ იციან, რომ უხეში, მატყუარა გრძნობები — მხოლოდ პაწაწინა ფანჯრებია უსასრულოდ წმინდა და მართალი გრძნობების სამყაროში.
მაძიებლებმა ხომ იციან, რომ ხორცი, რომელსაც ნაწილებად გლეჯენ, საბოლოოდ მათი ხორცის ხარჯზე უნდა აღდგეს, და ყოველი დამტვრეული ძვალი მათი საკუთარი ძვლების ხარჯზე აღდგება, დაღვრილი სისხლისთვის კი კვლავაც სისხლით უნდა ვზღოთ. ეს ხომ ხორცის კანონებია.

განთავისუფლდებიან მაძიებელნი ამ კანონთა ტყვეობისგან. უფრო და უფრო ნაკლებ ყურადღებას მიაქცევენ ხორცის მოთხოვნებს, საერთოდ გააუქმებენ, რათა შეამცირონ ვალები ხორცის მიმართ, რომელნიც მათი ტკივილისა და სიკვდილის ვალებია.

თავად შეზღუდავს მაძიებელი საკუთარ თავს, მაშინ როცა ის, ვინც არ ეძებს, სინამდვილეში ელოდება, სხვები როდის აუკრძალავენ. უამრავ რამეს, რასაც ადამიანი კანონიერად თვლის, საკუთარი თავისთვის კანონგარეშედ გამოაცხადებს მაძიებელი.
მაშინ, როცა ზარმაცი რაც შეიძლება მეტს მიიტაცებს, რომ კუჭი და ჯიბეები აივსოს, მაძიებელი მსუბუქად გაივლის თავის გზას და არ დაიმძიმებს ჯიბეებს, და სუფთა იქნება მისი მუცელი ცხოველთა აგონიისა და სისხლისგან.

ის, რასაც არამაძიებელი ნადავლად თვლის, რისკენაც ასე შეგნებულად ისწრაფვის, მაძიებელი სულის სილაღით მოიპოვებს.

მე გეუბნებით თქვენ, თუ ორი უყურებს ყანას, და ერთი მათგანი აფასებს მოსავლის ღირებულებას, ითვლის მონაგარს და წარმოსახვაში ოქროს ხვეტს. ხოლო მეორე თვალებით ხარბად სვამს ყანის სიმწვანეს, ფიქრებში ყოველ ღეროს ჰკოცნის და ყოველ თავთავთან მეგობრობს, მაშინ გეუბნებით თქვენ - მეორეა ყანის კანონიერი პატრონი, პირველი კი მხოლოდ ფულის პატრონია.

მე გეუბნებით თქვენ, თუ ორია სახლში, ერთი მისი პატრონია, მეორე კი - მხოლოდ სტუმარი. და განიხილავს პირველი სახლის ღირებულებას, მის შემადგენლობას, რამდენი დაუჯდა ხალიჩები, ვერცხლის ჭურჭელი, ლამპარნი და სხვა მრავალი. მეორე კი გულით აკურთხებს იმ ხელებს, რომლებმაც ქვა ქვაზე დადეს ამ სახლში, ხალიჩები მოქსოვეს, ჭურჭელი მოჭედეს, ზეთი დაამზადეს, რომელშიც ლამპარში იწვის, და ამაღლდება სულით, ადიდებს რა ამ ყველაფრის შემქმნელ ხელებს. მაშინ გეუბნებით თქვენ, სტუმარი - სახლის პატრონია, პატრონი კი - ცხოველი, რომელიც ამ სახლს ზურგით ატარებს, თვითონ კი შიგნით არ ცხოვრობს.

და თუ ორი მიირთმევს რძეს და აკვირდებიან, როგორ წოვს დედის ჯიქნიდან ბოჩოლა, და ორივე ფიქრობს. ერთი - იმაზე, რომ ნაზი ხბოს ხორცი კარგად მოუხდება სადღესასწაულო მაგიდას შვილის დაბადების დღისთვის. მეორე - რომ ეს ბოჩოლა მისთვის - რძის ძმაა და სიახლოვეს გრძნობს ხბოსთან და მის დედასთან. მაშინ, გეუბნებით თქვენ, რომ ეს უკანასკნელი ჭეშმარიტად გაძღება მისი ხორცით, პირველი კი მოიწამლება.

ბევრი რამით მათგან, რითაც მუცელს ივსებთ, ჯობდა გული აგევსოთ.

