სადღეგრძელოდ
საანეკდოტე ამბავი
როგორც ვიცით, მაისი არის ვარდობის თვე. ხოლო ივნისი თიბათვე (რა თქმა უნდა ძველებურად).
ჩემი მეზობელი გივი მივიდა მაისის თვის ხელფასის მისაღებად. - გამარჯობა! - მიესალმა მოლარეს.
- ხომ იცი, მაისი ვარდობის თვე რომ არის, ორი ცალი ვარდი დაგეჭირა ხელში, - წყრომით უთხრა მოლარემ. - გამოვასწორებ ივნისის ხელფასს რომ მომცემ.
- როგორ გამოასწორებ, ვარდობის თვე გაის ამ დრომდის აღარ მოვა.
- სამაგიეროდ, ივნისი თიბა-თვეა და თივას მოგიტან, - უპასუხა გივიმ.
მურთაზ გაბაძე, საჩხერე
ხუმრობენ ნიორაძეები
გასული საუკუნის 60-იანი წლებია. სოფელ ძირულაში რომ იტყვიან, ცხოვრება დუღს და გადმოდუღს. აგურის ქარხანა, რკინიგზის სადგური, კოლმეურნეობის გამგეობა, პოლიკლინიკა, საშუალო სკოლა 300 მოსწავლით (დღეს 80-მდე ძლივსაა!). სოფელში რამდენიმე “ბირჟა” იყო, რომელთაც ქარხნის “ბირჟა” მეთაურობდა. ხმა გავარდა, სერზე ვერტმფრენი ფრიდონ ნიორაძემ დააჯინაო (ცხონებული გეოლოგიური პარტიის უფროსი იყო). რა თქმა უნდა, ძირულაში ყველას გაუკვირდა ვერტმფრენის გამოჩენა და ეს ამბავი ერთი “ბირჟიდან” მეორეზე გადადიოდა.
- გაიგეთ, კაცო, სერზე ნიორაძემ თვითმფრინავი დააჯინაო (სკოლიდან სერზე 5 კმ 30 წუთში ავირბინეთ ბავშვებმა), - გაკვირვებით ეუბნებოდნენ ერთმანეთს.
ცხონებულმა გურამ ნიორაძემ (მძღოლად მუშაობდა აგურის ქარხანაში) რომ გაიგო რაც მოხდა, ვითომც აქ არაფერიაო და ამაყად განაცხადა: - ჩვენ, ძმაო, ნიორაძეები ვართ! კიდეც ვაფრენთ და კიდეც ვაჯენთო.
ბუხუტი ნიორაძე, თბილისი
ხატვის მასწავლებელმა გაკვეთილზე შიშველი ქალის სკულპტურა შეიტანა და კითხულობს:
- ბავშვებო, რა მოგწონთ ამ სკულპტურაში?
- მკერდი! - პასუხობს მიხო.
- გაეთრიე გარეთ!
- შენ, მიტო?
- გავდივარ, გავდივარ!..
მიხომ ლოტოში მილიონი მოიგო და გახარებული შინ ბრუნდება
- მარო! მარო! ლოტოში მილიონი მოვიგე და ბარგი ჩაალაგე! - ეძახის ჭიშკარს მომდგარი.
მარო კეკლუცად აივანზე გადმოდგა და ეკითხება:
- ზამთრისა თუ ზაფხულისა?
- ორივე და დაახვიე აქედან, შენი...