ბევრი რამით, რითაც ჯიბეებს ისქელებთ, ჯობდა ცქერით და მოსმენით დამტკბარიყავით, სურნელი გეგრძნოთ.

და ბევრი, რასაც კბილებით ღეჭავთ, ჯობდა ჭკუით დაგეღეჭათ.

რა ცოტა უნდა სხეულს სიცოცხლისთვის. რაც უფრო ნაკლებს აძლევთ მას, მით უფრო მეტს გიბრუნებთ პასუხად.

ჭეშმარიტად, ის მრავალი, რაც საგანძურებსა და კუჭს მიღმაა, უფრო საიმედოდ დაგიცავთ, ვიდრე ის, რაც მათშია გადანახული.

სანამ ისწავლით სურნელით კვებას, აიღეთ ყველაფერი, რაც დაგჭირდებათ, დედა-მიწის გულიდან, მაგრამ ნუ აიღებთ მეტს. მიწა ხომ ასეთი გულიხვი და სტუმართმოყვარეა, თავისი შვილების მიმართ.

მაგრამ რა ქნას დედამიწამ? სად წავიდეს, რომ საკუთარი თავი გამოკვებოს? მიწა თავადაც უნდა იკვებოს. ის - სულაც არაა ღარიბი დიასახლისი. მისი კარი ყოველთვის ღიაა და მისი მაგიდა სანოვაგისგან იზნიქება.

და როგორც მიწა გეპატიჟებათ სტუმრად, და არ გიმალავთ არაფერს, თქვენც ასევე სტუმრად უხმობთ დედამიწას და სიყვარულსა და მადლიერებას გამოთქვამთ.

«ო, დედაო ენით აღუწერელო! როგორც შენ გამიხსენი გული, რათა წყურვილი დამეოკებინა, მეც ასევე გიხსნი გულს, აიღე, რაც გჭირდება!».

და თუ თქვენი სული, რომელსაც მწვერვალისკენ მიჰყავხართ, მიგითითებთ დედამიწის ძღვენით კვებაზე, მაშინ საერთოდ არ აქვს მნიშვნელობა, რისი ჭამა შეიძება თქვენთვის და რისი დალევა.

მაგრამ თუ სული მონაწილეობს გადაწყვეტილების მიღებაში, მაშინ გეყოფათ სიბრძნე და სიყვარული, რომ არ წაართვათ დედამიწას მისი შვილები - ყველა ის, ვინც ამ სამყაროში მოვიდა, რათა სიცოცხლის სიხარული, სიკვდილის ტკივილი და დუალობა შეიცნოს. ისინიც ხომ ერთიანობისკენ მიიწევენ, მართალია ნელა, მაგრამ საიმედოდ. და მათი გზა უფრო გრძელია, ვიდრე თქვენი. დააყოვნებთ მათ გზაზე - ისინიც დაგაყოვნებენ თქვენ.

აბიმარი: თუ ჩაფიქრებულია, რომ ადრე თუ გვიან ყველაფერი მთავრდება, რატომ უნდა ვიდარდო, რომ ვიღაცის სიკვდილის მიზეზი გავხდი?

მირდადი: დიახ, შენ მართალი ხარ. ყველა ცოცხალი კვდება, მაგრამ მაინც ვაი მას, ვინც ხელი ასწია ცოცხალზე.

თქვენ ხომ არა მთხოვთ ნარონდას მოკვლას, რადგან იცით, რომ მიყვარს იგი და სისხლის წვეთიც კი არ მწყურია მისი. ასევე არ გთხოვთ ერთიანი ნებაც სხვა ადამიანის ან ცხოველის მოკვლას, თუკი არ ჩაგთვლით მკვლელობისთვის გამოსადეგ იარაღად.

რადგანაც ადამიანი ისეთია, როგორიც გახლავთ, ამ ქვეყნად იქნებიან ყაჩაღებიც, და ქურდებიც, ტყულიც, და ჭორიც, ომებიც, და მკვლელობებიც, ყველანაირი შავბნელი ვნებანი.

მაგრამ ვაი მათ, ვინც იპარავს, კლავს, იტყუება ან ომობს. ვაი მათ, ვისი გულიც სიძულვილითაა სავსე. მათ ხომ ერთიანი ნება იყენებს ტანჯვის მეგზურად.

მაგრამ თქვენ, მეგობარნო, გული უნდა განიწმინდოთ ყოველგვარი ბოროტებისგან, რათა ერთიანმა ნებამ შესაფერისად ჩაგთვალოთ, განდოთ, რომ ბედკრულ ქვეყანას ტანჯვისაგან განთავისუფლების სიხარულის ამბავი ამცნოთ, ადამიანის გამარჯვების, სიყვარულით და ურთიერთგაგებით განთავისუფლების ამბავი.

ასე ვმოძღვრავდი ნოეს.

ასე გმოძღვრავთ თქვენ.

ქირომანტიაზე ვკითხულობ წიგნს - "ქირომანტია ანუ ხელების საიდუმლო".

გოგი გვახარიას ,, ცრემლიანი სათვალე" დავასრულე და ძAლისნ ვისიამოვნე

ჯონ ბრეინი "გზა მაღალი საზოგადოებისაკენ"

სწორი ფორმაა *ახლა.

ვკითხულობ გოეთეს "ფაუსტს".

მე ვკითხულობ სიკვდილი სიკვდილის შემდეგ.

წიგნს არ ვკითხულობ მაგრამ იქნებ ვინც რუსული იცის ერთი სიტყვის გადათარგმნა მინდა
ლაზარევის ვიდეოს ვთარგმნი გაზაფხულს ეხება და ხშირად ახსენებს ამ სიტყვას და რას ნიშნავს ბოლოსდაბოლოს ვერ დავასკვენი. აი ეს სიტყვა
Уныние
რუსულ ვიკიპედიაში კი ვნახე განმარტება მაგრამ ქართულად ვერ გავიაზრე მაინც
Уны́ние wikipedia - ში


Уны́ние (лат. acedia) — отрицательно окрашенное настроение, подавленное состояние духа, сопровождающееся общим упадком сил.
Сильное уныние характерно для депрессии и может предварять самоубийство.

В христианстве уныние — одна из восьми главных греховных страстей, впоследствии в римо-католической традиции один из семи смертных грехов. По словам Иоанна Лествичника, «уныние есть расслабление души, изнеможение ума, пренебрежение иноческого подвига, ненависть к обету, ублажатель мирских, оболгатель Бога, будто Он немилосерд и нечеловеколюбив» (Лествица 13:2).

Уны́ние _ უარყოფითი შეფერილობის გრძნობა, სულიერად დაცემული მდგომარეობა, რასაც ახლავს ძალების დაქვეითება. ძლიერი უნინია დამახასიათებელია დეპრესიისათვის და შესაძლოა გამოიწვიოს თვითმკვლელობა.

ქრისტიანობაში 8 მთავარ ცოდვას შორის ერთერთია, კათოლიკური შეხედულებით ერთერთი სასიკვდილო ცოდვა. იოანე ლესტვიჩნიკის აზრით "უნინიე არის სულის სისუსტე, გონებრივი უძლურება (ვერც ამ სიტყვას ვთარგმნი ზუსტად), უყურადღებობა სულიერი წინსვლისადმი? (ალბათ ასე ითარგმნება აზრი), სიძულვილი აღთქმისადმი, მშვიდობის მოყვარულთა აბუჩად ამგდები, ღვთის მგმობი, თითქოს ის არის შეუწყნარებელი და კაცთმოძულე.


ჯერ ვიფიქრე ალბათ სასოწარკვეთილებად გადავთარგმნი თქო მაგრამ ეს უფრო სხვა რამ არის პლიუს ცინიკოსი და ალბათ ქართულად ერთი სიტყვით არც გადაითარგმნება

კარენ ცებროფის იოგა ყველასთვის ხომ არავის გაქვთ?

იოგა ყველასათვის

ეგი ვნახე მაგრამ საიტზე გამოილია და იქნებ წიგნის მაღაზიებში კი იყოს ფასი: 3.60 ნუ თუ ვინმეს აქვს კი გათხოვებს რა ვიცი

Тайная доктрина. Том 1 - Блаватская Е.П. - ამას ვკითხულობ მეორეჯერ და თავი გამისივდა

https://www.youtube.com/watch?v=_RGfG3pU4Vo

«Будда, мозг и нейрофизиология счастья. Как изменить жизнь к лучшему». Йонге Ринпоче. Аудиокнига.

გაქცევა მაგიაში

არსებობს ორი მიზეზი, რის გამოც ადამიანი შეიძლება მაგიაში აღმოჩნდეს. პირველი მიზეზი ბუნებრივია. ადამიანი იწყებს მაგიის პრაქტიკას იმიტომ, რომ ვერცერთი დანარჩენი გზა ვერ აკმაყოფილებს მისი შეცნობის შინაგან წყურვილს. ეს ევოლუციური საფეხურია. ადამიანი მომწიფდა და იქ აღმოჩნდა, სადაც უნდა აღმოჩენილიყო.

მეორე მიზეზი - ხელოვნურია. ესაა მაგიაში გაქცევა რაღაცისგან. ასეთ ადამიანსაც შეიძლება მოეჩვენოს, რომ სხვა გზებმა აზრი დაკარგეს, თუმცაღა ასეთი შეხედულება არაა დაფუძნებული მოვლენათა ბუნებრივ დინებაზე და ტრამვითაა გამოწვეული. მაგალითად, ადამიანს ფულთან მიმართებაში იმედგაცრუება აქვს, რადგანაც არასოდეს გამოსდის, რომ ფული ჰქონდეს. და აი, იგი საუბრობს იმაზე, რომ ფული - ეს ბოროტებაა და სულიერი განვითარებით უნდა დავკავდეთ. არადა თვითონ ნიღბავს თავის ნამდვილ მოტივაციას: ისწავლოს მაგია იმისთვის, რომ ფული ჰქონდეს.

რადგანაც მაგიური ცნობიერება მას შემდეგ ჩნდება, რაც ადამიანის მონადამ ქვედა სამი კასტის ყველა თვისება მოკრიბა, ქვემოთ არსებული დაუმუშავებელი პრობლემები შესაძლებელია სერიოზული პრობლემა გახდეს სულიერი განვითარების გზაზე.

წარმოიდგინეთ, რომ ადამიანი, რომელიც მაგიაში მიდის - სამ სართულიანი სახლია. მაგიური ცნობიერება -მეოთხე სართულის დაშენებას ჰგავს. მაგრამ თუ პირველი სამის კედლებში ხვრელებია, მაშინ დიდია ალბათობით, მეოთხე, ყველაზე ზედა სართულის დაშენებას კონსტრუქცია ვერ გაუძლებს. და ეს ძალიან სახიფათოა.

პირველი სართული. ეს ჯანმრთელობაა. ბევრი მაგიაში სწორედ ჯანმრთელობის მიზეზებით მიდის, უფრო სწორად მისი არარსებობის. აი, დავიწყებ სასიცოცხლო ენერგიით კვებას და განვიკურნავ თავს. არადა მსგავსი არაფერი გამოგივათ. ორგანიზმის უჯრედებზე რეალური ზემოქმედება მხოლოდ 4.2 დონის მაგებს (მკურნალებს) შეუძლიათ, ეს უკვე მეხუთე საფეხურია ჩვენს სისტემაში. თქვენი „სახლი“ კი მეოთხეზევე ჩამოინგრევა. ასე რომ საკუთარი თავის დამშვიდება იმით, რომ მაგიური პრაქტიკებით გამოჯანმრთელებას შეძლებთ - ძალზე სახიფათო წამოწყებაა. ამასთან სახიფათოა სწორედ ჯანმრთელობისთვის. შედეგი - ჯანმრთელობის კიდევ უფრო გაუარესებაა.

მეორე სართული. ფული და პირადი ცხოვრება. ფულზე ზემოთ დავწერე, ხოლო რაც შეეხება პირად ცხოვრებას, ესეც შეიძება გახდეს პრობლემა. დაუკმაყოფილებლობამ საკუთარი ურთიერთობებით, ან მათი არარსებობით შესაძლოა დამწყები პრაქტიკოსი სექსუალური ენერგიებით მანიპულაციებამდე მიიყვანოს. თანაც შეიძლება საკუთარივე ნების საწინააღმდეგოდ იქნას ამაში ჩათრეული. შედეგად ხდება მრავალი «მიწეპება» - როგორც თქვენზე, ასევე თქვენც ეწეპებით ვინმე სხვას. და რამდენადაც თქვენ ჯერ მხოლოდ თამაშობთ მაგიაში, მსგავს ეფექტებს ახსნით შემდეგ სტილში, რომ «ეს კარმაა» ან «ეს ბედია». ჩვენ წინა ცხოვრებაშ შევხვდით, ან მომავალი მაჩვენეს, რომ ერთად უნდა ვიყოთ! ანუ სექსუალური ენერგიის რეალიზაციის პრობლემები «მისტიურ პრობლემებად გარდაიქმნება», არადა არაფერი მისტიური ამაში არაა. შედეგი - ფსიქიკის ტრამვაა, მაგრამ ამაზე ბიძია ფროიდს მიმართეთ.

მესამე სართული. სოციუმი. აქ ჩვენ ვხვდებით სოციუმში რეალიზაციის უუნარობას. ეს კიდევ ერთი მიზეზია, რატომ მიდიან ადამიანები მაგიაში. რადგანაც ჩვეულებრივი გზებით არ გამოდის, ჯადოქრობით, ნამდვილად გამოვა. ეს ადამიანს სხვადასხვა ენერგეტიკული ზემოქმედებებისკენ უბიძგებს, რომლებიც «საბრძოლო» ხასიათს ატარებენ (სიტუაციების მართვა). მსგავს მიდგომას მრავალი კონფლიქტისკენ მივყავართ და ყოველთვის ცუდად მთავრდება თავად დამწყები «მაგისთვის». შედეგად მოდის კიდევ უფრო სერიოზული პრობლემები სოციალურ დონეზე. მტერი კიდევ უფრო მეტია, სამუშაო არაა, საცხოვრებელი არსადაა, მაგრამ სამაგიეროდ სუპერმაგი ვარ. შედეგი სავალალოა.

მეოთხე სართულის დაშენება მაშინაა აუცილებელი, როცა პირველი სამი მყარია. გაამაგრეთ ქვედა დონეები. ამასთან გაამაგრეთ არა მაგიის პოზიციით, არამედ ჩვეულებრივი, ადამიანური პოზიციით. ჯანმრთელობის პრობლემები გადაწყვიტეთ ტრადიციული მედიცინით, ცხოვრების ჯანსაღი წესით ან უკიდურეს შემთხვევაში მკურნალით. მაგრამ დაე თვითონ მკურნალმა განგკურნოთ და თქვენ არ ატაროთ რიტუალები. მაგიაში ჯანმრთელი სხეულით უნდა მოხვიდეთ.

პირადი ცხოვრების პრობლემები სტაბილური სექსუალური აქტიურობით გვარდება. არ აქვს მნიშვნელობა, ოჯახია ეს, თუ უბრალოდ ურთიერთობები. მნიშვნელოვანი მხოლოდ ერთია - თქვენ არ უნდა გქონდეთ არანაირი სექსუალური ფანტაზიები. დაკმაყოფილებულნი უნდა იყოთ. ამასთან შეიძლება საერთოდ არ გქონდეთ სექსი, მაგრამ ეს არ უნდა გაწუხებდეთ. ან დაკმაყოფილებული ხართ, ან განდეგილი ხართ, რომელმაც დაივიწყა პირადი ცხოვრება. მაგრამ აქაც და იქაც კომფორტულად უნდა იყოთ ფსიქოლოგიური თვალსაზრისით.
სანამ მაგიაში წახვალთ, სოციუმში უნდა შეგეძლოთ გადარჩენა. ამასთან არ უნდა გაწუხებდნენ ფიქრები იმაზე, თუ სად იშვოთ პურის ფული. შეიძლება რეალურად არ გქონდეთ ფული, მაგრამ ამან წონასწორობიდან არ უნდა გამოიყვანოს ცნობიერება. სოციუმში სიმყარე - მესამე სართულის დამუშავებაა. და იგი სწორედ ადამიანური საშუალებებით გვარდება.

მაგიის პრაქტიკა მხოლოდ მაშინ შეგიძიათ, როცა ამ სამი სართულის მყარი კარკასი გაგაჩნიათ. ამასთან უნდა გახსოვდეთ, რომ თავად მაგია - ეს პირველ რიგში ტესტია სიმყარეზე. თუ რამე დაუმუშავებელია, ისინი ზედაპირზე ამოტივტივდება. ნუ მოახდენთ მათ იგნორირებას. მაგია - არაა გამუდმებული მედიტაციები და ბრძნული წიგნების კითხვა. ეს ცხოვრებაა. ჩვეულებრივი ცხოვრება, მაგრამ სხვა კუთხით.

და თუ თქვენ გარბიხართ - თავად ითხრით საფლავს. ნუ გაექცევით ცხოვრებას. განიცადეთ იგი. გადაწყვიტეთ ჩვეულებრივი პრობლემები ჩვეულებრივი გზებით. მყარად იდექით თქვენი ცნობიერების ფეხებზე. და მაშინ სამყაროს ყველა საიდუმლო გაგეხსნებათ.
ნუ გაიქცევით მაგიაში.

(ალექსეი პახაბოვის წიგნიდან - "მაგის ფილოსოფია")

უსპენსკის

დენ ბრაუნი

და ვინჩის კოდი

თომას ჰარისი

"კრავთა დუმილი"

ჯეკ კერუაკი

"დჰარმის მაწანწალები"